รักเธอเหลือเกิน (๒๔)

** คุณนิคดูนาฬิกาที่ข้อมือก็รู้ว่าเวลานี้ยังค่ำนักสำหรับราตรีที่ยาวไกล เขาอยากชวนปอไปเที่ยวหาความสนุกกับการเต้นรำ การดื่มอย่างออกรส นิคยิ้มให้เธออย่างหวานชื่นสำหรับการดื่มด่ำความสุขของค่ำคืนนี้ แต่ไม่ทันที่เขาจะเอื้อนเอ่ยปอก็กระซิบบอกเขาว่า "พี่นิคค๊ะ...คืนนี้เป็นอีกคืนที่ปอมีความสุขที่สุดเลยคะ...ปอมีพี่นิคอยู่ เคียงใกล้...อืมม..พี่นิค...ปออยากจะชวนพี่นิคไปเดินเที่ยว..เดินชายหาด อย่างที่เราสองคนตอนนี้สวมใส่ชุดราตรีเสียเลิศหรู...เดินชมธรรมชาติ...ฟัง เสียงคลื่นซัดสาด...เสียงลมและความเย็นสัมผัสร่าง....มองดูหาดทรายขาว... เดินย่ำทรายนุ่มอย่างถนอมเท้า...เดินทั้งที่ใส่ชุดแบบนี้...เดินหิ้วรองเท้า หรูของปอ...ชาร์จูดองส์...รองเท้าคัตชูคู่งามของพี่นิค...บอลลี่...น่าขำดี นะค๊ะพี่นิค..น่าสนุกดีนะค๊ะพี่นิค...แล้วเรายังได้ดูวิถีชีวิตคนกลางคืน... ดูแสงไฟที่สาดมาจากเรือหรูกลางทะเลนั่น" นิคถึงกับยิ้มให้เธอ เขานึกไม่ออกเลยว่าความคิดแบบนี้ปอเธอได้มาอย่างไร มีด้วยหรือกับการแต่งชุดราตรีแล้วมาเดินชายหาดยามค่ำคืน เอออ...แปลกดีนะ. .....นิค/..ปอแน่ใจหรือครับที่อยากทำอย่างนั้น...เขาจะไม่ว่าเราสองคนเป็นอะไรไปหรือ... .....ปอ/..แน่นอนคะพี่นิค...นี่คือเรางัยค๊ะ...เราที่ชอบแบบที่เป็นเรา... ไม่เห็นแปลกนี่ค๊ะพี่นิค...เราอยากจะเดินเที่ยวยามค่ำคืน...อยากเที่ยวชมคน กลางคืนแบบนั้น..หรือเราต้องกลับไปที่โรงแรมแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า...เราค่อย ออกมาอีกครั้ง...ปอว่าแบบนี้นี่แหละคือตัวเรา...นะค๊ะพี่นิค..สนุกดีออกนะ ค๊ะ. **นิคยิ้มให้เธอแล้วเดินจูงมือเธอออกมาที่ชายหาด เขาถอดรองเท้าหิ้วอย่างที่คิด เธอเองก็เช่นกัน ต่างคนต่างเดินหิ้วรองเท้าเที่ยวชม เขาและเธอยิ้มให้กันอย่างสนุกกับสิ่งที่กำลังทำ ปอเกี่ยวค้องแขนสามีเดินแนบชิด เธอเดินชมนั่นชมนี่ เธอชี้ให้พี่นิคดูสถานเริงรมที่ส่งเสียงดังออกมา ดูชาวต่างชาติที่เห็นไม่มากนักในค่ำคืนนี้ เธอยิ้มให้พวกเขาเหล่านั้น ยิ้มให้อย่างเจ้าของบ้านที่ดี ปอเดินย่ำหาดทรายขาวที่แน่นเนียน เดินลงไปอีกนิดเพื่อสัมผัสพื้นน้ำทะเล น้ำสาดซัดน่าสนุก ปอวิ่งหนีเกลียวคลื่นหัวร่อร่า นิคก็ชอบที่เธอน่ารักแบบนี้ ชุดราตรีเธอเปียกน้ำบ้างแล้ว เท้าที่ดูนุ่มเนียนเปียกเปื้อนพื้นทราย .....นิค/..ไปนั่งฟังเสียงคลื่นที่ตรงนั้นดีกว่าปอ.. **นิคชี้ไปที่หลืบก้อนหินที่ก่อตัวรอน้ำสาดอยู่ไม่ไกล สายน้ำสาดแล้วสาดเร่า สายลมพาพัดกลิ่นอายผ่านเรือนร่าง ลมเย็นสบายจนไม่อยากจะจากไปไหน ปอนั่งที่ก้อนหินก้อนนั้นพร้อมพี่นิคที่ยืนประคองกอดไหล่ สายลมเย็นพัดผ่านอย่างต่อเนื่อง .....ปอ/..ปอชอบคะพี่นิค...ชอบอากาศที่นี่...ชอบสายลม...สายน้ำ..คลื่น เกลียวที่ยกตัวล้อเล่นลม...ปอชอบความเป็นทะเล...ชอบความสงบที่มีเพียงเสียง เกลียวคลื่นสาดซัด.. .....นิค/..อืมม...ใช่ครับปอ...ที่นี่งดงามไปหมด..ทั้งคน..ทั้งสถานที่... สายลมเย็นอย่างที่ปอว่า...เสียงคลื่นเพราะพริ๊งอย่างที่ปอหลง...ผมชอบนะ บรรยากาศแบบนี้แล้วยังมีปออยู่เคียงข้างด้วย. **ปอเงยหน้ามองสามีที่หวานนักสำหรับรักนี้ มองแววตาที่เขามอบให้เธอ มือเขาที่โอบกอด แววตาที่ยิ้มให้ อืมมม..ปอสูดอากาศสดชื่นและลมคำคมจากสามีไม่รู้หน่ายจริงๆ .....ปอ/..พี่นิค...จะรักปอแบบนี้ตลอดไปหรือเปล่าค๊ะ. .....นิค/..ตลอดไปสิครับ...ปอคือดวงใจของผม...ปอคือหญิงสาวที่ผมหวงแหน... ความรักที่ผมมีต่อปอมันยากที่จะอธิบาย...มีเพียงความละมุนนุ่มของไออุ่นที่ ผมกอดปอ...มันถ่ายทอดออกไปและมันอาจรวมไปว่า..นี่คือความรักของผมที่มีต่อปอ จริงๆ...มันยากนะที่จะบอก...ยากที่จะอธิบาย...การกอดแบบนี้คงเป็นเครื่องหมายบอกกับปอได้นะครับ. .....ปอ/..คะพี่นิค...กอดปอแบบนี้...ประคองปอแบบที่กำลังทำ...แค่นี้ปอก็พอ ใจแล้ว...รักคือความอ่อนโยนสำหรับปอ...ความอ่อนโยนของคนที่เรารักเขา...แบบ นี้ใช่มั๊ยค๊ะพี่นิค.. **ปอกอดสามีแนบอก เธอยืนกอดเขา จูบเขาเบาๆ อืมม..อะไรจะสุขเพียงนี้ไม่มีแล้ว ปอจูบเขา จูบอย่างดูดดื่ม กอดเขา กอดอย่างอบอุ่น สัมผัสเขา สัมผัสด้วยใจ สัมผัสด้วยกาย อีกนิดสิคีะที่รัก กอดปออีกนิด กอดให้อบอุ่นอย่างที่ปอต้องการ จูบปออีกสิค๊ะ จูบอย่างที่ปอไหลหลง พี่นิค...ปอรักพี่นิคคะ เสียงออดอ้อนออเซาะรักของเขาและเธอมันช่างทำให้ที่ที่ตรงนั้นดูหวานชื่น เสียงน้ำสาดคลื่นดูจืดจาง เสียงออเซาะคำหวานดูมีเสน่ห์กว่าเป็นไหนๆ ร่างสองร่างแนบประสานอารมณ์รักและรัญจวน รสจูบที่ดูดดื่ม การกอดที่แสนวาบหวาม การสัมผัส การโลมเร้า ทุกอย่างมาจากคำว่ารัก **เสียงหัวเราะจากใครคนหนึ่งกำลังดังเข้ามาใกล้ๆ เสียงนั้นเหมือนคนกำลังมีความสุข มีโลกส่วนตัวของเขาเอง เสียงนั้นดูมีพลังในตัว เสียงนั้นดูมีเสน่ห์ของตัวตน ร่างชายที่ดู....โอวว...เขาคงสนุกมาเต็มที่กับการท่องราตรี ร่างเขาเ๙ไปมาอย่างคลื่นที่สาดซัด ร่างเขาโอนเอนบอกได้ว่าเกิดจากฤทย์แอลกอฮอลล์ ชายไทยร่างใหญ่เดินถือขวดเหล้า เขาคงสนุกมาอย่างมากมาย เหล้าที่หลงเหลือ เหล้าที่คงค้างไม่มากนัก เหล้าแม่โขงสีออกแดงเข้ม เขาจะไปไหนกัน โอ๊ะ...ร่างเขาเซถลาล้มกองกับพื้นทราย ขวดเหล้าหล่นจากมือกลิ้งขุกๆลงในน้ำทะเลแล้ว...."บ้าฉิบ...เหล้ากูหกหมดเลย ...บ้าจริงๆไอ้ลมบ้า..ดันมาพัดเหล้ากูตกพื้น...พัดตัวกูเสียหกล้มเลย.." เสียงเขาโทษลมโทษฟ้าอย่างไม่ควรโทษ ร่างเขาเปียกน้ำที่สาดใส่ เสื้อผ้าดูเปียกชุ่ม .....นิค/..ผมช่วยมั๊ยครับคุณ...ระวังนะ...อุ๊...ระวัง... **นิคพยายามช่วยเขาที่ร่างเขาเซถลา ใบหน้าเขาดูเป็นมิตรขึ้นมาบ้าง ชายไทยวัยคงเกินสามสิบหรือกว่านั้นมากนัก เขาอาจคงอายุมากกว่านิคหลายปี เสื้อผ้าเขาก็ดูดี ใบหน้าก็บอกว่าเขาต้องมีคุณวุฒิบ้างล่ะ แต่ทำไมเขาจึงเมาแบบนี้ แล้วทำไมมาดื่มเหล้าแบบนี้คนเดียว เขาเป็นใครและมาจากไหน .....นิค/..นั่งตรงนี้ก่อนนะครับคุณ...เสื้อผ้าคุณเปียกหมดแล้ว..มาครับผมช่วย.. **เขายิ้มพร้อมน้อมรับการช่วยจากนิค เขานั่งเอนไปมากับฤทย์เหล้าที่เขาดื่ม เขาอยากจะเดินไปหยิบขวดเหล้าที่ล้มกลิ้งตรงนั้น แต่ดูเขาจะเอาตัวเองรอดหรือเปล่าไม่รู้ เขานั่งนิ่ง มองไปท้องทะเลอยู่ครู่ สายลมเย็นพัดปะทะร่างเขา กลิ่นอายทะเลดุเขาสูดดม เขาบ่นพึมพรำอะไรบางอย่าง เขานั่งอยู่อย่างนั้น .....ปอ/..รู้สึกดีขึ้นมั๊ยค๊ะ... .....นิค/..ค่อยดีขึ้นนะครับ.. **เขายิ้มให้และเหลียวกลับไปมองทะเลอีกครั้ง...เขานั่งแบบไม่รู้จะอธิบาย อะไรแบบนั้น....."ผมมันบ้าครับ...มาเมาเหล้าอยู่คนเดียว...เพื่อนๆมันทิ้งผม ไปกันหมด..มันบอกว่าผมเมาแล้วบ้า...ดูมันว่าผม.....อึก...อึก...ผมเป็น กรรมการห้ามมวยที่เวทีด้านโน๊น..วันนี้ผมโดนหัวหน้าด่าหาว่าผมเข้าข้างนัก มวยอีกฝ่าย...จะบ้าหรือ...ก็ไอ้นั่นมันชกไม่ดีเอง...มันชกไม่ดีแล้วจะให้ผม ให้คะแนนมันหรือ....บ้ามั๊ยแบบนี้.." เขาบอกถึงที่มาของตัวเอง นิคเข้าใจแล้วเข้าไปหาเขาใกล้ๆ.. .....นิค/..ก็ธรรมดาหรอกครับคุณ...คนเราอาจคิดแตกต่างกัน..เห็นแตกต่างกัน....แต่เราก็ต้องทำหน้าทีของเราให้ดีที่สุดนะครับ. .....ปอ/..ใช่คะคุณ...ปอคิดแบบนั้นเหมือนกัน...คิดแบบที่พี่นิคพูดคะ **เขาหันมามองคุณนิคและปออย่างมีไมตรี เขายิ้มอย่างที่ไม่เคยยิ้ม เขาก้มมองตัวเอง มองเสื้อผ้าที่เปียกปอน เขายิ้มอีกครั้งก่อนจะบอกกับนิค...."ผมก็บ้าอย่างที่เพื่อนผมว่าจริงๆ... แล้วคุณสองคนจะไปไหนกันครับ....คุณสองคนหล่อและสวยกันทั้งนั้นเลย...คุณ ผู้หญิงสวยน่ารักมากนะครับ...คุณผู้ชายก็ดูเท่จริงๆ...."