Shugo Chara สาวน้อยผู้พิทักษ์ File 3: เด็กหัวอ่อน

...เด็กทุกคนมีความฝัน...ลวดลายแห่งความฝันอันงดงามจะถูกแต่งแต้มลงไปในไข่แห่งความฝัน รอวันที่จะเติบโต... เรื่องราวของสาว Shugo Chara อีกคน... จะว่าไปแล้วเหลือเชื่อซะยิ่งกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับยุเสียอีก ขนุน...สาวน้อยอีกคนของกลุ่ม เธอเองก็เรียนอยู่ในโรงเรียนเดียวกัน แต่บังเอิญว่าอายุน้อยกว่าอีกสามสาวหนึ่งปี เธอยังเด็กและไม่ประสีประสากับเล่ห์เหลี่ยมของคนเพราะถูกเลี้ยงมาแบบไข่ใน หิน เมื่ออยู่ที่โรงเรียนเธอได้แต่นั่งเหนียมอายอยู่ในห้องเมื่อถูกเพื่อนชาย เข้ามารุมล้อมคุยด้วย ความไร้เดียงสาบวกกับความน่ารักของเธอ ใช่ว่าจะมีแต่คนดีๆเข้ามาตีสนิท พวกหัวโจกของโรงเรียนหลายคนก็สนใจในตัวเธอเช่นเดียวกัน หากวันใดเธอถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวก็จะถูกพวกหัวโจกหลอกสารพัดตั้งแต่รีดไถ่ เงิน ไปจนกระทั่งจับเธอแก้ผ้าแหกขาดูร่องเสียว โดยที่เด็กสาวไม่กล้าปริปากบอกใคร เรียกได้ว่าเป็นเด็กสาวหัวอ่อนขนานแท้ วันนี้ขนุนทำกิจกรรมพิเศษที่โรงเรียนจนค่ำ เธอเดินกลับบ้านเพียงลำพัง ด้วยร่างกายที่อ่อนล้าแต่ก็สุขใจ ขนุนชอบเข้าครัวทำอาหารโดยเฉพาะยิ่งถ้าได้ทำขนมด้วยแล้วจะเป็นอะไรที่เธอชอบ มากๆ ความใฝ่ฝันของเธอคือการได้ทำขนมทุกชนิดบนโลกนี้ได้ และได้ชิมขนมแสนอร่อยเหล่านั้นทั้งหมด จะว่าไปแล้วความใฝ่ฝันของเธอก็แรงกล้าและยิ่งใหญ่พอควรเลยทีเดียว "ว๊ายยยย!" เสียงเด็กสาวคนหนึ่งร้องออกมาแว่วๆให้ขนุนรู้สึกตัว เด็กสาววิ่งไปตามทิสทางของเสียงก็พบกับกลุ่มคนที่เธอไม่อยากจะเข้าไปยุ่ง เกี่ยวด้วยที่สุดในชีวิต ...พวกอีสเตอร์!... ขนุนหน้าซีดด้วยความกลัว แม้เธอจะเป็นสาว Shugo Chara แต่เนื่องจากเป็นคนหัวอ่อนยอมใครๆไปซะหมด เธอจึงไม่รู้ว่าจะหาวิธียับยั้งเหล่าคนชั่วนี้ยังไงดี "ทำไงดีล่ะ...พวกพี่เดียก็ไม่อยู่ซะด้วยสิ..." เด็กสาวได้แต่ค่อยๆยองเข้าไปหาที่มาของเสียงอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนที่จะเห็นภาพเป้าหมายที่อยู่เบื้องหน้า เด็กสาววัยสิบสองรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ กำลังถูกพวกองค์กรอีสเตอร์จับเอาไว้ หมายจะดึงไข่แห่งความฝันออกมา เด็กสาวถูกจับถ่างขารอให้จัดการแล้ว หากไม่รีบยับยั้งตอนนี้อาจจะสายเกินแก้ก็เป็นได้ "เอ่อ...หยะ...หยุดเดี๋ยวนี้นะคะ..." ขนุนรวบรวมความกล้าแสดงตัวออกมาให้คนร้ายเห็น ฝ่ายอีสเตอร์ที่มีอยู่ 3 คนในคราวนี้ พอเห็นขนุนมาเพียงลำพังก็ไม่ได้รู้สึกกลัวเกรงเลยซักนิด "อ๊ะ!...อย่าเข้ามานะคะ...แล้วก็ปล่อยเด็กคนนั้นด้วยค่ะ" ขนุนพูดไพเราะซะจนไม่มีใครคิดจะทำตามคำขอของเธอ "...ถ้างั้น..." เป็นไปได้ก็ไม่อยากใช้ แต่ในที่สุดเธอก็ควักเอาแม่กุญแจสีเขียวประจำตัวเธอออกมาจนได้ "My Shugo Chara .......... Unlock!" ลำแสงสีเขียวพุ่งออกมาจากแม่กุญแจ อาบร่างของเด็กสาวเอาไว้อย่างอ่อนโยน เครื่องแบบนักเรียนของเธอค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างไปเป็นชุดเมดสีเขียวที่แสนน่า รัก ขนุนที่เคยใส่ชุดนักเรียน บัดนี้ยืนต่อหน้าเหล่าชายชุดดำด้วยชุดกระโปรงสั้นสีเขียว มีผ้ากันเปื้อนสีขาวลายลูกไม้ดูน่ารัก ถุงน่องและถุงมือเองก็ขาวเช่นเดียวกัน สัญลักษณ์บนหมวกทำขนมที่เธอสวมอยู่ นั้นเป็นรูปใบโคลเวอร์สามแฉกสีเขียวสด ดูโดยรวมแล้วน่าหม่ำมากๆ "ถ้าไม่อยากเจ็บตัว กรุณาถอยออกจากเด็กคนนั้นด้วยค่ะ" แม้จะแปลงร่างแล้ว แต่ขนุนก็ยังคงพูดเพราะอยู่ดี และแม้พวกอีสเตอร์จะถูกเตือนให้ระวังพวก Shugo Chara ให้ดีๆ แต่พอมาเจอเด็กสาวที่ท่าทางตื่นกลัวแถมอยู่ในชุดเมดสีเขียวที่กระโปรงสั้น จู๋แบบนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะสนใจในตัวเธอ "อ๊ะ...บอกว่าอย่าเข้ามาไงคะ..." ขนุนเริ่มหน้าซีด เมื่อรู้ว่าการแปลงร่างขู่ของเธอ แทนที่จะทำให้พวกเขากลัว กลับทำให้เกิดอารมณ์ใคร่มากยิ่งขึ้น "อ๊า!...ปละ...ปล่อยนะคะ" หลังจากต้อนเด็กสาวเข้ามุม ในไม่ช้าชายชุดดำก็คว้าจับข้อมือของขนุนเอาไว้อย่างง่ายดาย... ขณะเดียวกัน ณ บริเวณโรงเรียนของขนุน สามสาว Shugo Chara ที่เหลือก็อยู่ดึกเหมือนกัน พวกเธอกำลังซ้อมวิธีการต่อสู้ให้ยุเรียนรู้อยู่ ทันใดนั้นก็มีเสียงดังบี๊บๆออกมาจากแม่กุญแจของทั้งสามคน "อ๊ะ!...แม่กุญแจมีปฏิกิริยา..." อุ๋ยอุทานขึ้นมาระหว่างการซ้อม "ยัยขนุนต้องกำลังสู้กับพวกอีสเตอร์อยู่แน่ๆเลย" เดียช่วยสรุปให้ยุเข้าใจ การที่แม่กุญแจของทั้งสามคนส่องกระพริบระยิบระยับแบบนี้แสดงว่ามีการใช้พลัง Shugo Chara เกิดขึ้น ซึ่งต้องเกิดจากการแปลงร่างแน่นอน "งั้น...พวกเรารีบตามไปช่วยกันเถอะ" สามสาวพยักหน้าให้แก่กันจากนั้นก็ตรงดิ่งไปหาขนุนตามทิศทางที่แม่กุญแจของ พวกเธอนำไป "ว๊ายยยย!" ขนุนถูกลากเข้ามาร่วมวงกับเหยื่อสาวที่นอนถ่างขารออยู่นานแล้ว ชายชุดดำมีเพียงสามคนแต่ก็สามารถจับทั้งขนุนและเหยื่ออีกรายได้อย่างไม่ยาก เย็น แถมยังเหลือหัวหน้าหน่วยของแก๊งอีสเตอร์ไว้จัดการกับพวกเธอด้วย "ขอร้องล่ะค่ะ...อย่าทำอะไรเด็กคนนั้นเลยนะคะ" ขนุนรวบรวมความกล้าเอ่ยปากขอร้องเหล่าอีสเตอร์ที่ชั่วร้าย เธอรู้ดีว่าเด็กสาวจะตกในสภาพเช่นไรหากถูกดึงไข่แห่งความฝันออกมา อย่างน้อยเธอก็ต้องทำทุกวิถีทางไม่ให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น "ถ้าจะทำ...มาทำหนูแทนก็ได้" ใช่แล้ว...สิ่งเดียวที่กระต่ายตัวน้อยๆอย่างเธอจะทำได้เพื่อให้คนที่เธอ ห่วงใยอยู่รอด ก็คือการสังเวยร่างกายตัวเองแทนเท่านั้น ชายชุดดำพอได้ยินข้อเสนอของเธอก็ยิ้มด้วยความสะใจ ก่อนจะทำตามคำขอของเด็กสาวโดยการหันมาสนใจเธอแทน "อ๊าาาา!" ขนุนถูกล๊อคแขนไขว้หลังอยู่จึงถูกเขาเปิดกระโปรงโดยที่ไม่มีสิทธิปัดป้องเลย และเมื่อกางเกงในลายลูกไม้สีเขียวของเธอถูกถลกลงมาถึงโคนขา ร่องเสียวสาวน้อยผู้พิทักษ์ก็อวดความโหนกนูนของมันให้ชายชุดดำทั้งหลายได้ เห็นกันถ้วนหน้า "อุ๊ย!....อาาาาา" เมื่อติ่งเสียวของเด็กสาวถูกสัมผัสโดยชายชุดดำ มันก็ตอบสนองทันที ติ่งเสียวสาวน้อยสั่นระริกราวกับยินดีที่มีคนมาสนใจมัน ขนุนไม่คุ้นเคยกับความรู้สึกแบบนี้เลยจริงๆ "อีเด็กนี่มันเงี่ยนว่ะ..." ชายชุดดำตั้งข้อสังเกต "ถ้าไม่สนองซะหน่อยก็คงจะใจร้ายเกินไป จริงมั๊ย...ฮ่าๆๆ" ขนุนได้แต่ก้มหน้าแดงๆของเธอหนีสายตาของเหล่าชายชุดดำด้วยความเขินอาย "ดูดไอ้นี่ซะ!" ชายชุดดำผู้เป็นหัวหน้างัดเอาหัวดอขนาดมาตรฐานผู้ใหญ่ออกมาโชว์ให้ขนุนหันไป มอง ...อึ๋ย!... เด็กสาวมีประสบการณ์เกี่ยวกับรสชาติของมันมาแล้วก่อนหน้านี้จากการถูกหลอก ของเธอ ขนุนจึงรู้ดีว่าตนเองจะรู้สึกยังไงหากปล่อยให้มันล่วงล้ำเข้ามาในปากเธอ แต่กระนั้นเด็กสาวก็ไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าอยากให้เหยื่อสาวตัวน้อยรอดไปได้ เธอก็ต้องยอมทำทุกอย่างตามที่พวกเขาต้องการ "โอ้ววววว...สุดยอดเลยว่ะ แม่งดูดจริงๆด้วย..." แม้แต่เด็กสาวบางคนที่เคยถูกเขาบังคับให้ดูดก็ยังลังเลที่จะทำ หรือไม่ก็ทำแบบไม่เต็มใจ เรียกได้ว่าต้องใช้ความกล้ามากทีเดียวถึงจะทำแบบนี้ได้ ขนุนหลับตาไม่กล้ามองใคร ในสภาพที่น่าอดสูเช่นนี้ขนุนได้แต่ทำหน้าที่ของเธอด้วยความอดทนเท่านั้น "อุ๊บ! แค่ก...แค่ก..." รสชาติของดุ้นเนื้อไม่น่าอร่อยเอาซะเลย เด็กสาวใฝ่ฝันที่จะชิมขนมหวานแสนอร่อยทั่วโลก ไม่ใช่ท่อนเสียวคาวกามแบบนี้ "อย่าหยุดสิว้อย...ห้ามคายออกมาด้วย" ขนุนจำใจต้องดูดท่อนเสียวของชายชุดดำต่อไป จนกว่าเขาจะพอใจ เสียงจ๊วบๆจากปากของเธอดังไปทั่วบริเวณ ในขณะเดียวกัน...เมื่อไม่จำเป็นต้องจับตัวขนุนเอาไว้แล้ว ชายชุดดำอีกคนก็ว่างงาน เขาไม่รอคิวที่ปากของเธอให้เสียเวลา หันมาสนใจกับบั้นท้ายของขนุนแทน ด้วยท่าคลาน 4ขาของเธอ บั้นท้ายกลมเกลี้ยงที่ซ่อนอยู่ใต้กระโปรงเมดสั้นจู๋จึงปรากฏโฉมออกมา ชุดแปลงร่างที่ออกแบบให้แม้แต่กางเกงในลูกไม้สีเขียวอ่อนๆ กลับยิ่งเชื้อเชิญให้เหล่าชายโฉดชื่นชมมันอย่างไม่วางตา "อื๊ออออ..." ขนุนรู้สึกถึงมือของใครบางคนกำลังคลำก้นเธออย่างไม่เกรงอกเกรงใจ กระแสเสียวที่แล่นมาจากส่วนล่าง แต่ปากของเธอไม่ว่างพอจะร้องออกมาดังๆหรือแม้แต่จะหันไปมอง กางเกงในตัวจิ๋วที่เกะกะขวางทางถูกรูดทิ้งไปอย่างไร้ปราณี หัวเข่าทั้งสองถูกจับให้แยกออกจากกัน จนในที่สุดร่องสวาทเด็ก.6 ก็แอ่นอวดโฉมของมันให้ชายแปลกหน้าได้ชื่นชม กลิ่นน้ำเสียวที่เด็กสาวหลั่งออกมาช่างเย้ายวนให้อดรนทนไม่ไหว ชายชุดดำคนหนึ่งจึงไม่รอช้า ก้มลงโลมเลียร่องเสียวไร้ขนนั่นอย่างหื่นกระหาย "สุดยอดเลย หีมันตอดลิ้นข้าด้วยว่ะ" ขนุนรู้สึกอายถึงสามต่อในเวลาเดียวกัน เธอต้องมาอมท่อนเสียวของชายแปลกหน้า แถมยังปล่อยให้ชายอีกคนลิ้นรสร่องรักของเธอ ต่อหน้าต่อตาเด็กสาวผู้โชคร้ายที่ตอนนี้เธอเริ่มสับสนแล้วว่า ตกลงพวกชายชุดดำจับเธอเอาไว้ทำไมกันแน่ ช่วงเวลาแห่งความอัปยศของขนุนดำเนินไปราวกับจะไม่มีที่สิ้นสุด "อื๊อออออออ!....อ๊าาาาาา.... ไม่นะคะ...อย่า...อย่าทำขนุนเลย...อุ๊บ!" เด็กสาวในชุดเขียวรีบคายท่อนเสียวออกมาขอร้องชายชุดดำที่กำลังเล่นร่องสี ยวเธออยู่ เมื่อรู้สึกได้ว่าเขาเปลี่ยนจากลิ้นมาเป็นดุ้นเนื้อลำมหึมาแทน แต่ก็ไร้ประโยชน์ "เดี๋ยวซิว้อย ใครบอกให้หยุด...ดูดต่อไป!" เธอถูกจับให้กลับไปดูดตามเดิมแถมยังถูกกดหัวไม่ให้ดิ้นหนีได้อีกด้วย "ไหนบอกว่ายอมให้พวกข้าทำเอ็งแทนไม่ใช่รึไง...เงียบปากแล้วก็ตั้งใจดูดไป เฉยๆ เดี๋ยวก็เสร็จเองแหละน่า...ฮ่าๆๆๆ" ชายชุดดำอัดดุ้นเสียวใส่ปากขนุนอย่างมันส์ในอารมณ์ โดยที่เบื้องหลังของเด็กสาวท่อนเสียวชายชุดดำอีกอันก็เริ่มรุกรานของลับของ เธอ ...อาาาาา...ไม่น่าเลยเรา ไม่น่าไปสัญญาอะไรแบบนั้นเลย... นอกจากหัวอ่อนแล้วยังซื่อตรงในคำพูดของตนซะจนน่าหมั่นไส้ ขนุนเลิกดิ้นรนหนีท่อนเสียวที่สอดใส่เข้ามา ยอมให้ชายชุดดำทำตามความประสงค์แต่โดยดี ....อ๊าาาาา....เข้ามาแล้ว...เข้ามาแล้ว...เข้ามาแล้ววววว... เด็กสาวเพ้อในใจอย่างร้อนรน แม้เธอจะรับมันได้สบายๆแต่ก็ไม่อยากจะให้ใครทำกับเธอเหมือนของเล่นแบบนี้ "อาาาาา...หีเด็กนี่สุดยอดจริงๆเลย" ชายชุดดำกล่าวอย่างภาคภูมิใจหลังจากยัดดุ้นเนื้อของเขาใส่ร่องสาวของขนุนจน มิดด้าม เด็กสาวผ่านประสบการณ์ที่ไข่แห่งความฝันหลุดออกมาจากร่องเสียวเธอแล้ว ดังนั้นแม้จะยังเด็กอยู่แต่ร่องเสียวของขนุนก็รับดุ้นเนื้อวัยผู้ใหญ่ได้ อย่างง่ายดาย โดยที่เด็กสาวรู้สึกได้แค่เพียงคำว่าเสียวเท่านั้น ....อาาาา....อาาาาา....เอาอีกแล้ว....ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย..ให้ตาย สิ... ขนุนได้แต่เคลิบเคลิ้มไปกับท่อนเสียวที่ผลุบเขาผลุบออกแบบไม่เกรงใจเธอ ความรู้สึกแบบผู้ใหญ่ที่เด็กสาววัยสิบสองยากจะเข้าใจ ทำเอาขนุนสั่นสะท้านไปทั้งตัว "อูวววว...เตรียมตัวกลืนน้ำเงี่ยนข้าได้แล้ว อีนังหนู" หัวหน้าชายชุดดำพร้อมจะฝากของสำคัญให้ขนุนกินแล้ว เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็เริ่มกลัวขึ้นมา ขนาดรสชาติที่ตกค้างอยู่ยังแทบจะทนไม่ไหว ขืนให้ชายคนนี้เสียวจนเสร็จคาปากของเธอมีหวังกินข้าวไม่อร่อยไปอีก 3 วันแน่ๆ แต่เด็กสาวในตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องอะไรได้อีก เธอได้แต่ยืนสี่ขานิ่งๆ ปล่อยให้ชายทั้งสองกระหน่ำแทงเธอทั้งข้างหน้าและข้างหลังอย่างมีความสุข "โอวววววว....สุดยอดเลย...อาาาาา...อาาาาา..อาาาาา...อ๊าาาาา..." หัวหน้ากลุ่มชายชุดดำร้องครางอย่างสุขสมเมื่อสวรรค์ของเขามาถึงเสียที ท่อนเสียวที่ใหญ่คับปากปิดทางออกไม่ให้น้ำเสียวที่ไหลออกจากปากขนุนได้ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรีบกลืนมันลงไปให้เร็วที่สุด ...แหวะ!...ไม่ไหวแล้ว... น้ำเสียวที่ทั้งเหนียวทั้งคาว แม้เด็กสาวตั้งใจจะกลืนมันเท่าไหร่ก็ยังคงมีบางส่วนคั่งค้างในปากเธออยู่ดี "แค่ก...แค่ก..แค่ก..." หัวหน้าชายชุดดำคาท่อนเสียวไว้ในปากขนุนนานกว่านาที จนแน่ใจว่าเธอได้กลืนของฝากจากเขาไปหลายอึกแล้ว จึงถอนดุ้นเนื้อออกมาจากปากของขนุน น้ำเสียวที่เหลือบางส่วนไหลหยดลงบนพื้นด้วย ปากของเธอเป็นอิสระแล้ว แต่ที่ร่องเสียวเธอ ขนุนยังต้องรับศึกกับท่อนเสียวของชายชุดดำอีกคนต่อไป "อาาาา...อาาา..พอเถอะค่ะ...พอแล้ว ขนุนเสียววววว...อ๊ายยยยย" เด็กสาวร้องลั่นแทบไม่เป็นภาษา เธอเสร็จสมล่วงหน้าชายชุดดำไปก่อน แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ ดุ้นเนื้อมหึมายังคงซอยใส่รูสวาทขนุนถี่รัวราวกับปืนกล จนสะโพกของเธอสั่นกระเพื่อมเพราะแรงกระแทก เด็กสาวพยายามทรงตัวให้อยู่แต่ขาของเธอก็เริ่มรับน้ำหนักตัวเองไม่ไหวแล้ว เธอลืมตามองเบื้องหน้าก็ปรากฏสิ่งที่ทำให้เธอต้องช๊อค "ดะ...เดี่ยวสิคะ...ไหนว่าจะไม่ทำอะไรเด็กคนนั้นไงคะ...ปล่อยเธอไปนะ" ขนุนรีบร้องทวงสัญญาทันที แต่เธออาจจะลืมนึกไปก็ได้ว่าพวกเขายังไม่ได้ตกปากรับคำของเธอเลยด้วยซ้ำ "อ๊าาาาา..." เด็กสาวที่เคราะห์ร้ายหลังจากถูกปล่อยทิ้งไว้นาน เธอก็ถูกดำเนินการตามแผมเดิมต่อไป ไข่แห่งความฝันของเธอเริ่มทำปฏิกิริยากับเครื่องมือประหลาดขององค์กรอีส เตอร์ ต่อหน้าต่อตาขนุนที่กำลังย่ำแย่เพราะดุ้นเนื้อที่เสียบร่องเสียวเธออยู่ "ยัยขนุนบ้า!...จะมาช่วยเค้า ไหงโดนซะเองล่ะยะ!" สามสาวรีบมาเต็มที่แล้วแต่ก็ดูเหมือนจะสายเกินไป "อาาาา....อาาาาาา....โอววววว" เสียงชายชุดดำที่กำลังกระเด้าขนุนอยู่ร้องคำรามด้วยความสุขสม ก่อนจะอัดดุ้นเนื้อของเขาแยงลึกเข้าไปจนมิดด้าม "อ๊าาาา...อย่า...อย่าแตกเข้ามานะคะ....ว๊ายยย!" เสียงขนุนร้องตะโกนลั่น บ่งบอกให้สามสาวรู้ว่าเพื่อนของเธอเสียท่าเข้าให้แล้ว "หนอยแน่! พวกเรา..." "อื้อ!" สามสาวสามสีชูแม่กุญแจประจำตัวแต่ละคนขึ้นพร้อมกัน จากนั้นต่างคนต่างก็แปลงกายในชุดฟอร์มพร้อมรบของตัวเอง จนกระทั่งในที่สุดก็กลับมายืนเรียงแถวกันสามคนด้วยสายตาที่ขึงขัง ฝ่ายอีสเตอร์ที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวก็เผยรอยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ขนาดขนุนมาคนเดียวยังเสียวสะใจขนาดนั้น คราวนี้มาอีกสามแบ่งกันได้ลงตัวไม่ต้องกลัวเสียเปรียบกัน "เฮ้อ..ผู้ชายก็ดีแต่คิดแบบนี้ล่ะน้าาาาา" เดียยืนเท้าสะเอวถอนหายใจอย่างเซ็งก่อนจะเปลี่ยนใบหน้านั้นให้ขึงขังตามเดิม แล้วพุ่งเข้าใส่ชายชุดดำทั้งสามพร้อมๆกับอุ๋ยและยุ "ย๊ากกกก!" ไม่กีวินาทีก็รู้ผล การฝึกซ้อมก่อนหน้านี้ช่วยให้ยุรู้วิธีการต่อกรกับเหล่าร้ายพอสมควร ชายสามคนร่วงลงกับพื้นพร้อมเพรียงราวกับนัดเอาไว้ หลังจากจับพวกเขามัดเสร็จเป็นที่เรียบร้อย พวกเธอจึงหันมาดูแลอาการของขนุนและเด็กสาวเคราะห์ร้ายอีกคน "ฮือๆๆ...พี่เดีย...พี่อุ๋ย หนุนกลัวจังเลย..." เด็กสาวน้ำตาซึมโผเข้ากอดรุ่นพี่ดีใจที่พวกเธอมาช่วยเอาไว้ ถึงแม้จะไม่ทันก็เหอะ ...โป๊ก!... "โอ้ย! มันเจ็บนะคะ" มะเหงกเขกกระโหลกขนุนให้เจ็บจนต้องร้องออกมา เดียอยู่ในอารมณ์โกรธสุดจะบรรยาย "ยัยเด็กบ้า ชั้นเตือนกี่ครั้งต่อกี่ครั้งไม่รู้จักจำ!...บอกว่าอย่ายอมๆ ไม่เข้าใจที่ชั้นพูดรึไง!" เสียงดุของเดียเล่นเอายุที่ไม่ได้โดนดุด้วยยังต้องสะดุ้ง "ฮือๆๆ...หนูขอโทษ" เด็กสาวปล่อยโฮซบอกรุ่นพี่ด้วยความเสียใจ "ดีนะที่ไม่ได้เป็นอะไรมากน่ะ ถ้าเกิดพวกเรามาช่วยไม่ทันแล้วเธอจะเป็นยังไง เคยคิดบ้างรึเปล่า" อุ๋ยเองก็ร่วมวงอบรมเด็กสาวรุ่นน้องด้วยอีกคนแต่น้ำเสียงนั้นนุ่มนวลกว่ามาก "ก็...ตอนนั้น...มัน.." สองสาวเบื่อที่จะฟังคำแก้ตัวของขนุนแล้ว พวกเธอรู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้หัวอ่อน สู้กับใครไม่เป็น "ไม่ต้องพูดแล้ว...ใส่กางเกงในซะให้เรียบร้อย กลับบ้านกันดีกว่า" อุ๋ยและเดียพยุงขนุนขึ้นด้วยความทนุถนอม ยุเองก็พยุงเด็กสาวอีกคนขึ้นมาด้วย เธอยิ้มให้กับความผูกพันธ์ที่ทั้งสามสาวมีต่อกัน แม้จะดูดุและเข้มงวดกับขนุนแต่ความห่วงใยและหวังดีก็ยังส่งผ่านออกมาให้ยุ ประทับใจ "ยิ้มทำไมยะ...อยากโดนเขกหัวด้วยอีกคนรึไง" สาวยุรีบโบกมือปฏิเสธ "เออ...จริงสิขนุน นี่พี่ยุนะ อยู่ ม.1 Shugo Chara คนใหม่ที่พี่ไปเจอเมื่อวาน" "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...พี่ยุ" สี่สาวเดินทางกลับบ้าน พูดคุยกันตามประสาผู้หญิง ท่ามกลามแสงจันทร์ที่แสนสลัวในคืนเดือนแรม... End of File 3