ขายของ

วันจันทร์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557

จิตต่างกาย: พ่อกับลูก ตอนที่ 02

เรื่องร้ายกลับกลายเป็นดี เมื่อ สองพ่อลูก คิดเรื่องสนุกได้ โดยการสลับกันเป็นอีกคน พ่อเป็นลูก ลูกเป็นพ่อ ...มองอะไรเหรอ.. พนาในร่างแพนพูด เมื่อเห็นรจนามองตนและแพนที่อยู่ในร่างของเขา รจนายิ้มๆ ..เออนะ.... วันนี้แปลกนะทั้งสองพ่อลูก... ..แปลกยังไงเหรอแม่ ...เอ้อ...ที่รัก... แพนยังสับสนอยู่ลืมไปว่าตอนนี้ตนเองเป็นพนาพ่อของเขาอยู่ ...ก็ดูสิ...พ่อเอาชุดลูกมาใส่....ลูกเอาชุดพ่อมาใส่..แล้วจะไม่แปลกได้ไง... พ่อลูกมองหน้ากัน ด้วยความที่ผิดพลาด ความไม่ชินนั่นเอง ...เอ้อออ...แพน..กับพ่อ อยากเปลี่ยนรสชาติดูบ้าง ...ไม่เห็นแปลกอะไรเลยนี่... พนาพูดแก้ตัว แล้วมานั่งที่โต๊ะทานอาหาร .............................................................. ...พ่อครับ...มันยังไงไม่รู้ครับ...แปลกครับที่ต้องมาเป็นพ่อ...แต่ก็สนุกดีครับ.. ..มันก็อย่างนี้แหละลูก ...มันยังไม่คุ้นเคย...เดี๋ยวต่อไปก็ดีเอง... ทั้งสองคุยกันหลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ทั้งครอบครัวเละอยู่กันพร้อมหน้า ...ไง....เมื่อวานไปเที่ยวสนุกไหม.... เสียงบัวซึ่งเป็นเพื่อนบ้านเข้ามาทักทาย ซึ่งสนิทกับครอบครัวของพนาอยู่แล้ว จึงถือวิสาสะเข้ามาในบ้านได้เต็มที่ ทั้ง สองยิ้ม แย๋ๆ เพราะนึกถึงเมื่อวานแล้ว ยังไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ .....บัวนั้นเดินเข้าไปในบ้านจะมาคุยกับรจนาเป็นประจำ ซึ่งช่วยแก้เหงาให้รจนาได้เมื่อ สามีออกไปทำงาน และลูกไปโรงเรียน ...แอ้มๆ...มองอะไรครับพ่อ.. เสียง แพนกระแอมเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อ มองก้นของบัวที่เดินส่ายฉับๆเข้าไปในบ้าน....พนาทำเป็นวางฟอร์มเฉย เมื่อถูกจับไต๋ พนาไม่ได้ตั้งใจที่จะมองแต่ด้วยนิสัยเดิมๆของเขานั้นยังมีอยู่ นั่นก็คือความเพลบอยของเขานั่นเองซึ่งเป็นเรื่อง ก่อนที่เขาจะแต่งงาน แต่บัดนี้เขาไม่เคยเจ้าชู้หรือนอกลู่นอกทางอีกเลย แพนขำๆแต่มิได้ว่าอะไรจริงจัง .................................................... วัน ทั้งวัน พนาและแพนสนุกที่สุดที่ได้แกล้งรจนา แอบหัวเราะคิกคักกันตลอด ซึ่ง รจนาเองนั้นไม่เข้าใจเลยว่าทั้งสองขำอะไรกันนักกันหนา นั่นเป็นเพราะรจนาไม่รู้ว่าที่เขาทั้งสองขำกันนั้นเพราะ เขาสองคนแกล้งกันเป็นอีกคนนั่นเอง ....ที่รัก..พี่บัวไปไหนแล้วเหรอ..เมื่อกี้เห็นอยู่แหม๊บๆ.. แพนนั้นชักเริ่มชินกับการเป็นพ่อของเขาแล้ว ...กลับไปบ้าน เห็นว่าจะเอาหนังสือมาให้ดู.. ..แล้วลูกละ... ...ลูกก็ไปกับพี่บัวด้วย... ..อุ้ยยย.... แพนตกใจเมื่อรจนาเข้ามากอดตน ซึ่งทุกครั้งตนจะเป็นฝ่ายที่กอดและออดอ้อนแม่ซะมากกว่า ...เมื่อเช้า ลูกของเราเป็นอะไรเหรอ... เมื่อมีโอกาสอยู่กันสองคน รจนาถามแพนซึ่งเข้าใจว่าเป็นพนา ...ไม่...ไม่...ไม่มีอะไรหรอก...แค่...แค่...เอ่อ....เป็นเรื่องของผู้ชายน่ะ... แพนพูดปัดๆไป โดยไม่ใส่ใจคำพูดมากนัก เพียงแค่เลี่ยงให้แม่ไม่รู้เรื่องที่ตนปิดบังอยู่ ..อ๋อ....นมแตกพาน...รึมีอะไรใหญ่ขึ้นมาใช่ไหม... รจนา เข้าใจว่าเรื่องของลูกผู้ชายเป็นแบบนี้ซะอย่างนั้น เห็นว่าลูกอายุ15 แล้ว ร่างกายคงเกิดการเปลี่ยนเปลี่ยนแปลง คงมีแต่พ่อกับลูกที่เป็นผู้ชายด้วยกันเลยพูดคุยกันได้รู้เรื่อง ตอนนั้นจึงต้องให้ตนออกมาก่อนแล้วพ่อลูกคุยกันเอง ถ้าตนรับรู้ด้วย ลูกคงจะอายเพราะ ตนเป็นผู้หญิง รจนากับพนาเป็นผัวเมียที่เข้าใจกันอยู่แล้ว มีอะไรจึงคุยกันได้เต็มที่ ...อะ...อะไร...ครับใหญ่ขึ้น... ...แหม...อย่าทำเป็นไม่รู้เลย... แพน นั้นเรื่องนมแตกแพนแพนพอเข้าใจเพราะได้เรียนรู้มาแล้ว และตนเองก็ประสบพบมาแล้ว นั่นมันตอน10 จะ11 ขวบ แต่เรื่องอะไรใหญ่ขึ้นนั้น แพนยังงงกับคำพูดแม่อยู่ ..อุ้ย... แพนตกใจอีกครั้งเมื่อผู้เป็นแม่ เอามือมาลูบที่เป้ากางเกงของเขา แพนเริ่มเข้าใจแล้วว่ารจนาหมายถึงอะไร เมื่อควยถูกสัมผัสถึงจะมีกางเกงกั้นอยู่ แต่มันก็มีความรู้สึกได้ มันชักเริ่มแข็งขึ้น ...พรึบ... แพนรีบลุกขึ้นเดินขยับออกมา เพราะแพนรู้ว่า แม่เข้าใจว่าตนเป็นสามี .. เดี๋ยวขอออกไปเที่ยวข้างนอกแป็บนึงนะ.. แพน รีบเดินออกไป รจนายังงวย งง ไม่น้อยที่เห็นสามีแปลกๆไม่น่าเขินอายกับเรื่องแบบนี้ ซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ก็ขำๆ ว่าเป็นอะไรของเขานะ ................................................................... ...จะเอาอะไรไปให้แม่ดูเหรอครับ ถึงต้องให้แพนมาด้วย... พนานั้นมาบ้านบัวซึ่งอยู่ห่างกันไม่มาก โดยบัวนั้นชวนมา ..อะ..นี่... หนังสือเป็นปึกๆ ยกออกมา พนาดูจึงรู้ว่า เป็นหนังสือเกี่ยวกับความงามของผู้หญิงทั้งนั้น ..อันนี้เป็นเล่มใหม่ ที่แม่นาเขายังไม่ได้ดู... บัว บอกพนา พนาเห็นบัวก้มๆหาหนังสืออยู่ พนาเองอดไม่ได้ที่จะมองก้นอันอวบอัดของบัว บัวเองอายุ มากกว่าเขาสองปี ตั้งแต่มาซื้อบ้านที่นี่ก็ได้รู้จักบัวเป็นคนแรก และคุ้นเคยสนิทกันตั้งแต่นั้นตลอดมา บัวเป็นสาวธนาคารแห่งหนึ่ง ตอนนี้เป็นม่ายเพราะเคยแต่งงานมาก่อน แต่ก็เลิกรากันมาได้ 5 ปีแล้ว และยังไม่เห็นบัวสนใจมีใครอีกเลย ...อะ..หาเจอแล้ว อะนี่... เมื่อบัวหันมาพนาก็หลบสายตาไปทางอื่นทำเป็นเฉไฉมองนั่นมองนี่ไป ถึงพนาจะมองและคิดอกุศล แต่พนานั้นไม่เคยคิดที่จะทำอะไรจริงๆกับบัวเลย ..เดี๋ยวเพิ่งไปกันนะ...ป้าขอเข้าห้องน้ำก่อน นั่งรอแป๊บนึง... พนาเดินมองนั่นมองนี่ ภายในบ้านของบัว เขารู้ว่าลูกของเขามาที่บ้านของบัวบ่อย ส่วนเขาเองมาเมื่อมีธุระ หรือมาพร้อมกับรจนาเท่านั้น เขามองรอบๆบ้านสาวม่ายที่ดูสะอาดตามีของประดับบ้านไม่มากมายนัก แล้วก็ก้มเปิดดูอัลบั้มภาพที่วางเอาไว้ให้ดู ...อูยย..พี่บัวสวยอวบอัดขนาดนี้....ผัวไม่น่าทิ้งไปมีเมียน้อยเลย เสียดายของเปล่าๆ... พนาเปิดดูอัลบั้มไปพรึมพรัมไป ...อู้วว..สุดยอด... พนา เปิดอัลบั้ม ซึ่ง อัลบั้มนี้พนานั้นยังไม่เคยได้ดูเพราะเป็นอัลบั้มใหม่ และเห็นรูปบัวที่ถ่ายออกมา แต่งตัวเอ็กซ์ เซ็กซี่ทั้งนั้น เห็นแล้วแทบควยลุกเลย ...แอ้มๆ..เป็นไง...ป้าสวยเหรอ... ..อุ้ย ป้าบัว... พนาดูเพลิน จนไม่รู้ว่าบัวมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ได้แต่เงยหน้าขึ้นมามองยิ้มแหะๆ ..สะ..สวยครับ...สวยมากด้วย... บัวยิ้ม ปลื้มใจที่ถูกชม ...แล้วในรูปกับตัวจริง อย่างไหนสวยกว่ากันจ๊ะ... พนาเห็นบัวส่งสายตาแปลกๆ แล้วทำเป็นนั่งโพสท่า บวกกับกางเกงที่ใส่สั้นรัดแบบทันสมัย มันทำให้พนาเกิดอารมณ์เงี่ยนได้ ...ตะ..ตะ..ตัวจริงครับป้า... สายตาพนามองบัวอย่างไม่ลดละสายตาจ้องมองกัน พลางทำให้พนาคิดว่า บัวนั้นสนใจลูกของเขาแน่ๆ พนาเริ่มควยตุง ...เอ.... ไปหาแม่กันดีกว่าครับป่านนี้คงรอแล้ว.. พอรู้สึกตัวพนาระงับอารมณ์เงี่ยน และชวนบัวออกไปบ้านตน ..ไปสิ.. พนา เดินไปหยิบหนังสือที่จะนำไปให้รจนาดู บัวนั้นเดินนำหน้าออกไปก่อน พนาอดไม่ได้ที่จะต้องมองก้นที่ส่ายไปมาอย่างเย้ายวน ซึ่งดูแล้วส่ายไหวแรงพอดู ...เฮ่อ...พอๆ .. พนาพูดสบถ กับตัวเองให้ไม่คิด แล้วเดินตามออกไป ............................................................................... ค่ำคืนนั้น พนานั่งคิดอยู่ในห้อง ถึงเรื่องบัว ซึ่งเขาพอดูออกว่าบัวนั้นยั่วยวนตน ...แอ้ดดดด... พอดีแพนเดินเข้ามาในห้อง ..มีอะไรรึลูก... เมื่อแพนเข้ามาพนาทักทายถาม ..ก็จะเข้ามานอนหน่ะสิครับพ่อ...อย่าลืมสิตอนนี้แพนเป็นพ่อนะ.. พนาคิดขึ้นได้ จริงสิ ว่าเขาต้องเปลี่ยนไปนอนที่ห้องของลูกแทน ...อืม ใช่ จริงๆ... พนาลุกขึ้นเตรียมที่จะไปห้องนอนของลูก ...เอ่อลูก..พ่อขอถามหน่อย... พนาคิดขึ้นได้พอดีและเข้ามาหาลูก แพนรอรับฟัง เวลาลูกอยู่กับป้าบัว เขามีท่าทีอะไรแปลกบ้างไหม... ..ยังไงบ้างครับพ่อ... แพนตอบออกไป อืม...อย่างเช่น คุยกับลูกหวานขึ้น สายตาจ้องมองลูกแปลกๆ อะไรทำนองนี้.. ...อืมมมม..ก็มีเหมือนกับครับพ่อ เวลาแพนอยู่กับป้าสองคนดูท่าทางและ สายตาป้าบัวเปลี่ยนไป...แต่แพนว่าไม่เห็นแปลกเลยนี่... ..เหรอ... แพนนั้นอาจยังไม่เข้าใจว่านั่นหน่ะแปลกแล้ว ..อ้าว..ลูกอยู่ในห้องคุยกับพ่อยู่นี่เองนึกว่าอยู่ที่ไหน... รจนาเข้ามาในห้องพอดี ..แพนจะกลับเข้าไปนอนที่ห้องแล้วครับ... ..งั้นเหรอ.. ...ไม่ต้องไปส่งหรอกครับพ่อ ครับแม่...เดี๋ยวแพนไปคนเดียวได้ครับ... รจนาคิดว่าจะไปส่งลูกที่ห้อง เพราะเป็นหน้าที่ประจำที่จะต้องส่งลูกเข้านอนทุกครั้ง ...เอาอย่างนั้นเหรอลูก... รจนา โอบกอดลูกแล้วหอมแก้มซ้ายขวา ผลัดไปทางสามี แพนในร่างสามีตอนแรกก็งง พอนึกขึ้นได้ก็เข้ากอดพนาผู้เป็นพ่อในร่างตน หอมแก้ม ซ้ายขวาที่พ่อเค้าก็ทำอย่างนี้กับเขา เป็นประจำเช่นกัน ...................................................... พนา เข้ามาในห้องนอนของแพน แล้วคิดเรื่องของบัวอีก บัวต้องสนใจลูกแน่ๆ เพราะเข้าใจ ว่าบัวนั้นเป็นม่ายมานาน คงมีความอยากความต้องการ แล้วคิดว่าที่บัวยังไม่มีสามีใหม่คงเป็นเพราะสนใจลูกแพนอยู่แน่เลย มิน่าถึงมักชอบชวนลูกแพนไปไหนมาไหนด้วย ตอนนั้นพนาคิดว่า เพราะบัวนั้นเอ็นดูลูกตนอย่างเดียว แต่ตอนนี้เขาคิดว่าต้องมีอย่างอื่นแอบแฝงด้วย อย่างตอนไปเอาหนังสือ ความจริงหนังสือไม่มากนักยกมาเองก็ได้แต่กลับชวนเขาไป คงอยากใกล้ชิดลูกแพนแน่นอน ...อย่างนี้ไว้ต้องพิสูจน์ ... พนาคิดไป พราง นึกถึงสัดส่วน บัวไปด้วย ทั้งหน้าอก สะโพกก้น อวบๆ พาลนึกไปยังแอนนี่ที่ชอบอ่อยเขา ซึ่งเขาก็รู้ตัวเช่นกัน นึกถึงสัดส่วนอันน่าเย็ดของแอนนี่สลับพรางไปด้วย นี่ถ้าเป็นแต่ก่อน แอนนี่คงเสร็จเขาไปนานแล้ว ...อู้ยย..เงี่ยนวุ้ย.... พนาเริ่มเงี่ยน...นึกถึงเมีย ในเวลานี้เมียก็เย็ดไม่ได้ ...เอาอย่างนี้ไปก่อนแล้วกันวะ... พนา ต้องพึ่งห้านิ้วช่วยปลดปล่อยแทนซะแล้ว สลัดหน้า สัดส่วน บัว และแอนนี่ออกไป นึกถึงแต่สัดส่วนเมีย บอกกับตนเองว่าต้องซื่อสัตย์กับเมียเท่านั้น โอ้ววว...พอประทังไปได้..โอ้ววว... .................................................................................... แพนนอนอ่านการ์ตูนบนเตียงเพลินๆ รจนาที่ หวีเผ้าหวีผม เสร็จก็ขยับมาที่เตียงนอนข้างแพน ...อ่านการ์ตูนยังกับเด็กๆเลยนะ.. ..อ่านก่อนนอนมันทำให้หลับสบายนี่... ฟังที่สามีพูด รจนา งงนิดๆเพราะนั่นน่าจะเป็นลูกแพนมากกว่า เพราะเห็นลูกจะอ่านการ์ตูนก่อนนอนทุกครั้ง ไม่เคยเห็นสามีอ่านการ์ตูนเลย รจนา ขนาบข้าง นอนตะแคงเอามือลูบอกสามีไปมาซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่แพนรู้สึกอึดอัดเพราะไม่เคยเจออย่างนี้มาก่อน แพนนั้นเข้าใจว่าเป็นเรื่องปกติของคู่สามีภรรยากัน ที่จะแสดงออกอย่างนี้ ...เอ่อ...ง่วงนอนแล้ว ขอนอนดีกว่า... แพนวางหนังสือการ์ตูนลง หันตะแคงหลังไปทางรจนา รจนาเห็นว่าสามีจะนอนแล้ว เลยเข้าไปหอมแก้มทีนึง แล้วปิดไฟนอน แพน ยังลืมตา รู้สึกแปลกนิดๆกับที่รจนาหอมแก้มตน ว่าทำไมมันไม่เหมือน ตอนที่แม่หอมแก้มตนตอนที่อยู่ร่างตนเองนะ แพนคิดเพลินๆแล้วก็ผล๋อยหลับไป ................................................................. บัว นอนคิดอะไรเพลินๆก่อนนอน อยู่ในห้องยิ้มอย่างมีความสุข ....เรื่องที่บัวคิดก็คือเรื่องของแพนนั่นเอง สาวใหญ่ทำงานธนาคาร เป็นพุ่มม่ายมานาน 5 ปีกว่าแล้ว แล้วก็ยังไม่ตกลงกับใครอีก ด้วยความที่คิดว่าอยู่คนเดียวสบายกว่า บัวอยู่คนเดียวในบ้านหลังนี้มา 5ปีแล้วหลังจากที่เลิกกับสามีที่อยู่กินกันมา4ปีกว่าๆ ซึ่งบ้านหลังนี้เป็นบ้านของตนเอง ซึ่งแยกออกมาอยู่ส่วนตัวต่างหาก จาก พ่อแม่ พี่น้องและญาติ บัวจับได้ว่า สามีมีเมียน้อย เลยเลิกรากันไป ส่วนเรื่องของแพนนั้น บัวสนใจตั้งแต่ที่ได้เห็นแพนครั้งแรกแล้วตั้งแต่แพนย้ายเข้ามาอยู่ชุมชนที่ นี่ใหม่ๆ ตอนนั้นบัวเองยังไม่แต่งงานเลย มองแพนเป็นเด็กน่ารักน่าเอ็นดู ความจริงบัวนั้นสนใจพนาด้วยเช่นกัน เพราะดูเป็นคนมีเสน่ห์และเร้าอารมณ์ แต่ด้วยพนานั้นไม่ใช่คนตัวเปล่า บัวจึงได้แต่ปลื้มเฉยๆ ตอนแรกคิดว่าอายุจะห่างกันมากเมื่อมองที่หน้าตารูปร่างแล้ว ที่ไหนได้ พนาอายุน้อยกว่า 2ปีเอง ด้วยความที่สนิทกัน และด้วยอารมณ์ที่อ้างว้างเลยทำให้บัวคิดเลยเถิดกับแพน นับวันเข้าบัวเลยถอนตัวไม่ขึ้น 1-2ปีมานี้ บัวแกล้งอ่อยยั่วแพนอยู่เสมอ แต่แพนนั้นอาจไร้เดียงสาเกินไปจึงไม่เข้าใจในสิ่งที่บัวทำ อย่างวันนี้ บัวอยากอยู่ใกล้ชิดแพนเลยชวนมาเอาหนังสือที่บ้านด้วย บัวดีใจมากที่วันนี้ดูแพนสนใจตน มองรูปถ่าย ที่ถ่ายเก็บเป็นอัลบั้มไว้ และมองตนด้วยสายตาหยาดเยิ้มเป็นครั้งแรก แล้วตอนเดินออกมาจากบ้านก็จงใจเดินส่ายก้นแรงๆเย้ายวนเขา ว่าเขาจะสนใจไหม โดยแอบชำเลืองนิดๆเห็นเขาจ้องมองก้นติดเลย บัวคิดว่าแพนต้องเริ่มสนใจแล้ว ...ต้องพยายามต่อไป... บัวคิดไปพลาง เลื่อนมือไปยังที่หี หลับตานึกภาพ แพน ลูบหีไปด้วย .....อุยยย...แพนจ๋า..รู้ไหมว่าฉันรักเธอ...อูยยยย...

ไม่มีความคิดเห็น: