ขอผมบ้างไม่ได้หรือไง 2

ผมควยแข็งทำอะไรไม่ถูกแอบเดินเข้าบ้านทางประตูหลังแล้วนั่งนิ่งสงบสติอยู่ในครัวรอพบแม่ด้วยอารมณ์ที่ขุ่มเคืองแต่แปลกแม่ไม่กลับเข้าบ้านนานนับชั่วโมงยิ่งทำให้ผมหงุดหงิด จนผมผมเดินออกจากบ้านไปครู่ใหญ่ผมกลับเข้าบ้านก็เจอแม่ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำแล้วคงจะเตรียมตัวไปขายของแต่แม่คงเห็นกระเป๋าหนังสือผมทิ้งไว้แม่จึงถามอย่างหน้าตาเฉย “ชากลับมาตั้งแต่เมื่อไร”ผมเห็นแม่ทำท่าเฉยเหมือนไม่ได้ทำอะไรกับเด็กคนนั้นทำให้อารมณ์ผมที่สงบกลับขลุกขึ้นมาอีกผมเลยบอกไปอย่างใจเย็น “มาตั้งแต่ไอ้เด็กนั้นอยู่กับแม่ในห้องนอน”แม่ตกใจเอามือป้องปากพูดเสียงสั่น “ชาเห็นอะไร”ผมบอก “ก็เห็นแม่เอากับมันไงหละ” แม่หน้าซีดอย่างเห็นได้ชัดจนหายใจสะอึกส่ายหน้าพูดไม่ออกสะบัดหน้าหลบหันตัวเดินหนีเข้าห้องนอนปิดประตูเสียงดังโดยไม่พูดอะไร อึดใจต่อมาผมไปที่ห้องนอนแม่เปิดประตูเข้าไปเห้นแม่นั่งที่เตียงก้มหน้าสะอื้นร่ำไห้ ผมถาม “แม่นี่มันมันอะไรกัน” แม่ก้มหน้าพูดทั้งเสียงสะอื้น “แม่ต้องทำเพื่อความอยู่รอด” ผมถาม “ผมไม่เข้าใจ” แม่บอก “ชาต้องเรียนต้องใช้เงินบ้านติดจำนองกับเถ้าแก่เราเอาเงินมารักษาพ่อเมื่อหลายปีก่อนชาคงจำได้ มันเป็นข้อตกลงถ้าแม่ยอมกับโตลูกชายแกหนี้สินเราก็จะหมดแถมมีเงินให้ใช้อีกด้วยแม่ต้องยอมไม่แล้วเราจะไม่มีที่อยู่”ผมเลยพูด “แต่นี่มันเด็กแท้ๆแม่ทำได้ไง”แม่พยักหน้ารับว่า “ก็เพราะเด็กพึ่งแตกพานพ่อเขากลัวจะใจแตกแอบไปเที่ยวเลยมาลงที่แม่ ที่เรามีเงินชามีทุกอย่างก็เพราะแม่ยอม...”ผมคิดแม่อ้างเรื่องผมมาเป็นเหตุ ผมถามอย่างอารมณ์เสีย “แล้วบ้านได้คืนจริงเหรอ”แม่พยักหน้า “ได้คืนมาหมดแล้ว”ผมถาม “เอากันนานหรือยัง”แม่เอามือปาดน้ำตา “เกือบสามเดือนแล้ว”ที่แม่พูดทำให้ผมเกิดกำหนัดความกระสัน ผมพูดออกมา “ถ้าชาวบ้านรู้เราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”แม่ส่ายหน้า “พวกเขารับปากจะไม่ให้ใครรู้ถึงมาหาแม่แบบนี้เพราะแถวนี้ตอนบ่ายไม่ค่อยมีใครอยู่ไม่มีคนสนใจ” ผมนั่งข้างแม่แล้วถามอีก “กับไอ้เด็กคนนี้คนเดียวเหรอ”แม่พยักหน้าก้ม “ก็คนเดียวยังไงก็ไม่เสียหายอะไรมาก” ผมได้ยินคำว่าไม่หายเสียอะไรมันทำให้ผมไม่พอใจทั้งความกำหนัดที่ผมเก็บกดมานานเป็นชั่วโมงก็ระเบิดขึ้นมา สองมือผมจับไหล่แม่ให้หันหน้ามามองผมๆพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว “แม่ร่านแบบนี้เห็นไอ้เด็กนั้นดีกว่าผมทำไมแม่ไม่คิดถึงผมบ้าง”แม่ตกใจเอามือป้องปากพูดสั่นๆอย่างหวาดกลัว “แม่ขอโทษอย่าโกรธแม่เลยแม่ยอมรับผิดจะทำไรแม่ก็ยอม”ผมพูดอย่างโมโห “ผมทำแน่”พูดจบผมเอามือตะปบที่อกเต้านมแม่ที่ผมไม่เคยจับมันนุ่มตึงมือเกินคาดคิด แม่ตกใจสะบัดตัวหนีร้องถาม “ชาจะทำอะไรแม่”ผมบอกไป “ผมจะทำอย่างที่มันทำกับแม่บ้าง”แม่ร้องสั่นหน้า “อย่านะเราจะทำอย่างนั้นไม่ได้”ผมบอก “ทำไมจะไม่ได้แม่ให้ไอ้เวรนั้นทำได้ผมก็ต้องทำได้”ผมจับแม่กดให้ลงนอนหงายแม่ดิ้นขัดขืนถีบขาหนีจนตัวขึ้นเตียงอย่างตกใจ ผมได้จังหวะกดไหล่ตัวแม่ไว้แล้วพูดออกไป “แม่ให้ไอ้เด็กนั้นได้จะให้ผมบ้างไม่ได้หรือไงดิ้นร้องไปใครได้ยินจะอายเขา” แม่ขยับตัวดิ้นเบาลงพูดสั่นสะอื้น “ไม่อย่าทำกับแม่อย่างนั้นนะ”ผมไม่สนใจก้มหน้าลงซุกไซร้ซอกคอลงถึงอกแม่ๆยังขยับสะบัดตัว ผมกระตุกดึงอกเสื้อแม่จนกระดุมขาดเสื้อเปิดออกเห็นอกขาวผมคลุกหน้าลงจูบซุกไซร้ลงที่ร่องอกแม่ๆร้องเสียงค่อนข้างดัง “หยุดนะชาอย่าทำบ้าๆกับแม่นะ” แม่จะผลักไสผมแต่ผมกดสองต้นแขนแม่ไว้ ผมมีประสบการณ์เที่ยวผู้หญิงมาบ้างสองสามครั้งอกแม่ถึงจะใหญ่แต่ก็นุ่มแน่นไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมเคยเที่ยวมา ผมปริ้นยกทรงแม่ขึ้นจนหัวนมสองเต้าหลุดออกมาเป็นอิสระผมก้มขบดูดหัวนมแม่ๆหายใจหอบแอ่นอกไม่ดิ้นรนพูดเสียงอ่อย “อย่าๆชาเราแม่ลูกกันนะ” ผมไม่สนใจที่แม่พูดแต่เห็นแม่เริ่มไม่ดิ้นผมเอามือลงดึงปมผ้าถุงที่เอวแม่ให้หลุดแล้วรุดผ้าถุงลง แม่เริ่มดิ้นอีกร้อง ว้าย!