ชีวจิต ตอนที่ 07-01

“อย่าเสียใจไปเลย” ผมรู้ตัวว่าอย่างไรเสียผมก็ไม่รอด “พาภพไปนอนที่ห้องนอนได้ไหม” “ได้ซิคะ” “ลูกแป้งไปหยิบสมุดที่วางอยู่บนโต๊ะทำการบ้านของลูกมาที “คะพ่อ” ผมนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนอย่างคุณเอกที่เคยนอนแบบนี้ สองแม่ลูกร้องให้ “รีมขอโทษ รีมสำนึกได้แล้ว รีมผิดเองรีมขอโทษ ฮือออ” ผมเห็นรีมพูด ผมดีใจยิ่งนัก ไม่หรอก ผมไม่เคยโกรธรีมเลย ผมรักรีมเสมอ” “ภพ” รีมมองผมอย่างเศร้าเสียใจและสำนึกผิด “พอคุณจากรีมไป รีมกลับคิดถึงคุณ คิดทบทวน ตัวเอง รู้ว่าตนเองทำผิดกับคุณไว้มาก รีมอยากให้คุณกลับมา รีมไปติดต่อ ที่ เอช ไบโอแล้ว(บริษัทผลิต ซื้อขายหุ่นยนต์) แต่บอกว่าภพหนีออกมา รีมตามหาที่ไหนก็ไม่พบ ในที่สุดก็พบ ต่อไปอยู่กับรีมและลูกนะคะ รีมจะดูแลภพอย่างดีไม่ทอดทิ้งภพอีกแล้ว” ผมยิ้มอยู่ตลอดเวลา “สายไปแล้วล่ะรีม ผมกำลังจะสิ้น อีกไม่นานนี้แล้ว” รีมตกใจ “อะ...ไม่นะ...คุณจะต้องไม่เป็นอะไร” “งั้นรีมจะให้เขาสร้างคุณขึ้นมาใหม่” “ไม่ได้แล้วล่ะรีม ตัวผม สามารถสร้างได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น” อันนี้ผมรู้มาจากคุณเอกอีกนั่นแหละ…ผมลืมบอกไปว่า ที่คุณเอกรู้เรื่องนี้มากเพราะว่า เขาเองก็เคยทำงานในบริษัท เอช ไบโอ ที่ผลิตหุ่นยนต์นี้มาก่อน แต่เกิดอุบัติเหตุระหว่างการทำงานจึงทำให้เสียชีวิตลง เขาจึงมีความรู้เรื่องนี้ระดับหนึ่ง ......... ลูกแป้งเข้ามาในห้องแล้ว ผมยังพอเคลื่อนไหวได้บ้าง กอดลูกแป้งแน่นด้วยความคิดถึง “แป้งคิดถึงพ่อจัง ต่อไปพ่ออยู่กับแป้งอย่าไปไหนอีกนะ” ผมยิ้ม…หยิบสมุดที่ลูกถือมา ยื่นให้รีม รีมเปิดดู “นี่เป็นสมุดเงินฝากของลูก ต่อไปนี้รีมกับลูกจะได้ไม่ลำบาก ..ต่อไปรีมก็หาผู้ชายดีๆที่ดูแลได้มาเป็นพ่อของลูกแป้งซะ ยอมรับความจริงเกี่ยวกับผม แค่นี้ผมก็มีความสุข สิ้นอย่างสบายใจแล้วล่ะ” ผมบอกรายละเอียดสมุดเงินฝากให้ฟังว่าเงินมหาศาลได้มาอย่างไร “ไม่ค่ะ รีมต้องการภพ...ฮืออ...ต้องการภพ” ผมบอกรีมอย่าร้องให้ ให้ยิ้มเข้าไว้ผมจะได้ไปอย่างสบายใจ.... ผมเล่าเรื่องของคุณเอก และเรื่องราวของคุณไก่รวมทั้งหนูกุ๊กให้รีมและลูกฟังตอนที่ผมหลบหนีอย่างหมดเปลือก “หนูกุ๊กน่ารักเหมือนลูกแป้งเราเลยล่ะ” ผมบอก ....... “ภพอยู่ได้นานแค่ไหนคะ” “ อีกหนึ่งชั่วโมง ผมคงจะสิ้นแล้วละ” ผมบอก ....ซักพักรีมลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกเปลือยเปล่าต่อหน้าผม “รีมจะทำอะไร” “ รีมจะทำอย่างคุณไก่อย่างที่ภพเล่าให้ฟัง ภพจะได้มีความสุขเป็นครั้งสุดท้ายไงคะ รีมอยากมีความสุขกับภพอีกครั้ง” ผมเห็นสัดส่วนของรีมทั้งหมดอีกครั้ง หีที่สวย นูนเปล่ง ร่างกายที่อวบอัด ก้นงอนน่าจับ รีมช่วยถอดชุดเสื้อผ้าผมออกเปลือยเปล่า ควยลุกเด่ “พ่อขอมีความสุขกับแม่นะลูก” ผมบอกลูกเพราะลูกอยู่ตรงนี้ด้วย “คะพ่อ...แป้งเองจะให้ความสุขพ่อเหมือนกัน” ลูกแป้งถอดเสื้อผ้าออกเปลือยทันที ผมไม่คิดทำอะไรลูกแป้ง ผมกับลูกแป้งมาจับมือเอาไว้แน่น “ภพอยากให้รีมทำอะไรบอกมาเลยค่ะ” ......ผมคิดว่าจะให้รีมทำอะไรดี “รีมเต้นโชว์ให้ผมดูหน่อย” .... รีมทำตาม ค่อยๆส่ายตัวไปมาเหมือนแมวยั่วสวาท ผมมองสัดส่วนที่ส่ายไปมา “พรึบ” ทันทีควยผมแข็งเด้งผึ๋งขึ้นมา อย่างไรเสียควยผมยังใช้การได้ และผมก็มีอารมณ์ตอบสนอง “อูยย...ซี๊ดด ดีจ๊ะดี เมียจ๋า” ผมมองดูด้วยความเงี่ยน ลูกแป้งเองก็มองดู “ลูกแป้งไปเปิดเพลงแด้นหน่อยสิ ...ให้แม่เค้าเต้นเป็นจังหวะ” ผมใช้ลูกไปเปิดเพลงแด้นเบาๆพอได้ยิน ..พอเพลงมา รีมตามใจผม เต้นส่ายเป็นจังหวะ ทั้งแอ่นหี ทั้งโค้งก้นอวบๆให้ดู “อูยย..ผมเงี่ยนเหลือเกิน” .................................................................... “พอแล้วล่ะ” ผมสั่งให้รีมหยุดเต้น แต่เพลงยังไม่ปิด “จะให้รีมทำอะไรต่อรึค่ะ” รีมถามผม “ก็เต้นเหมือนเดิมนั้นแหละ ...แต่เต้นแบบตลกๆหน่ะ...รีมเต้นได้ไหม ผมอยากดู” ผมพูดอย่างนี้เพื่อเป็นการไม่ไปบังคับถ้ารีมไม่ต้องการทำ “ได้ค่ะเพื่อภพ....รีมเต็มใจทำได้ทุกอย่าง” ..................... “ฮ่าๆๆๆๆ...คิกๆ” รีมเต้นได้ตลกมาก รีมเต้นท่าประหลาดพิลึกกึกกือ ส่ายก้น ส่ายหี สะโพกไปมาอย่างตลก ลูกแป้งเองก็ยังหัวเราะคิกๆๆ “รีมทำท่าลิงแล้วเต้น “ ผมบอก ” รีมทำตาม ทำปากและทำท่าลิงเต้น แถมรีมทำท่าเกาเหมือนลิงด้วย ผมเงี่ยนปนตลก ลูกแป้งหัวเราะตลอด “เอ้า....เต้นท่าเป็ด” รีมเอามือไปข้างหลังเดินเต้นเหมือนเป็ด ผมมีความสุขเหลือเกิน “อะ...ต่อไปเต้นท่ากุ้ง” รีมยืนเท้าเอวแอ่นหียิ้ม “รีมทำไม่เป็นหรอกค่ะท่ากุ้ง” รีมบอก ”ไม่รู้ล่ะผมอยากดู....