ขายของ

วันอาทิตย์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2555

แม่ภาวิณี

ผมมีเหตุการณ์จริงจะมาเล่าให้ฟัง ตอนนั้นผมอายุ17ผมเรียนอยู่อาชีวะแห่งหนึ่งในกทม.ผมอยู่กับแม่เพียงสองคน เพราะพ่อติดคุกคดีฆ่าคนตายเพราะหึงแม่ มีคนจ้องจีบแม่เยอะ แม่ผมอายุ32ปีท่านมีผมตั้งแต่อายุ15ปีแม่เป็นคนเหนือตัวเล็กขาวสวยพ่อกำชับ ให้ผมดูแลแม่ ปีแรกผมจะไปโรงเรียนทุกวันแต่ขึ้นปีสองผมก็เริ่มเกตามภาษาวัยรุ่นอ่ะนะแอบไป เที่ยวบ้านเพื่อนตีกันบ้างวิ่งบ้างเป็นธรรมดาพอถึงบ้านผมเรียบร้อยแต่ยังงัย แม่ก็ไม่ด่าว่าผมหรอกแกเป้นคนเรียบร้อยพูดน้อยตั้งแต่เด็กแม่ไม่ค่อยด่าผม หรอกมีแต่ตามใจ มีอยู่วันนึงผมกลับมาถึงบ้านเห็นแม่นั่งร้องไห้ผมเลยถามแกบอกคิดถึงพ่อ ผมก็เลยปลอบอีกไม่นานพ่อก็ออกมาแล้ว ก็อย่างว่าแหละครับแกไม่ค่อยออกไปไหนเพราะรับงานมาทำที่บ้านบ้านก็อยู่โดด เดี่ยวไม่มีเพื่อนให้คุย ผมสงสารแม่มากน้ำตาแทบไหลจนแม่หยุดร้องไห้ ผมก็เลยขอตัวเข้านอนเพราะเพลียมาก แม่ล้างจานเสร็จก็แยกย้ายเข้านอนเหมือนกัน บ้านผมเป็นบ้านปูนชั้นเดียวสองห้องนอนพอผมอาบน้ำทำไรเสร็จถอดเสื้อผ้าขึ้น เตียงนอนสบายแต่นอนไม่หลับ นึกถึงตอนแม่ร้องไห้ผมนึกสงสารแม่มากอยู่ๆควยเสือกดีดตัวขึ้นมาผมรู้สึกว่า มันแข้งและปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน น้องๆพาณิชฯที่เคยเอาไปกดยังไม่เคยเงี่ยนถึงขนาดนี้ แต่จริงๆแล้วควยผมแข็งมาก่อนหน้านี้แล้ว ก็แข็งตอนที่แม่ยืนร้องไห้ผมสงสารก็เลยเข้าไปปลอบก็ตอนที่ผมโน้มและโอบตัว แม่เข้ามากอดแต่ไม่ติดกันมากนอกจากหัวกับไหล่อีกอย่างแม่เป็นคนตัวเล็กสูง แค่160ผมก็สูงกว่าบวกกับแม่ไส่เสื้อคล้ายๆคอกระเช้า(คอกว้าง)ผมเลยได้มอง เห็นหน้าอกมันเหมือนกับลูกโป่งสองลูกเบียดกันไมมีผิดมันช่างขาวอะไรเช่นนี้ บวกกับผิวนุ่มและกลิ่นหอมนิดๆแม่ยังไม่รู้ตัว แน่นอนผมต้องรีบชิ่งกลับมาที่ห้องอย่างที่บอก ตอนนี้ผมนึกภาพจนทนไม่ไหวค่อยเอามือจับมันแข็งและปวดมากแค่นั้นแหละครับ ..น้ำแตกมันออกเยอะมากและผมก็หลับไป หลังจากวันนั้นผมเลิกลงแขกเด็กพาณิชฯผมรุ้สึกว่าผมได้เจอของแปลกไหม่และ ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก วันต่อมาผมขอตังค์แม่ซื้อคอมเลยเพราะเพื่อนเป็นคอเน็ตมันบอกว่าในเว็บมีการ แลกประสปการณ์ทุกรูปแบบ แล้วแม่ก็ให้เพราะตามใจผมและแล้วผมก็ได้เจอเว็บครอบครัว พอได้เข้าไปอ่านก็รู้สึกว่าไม่ไช่มีผมเพียงคนเดียวที่ชอบเว็บแนวแม่ลูกวัน นั้นผมอ่านไปน้ำแตกไปแล้วอยู่มาวันนึงผมก็ไม่ได้ไปโรงเรียนก็เลยช่วยแม่ทำ งานบ้านแม่ไม่ยอมให้ผมช่วยกลัวผมเหนื่อย คือแม่รักผมมากครับผมก็แอบมองแม่ตลอดอยู่ความคิดแผงๆผมก็เกิดขึ้นผมออกไป ข้างนอกแล้วแกล้งโทรเข้าบ้าน..ตื๊ดดๆสวัสดีค่ะ"เสียงแม่ผมรับสายปรกติเป็นคน พูดไพเราะอยู่แล้ว"ไม่ทราบว่าที่บ้านท่านอบต.ไหมครับ"ผมแปลงเสียงแกล้งโทร ผิดระหว่างที่คุยโทรศัพท์ผมเกิดอารมณ์อย่างบอกไมเถก"ไม่ไช่ค่ะ" "งั้นถ้าไม่ไช่บ้านอบต.แล้วนี่บ้านใครล่ะครับ"อ๋อ..บ้านคุณพงษ์ค่ะ"(ชื่อพ่อ ผม)"งั้นผมขอคุยกับคนที่พูดได้ไหมครับ" "เออ..คือ..สงสัยจะโทรผิดมั้งคะ"ผมกำลังจะพูดต่อแม่ก็ดันวางสายไปผมโทรไปอีก ก็ไม่รับสายแม่แกเป็นคนขี้กลัว อีกอย่างแม่อยู่คนเดียวด้วย ผมก็เลยเซ็งเป็ดเลยผมเดินเข้าบ้านเป็นอย่างที่คิดไว้แม่เห็นผมรีบมาเล่าให้ ฟังใหญ่เลยผมก็เลยอำไปต่างๆนานาแม่ยิ่งกลัว มีอยู่วันนึงเพื่อนๆผมจะมาบ้านผมรีบตอบปฏิเสธทันทีพวกนี้ยิ่งลามกอยู่ผมบ่าย เบี่ยงอย่างเดียวกลัวมันมาเห็นแมผมแล้วจะอดใจไม่ไหว วันเวลาผ่านไปพ่อไม่ค่อยได้ติดต่อมาแม่ก็ดูเศร้าๆบางทีก็แอบร้องไห้คนเดียว ผมก็พยายามทำให้แม่ไม่กังวลผมก็เลยจะชวนแม่ออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกแต่ก็ ยังไม่ถึงวันหยุด และแล้ววันวิปโยคก็มาถึงวันนั้นผมไม่กลับบ้านมาสองวันพอผมกลับมาถึงบ้านเห็น แม่นั่รออยู่หน้าบ้านตอนนั้นราวๆสามทุ่มปรกติแม่จะนอนตั้งสองทุ่มคงรอผม พอแม่เห็นผมแม่ก็รีบถามไปไหนมาทำไมเพิ่งกลับแม่ถามเซ้าซี้มากผมก็หงุดหงิด หลงตะคอกไปอย่างแรงทั้งๆที่แม่ถามดีๆแม่ร้องไห้ผมก็ยังโมโหอยู่ก็เลยออกไป ข้างนอกอีกแม่วิ่งตามเพราะความเป็นห่วงแต่ก็วิ่งไม่ทันผม เทียงคืนผมนึกสงสารแม่ก็เลยหาซื้อพวงมาลัยไม่มีก็เลยเอาดอกไม้แทนพอกลับมา แม่นั่งในห้องรับแขกตาแดงน่าสงสารมากผมรีบก้มกราบตีนทันทีแม่รีบก้มประคอง ไว้"ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้..แม่ไม่ว่าลูกหลอก"ผมก็เลยลุกขึ้นแม่ยังน้งบน โซฟาอยู่ผมขอโทษ"ไม่เป็นไรจ่ะ..หิวไหมแม่ทำกับข้าวไว้ตั้งเยอะ"ผมกินได้ไหม "ได้สิจ๊ะลูก"ก้นงอนๆกำลังจะเดินสะบัดไปเอากับข้าวผมคว้าแขนแม่แล้วดึงมากอด "เออ..จ.จะทำอะไรแม่น่ะ"แม่ผมเป็นคนบอบบางตัวเล็กง่ายต่อการกระทำของผม "เปล่าผมอยากกอดแม่ผมรักแม่ครับ""แม่ตกใจหมดเลยจ่ะ"มือขวาผมค่อยลูบก้นงอนๆ ที่ผมเคยไฝ่ฝันแม่เริ่มดิ้น"ผมขอครั้งเดียวนะแม่..ได้ไหม"น้ำตาเริ่มคลอเบ้า ร้องไห้ผมทนมานานแล้วผมอุ้มแม่มาที่ห้องนอน" คราบน้ำตาที่ไหลอาบแก้มช่างดูน่าสงสารยิ่งนัก ถึงจะดิ้นแต่ก็สู้แรงผมไม่ไหวแต่แม่คงรู้ว่าถึงจะดิ้นก็แค่นั้น ด้วยความทนุถนอมผมค่อยๆวางลงกับที่นอน"อย่า..ลูก..อย่า..ฮืออออ"ผมไม่ฟัง เสียงผมตามประกบริมฝีปากอันนุ่มและเอิบอิ่มทันทีแม่หันหน้าหนีผมก็ตื้อจูบ ปากแม่ก็ปิดปากจะไม่ยอมท่าเดียว แต่ก็ต้องโดนลิ้นของผมเซาะไปมาจนแม่เผลอเผยอปากผมใช้จังหวะนั้นแหย่ลิ้นเข้า ไปอย่างรวดเร็วแม่พยยามดิ้นผมก็พยายามค่อมทับมือขวาจับโหนกนอกผ้าถุงสีม่วง ลายดอกไม้เข้าอย่างจังแม่ถึงกับสดุ้ง แม่พยายามหนีบขามือดันตัวไว้ทั้งร้องไห้ผมก็ทำแบบนั้นนานมากจนแม่อ่อนแรงสู้ นอนหลับตาร้องไห้สะอื้นทีนี้ผมก็ผละออกมาลุกขึ้นถอดชุดนักเรียนออกอย่างใจ เย็นพอเสร็จผมค่อยๆจับขาแม่ถ่างออก"พ.พอเถอะ..อย่าทำอะไรแม่เลย,.ฮือออ""ผม รักแม่นะครับ..เดี่ยววันนี้ผมจะทำให้แม่ณีคนสวยมีความสุขนะจ๊ะที่รัก"แม่ยิ่ ร้องไห้ผมค่อยถลกผ้าถุงสีสวยขึ้นทีละนิดผ่านซอกขาขาวๆจนผมถลกผ้าถุงมาจนถึง โคลนขา โอ้!!..พระเจ้าช่วยกล้วยทอด..หีอะไรถึงได้สวยขนาดนี้ทั้งโหนกทั้งนูนหมอย เรียงกันสวยงามอีกอย่างยังไม่คล้ำเลย ขนาดเด็กพาณิชฯยังมีแบนมีดำยังมีย่นยังมีเหี่ยวผมอดที่จะอิจฉาพ่อไม่ได้ เอาละวะงานนี้ผมไม่รอช้านิ้วกลางค่อยสอดเข้าไป แม่สะด้ง"อุ๊ย!!.พอเถอะ..ฮือออ" ขนาดนิ้วยังฟิตแล้วถ้าโดนควยจะไม่ร้องลั่นเลยเหรอหีแม่เริ่มตอด พูดตามตรงตั้งแต่เคยเอาหญิงผมยังไม่เคยเลียหีเลยแต่ครั้งนี้คงไม่พลาดแน่ผม รีบก้มอ้าปากคาบทันที แม่ร้องอุ้ยพยายามเขยิบหนี"อย่า..ลูกไม่เอา..อย่าทำแบบนี้..มันสกปรก "แม่พูดงี้ผมเดาออกว่าพ่อคงไม่เคยเลียไห้แน่ผมได้ใจแหย่ลิ้นฉกตวัด"อี๊.. อุ๊ย..ฮืออ.พอเถอะ"ผมตามใจพอก็พอ ผมแทรกหว่างขาทันทีแม่ก็เอาแต่ร้องไห้และพยายามดิ้นหนีเพราะรู้ว่าอะไรจะ เกิดขึ้นแต่แม่ไม่ลืมตามองคงอาย แต่ต่อไปนี้แม่คงงานเข้าแน่เพราะควยผม7x7อีกอย่างมีมุกอีกหนึ่งเม็ดฝังตอน รับน้องใหม่ผมจับขาแม่ถ่างออกยกขึ้นมันช่างโหนกดีแท้"อย่า..อย่าทำแม่ ..ล..เลยนะฮืออๆแม่ไหว้ละ"ผมไม่ฟังเสียงเพราะตอนนี้หน้ามืดมากผมจับควยมี เม็ดมุกและเส้นเลือดปูดโปนผมจับถูขึ้นลงช้าเวลาโดนเม็ดแม่สะดุ้งผมก็คุยไปถู ไป"ณีรู้ไหมครับมีคนอยากมอบความเป็นผัวให้ณีน่ะ"แม่ยิ่งร้องไห้หนักผมไม่รอ ช้าค่อยกดมันฝืดมากเข้าแค่หัวแม่ร้องลั่นบ้าน"โอ้ยย..จ..เจ็บ.อูยยเอาออก เถอะออกก็โง่สิ"ผมดึงออกมาเสียบเข้าไหม่แม่สะดุ้งพร้อมร้องไห้โฮๆผมดึงออก อีกรอบตัดสินใจเสียบพรวดเกือบมิดอีกนิดเดียวแม่ผวากอดผมอย่างลืมตัวผมแช่ไว้ สักพักก้มดูดปากอันนุ่มผมรุ้สึกหีแม่ตอดหลายครั้งมากสักพักผมดึงออกมากดเบา ทำอยู่4-5ครั้งกดพรวดอีกรอบนมแม่กระเพื่อมตามแรงกระเด้าผมกระเด้าเน้นแรงช้า ฟิตมากครับและแล้วผมทนต่อแรงกดดันไม่ไหวกระฉูดออกมาจนแม่สะดุ้งความอุ่นอีก ครั้งผมแช่นอนกอดปลอบ"ไหนๆก็ตกเป็นของผมแล้วหยุดร้องไห้เถอะ"แม่ก็เอาแต่ ร้องไห้สักพักผมจะเอาอีกแม่บอกว่าฉีกแล้วระบมไปหมดผมก็สงสารก็เลยนอน ตั้งแต่วันนั้นมาแม่ตกเป็นเมียผมแทบทุกครั้งที่ผมต้องการ แม่ยอมเพเดี๋ราะกลัวพ่อรุ้เพราะผมขู่ไว้

ไม่มีความคิดเห็น: