พิศวาสมังกรหยก (ฉบับเต็ม) บทลงเอยในเกาะดอกท้อ(ตอนอวสาน)

“เอาละ ตอนนี้ได้เวลาที่เราจะได้จัดการเรื่องทั้งหมดแล้ว” อึ้งย้งพูดขึ้น ทั้งองค์ชายเจอรูดัลและนางรัศมีเทวีต่างเดินเข้ามาประคองร่างก๊วยเจ๋งไว้ “หวังว่าท่านคงทำได้ ตามที่รักษาสัญญาไว้” “เราพูดแล้วไม่เคยผิดสัจจะใด” องค์ชายเจอรูดัลตอบ พร้อมกับส่งร่างก๊วยเจ๋งให้นางรัศมีเทวีอุ้มหายไปหลังพุ่มไม้อีกด้านหนึ่ง “นางต้องการความสงบ ปล่อยเป็นหน้าที่นางเถิด” “ท่านคิดว่านางจะแก้ไขเรื่องนี้ได้แน่หรือ” “อย่าห่วงเลย เจ้าก็ศึกษาวิชาในคัมภีย์เก้าอิมจินเก็งจนกระจ่างย่อมรู้ว่ามีวิชานี้ ทั้งนางรัศมีเทวีก็นับเป็นผู้ชำนาญวิชานี้มากกว่าใครในใต้หล้าไม่มีสองแล้ว” องค์ชายเจอรูดัลพูดตอบอึ้งย้งให้มั่นใจ ก่อนกล่าวเพิ่ม “พวกเราเองก็ไปหามุมสงบกันทางด้านโน่นเถอะ” องค์ชายเจอรูดัลพูดพร้อมกับจูงมืออึ้งย้งไปทางหลังพุ่มไม้ที่เดินผ่านออกมา เมื่อสักครู่ โดยอึ้งย้งยอมให้องค์ชายเจอรูดัลจูงมือเดินไปโดยดี “ที่นี้ชัยภูมิไม่เลว เหมาะเป็นอย่างยิ่ง” อึ้งย้งรับฟังต้องหน้าแดงขึ้น เพราะเข้าใจความหมายของที่องค์ชายเจอรูดัลพูด ตอนที่เดินเข้ามาทำความตกลงกัน ทั้งคู่กลับพบว่าทำเลบริเวณกลับมีพื้นดินอ่อนนุ่ม รอบๆบริเวณกลับมีดอกไม้นานาพันธุ์สวยสดขึ้นตามธรรมชาติโดยรอบ ใกล้กันกลับมีธารน้ำไหลริน ลมโบกพัดเย็นสบายแว่วเสียงหริ่งหรีดร้องเป็นระยะ เหมาะแก่การ.......จริงๆ องค์ชายเจอรูดัลจัดแจงถอดผ้านุ่งของตนออกมาปูเป็นที่นอน จัดเตรียมแผ่นศิลามาทำต่างเป็นหมอนหนุนศรีษะ “ตอนนี้ข้าเตรียมทุกสิ่งพร้อมแล้ว เรามาลงมือกันเถอะ” อึ้งย้งทำท่ากระบวนกระบิดหน่อยหนึ่ง แล้วจึงถอดเสื้อคลุมออกจากร่างวางซ้อนบนแผ่นศิลาก่อนลงไปนอนหงายตรงบนที่นอน ที่องค์ชายเจอรูดัลจัดเตรียมไว้ให้ องค์ชายเจอรูดัลชมดูร่างเปลือยเปล่าขาวสะอาดหมดจรดของอึ้งย้ง แม้ขณะนี้อึ้งย้งจะนอนเอาขาก่ายกันเอามือกอดอกแน่นคล้ายป้องกันไม่ให้ฝ่าย ชายมองเห็นได้ แต่มันยิ่งกลับเพิ่มความกำหนัดให้แก่ฝ่ายชายมากยิ่งขึ้น แม้ว่าองค์ชายเจอรูดัลจะเคยเห็นร่างของอึ้งย้งมาตลอดแล้วก็ตาม แต่ความสวยงามของเรือนร่างอึ้งย้งทำให้เขารู้สึกอยากเห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ มีเบื่อ ยิ่งยามนี้อึ้งย้งกลับทำกระบวนกระบิดเหนียมอาย มันกลับเป็นการท้าทายเรียกร้องให้เขาเอามือไปแกะแขนขาที่อึ้งย้งพยายามปกปิด เรือนกายของนางให้เผยออกมา องค์ชายเจอรูดัลลงไปนอนคร่อมร่างอึ้งย้ง ก้มลงจูบไซร้ไปตามแก้มหอมของนาง ซุกไซร้ไปที่ซอกคอ ส่วนมือก็เอื้อมมาจับมืออึ้งย้งที่เกาะกุมเต้านมของตัวเองออก อึ้งย้งทำเป็นดิ้นดึงดันชั่วครู่ เหมือนยั่วยวนให้ฝ่ายตรงข้ามเกิดความกระสันต์ขึ้น สุดท้ายก็ยอมปล่อยให้องค์ชายเจอรูดัลเอามือสากหนาของเขามาจับเต้านมอวบอิ่ม ของนางบีบเล่นจนได้ “อา..ท่าน อูยส์..ข้า...อนุญาติให้ท่าน....เพียงถ่ายพลังคืนกลับไปเท่านั้นนะ” เสียงอึ้งย้งร้องปรามอย่างเสียวๆ องค์ชายเจอรูดัลกลับยิ้มในใจ “ถึงขั้นนี้แล้ว อึ้งย้งยังจะมาสะดีดสะดิ้งอยู่ใยเล่า แต่ก็ดีทำให้ข้าเกิดอารมณ์ยิ่งขึ้น” องค์ชายเจอรูดัลคิดในใจไม่ตอบคำ กลับเอาหน้าซุกลงไปคลอเคลียบนทรวงอกอวบอิ่มนาง อ้าปากออกงับจงอยเม็ดบัวสีแดงชาตบนยอดอกอึงย้งอมดูด ส่วนเต้าที่เหลืออีกข้างก็ไม่ปล่อยว่างเว้นยังคงเอามือบีบเล่นอย่างสนุกแถม เอานิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือบึ้ปั่นหัวนมอึ้งย้งจนลุกชูชันไปหมด “อา....ซี้ดส์” อึ้งย้งเผลอครางกระเส่า ............................................................................................................................ ทางด้านก๊วยเจ๋งตอนนี้กำลังหลับใหลไป กลับรู้สึกว่าตัวเองกำลังฝันประหลาดอย่างยิ่ง แว่วยินเสียงอึ้งย้งร้องเรียก “พี่ก๊วยเจ๋ง พี่ก๊วยเจ๋ง ท่านอยู่ไหน” อา....นั่นเสียงอึ้งย้งร้องเรียกข้า ก๊วยเจ๋งรู้สึกเหมือนร่างกายถูกโถมทับหนักอึ้ง พลันลืมตาตื่นขึ้น กลับพบว่าที่แท้ตอนนี้ตัวเองกำลังถูกก้อนหินขนาดใหญ่โถมทับลงมา ตนเองใช้สองมือยันอยู่ ขณะที่ร่างกายท่อนล่างกำลังค่อยจมลึกลงไปในแอ่งทรายดูดเบื้องล่างแค่เอวแล้ว อา....