แต่ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร” ผมเห็นรีมคิดอยู่แป๊บนึง รีมก็ทำไว้เอาที่ก้น แล้วกระโดดลอยตัว โค้งก้น และลอยหีเด้งออกมาข้างหน้า ท่านี้มันทำให้เห็นหีนูนเด่นออกมา “นี่นะท่ากุ้ง” “ก็กุ้งเต้นไงคะ” รีมอธิบายให้ผมฟังว่า กุ้งมันอยู่บนบกมันจะสปริงตัวเด้งดึ๋งๆ รีมเลยทำตามแบบนั้น ผมยิ้มอย่างพอใจ “พอแล้วละรีม” ผมเปลี่ยนให้รีมเดินโชว์สัดส่วนต่อหน้าผมแทน ให้รีมเดินแบบนางแบบ บวกกับเดินแบบประกวดนางสาวไทย รีมก็ทำได้ เดินส่ายหีสะโพกไปมายั่วควยผม ผมบอกให้เดินบิดสะโพกไปมารีมก็ทำ ผมสั่งให้เดิน เอาสะโพกเด้งหน้าเด้งหลังรีมก็ทำ ...อูยย..ผมเงี่ยนสุดๆ “ตืออออออ” เสียงสัญญาณในตัวผมมันดังขึ้นผมใกล้จะสิ้นแล้ว ยังไม่ถึงชั่วโมงเลย รีมรีบเข้ามาหาผม “ภพเป็นไรคะ “ รีมท่าทางเป็นห่วงผม “ผมกำลังจะสิ้น” “ไม่นะคะ” รีมพูด “มาค่ะภพ” รีมพูดขยับตัวขึ้นคร่อมผม จับควยที่แข็งโด่ของผมจ่อที่หีของตนเอง “ซวบบบบ” “อูยยย” ผมรู้สึกมันส์ควย ผมได้รับรสหี รับความมันส์ของหีรีมอีกครั้ง อ้าช่างมีความสุขเสียวอะไรอย่างนี้ พับๆ ๆๆ รีมขย่มเข้าออกช้าๆเบาๆ โน้มตัวกอดผมไว้แน่น ปากดูดปากกับผม สะโพกรีมขย่มใส่ควยผม ผมไม่มีแรงหรือพลังงานจะเด้งรับอีกแล้ว มือข้างหนึ่งจับมือลูกแป้งไว้แน่น “อา...ลูกแป้ง...ต้องเป็นเด็กดี...เชื่อฟังแม่รีมนะ” ผมบอกลูก ระหว่างที่รีมขย่มหี มือข้างหนึ่งของผมก็กอดรีมไว้แน่น รีมหอมแก้มผมไปด้วย รีมกระเด้าหีใส่ควยผม “อ้า...ผมจะไม่ไหวแล้ว” ผม จะหมดทั้งพลังงาน และผมกำลังจะถึงจุดสุดยอดแล้ว ผมเองพยายามอดทนไว้ให้ถึงเฮือกสุดท้าย รีมขย่มใส่ควยผมอย่างหนัก ผมต้องเสร็จพร้อมรีม ”อ้าไม่ไหวแล้ว ... อ้า… ภพคะ รีมรักภพค่ะ...อ้า” ในที่สุดผมก็ถึงจุดสุดยอด รีมเองก็เช่นกัน รีมทะลักน้ำเงี่ยนออกจากหีมาชโลมควยผมเต็มที่ ผมได้ยินเสียงดังเจ๊าะแจ๊ะสนั่น “ตือออ….ๆๆๆๆๆๆๆ”เสียงดังในตัวผมดังถี่มากขึ้น “ภพคะภพ ฮือๆๆ” ผมชักไม่ได้ยินอะไรแล้ว ผมมองรีมกับลูกแป้ง ตาพร่าไปหมด ที่รู้ๆ รีม กับลูกแป้งร้องไห้ ......ลาก่อน คุณไก่ ลาก่อนหนูกุ๊ก ลาก่อนลูกแป้ง ลาก่อนรีม........ คุณเอกผมกำลังตามคุณไปแล้ว ผมมีความสุขสมดั่งใจผมแล้ว........ .. ปึ๊บ !!.............................