ของขวัญสวรรค์สาบ ตอนที่ 2

ครู ชัยตื่นขึ้นมาเกือบ 7 โมงเช้า มองไปรอบๆก็เห็นตุ๊กตาตัวโปรดของเขาที่เขาได้รับมาจากเทวดาเจ่อๆอะไรซัก อย่าง มันทำให้ครูชัยลืมความเศร้าที่เมียของเขาต้องตายจากไปได้จริงๆ เพราะเมื่อคืนครูชัยได้พบกับสวรรค์แห่งใหม่ที่เมียของเขามิอาจเทียบติด นั่นคือลูกศิษย์ของเขานั่นเอง ความลับในห้องน้ำของวิภาวีลูกศิษย์จอมซนของเขาทำเอาใจเต้นไม่หาย เขามองตุ๊กตาตัวนั้นก็สังเกตเห็นว่า"ยัยวิตุ่น" (ที่เพื่อนๆของเธอเรียกัน) ขนาด 15 เซนฯบัดนี้เปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดนักเรียนแล้ว ครูชัยมองนาฬิกาก็เพิ่งได้รู้ว่าตนเองนั้นตื่นสายแล้ว จึงรีบลุกไปอาบน้ำ กินข้าว แต่งตัวจากนั้นก็ดึงเส้นผมที่พันรอบตุ๊กตาลูกศิษย์ออก ตุ๊กตานั้นก็กลับเป็บตุ๊กตาสีขาวซีดเหมือนตอนแรกที่เทวดาเล่ยให้มา ครูชัยนำมันใส่กระเป๋าไปโรงเรียนด้วย... วันนี้เป็นวันอังคาร ครูชัยไปถึงโรงเรียนช้ากว่าเวลาปกติ แต่ก็ทันเวลาเปิดห้องงานไม้ที่เขาสอนและมีเวลาอีกพอสมควรในการเตรียมการสอน ในคาบแรก การสอนในเช้าวันนั้นเป็นไปอย่างราบรื่นตามที่ครูชัยตระเตรียมไว้... จนกระทั่งสอนนักเรียนชั้น ป.5 ไป 2 ห้อง ครูชัยก็มีเวลาพักไปจนถึงบ่ายโมงเพราะไม่มีสอน เมื่อตรวจงานนักเรียนเสร็จครูชัยชอบมองไปรอบๆห้องเพื่อผ่อนคลาย เพราะห้องงานไม้ที่ไม่มีเด็กนักเรียนเรียนมันช่างเงียบสงบเสียจนแทบจะได้ยิน เสียงลมหายใจตัวเอง ซักพักครูชัยก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนอีกครั้ง เขานึกถึงเรือนร่างของวิภาวียามเปลือยเปล่าว่าจะงดงามเพียงใด จะเหมือนกับที่ตนเห็นเมื่อคืนหรือไม่ คิดแล้วครูชัยก็หยิบตุ๊กตาของเขาออกมา มัดเส้นผมวิภาวีที่ตนเก็บได้ วางไว้บนโต๊ะทำงานของเขาแล้วรออย่างใจเย็น... ตุ๊กตาขาวซีดไร้วิญญาณก็กลับกลายเป็นวิภาวีลูกศิษย์ของเขาในขนาดความสูง 15 เซนฯ วิภาวีตอนนี้อยู่ในท่านั่ง ดูเหมือนจะเรียนวิชาใดวิชาหนึ่งอยู่ ครูชัยได้แต่เดาว่าวิภาวีกำลังทำอะไรอยู่บ้างเพราะนอกจากตัวตุ๊กตาและเสื้อ ผ้าที่สวมใส่อยู่แล้ว สิ่งอื่นรอบตัวของวิภาวีจะไม่สามารถสังเกตเห็นได้จากตุ๊กตาตัวนี้ ครูชัยเฝ้ามองทุกอิริยาบถของวิภาวีอย่างสนใจ โดยไม่แคร์สายตาของลูกศิษย์ที่เงยหน้าขึ้นมองเป็นระยะๆ เพราะเขารู้ดีว่าลูกศิษย์จอมซนของเขาไม่มีทางรู้ว่าถูกครูเฝ้าสังเกต พฤติกรรมอยู่ วันนี้วิภาวีรวบผมที่ยาวเกือบถึงกลางหลังของเธอเป็นมัดเดียวแล้วผูกด้วยโบ ว์สีขาว ทำให้ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าที่ครูชัยเห็นเมื่อวันก่อน นิสัยขี้เล่นและชอบชวนเพื่อนคุยที่ครูชัยเห็นบ่อยๆก็ไม่ปรากฏ "ท่าทางจะเจอครูดุๆสินะวันนี้ หึๆๆ ซนไม่ออกเชียว" และแล้วเสียงออดก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าคาบเรียนที่ 3 ได้สิ้นสุดลงแล้ว แต่ครูที่สอนวิภาวีก็ยังไม่ปล่อยจนเกือบ 5 นาทีให้หลัง วิภาวีจึงได้เก็บสมุดหนังสือ "แม่ง!สอนเกินเวลานี่หว่า" ครูชัยบ่นพึมพำแทนนักเรียน... หลังจากเก็บของเข้ากระเป๋าเรียบร้อยแล้ว วิภาวีก็ลุกขึ้นยืน แล้วเดิน ดูจากทิศทางแล้วเหมือนกำลังจะออกนอกห้อง ครูชัยมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นวิภาวีเดินออกมาจากห้องจริงๆ ห้องงานไม้นั้นอยู่ชั้นล่างสุดแต่ห้อง ป.6 ที่วิภาวีเรียนนั้นอยู่ชั้น3 ถึงกระนั้นก็ยังมองเห็นกันได้เพราะตัวตึกอยู่ใกล้กัน ครูชัยมองตัวจริงสลับกับตุ๊กตาวิภาวี ทั้ง 2 ทำอากัปกิริยาเหมือนกันทุกประการ ทำให้ครูชัยมั่นใจมากขึ้น ว่าสิ่งที่เขาได้มานั้นไม่ใช่ความฝัน ไม่ใช่เรื่องหลอกลวง จนกระทั่งวิภาวีเดินหายลับไป ครูชัยก็หันมาสนใจตุ๊กตาที่เดินอยู่กับที่บนโต๊ะของเขาแทน ไม่นานตุ๊กตาวิภาวีก็เข้าไปในห้องซึ่งครูชัยมั่นใจว่าเป็นห้องน้ำชัวร์ เพราะสุดทางเดินที่วิภาวีเดินไปนั้นมีห้องน้ำอยู่ จิตใจของครูชัยเริ่มกระสับกระส่ายมากขึ้น เมื่อตุ๊กตาตรงหน้าของเขาล้วงมือเข้าไปดึงกางเกงในสีชมพูลงมากองที่หัวเข่า แล้วเริ่มนั่งฉี่ลงบนส้วมแบบโถ ครูชัยก้มลงมองด้านข้างของตุ๊กตา ก็เห็นน้ำสีเหลืองอ่อนๆไหลผ่านร่องเพศของลูกศิษย์ออกมาแล้วหายไป "อ๋อ...พอฉี่ออกมานอกตัวก็จะหายไป...อืม ดี" ครูชัยนึกไปมองไป มือข้างหนึ่งก็ล้วงลงไปกำเจ้าโลกรูดขึ้นลงเบาๆ โดยไม่ลืมที่จะมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นระยะๆเผื่อมีใครเดินผ่านไปมา ซึ่งนานๆจะมีซักคนหนึ่ง บัดนี้วิภาวีฉี่เสร็จแล้วแต่เจ้าตัวยังคงนั่งอยู่เฉยๆ "คิดจะโดดเรียนรึไง ยัยวิตุ่น" นาฬิกาในห้องครูชัยบ่งบอกว่าเลยเวลาเรียนคาบ 4 มาเกือบสิบนาทีแล้ว ในที่สุดวิภาวีก็เริ่มเคลื่อนไหว แต่ดูไม่เหมือนกำลังจะกลับไปเรียนเลย วิภาวีลุกขึ้นยืน ดึงฝาปิดโถส้วมลงมาขณะที่อีกมือก็ถอดกางเกงในออกมาจากขาข้างซ้ายปล่อยให้กกน .ผ้าฝ้ายสีชมพูกองอยู่ที่ข้อเท้าขวา แล้วนั่งลงบนโถส้วมอีกครั้ง ครูชัยตอนนี้รู้แล้วว่าวิภาวีคิดจะทำอะไร อย่างไม่รีรอ ครูชัยปลดซิบกางเกงตัวเองออก งัดท่อนควยออกมาปลดปล่อยให้เป็นอิสระ แล้วสาวท่อนเนื้อที่ตนกำอยู่ไปพร้อมกับดูกิจกรรมของลูกศิษย์แสนซนของเขา หลังจากนั่งบนโถวิภาวีก็ฉายหนังซ้ำให้ครูชัยดูอีกครั้ง วิภาวีใช้มือซ้ายรวบกระโปรงขึ้นมารวมกันที่เอว เผยให้เห็นร่องเพศที่ยังแฉะจากการปลดทุกข์ที่อัดอั้นมา 2 คาบ โดยที่ครูชัยไม่ต้องก้มลงมองให้เมื่อยคอ หัวเข่าซ้ายและขวาที่เคยอยู่ใกล้ชิดกันบัดนี้ต่างฝ่ายต่างก็แยกไปคนละทาง มือขวาที่ยังว่างอยู่ก็เลื่อนลงมาบนเนินสวาทจากนั้นวิภาวีก็เริ่มถูร่อง เสียวของตนอย่างไม่อายใคร วิภาวีเล่นบทระเริงกามด้วยตนเองอย่างถึงพริกถึงขิง ทำเอามือที่กำท่อนเสียวของครูชัยชักเข้าออกไม่เป็นจังหวะ คราวนี้ครูชัยเป็นฝ่ายชนะ เพราะเขาออกสตาร์ทไปก่อนแล้ว น้ำเสียวของเขาพุ่งออกมาท่วมง่ามมือ บางส่วนหกลงบนเก้าอี้ด้วย แต่เขาไม่สนใจ ต้องการเพียงแค่ได้เห็นจุดสุดยอดของลูกศิษย์สาวเท่านั้นเอง และแล้ววิภาวีก็บรรลุความใคร่ของตน ต่อหน้าครูสอนงานไม้ของเธอเป็นหนที่ 2 ครูชัยมองลูกศิษย์สาวเหนื่อยหอบอย่างมีความสุข พลางเช็ดคราบความสุขของตนไปด้วย ระหว่างนั้นครูชัยก็นึกแผนการณ์เด็ดๆขึ้นมาได้ ครูชัยรีบเก็บทุกอย่างให้เข้าที่ รวมทั้งตุ๊กตาลูกศิษย์สาวด้วย แล้วรีบเดินออกจากห้องทำงานของเขาทันที วิภาวีหลังจากเสร็จสิ้นภาระกิจของเธอแล้วก็เคลียร์ทุกอย่างให้เข้าที่ ล้างมือล้างหน้าล้างตา เธอมองหน้าตัวเองในกระจก ใบหน้าของเธอแดงเรื่อๆ เธอสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆเพื่อให้สภาพร่างกายปกติที่สุดก่อนจะเข้าห้องเรียน แต่พอออกมาจากห้องน้ำวิภาวีก็พบกับครูชัยที่ยืนรออยู่ "สวัสดีค่ะครูชัย" "อืม" ครูชัยตอบรับลูกศิษย์ "ทำอะไรมาวิตุ่น ทำไมไม่เข้าห้องเรียน.." "เข้าห้องน้ำซิคะครูชัย ก็เห็นอยู่อ่ะ" วิภาวีตอบโดยที่ยังไม่รู้ตัวว่าที่ครูชัยเห็นนั้นมากกว่าที่เธอคิดแค่ไหน "แล้วทำอะไรในห้องน้ำล่ะ" ครูชัยเริ่มถามเจาะประเด็น "ก็..ปัสสาวะสิคะ" วิภาวีเริ่มลังเลที่จะตอบ พยามยามจะจบบทสนทนานี้แล้วเดินกลับเข้าห้อง แต่ครูชัยขวางทางอยู่ "แล้วหลังจากนั้นล่ะ" "หลังจากนั้น..หลังจากนั้นหนูก็ล้างมือแล้วก็ออกมานี่ไงคะ ครูชัยนี่ถามอะไรแปลกๆ" วิภาวีตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน แต่ในใจนั้นเริ่มหวั่นๆแล้ว ว่าอยู่ๆทำไมครูชัยถึงถาม "หนูไปนะคะ เดี๋ยวเข้าห้องเรียนไม่ทัน" วิภาวีเดินผ่านครูชัยไปไม่ถึงก้าวก็ถูกครูชัยคว้าข้อมือขวาที่เธอเพิ่งใช้ ระบายอารมณ์ไปหมาดๆ "เดี๋ยวก่อน" ครูชัยมองหน้าวิภาวีแล้วยกมือวิภาวีขึ้นดม "นี่กลิ่นอะไร" ครูชัยพูดหลังจากดมนิ้วกลางของลูกศิษย์จนชื่นใจแล้ว วิภาวีตกใจสุดขีด เป็นที่รู้กันว่ากลิ่นที่ครูชัยพูดถึงคือกลิ่นอะไร วิภาวีไม่นึกว่าครูชัยจะทำแบบนี้แต่ก็ชักมือหลบไม่ทัน -ตายแล้ว!ทำไงดีล่ะ ครูชัยรู้เรื่องซะแล้ว- วิภาวีคิด สายตาเธอส่ายไปส่ายมาอย่างผู้ต้องหาที่ถูกจับไต่สวน "เธอโดดเรียนออกมาทำเรื่องแบบนี้ในโรงเรียนเชียวหรือ" ครูชัยกดดันวิภาวีด้วยคำถามนี้อีกครั้ง จนวิภาวีได้แต่ยืนเงียบๆไม่กล้าตอบอะไร "มาคุยกับครูที่ห้องครูหน่อยสิ" วิภาวีเงยหน้ามองครูชัย สีหน้าเอาจริงของครูชัยทำเอาเธอกลัวจับใจ เธอเดินตามครูชัยไปโดยไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง... ที่ห้องงานไม้ของครูชัย ครูชัยจัดเก้าอี้ให้วิภาวีนั่ง ซึ่งห่างไกลจากสายตาผู้คนภายนอกมากที่สุด วิภาวีนั่งลงอย่างสงบก้มหน้าก้มตา มือทั้งสองกุมอยู่ที่ตัก ครูชัยเลื่อนเก้าอี้อีกตัวมานั่งอยู่ตรงหน้าวิภาวี "บอกครูซิว่าเธอไปทำอะไรมา" ครูชัยเริ่มซักไซ้ต่อ เมื่อเห็นวิภาวีเงียบเฉย ครูชัยก็ถามย้ำอีกที "ครูถามไม่ได้ยินหรือครับ ถ้าวิไม่ตอบ ครูจะบอกเรื่องนี้ให้ครูอุษณีษ์รู้นะ" ครูอุษณีษ์เป็นครูสอนวิชาสังคม เป็นคนเจ้าระเบียบ นักเรียนทุกคนรู้ดีว่าเธอ"โหด"เพียงใด หลังจากตัดสินใจครู่หนึ่งวิภาวีก็เริ่มพูด "ครูชัยก็รู้อยู่แล้วนี่คะ จะถามหนูอีกทำไมอ่ะ" เธอพูดทั้งๆที่ยังก้มหน้าอยู่ จริงอย่างที่เธอว่า ครูชัยรู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้วแต่เขาต้องการที่จะทำให้เธอได้อาย เขารู้สึกสนุกที่เห็นเด็กๆอาย โดยเฉพาะเรื่องเพศ "เอาเถอะ ว่าแต่ครูจะทำยังไงกับเธอดีนะ โดดเรียนออกมาทำเรื่องแบบนี้เนี่ยะ" วิภาวีเงยหน้ามองครูชัยอีกครั้ง เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังไม่เปลี่ยนเธอก็ก้มหน้าลงไปอีก "ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ แล้วหนูจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว" เสียงวิภาวีสั่นเครือ "ครูจะรู้ได้ไงว่าเธอจะรักษาสัญญา ไม่ทำอย่างนี้อีกฮึ..." เกิดความเงียบขึ้นอีกชั่วขณะหนึ่ง "เอางี้... ครูจะทดสอบเธอ ถ้าวเธอผ่านก็กลับห้องเรียนไปได้ ครูจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก" วิภาวีเงยหน้าขึ้น สีหน้าบ่งบอกถึงความหวัง "แต่ถ้าไม่ผ่าน...ครูคงจะต้องบอกเรื่องนี้ให้ครูอุษณีษ์จัดการต่อล่ะนะ" วิภาวีเปลี่ยนสีหน้าแสดงความกังวลอีกครั้ง -ทดสอบ...แล้วจะทดสอบแบบไหนล่ะเนี่ยะ- วิภาวีคิดในใจ "ว่าไง...ตกลงมั๊ย วิภาวี" ครูชัยย้ำจนวิภาวีไม่มีเวลาได้คิดมาก "เอ่อ..ค่ะๆ ทดสอบก็ได้" วิภาวีตกปากรับคำ "ดี.. งั้นนั่งรอครูเดี๋ยว" ครูชัยเปิดล็อคเกอร์คว้าเชือกยาวประมาณ 4-5 เมตรออกมา สีหน้าของเขายิ้มอย่างมีเลศนัย ครูชัยคิดแผนการณ์ต่างๆนานาที่จะเผด็จศึกลูกศิษย์จอมซนคนนี้ แต่ไม่มีแผนไหนเหมาะเท่าแผนนี้อีกแล้ว ครูชัยอ้อมไปด้านหลังของวิภาวี จับแขนทั้งสองข้างของเธอแล้วเริ่มลงมือมันแขนนั้นในลักษณะไขว้หลังติดกับ เก้าอี้ "ครูชัย...ทำอะไรคะ" วิภาวีตกใจ พยายามจะดึงมือของตนให้เป็นอิสระ แต่ไม่เป็นผล ครูชัยจับแขนทั้ง2ข้างของเธอไว้อย่างแน่นหนา แรงของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมิอาจต้านทานแรงผู้ใหญ่ได้อยู่แล้ว วิภาวีเริ่มกลัวในสิ่งที่ครูชัยกำลังทำอยู่ แต่ก็ไม่กล้าร้องให้คนช่วยเพราะครูชัยกำความลับของเธออยู่ เมื่อมัดแขนทั้งสองข้างไว้กับเก้าอี้เสร็จแล้ว ครูชัยลากเชือกที่เหลือมายืนอยู่หน้าวิภาวี ลูกศิษย์ของเขายังคงดิ้นรนให้ตนหลุดจากพันธนาการแต่ก็ไม่เป็นผล ครูชัยยิ้มอย่างภูมิใจ แล้วเริ่มลงมือต่อกับขาข้างซ้ายของเธอ "ครูชัยจะทำอะไรหนูอ่ะ" เสียงวิภาวีแสดงความกังวลใจยิ่งขึ้นเมื่อรู้ว่าขณะนี้ตนไม่สามารถขยับไปไหน ได้อย่างอิสระแล้ว "ครูกำลังจะทดสอบวิไง" ครูชัยตอบพลางมัดขาข้างซ้ายเข้ากับขาเก้าอี้ "แล้วทำไมต้องมัดหนูด้วยล่ะคะ" ครูชัยไม่ตอบอะไรจนกระทั่งมัดขาขวากับเก้าอี้เสร็จเป็นที่เรียบร้อย ครูชัยยิ้มอย่างมีเลศนัยอีกครั้งเมื่อได้คิดถึงสิ่งที่จะทำกับเด็กสาวที่ อยู่ตรงหน้าต่อไป ครูชัยเดินอ้อมไปข้างหลังวิภาวีอีกครั้งทำให้เธอกลัวยิ่งขึ้น เพราะไม่รู้ว่าครูของเธอคิดจะทำอะไร ในที่สุดก็มีเสียงตอบ "ครูจะทดสอบวิ ว่าวิจะรักษาสัญญาครู ไม่ทำเรื่องแบบนั้นอีกในโรงเรียน" ครูชัยอธิบาย "ยังไงล่ะคะ" วิภาวียังไม่เข้าใจอยู่ดี "ถ้าวิภาวีนั่งอยู่เฉยๆได้ตลอด 10 นาทีต่อไปนี้ โดยไม่แสดงอาการว่าวิเกิดอารมณ์ทางเพศ ครูจะปล่อยวิไป ไม่บอกเรื่องนี้กับใครด้วย" ครูชัยยื่นเงื่อนไข -นั่งเฉยๆ 10 นาทีเหรอ... สบายอยู่แล้ว- วิภาวีคิดในใจ "ตกลงไหมวิ" "ตกลงค่ะ" วิภาวีรับข้อตกลง "หึๆๆ ดี งั้นครูตั้งเวลาไว้ที่...10โมง50นาที" วิภาวีเหลือบดูนาฬิกาในห้องงานไม้ มันบอกเวลา 10:40 นี่เธอโดดเรียนออกมาครึ่งชั่วโมงแล้วหรือนี่ วิภาวีคิดในใจ ขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่เพลินๆเพื่อรอเวลาให้หมดไป วิภาวีก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อครูชัยโอบเอวของเธอด้วยแขนทั้ง2ข้างของเขา มันทำให้เธอรู้สึกเสียวแว๊บขึ้นมาชั่วขณะหนึ่ง แล้วเธอก็ระลึกได้ถึงความหมายที่แท้จริงของ10นาทีต่อจากนั้น "ครูชัยขา..หนูไม่อยากทดสอบแล้ว ปล่อยหนูเถอะนะคะ" วิภาวีขอร้องอย่างสุดชีวิต "ถ้างั้นครูจะเอาเรื่องที่วิทำในห้องน้ำไปบอกครูอุษณีย์นะ" ครูชัยเตือนสติลูกศิษย์พลางเอาแขนที่กอดรัดวิภาวีไว้นั้นเสียดสีกับรอบเอว ของเธอช้าๆ วิภาวีเถียงไม่ออก ตอนนี้เธอเป็นฝ่ายเสียเปรียบทุกรูปแบบจึงจำใจต้องยอบรับการทดสอบ 10 นาทีที่ดูยาวนานเหลือเกินสำหรับเธอต่อไป "อืม...ครูว่าครูเพิ่มกฏใหม่เข้าไปอีกดีกว่า" วิภาวีคิดในใจ -ยังมีอะไรให้หนูเสียเปรียบมากขึ้นอีกเหรอเนี่ยะ- "ถ้าวิภาวีส่งเสียงออกมาแม้แต่นิดเดียว ถือว่าหนูผิดคำสัญญาต่อครูด้วยนะ" ข้อตกลงนี้ออกจะเกินไปซักหน่อย แต่เธอก็ไม่กล้าขัดขืนอะไร และเมื่อเห็นดังนั้น ครูชัยก็ไม่ปล่อยให้ 10 นาทีทองในชีวิตหลุดลอยไปเปล่าๆ มือขวาของเขาเริ่มมุดเข้าไปในเสื้อของลูกศิษย์ ใจของวิภาวี เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าครูชัยคิดจะทำอะไรกับเธอ ใจหนึ่งก็อยากให้บททดสอบนี้จบลงเร็วๆ แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกประหลาดที่ถูกกระทำเช่นนี้ มือของครูชัยที่มุดเข้าไปสัมผัสหน้าท้องน้อยๆอันอ่อนนุ่มของลูกศิษย์ ทำเอาความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขามลายไปสิ้น ครูชัยเลื่อนมืออีกข้างเข้าไปสมทบจากนั้นค่อยๆเลื่อนมือขึ้น ชายเสื้อของลูกศิษย์ก็ลอยสูงขึ้นตามมา จนแม้ว่าครูชัยจะนั่งอยู่ด้านหลังของวิภาวี เขาก็มองเห็นหน้าท้องขาวๆของลูกศิษย์ได้อย่างชัดเจน แต่มือของเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น มันขึ้นไปจนถึงใต้หน้าอกเธอจากนั้นครูชัยก็เลื่อนมือขึ้นลงบริเวณนั้นอย่าง ช้าๆ แค่ได้คิดว่าครูของเธอจะจับนมเธอแค่นี้ก็ทำให้ใจวิภาวีเต้นผิดจังหวะแล้ว ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้นครูชัยก็เลิกทั้งเสื้อนักเรียนและเสื้อชั้นในของ เธอขึ้นเหนือหน้าอกของเธอ วิภาวีอายสุดชีวิต แต่ก็ไม่พูดอะไร พยายามเบือนหน้าหนีความจริงที่เกิดขึ้น หน้าอกเล็กๆที่กำลังแตกหน่อชูเด่นขึ้นมาเหนือร่างกายน้อยๆของเธอ ครูชัยมองมันอย่างเอ็นดู เขาเคยเห็นจากตุ๊กตามาแล้วแต่คราวนี้เป็นของจริง รูปร่างและสีสันของมันชวนให้สัมผัสเป็นอย่างยิ่ง ไม่รอช้าครูชัยคว้าทั้ง 2 เต้านั้นนวดเฟ้นเบาๆ จนเจ้าของเต้านั้นได้แต่หลับตาสะกดอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ "หน้าอกวินี่นิ่มดีจังเลย ครูช๊อบชอบ" ครูชัยแซวลูกศิษย์ วิภาวีตอบรับด้วยสีหน้าที่แดงเรื่อ "หืม...หัวใจเต้นแรงอย่างนี้แสดงว่ามีอารมณ์หรือเปล่านะ" ครูชัยรู้สึกได้ถึงการเต้นของหัวใจที่ผิดปกติของเธอแต่ก็ยังไม่สรุปว่าเธอ แพ้ เมื่อแหย่เล่นกับทรวงอกของลูกศิษย์จนหนำใจแล้ว ครูชัยก็เริ่มลดมือต่ำลงไปจับที่สะโพกของลูกศิษย์ จากนั้นค่อยๆดึงกระโปรงให้เลื่อนสูงขึ้น น่องขาขาวๆของลูกศิษย์ก็โผล่ออกมาอวดให้ครูของเธอได้เห็น ครูชัยลูบโคนขาของลูกศิษย์ขึ้นลงหลายครั้ง สัมผัสนั้นทำเอาลูกศิษย์ตัวน้อยของเขาขนลุกซู่ไปด้วยความเสียวซ่าน วิภาวีเหลือบมองนาฬิกาอีกครั้ง มันเหลือเวลาอีกตั้ง 6 นาที ช่างเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานเสียจริง และแล้วจู่ๆเธอก็ถอนหายใจดังเฮือกเมื่อมือของครูชัยรุกล้ำเข้าไปในเขตสงวน ที่สุดในร่างกายเธอ มือซ้ายของครูชัยตอนนี้มุดเข้าไปในกางเกงในของเธอ นิ้วของครูชัยเริ่มหยอกล้อติ่งเสียวของเธอ ทำเอาวิภาวีต้องแอ่นตัวไม่ยอมให้ถูกสัมผัสแต่โดยดี แต่ไม่มีประโยชน์ เพราะเธอถูกมัดอย่างแน่นหนาด้วยเชือกที่ครูชัยมัดเองกับมือ วิภาวีได้แต่ทำใจสงบ ห้ามใจไม่ให้มีอารมณ์ร่วมไปกับนิ้วที่กำลังถูไถร่องเสียวของเธออย่างสนุก สนาน มือของวิภาวีกำแน่น เท้าของเธอเหยียดตึง ลมหายใจของเธอแรงขึ้นเป็นลำดับ การถูกครูของตนเองสัมผัสของสงวนอย่างนี้ทำให้วิภาวีรู้สึกเสียวซ่านกว่าการ สัมผัสด้วยตัวเองหลายร้อยเท่า เธอนึกถึงเวลาที่เธอช่วยตัวเองแต่ละครั้ง คราวนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจนเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ น้ำเสียวบางส่วนที่ยังค้างอยู่กลับเพิ่มปริมาณขึ้นมาอีก จนสุดท้ายเธอก็ต้องยอมแพ้ต่อความอยากในตัวเธอ "ครูชัยขาาา" เสียงวิภาวีเรียกชื่อครูของเธออย่างออดอ้อน ทำเอาครูชัยวูบวาบไปทั้งตัว แต่กระนั้นก็ยังตอบรับคำเรียกขานของลูกศิษย์ "ว่าไง" พลางถูไถร่องเสียวของเธอที่บัดนี้ท่วมไปด้วยน้ำรักอย่างไม่กลัวถลอกปอกเปิก วิภาวีรวบรวมความกล้า สูดหายใจลึกๆครั้งนึงแล้วพูดต่อ "ครูชัย... แหย่นิ้วเข้าไปอีกหน่อยนะคะ หนูอยากจะแย่อยู่แล้ววว" ครูชัยแทบไม่เชื่อหูตัวเอง วิภาวีลูกศิษย์ของเขาสารภาพความอยากให้เขาฟัง ครูชัยรู้สึกถึงชัยชนะของตน อยากจะทำให้ความต้องการของลูกศิษย์สุดที่รักเป็นจริง แต่กระนั้นก็ยังไว้ฟอร์มครู "วิภาวี ครูไม่นึกเลยนะ ว่าเธอจะกล้าพูดเช่นนี้" พูดไปพลางขยี้ติ่งแตดไปพลาง วิภาวีได้แต่ร้องซื๊ด เมื่อนิ้วที่กำลังหยอกล้อติ่งเสียวของเธอเริ่มล่วงล้ำเข้าไปสู่รูสวรรค์ตาม ความปรารถนาของเธอ "อย่างนี้ใช่ไหมวิ" ครูชัยแกล้งแหย่แค่ข้อนิ้วเดียวเข้าออกเบาๆ "อือออ... ลึกกว่านี้อีกค่ะ" น้ำเสียงที่วิภาวีตอบอย่างไม่มียางอาย กลับทำให้ครูชัยรู้สึกเอ็นดูเธอเป็นอย่างยิ่ง เขาก้มลงเอาหน้าซุกไซร้ซอกคอลูกศิษย์สุดพิศวาสของเขาพร้อมกับทำคำของของเธอ ให้เป็นจริง ครูชัยสอดนิ้วกลางเข้าไปจนมิด แล้วคว้านสำรวจโครงสร้างภายในของเธอ วิภาวีสะดุ้งโหยง เพราะนิ้วของครูชัยทั้งใหญ่ทั้งยาวกว่าของเธอนัก มันเข้าไปได้ลึกกว่าและเสียวกว่าที่เธอทำเองเป็นไหนๆ เสียงวิภาวีหายใจหอบแฮกอย่างทุรนทุราย ปากประตูสวรรค์ที่ตอดสิ่งแปลกปลอมที่ล่วงล้ำเข้ามาไม่หยุด บ่งบอกครูของเธอว่าเธอกำลังจะไปทัวร์สวรรค์แล้ว ครูชัยเมื่อเห็นลูกศิษย์เป็นเช่นนี้ก็ระดมกำลังของตนสร้างความเสียวสุดให้ ลูกศิษย์ของเขาประทับใจไม่รู้ลืม ปากก็ไซร้ไปตามซอกคอสลับกับหอมแก้มซ้ายทีขวาทีสูดดมความหอมแห่งวัยสาวของเธอ มือขวากำหน้าอกลูกศิษย์นวดแฟ้นไปมาพร้อมๆกับเขี่ยหัวนมสีชมพูอ่อนๆเบาๆ ส่วนมือช้ายที่ซุกอยู่ในร่มผ้าวิภาวีก็ทำหน้าที่บำบัดความใคร่ จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายก่อนสำเร็จความปรารถนาของเธอ วิภาวีก็ส่งสัญญานให้ครูของเธอรู้ "อ้า..อ้า..อ้า... โอ้ววววว..." สิ้นเสียงสัญญานนั้น น้ำสวรรค์ของเธอก็พรั่งพรูออกมาจากรูเสียว บางส่วนไหลออกมาเปรอะเก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่ แต่ส่วนใหญ่จะหกเลอะกางเกงในสีชมพูของเธอจนเปียกชุ่มไปหมด ครูชัยยังคงสาวเข้าออกจนกระทั่งปากถ้ำของลูกศิษย์เลิกตอดนิ้วของเขา ครูชัยยังไม่ถอนนิ้วของเขาออกจากช่องเพศของลูกศิษย์ ภายในนั้นมันนิ่มพอๆกับของเมียของเขา แต่ให้ความรู้สึกที่ดีกว่าเป็นร้อยเท่า วิภาวีตอนนี้นอกจากเสียงเหนื่อยหอบแล้ว เธอก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆโต้ตอบครูของเธอ ครูชัยถอนนิ้วของตนออกมาแกล้งยกขึ้นมาดูต่อหน้าลูกศิษย์ คราบความใคร่ของเธอติดนิ้วของครูชัยเต็มไปหมด วิภาวีหน้าแดงด้วยความอายที่กลับเข้ามาหลังจากสำเร็จความใคร่ของเธอ ครูชัยยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อตนเองมีส่วนช่วยให้ลูกศิษย์ของเขามีความสุข เช่นนี้ แต่เมื่อสติของวิภาวีกลับคืนมา เธอก็เริ่มร้องไห้ ครูชัยเห็นท่าไม่ดีรีบปลดเชือกที่พันธนาการเธอไว้ แล้วหันมาคุยตรงหน้าวิภาวี "เป็นอะไรไป วิภาวี ร้องไห้ทำไม" ครูชัยกุมมือวิภาวีไว้แน่น เมื่อเห็นว่าเธอยังคงสะอึกสะอื้นอยู่ แต่จริงๆแล้วเพื่อป้องกันไม่ให้วิภาวีดึงเสื้อที่โชว์เนินอกน้อยของเธอลง วิภาวีก็ไม่ได้รู้เนื้อรู้ตัวเลย มือของเธอสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว แต่ครูชัยก็รับรู้ได้เพียงแต่ว่ามือของลูกศิษย์นุ่มมาก "ครูชัย... อย่าบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้เลยได้ไหมคะ" วิภาวีขอร้องครูชัย เธอยังกังวลเรื่องที่จะถูกฟ้องอยู่ เธอไม่เห็นหนทางรอดอื่นใดอีกแล้ว เมื่อครูชัยเห็นดังนั้นเขาก็ดึงลูกศิษย์ตัวน้อยเข้ามาโอบกอดอย่างแนบแน่น อารมณ์เศร้าของวิภาวีทำให้เธอต้องกอดสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเพื่อคลายความเศร้า "ไม่เป็นไรนะวิภาวี...ครูไม่บอกใครก็ได้" เสียงครูชัยปลอบประโลมเธอทำเอาหัวใจของโลดเต้นอย่างมีความหวัง "จริงๆนะคะครูชัย" วิภาวีถามย้ำความแน่ใจอีกครั้ง "จริงสิ...วิ หยุดร้องไห้ได้แล้ว" วิภาวีลุกขึ้นเช็ดคราบน้ำตาทันทีที่ครูชัยบอกเธอ "ต้องอย่างนี้สิคนเก่งของครู" วิภาวียิ้มตอบครูชัยทั้งๆที่ยังตาแดงอยู่ "ขอบคุณนะคะครูชัย หนูจะไม่ทำอย่างนี้ในโรงเรียนอีกแล้ว หนูสัญญาค่ะ" วิภาวีตอบพลางยกมือไหว้ครูของเธอ "อืม... จริงๆแล้ววิไม่ต้องเลิกก็ได้นะ" ครูชัยขัด วิภาวีเงยหน้าขึ้นมองครูชัยอย่างสงสัย "เวลาที่วิถึงจุดสุดยอดเมื่อกี้เนี่ยะ ...น่ารักดีนะ ครูชอบ" วิภาวีอายจนหน้าแดงเมื่อได้ยินสิ่งที่ครูของเธอสารภาพ "ถ้าอยากทำอีกล่ะก็...มาทำที่นี่สิ เดี๋ยวครูจะช่วยแบบเมื่อกี้อีก ดีมะ" ครูชัยเสนอทางเลือกให้วิภาวีซึ่งตอนนี้รู้สึกโล่งใจเป็นที่สุด เพราะนอกจากจะไม่ถูกฟ้องเรื่องที่เธอทำแล้ว เธอยังมีครูชัยผู้ซึ่งเพิ่งส่งเธอไปสวรรค์อยู่หยกๆคอยเป็นผู้ช่วยเธออีก "ว่าไง...โอเคมั๊ย" ครูชัยถามด้วยจิตใจร้อนรน วิภาวียิ้มกลับแทนคำตอบพลางถอนตัวออกจากอ้อมกอดครูชัย ก่อนที่จะหัวเราะแหะๆแล้ว วิ่งกลับเข้าห้องเรียนของเธอไป วันนี้ช่างเป็นวันที่เขามีความสุขมากจริงๆ ครูชัยคิด วิภาวีเองก็เช่นกันระหว่างทางที่วิ่งกลับเข้าห้อง เธอได้แต่คิดถึงสิ่งที่ครูชัยกับเธอทำร่วมกัน เธอไม่เคยรู้สึกสุดยอดได้ถึงขนาดนี้มาก่อน ได้แต่หวังว่าจะมีโอกาสให้ครูชัยช่วยเธออีกครั้ง...