MASK FANCY ตอนที่ 4

สามสาวเดินออกมาจากห้องแต่งตัวและเดิน เข้าไปในห้องงานด้วยความตื่นเต้น ภายในห้องงานมีแสงไฟสลัวและมีเสียงเพลงดังอย่างครึกครื้น พอมาถึงทุกคนก็ตะลึงกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า “โอ้โห..คนเยอะจังเลย ราตรี” มาลินอุทาน “แถมยังไม่ใส่เสื้อผ้ากันเลยด้วย โทงเทงไปหมด” อัญ ญาอุทานบ้าง สามสาวเริ่มปรับตัว ปรับความรู้สึก และพยายามขจัดความอายของตัวเองทิ้งไป ไม่นานนักก็เริ่มรู้สึกกลมกลืนไปกับบรรยากาศนั้น “ไป..เราไปหาที่นั่ง กันก่อนเถอะ” ราตรีชวน หลังจากเลือกทำเล หาที่นั่งแล้วได้แล้ว สามสาวก็เริ่มสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เพื่อสร้างความคึกคักให้กับตัวเอง “ยู้ ฮู้….เอ้า!!! ชนแก้วหน่อย” เสียงหัวเราะปะปนกับเสียงเพลงอึกทึก ช่างดูได้บรรยากาศความซ่ายิ่งนัก เวลาผ่านไปได้สักพักนึง สามสาวเริ่มคึกคักตามลำดับ “นี่ ๆ เธอดูแม่คนนั้นสิ นมก็ใหญ่ล้น แถมอ้วนแผละอีก คิก ๆ “ อัญญาเริ่มสอดส่ายสายตามองไปรอบ ๆ ตัวหลังจากแอลกอฮอล์ในเลือดได้ที่แล้ว “เธอดูแต่ผู้หญิง เธอไม่ดูผู้ชายบ้างล่ะ ดูคนนั้นสิ นี่ขนาดยังไม่แข็งตัวนะยังใหญ่ขนาดนั้นเลย” ราตรีก็เริ่มชักกรึ่ม ๆ เช่นกัน “ไหน ๆ “ อัญญาชะเง้อมองตามด้วยความอยากรู้อยากเห็นบ้าง “นั่นไง นั่นไง มุมโน้น” ราตรีชี้ “โอ้หูย…เธอเอ๊ย..ใหญ่จริง ๆ ด้วย มีหวังโดนเสียบทีบานแน่ย่ะ ฮ่า ๆ ๆ “ อัญญาหัวเราะร่วน มาลินเองก็เริ่ม หน้าแดง เลือดสูบฉีด และกำลังมีอารมณ์คึกคักสุดขีดเช่นกัน แต่ก็ยังคงไว้ท่าตามประสาผู้ดีเก่า “พวกเธอนี่ ทะลึ่งจริง ๆ “ มาลินกล่าว เหล่าผู้คนเดินเพ่นพ่านไปมา บ้างก็เดินอวดของลับกันอล่างฉ่างทั้งหญิงและชาย บ้างก็มีเพียงกางเกงในตัวจิ๋วบังที่นาผืนน้อย ๆ เอาไว้ แต่ถึงแม้จะมีกางเกงในปิดบังเอาไว้ ก็ดูเหมือนทุกคนเต็มใจที่จะเปิดเผยมันออกมาโชว์ถ้าหากเจอคนที่ถูกใจ “นี่ ราตรีเธอจะถอดกางเกงในนั่นออกมั๊ยคืนนี้” อัญญาถาม “อ๋อ แน่นอน!! ถ้าฉันเจอหนุ่มหุ่นล่ำ ๆ กล้ามใหญ่ ๆ ตามสเป็คของฉันล่ะก็.. และที่สำคัญฉันชอบท่อนใหญ่ ๆ มันสะใจดี ฮ่า ๆ “ ราตรีกล่าวด้วยสีหน้าระรื่น “ของฉันชอบยาว ๆ นะ ไม่ชอบใหญ่มาก เพราะยาว ๆ มันถึงใจดี แล้วเธอล่ะมาลิน” อัญญากล่าวบ้าง “ไม่!! ฉันไม่ถอดเด็ดขาด แค่นี้ฉันก็อายจะแย่อยู่แล้ว” มาลินยืนยันหนักแน่น ราตรีและอัญญามองหน้า กันเลิ่กลั่ก พร้อมกับเชื่อในคำพูดนั้นของมาลิน เพราะมาลินถูกเลี้ยงมาแบบลูกผู้ดี คงรักนวลสงวนตัวมากกว่าพวกเธอเป็นแน่ “เอ่อ..ราตรี แต่ฉันยังกังวลอยู่อย่างหนึ่ง” มาลินถาม “อะไรเหรอ” “เธอว่า จะมีคนจำเสียงของเราได้มั๊ย” “โถ…นึกว่าเรื่องอะไร จำไม่ได้หรอก เสียงพูดที่ผ่านหน้ากากที่เราใส่อยู่มันฟังดูทุ้ม ๆ กว่าปกติ ฉันยังจำเสียงเธอไม่ได้เลย” ราตรีบอก “เสียงเพลงก็กลบออกอย่างนี้” อัญญาเสริม “นั่นสิเนอะ เสียงพวกเธอก็ฟังดูเพี้ยนไปเหมือนกัน” มาลินเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย “เธอกังวลมากไป เดี๋ยวจะไม่สนุกเอา” อัญญาพูดพลางยกแก้วเหล้าเย็น ๆ ขึ้นมาดื่มอย่างชื่นใจ ทันใดนั้นก็มี หนุ่มรูปร่างสูง หุ่นดี ผิวขาว ใส่หน้ากากเสือดาว กางเกงในสีดำ ถือแก้วเหล้าเดินเข้ามาพวกเธอ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มนวลขึ้นว่า “ขอ โทษครับ ถ้าไม่รังเกียจเต้นรำกับผมซักเพลงได้ไหมครับ” สามสาวหันมามอง ตามเสียงนั้น แล้วมองหน้ากันเหมือนขอความคิดเห็น “กับใครล่ะคะ? “ ทุกคนแทบจะถามเป็นเสียงเดียวกัน ชายหนุ่มหันมาทางมาลิน สาวหน้ากากสีชมพู เพราะหุ่นของเธอดูต้องตามากที่สุด นมเต่งตึง หัวนมชี้ ผิวขาวมีน้ำมีนวลน่าสัมผัส “กับคุณไงครับ” “เอ่อ..ขอโทษนะคะ ฉันไม่ชอบเต้นรำ” มาลินกล่าวปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย ราตรีเห็นท่าไม่ดี ก็เลยพูดแทรกขึ้นมาว่า “แต่ฉันชอบ” ชายหนุ่มกลัวเสียหน้า ประกอบกับคิดว่าใครก็ได้ ขอให้เป็นผู้หญิงเถอะ จึงเอ่ยกับราตรีว่า “งั้น คุณจะเต้นรำกับผมได้ไหมครับ” “ได้..ถ้าคุณเอาไอ้นี่ออกมาโชว์ให้ฉันดู ก่อน” ราตรีกล่าวด้วยน้ำเสียงหัวเราะปนทะลึ่งพร้อมกับเอานิ้วชี้ตรงเป้า กางเกง ซึ่งมันอยู่ไม่ห่างจากหน้าของราตรีนัก นิ้วของราตรีห่างจากเป้ากางเกงของเขาไม่ถึงคืบ “ฮิ ๆ ราตรีเธอนี่ร้ายกาจจริง ๆ” อัญญาเอามือปิดปากหัวเราะชอบใจ ส่วนมาลินก็แอบอมยิ้ม สามสาวหัวเราะอย่างสนุก ส่วนชายหนุ่มกำลังอยู่ในภาวะตัดสินใจ และสูดลมหายใจเข้าก่อนจะพูดว่า “ได้ เลย เล่นไม่ยาก” พูดเสร็จเขาก็ล้วงจ้าวโลกของเขาออกมาอวดต่อหน้าสาว ๆ สร้างความตะลึงในความกล้าของเขายิ่งนัก “มันแปลกดีจัง หัวสีแดงดีจังเลย” อัญญาคิดในใจ มาลินเองก็มองตาไม่กระพริบเหมือนไม่เคยเห็น “ทำไมมันเล็กจังล่ะ” ราตรีกล่าว “แหม.. ก็มันยังไม่แข็งตัวนี่ นี่ถ้ามันแข็งนะ 7 นิ้วเชียวนาจะบอกให้” ชายหนุ่มโอ้อวดด้วยความภาคภูมิใจ “จริง เหรอ? “ ราตรีทำน้ำเสียงไม่เชื่อ “เหรอ แล้วทำยังให้มันแข็งตัวล่ะ” อัญญากล่าวด้วยความสนใจอยากรู้อยากเห็น “ก็เปิดของพวกคุณให้ผมดูบ้างสิ ครับ” “แหวะ! ลูกไม้ตื้น ๆ ฉันไม่หลงกลหรอกย่ะ” ราตรีเมินหน้าและยิ่งทำน้ำเสียงประชดประชันเข้าไปใหญ่ ชายหนุ่มจึงเสีย ไม่ได้ เลยเอามือจับจ้าวโลกของตัวเองรูดขึ้นรูดลงช้า ๆ เบา ๆ ท่ามกลางสายตาที่ลุ้นจ้องมองด้วยความอยากรู้ของสามสาว ไม่นานนัก จ้าวโลกที่หลับไหลก็ผงาด ผงกหัวขึ้นมาอย่างองอาจ อวดศักดาให้สามสาวได้เห็นประจักษ์แก่สายตา “โอ้โห..ใหญ่และแข็งเป๊กตาม ที่คุยไว้เลย” อัญญาทึ่ง ปลายหัวที่แดงใสต้องกับแสงไฟทำให้ยิ่งดูน่ามอง “เห็น มั๊ย ทีนี้เชื่อผมหรือยัง” “โอเค ฉันจะเต้นรำกับคุณ” ราตรีพูดพร้อม กับลุกขึ้นยื่นมือออกไปให้ชายหนุ่มจูงออกไป ทิ้งให้อัญญาและมาลินนั่งกันอยู่สองคน “เธอว่าจะมีคนชวนเราออกไปเต้นรำ บ้างไหมมาลิน” อัญญารำพัน “หุ่นเธอสวยก็ดีนะ ฉันว่าเดี๋ยวชายหนุ่มต้องมาชวนเธออย่างแน่นอน” มาลินปลอบเพื่อน สักพัก หนึ่งราตรีก็กลับมานั่งที่พร้อมกับชายหนุ่มคนเดิมก็มานั่งด้วยข้าง ๆ ………………..