ขายของ

วันพุธที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ผมถูกเลี้ยง ต้อยภาค2 ตอนที่4 จบ

ผมเข้าใจเรื่องการร่วมรักมากขึ้นมีความเชี่ยวชาญมากขึ้นแต่พร้อมกันนั้นผมก็ รู้จักที ่จะเลือกวันเวลากำหนดวันเวลาไม่ปล่อยไปตามความต้องการของอารมณ์ พ่อและแม่ช่วยผมมากในเรื่องนี้ จนเดี๋ยวนี้เวลาผ่านมาเข้าเทอมสุดท้ายของปีที่สองของการเรียนในระดับมัธยม ปลาย วันเวลาที่ผมมีโอกาสที่จะร่วมรักดูเหมือนว่าพ่อจะกำหนดตามตารางเรียนของผม หลายเดือนม าแล้วที่ผมสังเกตว่าวันใดที่ผมมีตารางเรียนที่ค่อนข้างจะหนักก่อนหน้านั้น หนึ่งคืน การร่วมรักของผมจะเป็นไปอย่างสุดๆแม่ปล่อยอารมณ์ทุกอย่างเต็มที่กระเจิด กระเจิงไปกับ ความเสียวซ่านสุขสมของผม โดยเฉพาะกับในคืนวันศุกร์ด้วย แล้วเป็นคืนที่แม่และพ่อสละให้กับผมจริงๆ &n bsp; โชคดีที่ผมถูกสอนให้รู้จักเวล่ำเวลารู้จักอดกลั้นผลการเรียนของผมจึงอยู่ใน ระดับดีถึ งดีมากพร้อมๆกับการออกกำลังกายที่ทำให้ร่างกายผมแข็งแกร่งเติบใหญ่ การร่วมรักเป็นสิ่งที่วิเศษแต่แม่และพ่อย้ำเตือนเสมอเพื่อให้ผมรู้ว่าเซ็กส์ ไม่ใช่เป ็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ คงจะเป็นเช่นเดียวกับอาหารในแต่ละมื้ออร่อยวิเศษวิโสแค่ไหนก็กินได้เท่าที่ ร่างกายต้ องการอาหารถูกปากเรากินบ่อยแค่ไหนก็ได้เช่นเดียวกับการร่วมรักบ่อยครั้ง เท่าไรก็ได้แ ต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่เราต้องการหรือทุกครั้งที่เราอยาก การที่ผมรู้เรื่องการมีเพศสัมพันธ์รู้จักท่าทางต่างๆที่จะเสริมให้มีความสุข ในการร่ว มรักพูดได้ว่าแม่คือผู้สอนในภาคปฏิบัติพ่อคือผู้สอนในภาคทฤษฏี ในโรงเรียนเมื่อมีเวลาว่างเพื่อนรุ่นเดียวกับผมมีแต่เรื่องคุยกันเรื่องเพศ เรื่องเซ็ กส์เรื่องร่วมเพศ เรื่องการช่วยตนเอง บางคนมีเรื่องเล่าเหมือนกับเป็นผู้เชี่ยวชาญชำนาญในเกมกาม กับผมแล้วได้แต่อือออรับฟังโดยไม่ออกความเห็นทั้งขัดแย้งหรือสนับสนุน หลายคน พูดกับผมมองผมกระเซ้าเย้าแหย่ผมในเรื่องพวกนี้ว่าผมเป็นคนอ่อนต่อโลก สิ่งที่ผมทำได้คือยิ้มรับแต่ก็มีอยู่คนหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะรู้เท่าทันผม ไม่ใช่เพื่ อนผมแต่เป็นครูสอนพละและวิชาเพศศึกษาเป็นครูสาว เรื่องที่เพื่อนบางคนเอามาเล่าผมไม่รู้ว่าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นฟังคนอื่น อ่านจากหนั งสือหรือเขาอาจจะมีประสบการณ์จริงๆเช่นเดียวกับที่ผมมี ไม่มีใครบอกได้แน่นอนที่เรื่องของผมก็ยังเป็นเรื่องที่รู้กันอยู่สามคนพ่อ แม่และผม แต่วันหนึ่งก็มีบุคคลที่สี่ที่รู้เรื่องราวของผม เอาเถอะถ้าคุณยังไม่เบื่อเรื่องของผมๆจะเล่าให้ฟัง หลายๆคนที่อ่านเรื่องของผมมาตั้งแต่ต้นคงจะคิดว่าเรื่องที่ผมเล่าให้ฟังนี้ เป็นเรื่อ งที่ผมเพ้อเจ้อแต่งขึ้นเองและถ้ามันเป็นเรื่องจริงทุกๆท่านก็คงจะก่นด่าสาป แช่งเราพ่ อแม่ลูกสามคนที่ทำเรื่องอย่างนี้ให้เกิดขึ้น ไม่ว่าใครจะใช้หลักอะไรมาวิเคราะห์หาเหตุผล กฎระเบียบจารีตศีลธรรม เราคงไม่ไปโต้แย้งเพียงแต่อยากจะฝากไว้ให้พวกท่านทั้งหลายนั้นเข้าใจว่ากฎ เกณท์ทั้งข องสังคมระเบียบประเพณี ศีลธรรมอันดีงามนั้นเป็นเรื่องที่เราผู้คนสร้างมันขึ้นมามิใช่หรือ เราสร้างขึ้นมาเพื่อให้ผู้คนอยู่ร่วมกันอย่างสันติรักใคร่กลมเกลียวกัน แล้วสิ่งที่เราทั้งสามได้กระทำลงไปนั้นมีใครได้รับผลในทางที่ไม่ดีจากเราสาม คนบ้าง สำหรับเราสามคนนั้นแน่นอนเรามีความสุขมีความรักมีความอบอุ่นพ่อยังเป็นพ่อ แม่ยังเป็น แม่ผมยังเป็นลูกของท่านทั้งสอง และท่านทั้งหลายต้องไม่ลืมว่าการร่วมรักมีมาพร้อมกับการกำเนิดของมนุษย์ เพราะการร่วม รักนี้มิใช่หรือที่ทำให้มนุษย์ดำรงพงศ์เผ่ามาจนทุกวันนี้ ผมอาจจะยังดูเด็กในสายตาของทุก ท่านอายุเพียงสิบห้าย่างสิบหก แต่เราวัดความเป็นเด็กความเป็นผู้ใหญ่กันด้วยอายุเพียงแค่นั้นหรือ ต้นเดือนธันวาคมเป็นวันหยุดยาวสามวันเราพ่อแม่ลูกใช้ชีวิตกันตามปกติเหมือน คนอื่นๆออ กนอกบ้านเปิดหูเปิดตาพร้อมกันสามคนในช่วงสองวันแรกผมไม่อยากจะพูดว่าเราก็ ยังทำบุญตั กบาตรกันตามปกติ วันหยุดวันที่สองหลังจากเรารับประทานมื้อเย็นนอกบ้านกันแบบสบายๆเข้าบ้านกัน แล้วก็ใช ้เวลากันตามปกติ ต้นธันวาคมคืนนั้นอากาศเย็นสบายท้องฟ้าโปร่งใสไร้เมฆหมอกเป็นคืนเดือนหงาย จันทร์ทรงก ลดอยู่บนท้องฟ้า จากห้องนอนของผมเมื่อมองลงไปทางหน้าบ้านมุมรั้วด้านทิศไต้พ่อจะทำศาลาพัก ผ่อนไว้หนึ่ งหลังเป็นศาลาหกเหลี่ยมยกพื้นสูงจากพื้นสักห้าสิบเซ็นต์ไม่มีหลังคามีแต่ โครงเสาตั้ง ขึ้นไปให้เป็นที่เลื้อยพันของไม้เลื้อยที่ส่งกลิ่นหอมยามารตรี ห่างจากศาลาประมาณสองเมตรโดยรอบพ่อปลูกไม้พุ่มเป็นรั้วระดับสายตาบังสายตาคน เดินเข้า ออกจากตัวบ้านได้รอบทิศ แต่จากห้องนอนที่ผมนอนอยู่นั้นมองเห็นศาลาจากมุมก้มได้ชัดเจน ในขณะเดียวกันถ้าเป็นเวลากลางคืนและผมไม่ปิดไฟในห้อง จากศาลาหกเหลี่ยมมองด้วยมุมเงยก็จะเห็นห้องผมได้ชัดเจนโดยเฉพาะเมื่อผมยืน อยู่ที่หน้ าต่าง คืนนั้นหลังจากทบทวนวิชาเรียน และเตรียมการในเนื้อหาที่จะต้องเรียนในวันต่อๆไปแล้ว สักสี่ทุ่มเศษผมเตรียมตัวจะเข้านอน ลุกขึ้นยืนจากโต๊ะหนังสือเดินไปชิดหน้าต่างบิดร่างกายคลายความเมื่อยขบ ตาผมกวาดไปทั่วสวนรอบบ้านด้านหน้าและก็ต้องมาหยุดอยู่ที่ศาลาหกเหลี่ยม ตะลึงอยู่กับภาพที่เห็น แน่นอนแม้จะไม่มีไฟส่องสว่างที่ศาลาหกเหลี่ยมนั้นแต่ท่ามกลางแสงจันทร์ทรง กลดและศาลา ที่ไม่มีหลังคาภาพที่ผมเห็นนั้นชัดเจน พ่อกับแม่ผมอยู่ที่นั่น เกลือกกลิ้งโอบกอดรัดรึงร่วมรักกันอยู่ที่นั่น ภาพที่เห็นครั้งแรกทำให้ผมเกิดอารมณ์ปั่นป่วนเกิดความต้องการที่จะร่วม เพศอย่างรุนแร งแต่เมื่อเพ่งพิศนานไปอารมณ์ในทางเพศของผมก็เจือจางลงเพราะภาพที่ผมเห็นแม้ จะเป็นการ ร่วรักท่ามกลางแสงจันทร์ มันเป็นความงามความงามที่สุดบรรยาย ไม่ว่าจะเป็นท่าทางของการก่าย กอด ท่าทางที่พ่ออยู่บนตโบมโลมลูบไปทั่วเนื้อตัวของแม่พร้อมกับการกระแทกกระทั้น บั้นเอว หรือท่าทางของแม่ที่ขึ้นคร่อมอยู่บนกลางลำตัวของพ่อแอ่นกายท่อนบนเหยีดตรง อวดช่อชูชั นของบัวตูมต่อแสงจันทร์อันทรงกลด หรือไม่ว่าจะเป็นท่าทางที่ท่านทั้งนั่งหันหน้าเข้าหากันก่ายสอดขาทั้งสี่ ข้างไปรอบตั ว จากมุมที่ผมมองจากแสงจันทร์อันสกาวภาพที่เห็นเป็นภาพที่งดงาม งามอย่างที่ผมไม่คิดว่าจะมีจิตรกรคนใดสามารถปั้นแต่งได้งามเท่า หรือแม้แต่กล้องบันทึกภาพทั้งภาพนิ่งภาพเคลื่อนไหวก็ไม่สามารถที่จะบันทึก ความงามได้ อย่างตาที่ผมเห็นในคืนนั้น ผมยืนดูความงามที่พ่อและแม่ปั้นแต่งกันขึ้นมาอย่างมีความสุขอารมณ์ทางเพศลด หายไปจากภ าพที่แสนงามเหล่านั้นทุกท่วงท่าลีลาของการร่วมรักของพ่อและแม่ในครั้งนี้ เป็นครั้งแร กที่ผมเห็นตั้งแต่ต้นจนจบและเป็นความงามที่ธรรมชาติปั้นแต่งมาให้ ธรรมชาติก่อให้เกิดเป็นผู้คน ผู้คนก็ให้เกิดอารมณ์ความต้องการ ความต้องการทำให้เกิดความสวยงามที่ยากจะบรรยาย ผมยืนมองอย่างมีความสุขจนทุกอย่างเงียบสงบมองเห็นแต่ร่างของพ่อและแม่นอนกอด ก่ายไม่ไ หวติง ผมปิดไฟล้มตัวลงนอนแต่ยังไม่หลับภาพอันงดงามนั้นติดหูติดตาผมหลับตาทบทวนภาพ ท่วงท่าล ีลาที่เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ใช่ด้วยเกิดจากอารมณ์เพศไม่ใช่เกิดจากต้องการ เรียนแบบท่ าท่างเหล่านั้นแต่ต้องการประทับท่วงท่าแห่งความงดงามเหล่านั้นไปให้อยู่ใน ส่วนลึกที่ สุดของความทรงจำ ผมนอนหลับตายิ้มด้วยภาพที่ ประทับใจนั้นไม่รู้ว่านานเท่าไร แสงจันทร์ส่องผ่านหน้าต่างที่ผมเปิดม่านเอาไว้ กระจ่างไปทั่วห้อง แม่ในชุดนอนบางเบาเปิดประตูเข้ามายืนอยู่ตาเตียงผมยืนอมยิ้มพิศเพ่งมาตลอด ทั่วร่างขอ งผม ตาสบตาผมได้แต่ยิ้มแม่ทรุดตัวลงนั่งยกมือข้างหนึ่งลูบเสยไปที่หน้าผากผม พร้อมกับเสีย งใสของความเมตตาว่า “นอนไม่หลับเหรอลูก” ผมยิ้มจับมือแม่มาแนบแก้ม “ยังไม่อยากหลับฮะ” “หือ?..ทำไมล่ะ” “กลัวว่าหลับแล้วผมจะจำภาพของความงามที่สุดบรรยายที่เห็น ไม่ได้” “เห็นชัดเจนไหมลูก” “ชัดครับ เป็นความงามที่ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นทุกท่วงท่าลีลาเลยครับ” “เห็นแล้วลูกรู้สึกอย่างไร?” “แรกเห็นผมมีอารมณ์มีความต้องการมากครับ แต่เมื่อตั้งใจมองนึกถึงคำที่พ่อและแม่เฝ้าบอกเรื่องอดทนอดกลั้น ภาพที่เห็นจึงเป็นความงาม ความอยากความต้องการมันลดลงไปเองฮะแม่ ยิ่งมองยิ่งเป็นความงามแบบศิลปะ ศิลปะที่เคลื่อนไหวได้ ไม่ได้เห็นเป็นภาพที่คนสองคนร่วมรักกันเลยฮะ ขอบคุณที่เปิดหูเปิดตาผมฮะ” แม่ทรุดตัวลงเอาคางวางไว้บนอกผมสองมือโอบอยู่รอบศรีษะปลายนิ้วเขี่ยปอยผมและ วนเวียนอ ยู่แถวหน้าผาก กระซิบเบาพร้อมกับจ้องตาผมว่า “ทำไมลูกไม่ปิดไฟในห้อง” “กลัวครับ กลัวว่าแม้เพียงชั่ววินาทีที่ผมผละไปที่สวิทช์ไฟ ภาพแห่งความงามนั้นจะหายไป” ผมตอบพร้อมกับสอดสองมือรัดรอบร่างของแม่ให้กระชับสนิทแนบแน่นขึ้นอีก “พ่อนอนหรือยังครับ” “คงหลับแล้วละลูกก่อนหลับบอกแม่ให้มาดูลูกว่าเป็นอย่างไร บ้าง คั่งหรือค้างไหม” ผมเปลี่ยนมือมาเป็นประคองสอง แก้มแม่และประคองแม่ให้ขึ้นมาทาบบนตัวผม ผมจูบแม่อย่างดูดดื่มจูบอย่างสุดรัก จูบจากใจที่ความรักของลูกที่ไม่ได้เกิดจากความต้องการทางเพศก่อนที่จะถอน ปากออกแล้พู ดเบาข้างหูแม่ว่า “ขอบคุณ พ่อ ขอบคุณแม่ แม่มีความสุขไหมครับ แม่เหนื่อยไหมครับ” &n bsp; แม่ใช้ปลายลิ้นและเล็มที่ริมฝีปากและกระดกหยอกล้อกับปลายลิ้นของผมก่อนที่จะ กระซิบว่ า “แม่มี ความสุขมากเลยลูกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่อาบน้ำแล้วก็หายเหนื่อยแล้ว” ผมและเล็ม*หูของแม่ด้วยริม ฝีปากและใช้ปลายลิ้นความเข้าไปในหูแม่กระซิบพร่าว่า “แม่มี ความสุขมากแล้ว คงไม่มีเหลือให้ผมอีกแล้วสำหรับคืนนี้” แม่ไม่ตอบแต่ลุกขึ้นนั่งสบตา มองผม มือสองข้างปลดกระดุมเสื้อผม ผมขยับตัวจนเสื้อหลุดไปอยู่ที่หัวเตียง ผมแกะขอเสื้อนอนที่บางเบาจนท่อนบนของแม่เปลือยเปล่า อกอวบชูชันของแม่ถูกผมใช้ฝ่ามือลูบไล้แผ่วเบา ดูเหมือนจะพร้อมกันที่ผมสอดมือผมไปที่แพนตี้โปร่งเบของแม่กับมือของที่สอด เข้าไปไต้ส ายรัดกางเกงนอนของผม &n bsp; มืออันอบอุ่นนุ่มนิ่มแต่มีพลังของเกาะกุมเจ้าตัวดีของผมที่ตื่นขึ้นกลางดึก อย่างกระฉ ับกระเฉง ผมโอบกอดแม่ดึงตัวลงมาทาบทับเนื้อแนบเนื้อ บิดกายจากที่ผมอยู่ร่างมาเป็นอยู่บน &n bsp; สอง มือลูบไล้ไปทั่วร่าง “แม่ เหนื่อยมาแล้ว นอนเฉยๆนะครับ” แม่นอยเหยีดยาวปล่อยตัวตามสบายตาหลับแต่ปากอวบ อิ่มยังมีรอยยิ้ม ผมรู้ว่าแม่ยังไม่หลับ ท่านอนเปลือยเปล่าสบายๆของแม่นั้นชวนมองชวนลุ่มหลง ผมดำเข้มเป็นมันยาวสยายปกคลุมอยู่บนหมอนอันอ่อนุ่ม ตาหลับพริ้มหายแผ่วเบาสม่ำเสมอ อกอวบที่เคยชูชันยามนั่งหรือยืนในท่านอนราบนี้แม้จะดูเหมือนก้อนเนื้อ กองอยู่บนแผ่นอ กเบี่ยงออกข้างซ้ายขวามรกตแดงเข้มบนยอดเนินเป็นเม็ดชูชันเห็นเด่นชัดน่ามอง น่าลุ่มหล ง หน้าท้องแบนราบขยับเคลื่อนไหวตามแรงลมหายใจปราศจากร่องรอยของไขมัน นูนเนินกลางห่วางขาปกคลุมด้วยพงไหมดกดำสนิทที่ผ่านการตกแต่งดูสวยงาม ต้นขาอวบเรียวได้สัดส่วนปลายเท้าแยกจากกันเล็กน้อยพอเห็นร่องธารไต้พงไหมปริ แยกชวนกร ะสัน &n bsp; ผมทรุดตัวคุกเข่าที่ปลายเท้ายกสองเท้าสะอาดเอี่ยมได้รูปทรงดมดูดและเล็มเลีย ตั้งแต่อ ุ้งเท้าฝ่าเท้าและปลายนิ้วทั้งสิบ จากปลาย เท้าปลีน่องทุกตารางนิ้วไม่ผ่านการลิ้มเลียจากปากลิ้นของผม หัวเข่าขาอ่อนอวบขาวเต่งตึงไล่ไปจนถึงพงอ้อกอแขมที่ปกคลุมเนินสามเหลี่ยม แห่งชีวิตเอ าไว้ ผมคืบคลานขึ้นไปครั้งนี้ผมไม่ฝังหน้าไปในร่องเนินอวบอูมนั้นได้แต่ใช้ลิ้น แลบเลียลาก ผ่านร่องน้ำแวะสัมผัสเล็มเลียดูดดุนที่เมล็ดแห่งความสุขเหนือธารน้ำรัก ใบหน้าปากลิ้นผมเกลือกกลั้วคลุกเคล้าอยู่บนเนินนูนนั้นเนิ่นนานแต่แผ่วเบา ครั้งแล้วค รั้งเล่า ท่อนร่างแม่เกร็งแอ่นส่ายไหวตามจังหวะลีลาของปากลิ้นของผม หน้าท้องแบนราบเริ่มสะท้อนขึ้นลงถี่ขึ้นแรงขึ้น เสียงครางแผ่วเบาใบหน้าส่ายไปมาบนหมอนนิ่ม &n bsp; ทั้งตัวผมทาบทับไปบนลำตัวที่สั่นไหวเกร็ง เหยีดของแม่ อกอวบที่กองย้วยบนแผ่นอกถูกผมใช้ปากลิ้นเม้มดูดเลียดอมดม ปล่อยตัวทาบทับเต็มที่โดยใช้สองแขนพยุงถ่วงน้ำหนักข้างศรีษะ ปากพบปากลิ้นพบลิ้น เมื่อทาบทับเต็มร่างแทบจะทำให้สองร่างกลายเป็นเนื้อเดียวกัน แก่นขายอันแข็งแกร่งของผมทาบไปบนร่องธารรักที่เริ่มเปียกชื้น ผมส่ายแม่ขยับ เสียงครางงึมงำด้วยความซ่านเสียวจากเราสองคนหลุดรอดมา เป็นระยะ &n bsp; ท่อนร่างหว่างขาแม่ขยับเหมือนจะรู้จังหวะเพราะเจ้าหนูผมชูชันเต็มที่มุดหัว ส่ายอยู่แ ถวร่องธารหน้าปากถ้ำ ผมบรรจงสอดดันเจ้าหนูเข้าสู่ปากถ้ำเชื่องช้าเนิบนาบ สองแขนแม่ตวัดรัดรอบลำตัวผม ปากผมลิ้นผมวนเวียนอยู่ที่ซอกหู*หูปากลิ้นของแม่ เนิบช้าผมถอยเจ้าออกจากก้นถ้าแล้วบรรจงผลักดันอย่างแผ่วเบาเข้าไปอีกครั้ง แล้วครั้งเ ร่า ผมกดลงแม่แอ่นขึ้นรับเสียงครางอย่างเต็มสุขของแม่เริ่มดังขึ้น &n bsp; ท่อนร่างเกร็งบิดส่ายแอ่นขึ้นตกลงและทันทีที่แม่ยกสองขากระหวัดรัดรอบเอวผม ความเสียว ซ่านสุดก็พลุ่งทะลักจากปากเจ้าหนูตัวเก่งน้ำอุ่นขาวข้นฉีดพุ่งไปสู่ก้นถ้ำ พร้อมๆกับท ี่แม่ร้องเสียงลั่นในป่ากผมร่างบิดเกร็งแอ่นขึ้นสุดเหยีด ในถ้ำเหมือนมีสิ่งที่เลื่อนไหวต่อสู้กับน้องชายตอดขมิบจนผมสุดทนต้องทิ้งตัว ลงนอนราบ เนื้อแนบเนื้อ &n bsp; เสียงหอบหายใจของเราสองเบาลงจนเป็นปกติ แม่ประคองแก้มผมเข้าไปจูบดอมดมทั่วใบหน้า กระซิบแผ่วใส &n bsp; “เก่งมากลูกแม่ รู้จักอดทนอดกลั้น ถ้าลูกทำแบบนี้คงไม่มีสาวคนไหนที่จะไม่ลุ่มหลงลูกแน่” &n bsp; “ขอบคุณครับแม่ ผมอยากให้แม่มีความสุขมากๆ แม่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผมของพ่อ”“เท่าที่มีกับแม่ผมก็ไม่คิดว่า จะมีใครวิเศษเท่าแล้วครับ ถ้าจะลุ่มหลงผมก็คงหลงอยู่กับแม่นี่แหละ” &n bsp; แม่เปลี่ยนท่าร่างเป็นนอนตะแคงข้างมือ เท้าก่ายกอดรัดรึงไปทั่วตัว ปากจ่อปากตาหยาดเยิ้มจ้องอยู่ที่ผมเปิดปล่อยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่จริงจังว่า &n bsp; “ลูกแม่ เราคงจะทำกันอย่างนี้ตลอดไปไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องของเวลาเรื่องของธรรมชาติ ลูกจะต้องเติบใหญ่ได้พบกับคนใหม่ๆ แม่และพ่อร่างกายก็จะร่วงโรยตามเวลาที่ล่วงผ่าน ใช่จ๊ะแม้จะมีอีกหลายปี