ขายของ

วันอาทิตย์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

รักเธอเหลือเกิน (๓๑)

** เช้าที่สดใสวันนี้ที่สามคนจะไปพังงาด้วยกัน คุณนิคได้เช่ารถของAVISเป็นรถขับ4ที่ดูน่าสนุกในยามลุยๆ นิคในชุดลำลองเพื่อความคร่องตัวกางเกงขาสั้นสบายๆเสื้อยืดสีขาวหมวกแก๊ปแว่น ดำดูเท่มากๆ คุณปอสาวงามที่เธอสวมใส่ชุดอะไรเธอก็ดีไปเสียหมด ยิ่งชุดที่อวดเรือนร่างและเรียวขาอย่างวันนี้ คุณปอยิ่งดูสวยดูดีจนจอมเองยังต้องแอบเหลียวมองเธอเสียบ่อยๆ ก็กางเกงที่คุณปอใส่มันสั้นจนเห็นเรียวขาขาวๆ กางเกงดูหลวมแต่น่ารักจริงๆ ขาที่ขาวของเธอมันทำให้เธอน่ารักมากๆ เสื้อเกาะอกแล้วมีเชิร์ทคุมทับอีกที กางเกงสีขาว เกาะอกสีเขียวเสื้อคุมสีเทาฟ้าดูเธอสวยเหลือเกิน จอมเด็กหนุ่มก็พยายามแต่งตัวให้ดูดีเพราะเขารู้ว่าวันนี้เขาต้องไปเที่ยวกับ สาวงามอย่างคุณปอ สาวที่เมื่อคืนเขาได้แอบยลโฉมเธอทั้งเรือนร่าง ความสวยของคุณปอทำเอาจอมต้องเหนื่อยหอบกับการช่วยตัวเองถึงสามครั้งเพราะทน ต่อความสวยของเธอไม่ได้จริงๆ.. **รถขับ4คันนี้ดูน่าสนุกมากเพราะมันยกสูงไว้ลุยจริงๆ คุณนิคขึ้นประจำที่พร้อมคุณปอหวานใจของเขานั่งเคียงข้างด้านหน้า จอมนั่งด้านหลังคอยบอกทางเมื่อยามถึงพังงา ยังไม่เจ็ดโมงเช้าดีทั้งสามก็ออกจากกะตะแล้วมุ่งหน้าสู่พังงา วิวสองข้างทางดูร่มรื่น ฝนพรำๆน้อยๆยิ่งดูสองข้างทางเป็นธรรมชาติยิ่งนัก รถวิ่งเกือบชั่วโมงก็เข้าเส้นทางสู่พังงา สวยจริงๆกับต้นยางสูงเป็นทิวแถวรับกับถนนราดยางสีดำ ป้ายบอกทางและระยะจากนี้อีกไม่มากนัก ตะกั่วทุ่งไปทางนี้ ตะกั่วป่าไปอีกนิด นั่นบอกไปเกาะเจมส์บอน ไปเขาหลัก .....จอม/..คุณนิคจะไปที่ไหนก่อนครับ....ไปบ้านพ่อผมหรือไปที่เกาะเจมส์บอนก่อน. .....นิค/..ไปเกาะเจมส์บอนก่อนดีกว่าไหมจอม... **สวยมากสมคำล่ำลือกับเกาะเจมส์บอน เกาะที่เหมือนตะปูตอกลงไปในผืนน้ำ ธรรมชาติช่างสร้างและแต่งแต้มเสียจริงๆ คุณปอนั้นชอบมาก เธอชอบธรรมชาติแบบนี้ ปอถ่ายรูปไว้มากมาย เธอดูหลงไหลกับทะเลที่นี่ หลงไหลกับเกาะแก่งที่สวยงาม จอมนั่งรอทั้งสองที่รถปล่อยให้แขกผู้มาเยือนเดินเที่ยวชมกันอย่างอิสระ จอมมองคุณปอยามที่เธอเดินเคียงคู่กับคุณนิค เขารู้สึกอิจฉาคุณนิคเหลือเกินที่มีคุณปอเป็นเมียอย่างนั้น ภาพที่คุณปอกอดเอวคุณนิคสามีแล้วจูบเบาๆ ภาพที่คุณปอกอดร่างคุณนิคแล้วเอากล้องตัวจิ๋วนั้นยกขึ้นไปถ่ายกดรูปลงมาดู น่ารัก คุณปอยืนในน้ำทะเลสวยปล่อยให้คลื่นน้อยๆสาดซัดเท้า เธอดูร่าเริง สดใส คุณนิคโอบกอดเธอแล้วมองออกไปที่ทะเลกว้าง ทั้งสองกอดกันกลมกลืนแล้วจ้องมองไปที่ทะเล ไม่รู้นะว่าคุยอะไร ไม่รู้นะว่าบอกอะไร แต่ดูทั้งสองต่างหัวเราะ ต่างยิ้มให้กับความสุข ร่างสองร่างกอดกันแนบแบบนั้นมันช่างดูดี ดูน่ารัก และก็ดูน่าอิจฉาสำหรับจอม คุณปออยากลงเรือไปที่เกาะแก่ง ไปเที่ยวชมเกาะต่างๆที่ดูสวยงาม วันนี้เธอกับคุณนิคไม่ได้ลงดำน้ำอย่างที่เธอและคุณนิคชื่นชอบ วันนี้มาเที่ยวชมธรรมชาติ มาดูความสวยของเกาะมากกว่าการดำน้ำ ปอยืนที่หัวเรือมองไปข้างหน้ายามที่เรือฝ่าเกลียวคลื่น ร่างเธอโย้ไปมาพร้อมกับเรือที่แล่นฝ่า สายลมที่พัดผ่านร่าง สายลมที่แทรกเข้าหา ลมเย็นๆ ลมที่พัดกลิ่นกายหอมของเธอมาปะทะใบหน้าของจอม จอมแอบสูดดม แอบเก็บความหอมนั้นไว้กับตัว จอมมองคุณปอที่ยืนตรงนั้น มองเรือนร่างเธอที่แสนงดงาม เขาอยากเข้าไปกอดเธอจริงๆ จอมได้แต่คิดเท่านั้น เรือกลับมาที่ฝั่งก็บ่ายมากแล้ว ทั้งสามหาอาหารมื้อเที่ยงทานกันแถวนั้น จอมแนะนำร้านเด็ดที่เขาบอกว่าอาหารอร่อยมากๆ. **คุณนิคขับรถเข้ามาทางตะกั่วป่า ไปบ้านของพ่อจอมที่เปิดเป็นร้านผ้าบาติค ตลาดที่นี่ยังคงอนุรักษ์รูปแบบตลาดโบราณ ร้านค้ายังคงตกแต่งตามแบบสมัยที่ได้ก่อเกิด บ้านเรือนหรือตึกแถวเป็นแบบสมัยรัชการที่๖ ตึกทรงยุโรปผสมโรมันดูแปลกตา ระเบียงชั้นสองที่ยื่นคุมหน้าบ้านดูเหมือนกันไปหมด บางบ้านทาสีสรรแดงสดที่ระเบียง บางบ้านก็ชอบสีขาวตามแบบสมัยโบราณ ตลาดก็มีทั้งของคาวหวาน อาหารก็มีให้เลือกมากมาย สตอเม็ดโตฝักโต ลูกเนียงเม็ดเขื่องๆ ถั่งงอกที่หาที่ไหนไม่ได้ที่เมล็ดจะโตขนาดนี้ พวกผักเคียงที่ไว้กินแกล้มกับอาหารคาวมีหลากหลายชนิด ดูสดๆน่ากินไปเสียทุกอย่าง เสียงสำเนียงเหล่าแม่ค้าแม่ขายบ่งบอกถึงความเป็นคนใต้ สำเนียงที่ดูแป่งแต่ซ่อนความรู้สึกที่ดูอนุรักษ์จริงๆ บ้างโพกหัว บ้างคุมหน้า บางคนก็สวมใส่โสร่งตัวใหญ่ลายดอกโตๆ แม่ค้าบางคนเรือนร่างเธออย่างกับตึกเจ็ดชั้น สะโพกเธอมหึมาจริงๆ แต่ทุกคนใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มทั้งนั้น มิตรไมตรีดูมีทุกคนจริงๆ รถวิ่งมาจอดที่ร้านผ้าของพ่อจอมที่อยู่ห่างจากตลาดไม่มากนัก ร้านเป็นตึกสองชั้นแบบโบราณ ประตูยังคงอนุรักษ์แบบเดิมๆ ประตูบานเฟี้ยมลูกฟักทำจากไม้สักทาสีฟ้าดูเด่น ในร้านมีตู้โชว์ผ้าวางผ้าทั้งสองด้านของตัวร้าน กลางบ้านมีโต๊ะตัวใหญ่ไว้สำหรับวางผ้าตัดเย็บ พื้นบ้านพื้นร้านเทเป็นปูนขัดมันสีดำดูขรึมในความรู้สึก มันคงอยู่คู่กับร้านมานานดูได้จากพื้นที่ดำเงาขนาดนั้น ในตู้โชว์เห็นผ้าบาติคหลากหลายสีสรรที่วางเรียง ผ้าหลากหลายลวดลายที่บรรจงแต้ม สีของเนื้อผ้ามันช่างเรียกสายตาจริงๆ สีจูดจาดมากเหลือเกิน เหลืองก็เหลืองเข้ม แดงก็แดงสด ฟ้าก็ฟ้าเหลือเกิน เขียวก็เขียวปี๋แบบนั้น สวยจริงๆนะผ้าบาติคแบบนี้ ชุดที่ตัดแขวนก้ดูแบบตามพื้นเพของคนที่นี่ เสื้อหลวม กางเกงหลวมๆ ชุดติดกันอย่างชุดแส็คก็มี. **"สวัสดีครับพ่อ" เสียงจอมเอ่ยทักผู้ชายคนหนึ่งที่เดินออกมารับที่หน้าร้าน ผู้ชายที่ดูใบหน้าและแววตาบอกว่าเขาดูสงบ เขาดูนิ่งมากๆ อายุก็คงไม่เกินห้าสิบหรือห้าสิบแบบนั้น ชายที่มีเรือนร่างผอม ผิวดำ เสื้อที่ใส่กางเกงที่สวมบอกได้ว่าเขาคือช่างผ้าแน่นอน เสื้อบาติคสีเหลืองมีลวดลายมากมาย กางเกงบาติคสีเหลืองเข้ม ผมก็ตัดเสียติดศรีษะ เหมือนเด็กรด.แบบนั้น คุณนิคกล่าวสวัสดีพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อมเฉกเช่นเดียวกับคุณปอ .....พ่อ/..มาเที่ยวพังงาครั้งแรกหรือครับ. .....นิค/..ครับพ่อ....ผมถือโอกาสเรียกพ่อแบบจอมแล้วกันนะครับ. .....พ่อ/..ได้เลยคุณ...ผมก็คงอายุรุ่นราวคราวเดียวกับคุณพ่อของคุณสินะ. .....ปอ/..แต่คุณพ่อยังดูหนุ่มนะค๊ะ..ดูแข็งแรง....ปอชอบผ้าสวยที่ร้านมาก เลยคะ...สีสรรดูสดใส....พ่อเขียนลายเองทั้งหมดเลยหรือคีะนี่.. .....พ่อ/..มีบางชิ้นที่พ่อซื้อหามาคือไปเห็นแล้วชอบก็ซื้อมาไว้ที่ร้าน... นอกนั้นพ่อเขียนลายเอง...คือมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพ่อไปแล้วกับผ้าบาติ ค... .....ปอ/..แล้วคุณแม่ล่ะค๊ะพ่อ....คุณแม่ของจอม... **พ่อจอมนิ่งกับคำถามนี้เพราะแม่ของจอมนั้นได้จากเขาไปนานแล้ว เธอเสียไปตั้งแต่จอมเล็กๆเธอทิ้งไว้แต่เพียงความทรงจำดีๆทิ้งไว้กับความ รู้สึกที่แสนเศร้าเมื่อเธอจากไป พ่อรักแม่จอมมาก เธอสวย เธอเป็นเมียที่แสนดี เป็นผู้หญิงที่แสนงาม พ่อรักและไม่เคยลืม ผู้หญิงหลากหลายคนที่เข้ามาในชีวิตนี้ของพ่อ แต่ทุกคนไม่เป็นดั่งแม่จอม พ่อเลือกความเหงาดีกว่าผู้หญิงคนใหม่ พ่อเลือกอยู่คนเดียวดีกว่าหาคนเข้าใจอย่างแม่จอม มันคงไม่งายที่จะเข้าใจกันเหมือนคนเดิม มันคงไม่งายที่จะหาใครมาแทนที่ พ่อเงียบกับคำถามคุณปอครู่หนึ่งก็ยิ้มรับกับความจริงๆ .....พ่อ/..แม่จอมจากพ่อไปนานมากแล้ว...เธอไปสบายอย่างที่เธอมา...เธอเสียจากอุบัติเหตุรถยนต์ครับ. .....ปอ/..ปอเสียใจด้วยนะค๊ะพ่อ...พ่อคงรักแม่มากนะค๊ะ. .....พ่อ/..ครับ...พ่อรักแม่มาก...รักมากจนไม่มีผู้หญิงคนไหนมาแทนที่เธอได้...พ่อเก็บความรักนี้ไว้สำหรับแม่คนเดียวเท่านั้น... **เสียงพ่อที่พูดดูสั่นเครือ..แววตาดูเศร้า..บ่อน้ำตาดูเอ่อล้น...พ่อเก็บ อารมณ์นั้นไว้แสนยากลำบาก...พ่อแอบปาดน้ำตาเบาๆด้านหลัง จอมเดินออกไปพร้อมกับคุณนิคที่บอกว่าอยากเดินดูตลาด ปอขออยู่กับผ้าบาติคสวยๆพวกนี้ เธอถามถึงลวดลายมากมายกับพ่อจอม เธอเลือกผ้าบางชิ้น เธอดูชอบสีฟ้าสดใสกับแดงสดชิ้นนั้น .....ปอ/..พ่อค๊ะ..ถ้าปอจะตัดเสื้อสักสองตัวนี้...มันจะทันกับวันที่ปอกลับหรือเปล่าค๊ะ..ปอต้องกลับกรุงเทพฯอีกสองวันคะ. .....พ่อ/..ถ้าคุณปออยากได้สองชิ้นนี้เดี๋ยวพ่อตัดให้เลย...วัดตัวเสร็จพ่อ จะลงมือทันที...คุณปออาจเดินเที่ยวชมตลาดหรือไปหาอาหารเย็นทานที่นั่นกลับมา ...พ่อคงตัดเสร็จพอดี. .....ปอ/..จริงหรือค๊ะ..ดีจังคะพ่อ...งั้นปอเอาสองชิ้นนี้นะค๊ะ...ตัดเสื้อสบายๆไว้ใส่ไปเที่ยววันหยุดแบบนั้นนะค๊ะพ่อ.. **พ่อหยิบสมุดมาเปิดหน้าที่ว่างเพื่อจดขนาดเรือนร่างของคุณปอเพื่อตัดเย็บ สายวัดตัวที่พ่อเอามันมาค้องไว้กับคอเสมอ ที่หูพ่อก็เหน็บดินสอไว้แท่งหนึ่งไว้จด โอวว...ปอก้มมองไปที่เท้าของพ่อ เธอเห็นรองเท้าที่พ่อสวมมันดูโบราณจริงๆ ไม่รู้หามาจากไหนแบบนั้น รองเท้าหนีบหัวแม่เท้าอย่างโบราณ ปอก้มมองเพราะเธอต้องเขยิบตัวเข้ามาใกล้พ่อเพื่อวัดตัว.......พ่อดูจะ ประหม่าไม่น้อยเมื่อสาวสวยอย่างปอเข้ามาชิดๆแบบนั้น กลิ่นหอมจากตัวเธอผนวกกับเรือนร่างงาม ใบหน้าที่แสนหวาน ปากบางสวย แก้มเนียนนุ่ม ดวงตาโตน้อยๆ หน้าผากโหนกพองาม ผิวเธอสวย รูปร่างเธอดี อกที่ดูอิ่ม เสื้อที่เปิดอกแบบนั้นทำให้พ่อเห็นเนียนเนื้อ พอหยิบสายวัดตัวออกมามาบรรจงแนบร่างเธอ วัดที่อก...พ่อเอื้อมมืออ้อมตัวเธอรั๊งสายวัด ใบหน้าพ่อเกือบแนบชิด กลิ่นกายหอมช่างเรียกความรู้สึกที่ดี มือที่รั๊งรอบ สายวัดที่แอบชิดกาย มือพ่อดูสั่นเมื่อต้องมาใกล้อกสวยของเธอแบบนั้น มือประกบติดสายรั๊งแล้ววัดตึง พ่อก้มมอง พ่อเห็นเนินอกสวยขาวของปอ อืมมม...สวยจริงๆ...พ่ออดใจไม่ได้ที่จะจ้องมอง พ่อก้มจดตัวเลขช้าๆที่สมุดหน้านั้น พ่อเอื้อมมืออีกครั้งที่จะวัดไหล่ พ่อเดินอ้อมไปทางด้านหลังเธอ มือสั่นยิ่งขึ้นเมื่อพ่อเห็นปอยผมที่คุมเรียวคอสวย คุณปอเธอช่างสวยไม่แพ้แม่ของจอมจริงๆ ปอยผมที่ช่างเหมือนกัน เรียวคอที่แสนระหงษ์ พ่อเอาสายวัดทาบที่ไหล่ กดสายลงมาช้าๆ อืมม...กลิ่นหอมตัวเธอสัมผัสอีกครั้ง กลิ่นหอมที่น่าหลงระเมอถึง พ่อแอบสูดดมเบาๆกับความหอมนั้น มือสั่นเท่าเมื่อพ่อต้องก้มจดอีกครั้ง. .....พ่อ/..ยกแขนนะครับ... **พ่อบอกคุณปอเพื่อจะวัดเรียวแขน มือสอดเข้าพร้อมสายวัด วักแขนเป็นกระบอกกลมๆเพื่อรั๊งดู เรียวขาสวยของปออยู่แค่เอื้อมถึง เรียวแขนเรียวงาม ผิวเธอสวยเหลือเกิน อืมมม...ไรขนบางๆที่เกาะกุมเนียนเนื้ออย่างนั้น..มันช่างน่าลูบไล้...น่า สัมผัส....พ่อแอบมองเธออีกครั้ง....พ่อก้มจดตัวเลขอย่างประหม่า พ่อเลื่อนมือมาวัดที่สะโพกงามของเธอ สายวัดรั๊งรอบตัวเธอ วัดหลวมๆ โอวว...มือพ่อยิ่งสั่นมากขึ้นเมื่อพ่อต้องก้มลงมา กลิ่นกายเธอช่างมีเสน่ห์หอมชวนดมดอมเหลือเกิน พ่อก้มวัดรั๊งสายวัดหลวมๆ มือพ่อสัมผัสถูกสะโพกเธอเบาๆ มือพ่อสัมผัสถูกเหนือสะโพกด้านหลัง พ่อเอื้อมไปมองตรงนั้นด้านหลัง สะโพกเธองามจริงๆ ก้นเธอช่างงอนเหลือเกินแบบนี้ พ่อเอามือรั๊งสายวัดลงทาบ อุ๊...มือสัมผัสก้นเธออย่างไม่ตั้งใจ ก้นเธออวบแน่น ก้นเธองอนน่าลูบไล้ พ่อมือสั่นแทบคุมตัวเองไม่ได้ พ่อโน๊มตัวอีกครั้งเพื่อมาจดตัวเลข. .....พ่อ/..เสื้อจะเข้ารูปสักหน่อยหรือเปล่าครับคุณปอ...หรือจะหลวมๆ .....ปอ/..เข้ารูปนิดดีกว่านะค๊ะจะได้ดูมีเอวสวย. .....พ่อ/..นี่ก็สวยมากแล้วนะครับ...รูปร่างคุณปอสวยมาก... **พ่อเอาสายวัดมาวัดที่เอวเธอเพื่อเอาตัวเลขที่เว้าเข้ารูป...มือเริ่มสั่น อีกครั้งเมื่อสายวัดที่ถือต้องอ้อมหลังเธอ ใบหน้าพ่อแทบชิดกับตัวเธอแบบนั้น พ่อเงยมองปอก็เห็นสายตาเธอที่ก้มลงมา สายตาที่ดูมีเสน่ห์ พ่อรั๊งสายวัดกับเอว มือสัมผัสหน้าท้องเธอ สัมผัสเหนือเนินงามเธอตรงนั้น มืออยากจะกดสัมผัสตรงนั้นเสียจริงๆ มืออ้อมไปทางด้านหลังอีก มือโอบกอดเอวเธอเบาๆ พ่อแอบกดมือนั้นอย่างไม่แน่ใจว่าใจต้องการหรือเปล่า มือสัมผัสเอวเธอ สัมผัสจนรู้ว่าเนื้อเนียนเธอช่างเนียนแน่น เอวที่คอดงาม พ่อยืนนิ่งอยู่อึดใจก่อนที่จะจดตัวเลข.. .....พ่อ/..เสร็จแล้วครับ...เดี๋ยวพ่อจะลงมือเลย...คุณปอจะออกไปเที่ยวชมตลาดก่อนก็ได้นะครับ.. .....ปอ/..คะพ่อ...พ่อค๊ะ...ห้องน้ำอยู่ด้านไหนค๊ะ...ปอขอเข้าห้องน้ำก่อนคะ

ไม่มีความคิดเห็น: