ขายของ
วันพุธที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2557
ศึกสองนางพญา ตอนที่ 5 บรรเลงสวาทนางกำนัล
ขณะนั้นสืฉีพลันค้นพบม้วนแพรม้วนหนึ่งจากใต้เตียง ยื่นส่งต่อจั่วหวินหลิงกล่าวว่า
“นายน้อย เป็นพระบรมราชโองการลับของฮ่องเต้”
จั่วหวินหลิงตาทอประกายวูบ ตวาดถามชิงชิงว่า
“พระบรมราชโองการลับนี้คิดส่งไปยังที่ใด”
ชิงชิงได้แต่ตอบว่า
“ส่งไปยังสมุหกลาโหมเมืองนานกิง...สื่อเข่อฝ่า”
“เจ้ามีหลักฐานอันใด”
ชิงชิงปล่อยมือข้างหนึ่งจากปทุมถัน ล้วงป้ายประจำตัวจากกางเกงยื่นส่งให้ จั่วหวินหลิงรับไปเหวียงทิ้งลงบนพื้น ยกเท้าเหยียบจนบี้แบน กล่าวอย่างเยือกเย็น
“ตอนนี้เจ้าไม่มีหลักฐานอันใดแล้ว”
สือฉีกล่าวเสริมขึ้น
“นายน้อย นางไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว”
ชิงชิงใจหายวาบ คุกเข่าลงวิงวอนว่า
“ท่านสิบสี่โปรดละเว้นชีวิต ผู้ต่ำต้อยเพียงทำตามคำสั่งองค์หญิงฉางผิงเท่านั้น”
จั่วหวินหลิงยิ้มพลางกล่าวว่า
“วางใจเถอะ ชิงชิงเมื่อเป็นผู้ส่งพระบรมราชโองการ เท่ากับเป็นผู้แทนพระองค์ เราไหนเลยฆ่าเจ้าได้ จงยืนขึ้น”
ชิงชิงลุกขึ้นยืน มือยังปิดบังก้อนเนื้อทั้งสองก้อนไว้อย่างแนบแน่น
จั่วหวินหลิงสั่งต่อ
“ไม่ต้องเอามือปิด”
ชิงชิงรู้ว่าไม่มีทางจะขัดขืน จำเป็นต้องปล่อยมือออกแนบข้างกาย เผยให้เห็นปทุมถันอวบอูมตูมตั้ง หัวนมตั้งชันท้าทาย จั่วหวินหลิงกับพวกถึงกับจ้องเขม็งควยลุกตุงกางเกงขึ้นมาพร้อมกันทุกคนโดยไม่ต้องนัดหมาย
จั่วหวินหลิงยิ้มเล็กน้อยกล่าว
“คิดไม่ถึงว่าองค์หญิงฉางผิงจะมีน้ำพระทัยกับเราถึงเพียงนี้ เห็นว่าพวกเราเดินทางโดยโดดเดี่ยวเลยพระราชทานนางกำนัลมาให้พวกเราเย็ด “
ชิงชิงตกใจจนหน้าซีดเผือด
สือฉีตาลุกวาว แลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย
“นายน้อย ให้นางถอดกางเกงออกเถอะ”
จั่วหวินหลิงหัวเราะเบาๆ หันมาพยักหน้ากับชิงชิง
“ได้ยินแล้วใช่มั้ย ที่รัก ถอดกางเกงออกมาให้พวกเราชมดู”
ชิงชิงยื่นมืออันสั่นเทาปลดสายรัดเอวของตัวเองออก ปล่อยให้กางเกงไหลลงกรอมตรงเท้าแล้วก็รูดกางเกงในออกไปจากปลายเท้า บัดนี้ร่างของนางกำนัลสาวสวยก็ยืนเปล่าเปลือยล่อนจ้อนหน้าแดงก่ำ อวดของสงวนของตัวเองต่อหน้าบุรุษทั้งสามคน
“อื้อฮือ” เสียงครางฮือดังกันขรม นัยน์ตาของจั่วหวินหลิงกับพวกเปล่งประกายวาวขึ้นมาทันที เมื่อมองเห็นความอวบนูนของเนื้อโคกตรกหว่างขาของนางกำนัลสาวเข้าอย่างเต็มตา เนื้อแคมทั้งคู่นั้นเบ่งพองออกมานูนเป่ง เพราะความงามของนางกำนัลสาวในวัยยี่สิบเศษๆ มองเห็นรอยผ่าแดงระเรื่อราวกับกลับกุหลาบสด
“ขึ้นไปนั่งยองๆบนโต๊ะ แล้วแหกหีให้พวกข้าดูเดี่ยวนี้ นังชิงชิง” จั่วหวินหลิงสั่ง
ชิงชิงหน้าร้อนวูบวาบด้วยความอับอาย ถึงนางจะพอมีวิทยายุทธบ้างแต่ก็รู้ตัวว่าเป็นชั้นปลายแถว ไม่มีทางจะสู้จั่วหวินหลิงกับพวกได้ เพื่อรักษาชีวิตเอาไว้ก็จำเป็นต้องยอมอับอายทำตามที่มันสั่ง นางขึ้นไปบนโต๊ะด้วยท่าทางกระมิดกระเมี้ยน จากนั้นก็ค่อยๆนั่งยองๆแยกขาออก แล้วใช้นิ้วสองข้างแบะแคมนูนให้เผยออกจากกัน จนปากรูเผยออ้าอวดความแดงอร่าม เนื้อเงี่ยนซึ่งฝังอยู่ตรงกลางร่อง เนื้ออวบก็โผล่ปลายจงอยอันแดงเข้มออกมากระดืบดิ้นให้เห็นราวกับว่ามีชีวิตจิตใจ
“ฮือ นายน้อย ที่เค้าลือกันว่านางกำนัลขององค์หญิงฉางผิงคัดมาแต่คนหีสวยๆทั้งนั้นคงจะเป็นจริงแท้แน่เลย” สือฉีกล่าว
“สวยจริงๆ ขนาดหีของนางกำนัลยังสวยขนาดนี้ แล้วหีขององค์หญิงฉางผิงจะสวยขนาดไหนนะ” จั่วหวินหลิงคิดในใจอย่างเสียวซ่าน ข้างฝ่ายชิงชิงนั้นหลับตาแหกหีด้วยความอับอาย ไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองใครทั้งสิ้น แต่หูยังคงได้ยินเสียงของทั้งสามคนช่วยกันวิจารณ์หีตัวเองอย่างชัดเจน
แล้วจั่วหวินหลิงก็ก็ฝังจมูกลงบนกะเปาะท้องน้อยอันขาวนูนเหนือเนินนั้นทันที ไซร้จูบอย่างหนักหน่วงจนนางกำนัลสาวสวยสะท้านไปทั้งตัว เพราะแฟนของนางไม่เคยไซร้บริเวณนี้เนื่องจากชิงชิงไม่อนุญาต และแล้วชิงชิงก็ต้องสยิวสุดตัว เมื่อจั่วหวินหลิงกดจมูกลงบนเนินโคกอย่างรวดเร็ว ใช่แต่เท่านั้นปากหนาของมันยังเม้มดูดตรงปากร่องเนื้อแดงอร่ามอยู่จุ๊บๆ ในที่สุดก็เม้มเอาปลายจงอยแตดเข้าไว้ด้วยริมฝีปาก...เน้น...ดูด และดูดอย่างรุนแรง พิษสงของการดูดร้ายแรงอย่างชนิดที่นางกำนัลสาวถึงกับผวาบิดตัวเอี๊ยดอ๊าด
สือฉีที่จับตาลูบควยของตัวเองอยู่ทนดูไม่ไหว ขึ้นไปนั่งประกบด้านหลังเอาควยถูไถไปที่ร่องตูดของชิงชิง แล้วสอดมือผ่านใต้แขนเข้าไปขยำเต้านม เจอรุมสองแบบนี้ ชิงชิงถึงกับร้องครวญครางออกมา เพราะความเสียวปร๊าบจนไม่อาจจะทนอยู่นิ่งได้
“อุ๊ยยย....อย่า...อย่า...อูยยย...ซี๊ด”
ชิงชิงร้องครวญคราง
“หีหอมเหลือเกินชิงชิงจ๋า น้ำแตกออกมาเต็มเลย อูยยย...หวานชื่นใจดีแท้ๆ”
จั่วหวินหลิงพร่ำชมหีของชิงชิง ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านทำให้ชิงชิงขมิบหีปล่อยน้ำเสียวแตกออกมาเป็นระยะจนชุ่มโชกลิ้นของจั่วหวินหลิงเต็มไปหมด
“นมก็ใหญ๊ หย่ายยย น้องชิงชิงนี่นมแข็งดีเหลือเกิน บีบมันส์จริงๆ อูยยย..มันเขี้ยวโว๊ย” สือฉีคำราวแล้วขยำขยี้อย่างไม่ปราณี
“อูยยย...เบา..เบา...ท่านพี่ นมชิงชิงจะแหลกแล้ว...อูยยย...” ชิงชิงร้องครวญคราง มือขยี้ไปที่มุ่นมวยผมของจั่วหวินหลิง
จั่วหวินหลิงแบะแคะของชิงชิงให้ถ่างอ้าออกอีก แล้วเม้มขบความเด่แข็งของเม็ดแตดจนรู้สึกว่าปากของเขากระทบกับน้ำเงี่ยนลื่นๆระลอกสองที่ชิงชิงขมิบเพิ่มออกมาอีก
จอมวายร้ายจึงเปลี่ยนวิธีใหม่ด้วยการดุนลิ้นสากหนาเข้าไปในร่องเนื้ออันอวบ ลื่นด้วยน้ำรัก ขยี้รัวลิ้นถูไถไปตามผนังอ่อน รสสวาทที่นางกำนัลคนสวยได้รับการปรนเปรออย่างหนักหน่วงจากจั่วหวินหลิงทำให้อารมณ์เงี่ยนของนางแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เสียวจนสุดประมาณ อีกทั้งสือฉีก็ทั้งขยำขยี้ปทุมถันทั้งสองก้อน... ยกแขนนางขึ้นเลียไปที่ใต้วงแขนขาวผ่อง... สูดดมกลิ่นกายสาวที่บริเวณนั้น ขนแข็งๆเสียดสีไปที่ผิวเนื้อขาวละเอียดอ่อนยิ่งทำให้ชิงชิงตัวสั่นระริกด้วยความเสียวเกินที่จะพรรณนา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น