แต่พ่อและแม่ก็ต้องปล่อยตามวัย ลูกจะซ้ำซากจำเจกับแม่ไปตลอดชีวิตไม่ได้ และแม่ก็ไม่หวงห้ามที่ลูกจะมีใครเมื่อไร” แม่ลูบไล้ใบหน้าแผ่นหลังของแผ่วเบาก่อน จะกล่าวต่อว่า “ช่วงเวลา นี้ลูกรู้จักการมีรักร่วมรักก็จากแม่ ก็เหมือนลูกได้กินอาหารที่ถูกปาก วันหนึ่งใดที่ลูกได้มีโอกาสลิ้มรสอาหารจานอื่นดูบ้าง ลูกอาจจะไม่คิดอย่างนี้ก็ได้ แต่เอาเถอะตราบใดที่ลูกต้องการ ต้องการแล้วมีความสุขแม่ก็จะยินดีตอบสนองปรนเปรอ แต่ลูกก็ต้องรู้นะว่าที่ไหนเมื่อไรอย่างไรควรหรือไม่ควร แม่และพ่อเชื่อมั่นในตัวลูกว่าจะรู้จักแยกแยะได้ สำหรับวันนี้แม่ได้รับความสุขสุดจากทั้งพ่อและลูกแม่มีความสุขมากจ๊ะ ลูกนอนได้แล้วแม่จะกลับห้องละ” หมายเหตุ &n bsp; ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา จากความทรงจำเมื่อวันที่ผมเกษียณจากการงานแล้ว คุณพ่อผมอายุเกือบจะแปดสิบคุณแม่ก็ไม่ห่างกันสักเท่าไร ทั้งสองท่าน เลิกละกับเรื่องพวกนี้ไปแล้วแม้จะมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง ดีกว่าคนในวัยเดียวกัน ผมขอนุญาติท่านทั้งสองเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา นานกว่าท่านจะตัดสินใจ สุดท้ายท่านอนุญาต โดยที่ท่านบอกว่าเขียนไปเถอะ เพราะในโลกนี้ ไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าความรักอีกแล้ว พ่อรักแม่ ลูกรักพ่อแม่ แม้ว่าความรักจะมีโอกาสที่แสดงออกได้หลากหลายรูปแบบ แต่ความรักก็คือความรัก ความรักคือการที่ทำให้คนที่เป็นที่รักของเรามีความสุข ไม่มีอะไรที่มากไปกว่านั้น &n bsp; ที่จริงแล้วประสบการณ์ของผมมีอีกมากมาย ที่เขียนได้ตั้งแต่เรียนในมหาวิทยาลัย ออกมาทำงาน มีภรรยา มีลูก แต่เรื่องเล่าและฉากเหตุการณ์ก็ไม่พ้นที่เขียนมาทั้งหมด ก็อยากจะบอกว่า ถ้าคุณมีความรักก็จงทำให้สมรัก ถ้าสิ่งที่คุณทำนั้นไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ทั้งหมดที่เล่ามาไม่ต้องการที่ จะให้เป็นเยี่ยงและอย่างแก่ผู้ใด เพียงแต่จะบอกว่าความรัก(ไม่ว่าจะรูปแบบใด)เป็นเรื่องที่ล้วนจะน่าจดจำเอา ไว้

ผมถูกเลี้ยง ต้อยภาค2 ตอนที่3

ผมอ้อยอิ่งอยู่บนเตียงพักใหญ่อาจจะเป็นด้วยวัยของผมหรือสุขภาพร่างกายที่ออก กำลังกาย อย่างสม่ำเสมอจึงปราศจากวี่แววของความอิดโรยเมื่อยล้า ที่พ่อเคยบอกไว้ว่าการมีเซ็กส์เป็นการคลายเครียดที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งของ มนุษย์พร้อ มๆกับเป็นการออกกำลังกายได้ทุกส่วนของร่างกาย ตอนนี้ผมเชื่ออย่างสนิทใจ เอื้อมมือไปลูบคลำเจ้าหนูที่นอนสงบนิ่งแตะเพียงแผ่วเบาเจ้าหนูตอบสนองพองตัว ดิ้นสู้ม ือผม ผมยิ้มให้กับตัวเอง แล้วลุกขึ้นจัดการกับที่หลับที่นอนก่อนที่จะเข้าห้องน้ำชำระร่างกาย ในห้องอาหารแม่ง่วนอยู่ที่อ่างล้างจานในชุดเสื้อเชริ์ตแพรต่วนแขนยาวพับแขน ตัวเสื้อย าวยาวคลุมถึงท่อนขา &n bsp; “สวัสดีฮะแม่” ผมส่งเสียงทักไปที่เบื้องหลังของแม่ แม่หันร่างกลับมายืนเผชฺญหน้าผมด้วยใบหน้ายิ้มละมัย ผมทรุดตัวลงแทบเท้าและก้มกราบไปที่สองเท้าของพึมพำพอได้ยินว่า &n bsp; “ขอบคุณฮะแม่” &n bsp; “ฮื่อ ..ไปกินข้าวเถอะลูกแม่ยังมีงานต้องทำ พ่อกลับมา บ้านไม่เรียบร้อยเดี๋ยวถูกดุกันทั้งสองคน” อาหารมื้อเช้าแม่เตรียมไว้อย่างง่ายๆมีรสชาติและอุดมไปด้วยคุณค่าที่ตรงตาม หลักโภชนา การ ผมจัดการมื้อเช้าอย่างเอร็ดอร่อยแต่ไม่เร่งรีบเพราะทั้งพ่อและแม่เตือนไว้ เสมอว่า ชีวิตคนอยู่ได้ด้วยอาหารต้องรู้จักเลือกและต้องรู้จักที่จะกิน &n bsp; ผมมีภาระหน้าที่ในวันหยุดอยู่สองสามอย่างถ้าพ่ออยู่เราจะช่วยกันทำถ้าพ่อไม่ อยู่หรือ ไม่ว่างผมก็จะทำด้วยตนเองกวาดใบไม้ใบหญ้าบนสนามรอบๆบ้านล้างรถสองคันของแม่ และของพ่อ เป็นการออกกำลังกายที่ดีอย่างหนึ่งเสร็จจากการปัดกวาดใบไม้และเล็มตัดแต่ง กิ่งไม้ ผมก็ไปล้างรถทั้งสองคันวันหยุดเราจะล้างกันทั้งภายนอกภายในรวมถึงในห้อง เครื่องและใน ฝากระโปรงท้าย พ่อ บอกว่าสภาพของรถเป็นตัวชี้วัดได้ในระดับหนึ่งว่าเจ้าของรถเป็นคนอย่างไร สภาพของรถพ่อย้ำว่าไม่ได้หมายความถึงยี่ห้อหรือราคาของตัวรถแต่หมายถึงความ สะอาดเรีย บร้อยทั้งภายนอกภายใน &n bsp; เสร็จจากการล้างทำความสะอาดรถทั้งสองคัน ก็ได้เวลาของมื้อกลางวันพอดี ผมเดินเข้าห้องอาหารเห็นแม่อยู่ในห้องรีดผ้า ร่างอวบระหงยังอยู่ในชุดเดิมของเมื่อเช้าผมยาวสยายปกไหล่เหงื่อซึมทั่วใบ หน้าเหลือผ้ าอีกไม่กี่ชิ้นงานของแม่ก็คงจะเสร็จ ผมไม่รบกวนการทำงานของแม่เดินผ่านเลยไปเข้าห้องน้ำชำระคราบเหงื่อจากการออก แรงมาตลอด ครึ่งวัน &n bsp; กางเกงขาสั้นเนื้อผ้าบางเบาเสื้อยืดหลวมๆ เป็นชุดกลางวันของผม ผมเข้าไปชักชวนแม่เพื่อรับมื้อกลางวันด้วยกันแม่บอกว่าแม่จัดการเรียบร้อย แล้วให้ผมจ ัดการไปคนเดียวได้เลย ผมยืนพิศดูด้านข้างของแม่ที่กำลังก้มหน้าก้มตารีดผ้าดูเหมือนจะเป็นชิ้นสุด ท้าย ที่กองผ้าแห้งสนิทที่ถูกพับแยกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยผมเอื้อมมือหยิบแพน ตี้สีดำเ นื้อผ้าโปร่งลายลูกไม้มาสูดดม แม่เหลือบตามองยิ้มๆทำหน้าฉงน “เซี้ยวใหญ่แล้วเรานี่ ไปกินข้าวได้แล้ว” &n bsp; ห้องรีดผ้าหรือห้องซักผ้าไม่ใช่ห้องที่กว้างขวางใหญ่โตนักแต่ก็ถูกจัดให้ เป็นระเรียบ ร้อยสะอาดเอี่ยมด้วยฝีมือของพ่อและแม่ เครื่องซักผ้าแบบอีตโนมัติวางอยู่มุมหนึ่งพร้อมๆกับมีตู้เก็บวัสดุในการซัก รีดยืนเคี ยงคู่กันถัดไปเป็นตู้ไม้สักเก่าคร่ำครึแต่สะอาดเอี่ยมและแข็งแรงแม่ใช้เป็น ที่สำหรับ เก็บพักเสื้อผ้าหลังจากซักรีดแล้วก่อนนำไปแยกย้ายเป็นของแต่ละคน ริมฝาด้านหนึ่งเป็นโต๊ะไม้รีดผ้าที่พ่อทำด้วยตนเองแข็งแรงถูกออกแบบให้เหมาะ สมกับการ รีดผ้าได้ทุกชนิดมีขนาดเหมาะสมกับที่แม่ต้องออกแรงใช้ พร้อมๆกับเก้าอี้นั่งอีกหนึ่งตัว &n bsp; ผมเข้าไปช่วยแม่หยิบจับเช็ดถูจัดการให้ทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยอย่าง ที่ควรจะเป ็นห้องแคบๆมีพัดลมติดเพดานเท่านั้นที่ส่ายหมุนให้ความเย็น ร่างไกล้ชิดกัน ร่างของแม่เมื่อปราศจากสารเคมีในการปรุงแต่งกลิ่นกาย กลิ่นเหงื่อและกลิ่นกายจากเนื้อหนังมังสาแท้ๆของแม่โชยผ่าเบาเข้าโสตประสาท ของผม แม่หันหลังให้ผมหน้าตู้เสื้อผ้า ผมเคลื่อนตัวไปสูดดมปอยผมระเรื่อยลงไปตามไหล่ซอกแก้มลำคอ กลิ่นร่ำจากเนื้อแท้ๆฉุดกระชากให้อารมณ์ผมปั่นปวน โอบสองแขนรอบตัวแม่บั้นท้ายของแม่แนบสนิทกับกลางลำตัวของผม &n bsp; “แม่ฮะ พ่อกลับกี่โมงครับ” ผมกระซิบพร่าข้างหูพร้อมๆกับเม้มเลียปลาย*หู &n bsp; “พ่อบอกว่า จะกลับเย็นแต่ทันกินข้าวมื้อเย็น มีอะไรหรือ” “แม่เหนื่อยไหมฮะ” สองมือผมจากที่ส่ายเปะปะลูบไล้หน้าท้องของแม่เปลี่ยนมาสอดลอดเข้าชายเสื้อ เกาะกุมอยู ่ที่สองเต้าอวบ &n bsp; “ถ้างั้น ผมก็มีโอกาสอีกใช่ไหมฮะ” พร้อมกับคำพูดผมแอ่นกายท่อนล่างเบียดอัดไปที่บั้นท้ายของแม่เพื่อบ่งบอกว่า ตอนนี้เจ้ าหนูของผมนั้น มีกำลังวังชาที่แข็งแกร่งพร้อมที่จะมุดถ้ำค้นหาน้ำทิพย์อีกครั้งแล้ว &n bsp; แม่กุมมือทั้งสองข้างของผมที่ลูบไล้อยู่ที่เต้าอวบพร้อมกับเบียดร่างหันกาย มาประจันห น้าผมท่อนล่างของสองเรายังเบียดแนบชิดตาสบตาแม่เผยอริมฝีปากอวบอิ่มถาม &n bsp; “แน่ใจเหรอลูก เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน” &n bsp; ผม พยักหน้าแทนคำตอบกระซิบแผ่ว “ไปที่ ห้องรับแขกนะฮะ” แม่ยิ้มดุส่ายหน้า โอบสองแขนรัดรอบคอผมก้มหน้าชิดไกล้ “ไม่จ๊ะ ต้อง ที่นี่ ในห้องนี้” &n bsp; ผมชะงักจากการลูบไล้แผ่นหลัง เหลือบตากวาดไปรอบห้อง สบตาแม่ “แม่ฮะ ผมยังเด็กฮะ” แม่อมยิ้มเลื่อนมือหนึ่งสอดเข้าไปในขอบกางเกงล้วงกำไปที่เจ้าหนูของผมที่ ผงาดชูชันเต รียมพร้อม “ที่นี่ หรือไม่ก็อด” แม่หลับตาตอบยิ้มๆพร้อมๆกับออกแรงบีบเค้นที่เจ้าหนู ผมปลดกระดุมเสื้อเชิร์ตแพรต่วนถอดเสื้อแม่ออกโยนไปมุมห้องแล้วสองมือผมก็ โอบรัดไปที่ บั้นท้ายที่ห่อหุ้มด้วยเนื้อผ้าบางเบาตัวเล็กที่ปกปิดเนินอวบของแม่ไว้ รุนร่างของแม่ในขณะที่ท่อนร่างยังแนบชิดค่อยๆ ก้าวเท้าผลักดันไปที่โต๊ะรีดผ้า &n bsp; สะโพกผายของแม่หยุดอยู่ตรงขอบโต๊ะรีดผ้า ทางด้านแคบ ผมเบียดร่างดันแม่จนท่อนบนเอียงโน้มไปด้านหลัง ท่อนร่างของแม่จึงแอ่นหยัดท้าทายสวนทางกับท่อนบน ผมโอบรอบตัวแม่ปากต่อปากลิ้นต่อลิ้นและเล็มลามเลียทั่วปากและใบหน้าสองแขน แม่โอบรอบล ำตัวผมไว้รัดแน่นเนื้อแนบเนื้อ &n bsp; จากใบหน้าผมลดตัวต่ำลงมาที่ปลายคางยอดอก และคุกเข่าซุกไชร้ใบหน้าไต้ฐานเต้าที่ชูชัน แลบลิ้นเลียร่ายลงมาที่สะดือ หน้าท้องวนเวียนอยู่แถวนั้นรู้สึกได้ถึงการบิดเกร็งเคลื่อนส่ายของลำตัวของ แม่ ร่างแม่จำเป็นต้องยืนแอ่นอวดเนินสล้างโดยที่สองมือเท้าลงไปบนขอบของโต๊รีด ผ้า ลิ้นปากผมไล้เลียอยู่บนแพรบางเบารูปสามเหลี่ยม เที่ยวแล้วเที่ยวเล่าเสียงแม่สูดปากครางกระเส่า สองมือผมค่อยบรรจงม้วนขอบแพนตี้ตัวเล็กรูดลงสู่ปลายเท้าเท่านั้นนูนเนินที่ ปกคลุมด้ว ยพงไหมที่ถูดตัดเล็มอย่างสวยงามเป็นระเบียบก็อยู่ตรงหน้าผม &n bsp; ผมฝังจมูกลงไปในรอยแยกของเนินนูน แม่แอ่นส่ายขัยบแบะขาเหมือนจะยั่วยุให้จมูกปากลิ้นผมเข้าไปสำรวทุกโขดเขิน เนินไสล ลิ้นแลบฉกเลียเม้มดุนทุกซอกหลืบตั้งแต่ปากถ้ำริมเนิน สองแขนผมสอดไปไต้ท่อนขาอ่อนของแม่ยกแยกเอาท่อนขาขาวอวบมาวางบนไหล่ผมทั้งสอง ข้างใบหน ้าผมยังไม่ละไปจากปากถ้าสวรรค์ ด้วยท่านี้ร่างท่อนบนของแม่จึงต้องนอนหงายเหยีดยาวไปตามความยาวของโต๊ะรีด ผ้า ผมยังเพลิดเพลินกับคูหาสวรรค์ด้วยปากและลิ้นความซ่านเสียวจากร่างของแม่รู้ ได้ด้วยกา รที่แม่ใช้สองขาตวัดรัดรอบคอผมแอ่นเนินนูนขึ้นสู้ปากและลิ้นพร้อมๆกับสองมือ กุมกดบนห ัวผมอย่างสุดแรง &n bsp; เสียงดิ้นส่ายครวญครางแผ่วเบาของแม่เริ่ม ดังขึ้นๆๆ “ลูกแม่ วิเศษจัง เก่งจัง อู อู ซู๊ด.....”เสียง ครางกระเส่าร่างบิดส่ายร่อนมือเกร็งกำแน่น “ลูกจ๋า อย่าทรมานแม่เลย แม่เสียวมากๆ ใส่ได้แล้วจ๊ะ ซัดแม่ให้เต็มที่เลย ลูกแม่เก่งจริงๆ” ไม่รู้ว่าผมถอดกางเกงผมออกไป เมื่อไรอย่างไร ผมยืนขึ้นเต็มตัวสองขาของแม่รัด แน่นอยู่รอบเอวของผม เจ้าหนูของผมแข็งเกร็งชูชันเปียกเยิ้ม ได้ระดับตรงกับปากถ้ำที่ฉ่ำเยิ้มผมบรรจงดันเจ้าหนูที่ทุรนทุรายเต็มที่มุด เข้าไปในถ้ ำด้วยความรวดเร็วและรุนแรง ร่างแม่สะดุ้งแอ่นเกร็ง เสียงสูดปากดังแผ่วเบาใบหน้าแม่บูดเบี้ยวตาปิดสนิทสะบัดไปมาตามการกระแทก กระทั้นของผ ม &n bsp; ความสุดเสียวกระสันกลับมาอยู่ที่ผม ผมกระแทก ผมเสือกใส่ ผมโยกส่ายเจ้าหนูตัวน้อยในคูหาแคบๆนั้นทุกทิศทาง ซ้ายขวาล่างบน เสียงสูดปากครางกระเส่าผสมกับเสียงเนื้อแนบเนื้อดังก้องอยู่ในห้องแคบๆนั้น ผมโน้มตัวลงไปที่ท่อนบนของแม่สองมือสอดไปที่แผ่นหลังสองขาแม่ยังตระหวัดรัด ึงอยู่รอบ เอวผมด้วยท่อนบนที่โน้มลงไปต่ำสองแขนของแม่จึงมีโอกาสโอบรอบคอของผม &n bsp; ผมตวัดร่างแม่ขึ้นกลายเป็นว่าร่างแม่ผมเกาะอยู่บนลำตัวท่อนกลางของผมโดยที่ เนื้อยังแ นบเนื้อนูนเนินยังเก็บฝังแก่นกายผมไว้ ผมอุ้มร่างแม่เบี่ยงออกหมุนตัวจนกลายเป็นครึ่งนั่งครึ่งยืนอยู่บนโต๊ะรีดผ้า โดยมีแม่ อยู่ด้านบน สองขาแม่เหยีดราบไปกับพื้นโต๊ะสองแขนโอบอยู่รอบลำคอผมท่อนล่างในคูหาสวรรค์ ที่เป็นที ่พักพิงของเจ้าหนูจอมอึดนั้น บัดนี้ท่อนล่างแม่เป็นอิสระมากพอที่จะออกแรงกระแทกกระทั้นเจ้าหนูของผมซ้ำ แล้วซ้ำเล่ าและก็ถึงกาลกริยาความเสียวซ่านสุดกระฉูดออกจากเจ้าหนูของผมจนผมต้องร้อง เสียงดังคับ ห้อง “แม่ฮะ แม่ฮะ ผมออกแล้ว แรงอีก ๆ อย่าเพิ่งหยุด” จะเป็นด้วยเสียงร้องของผมหรือเป็นเพราะความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นเองแม่ กระแทกกระทั้น บั้นท้ายรัวแรงถี่ยิบ สองมือจิกกำปอยผมด้านหลังของผมจนตึงแทบขาดหลุด “โอ๊ว.... ซู๊ด.....พ่อจ๋า ลูกจ๋า ....” นั่นเป็นเสียงกระเส่าครั้งสุดท้ายก่อนที่จะได้ยินแต่เสียงหอบหายใจของเราสอง คนขาสองข ้างผมสั่นริกๆๆนานเท่านานที่เราอยู่ในท่าที่ผมอุ้มช้อนก้นแม่ด้วยสองมืออยู่ นั้น &n bsp; แขนแม่ยังโอบรอบคอผมอยู่เสียงหอบหายใจ แผ่วเบาลงจนเป็นปกติตาฉ่ำเยิ้มของแม่สบที่ตาผม สั่นหน้าเบาๆพร้อมกับเอ่ยว่า &n bsp; “ลูกแม่ ลูกเรียนได้รวดเร็วมาก ต่อไปลูกจะเป็นนักรักที่น่ากลัว นี่ขนาดแม่นะ ยังติดใจกับลีลาของลูก” ผมสบตาแม่ เปิดยิ้มก่อนตอบว่า “แม่ฮะบุญคุญของแม่และพ่อที่พร่ำสอนผม ผมจะไม่ลืมเลยครับ ทุกอย่างที่ผมมีและเป็นอยู่ก็ได้จากแม่และพ่อ ผมไม่ได้คิดจะเป็นนักรักอะไรที่ไหนครับ อยากเป็นเพียงลูกของพ่อและแม่ เท่านั้น” แม่จูบเล็มเลียทั่วใบหน้าของผม สบตาแล้วกล่าวว่า “เอาละวันนี้คงพอแล้วนะ เรื่องอื่นๆค่อยๆพูดคุยกันทีหลัง แต่แม่อยากจะเตือนไว้ก่อนนะลูกอย่าถือตัวว่าเก่งกาจมีความสามารถ จนเอาความเก่งความสามารถไปข่มเหงคนอื่น จำไว้ว่าอย่าไปขืนใจใครเรื่องนี้จะต้องยินยอมพร้อมใจกันทั้งสองฝ่ายความสุข จึงจะเกิด และเราจะต้องรับผิดชอบในทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นจากการกระทำของเรา จำไว้ลูก” &n bsp; ผมกินอาหารมื้อเย็นคนเดียวแม่บอกจะรอ พร้อมพ่อ เย็นนี้แม่เฉิดฉายอยู่ในชุดคลุมยาวห่อหุ้มชุดนอนโปร่งบางลายฉลุสีเดียวกัน พ่อเข้าบ้านมาแม่ต้อนรับด้วยความอบอุ่นครั้งนี้ดูเหมือนว่าแม่จะจูบพ่อ ยาวนานกว่าทุก ครั้ง ความรักความเสน่หาความดูดดื่มของคนทั้งถ่ายทอดออกมาจากท่าทางที่กอดจูบกัน เนิ่นนาน แม่ละจากพ่อมองมาที่ผมยิ้มๆ ผมเดินเข้าไปทรุดตัวลงกราบแทบเท้าพ่อแล้วลุกขึ้นโอบกอดพ่อไว้ ผมสะอื้นบนอกพ่อพำพัมทั้งน้ำตา &n bsp; “ขอบคุณครับพ่อ ขอบคุณครับพ่อให้ผมมากเหลือเกิน” พ่อโอบผมไว้มือหนึ่งขยี้เบาที่หัวผม เสียงเบานุ่มเต็มด้วยความการุณออกจากปากพ่อว่า &n bsp; “ลูกคือทุกอย่างของพ่อและแม่ สิ่งไรที่จะทำให้ลูกมีความสุข ไม่เกินความสามารถของพ่อแล้วลูกจะได้จากพ่อ ที่จริงแล้ว แม่ของลูกคือผู้ที่เสียสละมากที่สุด ลูกมีความสุขนั่นคือสิ่งที่พ่อและแม่ต้องการ” &n bsp; อกสามสอกของพ่อและวงแขนอันอบอุ่นโอบเรา สามคนไว้ด้วยกัน ความรักความอบอุ่นถ่ายทอดผ่านอ้อมกอดเราทั้งสาม &n bsp; จากวันนั้นเป็นต้นมาแรกๆหลังจากที่ผมมีโอกาสได้สอดใส่ก็หมายถึงว่าผมรู้จัก การร่วมรั กระหว่างชายกับหญิงอย่างแท้จริงผมติดใจในรสชาติโหยหาแทบจะทุกวันแม่และพ่อดู จะเข้าใจ ในเรื่องนี้ แม่ยอมผ่อนปรนตามความต้องการของผมทุกครั้งที่มีโอกาสอยู่กันสองต่อสอง พ่อดูเหมือนจะเป็นใจปล่อยให้เรามีโอกาส ช่วงแรกๆแม่ไม่ปฏิเสธ ในครัวในห้องนอนในห้องน้ำห้องรีดผ้า หน้าจอทีวี แต่เพียงระยะหนึ่งแม่และพ่อเริ่มมีการควบคุมเบี่ยงเบน สอน ชักจูงให้รู้ถึงการหลบหลีกหลีกเลี่ยงอดกลั้น

ผมถูกเลี้ยง ต้อยภาค2 ตอนที่2

แม่เริ่มส่งเสียงครางแผ่วเบาพร้อมกับท่อนล่างโยกส่ายไหว ซ้ายขวาแรงขึ้นเร็วขึ้น ปลายลิ้นผมฉกเลียอยู่ที่เมล็ดงามกลางเนินเหนือร่องธารแห่งความรัก ลิ้นเลียจมูกเขี่ยปากดูดที่เมล็ดของความเสียวซ่านนั้นแม่ดิ้นส่ายร่อนรุนแรง ขึ้นสะโพ กแม่โยกร่อนแอ่นขึ้นไม่ติดพื้น จากเสียงครางกระเส่ามาเป็นเสียงร้องครวญคราง “ลูกจ๋า พ่อจ๋า แม่เสียว สุดๆ” เสียงครางช้ำแล้วช้ำเล่าการโยกร่อนส่ายไหวรุนแรงขึ้นและแล้วทำนบกักธาร น้ำรักของแม่ก ็พังทลายผมเล็มเลียดูดกลืนทุกหยาดหยดจนหมดสิ้น ร่างแม่แอ่นเกร็งแล้วสงบนิ่ง &n bsp; โซฟาร์แม้กว้างยาวแต่เหลือที่พอให้ผม เพียงแค่ตะแคงข้างเหยีดยาว มือผมลูบไล้แผ่วเบาไปที่อกอวบนูนนิ้วคีบมรกตเม็ดเขื่องบนยอดอกสลับกับการโอบ ลูบไล้แผ ่วเบา แม่ตะแคงหน้าจ้องตาผมยิ้มหยาดเยิ้มกระซิบแผ่ว “ร้ายนักนะลูกแม่ ไม่ยอมให้แม่ตั้งตัวเลย ร้ายกาจจริงๆใช้แค่ปากลิ้น” ผมแลบลิ้นกวาดเลียริมฝีปากอวบอิ่มของแม่กระซิบถาม “ได้เกรดไหนฮะแม่” &n bsp; เราเปลี่ยนลงมานั่งเหยีดขาหลังพิงโซฟาร์หน้าแม่เงยแหงนขึ้นอบอวบยืดเด่นชู ชันจากท่าน ั้นท่อนล่างแม่เปลือยเปล่าท่อนบนเสื้อนอนโปร่งบางเบาดำสนิทปกคลุมอยู่แค่ หน้าท้องมือ ข้างหนึ่งของแม่ยื่ไขว่คว้าไปที่กลางลำตัวผม เราสองยังไม่ส่งเสียงใดๆเลยนับแต่ย้ายลงมานั่งข้างล่าง &n bsp; มือแม่เกาะกุมเบาๆผ่านกางเกงนอนของผมเกาะ กุมโยกคลอนเหมือนจะทักทายสารทุกข์สุกดิบ ผมขยับตัวถอดปลดปราการขวางกั้นออกไปทางปลายเท้า เสื้อยืดคอกลมถอดโยนไปหลังพนักพิง แม่เบือนหน้ามองผมพร้อมๆกับถอดเสื้อนอนบางเบาเหวี่ยงหายไป สองแม่ลูกเปลือยเปล่านอนเหยีดยาวบนพิ้นก่ายกอดโลมลูบดูดเลีย แม่ไม่ยอมปล่อยมือจากน้องชายผมแม้เพียงเสี้ยววินาที สองร่างแนบสนิทแม่อยู่บนผมอยู่ล่าง แม่ค่อยขยับตัวจมูกปากลิ้นเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายลงล่างแม่ปล่อยมือเกาะกุม แก่นกายของผ มชั่วคราว แม่เลื่อนตัวลงแผ่วเบาเนิบนาบ ส่งความเสียวซ่านไปทั่วร่างทุกขุมขน แม่ยกหน้าเหมือนจะทักทายน้องชายก่อนที่จะฉกลิ้นเลียเร็วรุนแรง ท่อนร่างผมบิดเกร็งแอ่นหยัดสู้แรงต้านจากปากและลิ้น แม่อมจนมิดเม้มเน้นขบเลียผมร้องครางไม่เป็นส่ำเหมือนแม่จะแก้แค้นผมกับสิ่ง ที่ผมทำกั บแม่เมื่อก่อนหน้า &n bsp; ผม แอ่นกายเหยีดเกร็งสองมือตะปบศรีษะแม่กดให้ปากอมเจ้าตัวน้อยจนสุดคอหอยแม่ ต้านสู้ผม อมครูดรูดขึ้นลง “แม่ ครับ แม่ฮะ พ่อ ครับ ถึงงงแล้ววครับ”เพียงเท่านั้นผมก็กระฉูดรินหลั่งในปากแม่ระลอกแล้วระลอก เล่า แม่ยืดร่างทาบทับบนตัวผมอมยิ้ม เมือกขาวข้นหยดย้อยจากมุมปากแม่ &n bsp; ปากปะกบปากลิ้นแลกลิ้น โอบกอดรัดรึงลูบไล้จนอ่อนแรง &n bsp; “ไปอาบน้ำกันดีกว่าลูก” &n bsp; “ฮะแม่” ร่างเปลือยเกาะก่ายลูบไล้อยู่ ไต้ฝักบัวกับสายน้ำฉ่ำเย็นสลับกับอุ่นร้อน ผลัดกันถูผลัดกันฟอกจนสดชื่นเข้มแข็งร่างเปลือยเปล่าของแม่เกาะจูงร่าง เปลือยของผม ไปที่ห้องนอนของผม แอร์เย็นฉ่ำไฟส่วางโล่ง เรานอนตะแคงข้างขาข้างหนึ่งของแม่ยกวางที่สะโพกผมมือสอดส่ายปลุกเขย่าเรียก น้องชายผม ผมสอดมือลูบไล้ที่เนินอกแผ่วเบา &n bsp; “มีความสุขไหมลูก” &n bsp; “มีมากครับสุดยอดครับ แม่เป็นไงบ้าง” &n bsp; แม่ไม่ตอบเพียงแต่ส่งยิ้มพร้อมที่มือออก แรงบีบเค้นไปที่น้องชายที่เริ่มจะงัวเงีย &n bsp; “เบื่อแม่หรือยัง” “ยังครับ” “หรือว่า ความซ้ำซากขำแจ” “ไม่ครับ” “ลูกแม่ จริงๆแล้ว ความอยากหรือความต้องการทางธรรมชาติก็มีอยู่แค่นั้นแหละ พอเสียวสุดๆแล้วก็แล้วกัน จริงอยู่ที่ผ่านมาลูกเพิ่งจะเรียนรู้การปลดปล่อย แม่ไม่เรียกว่าร่วมรักหรือมีเพศสัมพันธ์ เพราะยังไม่มีการสอดใส่ สิ่งที่แม่และพ่อทำให้กับลูกในสายตาคนภายนอกอาจจะมองว่าวิปริตวิตถาร เราจึงต้องระวังกันในเรื่องนี้ ถ้าจะมีถ้าจะเป็นก็เฉพาะกับเราสามคน อนาคตอาจจะมีคนที่เข้าใจเราเห็นด้วยกับเรา นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง” มือผม ยังลูบไล้ไปทั่วทุกสัดส่วนของแม่บางครั้งปลายนิ้วก็แหวกแยกนูนเนิน ควานหาร่องน้ำ ขณะเดียวกับที่มือแม่ยังเกาะกุมลูบไล้โยกคลอนสาวขึ้นสาวลงที่เจ้าหนูของผม “ ตัวแม่เองถ้าใครสักคนที่ไม่เข้าใจรู้เข้าว่าแม่ทำอย่างนี้ให้กับลูกแม่ก็จะ ถูกมองว่า ร่านราคะหมกมุ่นเอาลูกมาทำผัว แต่แม่ไม่ได้กังวลเรื่องนั้นเลยเพราะอย่างที่ พ่อพูดอยู่เสมอว่าเกิดมาทั้งทีถ้ามีความสุขโดยที่ไม่มีใครเดือดร้อนก็ไม่ เห็นจะวิตกก ังวลอะไรเลย” “ลูกผ่านบทเรียนมาก็มากแล้ว ลูกคิดอย่างไรกับเรื่องนี้” “พ่อ บังคับให้แม่ทำหรือเปล่าฮะ” “แม่ชะโงก หน้าจ้องมองผมหน้าเคร่ง ลูกคิดอย่างนั้นหรือว่าเป็นแค่คำถาม” “แม่อย่า คิดมากฮะ เพียงแต่หลุดออกไปโดยไม่ตั้งใจ ผมเพียงแต่คิดเหมือนแม่และพ่อฮะ เป็นความสุขของเรา” “ พ่อและแม่ที่เพิ่มบทเรียนให้มาถึงขั้นนี้และในขั้นต่อไปนั้นก็เพราะ วิเคราะห์แล้วว่า ลูกสามารถที่จะเข้าใจ แยกแยะ อดทนอดกลั้นรู้ว่าสิ่งไรคืออารมณ์ความใคร่กับความรักอันบริสุทธิ์ลูกเพียง สิบสามเศษย ่างสิบสี่ทำตัวได้อย่างนี้ทั้งแม่และพ่อก็ดีใจแล้ว แม่เชื่อว่าเมื่อลูกโตขึ้นลูกจะเรียนรู้มากขึ้น” ผมก้มหน้าซบไปบนยอดอกดอมดมดูดเลียปลายนิ้วยังซอกซอนอยู่ในหลืบร่องน้ำที่ฉ่ำ เยิ้มบาง ขณะเข้าหนูน้อยของผมก็ถูกมือแม่ชักจูงโดยกดเฉพาะส่วนปลายลากผ่ากลางร่องน้ำ ดูเหมือนจ ะเป็นการชี้ช่องนำทางผมมองสบตาแม่ แต่แม่ทำเพียงแค่ยิ้มๆเหมือนยั่วเย้า &n bsp; เรากอดกระวัดรัดรึงสนิทแนบแน่นในท่าตะแคงกอดแม่เริ่มหลับตาพริ้มส่งเสียง ครางเบาเมื่ อนิ้วของผมคุ้ยเขี่ยอยู่ที่เมล็ดแห่งพืชพันธ์เหนือร่องน้ำ ผมค่อยๆผลักแม่นอนหงายแล้วพลิกกายขึ้นทาบทับ แก่นกายอันแข็งแกร่งของผมเอนราบทาบไปบนร่องน้ำกลางเนินนูนสะโพกผมส่าย สะโพกแม่ส่ายรับ ปากผมอมดูดเลียอยู่บนเต้าสลับซ้ายขวามือแม่กำผมบนศรีษะผมกดส่ายโยกคลอนพร้อม กับเสียง ครางแผ่วพร่า ผมขยับ กายท่อนล่างยกขึ้นปล่อยให้น้องชายเป็นอิสระจากการกดทับ แข็งแกร่งชี้เด่ปัดกวาดอยู่กับพงไหมอันอ่อนนุ่มกลางร่องน้ำที่เริ่มมีน้ำไหล รินผมขยั บศอกสองข้างวางบนที่นอนข้างเต้านมซ้ายขวาของแม่ เจ้าตัวดีหัวส่ายเปะปะค้นหาทางเข้าอุโมงค์มหัศจรรย์ จดจ่อที่ร่องน้ำฉ่ำเยิ้มแล้วผมก็ค่อยๆกดหัวเจ้าน้องน้อยแหวกร่องน้ำมุดเข้า อุโมงค์ที ่ไม่เคยพบ แม่ยังกดหัวแน่นขยับย้ายกางขาออก ร่องน้ำขยายกว้างหัวบานของเจ้าน้องน้อยผ่านพ้นร่องน้ำผมค่อยๆกดลงช้าๆเสียง ครางกระเส ่าของแม่เริ่มดังขึ้นมือกำแกร็งแน่นกดอยู่บนหัวผม &n bsp; เสียวซ่านสุดๆ รู้สึกว่าลำตัวเข้าน้องชายสัมผัสกับผนังถ้ำที่อ่อนนิ่มแต่ฉ่ำเยิ้ม ดูดดื่มลึกล้ำผมตัดสินใจทิ่มพรวดส่งเจ้าน้องน้อยมุดเข้าถ้ำจนมิดโคน “ลูกจ๋า ...ดีจัง” ผมเสือกตัวนอนราบกดเจ้าน้องชายจนสุดโคน คาปากถ้ำของแม่อยู่อย่างนั้นนอนราบลงแนบเนื้อเนื้อแนบเนื้อโหนกนูนแนบเนิน อวบสอดสองม ือรอบท้ายทอยแม่ประคองหน้ายกสูงผมกดหน้าลงต่ำ “ดีมากลูก ขยับเจ้าหนูให้แม่ด้วยระวังอย่าให้หลุด” ปากประกบปากลิ้นแลกลิ้น สองฝ่ามือแม่ยังกดหัวผมอยู่ ท่อนล่างของแม่เริ่มขยับขึ้นลงแอ่นกลางตัวขึ้น รับกับการเสือกแทง ผมเริ่มคุ้นเคยการเสือกแทงขยับถี่เร็วขึ้น ผมอ้าปากร้องเต็มที่ “แม่ครับ ผมออกแล้วว ซู๊ดเสียวจัง” &n bsp; แม่ยังขยับท่อนร่างดูเหมือนจะให้เนินเนื้อนั้นบีบเค้นเจ้าตัวดีที่ขาดความอด ทนปล่อยพ ่นน้ำออกฉีดล้างทั่วอุโมงค์ &n bsp; ร่าง กายท่อนร่างผมหมดแรงขยับขเยื้อน อกทาบอก หน้าผมซบอยู่บนหน้าแม่ น้ำตารินหลั่ง หยาดหยดลงรดแก้มและย้อยเข้าปากแม่ แม่ตกใจโอบกอดรัดแน่นผมไว้ “ลูกร้องไห้?” “ฮะแม่” “เสียใจเหรอลูก?” “ไม่ทราบครับรู้แต่ว่ามันออกมา เอง แต่ผมทำผิดครับ” “ผิดเรื่องอะไร” “ผมสอดใส่ โดยที่แม่ยังไม่อนุญาติ” “โธ่ลูกเอ๋ย.. บอกแม่ก่อนตอนนั้นลูกมีความสุขไหม” “มีครับ นอกจากเสียวซ่านแล้วยังดื่มด่ำอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน” แม่เอามือประคองหน้าบังคับให้ตาสบตา “เด็กโง่ คิดอย่างไรถึงกล้าที่จะสอดใส่” แม่ถามยิ้มตาหวานฉ่ำเจ้าหนูของผมแม้จะอ่อนแรงแต่ก็ยังคาอยู่ในอุโมงค์ “ไม่ทราบ ครับบอกไม่ถูก” แม่บีบปลายจมูกผมเบาๆ “มองตาแม่นะลูก เมื่อเย็นนี้พ่อโทรมาว่าอย่างไรบ้าง” “ก็ไม่ เห็นว่าอะไรครับนอกจากบอกว่าทำหน้าที่แทนพ่อด้วย” “แล้ว ลูกคิดอย่างไรกับคำพูดนั้น” แม่จ้องตาผมปากยิ้มพราย ผมเริ่มเอะใจ “เด็กโง่ ถ้าแม่ไม่อนุญาตลูกสอดไม่เข้าหรอกจ๊ะ แม่บอกใบ้ตั้งหลายครั้งว่าอนุญาติ” ผมส่ายบั้นเอวที่เจ้าน้องชายอ่อนปวกเปียกสลบ สไหลอยู่คาอุโมงค์ “แล้วแม่ ก็ไม่บอกด้วย” “หนูเอย ไม่มีแม่ที่ไหน พ่อที่ไหนเขาจะพูดตรงๆเรื่องการสอดใส่ของลูกกับแม่หรอกจ๊ะ ตอนนี้เข้าใจหรือยัง เลิกลงโทษตัวเองได้แล้ว” ผมถอนตัวออกจากการทาบทับแม่ นั่งมองแม่ไปทั่วร่าง แม่นอนนิ่งแต่ยิ้มหยาดเยิ้ม ผมหันไปมองเนินอวบอูมตรงหน้าขาแม่หันกายไปก้มกราบที่ตรงนั้น แม่ดึงร่างผมลงไปกอดกระซิบเบา “ลูกตื่นเต้นมากไปเลยเสร็จเร็วไปหน่อย แต่ไม่เป็นไรครั้งแรกมักจะเป็นกันอย่างนี้ ถือว่าเป็นรางวัลจากพ่อแล้วกัน ลูกนอนพักก่อนนะแม่จะไปอาบน้ำล้างตัว หลับให้สบาย เดี๋ยวแม่จะมานอนด้วย” &n bsp; ไม่ รู้ว่าผมหลับไปนานเท่าไรรู้แต่ว่าหลับลึกหลับสนิท มีความรู้สึกว่ามีอุ้งมือลูบไล้อยู่ที่เจ้าหนูของผมพร้อมปากอิ่มและปลายลิ้น โลมเล้าด ูดเม้มอยู่ทั่วร่าง ความเสียวซาบซ่านกลับมาอีกครั้งลืมตาขึ้นมีแสงส่ว่างจากไฟหัวเตียงสาดแสง สลัวไปทั่งห ้อง กลางลำตัวของผม ผมนิ่มยาวสยายปกคลุมหน้าท้องผมอยู่ ลิ้นแลบเลียที่หน้าท้องแก่นกายถูกกุมด้วยมือนิ่มรูดขึ้นลง ผมบอกได้ว่าเจ้าหนูแข็งแกร่งพร้อมออกศึกอีกแล้ว “แม่ฮะ” ผมออกเสียงกระเส่าได้แค่นั้น แม่พลิกร่างนั่งคร่อมบนตัวผม หันหน้ามาสบตาผม ผมสบตาแล้วเบือนลงมองที่แก่นกายชูชันตั้งเด่แม่กุมส่วนโคนเอาไว้แล้วแม่ขยับ ร่าง โนนนูนเนื้อสองข้างแบะกว้างออกเผยเห็นร่องน้ำกว้างใหญ่แม่ประคองแก่นกายให้ ตั้งลำตรง แล้วแม่ก็ค่อยๆลดตัวลง เนินเนื้อสองข้างต่ำลงๆจนสัมผัสกับปลายมนมันจ่อเข้าไปและแล้วก็ค่อยๆถูกกลืน ดูดหายเข ้าไปในอุโมงค์ลึกลงๆแม่ปล่อยมือกดตัวลงจนเจ้าหนูถูกอมมิดหายไปในถ้ำเห็นแต่ พงไหมของแ ม่ปกคลุมอยู่โดยรอบ แม่ร้อง เสียงสยิว “อูยซี๊ด”ลากยาว ความเสียวซ่านด่ำลึกกลับมาอยู่ที่ผมอีกครั้งร่างแม่เริ่มโยกขึ้นลงบิดส่ายบด ขยี้ไปที ่ลำตัวของเจ้าหนู เสียงครวญครางแห่งความสุขดังขึ้นพร้อมกับความถี่ของการเคลื่อนไหวมือผมจิก ที่นอนแกร็ งแน่นร่างท่อนล่างเหยีดเกร็งสู้กับการบดอัดจากเนินเนื้อของแม่ แม่เปลี่ยนจากท่านั่งยองเป็นนั่งคุกเข่าโดยที่โหนกนูนของแม่ยังบดอัดเจ้าหนู ของผมทุก องคุลีร่างของแม่โน้มต่ำลงตาฉ่ำเยิ้มสบตาผมพร้อมๆกับที่ท่อนล่างของแม่ไม่ หยุดการเคล ื่อนไหวเสียวซ่านสุดบรรยายเกิดขึ้นกับผมตั้งแต่ปลายเท้าจดเส้นผม สองมือผมเหยีดขึ้นเกาะกุมบีบเคล้นสองเต้าอวบที่ย้อยย้วยลงตรงหน้าเมื่อยจาก มือผมผงกร ่างท่อนบนขึ้นปากดูดลิ้นเม้มเลียตามการโยกส่ายของแม่ เสียงเราสองคนงึมงำครางกระเส่าไม่ได้ศัพท์ร่างแม่เร่งเร้าถี่เราผมสวนตอบตาม การโยกส่ าย จนหมดสิ้นความอดทนความเสียวกระสันต์แล่นวาบจากปลายมนของเจ้าหนูน้อยเข้าสู่ ทั่วสรรพา งกาย ผมครางกระเส่าดิ้นส่ายสะบัดส่งเสียง แหบพร่า “แม่ฮะ ๆ ผมผมไกล้ออกแล้วครับ” แม่สูดปากดังลั่น “อีกนิดเดียวลูกแม่” แม่ทั้งทิ่มทั้งตำบดอักหนักขึ้นรุนแรงมากขึ้นผมเองก็สุดทน “ออกแล้วฮะแม่ๆๆ” ผมดิ้นเฮือกแอ่นกายดันเจ้าหนูที่เห็นแต่โคนสวนกลับเต็มแรงเข้าปากอุโมงที่ ฉ่ำเยิ้มแล ้วก็หลั่งพรั่งพรูฉีดล้างเข้าไปในอุโมงค์อีกครั้งพร้อมๆกับแม่ร้องครางดัง ลั่นทิ้งตั วลงทอดยาวทับทาบไปบนลำตัวของผม &n bsp; แม่เหยีดกายแนบชิดติดกับผม หายใจหอบแรงโดยที่เจ้าหนูยังคาอยู่ปากถ้ำ เหมือนมีปลาเข้าไปตอดขมิบอยู่ปลายหัวของหนูน้อยเป็นระยะๆแรกก็รัวถี่แล้วก็ เบาลงจนเง ียบหาย แม่กระซิบปนหอบ “ขอบใจลูกแม่” “ไม่ครับแม่ผมต้องขอบคุณแม่อีก ครั้ง ที่ผมทำเองไม่ดีไม่มันเท่าที่แม่ทำให้เลยฮะ” มือไม้ลูบไล้ซอกซอนแผ่วเบาไปทั่ว ปากจูบปาก “ไม่จ๊ะครั้งแรกมักจะเป็นอย่าง นั้น ทั้งไม่คาดคิดและไม่มั่นใจต่อไปก็จะดีเอง แต่ถือว่าลูกสุดยอดแล้วอายุขนาดนี้รับมือแม่ได้หมด” “ได้ครูดี ฮะแม่” “อื๊อ...พูดเอาใจกลัวไม่ได้อีก หรือไง” ผมโน้มคอแม่ลงไปปากจ่อปาก “ได้อีก ไหมฮะ” “มากเท่าที่ลูกต้องการ แต่ต้องไม่ลืมอย่าลุ่มหลง ต้องดูเวลาและสถานที่” “กี่โมงแล้วฮะ” “ใกล้สว่างแล้วก็เป็นเวลาที่เราตื่นกันอยู่แล้ว” แม่ทำหน้ายิ้มๆกระซิบข้างหู “ทำกันอย่างนี้ในเวลานี้ผู้ใหญ่ เขาเรียกว่าล้างหน้าไก่จ๊ะ” “แม่จะลุก ละนะลูกลุกไหวไหม ถ้าไม่ไหวพักอีกหน่อยก็ได้ ลงไป ตอนกินข้าว” ร่างเปลือยเปล่ายืนข้างเตียง มองผมที่นอนเหยีดยาวแผ่หลา ผมเอื้อมมือไปรั้งมือแม่ไว้สบตาแม่กระซิบแผ่ว “วันนี้ยังมีโอกาสไหมฮะ” แม่ยิ้มร่าเริงเอ่ยปนหัวเราะ “วันนี้พ่อกลับแล้วหมดสิทธิ์ แล้ว” “แต่แม่ฮะ พ่อบอกว่าให้ผมทำหน้าที่จนก่อนพ่อจะเข้าบ้าน” แม่ กอดอกมองดูผมโน้มตัวลง ตาจ้องที่ผมแต่มือตบเบาๆไปที่เจ้าน้องชาย “ไหวเหรอเรา เอาละแม่ไปละ เจอกันที่โต๊ะอาหาร”

ผมถูกเลี้ยง ต้อยภาค2(ตอนที่1)

หลังจากที่ผมตัดสินใจที่จะเข้าเรียนต่อในชั้นมัธยมปลายเพื่อมุ่งที่จะเรียน ต่อเข้ามห าวิทยาลัย แม้ว่าจะยังไม่มีจุดมุ่งหมายที่แน่ชัดว่าจะเรียนสาขาวิชาใด พ่อและแม่ก็บอกว่ายังไม่ต้องรีบเร่งที่จะต้องตัดสินใจหรือมุ่งหมายว่าจะ เรียนอะไร ให้ทุกอย่างเป็นไปตามขั้นตอนเช่นขั้นแรกจะเรียนมัธยมปลายกันที่ไหนโรงเรียน อะไร เพราะอะไรแล้วก็มุ่งไปตามนั้น &n bsp; เราปรึกษาพูดคุยกันว่าจะเรียนที่โรงเรียนไหนโดยออกความคิดเห็นกันทั้งสามคน สรุปได้ว่ าผมจะเลือกเรียนมัธยมปลายในโรงเรียนที่เป็นทางผ่านของแม่ที่จะไปทำงานซึ่ง ไม่ไกลมากน ักจากบ้านเรา การที่เราตัดสินใจอย่างนั้นก็เพราะพ่อและแม่ให้ความเห็นว่าไม่จำเป็นต้อง ตะเกียกตะกา ยวิ่งหาโรงเรียนดังๆ โรงเรียนที่ไกล้บ้านชื่อเสียงปานกลางเดินทางสะดวกแม้จะเดินทางไปกลับด้วยรถ โดยสารด้ว ยตนเอง พ่อและแม่บอกว่าถ้าเราใช้เวลาเดินทางน้อยลงเราก็จะเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลีย น้อยลง มีเวลาที่จะทำอะไรได้มากขึ้น ซึ่งผมก็เห็นด้วย &n bsp; ภาคเรียนสุดท้ายของปีสุดท้ายของมัธยมต้น ผมก็มีอายุสิบสามปีเต็มย่างสิบสี่ ครอบครัวเรายังอบอุ่นเหมือนเดิม การเรียนของผมดูจะหนักมากขึ้นเพราะต้องรักษาเกรดเอาไว้พร้อมๆกับต้องเตรียม ตัวไว้เพื ่อการสอบเข้าแข่งขันในโรงเรียนมัธยมปลายที่หมายตากันไว้ แม้จะดูว่าเรียนมากขึ้นแต่ชีวิตประจำวันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง &n bsp; ในบ้านพ่อไม่เคยตั้งกฎกติกาเอา ไว้เพียงแต่พ่อเป็นทหารมีวินัยที่เข้มงวด พ่อดัดแปลงเอากฎระเบียบนั้นมาใช้กับในบ้าน พ่อไม่พูด พ่อไม่สั่งแต่พ่อทำให้ดูทำให้เห็นเป็นกิจวัตร จนกลายเป็นความเคยชินของเราทั้งสาม พ่อยังตื่นเช้าพร้อมเราแม่ลูก วิ่งออกกำลังกายเป็นประจำ อาบน้ำรับประทานมื้อเช้าแล้วก็แยกกันไปตามภารกิจแต่ละคนที่มีอยู่ สำหรับบางคนอาจจะดูซ้ำซากจำเจหน้าเบื่อหน่ายแต่เราสามคนไม่เคยมีความรู้สึก แบบนั้นเล ย &n bsp; ผมเลิกเรียนกลับบ้านก่อนพ่อและแม่ก็ยังมี เวลาได้ออกกำลังกาย ดูแลทำความสะอาดบ้านก่อนแม่กลับเวลาอาหารของมื้อเย็น แม่จะเป็นคนกลับมาจัดการสำหรับเราสามคนเป็นอาหารง่ายๆที่เปลี่ยนเมนูกันไป ทุกวันแม่ม ีฝีมือในเรื่องนี้พอสมควรแม่รู้จักและเข้าใจที่จะเลือกหาวัตถุมาทำอาหารที่ มีประโยชน ์ต่อร่างกายและปรุงอย่างมีรสชาติ ในวันหยุดบางครั้งพ่อก็แสดงฝีมือเองก็ได้รสชาติไปอีกแบบจนไม่มีความจำเป็น ใดๆที่เราจ ะต้องออกไปหาอะไรกินกันนอกบ้าน &n bsp; แต่พ่อและแม่ก็หาโอกาสในวัน หยุดพาเราไปโน่นนี่ เข้าวัดทำบุญ ทานอาหารกันนอกบ้านเพื่อให้ผมได้รู้จักกับสังคมนอกบ้าน แม้แต่การไปเดินจับจ่ายใช้สอยในห้างสรรพสินค้าเราก็มักจะไปกันสามคนพ่อแม่ ลูก &n bsp; หลังอาหารมื้อเย็นเราก็จะรวมกันอยู่ที่ห้องพักผ่อนดูทีวีจอเดียวกันคุยกัน สัพเพเหระท ุกเรื่องราว ได้เวลาที่เหมาะสมผมก็จะขึ้นห้องนอนเพื่อทบทวนและตระเตรียมวิชาความรู้ที่ ได้เรียนมา ตลอดวัน พ่อและแม่สอนให้ผมรู้จักวิธีอ่านหนังสือเพื่อที่จะไม่ต้องใช้เวลามากและท่อง บ่นจดจำ พ่อบอกว่าเราต้องพยามทำความเข้าใจกับเรื่องที่เราต้องการรู้ให้ได้ก่อน แล้วจึงเก็บประเด็นหัวข้อแยกย่อยออกมาทำความเข้าใจหรือแม้แต่จดจำเอาไว้ มีบ้างหลายๆครั้งที่ไม่รู้ไม่เข้าใจพ่อและแม่ก็ช่วยบอกวิธีคิดวิธีที่จะหาคำ ตอบให้ ดังนั้นจากการที่ใช้วิธีที่พ่อและแม่อบรมบ่มสอน ผมจึงใช้เวลามากนักในการทบทวนและตระเตรียมในแต่ละวัน &n bsp; การเรียนอย่างมีหลักเกณท์การ ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ภายในบ้านมีแต่ความรักและความอบอุ่นทำให้ผมไม่ต้องมีเรื่องวิตกกังวลและหมก มุ่นอยู่ก ับมัน แม้แต่เรื่องของเพศหรืออารมณ์ทางเพศ บางครั้งบางคืนผมก็ฝันเปียก บางครั้งบางวันผมก็ช่วยตัวเองและหลายๆครั้งผมก็ยังมีความสุขสุดๆกับมือและ ปากของแม่ ผมไม่มีความเบื่อหน่ายชืดชากับอารมณ์หรือโหยหาตลอดเวลา เมื่อมันเกิดขึ้นผมก็บำบัดมันด้วยตนเอง แม่เข้ามาช่วยก็เพราะผมไม่ได้เรียกร้องแต่แม่มาช่วยด้วยความประสงค์ของแม่ และอาจจะขอ งพ่อด้วยอาจจะเป็นเพราะว่าท่านทั้งสองคิดว่าการช่วยเหลือตนเองบ่อยๆแม้จะไม่ มีอะไรผิ ดปกติก็เป็นการซ้ำซากจำเจ นานครั้งแต่ก็ไม่นานเกินรอที่แม่และผมจะปล่อยกันแบบสุดๆกับลีลาของหกเก้า แต่การที่มีคนช่วยพร้อมๆกับเปลี่ยนวิธีการในบางครั้งบางคราวน่าจะทำให้ผม ผ่อนคลายได้ มากขึ้น ที่จริงแล้วโรงเรียนเดิมที่ผมเรียนอยู่นั้นก็มีชั้นมัธยมปลายให้ผมได้เรียน ต่อโดยไม่ ต้องย้ายโรงเรียน ผลการเรียนของผมตั้งแต่ชั้นประถมคุณสมบัติในตัวผมสามารถที่จะเข้าเรียนต่อ โดยไม่ต้อง สอบแข่งขัน ผมเชื่อในข้อคิดของพ่อที่ว่า เรียนมาตั้งแต่ชั้นประถมแล้วถ้ามัธยมปลายจะย้ายโรงเรียนสิ่งที่ได้ก็คือ โรงเรียนใหม่ เพื่อนกลุ่มใหม่ๆครูบาอาจารย์คนใหม่หน้าตาใหม่ๆสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ อาจจะทำให้เราหูตากว้างขึ้น แม่ก็สนับสนุนแนวคิดนี้และผมก็เห็นด้วย &n bsp; ผมไม่ได้ทำให้ตัวเองผิดหวังผมสอบผ่านเข้าโรงเรียนนั้นได้ด้วยคะแนนที่จัด อยู่ในขั้นด ีมาก พ่อและแม่คงจะคาดหวังไว้แล้วว่า การสอบคัดเลือกคงไม่ใช่สิ่งที่เกินความสามารถของผม ท่านทั้งสองแสดงความยินดีพอประมาณกับคำชมว่าเก่งมาก เท่านั้นก็เพียงพอสำหรับผมแล้ว แม่เคยบอกว่าถ้าเรารอบคอบรัดกุมเข้าใจในสิ่งที่เราต้องการแล้ว การแสดงความยินดีปรีดาอย่างเอิกเกริกก็ไม่จำเป็นเพราะสิ่งที่เราได้มานั้น เป็นเพียงก ารพิสูจน์คุณสมบัติในตัวเราเองระดับหนึ่งเท่านั้น โตขึ้นจะต้องเรียนรู้มากขึ้นมีการแข่งขันมากขึ้น เราอาจจะไม่พบกับความสำเร็จทุกครั้งไปแม้ว่าเราจะเตรียมการไว้ดีมากเท่าไร &n bsp; ก่อนเปิดเทอมใหม่ไม่นานนักหลังจากจัดการทุกอย่างตามขั้นตอนของโรงเรียนแล้ว สายของวัน เสาร์วันหนึ่ง ผมและแม่ออกไปหาซื้อเครื่องใช้ไม้สอยสำหรับในบ้านและของส่วนตัวที่ผมจะใช้ ที่โรงเรีย นใหม่ พ่อไม่ได้ไปด้วยเพราะมีราชการต่างจังหวัดจะกลับก็ในวันอาทิตย์บ่ายๆ ผมก็ไม่ได้ซื้ออะไรมากมายเสร็จสรรพจากการจับจ่ายใช้สอยเข้าบ้านก็ตอนบ่าย ช่วยแม่จัดโน่นนี่เสร็จผมก็เตรียมออกไปเล่นกีฬาอย่างที่เป็นมา ก่อนออกจากบ้านแม่บอกผมยิ้มๆว่า “เด็กน้อย อย่าหักโหมมากนักวันนี้เราอยู่กันสองคนนะ” ผมยังตามไม่ทันกับคำ พูดของแม่ได้แต่รับคำ “ฮะแม่” จนได้เวลา.ใกล้อาหารมื้อเย็นผมกลับบ้านตามปกติ แม่เตรียมอาหารสำหรับเราสองคนไว้แล้ว เสียงแม่ร้องให้ได้ยินแว่วๆจากห้องพักผ่อนว่า “ไปอาบน้ำแล้วมากินข้าว หิวมากไหมลูก” “ครับแม่ ยังไม่หิวเลยครับ วันนี้ไม่หนักมาก” ผมร้องตอบโดยไม่ได้เห็นหน้าตา . ต้ฝักบัวที่ผมปล่อยน้ำเย็นออกมาแรงสุดผมยืนหลับตานิ่งผ่อนคลายกล้ามเนื้อทุก ส่วนมีเพ ียงเสีงดังของน้ำที่พุ่งผ่านฝักบัวเท่านั้นที่ผมได้ยิน ความเย็นจากสายน้ำทำความสดชื่นชุ่มฉ่ำให้ผมเป็นอย่างดี อยู่ๆน้ำก็หยุดไหลผมลืมตาขึ้นก็ตะลึงไปที่ได้พบกับร่างเปลือยเปล่าของแม่ยืน ประจันหน ้าผมด้วยใบหน้าหวานหยาดเยิ้ม “แม่มา เงียบจัง” ผมพึมพำแผ่วๆ แม่ไม่ ไม่พูดอะไรจับตัวผมเบี่ยงออกจากไต้ฝักบัว แม่เข้าไปยืนแทนที่ผมเปิดน้ำรินไหลระดับปานกลางแล้วแม่ก็โอบกอดผมเข้าไปแนบ บชิด ตั้งแต่ท่อนขาอ่อน เนินหน้าท้องแผ่นท้องและหน้าอกแนบชิดสนิทแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน แก้มแนบแก้มผมป่ายมือทั้งสองข้างดึงรั้งให้ร่างเบียดรัดกันมากขึ้น “หิวข้าวไหม” แม่กระซิบผ่านข้างหูพร้อมกับขบเม้มที่*หู “ยังไม่หิวข้าวฮะ แต่หิวอย่างอื่น” แม่ไม่พูดเอาแต่ใบหน้าเคล้นคลึงกับใบหน้าผมปลายลิ้นแลบเลียแผ่วเบาทั่วใบ หน้า ริมฝีปากผมเผยอให้ลิ้นอันอบอุ่นของแม่เข้าไปล้วง ควาน ตวัดพันกับลิ้นของผม สะโพกแม่ส่ายไหวเล็กน้อยเหมือนจะสำรวจดูว่าเจ้าน้องชายคนเก่งของผมนั้นหาย จากนอนหมอบ สงบนิ่งหรือยัง จนเมื่อเนินนูนที่ปกคลุมด้วยพงไหมอยู่นั้นสัมผัสกับการตื่นตัวเต็มที่แล้ว แม่จึงถอนป ากออกประคองหน้าผมไว้ด้วยสองมือนุ่มเนียน ตาฉ่ำหยาดเยิ้มด้วยความรักอันอบอุ่น ริมฝีปากอิ่มแดงขยับเหมือนพูดว่า “แปลกใจไหมลูกแม่” ผมเพลินกับการมองปากอิ่มนั้น กอดกระหวัดรัดตัวแม่เข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้น ตาจ้องตา ผมพยักหน้าแทนคำตอบว่า แปลกใจ แม่ยิ้มกว้าง “พ่อเขาบอกว่าแม่ควรจะให้รางวัล ลูกที่ลูกเป็นเด็กดีไม่ทำให้พ่อและแม่ผิดหวัง” “แม่ก็เลยคิดว่าจะทำอย่างไรให้วิเศษกว่าครั้ง ที่แล้วมา ก่อนอาหารเย็นเป็นสิ่งที่แม่คิดได้” สุขใดไหนปานผมบอกตัวเองอย่าง นั้นเนื้อแนบเนื้อความรัก อารมณ์ความต้องการเหมือนกับกระแสไฟวิ่งซาบซ่านจากปลายเท้าสู่เสันผม ผมเป็นฝ่ายประคองหน้าแม่เพื่อที่จะประกบปากอย่างแผ่วเบา ครานี้เป็นปากลิ้นของผมบ้างที่จะเชาะไซร้ชอนไชใบทั่วใบหน้า เม้มขบกัดไปที่ใบหูทั้งสองข้างท่อนร่างของแม่สั่นไหวมากขึ้นแต่ว่าหนักแน่น และรุนแรง ปลายลิ้นผมซอกซอนเข้าปากออกจากปากแลบเลียที่ซอกหูและควานหาความสุขที่รูหู ทั้งสองข้า งเสียงครางกระเส่าเบาๆได้ยิน ท่อนล่างยื่งมายิ่งแนบชิดจนแม่ต้องยืนเขย่งด้วยปลายนิ้วทั้งสองข้าง ผมกระซิบแหบพร่าที่ข้างหูแม่ “รางวัล ของพ่อ รวมทั้งการสอดใส่ด้วยไหมฮะแม่” ร่างแม่หยุดเคลื่อนไหวโยกส่าย แต่ทุกส่วนยังสนิทแบบแน่น แม่เอนท่อนบนออกห่างเปลี่ยนเป็นเอาแขนทั้งสองมาโอบกอดรอบคอ เพื่อที่จะมองตาผมได้ถนัดมากขึ้น “ลูกต้อง การมากหรือ แม่กับพ่อคุยกันบ่อยสุดท้ายแล้วพ่อเป็นคนอนุญาตแม้ในวันนี้ แต่ว่าลูกแม่ ลูกก็รู้ว่าแม่รักพ่อมาก นอกจากพ่อแล้วแม่ไม่เคยมีของใครอื่นสอดใส่มาก่อนเลย แม่รักลูกมากและรู้ว่าลูกไม่ใช่คนอื่น แต่ว่าขอเวลาให้แม่ตัดสินใจอีกสักระยะได้ไหม การจะเอาของลูกสอดใส่เข้าไปในแม่ แม่เองก็อยากจะรู้ว่ารสสัมผัสนั้นจะดูดด่ำล้ำลึกเท่าไร แต่แม่ยังทำใจไม่ได้” ยังไม่ทันที่แม่จะพูดอะไรต่อผมจูบปากแม่ด้วยความรักใคร่เป็นจูบที่ออกมาจาก ใจไม่ใช่จ ูบที่เกิดจากความใคร่ “ผมเข้าใจครับแม่ ผมรอได้ และว่าที่จริงแล้วเท่าที่แม่ให้ผมมาตลอดก็ถือเป็นความเมตตาปราณีที่หาที่สุด ไม่ได้แล ้วครับ แม่อย่ากังวลเลยครับถึงอย่างไรความสุขของผมก็ไม่เคยขาดตอน ทุกครั้งที่มีแม่ นับวันมีแต่มากขึ้นมากขึ้น ผมสัญญาครับแม่ ไม่ว่าแม่จะให้ผมสอดใส่หรือไม่เมื่อไรก็ตามผมก็คิดแต่เพียงว่าแม่คือแม่ ไม่เคยแม้แต่จะนึกจะคิดว่าการสอดใส่ของผมนั้นจะไปเป็นการแทนที่พ่อ แม่คือแม่พ่อคือพ่อครับ” “ขอบใจลูกแม่อีกไม่นานหรอกจ๊ะ”แม่พูดยิ้มๆแววตามีเลิศนัยที่ ผมอ่านไม่ออก ผมมองลึกเข้าไปในตาแม่เห็นแต่แววของ ความรักความเมตตา ความอบอุ่นอยู่ในนั้นเหมือนที่ผมเคยเห็นเสมอมา เราสองแม่ลูกยืนกอดก่ายเคล้า เคลียอยู่ไต้ฝักบัว สบู่ในมือแม่ฟอกขัดถูที่ตัวผมทุกซอกมุมเช่นกันกับ มือผมฟองสบู่ลูบไล้แผ่วเบาซอกซอนไปทั่วตัวแม่ทุกหลืบทุกซอกทุกมุมร่องน้ำ ลำธารไปไม่ไ ด้ด้วยฝ่ามือก็ใช้ปลายนิ้วขุดคุ้ยซอกซอนชอนไชไปจนสุดปลายนิ้ว “จะต่อกันหรือไปกินข้าวก่อนลูก” “ได้ฮะแม่ ไปกินข้าวก่อนก็ได้ ที่นี่แม่สอนแล้ว เหลือแต่ห้องพักผ่อนกับในครัว” “บ้า เซี้ยวใหญ่แล้วนะเรา” เราสองยังอ้อยอิ่งกันในห้องน้ำ พักใหญ่ ก่อนที่จะแยกกันไปแต่งตัวเพื่อลงไปรัปทานมื้อเย็น ผมจัดแจงปิดประตูหน้าต่างตามหน้าที่ที่ได้ทำมาทุกวันเปิดแอร์ที่ห้องพักผ่อน แล้วเข้า ไปนั่งรอแม่ที่โต๊ะกินข้าว แวบแรกที่ผมเห็นแม่เดินมาผมบอกตนเองว่าวันนี้แม่สวยกว่าทุกวัน ชุดนอนบางเบาสึดำสนิทแต่โปร่งใสขับให้เห็นสีขาวเหมือนไข่ปอกของแม่ คอเสื้อเว้าลึกเห็นเนินอวบอิ่มชูชันทั้งสองเต้าชายเสื้อนอนยาวสุดแค่ครึ่งขา อ่อนของแ ม่ แม้จะเป็นสีดำ แต่ก็โปร่งใสเห็นได้ว่ากางเกงในตัวน้อยของแม่ก็สีดำปกปิดพงไหมสีดำสนิทของ นูนเนินแห่ งสวรรค์ ผมมองไม่วางตาจนแม่เดินเข้ามาไกล้ “อื้อฮือ แม่ฮะวันนี้แม่สวย เอ๊ยเซ็กซี่ที่สุดเลยฮะ” แม่ยิ้มหวานสะบัดผมที่คลอเคลียอยู่กับไหล่ให้สะบัดไปด้านหลังหลังช่วงการ สะบัดผมสองเ ต้าชูชันสั่นไหวน่ามอง แม่เดินเข้ามาชิดไกล้ขยี้หัวผม ด้วยความรักใคร่นั่งลงเคียงข้างผม “แม่เพิ่งจะสวยเอาวันนี้เองหรือ จ๊ะ แม่ไม่ได้แต่งมายั่วลูกนะ เพียงทำตามบัญชาของพ่อที่สั่งให้แม่ปรนนิบัติพัดวีลูกสุดที่รักให้ดีที่สุด สำหรับคืน นี้และพรุ่งนี้ก่อนพ่อมาก็เท่านั้น” ผมยกมือแม่มาสูดดม “แม่สวยจังหอมจัง” “เอาละกินข้าวกันเถอะลูก” ในระหว่างอาหารเราคุยกันเรื่อง เบาๆจิปาถะ อาหารมื้อเย็นทั้งพ่อและแม่เคยบอกว่าคนไทยกินกันไม่ค่อยจะเป็นนักกินกันแบบ อัดเข้าไป อิ่มจนเรอแล้วเรออีก ควรจะกินกันแต่พออิ่มเพราะหลังมื้อเย็นแล้วคนเรามักจะไม่ค่อยได้ทำอะไร กินแล้วก็นอนท้องก็เลยกลายเป็นที่สะสมไขมัน บ้านผมก็เลยทำกินกันแต่พอดีเลือกอาหารที่มีประโยชน์และย่อยง่าย อาจจะเป็นเพราะเหตุนี้ แม่และพ่อจึงไม่มีไขมันสะสมที่หน้าท้อง เสร็จ อาหาร ผมมาครึ่งนั่งครึ่งนอนเปิดดูทีวีไปตามเรื่องราว เสียงแม่คุยโทรศัพท์เสียงชัดเจนแจ่มใสสักพักหนึ่งแม่หน้าแดงตาเยิ้มยื่นโทร ศัพท์ให้ผ มบอกว่าพ่อจะคุยด้วยทักทายกันอย่างอบอุ่นเสียงของพ่อเล็ดลอดมาให้แม่ได้ยิน ด้วยว่า “เป็นไงบ้างวันนี้เรียบร้อยดีไหม” &n bsp; “ดีเยี่ยมครับพ่อทุกอย่างเรียบ ร้อย” &n bsp; “วันนี้เป็นพ่อบ้านแทนพ่อด้วยนะ ทำได้ทุกอย่างให้มีความสุขนะลูกนะ” &n bsp; “ขอบคุณครับพ่อ” ผมขยับตัวให้แม่นั่งห้อยขาบนโซฟาด้านนอกสุด แม่นั่งตัวตรงชุดนอนหดสั้นไปจนถึงเนินรำไรเอนหลังพิงพนักสบายๆ ผมทรุดนั่งลงปลายเท้าก้มกราบพึมพำ “ขอบคุณฮะ แม่ ขอบคุณฮะพ่อ” ผมคุกเข่าซบหน้าบนเรียวขาคู่ งามสองแขนเกาะกุมสะโพกผายของแม่ไว้ แม่ขยับตัวให้นั่งสบายผมขยับตัวเพื่อให้ใบหน้าฝังอยู่บนเนินสวรรค์จมูกสูดดม กลิ่นหอม จากเนินเนื้อ &n bsp; แขนซ้ายที่เกาะกุมสะโพกอยู่นั้นผมสอดเลยไปที่แผ่นหลังด้านล่างแขนขวาผม เปลี่ยนมาสอดล งไต้ท่อนขาอวบขาวแล้วค่อยพยุงช่วงล่างของแม่ขึ้นไปเหยีดยาวบนโซฟาร์ แม่หลับตาพร้มแย้มยิ้มโดยไม่กล่าวอะไร แม่ขยับตัวเพื่อที่จะใช้หมอนรองแขนของโซฟาร์หนุนศรีษะ ผมนั่งกับพื้นหันหลังพิงโซฟาร์ตรงกลางตัวของแม่พอดี &n bsp; จับมือนุ่มนิ่มอ่อนโยนของแม่มาลูบไล้ใบ หน้าปากเม้มลิ้นเลียปลายนิ้วไล่ไปทีละนิ้ว แม่ชันขาข้างติดกับพนักพิงขึ้นโดยที่อีกข้างยังเหยีดยางราบไปบนเบาะนิ่มของ ที่รองนั่ ง ผมเอี้ยวมองกลางลำตัวแม่ ชุดนอนเลิกไปอยู่หน้าท้องเนินขาวอวบอูมถูกปกคลุมด้วยพงไหมและผ้าฉลุสีดำไก ล้เพียงแค่ นั้นผมมองเห็นริ้วรอยเส้นบางของธารน้ำวิ่งผ่ากลางเนินอวบ &n bsp; อีกครั้งที่ผมขยับตัวไปอยู่กลางหว่างขาของแม่ ปลายจมูกไล้เลียแผ่วเบาไปที่ผ้าดำลายโปร่งบางเบาที่ปิดเนินอวบไม่มิด ผมใช้ปลายจมูกขุดเขี่ยคุ้ยแคะพร้อมทั้งสูดดมกลิ่นหอมยวนใจที่เล็ดลอดออกมา จากธารน้ำ แม่ยังนอนนิ่งเหมือนหลับลึก คงจะอยากดูว่าผมมีฝีไม้ลายมือแค่ไหน &n bsp; จมูกปลายลิ้นและริมฝีปากเม้มเน้นดูดขบย้ำเลียไปที่เนื้อผ้าที่บางเบานั้น พร้อมๆกับที ่ผมสอดมือเข้าเกาะเกี่ยวขอบยางยืดของกางเกงและรูดลงแผ่าเบาทางปลายเท้า แม่ขยับร่างวางขาราบกับพื้นเพื่ออำนวยความสะดวกแพนตี้สีดำโปร่งบางเบาเลื่อน หลุดตามก ารเคลื่อนมือของผม พอหลุดพ้นเนิน จมูกปากลิ้นของผมกดฝังชำแรกแทรกลงไปตามรอยแยกของเนินเนื้อนั้น แม่ขยับแบะขาเนินเนื้ออวบอูมจึงลอยเด่น จมูกปากลิ้นผมบดขยี้มิดเม้มเล็มเลียจนเรียงลำดับไม่ถูก