ขายของ

วันศุกร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ณ ขณะใคร่ : 4

อะไรๆ มักไม่เป็นอย่างใจเราต้องการ วันถัดมาเหตุการณ์ทุกอย่างเป็นปกติมาก เมียผมไปทำงานกลับมาแล้วก็ทำนู่นทำนี่อาบน้ำเข้านอนจบ จะมีก็แค่เธอกลับดึกกว่าปกตินิดหน่อยเท่านั้นเองอะนะ ส่วนผมเหรอก็รอเก้อไปสิ อืมเป็นอย่างนี้คงไม่ได้การณ์ ผมลองใหม่เช้าวันพุทธรุ่งขึ้นผมบอกเธอไปว่าวันนี้คงนอนค้างที่ทำงาน เธอก็ตัดพ้อผมนิดหน่อยอะไหนว่าจะเอางานกลับมาทำที่บ้านแล้วทำไมยังต้องค้าง อีก ตาเธอดูเศร้าๆเลยนะผมเห็นแล้วก็สงสารเหมือนกัน แต่ความสงสารมันไม่ได้ลบความกระหายใคร่รู้ออกไปนะสิ จะด่าผมเลวก็ได้นะ ยอมรับเลยว่าตอนนั้นอยากให้มีอะไรเกิดขึ้นมากกว่าไม่มีซะอีก ผมก็อธิบายไปว่างานบางอย่างมันต้องปรึกษากับคนอื่นไปด้วยทำคนเดียวไม่ได้ แพรก็บอกว่าเข้าใจแหละแต่ก็ไม่อยากอยู่คนเดียวอะนะ ส่งเธอเรียบร้อยผมก็หาไรทำเรื่อยๆฆ่าเวลา ไปร้านหนังสือบ้างเอารถไปตรวจเช็คบ้างคงไม่ต้องเล่าหรอกเนอะ ก็จนเย็นน่ะผมถึงกลับบ้าน ประจำการเหมือนเดิมเริ่มคล่องละไม่ทำไรให้เธอสงสัยแน่ผมมั่นใจ อ้า..นั่นเสียงเปิดประตูหน้าบ้านเธอคงมาแล้ว อืมทุ่มกว่าๆวันนี้กลับไม่ดึกนะ ผมก็ทำเหมือนเดิมนั่งประจำที่หน้าจอเมื่อเปิดสวิทจอคอมดูผมก็เห็นแพรเข้า บ้านมาแล้วแหละ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือวันนี้เธอไม่ได้มาคนเดียว! ภาพแรกที่ผมเห็นจากกล้องที่แอบไว้ตรงชั้นวางทีวีห้องรับแขก คือเมียผมเดินมาเอากระเป๋าวางที่โซฟายาว พร้อมกับไอ้หนุ่มตี๋คนเดิมที่เดินตามเธอมาติดๆ ได้ยินเสียงแพรไกลๆว่าพี่ขอเวลาแป๊บนึงนะ แล้วไม่นานเธอก็เดินกลับเข้ามาในจอภาพพร้อมถือแก้วน้ำมาให้มัน สองคนก็เริ่มหยิบเอกสารมากองๆบนโต๊ะอะนะเหมือนที่ผมเคยเห็นคราวก่อน ต่างตรงที่ตอนนี้ผมได้ยินว่าเค้าคุยไรกันบ้าง อืมก็เรื่องงานแหละเกี่ยวกับพวกบัญชีประมาณเนี้ยผมเองก็ฟังไม่ค่อยเข้าใจ หรอก แล้วผมก็เห็นไอ้นั่นยุกยิกๆชอบกล มันคิดไรอยู่แน่ๆผมเดานะ เท่านั้นแหละไม่ทันไรมันลุกย้ายมานั่งข้างๆเมียผมที่โซฟายาวตัวเดียวกัน! แม่งเอาละไงนี่บ้านกูนะมันยังกล้า เฮ้อผมสบถไปงั้นแหละแต่ตานี่จ้องแทบไม่กระพริบเลย ละดูมันตัวเดียวกันไม่เท่าไหร่ที่ตั้งเยอะมันยังไปนั่งเบียด ตึกๆๆๆๆเลยเสียงหัวใจผมรัว เร่งโวลลุ่มเสียงสุดๆเลยทีนี้แทบจะเอาหูไปแนบลำโพงอีกต่างหาก ผมจะเขียนที่ได้ยินเค้าคุยกันให้อ่านเลยละกันนะ " นี่ ทำไมต้องมานั่งตรงนี้ด้วย " " ก็นั่งตรงนั้นมันอ่านลำบากคับ " " แล้วก็ไม่บอก เดี๋ยวพี่เลื่อนให้ก็ได้ " " จริงๆแล้ว ผมอยากอยู่ใกล้ๆพี่แพร " " บ้า พูดอะไร นี่บ้านพี่นะ " " ก็ผมพูดความจริงนี่คับไม่อยากโกหก ได้อยู่ใกล้ๆพี่แพรแล้วผมมีความสุขมาก อยากเห็นหน้า อยากคุย อยากอยู่ใกล้ๆทุกวัน พี่รู้สึกเหมือนผมบ้างมั้ยคับ " " ก็.. ก็ดี คุยกับต้นแล้วก็.. รู้สึกดี " เอ่อ..ผมดูอาการออก เมียผมกำลังเขินอยู่อะ ก็แน่ล่ะแม่งหยอดซะหวานขนาดนั้น ไม่แค่พูดมันกุมมือแพรด้วยมองตากันด้วย หึงโว้ยยย เฮ่ยผมเห็นมันทำท่าจะกอดแพร กอดแล้ว เต็มๆเลย แม่งกอดเมียกู " นี่ ปล่อยนะ พี่บอกแล้วไงว่าอย่าซน " " ก็ผมห้ามใจไม่ไหวนี่คับ อยากอยู่ใกล้พี่ อยากกอดพี่ นะนะ ขอผมกอดอีกนิดนะคับ " " ... ก็ได้ๆ นิดเดียวพอนะ อุ๊ยยย! " " อืมม แก้มพี่แพรนุ่มจังคับ หอมด้วย " ..... ยัง ผมยังไม่หัวใจวายตายนะแต่ก็เกือบๆแล้วแหละ เจ็บจี๊ดเสียวจี๊ดเลยมองคนอื่นหอมแก้มเมียแบบนี้เนี่ย หึงก็หึงควยก็แข็งจนปวดต้องรูดซิปงัดออกมา นี่ละมั๊งซนในความหมายของเธอ อืมแพรเองก็พยายามดันตัวมันออกอะแต่ก็นะเหมือนผลักพอเป็นพิธีมากกว่า " นี่ ไหนบอกแค่กอดไง พอแล้วๆ ปล่อยพี่นะคะ " เฮ้อออเสียงอ่อนอย่างนั้นใครเค้าจะไปเชื่อ ผมเห็นแพรมองหน้ามันแล้วพูดไปอย่างนั้นอะ แล้วไงล่ะ..ไอ้นั่นมันจูบปากแพร เธอเม้มปากหันหน้าหนี แต่ก็แค่แป๊บเดียวแหละ..จูบกันแล้ว เริ่มโกรธอะผม กี่ความรู้สึกไม่รู้ตอนนั้นวิ่งวนอยู่ในตัว หึงด้วยเงี่ยนด้วยโกรธด้วย ลิ้นมันคงกำลังพันลิ้นแพรอยู่ละสิ นั่นจูบซะเมียกูหลับตาพริ้มเลย แม่งงง..รูดควยหนักๆเลยผมระบายอารมณ์ " อื้มม ต้น พอนะ หยุดนะคะๆ " อือ..แพรเธอคงได้สติดันตัวไอ้นั่นออกถอนปากออก แต่ก็ยังถูกมันกอดอยู่อะนะ แล้วไงต่อล่ะหนักกว่าเดิมสิ คราวนี้มันเริ่มไซร้หูไซร้คอเธอละ โอย..เสียววุ๊ย เห็นเหมือนเธออ้าปากจะพูดอะไร แต่ก็เผยอค้างอยู่อย่างนั้นไม่ได้พูดไรออกมา แหงนหน้าหลับตาพริ้มอีกตะหาก " อุ๊ย " นั่นจับนมเมียกูเต็มมือเลยนะมึง แพรเธอสะดุ้งเล็กๆเลยเห็นพยายามแกะมือมันออกเหมือนกัน สนใจที่ไหนละไอ้นั่น มันทั้งคลึงทั้งไซร้ " ต้นนน ปล่อยนะคะ พี่บอกแล้วไง ไม่ให้ทำอย่างนี้อีก อื้ออ " " อื้มม ผมรักพี่แพรนะคับ ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ " " อื้ออออ แต่ ต้นคิดไรเกินเลยกับพี่ไม่ได้นะคะ พี่แต่งงานแล้ว อุ๊ยยย " แพรตกใจอะไรน่ะเหรอ ก็ไอ้นั่นอะ มันจับมือเธอ ไปวางกด ที่เป้ากางเกงมัน " อื้ออ ทำอะไรน่ะต้น ปล่อยมือพี่นะ " " ก็พี่จะได้รู้ ว่าผมรู้สึกกับพี่จริงๆ " " อื้ออ รู้แล้วค่ะๆ ปล่อยมือพี่นะคะ " ซีสสส ผมเกือบพุ่งเกือบกลั้นไม่อยู่ นี่มือเมียเรา วางอยู่บนควยคนอื่น ถึงจะมีกางเกงกั้นก็เถอะ เสียวจี๊ดดด โอยบรรยายความรู้สึกไม่ถูกเลยผม ยิ่งผมเห็นเธอไม่มีทีท่าจะโกรธจะห้ามมันจริงจังด้วยแล้ว " อื้อออ นี่ ถ้ายังไม่ปล่อยเดี๋ยวพี่จะบีบให้ร้องเลยนะ " " โอ้ย " " ฮิฮิ ทีนี้ปล่อยได้แล้วใช่มั้ยคะ " " พี่แกล้งผมเหรอ " แพรหัวเราะอย่างนั้นมันได้ใจเลยสิทีนี้ ก้มไปซุกไซร้เต้าเห็นเธอตกใจเขยิบร่นจนติดพนักวางแขนอะ เหตุการณ์มันเกิดรวดเร็วจริงๆไอ้นั่นก็คงช่ำชองใช่ย่อย จังหวะมันซุกหน้ามันก็ปลดกระดุมเสื้อเธอไปด้วยอะเห็นอีกทีเต้าเธอก็โผล่ออก มาแล้วถึงจะมีบราปิดอยู่ก็เถอะ " ต้น อูยย พอนะ พอนะคะ อื้ม " จังหวะมันซุกหน้าฝังเต้าน่ะ ผมเห็นแพรเม้มปาก คงไม่อยากหลุดครางมั๊งผมเดา ไอ้นั่นก็ซุกใหญ่ฟัดใหญ่เลย แน่ละ..นมเมียผมธรรมดาที่ไหน ไม่ใหญ่มากก็เหอะแต่ก็ล้นมือ ขาวอีกต่างหาก ไม่นานหรอก ผมเห็นมันถกบราเธอลงอะ เต็มๆเลยทีนี้เห็นหัวนมชัดเจน แพรเองก็ดูเหมือนไม่รู้ตัวนะคงกำลังเคลิ้มอะแหละ " ต้น พอนะคะ นี่เยอะเกินไปแล้ว อุ๊ย ซีสส " ถึงหัวมันจะเลื่อนบังแล้วแต่ก็เดาไม่ยากหรอกทำไรอยู่ เล่นหัวนมเมียผมอยู่แน่แพรถึงกับหลุดซีสเลย ดูคราวนี้เธอพยายามห้ามมันจริงๆนะเห็นเธอฝืนตัวพยายามดันไหล่มันออก ปากเธอบอกให้หยุดแต่หน้านี่เหมือนจะกำลังเสียวมากขึ้นเรื่อยๆอะ ผมเดาว่ามันคงกำลังเร่งดูดเลียเม้มแรงๆหนักๆอยู่แน่ๆ ไม่นานก็เห็นผลอะแพรเธอเริ่มนิ่ง มือจากดันเปลี่ยนเป็นจับไหล่ธรรมดา ปากห้ามก็เปลี่ยนเป็นครางเบาๆแทนไปแล้ว อะแล้วนั่นเมียผมสะดุ้งอะไร มัวแต่จ้องหน้าเธอมากไปหน่อยผมไม่ทันสังเกตุด้านล่าง เรียบร้อยละแหละ กระโปรงเธอเลิกสูงขึ้นจนเห็นกางเกงในแพลมๆแล้วอะนะ จริงๆก็ไม่ค่อยเห็นหรอกก็มือไอ้นั่นมันนาบไปแล้ว " นี่เราล่วงเกินพี่มากไปแล้วนะคะ ปล่อยนะ " " อื้มม ผมรักพี่นะคับ พี่แพรคับ ผมรักพี่นะ " " อื้อออ รักแล้วทำไมต้องทำอย่างนี้ ปล่อยพี่นะ ปล่อยเดี๋ยวนี้ " เออขอนอกเรื่องหน่อย บอกตรงๆนะถึงจะอย่างนี้ก็เถอะแต่ผมก็ยังพอใจชื้นนะ ที่เมียผมนี่ไม่ได้แสดงท่าทียินยอมมันไปหมดซะทุกอย่าง ยิ่งตอนนี้เออหน้าตาห้ามไอ้นั่นจริงจังมาก แต่มันฟังที่ไหนละ เป็นคุณหยุดมั้ย อือเป็นผมก็คงไม่หยุดเหมือนกัน มันซุกหน้าเล่นนมต่ออะ แพรก็ปากห้ามมือดันหน้ามันออกจะเหลือแรงแค่ไหนเชียวอารมณ์นั้น ละผมเห็นมันทำไรรู้มั้ย เฮ้ยมืออีกข้างมันถอดเข็มขัดรูดซิปเอาควยตัวเองออกมาอะ โหแม่ง..ใหญ่ไปมั้ยนั่น อือแล้วคราวนี้แหละผมเสียวจี๊ดดดของจริง ไอ่นั่นมันคว้ามือแพรที่ดันหน้ามันอยู่อะ มาจับควยมัน เรียกว่าเอามาสัมผัสมากดไว้ดีกว่า ดูตกใจนิดหน่อยแล้วก็นิ่งเลยอะเมียผม มองที่มืออีกข้างมันยิ่งจี๊ดดดด สอดเข้าไปในกางเกงในเธอแล้วแหละ ถูกร่องหีเต็มๆแล้วละสิทีนี้ เล่นนมจนหนำใจละมั๊งมันเลื่อนหน้าขึ้นไปจูบแพรต่ออะ อือคราวนี้เธอ จูบตอบมันง่ายไปมั้ยนั่น มือเธอเหรอ..มันไม่ต้องกดไว้แล้วแหละ ตอนนี้เธํอกำไว้นิ่งเลย ซีสสส..เกือบพุ่งอีกละอะผม อือพูดตรงๆนะ จังหวะมันเลื่อนไปไซร้หูเลียหูเธออยู่อะ ผมเห็นแพร..ชำเลืองมองควยมันด้วย อือก็ขนาดอะนะ ใหญ่ยาวกว่าผมเยอะอะแม่งเห็นละอายเลย หน้าเธอแดงแบบนั้นผมรู้แหละว่ากำลังมีอารมณ์มาก ก็แหงละโดนไซร้อยู่หีก็โดนคลึงอยู่แถมมือยังกำควยอื่นอยู่ด้วย ไม่ได้ยินแพรพูดไรละได้ยินแต่เสียงครางเบาๆจากปากเธอ ไอ้นั่นมันก็คงย่ามใจแล้วแหละเห็นปล่อยลีลาเต็มที่เลย เลียตั้งแต่คอลงมายันนมอะ แล้วมือแพรเอ่อ..รูดควยมัน ขึ้นลงช้าๆตามสไตล์เธอคงอารมณ์กระเจิงไปแล้วเมียผม ปล่อยต่อไปอย่างนี้เธอโดนมันเย็ดแน่ๆผมเริ่มคิดหวงแล้วอะ เฮ้ยนี่มันมากไปมั้ยเนี่ยอยากเห็นก็อยากนะแต่หวงก็หวงเอาไงดีวะ แต่แล้วจังหวะมันจะรูดกางเกงในแพรออกอะ อยู่ดีดีเธอก็ลุกโพล่งดึงกางเกงในกลับแล้ววิ่งออกไปจากจอเฉยเลย อ้าวงงเลยผมไอ้นั่นยิ่งแล้วกว่านั่งอึ้งเลย แล้วมันก็ลุกตามไปผมเดาว่าเธอต้องเข้าไปในห้องน้ำแน่ๆได้ยินเสียงประตู หายไปเกือบ 5 นาทีอะผมก็เดาไปเรื่อยสิเกิดไรขึ้นเริ่มเป็นห่วงแพร แล้วเธอก็เดินกลับมา แบบแต่งตัวกลับเรียบร้อยเหมือนเดิม อืมตาเธอแดงกล่ำเลยคงร้องไห้มา ไอ้นั่นก็เดินตามมาหน้าเจื่อนเลย " ขอโทษคับพี่แพร อย่าโกรธผมเลยนะ " " ต้นกลับเถอะ " " แต่ ผมอยากคุยกับพี่ให้เข้าใจก่อน " " กลับเถอะค่ะ ตอนนี้พี่ไม่อยากคุยกับใคร นะคะ ขอร้อง " เค้าว่าผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยากที่สุดในโลก ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงละเนอะ ไอ้นั่นเหรอจ๋อยไปเลยอะ เก็บเอกสารแล้วก็เดินออกไปเองแพรเธอก็นั่งนิ่งที่โซฟานั้นแหละไม่ได้เดินออก ไปส่งมัน อือส่วนผมเหรออธิบายยากเหมือนกัน ใจหนึ่งก็โล่งอะนะแต่อีกใจก็เหมือนแบบมันยังเห็นไม่สุด ส่วนเมียผมเธอนั่งนิ่งซักพักก็เดินขึ้นไปอาบน้ำที่ชั้นบน อารมณ์ผมเองก็ค้างคงไม่ต่างจากไอ้นั่นหรอก จะทำเป็นกลับบ้านมาหาแพรเลยดีมั้ย แล้วเธอตอนนี้จะอยู่ในอารมณ์ไหนเนี่ยไม่เอาดีกว่า ยิ่งเปิดภาพที่แคปไว้ดูยิ่งอยากอะ ตอนเมียผมกำควยมันนั่นแหละ โอยยยเงี่ยนหวะ ไม่ไหวๆลองโทรชวนพี่ที่ทำงานไปลงอ่างดีกว่าไม่ได้เที่ยวมาหลายปีละตั้งแต่ ก่อนแต่งงาน เอาวะเอาซะหน่อย

ไม่มีความคิดเห็น: