ขายของ

วันศุกร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

รักเธอเหลือเกิน (๒๐)

** ปอมาปรึกษากับพี่นิคสามีเรื่องที่เธอกำลังได้รับเลือกไปอยู่ในตำแหน่งที่สูง ขึ้น แต่งานรับผิดชอบก็มากขึ้นด้วย งานที่เดิมคือรองเลขาฯของนายมันก็ดูดี ได้พบคนมากมาย ได้รู้จักกับผู้ใหญ่ในบ้านเมืองก็มาก ปอกำลังตัดสินใจ พี่นิคเลือกที่จะไปอยู่ที่และตำแหน่งใหม่ เงินเดือนและหน้าที่ที่ดีกว่า ปอยิ้มกับคำปรึกษาของสามีและก็เห็นด้วยในระดับหนึ่ง ปอปรึกษาพี่ปรางค์ เธอเป็นพี่ที่ให้ความเห็นได้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องเซ็กซ์ พี่ปรางค์บอกให้ปอไปเลย ไปอยู่หน้าที่ที่ดีกว่า แต่พี่ปรางค์บอกเพียงว่า ตรงนั้นปอจะต้องรับผิดชอบมากขึ้นและต้องเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นด้วย แน่นอนตำแหน่งที่ปอได้ก็มาจากวันนั้นที่เธอยอมสนุกกับท่านรองฯ นายผู้เร่าร้อนกับเธอ อาทิตย์ต่อมานายเรียกปอไปพบอีก กระซิบบอกเธอว่าเขาอยากสัมผัสความสุขแบบนั้นอีกครั้ง ปอไม่ค่อยยินดีนักแต่เธอก็ไม่ปฏิเสธเพราะรู้ดีว่านายเป็นอย่างไร ปอยอมไปตามที่นายนัด ปอไปพบกับนายที่ที่หนึ่งก่อนที่ทั้งสองคนจะไปหาความสุขกัน **ชำนาญคอยหาโอกาสพบกับคุณปออีกหลายครั้งแต่เขาไม่มีจังหวะแบบนั้นเลย ชำนาญไม่ได้บอกคุณนิค เขาอยากไปพบคุณปอเองโดยที่คุณนิคไม่รับรู้ ชำนาญคิดเพียงว่าถ้าเขากับคุณปออยู่ด้วยกันสองคนมันจะดีกว่าไม่ใช่หรือ ไม่ต้องทำหน้าทำท่าและลีลารักให้ใครมานั่งดู ชำนาญเบื่อแบบนั้นแล้ว เขาอยากมีเซ็กซ์กับคุณปอสองต่อสอง เขารู้ว่าคุณปอเวลาเร่าร้อน เวลากระหายรสกามา เธอแสนวิเศษ เธอเก่งมากจนเขาหลงไหล ชำนาญรู้จากปากคุณปอเองว่านายของเธอสนใจเธอและล่วงเกินเธอ แต่การกระทำของนายนั้นชำนาญยังไม่รู้มากมายนัก ชำนาญรอโอกาสที่จะได้คุยกับคุณปอ ถามถึงเรื่องที่เป็น ชำนาญแทบอดใจไม่ไหวยามที่เห็นคุณปอแต่เขาก็เกรงใจคุณนิคเช่นกัน ชำนาญแอบมารอคุณปอที่ปากทางเข้าบ้านเพราะเขารู้ว่าวันนี้คุณปอไปข้างนอก ชำนาญคิดไปเองเลยว่าคุณปอต้องไปกับนาย และสิ่งที่ชำนาญคิดก็ใช่เช่นนั้นด้วย **ชำนาญเห็นรถที่คุณปอขับเลี้ยวเข้าเขาจึงออกไปดักรอ เขายิ้มให้เธอพร้อมก้าวเข้าไปหาที่ประตูระขวางทางแบบนั้น "คุณปอ....ผมขอไปด้วยคน" ปอเปิดรับชำนาญก่อนที่เธอจะเลี้ยวแล้วจอดนิ่ง .....ปอ/..ช่างชำนาญมีอะไรหรือค๊ะ. .....ชำนาญ/..คุณปอไปไหนมาครับ...ช่วงนี้ผมไม่ค่อยพบกับคุณปอเลย...คุณปอวันนั้นที่บอกผมว่านายคุณปอล่วงเกิน..จริงหรือเปล่าครับ .....ปอ/..อืมมม...แล้วช่างจะมาถามปอเรื่องนี้หรือค๊ะ .....ชำนาญ/..ครับ..ผมเป็นห่วงคุณปอครับ...ผมไม่รู้ว่านายรังแกคุณปอหรือเปล่า...หรือคุณปอดูแลตัวเองได้ .....ปอ/..จะ...ปอดูแลตัวเองได้คะช่างชำนาญ...ขอบใจนะที่เป็นห่วง...ไปเถอะเดี๋ยวปอจะเข้าบ้าน .....ชำนาญ/..วันนี้คุณปอไปพบนายมาใช่มั๊ยครับ **ปอตกใจที่ช่างชำนาญทำไมรู้ เธอมองหน้าเขาและเหมือนเธอจะค้นหาว่าทำไม ปอยิ้มให้เขาอย่างไม่มีคำตอบ ปอไม่รับและไม่ปฏิเสธ เธอเฉยๆเพียงบอกเขาว่าอย่าห่วงเธอเลย .....ปอ/..ไม่เป็นไรคะช่างชำนาญ...ไปเถอะอย่าห่วงปอเลย **คำพูดเพียงเท่านั้นที่เธอสามารถคิดพูดออกไปได้ในเวลาแบบนี้ ปอไม่อยากตอบ ไม่อยากบอกกับเขาในเรื่องที่เธอมีอะไรกับนาย ปอไม่เอาชำนาญมาเกี่ยวด้วยเพราะนายกับชำนาญนั้นห่างกันมากในหน้าที่และฐานะ เธอไม่ต้องการให้ชำนาญมาก้าวล่วงในชีวิตมากกว่านี้ ปอเริ่มห่างจากชำนาญมากขึ้นเพราะเธอเห็นว่าเขาเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเธอเกินไป ผิดกับช่างเล็กที่ไม่เข้ามาเลยถึงแม้ช่างเล็กจะมีอะไรเหมือนที่ช่างชำนาญทำ กับเธอ แต่ปอไม่รู้หรอกว่าช่างเล็กนั้นชอบที่จะไปยุ่งกับพรเมียช่างชำนาญมากกว่า ช่างเล็กชอบเรือนร่างของพร ชอบลีลาเร่าร้อนของพร ช่างเล้กเลือกที่จะเป็นผู้หญิงแบบนั้น ไม่ใช่สูงศักดิ์อย่างคุณปอ ช่างเล็กชอบพรที่เธอเป็นเธอ แน่นอนว่าคุณปอสวย น่ารัก เซ็กซี่ มีเรือนร่างงาม ลีลาเร่าร้อนไม่แพ้พรเลยแต่ช่างเล็กเลือกที่จะสุขกับพรมากกว่าเท่านั้น **และวันหนึ่งที่คุณปอเห็นช่างเล็กไปรับพรที่บ้านพักเช่นกับที่เธอกำลังไปหา ช่างชำนาญเพราะพี่นิคต้องการความสุขแบบนั้นอีก ปอขับรถตามสองคนไปช้าๆ ช่างเล็กขี่มอเตอร์ไซด์ให้พรซ้อนท้าย รถเลี้ยวไปทางด้านหลังซอยไปทางบ้านพักช่างชำนาญ ปอดูอยู่ไกลๆก่อนทที่เธอจะลงรถและตามสองคนไป พรดูธรรมชาติมาก มองไม่ออกว่าสองคนมาที่นี่ทำไมแบบนี้ ปอรู้ว่าพรเป็นเมียช่างชำนาญ รู้ว่าช่างเล็กเป็นเพื่อนรุ่นน้องชำนาญ แต่สองคนดูสนิดกันและพรนั่งซ้อนด้วยการกอดเอวช่างเล็กที่ผิดวิสัยรุ่นน้อง ที่ควรทำ.......

ไม่มีความคิดเห็น: