ขายของ

วันเสาร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557

พิศวาสมังกรหยก (ฉบับเต็ม) ตอนประตูตาย&ประตูสิ้นหวัง

ก๊วยเจ๋งติดตามนางรัศมีเข้าไปในประตูตาย เร่งฝีเท้าจนแลเห็นร่างนางรัศมีเทวีอยู่ข้างหน้าไหวๆ พลันมีก้อนกรวดทรายปลิวว่อนเข้ามามากมาย ก๊วยเจ๋งรีบใช้ฝ่ามือปัดป้องพลางเร่งพลังปรานออกมาใช้ออกด้วยกระบวนท่ามังกร ท่องนภา เกิดม่านพลังฝ่ามือออกมาครอบคลุมทั่วร่าง เม็ดกรวดทรายกลับถูกม่านพลังปรานสลายตกข้างกาย มิอาจทำอันตรายก๊วยเจ๋งได้ พอพายุกรวดทรายสงบ นางรัศมีเทวีกลับอันตธานหายไปแล้ว ก๊วยเจ๋งวิ่งตะบึงมาเบื้องหน้าบนพื้นทางเดินกลับปรากฎแผ่นหินปูเรียงรายสลับ กับก้อนกรวดใหญ่น้อยเต็มไปหมด ก๊วยเจ๋งหวนนึกถึงคำบอกเล่าของอึ้งย้งว่าให้ระวังกลไกกับดักไม่อาจก้าวสะเปะ สะปะได้ ก๊วยเจ๋งเพ่งดูก้อนหินแต่ละก้อนค่อยย่างก้าวเข้าไปตามลักษณะหมู่ดาวเหนือ ชั่วอึดใจก็ผ่านข้ามไปได้ เบื้องหน้ากลับพบก้อนหินหมู่ไม้คล้ายกับมีชีวิต พอย่างเข้าไปเหล่าก้อนหินต้นไม้กลับเคลื่อนย้ายสลับตำแหน่งกันได้เอง ทำให้ไม่สามารถมองเห็นทางเข้าที่ผ่านมาเมื่อสักครู่ ที่โขดหินเบื้องหน้ากลับมีร่างดรุณีน้อยนางหนึ่งนอนเปลือยกายอยู่ ก๊วยเจ๋งใจเต้นระทึกก้าวเท้าเข้าไปอย่างระวังทุกฝีก้าว พอเข้าไปใกล้จนเห็นใบหน้าดรุณีนั้น กลับเป็นก๊วยฮู้ที่นอนอยู่นั้นเอง ก๊วยเจ๋งขยับเข้าไปใกล้ พยายามดูให้แน่ชัด “ก๊วยฮู้ ก๊วยฮู้” ก๊วยเจ๋งนั่งลงเอามือเขย่าตัวลูกสาว พลางถอดเสื้อชั้นนอกออกเพื่อจะปิดร่างลูกสาวที่เปลือยเปล่าก๊วยฮู้ค่อยตืน ขึ้นมา พอเห็นก๊วยเจ๋งนางรีบผุดลุกขึ้น ผวากอดทันที “บิดา ฮือ ๆ” ก๊วยเจ๋งไม่ทันตั้งตัวถูกก๊วยฮู้ที่กำลังเปลือยเปล่ากอด อกหยุ่นๆของลูกสาวมากระทบถูกมือก๊วยเจ๋ง ก๊วยเจ๋งพยายามจะดันตัวลูกสาวออก กลับกลายเป็นเอามือจับบีบนมก๊วยฮู้เสียอย่างนั้น ทั้งๆที่ไม่คิดอะไร แต่แก่นกายก๊วยเจ๋งกลับลุกโชนขึ้นเองอย่างไม่ตั้งใจ “บิดา ข้ากลัว” “ไม่เป็นไรเจ้าปลอดภัยแล้ว อา...ลุกขึ้นเถอะบิดาจะใส่เสื้อผ้าให้” ก๊วยฮู้ผงกศรีษะรับอย่างว่าง่าย ก๊วยเจ๋งหันไปหยิบเสื้อขึ้นมา ฉับพลันก๊วยฮู้กลับหงายหลังตึงลงไปนอนอีกครา พลางส่งเสียงครางกระเส่าราวกับจะขาดใจ “ โอยส์ บิดา ช่วยข้าด้วย “ “ก๊วยฮู้ เจ้าเป็นอะไรไปหรือลูก” ก๊วยเจ๋งมองเห็นก๊วยฮู้นอนดิ้นดทุรนทุราย บิดตัวไปมายกมือขึ้นจับนมตัวเอง โยกส่ายก้นไปมากดกับโขดหินเลยทำให้โคกหีนูนขึ้น “ข้ารู้สึกอึดอัด แถมคันยิบๆ ข้างใน” ก๊วยฮู้พูดขณะนอนหงายกางขาอ้าซ่า ไถก้นขึ้นลงกับโขดหินราวกับกำลังใช้ตูดกระเด้าโขดหินไม่ผิด ก๊วยเจ๋งมองดูลูกสาวเปลือยกายต่อหน้า ได้แต่กลืนน้ำลายดังเอื้อก ไม่รู้จะทำเช่นไร “บิดา ช่วยข้าด้วย ไม่รู้มีอะไรอยู่ข้างใน” “ต้องให้บิดาทำเช่นไร อะไรอยู่ในท้องเจ้าหรือ” ก๊วยเจ๋งยกมือกดท้องก๊วยฮู้ “ไม่ใช่ในนั้น ต่ำลงไปอีก” ก๊วยฮู้ร้องบอก ก๊วยเจ๋งลดมือไปตรงท้องน้อย “ต่ำลงไปอีก” ก๊วยเจ๋งลดมือไปเรื่อยๆ แต่ก๊วยฮู้ยังบอกให้ต่ำลงอีก ๆ อยู่ตลอด ก๊วยเจ๋งคิดในใจหากต่ำกว่านี้พ่อก็ต้องจับหีเจ้านะซิ ............................................................................................................................ อึ้งย้งพอผ่านเข้าไปในประตูสิ้นหวัง หมู่ไม้ด้านหลังกลับเคลื่อนปิดทางเข้าเช่นเดิม เบื้องหน้ามองเห็นแต่ละอองหมอกหนาทึบไปหมด อึ้งย้งกุมไม้เท้าตีสุนัขในมือมั่น ตลอดทางเดินดูเงียบสงบวังเวงชวนหดหู่ยิ่งนัก ค่ายกลแห่งนี้อึ้งย้งเคยเข้ามาตอนวัยเยาว์ ครั้งนั้นอึ้งเอี้ยะซือบิดานางเป็นคนพาเข้ามา แต่ครั้งนี้อึ้งย้งเข้ามาเพียงลำพังกลับรู้สึกอ้างว้างเดียวดาย อึ้งย้งมองเห็นต้นสนโบรานอยู่ไม่ไกล บนต้นสนต้นนี้เป็นศูนย์กลางควบคุมกลไกทั้งหมด อึ้งย้งหวนนึกถึงเมื่อตอนวัยเยาว์ ตั้งแต่นางจำความได้นางก็มีแต่เพียงบิดาเท่านั้น ส่วนมารดานางเสียชีวิตตั้งแต่คลอดนางออกมา อึ้งย้งรู้สึกเศร้าขึ้นมาเมื่อนึกถึงการตายของมารดา น้ำค้างบนใบไม้ตกลงมาดังแปะ ๆ ราวกับกำลังร่ำไห้ ยิ่งทำให้อึ้งย้งสท้อนใจ แว่วเสียงลมพัดใบไม้หวีดหวิวราวกับเสียงเรียกชื่อนางอย่างแผ่วเบา “ย้ง......ยี้........ย้ง......ยี้” อึ้งย้งฟังเสียงเรียกรู้สึกหนาวสั่นขนลุกไปทั้งตัว หันมองซ้ายมองขวา เหมือนเสียงเรียกชื่อนางมาจากทุกทิศทาง มองผ่านละอองหมอกไป มองเห็นคล้ายบุรุษใส่ชุดขาวผู้หนึ่ง ที่ศรีษะกลับมีผ้าโพกศรีษะสีขาวยืนสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้า ราวกับกำลังไว้ทุกข์ให้กับผู้ใด อึ้งย้งกำชับไม้ตีสุนัขในมือมั่น ค่อยเดินก้าวเข้าไป “ย้ง...ยี้ เจ้าเข้ามาซิ....มารดาเจ้ารอเจ้าอยู่” อึ้งย้งมองผ่านละอองหมอกไป เห็นชายผู้นั้นที่กำลังเรียกนาง กลับเป็น อึ้งเอี้ยะซือ ประมุขเกาะดอกท้อผู้เป็นบิดานางนั่นเอง บนเตียงศิลาหินใกล้ๆ อึ้งเอี้ยะซือ คล้ายกับมีร่างหญิงสาวผู้หนึ่งนอนอยู่ ในความรู้สึกแวบหนึ่งอึ้งย้งกลับรู้สึกได้ว่าหญิงสาวนั้นเป็นมารดาของนางแน่ นอน แม้อึ้งย้งจะไม่เคยเห็นมารดาตัวเองมาก่อน แต่ในความรู้สึกอึ้งย้งกลับรู้สึกเช่นนั้น อึ้งย้งรู้สึกเหมือนตอนที่ตัวเองพึ่งเกิดมาโดยมีมารดานอนกอดตัวเองอยู่ข้างๆ ก่อนที่จะสิ้นลมหายใจ “มารดา ฮึก ๆ ๆ บิดา ฮือ ๆ ..” ความวิปโยคเข้าเกาะกุมหัวใจอึ้งย้งจนนางอดกลั้นน้ำตาไม่ได้ ตรงเข้าไปกอดอึ้งเอี้ยะซือร่ำไห้กระซิกๆ บนอกบิดานาง “เด็กเอย....นิ่งซะเถิด” “ข้าเกิดมาทำให้มารดาต้องตาย ฮือ ๆ” อึ้งย้งส่งเสียงร้องไห้ราวกับเด็กๆ เวลาที่อยู่กับบิดานาง “ไม่ใช่ความผิดของเจ้าหรอก โอ้..เด็กน้อยอย่าร้องไห้” อึ้งเอี้ยะซือกอดประโลมลูกสาว พร้อมกับก้มลงจูบซับน้ำตาบนใบหน้าอึ้งย้ง อึ้งย้งรู้สึกอบอุ่นขึ้นค่อยหยุดร้องไห้ อึ้งเอี้ยะซือกอดกระชับลูกสาวแนบอก เอามือลูบไล้ศรีษะอึ้งย้งอย่างทนุนอม อึ้งย้งเงยหน้าขึ้น อึ้งเอี้ยะซือยกมือขึ้นเชยคางประทับริมปากจูบลงบนปากอวบอิ่มลูกสาวอย่างแสน รัก อึ้งย้งเผยอปากออกปล่อยให้อึ้งเอี้ยะซือแทรกลิ้นเข้ามาพัวพันกับลิ้นนางใน ปาก อึ้งย้งรู้สึกซาบซ่านขึ้นมาทันที อึ้งเอี้ยะซือสอดมือเข้าไปในอกเสื้อลูกสาวเอามือบีบเต้านมอวบหมั่บเต็มมือ พลางดันตัวอึ้งย้งลงนอนกับเตียงหินเบื้องหน้า อึ้งย้งโอนอ่อนตามนอนหงายลงบนเตียงหินยกมือโอบกอดศรีษะบิดานางอย่างรัญจวน อึ้งเอี้ยะซือก้มหน้าลงซุกไซร้หน้าลงกับเต้านมอวบอิ่มของลูกสาว อึ้งย้งแอ่นอกครางอย่างกระเส่า ปล่อยให้อึ้งเอี้ยะซือแหวกเสื้อคลุมนางออกเผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มภายใต้ เสื้อคลุม สท้อนขึ้นลงด้วยความรัญจวนใจ อึ้งเอี้ยะซือก้มลงดูดเต้านมอร่ามพลางใช้ลิ้นลากเลียไปตามยอดอกจนหัวนมอึ้ง ย้งลุกขึ้นชี้เด่แหลมเปี้ยบขึ้นมาทันที “โอ..ท่านพ่อ...” อึ้งย้งร้องเรียก ท่านพ่อออกมาจากลำคอ พลันคำนึงถึง “ท่านพ่อ บิดา นี่เรากำลังจะร่วมรักกับบิดา...........มารดา...... เมื่อกี้มารดาเรานอนอยู่บนเตียงนี่...เหตุใดตอนนี้ถึงว่างเปล่า.......ผิด ท่าแล้ว” อึ้งย้งได้สติขึ้นมาวูบ ผลักศรีษะอึ้งเอี้ยะซือกระเด็นออกไป ผุดลุกขึ้นจากเตียงทันที “รู้สึกตัวแล้วหรือแม่นางอึ้ง......ดูท่าว่าเจ้าจะชอบร่วมรักกับบิดามากกว่าสามีเจ้าอีกกระมัง” ร่างของอึ้งเอี้ยะซือตอนนี้กลับกลายมาเป็นองค์ชายเจอรูดัล “เพ่ย...ท่านอย่าได้กล่าวเหลวไหลบัดซบ” อึ้งย้งตวาดกลับหน้าแดงฉาน ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเมื่อกีถึงได้เผลอไผลไปเช่นนั้นได้ แท้จริงองค์ชายเจอรูดัลเข้ามารออึ้งย้งในที่นี้ก่อนแล้ว โปรยยามอมประสาทปนกับละอองหมอกผสานกับบรรยากาศของค่ายกลสิ้นหวังที่ใครเข้า มาจะรู้สึกหดหู่ ทำให้อึ้งย้งเกิดจิตหวั่นไหวคิดถึงเรื่องที่เสียใจที่สุดจนเกิดมายาภาพออกมา ทางสมอง “อึ้งย้ง มาให้บิดากอดให้ชื่นใจอีกสักทีเถอะ หึ หึ” อึ้งย้งถือไม้เท้าตีสุนัขไว้ในมือข้างหนึ่ง อีกมือพยายามรวบเสื้อคลุมเข้ามาปิดไว้ ไม่ทันระวัง องค์ชายเจอรูดัลใช้วิชายืดกระดูก ยื่นกรงเล็บขึ้นมาแต่ไกลอึ้งย้งมั่วแต่พะวงแต่จะใส่เสื้อผ้ายกไม้เท้าตี สุนัขขึ้นรับไม่ทัน “แคว้ก” “ว๊าย...ตายแล้ว” เสื้อคลุมนางถูกกระชากออกจนขาดวิ่นหมด ที่เหลืออยู่ไม่พอที่จะปิดบังส่วนสงวนใดได้อีก “จะปิดไว้ทำไม เมื่อกี้ก็เผยให้ข้าเห็นหมดแล้ว มีของดีต้องอวดให้เห็นกันหน่อย” อึ้งย้งอายหน้าแดงก่ำ พยายามจะเอาผ้าที่เหลือมาปิดแต่ไม่มีประโยชน์อันใด จำใจต้องถอดทิ้งจนหมด พยายามตั้งสมาธิเพื่อรับมือกับศัตรูตรงหน้า เสียงองค์ชายเจอรูดัลยังพูดยั่วต่อ “แก้ผ้าอย่างนั้นแหละดีแล้ว จุ๊ ๆ รูปร่างเจ้าสวยไม่เบา ขาวจั๊วะน่าเจี้ยะ ยังกับของเด็ก โล้นๆอย่างนี้ สงสัยอารมณ์ทางเพศสูง ฮ่า ๆ” “เจ้าลามกอย่าพูดมากนะ ข้าจะตีปากสุนัขของเจ้า” อึ้งย้งตวาดลั่นยกไม้เท้าตีสุนัขตวัดขึ้นฟาดไปที่ใบหน้าขององค์ชายเจอรูดัล ตามปกติเพลงไม้เท้าตีสุนัขของอั้งชิกกงจะเปล่งอานุภาพสูงมากยากใครจะต้านทาน แต่ยามนี้อึ้งย้งกำลังโมโหเลยใช้ออกมาสะเปะสะปะ เลยถูกองค์ชายเจอรูดัลแก้ไขได้โดยง่าย “อา..แม่นางอึ้งคนสวยโกรธแล้ว ระวังหน่อยเจ้าแยกขาอย่างนี้ ข้าก็เห็นหม้อเจ้าหมดนะซิ ขอจับดูหน่อยนะ” องค์ชายเจอรูดัลคิดหยอกล้ออึ้งย้งมือหนึ่งรับไม้เท้าตีสุนัข อีกมือหนึ่งยื่นยาวเข้าไปเอานิ้วจิ้มแหยงเข้าไปในรูหีอึ้งย้งไชนิ้วสะกิด เม็ดกระสันต์อึ้งย้งเล่นเบาๆ “ว๊าย..” อึ้งย้งสดุ้ง รู้สึกคันๆในรูหี ในการต่อสู้ที่ผ่านมาไม่เคยมีครั้งไหนที่นางรู้สึกเสื่อมเสียหน้าเท่าครั้งนี้มาก่อน “จ๊วบ รูหีหวานเจี้ยบดีแท้” องค์ชายเจอรูดัลยกนิ้วขึ้นดูด ทำหน้าทเล้นใส่อึ้งย้ง อึ้งย้งพยายามรวบรวมสมาธิใหม่ขืนปล่อย เป็นแบบนี้ไม่มีทางช่วยพี่ก๊วยเจ๋งกับลูกก๊วยฮู้ได้แน่ พอนึกถึงเช่นนี้อึ้งย้งค่อยตั้งสติได้มากขึ้น เพลงไม้เท้าตีสุนัขค่อยเปล่งอานุภาพมากขึ้น องค์ชายเจอรูดัลตอนแรกคิดหยอกล้ออึ้งย้ง แต่ยิ่งต่อสู้เพลงไม้เท้าตีสุนัขยิ่งเกรี้ยวกราดขึ้นเรื่อยๆ ปากที่เคยส่งเสียงหยอกล้ออึ้งย้งไปต่อสู้ไปเริ่มสงบลง ตั้งรับท่าไม้เท้าตีสุนัขของอึ้งย้งแทบไม่ทัน ยิ่งอึ้งย้งยิ่งจู่โจมเข้ามา ยิ่งเห็นไม้เท้าตีสุนัขละลานตาเต็มไปหมดจนรับไม่ทัน จนพลาดท่าเสียทีถูกอึ้งย้งแทงไม้เท้าเข้ามาที่กลางลำตัวอย่างรวดเร็ว “แคว้ก” อึ้งย้งมองเห็นไม้เท้าตีสุนัขทะลุผ่านลำตัวองค์ชายเจอรูดัลเข้าไปแล้ว แต่ปรากฏว่าองค์ชายเจอรูดัลใช้วิชาพิศดารหดกระดูก ไม้เท้าตีสุนัขจึงแทงทะลุผ้าเข้าไปทำให้ขาดติดไม้เท้าออกมา หากเป็นผู้อื่นไม้เท้านี้จะต้องสยบศัตรูไปแล้ว “อา...อึ้งย้งเมื่อกี้เราแก้ผ้าเจ้า ตอนนี้เจ้าคงอยากแก้ผ้าเพื่อดูของดีเรามั่ง ได้เลย” องค์ชายเจอรูดัลความจริงตกใจไม่น้อยที่เกือบโดนอึ้งย้งสยบไปแล้ว ระงับความตกใจร้องบอกพลางถอดเสื้อผ้าตัวเองออก “ว๊าย..ท่านจะทำอะไรนะ ทำเรศ” “ฮ่า ๆ เจ้าดูของเราให้เต็มตา “ องค์ชายเจอรูดัลถอดเสื้อผ้า อึ้งย้งความจริงไม่คิดจะมองแต่ติดว่าต้องต่อสู้กัน เลยจำใจต้องเพ่งดูมองเห็นองค์ชายเจอรูดัล ร่างกายกำยำ แข็งแรงกล้ามเนื้อเป็นมัด โดยเฉพาะที่หว่างขาอวัยวะสืบพันธ์ ทั้งใหญ่ ทั้งยาวเกือบจะครึ่งหน้าขา มิหนำซ้ำยังมีขนหมอยขึ้นรุ่มร่ามรุงรังมาถึงลำควย ราวกับของม้าดีๆนี้เอง อึ้งย้งเห็นแล้วคอแห้งผาก นึกถึงหากว่ามันเข้ามาในของดีนางคงตายแน่ องค์ชายเจอรูดัลคิดฉวยโอกาสตอนอึ้งย้งเสียสมาธิสยบนางให้ได้ ยกมือขึ้นหมายคว้าจับอึ้งย้งให้ได้ อึ้งย้งยกไม้ตีสุนัขกันได้ทันท่วงที องค์ชายเจอรูดัลเริ่มพูดลามกต่อ “ที่จริงเราต่างคนต่างแก้ผ้า ไม่น่าต้องต่อสู้กันเช่นนี้เลย ควรให้ของวิเศษติดกายเราทั้งสองต่อสู้กันดีกว่า” “บ้า” อึ้งย้งรู้สึกกระดากใจที่ต้องต่อสู้ ขณะต่อสู้กันอึ้งย้งเผลอไปมองเห็นลำควยองค์ชายเจอรูดัลผงาดขึ้นอวดหัวควยสี เขียวคล้ำพองปูดราวกับกิ้งก่าตาเดียว องค์ชายเจอรูดัลเห็นได้โอกาสลดมือตัวเองลงไปจับกระดอถอกขึ้นลง อึ้งย้งชงักเผลอมองตาม พลันน้ำสีขาวขุ่นกลับพุ่งปริ๊ดออกมาจากปากรูกระดอเบื้องหน้า “ปริ๊ด ปริ๊ด” อึ้งย้งกำลังใช้สองมือจับไม้เท้าขึ้นต่อกรกับองค์ชายเจอรูดัลอยู่ คาดไม่ถึงว่าจะมีน้ำอะไรออกมาจากหัวถอกที่อยู่เบื้องหน้าได้ “อุ๊ ตุบ“ น้ำวิเศษขององค์ชายเจอรูดัลพุ่งเข้าใส่จุดทั้งสองไหล่ของอึ้งย้ง จี้โดนจุดชาจนอึ้งย้งต้องปล่อยไม้เท้าหล่นลงกับพื้นมือทั้งสองของอึ้งย้งโดน สกัดจุดไม่อาจยกขึ้นได้ต่อไป “ฮ่า ๆ เจ้าโดนกระสุนโลกันต์ เสร็จข้าละอึ้งย้ง” “เจ้า...เจ้าขี้โกง” องค์ชายเจอรูดัลเดินก้าวสามขุมเข้าไป อึ้งย้งพลาดท่าเสียทีด้วยวิชาประหลาดขององค์ชายเจอรูดัลถึงกับหน้าเสียถอย หลังกรูด องค์ชายเจอรูดัลเดินเข้าไปใกล้ ฉับพลันอึ้งย้งกลับยกเท้าขึ้นเตะ ในท่าวิชากวาดใบไม้ที่อึ้งเอี้ยะซือคิดค้นขึ้น องต์ชายเจอรูดัลตกใจไม่คิดว่าอึ้งย้งจะมีฤทธิ์ใช้เท้าเตะจู่โจมมาได้ แต่ผู้ที่ตกใจมากกว่ากลับเป็นอึ้งย้ง เมื่อเห็นองค์ชายเจอรูดัลใช้ยกเท้าขึ้นกันด้วยกระบวนท่าวิชากวาดใบไม้เช่น กัน องค์ชายเจอรูดัลรีบเปลี่ยนกระบวนท่าเป็นคว้าจับอย่างรวดเร็ว เหวี่ยงอึ้งย้งออกไป อึ้งย้งตอนนี้เหลือแต่สองเท้าที่ใช้การได้ ฉวยโอกาสกระโจนขึ้นยอดไม้เผ่นหนีไปทันที องค์ชายรีบกระโจนตามไป อึ้งย้งหันมาเห็นองค์ชายเจอรูดัลยังตามมา กลับกระโจนตัวขึ้นถีบต้นไม้ข้างหน้า อาศัยแรงดีดตัวกลับมายกสองเท้าลอยตัวถีบมาที่องค์ชายเจอรูดัลทันที “ไฮ้...ย่าส์” อึ้งย้งร้องเร่งพลังจู่โจมที่เท้าเต็มที่ องค์ชายเจอรูดัลคล้ายรู้ทัน กระโจนตัวขึ้นตาม ตะโกนสุดเสียงเช่นกัน “ไฮ.....ยากส์” อึ้งย้งลอยตัวเข้ามาหา องค์ชายจับสองขาอึ้งย้งกลางออก ผงกหัวควยขึ้นมาลอยตัวเข้าหาอึ้งย้งเช่นกัน อึ้งย้งใจหายวาบหลบไม่ทันเสียแล้ว รูหีนางปะทะเข้ากับลำควยองค์ชายเจอรูดัลถูกหัวถอกบานใหญ่ชำแรกเข้าไปด้วย แรงบวกที่พุ่งเข้าหากัน “สวบ” ทีเดียวเท่านั้นถึงกับมิดด้ามยันโคนเลย “โอ๊ย....โอวส์” อึ้งย้งร้องลั่น เมื่อโดนเย็ดอย่างจัง รูหีแทบฉีก “เสร็จข้าละอึ้งย้ง เก่งนักต้องเจอข้าเย็ดกลางอากาศแบบนี้” องค์ชายเจอรูดัลจับสองขาอึ้งย้งเข้าสะเอว ซอยกระเด้าเย็ด ขณะใช้วิชาตัวเบากระโจนไปตามยอดไม้ลำตัวอึ้งย้งได้แต่ส่ายขึ้นลงตาม แรงกระแทกกระเด้าไม่หยุด “อา..อู้ส์ อ๋ายหย่าส์ อ๊ายหย่าส์ “อึ้งย้งได้แต่ร้องไปตลอดทาง “มันส์จริงๆ อึ้งย้งเจ้าคงไม่เคยโดนเย็ดแบบนี้ ใช่ไหม” “โอยส์...ข้าเจ็บ เบาๆก่อน ” อึ้งย้งรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยเช่นกัน จึงทำให้ความเจ็บคลายลงอย่างรวดเร็วเพราะความตื่นเต้นที่โดนเย็ดเช่นนี้ องค์ชายเจอรูดัลเอามือตบคลายจุดที่ไหล่ทั้งสองข้างของนาง อึ้งย้งจึงใช้มือโอบรอบคอองค์ชายเจอรูดัล ช่วยขยับโยกก้นเข้าหาควยได้ถนัด “ท่านจะพาข้าไปไหน” “อา..ข้าจะพาเจ้าเย็ดไปชมรอบค่ายกลหน่อย เดี๋ยวค่อยไปหาที่ถนัดนอนเย็ดกัน” “อุ๊ยส์...ท่านอย่าพาข้าเย็ดไปด้านนั่น” “ทำไมหรือ” “ลูกศิษย์ข้าทั้งสอง มันอยู่ตรงนั้นข้าอาย อุ๊ยส์ ว๊าย ไม่ทันเสียแล้ว ท่านรีบกระโดดไปด้านอื่น” “หึ หึ” องค์ชายเจอรูดัลหัวเราะรีบกระโดดไปยังอีกด้าน “อา...ไม่รู้ว่าพวกมันเห็นเราหรือเปล่า พวกมันดันมองขึ้นมาบนนี้เสียด้วย” อึ้งย้งคิดในใจ อย่างวิตกกังวล ฝ่ายพี่น้องตระกูลบู๊เฝ้าปากทางออกตามที่อึ้งย้งบอกอยู่นาน เห็นยอดไม้ไหวกระเพื่อมใกล้เข้ามา เลยเฝ้ามองขึ้นไปดู มองเห็นองค์ชายเจอรูดัลอุ้มอาจารย์หญิงซอยเย็ดกระโดดตามยอดไม้ผ่านไปอย่าง รวดเร็ว “เฮ้ย..กอกอดูนั่น ใช่อาจารย์หญิงกับศัตรูเมื่อกลางวันหรือเปล่าวะ” “ไม่รู้ซิ แต่คลับคล้ายคลับคลา” “แต่ไหงอาจารย์หญิงกำลังโดนเล่นลิงอุ้มแตง บนยอดไม้อย่างนั้นได้ บู๊ซิ่วบุ้นร้องอย่างประหลาดใจ “หรืออาจารย์หญิงจะโดนมันย่ำยี เราตามไปดูให้รู้แน่ดีกว่า” ทั้งสองคนรีบวิ่งไล่ตามไปทันที โดยลืมคำสั่งของอึ้งย้งว่าไม่ให้ก้าวสเปะสะปะเข้าไปในค่ายกล สองพี่น้องวิ่งตามไปหลงเข้าไปในประตูลวงโดยไม่รู้ตัว ขณะที่ทั้งสองยังวนเวียนในค่ายกลประตูลวงกลับพบเจอร่างดรุณีน้อยกำลังนอน หลับใหลอยู่ใต้ต้นไม้ผู้หนึ่ง ต่างจดจำได้ดีว่าดรุณีน้อยผู้นี้คือน้องก๊วยฮู้ที่ถูกคนลักพาตัวไปนั่นเอง “ก๊วยฮู้ น้องก๊วยฮู้” สองพี่น้องพากันมาที่ร่างของก๊วยฮู้ พยายามส่งเสียงเรียกเพื่อให้ก๊วยฮู้รู้สึกตัว ก๊วยฮู้ส่งเสียงคราง อือ ฮือ ในลำคอเหมือนกำลังจะเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้น สองพี่น้องรู้สึกดีใจรีบตรงเข้าประคองร่างก๊วยฮู้ขึ้นพร้อมกัน พยายามช่วยกันแก้ไขให้ก๊วยฮู้มีสติมากขึ้น แต่ยังไม่ทันทำอะไร ที่พุ่มไม้ด้านหนึ่งก็มีเสียงดังสวบสาบ พุ่มไม้ไหวไปมา สักพักกลับมีร่างเปลือยของหญิงสาวนางหนึ่งเดินโซซัดโซเซก้าวออกมา ทั้งคู่ถึงกับสดุ้งเฮือก เพราะหญิงสาวนางนี้เป็นนางรัศมีเทวีที่เข้ามาลักพาตัวของก๊วยฮู้ แต่ดูเหมือนว่านางคล้ายได้รับบาดเจ็บมาแต่ที่ใด ฝ่ายนางรัศมีเทวีเมื่อมาพบสองพี่น้องมาอยู่กับก๊วยฮู้นางก็รู้สึกตกใจเช่น กัน ทั้งสองฝ่ายต่างมองกันโดยไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร ตอน ยอดพลังดูดดาว ความเดิม สองพี่น้องตระกูลบู๊วิ่งทะเร่อทะร่าจนหลงเข้าไปในค่ายกลประตูลวง ยิ่งเดินหาทางออกยิ่งวนหลงทาง จนมาเจอก๊วยฮู้นอนหลับอยู่ ขณะจะเข้าไปแก้ไขให้ก๊วยฮู้ นางรัศมีเทวีก็โผล่พรวดออกมาเจอพอดี สองพี่น้องจะทำเช่นไรโปรดติดตามต่อไป “กอ กอ นั่นมันนางมารที่เข้ามาจับตัวก๊วยฮู้นีหนา” “อืม..แต่ดูท่านางจะได้รับบาดเจ็บมา” “คงถูกอาจารย์ก๊วยเจ๋งเล่นงานมาแน่ แต่อาจารย์ก๊วยอยู่ไหนละ” สองพี่น้องพูดกระซิบต่อกันแต่ทั้งคู่ยามนี้ชักกระบี่ออกมาจากอกเสื้อมาถือ ไว้เตรียมป้องกันตัวแล้ว ส่วนส่ายตาพยายามมองหาอาจารย์ก๊วยเจ๋งแต่ไม่เจอ ฝ่ายนางรัศมีเทวีที่ดูท่าว่าคล้ายได้รับบาดเจ็บมาก็ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร ที่นางคิดออกในตอนนี้คือกระบวนท่าอสูรเริงระบำ ที่นางถนัดประกอบกับตอนนี้นางไร้อาภรณ์เปลือยเปล่าคงจะเอาตัวรอดได้ นางรัศมีเทวีจึงฝืนทนเจ็บยกมือส่ายสะโพกวาดท่วงท่าระบำอสูรขึ้น สองพี่น้องมองเห็นตะโพกนางส่ายไปมา หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะเผลอชมมองอย่างลานตา “ตี๋ตี๋ เจ้าระวังให้ดี นางคิดใช้ท่าระบำปีศาจให้เราลุ่มหลง” เป็นบู๊ตงยู้ผู้พี่ได้สติร้องเตือนบู๊ซิ่วบุ้นตี๊ตี๋มัน ส่วนมือก็กระชับกระบี่สั้นในมือแน่น พยายามควบคุมสติไม่ให้เผลอไผล “ต๊ตี๋เจ้าเตรียมพร้อมหรือไม่” เงียบไม่มีเสียงตอบใดๆ ออกมา จนบู๊ตงยู้ต้องเตือนซ้ำ “ซิ่วบุ้น เจ้าได้ยินหรือไม่” ยังคงเงียบไร้เสียงตอบเช่นเคย บู๊ตงยู้นึกแปลกใจ หันหลังกลับไปดูต้องใจหายวาบด้วยความหึง เพราะตอนนี้ไม่รู้ว่าก๊วยฮู้ตื่นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อใดกลับยืนกอดจูบอยู่กับ บู๊ซิ่วบุ้นตี๊ตี๋ของมันดังจ๊วบจ๊าบอยู่ด้านหลัง มิหนำซ้ำตี๊ตี๋มันยังค้ากำไรเอามือล้วงควักเข้าไปในอกเสื้อของก๊วยฮู้ จับบีบนมนางเล่นอีกต่างหาก บู๊ตงยู้เห็นอารมณ์หึงขึ้นหน้า เพราะมันก็ปรารถนาในตัวของน้องก๊วยฮู้เช่นกัน จึงหันไปดึงตี๊ตี๋มันออกจากก๊วยฮู้ บู๊ซิ่วบุ้นกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอย่างเพลินๆถูกกอกอมันมาขวางรู้สึกขัดใจ หันไปเอามือสบัดใส่กอกอมัน บังเอิญนิ้วมือของบู๊ซิ่วบุ้นกลับจิ้มไปถูกจุดชาบนตัวบู๊ตงยู้พอดี บู๊ตงยู้โดนสกัดจุดถึงกลับตัวแข็งทื่อล้มตึงไปทันที ฝ่ายนางรัศมีเทวีเห็นเหตุการณ์ข้างหน้าแปรเปลี่ยนเช่นนี้นางถึงกลับงุนงง เพราะระบำมารของนางพึ่งใช้ไปยังไม่ถึงตอนที่จะสำแดงฤทธิ์ใดได้ถ้าจะมีผลก็ น่าจะเกิดกับก๊วยฮู้คนเดียวที่ถูกฤทธิ์ยากระตุ้นไว้ทีแรก แต่แล้วนางก็เข้าใจลอยตัวเข้าไปหาบู๊ซิ่วบุ้น บู๊ซิ่วบุ้นยังไม่ทันที่จะทำอะไรได้เพราะถูกก๊วยฮู้กอดไว้แน่น จึงถูกนางรัศมีเทวีเอานิ้วสกัดจุดชาแข็งทื่อล้มตึงไปตามบู๊ตงยู้ “คิก คิก เจ้านี้มั่วนิ่มดีแท้ คิก คิก สองพี่น้องคู่นี้ช่างตลกดี ไม่เลว ไม่เลว ไว้ข้ามีโอกาสจะหาทางสนุกกับพวกเจ้าดูบ้าง คิก คิก อะ....โอ๊ก..” นางรัศมีเทวีส่งเสียงพูด แต่รูสึกลมปราณตีขึ้น อวัยวะภายในปั่นป่วน ต้องหยุดโคจรลมปราณสักพัก “เจ้าก๊วยเจ๋งทำข้าเจ็บปวดนัก ไว้ข้าหายดีซะก่อนค่อยกลับไปคิดบัญชีใหม่ ที่จริงข้าอยากทิ้งก๊วยฮู้ไว้ให้พวกเจ้าทั้งสองสมปรารถนา แต่ข้าขอพานางไปก่อนดีกว่า เผื่อเป็นเครื่องต่อรองกับก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งได้ในภายหลัง” พูดเสร็จแล้วนางก็จี้สกัดจุดก๊วยฮู้ที่คล้ายยังตกอยู่ในภวังค์ให้หลับไปอีก ครา แล้วแบกก๊วยฮู้เดินจากไป ปล่อยให้สองพี่น้องต้องโดนสกัดจุดนอนอยู่บนพื้นต่อไป ……………………………………………………………………………… ย้อนมาทางด้านก๊วยเจ๋งก่อนหน้านี้ ยามนี้ก๊วยเจ๋งกลับมือไม้สั่นเป็นพัลวันไม่รู้ว่าจะจัดการยังไงกลับก๊วยฮู้ ดี แม้ว่าก๊วยฮู้จะเป็นลูกสาวแต่ตอนนี้ก๊วยฮู้ก็ไม่ใช่เด็กน้อยเช่นกาลก่อนแต่ เติบใหญ่เป็นดุรณีสาวแรกรุ่น มีสัดส่วนอกเอวเป็นส่วนสัดตามวัยสาวน่าดูยิ่งแล้ว มิหนำซ้ำยามนี้นางยังแก้ผ้าอวดโฉม นอนบิดส่ายไปมาคล้ายเชิญชวนยิ่ง แม้ก๊วยเจ๋งไม่เคยจะคิดอะไรกับลูกสาว แต่ท่อนควยของก๊วยเจ๋งกลับลุกผงาดแทบจะดันกางเกงทะลุออกมาให้ได้ “โอ๊ย...บิดา บิดา ข้า ทนไม่ไหวแล้ว โอ๊ย” “ก๊วยฮู้ ก๊วยฮู้ เจ้า เป็นอะไร “ “ข้า ข้า หนาว หนาวยิ่ง” “เอ๊ะ เจ้ายังหนาวอีกหรือ” ก๊วยเจ๋งแม้ได้ถอดเสื้อคลุมให้ก๊วยฮู้ไปแล้วแต่ยังไม่คลายหนาวได้ จึงทำการถอดเสื้อของตนอีกจนท่อนบนเปลือยเปล่าเห็นแผงอกกำยำล่ำซ่ำเพื่อเอาไป ให้คลุมให้ก๊วยฮู้อีกตัวหนึ่ง ขณะที่ก๊วยเจ๋งกำลังจะเอาเสื้อไปคลุมให้ก๊วยฮู้อีกชั้นหนึ่ง อยู่ๆก๊วยฮู้ก็ทลึ่งตัวพรวดขึ้นมาโผกอดก๊วยเจ๋งแน่น ฝ่ายก๊วยเจ๋งยังไม่ทันตั้งหลักโดนก๊วยฮู้โถมตัวเข้ามาเลยหงายหลังไปนอนกับ พื้น แถมก๊วยฮู้ยังถาโถมเข้ามากอดรัดก๊วยเจ๋งจนเสื้อผ้าที่คลุมบนตัวนางหลุดลุ่ย ไปหมด จนอกน้อยของนางถูไถกับอกหนาของบิดา “ก๊วยฮู้ เจ้า จะทำอะไร” “บิดา ข้า ข้า หนาว กอดข้าไว้ กอดข้าไว้” เสียงก๊วยฮู้สั่นเครือ ขณะพูดใบหน้านางเข้ามาแนบชิดติดกับก๊วยเจ๋งแล้ว ก๊วยเจ๋งโดนลูกสาวกอดแถมได้กลิ่นกายหอมของลูกสาวให้เกิดความรู้สึกซาบซ่า ขณะจะพูดต่อ ริมฝีปากก๊วยฮู้ก็เข้ามาติดกับปากก๊วยเจ๋งแล้วเลยทำให้ก๊วยเจ๋งกำลังจะอ้า ปากกลับเป็นจูบกับปากก๊วยฮู้ผู้เป็นบุตรสาวให้ ก๊วยฮู้ก็อ้าปากออกจูบกับบิดาเช่นกันลิ้นของทั้งคู่กับสอดใส่เข้าหากันอย่าง ไม่รู้ตัวแถมมือก๊วยฮู้กลับรูดลงไปคว้าหมับที่ท่อนควยของบิดาจนทำให้มันผงาด ขึ้นสู้มือบุตรสาวอย่างรู้สึกเพลิดเพลินจนก๊วยเจ๋งก็เผลอตัวเอามือไปตะปบ เต้านมน้อยๆของบุตรสาวบีบเล่นเบาๆเช่นกัน ในขณะที่ก๊วยเจ๋งกำลังจูบปากดูดดุนลิ้นอยู่กับก๊วยฮู้ พลันรู้สึกคล้ายมีสิ่งใดถูกกลืนล่วงหายไปในลำคอ สติก๊วยเจ๋งต่อยกลับคืน มโนธรรมกลับคืนขึ้นในสมอง ฉุกคิดว่าผิดท่าแล้ว จึงผลักร่างของก๊วยฮู้ออก ยังไม่ทันที่ก๊วยฮู้จะรับกับสภาวะที่บิดาเปลี่ยนแปลงไปอย่างใด “เผี้ยะ” ฝ่ามือของก๊วยเจ๋งกลับตวัดขึ้นตบใบหน้าด้านซ้ายของก๊วยฮู้อย่างจัง “โอ๊ย” ก๊วยฮู้ถึงกับส่งเสียงหวีดร้องขึ้นอย่างเจ็บปวด เพราะฝ่ามือของก๊วยเจ๋งนี้ ตบอย่างหนักหน่วงเล่นเอาก๊วยฮู้ถึงกลับหน้าหันแก้มเป็นรอยฝ่ามือแดง เสียงร้องของก๊วยฮู้นี้กลับประหลาดไม่เหมือนเสียงของก๊วยฮู้พอนางหันหน้า กลับมาใบหน้าของก๊วยฮู้กลับแปรเปลี่ยนไป “นี่ ...นี่เจ้า..คือ” นางรัศมีเห็นว่าแผนตัวเองแตกแล้วจึงเปลี่ยนร่างจากก๊วยฮู้กลับมาเป็นตัวเองดังเดิม “จอมยุทธก๊วยกลับรู้ตัวแล้วหรือ ไม่น่าใจร้อนเลย อีกสักเดี๋ยวเจ้าก็จะได้สุขสมแล้ว” “บัดซบที่สุด แล้วก๊วยฮู้ลูกสาวเราอยู่ที่ใด” “คิก ๆ เจ้าถามเพราะเป็นห่วงลูกสาว หรือต้องการที่จะเสพสมกับลูกสาวกันแน่” “ต่ำช้าที่สุด แม่นางทำเช่นนี้ทำไม” “คิก ๆ ข้าต้องการให้เจ้ามีความสุข เพราะข้ารู้ว่าในใจลึกๆ เจ้าก็มีความปรารถนาในตัวลูกสาวเหมือนกัน ดังที่เจ้าแสดงออกเมื่อสักครู่” “ชั่วช้า ข้าไม่เคยคิดอัปรีย์เช่นนั้น” “เดี๋ยวรอสักเดี๋ยวก็จะได้รู้กัน” ก๊วยเจ๋งค่อยรู้สึกในกายเริ่มร้อนรุ่มขึ้น ความกำหนัดเริ่มก่อตัวขึ้นทีละนิด ใจหายวาบ “เอ๊ะ เมื่อกี้เจ้าเอาอะไรให้ข้ากิน” “คิกๆ ยากระตุ้นอารมณ์ เดี๋ยวเจ้ากับลูกสาวก็จะได้มีความสุขกันจริงๆซะที” “ไม่มีทาง หรือว่าก๊วยฮู้ก็ถูกเจ้า” “ถูกแล้ว เดี๋ยวข้าจะนำทางเจ้าไปพบความสุขกับลูกสาว แต่ก่อนอื่นมาเรียกน้ำย่อยก่อนดีกว่า” พูดแล้วนางรัศมีเทวีก็เปลี่ยนร่างเป็นก๊วยฮู้อีกครา ทำท่าเอานิ้วดูดปากยั่วยวน เพื่อกระตุ้นราคะก๊วยเจ๋งให้ออกฤทธิ์มากขึ้น ก๊วยเจ๋งเจอกระบวนท่ายั่วยวนประกอบกับฤทธิ์ยาที่นางรัศมีเทวีให้กินไปทำให้ เกิดอารมณ์กระสันเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี ท่อนควยถึงกับลุกโด่จนทะลุออกมานอกกางเกงจนนางรัศมีเทวีเห็นถึงกับตาโตว่า ควยของก๊วยเจ๋งแข็งแรงดีแท้ คิดว่าแผนตัวเองสำเร็จผลแล้ว บิดส่ายกายส่งเสียงเรียกไป “บิดาขา...ข้าต้องการท่าน มากอดข้าเถอะ” ก๊วยเจ๋งรับฟังคล้ายตกในมนต์สะกดค่อยเดินเข้าไปช้าๆ หมายจะเข้าไปโอบกอดลูกสาว นางรัศศมีเทวีในร่างก๊วยฮู้ ทำเป็นสบัดสบิ้งหลบการกอดของก๊วยเจ๋งทำให้ก๊วยเจ๋งต้องหงุดหงิดงุ่นง่านขึ้น เมื่อมือที่โอบกอดต้องคว้าอากาศ ก๊วยเจ๋งมองไปเห็นก๊วยฮู้ทำเดินจากไปแต่กลับหยุดทำท่ายั่วยวนต่อ เมื่อก๊วยเจ๋งจะเดินเข้าไปกอดก๊วยฮู้ก็กลับหลบหลีกออกไปเช่นเดิม “บิดา ข้าอยู่ตรงนี้ มากอดข้าให้ได้” “ก๊วยฮู้ มาให้พ่อกอดดีๆ” ก๊วยฮู้หัวเราะคิกถลันหลบไปเหมือนเดิม ก๊วยเจ๋งพอพูดออกไปมโนธรรมในสมองเกิดขัดแย้งอย่างรุนแรง “พ่อ ข้าเป็นพ่อก๊วยฮู้ นั่นลูกสาวเรา เรากำลังจะทำอะไรลงไป” ก๊วยฮู้หยุดยืนเบื้องหน้า เห็นก๊วยเจ๋งกลับยืนนิ่งหารู้ไม่ว่าก๊วยเจ๋งเป็นผู้ที่มีคุณธรรมสูงกว่าคน ทั่วไปกำลังต่อต้านอำนาจตัณหาราคะที่เกิดขึ้นได้สำเร็จ ขณะจะเดินไปหาเห็นก๊วยเจ๋งยกสองมือขึ้นบนอากาศวาดฝ่ามือขึ้นคล้ายกระบวนท่า ต่อสู้ นางเห็นว่าผิดท่าแล้วยังคำนึงขึ้นไม่จบก๊วยเจ๋งกลับผลักฝ่ามือออกมาข้างหน้า ก๊วยฮู้จะถลันหลบก็ไม่ทันได้แต่ยกมือเกร็งกำลังภายในขึ้นต้าน “เปรี้ยง โครม” “โอ๊ย” เสียงพลังฝ่ามือปะทะกับม่านพลังลมปราณที่นางรัศมีเทวีที่สร้างขึ้นเสียงดัง สนั่นหวั่นไหว แต่ไม่อาจต้านทานพลังฝ่ามือของก๊วยเจ๋งได้ โดนพลังฝ่ามือจู่โจมกระแทกใส่จนร่างของนางประเด็นไปกระแทกต้นไม้ใหญ่ดังโครม ได้รับบาดเจ็บอวัยวะภายในบอบช้ำ จนต้องกระอักโลหิตออกมากองใหญ่ “โอ๊ย...เจ้าก๊วยเจ๋ง เจ้าช่างอำมหิตนัก” ก๊วยเจ๋งค่อยคืนสติมองเห็นก๊วยฮู้ซึ่งบัดนี้กลายร่างกลับเป็นนางรัศมีเทวี อีกคราโดนฝ่ามือสยบมังกรของตนเองไดรับบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้นก็ตกใจ ความจริงก๊วยเจ๋งถูกตัวยากระตุ้นราคะครอบงำประสาท เกิดต่อต้านขึ้นจึงใช้พลังภายในทั้งมวลในตัวขับสลายพิษด้วยการระเบิดพลังฝ่า มือออกมาเพื่อสลายการครอบงำไม่คาดคิดว่าจะเป็นการทำร้ายนาง หากเบื้องหน้าตนเป็นก๊วยฮู้ลูกสาวจริงๆ ฝ่ามือนี้มีหวังก๊วยเจ๋งได้ฆ่าลูกสาวตัวเองไปแล้ว “โอ..แม่นางข้าเสียใจ “ ก๊วยเจ๋งพูดไปด้วยความรู้สึกที่เสียใจจริงๆ เพราะตลอดชีวิตตนไม่เคยทำร้ายอิสตรีคนใดมาก่อน แต่นางรัศมีเทวีคิดว่าก๊วยเจ๋งโหดเหี้ยมยิ่ง รอจังหวะที่ก๊วยเจ๋งเดินเข้ามา นางกลับเอามือกดปุ่มกลไกที่อยู่ข้างตัว พลันก๊วยเจ๋งกลับตกวูบลงไปในหลุมเบื้องหน้า ด้วยก๊วยเจ๋งไม่ทันระวังตัวประกอบกับพึ่งระเบิดพลังภายในออกไป ยังไม่ทันได้ฟื้นพลังจึงตกไปในหลุมลึก อย่างง่ายดาย ขณะที่ก๊วยเจ๋งกำลังรวบรวมกำลังจะกระโดดขึ้นจากหลุมก็ปรากฎว่ามีก้อนหินใหญ่ กลิ้งตกลงมา ก๊วยเจ๋งจึงยกฝ่ามือขึ้นรับไว้ที่พื้นเบื้องร่างกับคล้ายเป็นทรายดูดน้ำหนัก ก้อนหินที่ทับลงมาค่อยกดตัวก๊วยเจ๋งจมลงไปถึงข้อเท้า เท่านั้นยังไม่พอในหลุมยังมีกลุ่มควัน(ก๊าซ)เกิดขึ้น ทำให้ก๊วยเจ๋งรู้สึกเวียนศรีษะแทบจะสิ้นสติ “ก๊วยเจ๋ง เจ้าโหดร้ายนัก รับสภาพนั้นไปเหอะ” นางรัศมีเทวีมองดูก๊วยเจ๋งตกอยู่ในสภาพคับขันจึงพูดขึ้น ก่อนที่นางจะซวนเซจากไป …………………………………………………………………………… ทางด้านอึ้งย้งหลังจากที่พลาดท่าเสียทีโดนศัตรูอัดทลวงของวิเศษประจำตัว ทีแรกเจ็บไม่น้อยแต่ด้วยความตื่นเต้นที่ถูกอุ้มแตงเย็ดไปรอบๆค่ายกล เป็นประสบการณ์แรกที่นางไท่เคยได้รับมาก่อน ทุกคราวที่นางมีเพศสัมพันธ์กับก๊วยเจ๋งสามีนาง ก็ล้วนแต่อยู่ในห้องหอมิดชิด ไม่เคยร่วมรักกันในที่โล่งแจ้งเช่นนี้มาก่อน ตอนนี้อึ้งย้งอยู่ในห้องที่ถูกปลูกสร้างบนต้นสนโบราณแห่งหนึ่ง ที่นี้คือหอควบคุมกลไกของเกาะดอกท้อ กาลก่อนอึ้งเอี้ยะซือเคยพานางมาบนหอนี้เมื่อครั้งนางยังเป็นเด็ก นางยังชอบมานั่งเล่นบนโต๊ะทำงานเขียนหนังสือของบิดาดูบิดาทำงาน แต่ครั้งนี้นางกลับเป็นฝ่ายเสนอให้ผู้บุกรุกเข้ามายังเกาะดอกท้อในคราแรกพา เข้ามายังหอควบคุมกลไกแห่งนี้ แถมโต๊ะหนังสือที่นางเคยนั่งเล่นชมบิดาทำงาน ตอนนี้กลับถูกใช้ประกอบการอื่นกับชายผู้บุกรุกเข้ามาในเกาะดอกท้อแล้ว และชายผู้บุกรุกไม่เพียงบุกรุกเกาะดอกท้อเท่านั้นยังบุกรุกเข้ามาในส่วนสงวน ของนาง อึ้งย้งกลับคาดไม่ถึงว่าเมื่อให้องค์ชายเจอรูดัลพาเข้ามาในหอควบคุมกลไกนี้ แล้ว องค์ชายเจอรูดัลกลับวางร่างนางลงบนโต๊ะหนังสือนี้แล้วใช้มันเป็นที่เสพ สังวาส อึ้งย้งอดเร้าใจไม่ได้ไม่คาดคิดว่าโต๊ะหนังสือตัวนี้จะแข็งแรงพอที่จะรับ น้ำหนักใช้ประกอบกามกิจได้ หนังสือที่เคยอ่านร่วมกับบิดาตอนนี้กลับมาใช้หนุนหัวเพื่อร่วมรักชายผู้ บุกรุกแทน เสียงโต๊ะลั่นดัง อ๊อด ๆ แอ๊ด ๆ เป็นจังหวะดนตรี ทุกคราที่อึ้งย้งถูกโถมกายเข้าใส่ นับเป็นครั้งแรกที่นางได้ถูกเย็ดบนโต๊ะ ทำให้อึ้งย้งเกิดความสนุก ซ่านเสียว ไปด้วย จนต้องเผลอร้องออกมาด้วยความเสียวสุดยอด “อูวส์....สสซี้ดส์ อูยสส....ซซซ” เสียงร้องของอึ้งย้งทำให้องค์ชายเจอรูดัลยิ่งเพิ่มความรู้สึกกระสันเสียวไป ด้วย ยิ่งทำให้เขาออกแรงกระเด้าเย็ดอึ้งย้งเพิ่มขึ้น จนทำให้โต๊ะสั่นไหวโยกไปมา เสียงโต๊ะยิ่งดัง อ๊อด แอ๊ด ยิ่งขึ้น ตอนนี้องค์ชายเจอรูดัลกลับให้อึ้งย้งจัดท่าใหม่ โดยให้นางนอนตะแคงยกขาขึ้นชี้ฟ้าอึ้งย้งอยู่ในอารมณืกระสันต์ไม่รีรอที่จะ สนองตอบความต้องการของเขาอย่างยินยอมพร้อมใจ องค์ชายเจอรูดัลจึงเข้าไปเสียบด้านหลังจับยกขาอึ้งย้งตรงข้อพับนอนตะแคงข้าง ซอยกระเด้าอึ้งย้งถี่ยิบ อึ้งย้งเอาข้อศอกตะแคงตัวขึ้นปล่อยให้เขาซอยเย็ดอย่างถนัด ท่านี้ทำให้อึ้งย้งมองเห็นลำควยขององค์ชายวิ่งเข้าๆออกรูหีขาวเกลี้ยงของตัว เองได้ถนัดตา “โอ...ควยรกหมอยของท่านผู้นี้ช่างยาวใหญ่ ไม่น่าเชื่อว่าจะเข้ามาในรูหีเราได้” อึ้งย้งนึกเปรียบอาวุธประจำกายของชายผู้บุกรุกกับก๊วยเจ๋งผู้เป็นสามีในใจ ขนาดของก๊วยเจ๋งถ้าเปรียบไปราวกับมีดสั้น ส่วนของชายผู้บุกรุกนี้เป็นเสมือนท่อนหอกดีๆนี้เอง ช่างต่างกันลิบหากเป็นก๊วยเจ๋งคงไม่สามารถร่วมกับนางท่านี้ได้ อึ้งย้งเคยเจอแต่ฤทธิ์มีดสั้นขยันซอยของก๊วยเจ๋ง แต่วันนี้มาเจอหอกเนื้อขององค์ชายเจอรูดัลแทงเข้าแทงออกแต่ละทีล้ำลึกยิ่ง จนอึ้งย้งต้องร้อง อูยส์ โอยส์ออกมาทุกครั้งที่โดนหอกเนื้อแทง “อูวส์...รูเจ้าตอดควยข้าดียิ่ง อึ้บๆ “ องค์ชายเจอรูดัลส่งเสียงร้องพร้อมกับกระเด้าควยเข้าใส่รูหีอึ้งย้งไม่หยุด ส่วนมือก็สอดใต้รักแร้ขาวของอึ้งย้งมาคว้าตะปบบีบนมอวบอั๋นของนางขยำเล่น อย่างสนุกมือ อึ้งย้งส่งเสียงร้องหันหน้าไปหายังไม่ทันได้ตอบอะไร องค์ชายเจอรูดัลก็ยื่นปากเข้าไปจูบกับปากนาง อึ้งย้งก็อ้าปากออกจูบตอบกับเขาต่างแลกจูบกันจนน้ำลายยืด สักพักองค์ชายเจอรูดัลกลับพลิกร่างลงนอนหงายให้อึ้งย้งขึ้นไปด้านบน โดยที่ไม่ต้องส่งเสียงบอกใดๆ อึ้งย้งกลับรู้ดีว่าต้องทำเช่นไร นางกลับขึ้นไปนั่งทับกระดออยู่ด้านบน หันหน้าออกทางปลายเท้า แบะเข่าสองข้างอ้าออกค่อยหย่อนสะโพกขึ้นลงบนกระดออย่างช้าๆในตอนแรก พออึ้งย้งจัดท่าทางตัวเองได้ทมัดทแมงดีแล้ว นางก็เริ่มลงมือขย่มกระเด้าหีใส่ควยเร็วขึ้นราวกับควบอาชา ปากก็ส่งสียงร้องเจื้อยแจ้วตลอดเวลา “อุยส์....ไอ๋หย่า ...ไอหย๋า อูยส์...ซิ๊ดส์..อา...อา.อ๋าส์” อึ้งย้งส่งเสียงร้องไม่รู้ว่าเพราะเจ็บหรือเสียวกันแน่ ทั้งที่ตัวนางเองเป็นฝ่ายขย่มเย็ดควยท่อนนั้นเอง แต่กลับขย่มหีลงบนท่อนควยยิ่งนานยิ่งโหมเร็วขึ้น ๆ ปากก็ร้องครางไม่หยุด ฝ่ายองค์ชายเจอรูดัลทีแรกเป็นฝ่ายเย็ดอึ้งย้ง แต่ตอนนี้กลับโดนอึ้งย้งเย็ดเอาบ้างก็แสนสุดจะเสียวไม่น้อย ส่งเสียงครางระงมเช่นกัน น้ำควยจวนจะแตกเสียเต็มประดา ไม่อาจนอนเฉยให้อึ้งย้งเย็ดเขาเพียงฝ่ายเดียวได้ต้องแอ่นกายกระเดาะควยขึ้น สู้อึ้งย้งบ้าง “ฉุบ ฉุบ ฉุบ ปั่บ ปั่บ ปั่บ..” เสียงพิสดารเกิดขึ้นเมื่ออึ้งย้งกระเด้าหีลงมาปะทะกับควยขององค์ชายเจอรูดัล ที่กระเด้งควยขึ้นรับกลางอากาศทุกครั้ง โอ...คู่นี้ช่างเป็นคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อกันทั้งในเพลงยุทธและเพลงเย็ด อย่างไม่ยอมกัน เป็นอึ้งย้งกลับเอนตัวไปด้านหลังเอามือยันพื้นโต๊ะไว้ องค์ชายเจอรูดัลจึงเอามือคว้าหมับตะปบนมอึ้งย้งทั้งสองข้างก่อนลดลงมาจับที่ เอวนางใช้เป็นที่ยึดเกาะไว้กระดกเอวเย็ดใส่รูหีอึ้งย้งเร็วขึ้นปานจักรผัน จนอึ้งย้งเย็ดตามไม่ทัน เลยปล่อยให้องค์ชายเจอรูดัลเย็ดหีตัวเองแต่ฝ่ายเดียว ได้แต่แอ่นหีรับควยพร้อมกับส่งเสียงร้องเป็นจังหวะให้ตลอด “อ๊อยส์..อ๊อยส์..อ๊อยส์..ๆ ๆๆๆๆๆๆๆ.” “อึ้งย้ง....หีเจ้าเยี่ยม เย็ดมันส์ จริงๆ ข้า จ จะ จวน จะออกแล้ว” “ข้า ก็อ๊อยส์.อ๊อยส์ อะ ออก อ๊อยส์” ต่างส่งเสียงร้องบอกล่ำลัก ราวกับจะขาดใจเช่นเดียวกัน องค์ชายเร่งแอ่นกายเย็ดอึ้งย้งถี่ยิบด้วยความเร็วแทบมองไม่ทัน “อ๊อด แอ๊ด ๆ” เสียงโต๊ะสั่นไหวโยกไปมาดังลั่นไปทั่วห้อง ที่สุดทั้งคนทั้งโต๊ะก็ไม่อาจทนทานได้ “แกร๊ก โครม” “วิ๊ด...น..น้ำแตก แล้ว” “อ๊อยส์....น้ำข้าก็แตก เหมือนกัน อูยส์...อร่อยควยจริงๆ” เสียงแรกเป็นเสียงขาโต๊ะที่ไม่อาจทนทานแรงระดมเย็ดของทั้งคู่อีกต่อไปได้ ต้องหักลง พร้อมกับโต๊ะที่หล่นลงบนพื้นดังโครม พร้อมกับเสียงร้องแหลมของอึ้งย้งที่ตกใจเมื่อได้รับรู้ถึงน้ำอันร้อนผ่าวที่ ฉีดพุ่งออกมาจากลำควยกระทบเข้าไปในมดลูกอย่างจัง ในเวลาเดียวกันกับที่อึ้งย้งก็ได้แตกน้ำสวาทออกมาจากรูหีกระเซ็นซ่านเข้ารด หัวควยขององค์ชายเจอรูดัลเช่นกันซึ่งส่งเสียงออกมาเกือบจะพร้อมๆกับอึ้งย้ง ด้วยความเกษมสันต์ ทั้งคู่มองเห็นโต๊ะที่ใช้เย็ดกันจนหักพังลงมา ต่างหัวเราะให้กัน แล้วจึงหันมาจูบปากแลกลิ้นให้กันอีกครั้งอย่างดูดดื่ม ต่อมาองค์ชายเจอรูดัลจึงชักควยออกมาจากรูหีขาวสะอาดของอึ้งย้งดัง “บั๊วะ” ราวกับประกาศเสียงแห่งความยินดีปรีดาที่ได้ร่วมทำศึกมาด้วยกัน ท่อนกระดอเปียกชุ่มโชกไปด้วยน้ำสวาทไปทั้งลำ ส่วนรูหีของอึ้งย้งก็ปรากฎมี น้ำเมือกขาวขุ่นบางส่วนไหลทลักออกมาหยดลงบนพื้นโต๊ะเป็นดวง รูหีอ้าเผยิบผยาบราวกับตอบรับหัวมังกรที่กำลังส่ายไปมาเช่นกัน องค์ชายเจอรูดัลดึงร่างขาวเนียนของอึ้งย้งเข้าหาตัว อึ้งย้งก็ผวาเข้าในอ้อมกอดพร้อมกับกอดรัดตอบ ต่างคนต่างยื่นปากเข้าจูบกันอีกคราอย่างมีความสุข “อึ้งย้ง...เจ้ายอดเยี่ยมยิ่ง ข้ามีความสุขที่สุด เจ้าละเป็นอย่างไรบ้าง” อึ้งย้งไม่ตอบคล้ายทำท่าเอียงอาย องค์ชายเจอรูดัลเห็นแล้วให้กระสันต์รัญจวนใจยิ่ง ยื่นจมูกเข้าหอมแก้มอึ้งย้งพลางยื่นปากจูบแก้มเนียนของนาง อึ้งย้งอยู่ในอ้อมกอดขององค์ชายเจอรูดัลไม่อาจเบี่ยงแก้มหลบพ้น แก้มนวลเนียนของนางต้องถูกเชยชมหลายครา ปากซนขององค์ชายเจอรูดัลยังไล่ตามงับปากของอึ้งย้งอีกหลายครา อึ้งย้งคล้ายคึกคะนองพอองค์ชายเจอรูดัลหยุดนางกลับเอาปากนางไล่งับปากองค์ ชายเจอรูดัลมั่ง ต่างหยอกล้อกันราวกับคู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามันไม่ปาน องค์ชายเจอรูดัลเสร็จศึกจากอึ้งย้งครั้งแรกรู้สึกเหนื่อยล้าอยากจะพักสัก ครู่ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงสวาทกับอึ้งย้งอีกหน แต่ ถูกอึ้งย้งยั่วเย้าจนเกิดอารมณ์คุกรุ่นขึ้นอีกครา อันกามารมณ์หากใครได้สัมผัสย่อมหลงใหลในรสเสน่หาเช่นเดียวกับองค์ชายเจอรู ดัลที่ติดใจในรสสวาทจากรูกระชับของอึ้งย้ง เช่นเดียวกับที่อึ้งย้งก็คงจะหลงใหลติดใจรสสวาทจากแท่งเนื้อยาวใหญ่ขององค์ ชายเจอรูดัลเช่นกันกระนั้นหรือจึงปล่อยตัวปล่อยใจให้กับเขาถึงเพียงนี้ “อึ้งย้ง เจ้าน่ารักยิ่ง มามะข้าจะทำให้เจ้าสนุกอีกครา” องค์ชายเจอรูดัลพูดขึ้นพร้อมกับพลิกตัวทาบทับกับร่างอึ้งย้ง “ท่านสามารถทำได้หรือ อ่อนระโหยขนาดนี้” อึ้งย้งพูดตอบ ขณะเอามือจับกระดอถอกเล่น “งั้นเจ้าก็ต้องช่วยทำให้มันแข็งขันแล้วละ” องค์ชายเจอรูดัลแกล้งพูดหยอกเย้าขึ้น มิคาดว่าอึ้งย้งกลับดันร่างองค์ชายเจอรูดัลลงนอนหงาย แล้วตัวนางกลับเลื่อนไปใช้ปากโลมเลียกับแท่งกระดอของเขาที่กำลังตกห้อยอยู่ จนลำกระดอเริ่มชูผงาดขึ้น อึ้งย้งใช้ลิ้นเลียลากลำกระดอซึ่งยังโชกชุ่มด้วยน้ำสวาทที่พึ่งผ่านสังเวียน กามกรีฑามาเมื่อสักครู่อย่างไม่รังเกียจ ราวกับต้องการทำความสะอาดให้ มิหนำซ้ำอึ้งย้งยังใช้ลิ้นโลมเลียไปยังรอบๆ หัวขยักตลอดจนถึงหัวถอกแดงบานโร่เล่นเอาองค์ชายเจอรูดัลเสียวเข้าไปถึงหัวใจ ต้องผงกตัวลุกขึ้น มองเห็นหน้าสวยของอึ้งย้งกำลังอ้าปากอมรูดดูดหัวควยเขาพอดี “อูวส์ ....ซี้ดส์ เสียวๆ อูวส์...ซี้ดส์” องค์ชายเจอรูดัลร้องลั่นตอนนี้ควยของเขาลุกขึ้นแข็งปั๋งจนคับปากอึ้งย้งแล้ว แต่อึ้งย้งยังคงไม่ยอมหยุดปฎิบัติการใช้ปากจัดการ องค์ชายเจอรูดัลตอนนี้เกิดความเงี่ยนง่านสุดทนเลื่อนตัวมาจับก้นขาวจั๋วะหัน มาคร่อมใบหน้าเขามั่ง เท่านั้นเององค์ชายเจอรูดัลถึงกับตาโปนโต เมื่อเห็นเนินเนื้อสงวนนางเบื้องหน้าจะจะตา ทั้งโคกขาวโหนกนูนเป็นพูล ไร้ขนหมอยใดๆให้เกะกะลูกตาขาวเกลี้ยงเหมือนของเด็กไม่มีผิด ชะรอยอึ้งย้งคงเป็นคนอาภัพหมอยมาตั้งแต่เกิดกระมังจึงดูนวลเนียนขาวสะอาด เช่นนี้ ช่างเป็นหีที่งดงามจริงๆ แถมรูยังดูปิดสนิททั้งๆที่พึ่งโดนเขากระเด้าเอามาหยกๆ ช่างเป็นรูที่วิเศษจริงสามารถคืนสภาพได้เร็ว องค์ชายเจอรูดัลคิดแล้วก็เอามือแบะแคมโคกนางก่อนผงกหัวขึ้นตวัดลิ้นเลียหี นางอย่างช่ำชอง อึ้งย้งโดนถึงกับสดุ้งแทบร้องจ๊ากแต่ติดที่ท่อนกระดอยังอมคับปากอยู่ เลยห่อปากดูดควยแน่นด้วยความเสียว ยังผลให้องค์ชายเจอรูดัลเสียวท่อนควยขึ้นเป็นทวีคูณเลยยิ่งละเลงลิ้นรัวเอา ปากดูดหีนางมั่ง พลางเอานิ้วเข้าชอนไชในรูหีนางเล่น ทั้งคู่ช่วยกันดูดควยเลียหีให้กันจนเงี่ยนง่านขึ้นมาอีกหนด้วยกันทั้งคู่ ฝ่ายองค์ชายเจอรูดัลไม่ต้องการให้น้ำแตกคาปากอึ้งย้งอยากจะแตกในรูหีนาง มากกว่า เลยลุกขึ้นมาจับศีรษะอึ้งย้งให้ถอนควยออกจากปาก อึ้งย้งกำลังดูดเพลินๆ คล้ายถูกแย่งของเล่นไป “อึ้งย้ง เรามาเย็ดกันดีกว่า” องค์ชายเจอรูดัลพูดพร้อมกับจับอึ้งย้งลงนอนหงาย อึ้งย้งโดนเลียหีจนเสี้ยนจัดเช่นกันลงไปนอนหงายหายใจระรวย ส่งสายตาหวานเยิ้มเย้ายวนยิ่ง องค์ชายเจอรูดัลจับอึ้งย้งแยกขาออกเอาท่อนกระดอบรรจงเสียบเข้าไปในรูหีนาง ทันที อึ้งย้งทำเป็นสดุ้งเล็กน้อยด้วยจริตมารยา “โอว..อึ้งย้ง ของเจ้าแน่นกระชับควยดีจริง ยังกะของสาวบริสุทธิ์ ยิ่งเย็ดยิ่งแน่น อุ๊บ.. อูวส์ องค์ชายเจอรูดัลร้องบอกด้วยความกระสันต์ พลางค่อยๆดันควยชำแรกเข้าแคมในรูหีอึ้งย้งอย่างช้าๆเนิบนาบ คล้ายค่อยๆบรรจงเย็ดไม่หักโหมเช่นที่แรก “อูยส์..ของท่านก็ยิ่งมายิ่งใหญ่ คับรูแน่นกว่าทีแรกอีก” “ฮ่า ๆ ๆ เดี๋ยวข้าเข้าสุดแล้วจะเย็ดเจ้าให้จั๋งหนั่บอร่อยเสียวกว่าเดิมหลายเท่า” “ข้าก็จะช่วยดูดรัด ท่านให้ซ่านกระเซ็นถึงชั้นสวรรค์ดาวดึงส์ทีเดียวแหละ” หนนี้ทั้งคู่ต่างพูดหยอกเย้าชมเชยกันยิ่งทำให้องค์ชายเจอรูดัลกระสันต์เสียว สนุกกว่าหนแรกยิ่งนัก ขยับกระดอแซะซ้ายขวาไปมาจนกระทั่งดันลำควยเข้าไปจนมิด้ามยันโคนจนเนินโหนกรก ควยของเขาเข้าคลอเคลียกับเนินโคกหีขาวจั๊วะของอึ้งย้งได้สำเร็จ องค์ชายเจอรูดัลหยุดพักเหนื่อยหอบหายใจรู้สึกรูของอึ้งย้งช่วยบีบลำควยตลอด เขารู้สึกว่าไม่เคยทำศึกกับใครจะเหนื่อยเท่ากับอึ้งย้งเลยแต่เป็นความ เหนื่อยปนความสนุกที่ผู้ชายทุกคนชอบองค์ชายเจอรูดัลค่อยสาวควยขึ้นช้าๆ แล้วแทงกลับเข้าไปใหม่เนิบๆ แบบเน้น ๆ รูหีอึ้งย้งหนีบตอดควยตลอดเวลาที่เขาสาวกระดอขึ้นลง “โอว..อึ้งย้งเจ้าบีบตอดควยข้าเช่นนี้มีหวังข้าได้ถึงสวรรค์ก่อนเป็นแน่” “เดี๋ยวก่อนซิท่าน เราต้องถึงสวรรค์ด้วยกัน” “ฮ่า ฮ่า ฮ่า” องค์ชายเจอรูดัลหัวเราะขึ้นอย่างพอใจ แต่จู่ๆก็ชักเสียงหัวเราะลงอย่างกระทันหัน “รูดูด.....สวรรค์ดาวดึงส์ .....ดูดดาวดึงส์....พลัง....ดูด...ดาว...โอ๊ะ” องค์ชายเจอรูดัลคล้ายพบสิ่งผิดปกติลอบโคจรลมปราณขึ้น กลับพบว่าลมปราณไม่สามารถโคจรได้ครบรอบ กลับหายวูบถูกดูดออกไปทางปลายเจ้าโลก “แย่แล้ว” “ท่านรู้ตัวแล้วหรือ” “อึ้งย้ง......นี่เจ้า......กล้าใช้พลังดูดดาวเชียวหรือ เจ้าลอบใช้วิชานี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน” ถึงตอนนี้องค์ชายเจอรูดัลรู้สึกลำควยถูกรูหีอึ้งย้งหนีบแนบแน่นคล้ายถูกคีม หนีบไว้ก็ไม่ปาน ขนาดขยับตัวจะถอนออกยังไม่ได้ พลังปราณฝึกปรือในตัวถูกดูดออกไปจากร่างอย่างต่อเนื่อง “อึ้งย้ง หยุด เดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวได้ตามตกไปตามกันหรอก” อึ้งย้งหาฟังไม่ กลับตวัดขานางขึ้นไปเกี่ยวกวัดรัดบนก้นองค์ชายเจอรูดัลแน่นขมิบโยนีดูดลำควย วาบๆ กระแสพลังจากตัวองค์ชายเจอรูดัลหลั่งไหลออกจากปลายควยเข้าสู่ตัวนางเป็น ระลอก “อ๊า...อึ้งย้ง เจ้าน่าโง่คิดอ่านดูดพลังจากเราด้วยวิธีนี้ เจ้าเองจะตายซะก่อน” องค์ชายเจอรูดัลคล้ายพูดขึ้นอย่างอึดอัด ส่วนอึ้งย้งรับฟังคล้ายทำท่างุนงงยังไม่เข้าใจ องค์ชายเจอรูดัลจึงพูดต่อ “เจ้าไม่รู้ว่าพลังฝึกปรือเราสะสมมากมายมหาศาล อุปมาดั่งน้ำในมหาสมุทรตัวเจ้าเป็นเพียงเขื่อนน้อย ตัวเจ้าคิดใช้เขื่อนน้อยมาเก็บกักน้ำในมหาสมุทรที่มหาศาลจะต้านทานได้อย่าง ไร” อึ้งย้งรับฟังเริ่มฉุกคิดตาม ที่องค์ชายเจอรูดัลพูด “และดูว่า เจ้าคงพึ่งสำเร็จวิชานี้มาไม่นานเท่าใด จึงยังไม่รู้จักวิธีย่อย ถ่ายเทประสานพลัง “ “หา...ถ่ายเท..ประสานพลัง” “เจ้านี่โง่จริงๆ ยังไม่แตกฉานกลับกล้าใช้วิชานี้ เมื่อดูดพลังมาแล้วหากเจ้าประสานพลังเป็นของเจ้าไม่ได้ก็เปล่าประโยชน์ ร่างกายคนเรามีภูมิคุ้มกันหากพลังที่เพิ่มเข้ามาไม่อาจรวมเข้ากันได้ มันจะตีเป็นเชื้อโรคจะทำการต่อต้านขับออกไป เมื่อสายพลังเกิดตีกันเจ้าไม่สามารถควบคุมได้เมื่อนั้นโลหิตเจ้ามีหวังไหล ออกจากทวารทั้งเจ็ด เจ้าก็จะถึงความตาย ตอนนี้ทางรอดของเจ้าก็คือถ่ายพลังของเรากลับคืนมา” อึ้งย้งรับฟังรู่ดีว่าเป็นความจริงทุกประการ อึ้งย้งเพิ่งสำเร็จวิชานี้และยังถูกใช้เป็นครั้งแรกจึงยังไม่ชำนาญนัก วิชาดูดพลังเป็นวิชามารใช้ดูดพลังของคนอื่นเป็นของตัวเองเมื่อดูดมาแล้วจำ เป็นต้องย่อยพลังซึมซับเป็นของตัวเองหากเป็นยอดฝีมือธรรมดา อึ้งย้งยังสามารถย่อยพลังแม้ยังไม่หมดทีเดียวก็ยังกักเก็บแล้วใช้เวลาย่อย ซึมซับได้ใหม่ แต่ยอดฝีมือเจอรูดัลมีพลังมากมายมหาศาลไม่ได้คุยโม้เลย แม้อึ้งย้งจะย่อยประสานพลังของเขาก็ได้เพียงบางส่วน พลังที่เหลืออึ้งย้งก็ไม่สามารถที่จะกักเก็บได้ เพราะมีมากเกินกว่าขีดจำกัดที่ร่างจะรับได้เฉกเช่นเขื่อนที่รับน้ำตามที่ องค์ชายเจอรูดัลว่าไว้ไม่ผิด หากเป็นยอดฝีมือธรรมดาป่านนี้คงถูกอึ้งย้งดูดพลังจนหมดแล้ว แต่ดูเหมือนพลังขององค์ชายเจอรูดัลยังหลั่งไหลเข้ามาในตัวนางเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าจะสิ้นสุด อึ้งย้งฝืนหัวเราะแล้วกล่าวตอบ “ถึงแม้ข้าจะตายเพราะดูดพลังท่านเข้ามา ข้าก็ขอยอมตายเพื่อดูดพลังท่านให้หมด อย่างน้อยก็ทำให้ก๊วยเจ๋งมีเปรียบท่านได้บ้าง” องค์ชายเจอรูดัลรับฟังรู้สึกเจ็บปวด เพราะคิดว่าบทรักของตนสามารถทำให้อึ้งย้งหลงใหลจนลืมก๊วยเจ๋งได้ มิคาดว่าอึ้งย้งวางแผนนี้ไว้ตั้งแต่ต้น “เจ้าหัวดื้อ จริงๆ รีบถ่ายพลังของเรากลับมาเร็ว ไม่งั้นเจ้าตายแน่” อึ้งย้งเม้มปากแน่ ส่ายหน้าตอบ กลับรัดขากับเอวองค์ชายเจอรูดัลแน่นเข้า ขมิบโยนีดูดพลังหนักกว่าเดิม องค์ชายเจอรูดัลตอนนี้ร่างกายเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำ จากเขียวคล้ำค่อยซีดลงเหมือนว่าพลังในตัวถูกดูดไปใกล้จะหมด ไม่เพียงแต่พลังปราณฝึกปรือแม้แต่พลังชีวิตก็คล้ายจะถูกดูดไปด้วย ฝ่ายอึ้งย้งเองตอนนี้ร่างกายก็ดูเหมือนเกินขีดจำกัดที่จะรับพลังที่เข้ามา ได้ พลังในร่างกายของนางเริ่มออกมาต่อต้านสายพลังที่เข้าใหม่ อึ้งย้งพยายามใช้พลังในตัวควบคุมสายพลังที่เข้ามาใหม่แต่พลังที่เข้ามายิ่ง มายิ่งมากขึ้นจนไม่อาจต่อต้านได้ สายพลังทั้งสองสายต่อสู้กันภายในจนอึ้งย้งรู้สึกปวดรวดร้าวไปทั้งตัวร่างกาย แทบระเบิด มองเห็นองค์ชายเจอรูดัลร่างกายเริ่มซีดขาว ใบหน้าคล้ายตอบซีดลงแปรเปลี่ยนเป็นชราภาพ อึ้งย้งเองก็คิดว่าตัวเองก็คงจะตาย โลหิตเริ่มไหลออกจากช่องจมูก ทางรอดของอึ้งย้งในตอนนี้คือต้องคืนพลังกลับไปให้องค์ชายเจอรูดัลตามที่เขา บอกจริงๆ แต่หากทำเช่นนี้ทุกสิ่งที่นางลงทุนทำไปตั้งแต่แรกก็หมดความหมายไป “ลาก่อนพี่ก๊วยเจ๋ง ลาก่อนท่านพ่อ” ในแวบหนึ่งที่อึ้งย้งคิดว่ากำลังจะตาย คิดคำนึงถึงก๊วยเจ๋งและบิดานางขึ้นมา นางมองไปที่องค์ชายเจอรูดัลกลับเห็นใบหน้าแปรเปลี่ยนเป็นอึ้งเอี้ยะซือบิดา นางขึ้นมา “ย้งยี้ ลูกสาวที่รัก หยุดเถอะ บิดากำลังจะตายแล้ว” อึ้งย้งได้ยินถึงกลับตกใจเพราะเสียงนั่นคือเสียงของบิดานาง หาใช่เสียงขององค์ชายเจอรูดัล ไม่ ทั้งแหบพร่าสั่นเครือน่าสงสารยิ่ง ชั่วขณะที่อึ้งย้งลืมตัวหยุดใช้วิชาดูดพลัง ฉับพลันองค์ชายเจอรูดัลจึงใช้โอกาสนั้นผละออกจากตัวอึ้งย้งอย่างรวดเร็ว “อึ้งย้งบัดซบ ข้าขอฝากไว้ก่อนเถอะ” องค์ชายเจอรูดัลพูดแล้วรีบกระโจนหนีออกจากหอควบคุมกลไกในทันที อึ้งย้งมองตามยังเห็นร่างองค์ชายเจอรูดัลยังเป็นอึ้งเอี้ยะซือบิดานางอยู่ เลย อึ้งย้งยังคงงุนงงกับเหตุการณ์พอได้สตินางจึงค่อยตะกายตัวขึ้นมา แล้วรีบตรงไปปิดกลไกทั้งหมดในเกาะดอกท้อลง

ไม่มีความคิดเห็น: