โครงการวิจัยจากนอกโลก 01

ยามราตรี อันมืดมิด ผู้คนหลับใหล ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ระยิบระยับจับตา ส่องมายังโลกอันสวยงามของเรา เวลานี้กำลังมีผู้มาเยือน วัตถุทรงกลมขนาดใหญ่ ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า บินว่อนรอบราชอาณาจักรไทย ส่งลำแสงลงสู่พื้นดิน รอบทั่วบริเวณ......ประมาณ 1ชั่วโมง วัตถุทรงกลมนั้น ก็หายลับไปในชั่วพริบตา..... ....... เช้าวันรุ่งขึ้น......ข่าวจานบิน ขนาดใหญ่มาเยือนโลก แพร่สะพัดไปทั่ว เป็นข่าวครึกโครมทั้ง สื่อโทรทัศน์ สื่อหนังสือพิมพ์ อินเตอร์เน็ต ฯลฯ ผู้คนทั่วประเทศไทย ต่างเห็นจานบินประหลาด ส่องลำแสงมายัง พื้นดิน .....เรื่องนี้ถูกวิภาควิจารณ์อย่างกว้างขวาง ทั้งบุคคลทั่วไป นักดาราศาสตร์ แม้แต่ นาๆชาติ กระทั่ง องค์กรนาซ่าเข้ามาตรวจสอบในประเทศไทย ค้นหาข้อเท็จจริง ว่าปรากฏการอันแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น เป็นยานจากต่างดาวจริงๆ รึ สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น..... ............................................................................... “โอ้.......ที่นี่มันที่ไหน?” ทุกคนตื่นขึ้นมาต้องแปลกประหลาดใจ เพราะนี่ไม่ใช่ห้องนอนของตน ทุกคนนอนบนเตียง ต่าง ทยอย ค่อยๆตื่นทีละคนสองคน เตียงนอน 4 เตียง เตียงละ 2คน เท่ากับ 8คนพอดี ต่างสนทนกัน ไม่เข้าใจว่าที่นี่คือที่ไหน นอกจากที่นอน ก็เป็นห้องโล่งกว้าง สีขาวโพลน “ตื่นกันแล้วสินะ” เสียงก้องกังวาน ไม่สามารถจับทิศทางได้ น้ำเสียงออกไปทางเพศหญิง “เอาล่ะ..จะอธิบายให้ฟังว่า ที่นี่คือ ที่ไหน” ทุกคนตกใจกลัว ตั้งใจฟัง ......... “นี่คือ สิ่งที่พวกท่านเรียกกันว่า ยานอวกาศ..รึ จานบิน” “จะ...จะ..จานบิน” ต่างอื้ออึงอุทานออกมา “ถูก ต้อง.......จานบินลำนี้มาจากสถานที่อันไกลโพ้น....แต่ละลำ มีหน้าที่สำรวจ สิ่งมีชีวิต ทั่วทั้งจักรวาลอันไม่มีสิ้นสุด ...ระบบสุริยะนี้ “โลก” มีสิ่งมีชีวิต มากมายหลากหลาย ...เรากำลังสำรวจ และวิจัยสิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลก .. ”มนุษย์” เป็นสิ่งมีชีวิตที่เราสนใจ ดังนั้น เราอยากขอความกรุณา ให้ความร่วมมือ....” “สะ..สำรวจไปเพื่ออะไร” ชายคนหนึ่งถาม “เพื่อพัฒนารูปแบบสิ่งมีชีวิตของเราให้สมบูรณ์…” ทุกคนไม่กล้าถามต่อ เพราะ อยู่ในภวังค์ ตกใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องจริงรึความฝันกันแน่.... “เอาล่ะ...ทุกท่านไม่ต้องกลัว.......เราเพียงมาวิจัย ไม่ได้มีจุดมุ่งร้ายจะทำลายโลก รับรองได้ ชีวิตทุกท่านปลอดภัยแน่นอน.........และแน่นอน เรามีสิ่งตอบแทน รึที่พวกท่านเรียกว่าการแลกเปลี่ยน ที่สุดจะคุ้มค่า” เสียงนั้นพูดจบ ผนังที่ขาวโพลนด้านหน้าเปลี่ยนเป็นแท่น กองด้วยทองคำมากมายมหาศาล ทุกคนถึงกับตาโต... “สิ่งนี้เป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับพวกท่าน ..ทุกท่านจะได้ไป ถ้าให้ความร่วมมือ ...แต่......ถ้าไม่ให้ความร่วมมือ เราก็จำเป็นต้องจำกัด” เสียงนั้นเงียบไปซักครู่ รอเพื่อให้ทุกคนตัดสินใจ “ขอถามท่าน..เอ่อ...พวกเราจะเรียกท่านว่าอย่างไรดี” มีคนหนึ่งถามขึ้น.......เสียงนั้นนิ่งไปซักพัก “เรียกเรา ‘มิยาบิ’ ก็ได้” “ห๋า!!!” ทุกคน อึ้ง ทั้ง8คนในนี้ รู้จักชื่อมิยาบิทั้งนั้น...น้ำเสียงที่เป็นปกติทำให้ทุกคนผ่อนคลายและรู้ว่านี่คือความจริง “เราไม่มีชื่อเฉพาะเหมือนพวกท่าน...เราเคยวิจัย มนุษย์ที่ชื่อ มิยาบิมาก่อน จึงเอาชื่อนี้เป็นนามเรียกเราแล้วกัน” ทุกคนเข้าใจ “ทำไมถึงเลือกพวกเรา.....แล้วพวกเราต้องอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่” ................. “ทุกท่านมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่เราต้องการในการวิจัยครั้งนี้ .........ส่วนเรื่องเวลาไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับการให้ความร่วมมือของพวกท่าน แต่ไม่เกิน 2 เดือน...” ..ทุกคนปรึกษากัน...และยินยอม เพราะมันไม่มีอะไรที่จะทำได้ดีกว่านี้แล้ว ถึงจะยังไม่มั่นใจว่าจะถูกปล่อยจริงไหม? .. ทุกคนตกลง... “เรายินดีต้อนรับทุกท่าน...” ผนังตรงด้านหน้า แปรเลี่ยนสภาพไปอีก มีช่องสี่เหลี่ยมขนาดเท่าประตู เป็นม่านพลาสม่า ปรากฏขึ้น4 ช่อง “พวก ท่านเชิญเข้าไปยังห้องที่เรากำหนดให้ ...ทุกอย่างจะเหมือนที่ท่านอยู่บนโลก ทำกิจวัตรประจำวันส่วนตัว แล้วจะบอกว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไปในแต่ละวัน เริ่มจาก ตอนนี้ เป็นเวลาช่วงเช้าของดาวโลก” เหนือศีรษะ แปรสภาพเป็นแสงสว่าง อย่างกับรุ่งอรุณ ทุกคนตื่นตาตื่นใจ แยกเข้าห้องของตนเองตามที่กำหนด ห้องที่1 พนา กับ กิ่ง สถานภาพ ผัว-เมีย พนา อายุ32 กิ่ง อายุ 28 ห้องที่2 วุฒิ กับ มิ๊ง สถานภาพ พ่อ-ลูกสาว วุฒิ อายุ40 มิ๊ง อายุ15 ห้องที่3 เพ็ญ กับ แพน สถานภาพ แม่-ลูกชาย เพ็ญ อายุ38 แพน อายุ16 ห้องที่4 กุ่ย กับ ก้อย สถานภาพ พี่ชาย-น้องสาว กุ่ย อายุ18 ก้อย อายุ16 การวิจัยอันน่าตื่นเต้นจะเกิด ณ.บัดนี้......... โครงการวิจัยจากนอกโลก