อย่าๆ เมื่อมือผมเริ่มรุดกางเกงในแม่ลง แม่สะดุ้งผวาดิ้นเมื่อมือจับลูบโหนกหีที่ขนหมอยดกดำมันอวบนุ่มเต็มมือผมดีแท้แม่จะดิ้นยังไงก็หนีมือผมไม่พ้นผมยังจูบไซร้ดูดหัวนมแม่สลับซ้ายขวา แม่เริ่มหยุดดิ้นหายใจหอบระทวยสะอื้นไห้พร่ำพูด “อย่าๆชาจะทำอะไรแม่” ผมไม่สนใจที่แม่สะอื้นไห้ตอนนี้อารมณ์ใคร่ตัณหาผมถึงขีดสุดต้องการระบายออกไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมรีบถอดกางเกงรุดลงถึงเข่าควยผมแข็งพร้องใช้งานไม่ว่าจะกับใคร แม่ถีบตัวพยายามดิ้นหนีแต่ผมก็พยายามพลิกตัวขึ้นนอนทับบนตัวแม่จนได้แต่แม่ยังหนีบขายังดีว่าไม่ถีบผมๆทำอะไรมากไม่ได้เพราะมือผมยังกดไหล่กับแขนแม่ไว้ไม่ให้ดิ้นหรือผลักดันผม แม่พร่ำพูดเสียงกระเส่าสั่นอ่อยๆว่า อย่าๆ ผมเลยพูดอย่างอารมณ์เสีย “ทำไมแม่ยอมคนอื่นได้จะให้ผมบ้างไม่ได้หรือไง”แม่ส่ายหน้าสะอื้นไห้ไม่พูดอะไรแต่กางขาออกทำให้ตัวผมลงไปอยู่ในหว่างขาได้ แม่ไม่ดิ้นแต่สระอื้นไห้นอนนิ่งเหมือนรอคอยผมปล่อยมือที่กดแขนแม่แล้วเข้าโอบกอดแม่ยังนอนเฉยสองแขนวางเหยียดอยู่ข้างตัวมือจิกกำผ้าปูที่นอนแน่น มือผมอีกข้างสอดล้วงลูบจับหีแม่ๆกลับยกขากางตั้งเข่าขึ้น เท่านั้นผมรีบกดกระเด้าแทงควยเข้าหว่างขาแม่โดยไม่ก้มมองหาเป้าแต่หวังให้ถูกรูหีแล้วก็ไม่ผิดเป้าหัวควยผมถูกรูหีแม่ๆถึงกับสะดุ้งร้อง โอ้ย!ว้าย เมื่อหัวควยผมเข้าไปในรูหี ผมรู้สึกได้ทันทีว่ารูหีแม่ลื่นแต่คับแน่นมากเพราะผมเจ็บหนังหัวควยเส้นสองสลึกแทบจะขาด ผมทนเจ็บกระเด้าซอยเย็ดแม่ๆครางร้อง โอยๆซี้ดปากหายใจกระหืดหอบ ผมซอยเย็ดอยู่หลายทีนับไม่ทันจนแม่ถึงกับผวาเอาสองแขนโอบกอดรัดผมแล้วส่ายเอวแอ่นหีร่อนจนก้นลอยแทบไม่ติดพื้นที่นอนไม่แค่นั้นแม่จับหน้าผมเข้าหาแลวประกบจูบดูดปากแลกดูดลิ้นกันเหมือนคนหิวกระหายจนผมแทบหายใจไม่ทัน มือผมจับนมแม่บีบขย่ำควยเย็ดซอยหีไม่หยุดยั้ง แม่ครางเสียงกระเส่า “เย็ดแรงๆลูกแม่ๆเงี่ยนเสียวเหลือเกิน”ผมสนองตอบคำขอแม่อย่างสุดกำลังแม่ดิ้นพร่านบิดตังแอ่นร่อนหีด้วยความเสียวกระสันไม่มีคำพูดบ่นพร่ำอะไรจากปากแม่มีแต่เสียงหอนครางฟังไม่เป็นเสียงมนุษย์ปนกับเสียงหายใจที่แรงหอบกระเส่าเหมือนคนจะขาดใจตาย ส่วนผมต้องทนอดกลั้นกระเด้าเย็ดแม่ให้นานที่สุดต้องให้แม่เสร็จก่อนผมหลั่งน้ำกามแล้วก็เป็นไปตามที่คาดผมเย็ดแม่นานร่วมยี่สิบนาทีจนแม่เกร็งร่างกระตุกขาสั่นแล้วหยุดดิ้นผมกระแทกควยใส่รูหีแม่สุดแรงอีกสามสี่ทีก็หลั่งน้ำกามใส่ในรูหีแม่เป็นการจบสิ้นผมนอนหายใจหอบกบบนตัวแม่ที่หายใจเหนื่อยระทวย ความกำหนัดของผมที่อัดอั้นถูกปลดปล่อยออกมาจนหมดสิ้น สติสัมปชัญญะผมกลับคืนมา ผมลงจากตัวแม่ลุกนั่งหลังหลังให้แม่ก้มหน้าคิดนี่ผมได้ข่มขื่นแม่ตัวเองไปแล้วหรือนี่ ผมหันไปมองแม่ที่หนอนหงายนิ่งเมินหน้าไม่มองผมแม่หายใจระทวยมือปากน้ำตา ผมบอ “แม่ครับผมขอโทษ”แม่หันมองผมแล้วบอก “ไม่เป็นไรชาทุกอย่างจบลงแล้ว”ผมส่ายหน้าพูดไม่ออก แม่ลุกนั่งเอามือลูบหลังผมแล้วพูดขึ้นว่า “เอาเถอะจะด้วยอะไรก็ตามทุกอย่างก็เกิดขึ้นไปแล้วแม่ไม่ถือโทษโกรธอะไรอย่าคิดมาก”ผมหันมองแม่ๆกลับขยับตัวเข้าหาผมโอบโน้มคอผมเข้าหาแล้วจูบดูดปากแลกลิ้นกับผมอย่างนิ่มนวล ผมงงๆทุกอย่างผิดไปจากที่ผมกลัวและคาดคิด แม่ลูบหัวผมจูบหน้าผากแล้วยิ้มให้ ผมลองเอามือจับนมแม่ที่ยังเปลือยอยู่แม่ยิ้มอายๆแต่ไปปัดป้องกลับถาม “ชอบไม”ผมยิ้มงงๆบอก “ชอบครับนมแม่สวย” แม่ยิ้มพยักหน้ารับแล้วก้มหน้าพูด “ต่อไปนี้จะเป็นของชา”ผมถาม “แล้วเด็กนั้นหละ”แม่ยังก้มหน้าพูดเสียงอ่อย “แม่ทำไปเพราะไม่มีทางเลือกตั้งแต่แรกแค่ต้องการบ้านปลดคืนและหนี้จนถึงตอนนี้มัน..เออ..”แม่พูดไม่ออก ผมเลยถามแม่ในคำถามที่ผมกลัวคำตอบ “แม่จะให้ผมเอากับแม่อีกได้ไม”แม่เงยหน้าชำเลืองตามองผมแล้วพยักหน้ารับไม่พูดอะไรก้มหน้าอายหลบเป็นคำตอบที่ไม่ต้องพูดและผมพอใจเป็นที่สุด ผมยิ้มบอก “ขอบคุณครับ”แม่ยิ้มๆไม่พูดอะไรขยับตัวหยิบผ้าถุงขึ้นใส่แล้วลงจากเตียงเดินออกไปเข้าห้องน้ำ ผมกลับไปห้องผมๆนอนพักผมออกจากห้องเห็นแม่เตรียมตัวไปขายของ ผมเลยบอก “แม่เดี๋ยวผมตามไปนะครับ”แม่ยิ้มพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราเมื่อครู่นี้ “จะไปก็รีบแม่ไปก่อนไม่รอเดี๋ยวคนมาเราจะเสียโอกาสขายของไม่หมด”แม่เอารถเข็นออกเพื่อไปตั้งร้านตามปกติผมรีบอาบน้ำแล้วตามไปช่วย...