ขายของ

วันจันทร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

คุณใสยมนต์ดำ

ผมชื่อเอกชัยอายุสิบหก ฐานะทางบ้านผมพอมีพอกินผมเป็นลูกคนเดียวพ่อผมมีอาชีพขับรถส่งของ แม่ผมขายของบ้างแต่หลักคือแม่ผมเป็นหมอดูจะแม่นเก่งหรือไม่ก็พอมีลูกค้า พ่อผมมาเสียเมื่อผมอายุสิบสามด้วยอุบัติเหตุทำให้แม่เป็นม่ายและหันมาศึกษา ฝึกทางไสยเวชเรื่องการดูหมอและทำพิธีกรรมต่างๆ แม่หันมาทำการรักษาบำบัดโรคต่างๆด้วยจิตวิญญานอะไรทำนองนั้นมีคนมารักษาก็หายหลายคนทำอยู่สองสามปีมีลูกค้ามากขึ้นเป็นรายได้หลักของเรา ผมเองไม่ค่อยชอบหรือเชื่อเท่าไรแต่มันเป็นอาชีพของแม่ๆสอนให้ผมฝึกทำจิต เสริมบารมีแม่บอกเอาไว้บางทีแม่ต้องการพลังจากผมๆก็ทำไปอย่างนั้นๆ แม่มีลูกค้ารายหนึ่งเป็นหญิงวัยกลางคนรูปร่างหน้าตาดีเธอชื่อคุณนายอนงค์ มาหาแม่หลายครั้งระยะหลังพาลูกชายมาด้วย ผมรู้เพียงว่าเธอมีปัญหาเรื่องลูกชายๆเธอวัยสิบสี่เท่าที่ผมเห็นคงป่วยทาง จิตดูเบรอๆพูดไม่รู้เรื่องเป็นบางครั้งรักษาหลายหมอมาหลายปีไม่หายจึงมาหา แม่ผมเพราะมีคนที่เคยมารักษากับแม่แล้วหายแนะนำมา วันนั้นเธอพาลูกชายมาอีกเขาชื่อปานเป็นลูกคนเดียว หลังจากพูดคุยกันอยู่นานสองแม่ลูกเปลี่ยนชุดทรงเป็นนุ่งขาวห่มขาว แม่พาสองแม่ลูกเข้าห้องพิธีกรรมปิดประตูเงียบ ปกติผมมักจะอยู่ช่วยหรือดูแม่ทำพิธีกรรมแต่ครั้งนี้แม่ไม่ให้ผมหรือใครเห็น ว่าทำอะไรกันแม่สั่งผมไว้ไม่ให้รับแขกอื่น ทั้งสามเข้าไปร่วมชั่วโมงก็ออกมาผมดูคุณนายอนงค์หน้าซีดๆน้องปานดูท่าทางเงอะงะ แม่บอกทุกอย่างจะดีขึ้นแต่ต้องบำบัดต่อเนื่อง อีกสามสี่วันต่อมาทั้งสองกลับมาอีกแต่ดูท่าทางน้องปานสนใส่ไม่เหมือนคนก่อน คุณอนงค์บอกปานดีขึ้นมากเธอพอใจ ทั้งสองเข้าห้องทำพิธีปิดเงียบเหมือนเดิมแต่คราวนี้เข้าไปนานเกือบสองชั่วโมง เมื่อออกมาดูเรียบร้อยไม่เหมือนครั้งก่อน คุณนายอนงค์พาปานมาหาแม่ผมทำพิธีแบบนี้สัปดาห์ละครั้งนานร่วมสองเดือน ใช่ปานดูดีขึ้นมากแต่ระยะหลังดูเหมือนปานจะกลับมีอาการเหมือนเดิมถึงจะไม่หนักแต่ก็พอดูออก ผมถามแม่ตรงๆปานเป็นอะไร แม่กลับบอก พลังแม่ตอนนี้อ่อนทำให้ปานอาจหลุดเข้าผวนอีก ผมถาม มีอะไรให้ผมช่วยบ้าง แม่บอก จริงสิแม่ต้องการพลังจากผมในการทำพิธี ผมถามอีก ตกลงปานเป็นอะไร แม่ถอนหายใจว่า ชาติปางก่อนสองคนนี้เป็นคู่รักกันแต่ถูกกีดกันจนฆ่าตัวตายเรื่องมันยาว มาชาตินี้เขาต้องการเป็นผัวเมียกัน แม่นิ่งเงียบ ผมถามแล้วยังไง แม่บอก ก็เป็นอย่างที่เห็น ปานเหมือนคนประสาทรักษาไม่หาย ผมถาม แล้วแม่รักษายังไง แม่ถอนหายใจบอก ก็ให้เขาได้เป็นผัวเมียกันในชาตินี้แต่แม่ต้องใช้พลังช่วย ดูสิปานดีขึ้นจนเกือบเป็นปกติ ผมยิ้มงงๆถาม หมายความว่าไง แม่บอก อย่าบอกใครนะ เมื่อเข้าห้องทำพิธีสองคนก็ทำทุกอย่างๆที่ผัวเมียเขาทำกัน ผมตกใจอ้าปากค้าง หมายความว่า...แม่ตัดบท การบำบัดต้องให้เขาเป็นผัวเมียกันจริงๆสมหวังจากชาติปางก่อน ผมเข้าใจทันทีแต่หลุดปากไป บ้าจริงชาตินี้เขาแม่ลูกกันจะทำได้ยังไง แม่บอก ก็เพราะอย่างนั้นแม่ถึงต้องใช้พลังกลับจิตวิญญานให้เขาเหมือนชาติปางก่อน เมื่อเขาสมหวังทุกอย่างก็ดีอย่างที่เห็นแต่ตอนนี้พลังแม่อ่อนคงต้องให้เอก ช่วยอีกแรง ผมนึกขำแต่ถามไป แม่จะให้ผมเข้าไปทำพิธิอะไรด้วยเหรอ แม่พยักหน้าว่า ก็แค่เขาไปนั่งในห้องช่วยส่งพลังจิตผ่านมาให้แม่เท่านั้นเพียงพอ ผมถาม เขาจะยอมเหรอที่ผมนั่งอยู่ด้วย แม่ว่าไม่น่ามีปัญหา สองวันต่อมาสองแม่ลูกมาหาเราอีกในตอนบ่าย แม่พูดคุยอยู่ครู่ผมไม่รู้คุยอะไรกัน แม่บอกผม ปิดบ้านเราไม่รับแขกวันนี้เอกเตรียมตัวช่วยแม่ทำพิธีหน่อย สองแม่ลูกยิ้มหันมองผมอย่างเขินๆแล้วลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดขาว ผมปิดบ้านตามแม่สั่งแล้วเข้าไปในห้องทำพิธีแม่นั่งบริกรรมคาถารออยู่ครู่สอง แม่ลูกก็เข้ามาในชุดขาว ทั้งสองนั่งลงสวดมนต์คาถาตามที่แม่ผมบอก แม่บอกให้ผมนั่งทำจิตเพ่งไปที่สองคนนั่นผมไม่ต้องทำอะไรแม่จะทำการส่งต่อ พลังเองทำนองนั้น สองแม่ลูกนั่งนิ่งหลับตาพนมมือ พักใหญ่ปานมีอาการสั่นนิดๆคุณอนงค์ลืมตาขึ้นเธอหันมองปานลูกชายแล้วเธอปลดผม ที่รวบมัดไว้ปล่อยให้ยาวสยาย เธอลุกเดินพนมมือไปนอนหงายพนมมือบนตั่งยาวหน้าโต๊ะบูชา แม่ผมยังนั่งบริกรรมคาถาปากงุบหงิบ ปานลุกเดินเหมือนถูกสะกดไปยืนที่ตั่งตรงปลายท้าวคุณนายอนงค์เขายืนมองร่าง แม่เขาที่นอนหงายหลับตาพนมมือจากนั้นเขาก้มตัวลงจับสองข้อท้าวเธอให้กางออก คุณอนงค์ยังนอนพนมมือหลับตาแต่เธอยกสองเข่าตั้งชันกางขาออกทำให้ผ้าถุงขาว ถูกล่นขึ้นเลยหัวเข่า แน่นอนปานที่ยืนปลายท้าวต้องได้เห็นอวัยวะสงวนของแม่เขาในผ้าถุงนั้น เขานั่งลงก้มมองเข้าไปแล้วเอามือสอดเข้าลูบขาวอ่อนคุณนายอนงค์ผมมองเห็นว่า มือเขาล้วงเข้าลึกกว่าการลูบโคนขา คุณนายอนงค์ยังนอนหลับตาพนมมือเฉยแต่ปากสั่นๆ จากนั้นปานเด็กหนุ่มวัยสิบสี่ถอดสลัดผ้าขาวที่เขาพันตัวออกจากเอวเท่านั้น ท่อนล่างเขาก็เปลือยควยขนาดไม่ใหญ่แทบไม่มีขนแข็งโด่ คุณนายอนงค์ลดมือที่พนมลงมาถลกดึงผ้าถุงขึ้นถึงเอวเธอยังหลับตา ให้ตาย..เธอไม่ใส่กางเกงใน ผมนั่งที่พื้นได้เห็นโคนขาอ่อนและสะโพกเธอที่ขาว เนียน หัวใจผมแทบวายที่ว่าจะมีสมาธิเพ่งจิตมันเป็นไปไม่ได้แล้ว ปานขึ้นบนตั่งเข้านั่งอยู่ในหว่างขาคุณนายอนงค์ที่กางรับ จากนั้นปานก้มหน้าลงตูดโด่งควยแข็งชี้ เขาซุกไซร้หน้าในหว่างขาคุณอนงค์แม่เขาเองแน่นอนถึงผมจะไม่เห็นแบบจะๆเพราะ ผมนั่งที่พื้นต่ำกว่าตั่ง แต่ผมแน่ใจว่าปานต้องจูบดูดเลียอวัยวะเพศคุณนายอนงค์ๆลดสองแขนที่พนมอยู่บน อกลงกำมือแน่นแนบข้างตัวเธอลืมตาหันมองผมและแม่ด้วยสายตาที่หยาดเยิ้มสีหน้า บงบอกถึงความกระสันปากสั่นระริก แค่อึดใจปานเงยหน้าขึ้นผมเห็นจมูกหน้าเขาเป็นคราบมันเขาเลื่อนตัวขึ้นทาบนาบ บนตัวคุณอนงค์สองแขนเขาคร่อมร่างเธอ เขาขยับตัวจนท่อนล่างของเขาเข้าแนบสนิทในหว่างขาคุณอนงค์ มือขวาเขาล้วงจับควยตัวเอง จากนั้นเขาแอ่นเอวกระแทกก้นเข้าหาร่างคุณอนงค์ๆสะดุ้งนิดตัวเกร็งกัดฟันแน่นจนกรามปูดตาพองโตจ้องหน้าเขาๆ เริ่มขยับก้นส่ายเข้าออกขึ้นลง ผมนั่งอยู่ไม่ห่างจากตั่งโต๊ะเท่าไรนักเรียกว่าผมได้ยินเสียงกระทบกระแทก ของอวัยวะเพศหญิงชายเสียงลมหายใจคุณนายอนงค์ที่หอบแรง เธอกัดฟันแต่มีเสียง คราง ฮืดๆดังมาตลอด ใจผมก็ระทึกเต้นแรงตามลมหายใจของเธอทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไร ปานขยับก้นขึ้นลงไม่หยุดจนคุณนายอนงค์จะยันศอกยกตัวขึ้นก้มหน้ามองดูแต่ปาน เอามือกดอกบีบเต้านมเธอๆจึงลดตัวกลับลงนอนปานทิ้งตัวลงนอนทับกดตัวแนบนิ่ง ก้นบดส่าย ส่วนคุณอนงค์เกร็งตัวแอ่นจนก้นลอยขาสั่นเธอสอดมือเข้าที่อกเธอปลดกระดุม เสื้อเปิดอกเต้านมให้ปานเอามือบีบขย้ำเต้านมขาวเธอแบบเนื้อกับเนิ้อปากก้ม หน้าลงซุกไซร้ดูดนมเธอ ปานเริ่มโยกกระแทกก้นอัดตัวช่วงล่างเข้าใส่คุณอนงค์จนเต้านมขนาดไม่หนี ๓๖ที่ขาวผ่องเป็นเต้าสั่นกระเพื่อมตามแรงกระแทก ผมหันมองแม่ที่นั่งหลับตาสวดบริกรรมคาถา ตอนนี้ลืมตามองมาทางผมเหมือนจะบอกว่าถ้าผมอยากดูก็เข้าไปดูใกล้ๆ ผมลุกไปยืนดูปานที่ขณะนี้เปลี่ยนฐานะจากลูกชายคุณนายอนงค์มาเป็นผัวเธอ ทั้งสองคนกำลังร่วมเพศผสมพันธุ์กันอย่างเมามันไม่อายสายตาผมเลย ผมก้มมองเห็นควยปานที่คาอยู่ในรูหีคุณนายอนงค์ขยับเคลื่อนชักเข้าออกจนเห็นแคมในลู่ปลิ้นเข้าออกตามลำควยมีคราบน้ำเมือกไหลออกมา เสียงคุณนายอนงค์ครางร้องอย่างโหยหวนแบบไม่อายใคร ส่วนปานกระแทกควยใส่รูหีเธออย่างไม่ปราณีไม่มีทีท่าว่าคุณนายอนงค์จะร้องขอให้เขาผ่อนเบาการกระทำ ผมยืนมองควยแข็งทำอะไรไม่ถูกนึกอยู่ว่านี่กูบ้าหรือไงยืนดูอยู่ได้อยากโดดขึ้นตั่งไปร่วมด้วยแต่ก็อีกเขาเป็นลูกค้าผมจะทำอย่างนั้นไม่ได้เลยได้แต่ดู แต่ก็ไม่นานเท่าไรคุณนายอนงค์ก็เกร็งตัวแอ่นดิ้นกรีดเสียงร้องร่างสั่น กระตุกปานกระแทกควยใส่เธออย่างสุดแรงอีกหลายทีทั้งสองจึงหยุดนิ่ง ผมเห็นคราบน้ำกามไหลจากร่องหีคุณนายอนงค์จนเลอะขนหมอยที่ไม่ดกตามร่องโหนกหี สองแม่ลูกนอนกอดจูบดูดปากกันอย่างดูดดื่ม แม่ผมลุกเอาน้ำมนต์มาพรมใส่สองคนผละออกจากกันนั่งพนมมือรับคุณนายอนงค์จับเสื้อปิดอกเต้านมดึงผ้าถุงลงปิดหีนั่งก้มหน้าอายไม่มองผม แม่บอก วันนี้ได้พลังเสริมจากเอกทุกอย่างจะดีเอง เอกเสร็จพิธีแล้วออกไปรอข้างนอกก่อน ผมออกจากห้องไปๆห้องน้ำจัดการกับตัวเองเสร็จกิจผมมานั่งรอแค่อึดใจ สามคนก็ออกจากห้องที่ทำพิธีสองแม่ลูกแต่งตัวเรียบร้อยพร้อมกลับบ้าน ผมลงมาส่งพวกเขาที่ประตูบ้านทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ผมรู้สึกอิจฉาปาน เป็นที่สุด ผมไม่รู้แม่ผมทำผิดหรือถูกพิธีบ้าๆแบบนี้เลยออกจากบ้านไปเที่ยวเดินเล่นสงบสติอารมณ์...

ไม่มีความคิดเห็น: