พ่อฉันและไอ้แดง ตอนที่1

&n bsp; ฉัน เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาหลังจากที่เรื่องมันผ่านมาเกือบยี่สิบปีแล้ว เรื่องของฉันอาจจะเหมือนหรือไม่เหมือนเรื่องของคนอื่นฉันเขียนด้วยความสุข ที่ตลอดเวล าเกือบยี่สิบปีที่ผ่านมาเราสามคนพ่อฉันตัวฉันลูกชายโทนของฉันมีความสุข ฉันเล่าอย่างจงใจที่จะให้พวกคุณอ่านแบบนิยายเพราะถ้าเขียนตรงๆอย่างที่เกิด ขึ้นจริงค ุณอาจจะไม่รู้ถึงที่มาที่ไป ถ้าคุณบอกว่าผิดก็ผิดถ้าคุณบอกว่าเป็นนิยายก็เป็นนิยาย ที่สำคัญฉันอยากจะบอกว่าเรื่องนี้ถ้าใครอยากให้เกิดขึ้นผู้เป็นแม่หรือ ผู้หญิงจะต้อง เริ่มก่อนตระตรองให้ดี เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วถ้าคิดว่ามันผิดก็ต้องเลิก แต่ถ้ามีความสุขกับมันก็ทำต่อไปแต่อยู่ในขอบเขตของคนสามคนที่เกี่ยวข้องเท่า นั้น ต้องรู้จักเวลาต้องไม่หมกมุ่นเหมือนคุณหิวข้าวคุณก็กินๆให้เป็นที่เป็นทาง มื้อไหนจะก ินอะไรเมื่อไรก็จัดการให้ถูกต้อง ลองอ่านเรื่องของฉันดู ฉัน เป็นลูกสาวคนโตของพ่อ ฉันมีลูกชายเพียงคนเดียวอายุได้สิบห้าปีแล้ว แม่ฉันจากฉันไปเมื่อห้าปีที่แล้วพ่อแม้จะมีลูกหลายคนแต่ทั้งหมดอีกสี่คนก็มี เหย้ามีเ ยือนแยกบ้านกันไปหมดแล้ว บ้านฉันมีอาชีพทำสวนทำนามาตั้งแต่รุ่นทวดรุ่นปู่ พ่อได้รับมรดกเป็นที่สวนมาจากปู่ถ้านับเป็นขนาดของที่ดินก็นับว่าไม่น้อย ถ้าคิดราคาที่ดินในปัจจุบันถ้าพ่อจะขายเปลี่ยนมาเป็นเงินก็จะได้เงินมากิน กันจนตลอดช ีวิตของเราก็ไม่หมด &n bsp; อ้อฉันลืมเล่าไปว่าพ่อของไอ้แดงลูกฉันนั้นมันเป็นทหารเสียชีวิตไปในงานของ ราชการเมื่ อสองปีที่แล้วนี่เอง บ้านเราพ่อฉันตัวฉันลูกฉันว่าที่จริงแล้วก็อยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงมากนักยัง อยู่ในเข ตที่เรียกว่าปริมณทลจะพูดว่าเป็นคนกรุงก็ได้จะพูดว่าเป็นคนบ้านนอกก็ไม่ผิด แม้ความเจ ริญถนนหนทางหมู่บ้านจัดสรรจะรุกคืบเข้ามาไกล้เลือกสวนของฉันเข้ามาทุกที &n bsp; ในตำบลที่ฉันอยู่ก็ยังอยู่กันแบบชนบทปลูกบ้านเรือนอยู่ห่างๆกันเป็นญาติพี่ น้องกันทั ้งบางไม่ญาติข้างพ่อก็ญาติข้างแม่ ผืนดินแผ่นสวนติดกันแต่บ้านเรือนที่อยู่อาศัยถ้าจะไปมาหาสู่กันถ้าเป็นการ เดินด้วยเท ้าก็โน่นแหละเคี้ยวหมากแหลกจึงจะถึงบ้านหลังหนึ่ง แม้ว่าความเจริญจะทำให้มีถนนตัดผ่านสะดวกในการไปมาหาสู่แต่คนในบางนี้ก็อยู่ แบบว่าบ้ านใครบ้านมัน ติดต่อพบหากันก็งานบุญงานวัด หรือด้วยรถกระบะรถเครื่องและโทรศัพท์ทั้งมือถือและโทรศัพท์บ้าน &n bsp; พ่อ ฉันอายุยังไม่ถึง หกสิบฉันเองก็แค่สามสิบกลางๆแต่โดยที่เป็นคนบ้านนอกอยู่กับอากาศบริสุทธิ์ทำ งานกลางแ จ้งลงสวนลงคลองออกแรงด้วยตนเองจึงยังทำให้พ่อดูเป็นหนุ่มวัยกลางคนร่างกาย กำยำล่ำสัน หลังจากแม่ตายพ่อก็กลายเป็นคนเนื้อหอมสาวแก่แม่ม่ายมาติดพันพ่อจนจำหน้ากัน ไม่หวาดไห วอยู่พักใหญ่ แต่พ่อก็ไม่ตกล่องปล่องชิ้นกับใครจนฝ่ายสาวต้องถอนเสาสะพานกลับไปเอง กับเรื่องนี้ฉันเคยถามพ่อว่า พ่อยังหนุ่มทำไมไม่หาเมียแก้เหงาสักคน &n bsp; พ่อมองหน้าฉันยิ้มๆแล้วตอบว่า “หนูอยากให้พ่อมีเมียใหม่ หนูไม่อยากอยู่กับพ่อหรือ” ฉันสบตาพ่อบอกพ่อไปว่า “ หนูเพียงแต่อยากให้พ่อมีเพื่อนแก้เหงาถีงพ่อจะมีแม่เลี้ยงให้หนูหรือไม่มีหนูก็จะอยู ่กับพ่อที่นี่แหละ” พ่อ ไม่พูดอะไรเพียงแต่เอามือลูบหัวฉันและมองดูด้วยสายตาแห่งความรัก แม้ว่าลึกไปในแววตานั้นฉันจะเห็นแววแปลกๆแวบหนึ่งแต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไร ว่า ก็ว่าเถอะตั้งแต่ผัวฉันตายพ่อก็ไม่เคยถามเลยว่าฉันอยากจะมีคนใหม่หรือไม่ มีหนุ่มใหญ่บางรายที่จะเข้ามาผ่านมาทางพ่อแต่ดูพ่อแล้วก็เฉยๆไม่ทั้งสนับ สนุนและกีดก ัน ฉันเองในช่วงสองปีที่ผ่านมาก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยเพราะเราสามคนอยู่กัน อย่างมีค วามสุขจนไม่มีความจำเป็นที่จะต้องแสวงหาอะไรหรือใครอื่นมาเติม ลูกฉันเรียนมัธยมปลายฉันภูมิใจในตัวลูกฉันมากไม่เคยออกนอกลู่นอกทางทุกครั้ง ที่ว่างจ ากการเรียนและมีงานที่จะต้องลงสวนลูกฉันไม่เคยขาดสักครั้ง ร่างกายแข็งแกร่งสูงใหญ่ตามวัยดูเหมือนจะถอดออกมาจาก พ่อฉันและพ่อฉันก็จะโปรดปรานไอ้แดงเป็นพิเศษ &n bsp; เราสามคนอยู่ไต้ชายคาเดียวกันอย่างมีความสุขฉันกับพ่อจะลงสวนด้วยกันตั้งแต่ เช้ามืดพ อแดดจ้าเราก็จะเข้าบ้านพักผ่อนหรือทำอย่างอื่นในร่ม แดดอ่อนหรือบ่ายแก่เราก็จะออกกันอีกครั้งจนเย็นย่ำก็กลับเข้าบ้าน ไอ้ แดงจะมี สว่นร่วมทุกครั้งที่เป็นวันหยุด งานสวนปลูกผักปลูกดอกไม้ทำรายได้ให้เรามากพออยู่กันได้อย่างสบายๆแม้งานใน สวนจะเป็นง านหนักสำหรับคนที่ไม่เคยแต่กับพวกเราชาวสวนแล้วถือเป็นงานปกติที่ไม่ถือว่า เป็นงานหน ักเหน็ดเหนื่อยมากมายนัก &n bsp; บ้านเราเป็นบ้านแบบคนไทยในชนบทบ้านใหญ่ไต้ถุนสูงข้างบนมีสามห้องนอนเรียงติด กันห้องฉ ันอยู่ตรงกลางห้องไอ้แดงลูกฉันอยู่ติดกันทางขวาไกล้บันใดขึ้นบ้านห้องพ่อ อยู่ทางซ้าย มือเกือบสุดตัวบ้าน เป็นบ้านไม้ที่พ่อทะนุบำรุงรักษาอย่างดีมีเครื่องอำนวยความสะดวกทันสมัย พร้อมมูลหน้า ห้องนอนเป็นห้องโล่งยาวมีขุดรับแขกแบบสบายๆอยู่มุมหนึ่งลึกเข้าไปเกือบสุด ตัวบ้านเป็ นห้องครัวห้องอาหารและห้องน้ำตกแต่งแบบสมัยใหม่ที่สะดวกสบายในการใช้งานและ เมื่อยามพ ักผ่อน &n bsp; นอกบ้านสุดชายคาบ้านพ่อทำถังน้ำใบใหญ่สูงเกือบจรดชายหลังคาไว้รองน้ำฝนต่อรางน้ำยาวเ หยียดตามชายคา พ่อบอกว่ากินน้ำฝนชื่นใจดี ที่ แท๊งค์น้ำหรือถังน้ำที่มีความจุที่สามารถใช้ในบ้านทั้งกินและใช้ได้ทั้งปี พ่อเทเป็นลานปูนเอาไว้แล้วต่อก๊อกน้ำพร้อมฝักบัวไว้เป็นที่อาบน้ำล้างตัว เมื่อเสร็จจ ากงานสวนและเป็นลานซักผ้าและตากผ้าในตัว จากหน้าต่างห้องนอนของฉันจะมองเห็นลานนั้นได้ชัดเจนพ่อพยามตกแต่งโดยรอบลาน อาบน้ำหรื อลานซักผ้านั้นด้วยไม้ดอกไม้ใบ ตัดแต่งเป็นแนวเป็นแถวสวยงามพ่อบอกว่าเวลาเราอาบน้ำซักผ้าตากผ้ามีใครไปใคร มาจะได้ไม ่อุจาดตาของผู้มาเยือน ซึ่งฉันก็เห็นด้วย &n bsp; จากมุมมองในห้องนอนของฉันเมื่อมองลงไปจะมองเห็นได้ชัดเจนถ้ามีใครไปทำอะไร ที่ลานอาบน ้ำนั้นเนื่องจากเป็นลานอาบน้ำกลางแจ้งน้ำฝนจากแท้งค์น้ำเย็นสดชื่นเราทั้ง สามคนจึงมั กจะสลับไปอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณเนื้อตัวกันที่นั่นเป็นเวลานาน โดยไม่ต้องกลัวสายตาของบุคคลที่สาม สำหรับฉันเองจะโปรดปรานในคืนฟ้าใสเดือนแจ่มเป็นพิเศษที่อาบน้ำด้วยร่างเกือบ เปลือยเป ็นเวลานานๆโดยเฉพาะยามใดที่กลิ่นของดอกไม้กลางคืนที่พ่อคัดมาปลูกรอบๆลาน นั้นฉันจะดื ่มด่ำอ้อยอิ่งอยู่นานสองนาน &n bsp; ส่วนมากแล้วเย็นวันศุกร์ถ้าเป็นวันที่พ่อไม่ได้ลงสวนหนักมากนักพ่อก็จะพาไอ้ แดงไปเยี ่ยมคนโน้นบ้างคนนี้บ้างโดยไอ้แดงจะเป็นผู้ขี่มอเตอร์ไซค์ที่พ่อเป็นผู้ซ้อน ท้าย นานครั้งที่พ่ออาจจะค้างบ้านใดบ้านหนึ่งที่เป็นญาติกันโดยปล่อยให้ไอ้แดงขับ กลับคนเด ียว แต่บางครั้งพ่อก็จะขี่มอเตอร์ไซค์โดยมีฉันซ้อนท้ายไปเยี่ยมบ้านโน้นบ้านนี้ โดยให้ไอ้ แดงเฝ้าบ้าน แต่ฉันไม่เคยไปค้างบ้านใครเลยก็เลยเป็นที่รู้กันว่าถ้าฉันไปกับพ่อพ่อจะไม่ ค้างบ้านใ คร แต่ถ้าไปกับไอ้แดงพ่ออาจจะนอนบ้านใครก็ได้อาจจะคนเดียวหรือพร้อมกับไอ้แดง หรือไอ้แดง ไปนอนค้างแล้วพ่อกลับมาคนเดียว ถือว่าเป็นกิจวัตรที่เป็นธรรมดาที่พ่อทำมาหลังจากแม่ตายไป ถ้าพ่อไปนอกบ้านแล้วกลับมาบ้านจะมืดค่ำสักแค่ไหนพ่อก็จะกลับมากินข้าวที่ บ้านพ่อบอกฉ ันและไอ้แดงบ่อยๆว่าฉันทำกับข้าวอร่อย ที่จริงฉันก็ไม่ได้ทำอะไรที่วิเศษวิโสก็เป็นกับข้าวพื้นบ้านเพียงแต่ฉันจะ เลือกของสด ๆมาทำไม่ว่าจะเป็นผักหรือปลาหมูเห็ดเป็ดไก่ พ่อไม่ใช่เป็นคนดื่มเหล้าแต่พ่อก็ดื่มบ้างตามหนทางของโลกและสังคมแต่พ่อก็ ไม่เคยเมาห รือแสดงว่าเมาเมื่อกลับบ้านที่รู้ว่าพ่อดื่มมาก็เพียงได้กลิ่นอ่อนๆจากลมหาย ใจเท่านั ้นเอง &n bsp; วัน นั้นเป็นวันศุกร์ของเดือนที่เรียกว่ากลางฤดูฝน ฝนกำลังตกชุก พ่อไปบ้านอาส่งที่อยู่เหนือขึ้นไปพร้อมๆกับไอ้แดงตั้งแต่เย็นโดยที่ไอ้ แดงบอกว่าจะไป ค้างบ้านอาส่งนอนคุยกับลูกอาส่งที่รุ่นราวคราวเดียวกัน พ่อกลับเข้าบ้านมาเมื่อค่ำพร้อมกับเมฆฝนและลมแรงฝนยังไม่ตก กินข้าวกินปลาที่ฉันจัดเตรียมไว้ให้พร้อมๆกับฉัน วันนั้นฉันอาบน้ำแล้วจึงเป็นชุดนอนที่อยู่กับบ้านสบายๆเสื้อบางคอหลวมกางเกง ขายาวผ้า บางๆฉันมักจะใส่แต่กางเกงในไม่ใส่เสื้อชั้นในเมื่อเตรียมเข้านอน พ่อ กินข้าวไปคุยไปเรื่องโน้นเรื่องนี้อย่างมีความสุข ฝนซัดลงมาโครมใหญ่ก่อนที่เราจะอิ่มและฝนตกอยู่อย่างนั้น โดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเมื่อไร หลังอาหารพ่อก็ยังคุยต่อเรื่องโน้นเรื่องนี้จนท้ายสุดพ่อคงจะหมดเรื่องคุย พ่อบอกว่าจะลงไปอาบน้ำฝนที่ลานอาบน้ำ ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว &n bsp; ฉัน เก็บกวาดล้างทำความสะอาดในครัวพ่อลงไปอาบน้ำ ฉันนั่งดูข่าวในทีวีจนจบก็ก็ปิดทีวีเพราะนึกอยากอ่านหนังสือโดยที่ยังไม่ อยากเข้านอน ฉันเข้าห้องนอนไปหยิบหนังสือบนหัวเตียง โดยไม่เปิดไฟในห้อง ฝนยังคงตกแรงแต่ไม่หนักเหมือนเมื่อครู่ ที่หน้าต่างในห้องนอนเมื่อฉันหยิบหนังสือก็อดที่จะเหลือบมองไปที่ลานอาบน้ำ นั้นด้วยค วามเคยชินไม่ได้ &n bsp; ที่ ลานอาบน้ำมีแสงจากฟ้าจางๆพอมองเห็นได้ว่ามีพ่อกำลังอาบน้ำอยู่ พ่ออาบน้ำฝนจึงต้องเลยออกจากชายหลังคาแต่ก็ยังอยู่บนลานปูน ฟ้าแลบมาแวบหนึ่งทำให้ฉันต้องยืนตะลึงมองอยู่ที่พ่อ พ่อร่างกายเปลือยเปล่าหันหน้ามาทางห้องนอนของฉัน น้องชายของพ่อชูชันแข็งโด่ต้านกับสายฝนที่กระหน่ำลงมา พ่อบรรจงลูบไล้สบู่ไปทั่วร่างแล้ว สองมือของพ่อมาหยุดที่น้องชายพ่อ พ่อกำแล้วรูดเข้ารูดออกกลางสายฝน ฉันรู้ว่าพ่อทำอะไรอยู่ ฉันครางในใจด้วยความสงสารพ่อ “โธ่พ่อ” &n bsp; ฉัน ยืนดูภาพนั้นในความมืดหลากหลายอารมณ์เกิดขึ้น จริงพ่อยังแข็งแรงบึกบึนล่ำสันและแม่ก็ตายไปตั้งห้าปีแล้วพ่อคงต้องมีอารมณ์ มีความอย ากความใคร่ตามประสาของปุถุชน พ่อคงจะเก็บกดมาตลอดห้าปี ส่วนฉันเล่าก็สองปีแล้วที่ไม่ได้คิดในเรื่องนี้เลยแม้บางครั้งจะมีแวบเข้ามา บ้างแต่ด ้วยหน้าที่ของแม่บ้านก็ทำให้ลืมเลือนละเลยไปได้ไม่ยาก &n bsp; ฉันมองภาพแห่งความงามนั้นความเสียวซ่านเริ่มเข้ามาเยือนจากฝ่ามือร้อนวูบวาบ ท้องน้อย เนินสามเหลี่ยมเริ่มเขม็งเกร็ง ฉันรู้ว่ายอดอกฉันเริ่มชูชันขึ้นเนื้อตัววูบวาบด้วยความกำหนัด หว่างขาฉันเริ่มเปียกเยิ้ม ร่างพ่อเยีดตรงสลับกับคุ้มงอ มือสองข้างที่กำอยู่บนน้องชายนั้นสั่นรัวเร็วขึ้น แรงขึ้นฉันได้แต่ตะโกนในใจว่า “พ่อจ๋าอย่าเพิ่ง อย่าปล่อยออกไป พ่อมาปล่อยในตัวหนูดีกว่าหนูยอมให้พ่อเอา” พ่อ ไม่ได้ยินแน่นอนและเพียงสิ้นเสียงตะโกนในใจของฉัน พ่อก็ได้ปล่อยสิ่งที่อัดอั้นในกายพ่อระลอกแล้วระลอกเล่า พ่องอตัวเป็นกุ้งกลางฝนพรำหนักอยู่พักหนึ่งจนหยาดหยดของความอยากนั้นถูกปลด ปล่อยออกจ นหมดสิ้นในชั่วขณะที่พ่อกระฉูดความเสียวซ่านออกจากตัวนั้นฉันแน่ใจได้ว่าตา ของพ่อเบิ ่งมองมาที่ฉันหรือห้องนอนของฉัน ฉัน แลบลิ้นด้วยความเสียดาย ความฉ่ำเยิ้มกลางตัวฉันยังคงอยู่ฉันยืนดูพ่ออาบน้ำกลางสายฝนจนพ่อหลบเข้ามา ใต้ชายคาฉ ันจึงทรุดนั่งหอบหายใจแรงด้วยความคิดเตลิดเปิดเปิง อา.... เมื่อฉันไปอาบน้ำที่นั่นพ่อก็คงเห็นตลอดเพราะห้องนอนพ่ออยู่ในมุมที่ใกล้ที่ สุดเห็นไ ด้ชัดเจนที่สุดและรวมทั้งไอ้แดงในวัยสิบห้าด้วยแม้มุมมองจะอยู่ไกลแต่ก็เห็น เห็นมากพอที่จะสร้างจินตนาการไปลึกแสนลึก เรื่องของฉันเป็นเรื่องยาวจะแบ่งเป็นตอนๆ คอยตามอ่านตอนต่อไป