เราตกลงมาในหลุมกับดักหมดสติไปชั่วขณะ ฝันไปหรือนี่ เราจะตายไม่ได้ต้องไปช่วยลูกฮู้ ก๊วยเจ๋งรำพึงกลับตัวเอง เสียงอึ้งย้งคล้ายค่อยๆดังไกลออกไปทุกขณะ กลุ่มควันที่ออกมาทำให้หมดสติหยุดลงแล้ว เนื่องจากกลไกหยุดลงเพราะอึ้งย้งได้ปิดกลไลทั้งหมดแล้ว ก๊วยเจ๋งค่อยรวบรวมพลังแฝงในตัวเฮือกสุดท้าย ระเบิดพลังฝ่ามือออกทำลายก้อนหินจนแตกละเอียดออกหมดได้ ค่อยเกาะตามผนังหลุมลึกจนขึ้นมาได้ พร้อมกับเรี่ยวแรงที่หมดสิ้น เนื่องจากใช้พลังในตัวระเบิดออกมาติดๆกันถึงสองครา จนต้องหลับลงไปอีกคราด้วยความเหนื่อยอ่อน ก๊วยเจ๋งยังคงรู้สึกเหมือนฝัน ภาพความทรงจำในสมองดูเหมือนย้อนถอยหลังกลับไปเรื่อยๆ ………………………………….. “ท่านพี่ ท่านพี่ พี่ก๊วยเจ๋ง” ก๊วยเจ๋งรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงอึ้งย้งมาร้องเรียก ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครา ค่อยพบว่าตอนนี้ตัวเองกำลังหลับฟุบอยู่บนโต๊ะในห้องอ่านหนังสือตั้งแต่เมื่อ ไร แลเห็นอึ้งย้งนั่งแย้มยิ้มอยู่ข้างๆ ก๊วยเจ๋งรู้สึกขวยเขินพยายามนั่งนึกทบทวนว่าเมื่อสักครู่ อึ้งย้งกำลังเล่าถึงเรื่องยอดยุทธพิศวาสอะไรนั่น ที่มาจับตัวลูกก๊วยฮู้ไปเมื่อกลางวัน “ท่านพี่ดูท่าทางจะเหนื่อยกระมัง” “อา..ข้าขอโทษทีที่เสียมารยาท “ “ท่านไปนอนก่อนเถอะ ไว้เรื่องต่างๆ ข้าจัดการเอง” ถึงตอนนี้ก๊วยเจ๋งคล้ายรู้สึกมึนงง กลับถูกอึ้งย้งพามานอนที่เตียงนอนในห้องตั้งแต่เมื่อใดไม่รู้ “ท่านพี่หลับตาพักผ่อนให้สบายก่อนเถอะ” ก๊วยเจ๋งรู้สึกเหมือนหนังตาหนักอึ้ง ค่อยหลับตาลงไปอีกครา ....................................................... ก๊วยเจ๋งลืมตาขึ้นอีกคราตอนนี้กลับพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในห้องนอน โดยอึ้งย้งกำลังขึ้นไปบนร่างของตน “คิก คิก ท่านพี่แพ้ข้าอีกตามเคย อย่าเพิ่งหลับ ช่วยให้ข้าเสร็จก่อน” ว่าแล้วอึ้งย้งก็กางขายกตะโพกนางขึ้นลงบนลำควยของเขา ก๊วยเจ๋งยังรู้สึกอ่อนเพลียจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า พึ่งร่วมรักกับอึ้งย้งเสร็จไปเมื่อสักครู่เผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อใดอย่างน่า อาย ปล่อยให้อึ้งย้งยังคงค้างเติ่งอยู่ ครั้งนี้ก๊วยเจ๋งกลับรู้สึกเหมือนว่าตัวเองหลับไปเนิ่นนานยิ่ง อึ้งย้งค่อยเร่งจังหวะจากช้าเป็นเร็วขึ้นครางส่งเสียงกระเส่าไม่หยุด ก๊วยเจ๋งเองก็รู้สึกเพลิดเพลินกับการกระทำของอึ้งย้ง ลำควยของก๊วยเจ๋งตอนนี้กลับลุกแข็งขันขึ้นเต็มที่ด้วยความเสียวที่ได้รับ อึ้งย้งก็ยิ่งเหมือนจะพอใจที่ลำควยของก๊วยเจ๋งกลับมาแข็งแกร่งขึ้น นางจึงโหมกระเด้าหีเย็ดควยก๊วยเจ๋งอย่างสนุก ราวกับกำลังควบอาชาอย่างนั้น “โอ..อึ้งย้ง อูวส์....ดี ดี อูยส์ “ เสียงก๊วยเจ๋งร่ำร้องพร้อมกลับยกก้นขึ้นรับการขย่มของอึ้งย้งจนหนอกเนื้อทั้งสองปะทะกันกลางอากาศดัง ปับ ปับ ไม่หยุด ทั้งก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งต่างส่งเสียงครางกระเส่าไม่แพ้ กัน จนในที่สุดก๊วยเจ๋งทนความเสียวไม่ไหวเช่นกันกับอึ้งย้งที่จวนถึงสวรรค์ร่อ มร่อ “โอยส์...อึ้งย้ง ข้าไม่ไหว ๆแล้ว โอยส์” “ข้าก็เหมือนกันท่านพี่ขา” เป็นก๊วยเจ๋งทนไม่ไหวต้องระเบิดลาวาสีขาวขุ่นออกมา “น้ำข้าแตกแล้ว อึ้งย้ง ข้ามีความสุขเหลือเกิน” “ข้าก็เช่นกันท่านพี่ “ อึ้งย้งพูดตอบ พลางก้มลงจูบก๊วยเจ๋ง “ท่านพี่ หลับพักผ่อนให้สบายจนถึงรุ่งเช้าเถอะนะ” “อืม” ก๊วยเจ๋งคล้ายครางในลำคอ ชั่วเวลาไม่นานก๊วยเจ๋งก็หลับสนิทไป “ก๊วยเจ๋งไม่ไหวเลย ข้ายังไม่ทันเสร็จท่านก็ไปก่อนแล้ว แต่ดูแล้วท่านช่างเป็นคนดียิ่ง ในโลกนี้ท่านคงเป็นคนเดียวที่ไม่ยอมนอกใจภรรยา หลับให้สบายเถอะจอมยุทธผู้ยิ่งใหญ่ก๊วยเจ๋ง” นางรัศมีเทวีพูดกับตัวเองในใจ ก่อนเดินจากไป ที่แท้ตลอดเวลาที่ก๊วยเจ๋งร่วมรักหาใช่อึ้งย้งแต่กลับเป็นนางรัศมีเทวี ตั้งแต่ต้น สิ่งที่ปรากฎล้วนอยู่แต่ในมโนภาพของก๊วยเจ๋งทั้งสิ้นโดยที่ตั้งแต่โดนอึ้ง ย้งจี้จุดหลับก๊วยเจ๋งก็ยังไม่เคยตื่นขึ้นมาสักครา (ข้อความส่วนที่ขาดไป) นางรัศมีเทวีหลังจากเสร็จสิ้นกามกิจจากก๊วยเจ๋งแล้ว ตัวนางยังรู้สึกยังไม่เสร็จสิ้นอารมณ์หมายเท่าที่ควร ออกมาพบก๊วยฮู้ซึ่งนอนหลับอยู่ นางรัศมีเทวีในส่วนลึกแท้จริงเป็นผู้ที่พิศมัยในเพศเดียวกันนิยมชมชอบในตัว ก๊วยฮู้อยู่ตั้งแต่ต้นจึงไปจับตัวนางมาและให้กินยากระตุ้นราคะเพียงแต่ สถานการณ์ไม่อำนวยจึงสกัดจุดหลับนางไว้ จึงทำให้ตัวยายังไม่ออกฤทธิใด แต่หากก๊วยฮู้ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาตัวยาก็จะออกประสิทธิภาพขึ้นมาทันที นางรัศมีเทวีค่อยเอามือลูบไล้เรือนกายก๊วยฮู้พร้อมกับค่อยๆเปลื้องผ้าก๊วย ฮู้ออกทีละชิ้น ก๊วยฮู้ซึ่งหลับใหลมาเนิ่นนานคล้ายเคลิ้มฝันว่ามีชายหนุ่มรูปงามกำลังลวนลาม นาง ทีแรกตั้งใจจะขัดขืนแต่การกระทำของชายหนุ่มทำให้ก๊วยฮู้รู้สึกซาบซ่านดียิ่ง อารมณ์สวาทในกายก่อตัวขึ้นทีละน้อยจนต้องบิดกายเร่าๆ คล้ายร่วมมือให้ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าออกจากกายนางได้จนหมด “โอยส์....ท่าน ข้า เสียว ยิ่ง ...เสียว” ก๊วยฮู้เผลอกายร้องระงม ค่อยลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่ามันไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นความจริงแต่ต่างตรงที่ว่าผู้ที่ลวนลามนางอยู่ไม่ใช่ชายหนุ่มรูปงาม แต่เป็นสตรีที่บุกเข้ามายังเกาะดอกท้อ “อ๊ะ...เป็นท่านอีกแล้ว” “โอ..ม่วยม่วย เจ้าตื่นแล้วหรือ เจ๊เจ๊จะทำให้เจ้ามีความสุข” ก๊วยฮู้คล้ายต้องอำนาจประหลาดประกอบกับยากระตุ้นราคะก็เริ่มออกฤทธิ์ ทำให้นางยินยอมพร้อมใจร่วมมือกับนางรัศมีเทวีแสวงความสุขร่วมกัน นางรัศมีเทวีนอนประกบร่างกับก๊วยฮู้ถูไถร่างตัวเองขึ้นลง หอยรกหมอยของนางเสียดสีกับหอยขนอ่อนของก๊วยฮู้ดังแกร๊กกราก จนทั้งก๊วยฮู้และนางรัศมีเทวีต่างเสียวซ่านด้วยกันทั้งคู่ต้องร้องระงมขึ้น พร้อมกัน นางรัศมีเทวีอ้าปากออกจูบปากสอนก๊วยฮู้เอาลิ้นต่อลิ้นตีลิ้นกับนางอย่างสุด เสียว ก๊วยฮู้แม้ยังไม่เคยมีอะไรกับบุรุษแต่ก็อดคิดไม่ได้ว่านางรัศมีเทวีช่างยอด เยี่ยมกว่าบุรุษ หากเป็นบุรุษจริงจะยอดเยี่ยมขนาดไหน ตอนนี้อารมณืก๊วยฮู้แตกกระเจิงนึกไกลขึ้นไปถึงขนาดอยากถูกร่วมรักกับบุรุษ จริง นางรัศมีเทวีตอนนี้กลับทวีความเร็วในการบดบี้กับก๊วยฮู้หนักขึ้นอีก ก๊วยฮู้เองก็สอดรับกางขาตัวเองออกเพื่อให้นางรัศมีเทวีบดบี้ได้ถนัดยิ่งขึ้น ตอนนี้ต่างคนยิ่งทำยิ่งแรง เมื่อตอนนี้นางรัศมีเทวีนอนหันหัวไปคนละด้านกับก๊วยฮู้ แต่ง่ามขากับสอดเข้าประกบกัน ต่างคนต่างดันหอยตัวเองเข้าหาอีกฝ่ายอย่างไม่ยอมถอย ก๊วยฮู้แม้หอยตัวเล็กกว่าแต่ก็ไม่ยอมแพ้หอยตัวใหญ่ของนางรัศมีเทวีบดเบียด เข้าหากัน รูหอยของทั้งคู่กลับคล้ายอ้าเผยิบผยาบราวกับอ้าปากเตรียมงับอีกฝ่ายหนึ่ง เมื่อตอนเด้งอัดเข้าหากัน ทั้งสองหอยต่างงับอีกฝ่ายอย่างดุเดือดจนสุดท้ายต้องน้ำแตกด้วยกันทั้งคู่ “อูยส์...ซี้ดส์” “โอวส์ โอวส์” ทั้งคู่ต่างร้องระงมเสียงยาว แต่ยังไม่เลิกเอาหอยประกบดูดกัน ดูเหมือนหอยตัวเล็กของก๊วยฮู้จ่ะอ่อนกำลังกว่าจึงหยุดนิ่งไปแต่ก็ยังไม่ยอม แพ้รอเวลาที่จะกลับมาต่อสู้ใหม่ นางรัศมีเทวีก็ดูจะพอใจที่หอยตัวใหญ่นางได้ชัยชนะ จึงจับขาก๊วยฮู้พร้อมกับส่ายเอวระรัวยิกยิกขยี้กับหอยตัวเล็กของก๊วยฮู้ อย่างสะใจ ขณะที่นางรัศมีเทวีกำลังโรมรันกับก๊วยฮู้อยู่ บู๊ตงยู้ที่ถูกลมปราณโจมตีจนหมดสิ้นค่อยรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา งัวเงียขึ้นมาเห็นสองสาวประกบหีตีฉิ่งกันพอดี ส่วนนางรัศมีเทวีก็กำลังจวนอยู่ร่อมร่อ เห็นคนถลันลุกขึ้นมาทีแรกก็ตกใจ พอหันไปเห็นว่าเป็นพี่น้องตระกูลบู๊ตื่นขึ้นแล้วทำให้ตัวเองคิดขึ้นมาได้ว่า ลืมพี่น้องคู่นี้ไปเสียสนิท หากทั้งคู่เกิดมาทำให้เสียแผนจะยุ่งกันใหญ่ ไวเท่าความคิดนางจึงรีบใช้วิชาเปลี่ยนร่างเป็นอึ้งย้งทันที ขณะที่บู๊ตงยู้ยังคงตาค้างอยู่ด้วยความไม่แน่ใจเพราะบัดเดี๋ยวเห็นเป็นนาง รัศมีบัดเดี๋ยวเห็นเป็นอึ้งย้ง ที่ใกล้ๆกันบู๊ซิ่วบุ้นที่อยู่ข้างๆก็ฟื้นคืนสติขึ้นมาอีกคน เป็นจังหวะที่นางรัศมีเทวีเสร็จสมกับก๊วยฮู้พอดี “อา...ข้าเป็นอะไรไปนี่” เสียงบู๊ซิ่วบุ้นร้องขึ้นเมื่อตื่นขึ้นมา จนบู๊ตงยู้ต้องหันไปมองตี๋ตี๋มันแวบหนึ่ง พอหันไปกลับไปมองต่อกลับไม่พบนางรัศมีเทวีแล้วคงเหลือแต่ก๊วยฮู้ที่นอน เปลือยกายแต่ผู้เดียว พอมองไปรอบๆกลับเห็นนางรัศมีเทวีไม่รู้ว่าไปอยู่ตรงกองไฟตั้งแต่เมื่อใด นางคล้ายเอาเศษกิ่งไม้แห้งสุมกองไฟให้ลุกโชติช่วงขึ้นมาอีกครา บู๊ซิ่วบุ้นมองตามกอกอมันไปเห็น อาจารย์อึ้งย้งมือคล้ายถือผ้าแพรบางเบาผืนหนึ่งทำเป็นปกปิดตรงเนินโคกสวาท แต่กลับทำท่าส่ายตะโพกโยกเอวคล้ายเริงระบำ ทำเป็นสยิวกายซู่ซ่าอ้าปากออกดูดโลมเลียนิ้วมือส่งประกายตาหวานหยดย้อยยิ่ง นัก สองพี่น้องรับชมดูถึงกลับเกิดอารมณ์เงี่ยนง่านขึ้นมาอีกครา ต่างคนต่างควยลุกขึ้นมาราวอัตโนมัติ สองพี่น้องเฝ้ามองอาจารย์อึ้งย้งแสดงจ้ำบ๊ะอยู่ที่หน้ากองไฟให้ดูอย่างเพลิด เพลิน สักพักนางรัศมีเทวีในร่างอึ้งย้งกลับหันหลังส่ายสะโพกอวดก้นขาวให้ดูแต่ยัง คงทำท่ายั่วยวนไม่หยุด ส่วนมือนางกลับลอบโปรยบางสิ่งลงในกองไฟ ฉับพลันสองพี่น้องกลับได้กลิ่นหอมประหลาดส่งกลิ่นคลุ้งไปทั่ว ทีแรกรู้สึกสะอิดสะเอียนแต่ตอนหลังกลับรู้สึกกลิ่นนั้นช่างหอมเย็นเกิด อารมณ์คึกคักอยากร่วมรักขึ้นมา ตอนนี้นางรัศมีเทวีกลับแปลงร่างเป็นตัวเองดุจเดิมลงไปนอนตะแคงข้างแต่ยังทำ ท่ายั่วยวนอยู่ตลอดพร้อมกับยกนิ้วมือขึ้นกวักเรียกสองพี่น้องเข้ามาพร้อมๆ กัน สองพี่น้องมองเห็นนางรัศมีเทวีกวักมือเรียกแทบจะวิ่งเข้าไปหาพร้อมกันด้วย ความหงี่ง่านตามนิสัยหื่นในตัวของทั้งคู่ที่มีอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้มาโดนยามอมประสาทผสมยากระตุ้นราคะที่นางลอบโปรยลงบนกองไฟยิ่งทำ ให้ง่ายต่อการที่นางจะมอมเมาให้ทั้งคู่ตกในบ่วงโลกีย์ยิ่งขึ้น ตอนนี้นางรัศมีเทวีเอามือจับรูดกระดอทั้งคู่อย่างช้าๆ ด้วยทั้งคู่ตอนหลับไปก็แก้ผ้าอยู่แล้วมีเพียงเสื้อผ้าที่ก๊วยเจ๋งนำไปปกคลุม เท่านั้น พอลุกขึ้นมาได้ก็ยังไม่ใส่เสื้อผ้าแต่อย่างใดก็โดนมนต์สวาทของนางรัศมีเทวี จนลุดกขึ้นมาหาทั้งที่เป็นชีเปลือยอยู่อย่างนั้น นางรัศมีเทวีเอามือจับกุมควยของสองพี่น้องคนละข้าง ซ้ายเป็นของบู๊ตงยู้คนพี่ที่มีขนาดอ้วนใหญ่พอๆกับก๊วยเจ๋งแต่สั้นไปนิด ส่วนขวาเป็นของคนน้องที่มีขนาดยาวกว่าแต่กลับไม่อวบใหญ่มีขนาดเล็กกว่าคนพี่ เล็กน้อย คงเป็นเพราะรูปร่างของบู๊ตงยู้ที่ล่ำสันส่วนบู๊ซิ่วบุ้นสูงโปร่งกระมังจึงทำ ให้มีขนาดอาวุธที่ต่างกัน แต่ไม่ว่าจะควยใหญ่ควยเล็กนางรัศมีเทวีก็พร้อมที่จะจัดการได้หมด ............................................................................................................................................. ขณะเดียวกันทางด้านอึ้งย้ง ตอนนี้องค์ชายเจอรูดัลกำลังขยับร่างขึ้นลงคล้ายกำลังทำท่าออกกำลังกาย วิดพื้นอยู่บนตัวอึ้งย้ง มองเห็นสองขาขาวของอึ้งย้งซึ่งตอนนี้พาดอยู่บนบ่าของเจอรูดัลกวัดแกว่งไปมา อยู่ตลอดเวลา ทุกคราที่วิดพื้นขึ้นลงแท่งเนื้ออันยาวใหญ่ของมันเป็นเสียบทะลวงเข้าออกลงใน รูหีอึ้งย้งทุกครา ชั่วเวลาเดี๋ยวเดียวที่องค์ชายเจอรูดัลทำท่าวิดพื้นนั้นมากกว่าร้อยครั้ง แล้ว แต่ยังไม่มีทีท่าเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าแต่อย่างใด มีแต่เสียงอึ้งย้งที่ครางกระเส่าราวกับให้จังหวะไม่หยุด “โอว์ โอว์ โอว์ ซี้ดส์.....” “โอยส์ อึ้งย้ง อูยส์ ตอนนี้ข้ารู้สึกดีขึ้นแล้ว อา...มันส์ จริง ๆ เอา อึ้บส์ อึ้บส์” องค์ชายเจอรูดัลส่งเสียงร้องออกมาบ้าง แต่ยังตั้งหน้าตั้งตาวิดพื้นไม่หยุด จากหนึ่งร้อย เพิ่มเป็นสองร้อย สามร้อยครั้งแล้ว ทุกคราหัวกระจังบานใหญ่ของมันที่เสียบเข้าออกในรูหีอึ้งย้งเป็นทิ่มเข้าไป กระทบถูกเม็ดกระสันต์ติ่งแตดภายในทลวงเข้าไปล้ำลึกแทบชนมดลูกทุกครั้ง รู้สึกถึงกระแสพลังวิเศษที่ออกมาจากภายในโพรงสวาทไหลเข้าสู่รูเยี่ยวของมัน เพิ่มขึ้นทุกครา ยิ่งทำให้องค์ชายเจอรูดัลเพิ่มพลังขึ้น มันจึงรีบโคจรลมปราณตามหลักเคร็ดวิชารับพลังที่ถ่ายทอดคืนกลับมาจากอึ้งย้ง รวมเป็นของตนเอง เผลอเดี๋ยวเดียวองค์ชายเจอรูดัลกลับวิดพื้นได้ห้าร้อยกว่าครั้งแล้ว ส่วนอึ้งย้งเมื่อได้คำชี้แนะจากองค์ชายเจอรูดัลประกอบกับได้ใช้วิชาดูดดาว หลายครั้ง นางจึงเริ่มชำนาญตีหลักเคล็ดวิชานี้กระจ่างแจ้งจนหมด อึ้งย้งเองทางหนึ่งถ่ายพลังคืนให้องค์ชายเจอรูดัล ทางหนึ่งกลับลอบโคจรย่อยสลายพลังของศัตรูรวมเป็นของตนเอง พลังที่พลุ่งพล่านกลับถูกนางใช้หมุนเวียนได้อย่างถูกต้อง จุดเส้นที่เคยเจ็บปวดกลับปลอดโปร่งสบายก่อเกิดกำลงภายในเพิ่มพูนขึ้น พริบตานั้นกำลังภายในที่เกิดขึ้นกำลังกรุยผ่านด่านเฮี่ยงกวง(ด่านความเป็น ความตาย)ได้อย่างสดวกง่ายดาย ทำให้อึ้งย้งรู้สึกเพิ่มพูนพลังฝีมือขึ้นอีกเท่าตัว อึ้งย้งโคจรพลังปราณภายในไปถึงจุดแป๊ะฮวยบนขม่อม ค่อยรั้งลมปราณกลับคืนมาผนึกรวมที่จุดศูนย์ตามเดิม ประสบผลสำเร็จยอดวิชาแล้ว พร้อมกันนี้อึ้งย้งผู้มีมันสมองเทียบเท่าอัจฉริยะกลับค้นพบวิชาอันยอดเยี่ยม ขึ้นมาได้ใหม่อีกแขนงหนึ่ง เช่นเดียวกับปรมาจารย์ยอดฝีมือทั้งห้า อันได้แก่ อั้งชิกกง อึ้งเอี้ยะซือ เฮ้งเต้งเอี้ยง เจ้าทักษิณ และอาวเอี้ยงฮง ที่คิดวิชาฝืมือขึ้นมาได้เอง โดยอึ้งย้งอาศัยหลักการของวิชาดูดดาวอันประกอบด้วยเคล็ดสี่ประการคือ เกร็ง ขมิบ ดูด คืนพลัง กล่าวคืออึ้งย้งอาศัยการเกร็งขมิบกล้ามเนื้อ ทำให้ช่องคลอดของนางคืนสภาพได้อย่างรวดเร็วไม่ว่าจะมีสิ่งแปลกปลอมใดล่วงล้ำ เข้ามาหรือจะโดนเย็ดกี่ทีต่อกี่ทีด้วยควยขนาดใหญ่เล็กเท่าใดก็ตาม เสร็จแล้วอึ้งย้งสามารถปรับสภาพรูหีนางให้แน่นกระชับคงสภาพใหม่สดเฉกเช่น เดียวกับหญิงสาวบริสุทธ์ แม้เยื่อพรมจรรย์จะสูญเสียไปแล้วก็ตาม แต่รูหียังคงกระชับแน่นเปรี้ยะอยู่ตลอด แถมยังขมิบดูดตอดรัดลึงค์เพิ่มความหฤหรรษ์ให้เพศตรงข้ามยิ่งกว่าสาวพรมจรรย์ ด้วยซ้ำไป และที่สำคัญคือ ตามธรรมดาเวลาที่ร่วมรักกันหลังจากเสร็จแล้วฝ่ายชายจะสูญเสียพลังอ่อนล้า อย่างยิ่งแม้บางทีนอนพักไปแล้วตื่นขึ้นมาก็ยังรู้สึกอ่อนเพลียไม่หายเป็น เพราะได้สูญเสียสมดุลพลังหยินหยางไป แต่สำหรับอึ้งย้งนางสามารถดูดกลืนพลังของฝ่ายชายที่ใช้ในการร่วมรักมาเก็บ เอาไว้ เมื่อบรรลุถึงจุดสุดยอด อึ้งย้งกลับปล่อยน้ำรักที่แตกออกมาพร้อมกับส่งคืนพลังที่ใช้ในการร่วมรัก กลับไปให้ฝ่ายชายได้ใหม่ ทำให้คู่ร่วมรักกับนางเมื่อหยุดพักตื่นขึ้นกลับรู้สึกแข็งแรงสดชื่นเพราะแทบ ไม่ได้เสียพลังที่ใช้ในการร่วมรักไปแต่อย่างใด กลับรู้สึกปึ๋งปั๋งมีกำลังวังชาอยากจะร่วมรักกับนางซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างไม่ รู้จักเหน็ดเหนื่อย วิชาที่อึ้งย้งค้นกลับปรากฎเป็นที่เลื่องลือขึ้นในภายหน้า เมื่อต่อมาทั้งก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งร่วมกันสร้างดาบกระบี่ขึ้นคู่หนึ่งที่ รู้จักกันในนาม กระบี่อิงฟ้าและดาบฆ่ามังกร โดยที่ก๊วยเจ๋งบรรจุซ่อนตำราพิชัยสงครามไว้ในดาบ ส่วนอึ้งย้งก็ซ่อนตำราที่ตัวเองคิดมาได้ใหม่นี้ในกระบี่ ต่อมาเกิดศึกแย่งชิงดาบกระบี่คู่นี้ขึ้น เพราะมีเรื่องที่โจษจันกันขึ้นว่า หากใครยึดครองกระบี่อิงฟ้าและดาบฆ่ามังกรจะทำให้สามารถครอบครองแผ่นดินนี้ ได้ โดยผู้ที่ไม่รู้ความนัยจริงๆ กลับเข้าใจว่าเป็นตำราพิชัยสงครามของก๊วยเจ๋งแต่จริงๆแล้วกลับเป็นตำราของ อึ้งย้งต่างหาก จึงมีคำกล่าวว่า เทอดทูนเหนือล้า ดาบฆ่ามังกร...........อิงฟ้าไม่มา ใครหาญกล้าต่อกร อันหมายถึงตำราอึ้งย้งเหนือกว่า ตำราพิชัยสงครามของก๊วยเจ๋ง ในกาลต่อมา กลับมีเสียงร่ำลือถึงพระนางซูสีไทเฮา ว่าที่นางได้ครอบครองแผ่นดินเป็นเพราะได้ตำราของอึ้งย้งไป ฝ่ายองค์ชายเจอรูดัลยิ่งเย็ดอึ้งย้งยิ่งรู้สึกกระปรี้กระเปร่าเพราะรู้สึก พลังกลับคืนมาตามเดิม และรู้สึกยังมีกระแสพลังที่อึ้งย้งยังถ่ายทอดเข้ามาในตัวอยู่ไม่ขาด แต่ตอนนี้ดูเหมือนองค์ชายเจอรูดัลจะเลิกสนใจกระแสพลังนั้นแล้วเพราะความ เสียวซ่านที่ได้รับมีมากกว่าหลังจากที่ทำการวิดพื้นบนตัวอึ้งย้งได้พันกว่า ครั้งแล้ว องค์ชายเจอรูดัลจึงจับเอาขาอึ้งย้งที่พาดอยู่บนบ่าขึ้นแยกออกยกลอยขึ้นจนหัว เข่าอึ้งย้งติดกับพื้นเหนือศรีษะนาง พร้อมกับโถมตัวระดมเย็ดรูหีอึ้งย้งอย่างไม่ยั้ง อึ้งย้งโดนยกล้อห้อเย็ดอัดเอาๆ อย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงกับจุกไปถึงลำคอต้องห่อปากร้องฮ้อ ระบายลมหายใจออกมาทั้งอัดอั้นทั้งเอร็ดอร่อยพร้อมกัน “อุ โอวส์...ท่าน อูวส์...ข้ายังถ่ายพลังไม่เสร็จเลย” “เรื่องนั้นไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยถ่ายต่อภายหลัง รูเจ้าเย็ดมันส์เหลือเกิน” ปั่บ ปั่บ ปั่บ ๆๆๆ โอวส์ องค์ชายเจอรูดัลไม่พูดต่อปากต่อคำมากความ ตั้งหน้าตั้งตาอัดอึ้งย้งอย่างเดียว อึ้งย้งได้แต่ส่งเสียงร้องอูยส์..โอยส์..ไม่หยุด เต้านมกระกระดอนขึ้นลงตามจังหวะที่โดนกระแทกกระเดา ชั่วเวลาไม่นานองค์ชายเจอรูดัลทนความเสียวไม่ไหวเร่งระดมเย็ดอึ้งย้งถี่ยิบ มองเห็นควยพุ่งเข้าออกเสียดสีในรูหีอึ้งย้งถี่ยิบรวดเร็วยิ่ง ตามที่เรียนมาเมื่อเอาของสองสิ่งมาเสียดสีกันจะทำให้เกิดความร้อนลุกเป็นไฟ ขึ้น แต่ดูท่าจะไม่เป็นจริงซะแล้ว เพราะเมื่อองค์ชายเจอรูดัลเอาควยเสียดสีเข้ากับรูหีอึ้งย้งถี่ยิบขนาดนั้นจน ร้อนแทบจะลุกเป็นไฟแต่กลับมีน้ำทะลักออกมาแทน และสุดท้ายเป็นองค์ชายเจอรูดัลทนไม่ไหวต้องระเบิดน้ำเสียวออกมาจากหัวควยราว กับทำนบแตกพุ่งเข้าไปในรูหีอึ้งย้ง ตามติดด้วยอึ้งย้งก็หลั่งอุทกสวาทออกชโลมหัวควยของเขาเช่นกัน องค์ชายเจอรูดัลคล้ายกระตุกขึ้นสองสามคราก่อนปล่อยขาอึ้งย้งลงแล้วกลับไปนอน ทาบทับบนตัวอึ้งย้ง คงปล่อยควยแช่ไว้ในรูหีอึ้งย้งอย่างนั้นราวกับต้องการให้รูหีอึ้งย้งดูดน้ำ ออกจากลำควยไปให้หมด ก่อนพลิกร่างลงนอนหงายข้างๆอึ้งย้งอย่างสุขสม องค์ชายเจอรูดัลตอนนี้กลับถูกอึ้งย้งสยบโดยไม่รู้ตัว ดีที่อึ้งย้งถ่ายคืนพลังให้ตอนถึงจุดกระสันต์สุดยอดมิฉะนั้นมีหวังองค์ชาย เจอรูดัลได้นอนแอ่งแม้งหมดท่าอยู่ตรงนั้นอีกยาว ตอนนี้องค์ชายเจอรูดัลคงต้องนอนพักเพื่อปรับสภาพลมปราณที่ได้รับคืนไปอีกสักครู่ ขณะนั้นเองอึ้งย้งกลับได้กลิ่นหอมประหลาดลอยมาต้องนาสิก ชวนให้เกิดอารมณ์สวาทลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับแว่วยินเสียงดัง ซี้ดส์.....ซ้าดส์....อูยส์.....โอยส์...มาแผ่วๆ อึ้งย้งกลับลุกขึ้นเดินออกไปตามต้นเสียงอย่างไม่รู้ตัว ทั้งนี้เป็นเพราะบริเวณที่อึ้งย้งกับเจอรูดัลใช้ถ่ายทอดพลังกันอยู่เป็นใต้ ลมอึ้งย้งจึงได้รับอิทธิพลจากตัวยามอมประสาทที่นางรัศมีใช้ไปด้วย ตอนนี้คงมีแต่ก๊วยเจ๋งเพียงผู้เดียวที่นอนกรนหลับอย่างสบายเพราะอยู่เหนือลม เพียงคนเดียว อึ้งย้งกลับเคลิบเคลิ้มพาตัวเดินไปอย่างไม่รู้ตัวเพราะฤทธิ์กลิ่นยามอม ประสาท เหมือนเมื่อคราวที่นางเข้าไปสู่ประตูสิ้นหวังในคราแรก แต่ดูเหมือนครั้งนี้จะรุนแรงยิ่งกว่า …………………………………………………….. ตอน อึ้งย้งปะทะนางรัศมีเทวี & ก๊วยฮู้เสียตัว บัดนี้อึ้งย้งได้รู้ที่มาของเสียงดังแว่วมาแล้ว เมื่อสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า เป็นลูกศิษย์ของนางสองคนกำลังโรมรันอยู่กับนางรัศมีเทวี โดยตอนนี้บู๊ตงยู้กำลังจับยกขานางรัศมีเทวีที่กำลังคลานคุกเข่าอยู่บนพื้น เอาควยของมันเสียบเสยอยู่ด้านหลังและแทนที่มันจะเสียบเสยเข้าที่รูหี บู๊ตงยู้กลับเอาควยมันเสียบเสยกระเด้าควยมันเข้าๆออกที่รูตูดนางแทน เพราะเห็นเข่าด้านหนึ่งของนางอยู่บนพื้นอีกข้างถูกยกขึ้นเอียงตัวหันหน้ามา ทางอึ้งย้งพอดีจึงทำให้เห็นถนัด ส่วนมือนางรัศมีเทวีข้างหนึ่งกลับเอื้อมมาแหกเขี่ยติ่งเสียวในรูหีของตัวเอง ส่วนอีกข้างกำลังจับควยของบู๊ซิ่วบุ้นใส่ปากของนาง นางรัศมีเทวีตอนนี้คล้ายถูกสองพี่น้องช่วยกันรุม โดนกระเด้าใส่ทั้งตูดทั้งปากอย่างไม่หยุด ใกล้ๆ กัน ถ้าสังเกตุดีๆจะเห็นก๊วยฮู้ที่อยู่ด้านหลังของทั้งหมด นั่งคุกเข่าชมดูอย่างตื่นตาตื่นใจ จนนัยตาใสซื่อของนางเบิ่งจนกลมโต เอามือจับบีบบี้นมพร้อมกับเอานิ้วมือไชรูหีตัวเองพร้อมไม่หยุดในใจคล้าย เรียกให้นางรัศมีเทวีแบ่งปันมาให้ตัวเองบ้าง ไม่ใช่ยึดครองไปทั้งหมดอย่างนี้ ไม่ใช่เพียงแต่ก๊วยฮู้เท่านั้นที่ต้องการให้นางรัศมีเทวีแบ่งปัน อึ้งย้งเองที่เข้ามาเห็นเหตุการณ์ก็มีความปรารถนาเช่นกันและความปรารถนาของ อึ้งย้งดูเหมือนจะมากกว่าก๊วยฮู้ด้วยซ้ำ เพราะอึ้งย้งอยากจะลองโดนรุมเช่นเดียวกับนางรัศมีเทวีดูบ้าง และอึ้งย้งเพิ่งจะสำเร็จวิชามาใหม่ๆกำลังร้อนวิชาอยากจะทดสอบดูบ้างว่ารูตูด ของนางจะสามารถทำการดูดพลังได้เช่นเดียวกับรูข้างหน้าหรือไม่ อีกทั้งที่ผ่านมานางยังไม่เคยใช้ตูดร่วมรักกับผู้ใด เลยไม่รู้ว่าเป็นเช่นไร ตอนนี้นางรัศมีเทวีโดนสองพี่น้องกระเด้าทั้งปากทั้งตูดจนโยกคลอนไปทั้งร่าง ก๊วยฮุ้ทนไม่ไหวกลับคลานเข้าไปใกล้ๆ บู๊ซิ่วบุ้นกำลังโยกเอวเข้าใส่ปากนางรัศมีเทวีหันไปเห็นจึงดึงตัวก๊วยฮู้ ขึ้นมากอดพร้อมกับเอามือตะปบหมับเข้าที่กระเปาะโยนีน้อยๆของก๊วยฮู้ พลางเอานิ้วแยงแหย่เข้าไปในรูหีของก๊วยฮู้ซึ่งพบว่ารูหีก๊วยฮู้ตอนนี้กลับ เฉอะแฉะเต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นเต็มไปหมด จะไม่ให้เป็นเช่นนั้นได้อย่างไรในเมื่อก๊วยฮู้ดรุณีแรกรุ่นถูกเหตุการณ์พาไป ทำให้เสียวซ่านจนเกิดความเสี้ยนจัดเต็มแก่แล้ว ยามปกติก๊วยฮู้ออกจะเล่นตัวทำแง่งอนแต่ยามนี้ก๊วยฮู้ถูกปลุกอารมณ์จนแตก กระเจิงกลับยอมให้ศิษย์พี่ตระกูลบู๊คนน้องล้วงจับของดีตัวเองเล่นอย่างเต็ม ใจ แถมยังเอามือคว้ากอดดึงศรีษะบู๊ซิ่วบุ้นเข้ามาจูบปากแลกลิ้นกับนางอีกด้วย ส่วนบู๊ตงยู้ตอนนี้กำลังแบกยกขานางรัศมีเทวีขมักเขม่นซอยตูดนางรัศมีเทวี อยู่อย่างตั้งใจ แต่บู๊ตงยู้เป็นประเภทเดียวกับก๊วยเจ๋งประเภทมีดสั้นมาเร็วไปเร็ว ชั่วเวลาไม่นานบู๊ตงยู้ก็ปล่อยน้ำเงี่ยนทะลักออกมาเข้าเต็มรูตูดนางรัศมี เทวีจนหมดสิ้นจนต้องลงไปนอนแบกับพื้น ฝ่ายนางรัศมีเทวีกำลังมันส์ๆอยู่เห็นลูกศิษย์คนโตของอึ้งย้งเสร็จไปอีกคนซะ แล้ว รู้สึกหงุดหงิดเลยคายปากออกจากควยบู๊ซิ่วบุ้นหมายให้มันมาช่วยต่อจากบู๊ต งยู้ เผอิญหันไปเห็นอึ้งย้งยืนมองอยู่ข้างๆ ประกอบกับเห็นบู๊ซิ่วบุ้นกำลังกอดจูบกับก๊วยฮู้อยู่ นางจึงเกิดความคิดใหม่ที่อยากจะประลองกับอึ้งย้งแทน ปล่อยให้หนุ่มสาวหาความสุขกันต่อไปหันมายิ้มให้กับอึ้งย้งพลางค่อยๆเดินเข้า ไปหาอึ้งย้งช้าๆ อึ้งย้งแม้ตอนนี้ตกอยู่ในอำนาจของยามอมประสาทกระตุ้นราคะ เห็นนางรัศมีเทวีเดินเข้ามาหาก็รู้ดีว่านางคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่คงจะต้องทำ ศึกกับนางรัศมีเทวีก่อน แต่การทำศึกครั้งนี้ไม่ใช่เป็นการต่อสู้กันด้วยวิทยายุทธแต่เป็นการต่อสู้ใน อีกรูปแบบหนึ่ง นางรัศมีเทวีเทวีเปิดฉากจู่โจมอึ้งย้งก่อนด้วยการเอามือไปคว้าจับนมอึ้งย้ง มาบีบเล่นเบาๆ อึ้งย้งยังไม่ทันตั้งตัวพอโดนบีบนมก็ถึงกับสดุ้งเกิดความเสียวซ่านขึ้นจน เผลอส่งเสียงรอดไรฟันออกมา นางรัศมีเทวีได้ใจเลยบีบนมอึ้งย้งหนักมือขึ้น พร้อมกับเอามืออีกข้างไปตะโบมจับเนินสวาทหว่างขาของอึ้งย้งหมับเข้าให้ อึ้งย้งยังไม่ทันจะครางก็ถูกนางรัศมีเทวีเอาปากเข้าประกบกับปากแถมรัวลิ้น ใส่เข้าพัวพันไม่หยุดอึ้งย้งได้แต่เอามือกอดนางรัศมีเทวีไว้พลางตวัดลิ้นออก โต้ตอบนางรัศมีเทวีบ้าง ทั้งคู่ต่างยืนกอดจูบกันก่อนค่อยๆลดตัวลงจนนอนกับพื้นอย่างไม่รู้ตัวตาม ธรรมชาติ นางรัศมีเทวียังโจมตีอึ้งย้งไม่หยุดขึ้นคร่อมทับร่างอึ้งย้งตะโบมกอดจูบราว กับบุรุษกำลังจัดการกับสตรีเช่นนั้น อึ้งย้งไม่เคยโดนสตรีกระทำเช่นนี้มาก่อนรู้สึกเสียวสนุกกับรสชาดแปลกใหม่ยอม ทอดกายให้นางรัศมีเทวีจัดการ นางรัศมีเทวีกระหยิ่มยิ้มย่องในใจคิดว่าตัวเองมีชัยเหนืออึ้งย้ง ด้วยความลำพองใจที่ตัวเองพิชิตทั้งก๊วยเจ๋ง ทั้งก๊วยฮู้ลูกสาวของนาง และทั้งลูกศิษย์ทั้งสองของนางได้ จึงคิดสยบอึ้งย้งอีกคน “อา.....อึ้งย้งคนสวยที่ใครๆหลงใหล วันนี้ข้าจะจัดการเจ้าให้จั๋งหนั่บ อูวส์....หม้อขาวๆเนียนๆไร้หมอยอย่างนี้ ดีนักแล เดี๋ยวได้ถูกข้าตีฉิ่งให้ร้องลั่นเกาะดอกท้อทีเดียว คิก คิก” นางรัศมีเทวีคิดอย่างคึกคะนองใจ ก้มลงอ้าปากเลียหีขาวสะอาดของอึ้งย้งระรัวลิ้นฉกแลบเลียโดนจงอยแตดอึ้งย้งจนต้องร้องระงม ส่วนทางด้านบู๊ซิ่วบุ้นกับก๊วยฮู้ตอนนี้กำลังเงี่ยนจัดด้วยกันทั้งคู่ต่างพา กันประคองกันลงนอนบนพื้น ทั้งบู๊ซิ่วบุ้นเองก็เงี่ยนสุดทนอยากเย็ดก๊วยฮู้มาตั้งนานแล้ว และก๊วยฮู้เองตอนนี้ก็กำลังเสี้ยนจัดอยากโดนเย็ดเต็มประดา โดยที่แทบจะไม่ต้องพูดอะไรกัน บู๊ซิ่วบุ้นนรีบทรุดเข้ากลางหว่างขาของก๊วยฮู้ ก้มลงบดขยี้ปากงามเชิดของนางด้วยความหื่นกระหาย ลิ้นทั้งคู่ต่างดุนดันกันอย่างเร่าร้อน สองมือบีบบี้อยู่ที่กระเปาะนมขาวๆ “น้องก๊วยฮู้ น่าเย็ดเหลือเกิน ขอกอกอเย็ดเถอะนะ” บู๊ซิ่วบุ้นพูดขึ้นหลังจากถอนจูบจากก๊วยฮู้ เอามือจับท่อนเอ็นจ่อลงตรงปากรูหีของก๊วยฮู้แล้วทิ่มควยเข้าไปกลางร่องแคม “โอว...กอกอซิ่วบุ้น อูยส์“ ก๊วยฮู้ร้องลั่นยังไม่ทันอนุญาติ ก็โดนศิษย์พี่ชิงลงมือเย็ดซะแล้ว หัวเงี่ยงค่อยแทรกเข้าไปในกลีบเนื้อก๊วยฮู้ทีละนิด ขนาดก๊วยฮู้มีน้ำเสี้ยนออกมาเต็มรูขนาดนั้น ยังรู้สึกเข้ายาก เนื่องเพราะรูหีของนางยังบริสุทธิ์ ไม่เคยมีอะไรใหญ่กว่านิ้วมือแทรกเข้าไปก่อน บัดนี้พึ่งโดนควยของศิษย์พี่ร่วมสำนักที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กเข้ามาล่วง ล้ำรูหีนางเป็นครั้งแรก แม้ของบู๊ซิ่วบุ้นจะไม่ใหญ่มากแต่ถ้าเทียบกับนิ้วมือนางก็ใหญ่กว่าหลายเท่า นัก รู้สึกอึดอัดในรูหี เจ็บ ๆคัน อย่างไรก็บอกไม่ถูก บู๊ซิ่วบุ้นก็รู้สึกถึงความคับแน่นในรูหีของก๊วยฮู้ คล้ายถูกบีบแน่นราวตอกประตูเข้าไปในเนื้อไม้ ดันไปติดอะไรไม่อาจพาควยเข้าไปชมในส่วนลึกได้สดวกเหมือนกับตอนที่เย็ด อาจารย์อึ้งย้งแม่ของนาง เพราะของอึ้งย้งกระชับแน่นแต่กลับดึงดูดควยวูบๆ เข้าไปโดยง่าย แต่ของก๊วยฮู้กระชับหนีบควยแน่นคล้ายไม่ยอมให้ล่วงล้ำเข้าไป บู๊ซิ่วบุ้นไม่ยอมแพ้ขยับกระดอถอยออกมาแล้วดันเข้าไปเต็มเหนี่ยว ครั้งนี้กลับได้ผลเหมือนบักหัวเงี่ยงชนถูกอะไรบางสิ่งแล้วดันทะลุทลวงเข้าไป ได้ “โอยส์.....อา...” เสียงก๊วยฮู้ร้องลั่น เมื่อรู้สึกถึงเยื่อพรหมจารีย์ที่กางกั้นในรูหีของนาง บัดนี้ได้ถูกหัวควยบานใหญ่ของศิษย์พี่ในสำนักทลวงเข้ามาจนถูกทำลายขาดผึงออก ไปจากรูหีเสียแล้ว เลือดแห่งความบริสุทธิ์ไหลเอ่อออกมาหยดลงบนพื้นเป็นดวงโต บู๊ซิ่วบุ้นค่อยรู้สึกพาควยเข้าไปสดวกขึ้นแต่กระนั้นก็ยังโยกเอวดันควยลำ แข็งคืบคลานไปอย่างเชื่องช้า ก๊วยฮู้ดรุณีน้อยแรกรุ่น เพิ่งโดนเย็ดเสียตัวเป็นครั้งแรกกลับมีความอดทนเป็นอย่างยิ่งสกดกั้นความ เจ็บปล่อยให้บู๊ซิ่วบุ้นศิษย์ผู้พี่ดำเนินการต่อไม่ช้าไม่นาน ก็สามารถพาควยกระดืบเข้าไปในรูหีก๊วยฮู้ได้จนหมด ทางด้านอึ้งย้งตอนนี้กลับถูกนางรัศมีเทวีจับสอดขาประกบหอยรกหมอยของนางเข้า กับหอยขาวเกลี้ยงของนาง ในลักษณะเป็นตัวกากบาทอันเป็นท่าเดียวกับที่นางใช้พิชิตหอยตัวเล็กของก๊วย ฮู้ผู้เป็นลูกสาวเมื่อคราที่ผ่านมา ผิดแต่ว่าหอยตัวแม่นี้กลับใหญ่กว่าสมน้ำสมเนื้อกับหอยของนาง นางรัศมีเทวีกระเถิบกระถอยหอยตัวเองเข้าบดขยี้ตีฉิ่งกับหอยขาวเกลี้ยงของ อึ้งย้ง นางจงใจใช้ขนหมอยบนหอยนางเสียดสีเข้าจงอยติ่งแตดของอึ้งย้งราวกับต้องการบด ขยี้ให้แตดหลุดออกมาซะอย่างนั้น “โอยส์...อ๊ายส์..สะ เสียว อูยส์” เสียงอึ้งย้งร้องคร่ำครวญลั่น เมื่อโดนจู่โจมอย่างนั้น นางรัศมีเทวีเองก็สุดเสียวเช่นกันและดูเหมือนจะสะใจที่ทำให้อึ้งย้งคร่ำครวญ นางกลับยิ่งลงมือละเลงหอยเข้าบี้หอยอึ้งย้งหนักขึ้นอีก จนปากหอยทั้งคู่ต่างอ้าเผยิบผยาบออกราวกับส่งเสียงพูดคุยกัน “โอวววส์.......ซี้ดส์ อู อูวส์” ตอนนี้กลับเป็นนางรัศมีเทวีต้องร้องเสียงหลงออกมา เมื่ออยู่ๆ หอยของนางคล้ายโดนหอยของอึ้งย้งประกบจูบติดเข้าให้ นางกำลังขยับบดบี้อยู่ดีๆ ตอนนี้กลับคล้ายหอยของนางถูกอึ้งย้งบดขยี้แทน นางรัศมีเทวีพยายามถดถอยหอยตัวเองออกแต่กลับทำไม่ได้ตอนนี้หอยของนางกลับถูก หอยอึ้งย้งดูดติดแน่น มิหนำซ้ำอึ้งย้งกลับขึ้นมาส่ายระรัวละเลงหอยบี้แตดของนางแทน “โอยส์..โอยส์ อึ้งย้ง ม่วยม่วยคนดี เจ๊เจ๊เสียวยิ่ง” นางรัศมีเทวีร้องลั่นกลับเรียกหานับถืออึ้งย้งเป็นม่วยม่วยอย่างลืมตัว แตดของนางคล้ายถูกอึ้งย้งดูดระรัวไม่หยุด นางรัศมีได้แต่งุนงงรู้สึกหอยอึ้งย้งช่างวิเศษกว่าทุกหอยที่นางได้เคยเล่น ฉิ่งมา โดยนางรัศมีเทวีหารู้ไม่ว่าอึ้งย้งเพิ่งสำเร็จยอดวิชามาไม่เพียงแต่ดูดตอด ควยกับบุรุษเท่านั้น แม้แต่สตรีก็ยังถูกนางใช้หอยดูดได้เช่นกันหากเป็นเมื่อวานศึกครั้งนี้นาง รัศมีเทวีคงมีชัยอึ้งย้งแล้ว แต่บัดนี้กาลกลับกันแล้ว นางรัศมีเทวีร้องครวญครางระงมลั่น หอยนางคล้ายขมิบน้ำแตกออกมาสี่ครั้งแล้ว แต่อึ้งย้งยังไม่หยุด จนในที่สุดก็ถึงคราที่ต้องสิ้นสุดเมื่อทั้งอึ้งย้งทั้งนางต่างก็ถึงวาระสุด ท้ายน้ำหอยแตกออกมาด้วยกันทั้งคู่ ต่างเสร็จสมอารมณ์หมาย ในใจนางรัศมีเทวียอมรับความพ่ายแพ้ต่ออึ้งย้งผู้ยอดเยี่ยมแต่โดยดุษฎี ในเวลาใกล้ๆกันบู๊ซิ่วบุ้นก็กำลังโหมกระเด้าเข้าใส่ก๊วยฮู้อย่างเต็มที่ ก๊วยฮู้ตอนนี้หายเจ็บแล้วมีแต่ความเสียวเข้ามาแทนที่เมื่อโดนควยศิษย์พี่ วิ่งเข้าๆออกในรูอย่างไม่ขาดระยะ แต่ละทีที่ศิษย์พี่ขยับท่อนควยเป็นเสียดสีกับเม็ดแตดกระสันที่อยู่ข้างในทุก ครั้งจนก๊วยฮู้บู๊ซิ่วบุ้นต่างทนไม่ไหวถึงจุดกระสันต์น้ำแตกออกมาตามๆกัน อึ้งย้งกับนางรัศมีนอนพักสักครู่ก็ตื่นขึ้นมา นางรัศมีเทวีรู้สึกติดใจในรสหอยอึ้งย้งเข้าแล้ว และที่น่าประหลาดนางสดชื่นดีอย่างบอกไม่ถูก นางกลับระรี้ระริกเข้ากอดก่ายหมายปะทะกับอึ้งย้งอีกหนแต่คราวนี้นางกลับเต็ม ไปด้วยความรักใคร่อึ้งย้ง เช่นเดียวกับองค์ชายเจอรูดัลที่ตื่นขึ้นมาอย่างกระฉับกระเฉงมีกำลังวังชา เต็มเปี่ยม รู้สึกติดใจในรสสวาทของอึ้งย้ง ประเภทหลงรูกู่ไม่กลับเสียแล้วจึงลุกขึ้นเดินหาอึ้งย้งเพื่อจะให้นางมาเย็ด กันต่อ พบอึ้งย้งกันนางรัศมีเทวีกำลังนอนกอดก่ายกันอยู่ องค์ชายเจอรูดัลจึงเดินเข้าไปร่วมวงไพบูลย์ด้วยอีกคน องค์ชายเจอรูดัลเอามือสกิดนางรัศมีเทวีเบาๆ นางรัศมีเทวีหันมาเห็นกลับลุกขึ้นมาโผกอดองค์ชายเจอรูดัลคราหนึ่ง ก่อนที่นางจะเปิดทางให้องค์ชายเจอรูดัลเข้ามาแทรกที่กลางตัวอึ้งย้งแทนนาง พร้อมกับช่วยจับลำควยของเขาเข้าจ่อกับรูหีขาวหมดจรดของอึ้งย้ง ที่ใกล้ๆกันตอนนี้ก๊วยฮู้ก็เริ่มครางอีกหน เพราะตอนนี้บู๊ตงยู้กลับเข้ามาเสียบเสยท่อนกระดอเข้ารูหีน้อยๆของนางแทนตี๋ ต๋มันแล้ว ใบหน้าสคราญของก๊วยฮู้ถูกบู๊ตงยู้ระดมจูบไม่หยุดพร้อมกับเบื้องล่างบู๊ตงยู้ ก็กระเด้าควยเข้ารูหีก๊วยฮู้ไม่หยุดเช่นกัน แต่ละทีกระเด้าหนักๆ เสียงดัง ปั๊ก ๆ ๆ ไม่หยุด ดูเหมือนจะรุนแรงกว่าบู๊คนน้องเสียอีก เนื่องเพราะบู๊ตงยู้เองก็หลงรักก๊วยฮู้คนสวยเช่นกัน พอพบว่าตี๋ตี๋มันเล่นชิงเจาะไข่แดงก๊วยฮู้ตัดหน้ามันไปก่อนคล้ายไม่พอใจยิ่ง พอได้โอกาสตี๋ตี๋มันเสร็จไป มันจึงเข้ามาแทนที่กระเด้าซอยเย็ดก๊วยฮู้หนักๆเอาเช่นนี้ แต่ก๊วยฮู้กลับรู้สึกพอใจ คล้ายได้รับการเติมเต็มจากที่บู๊ซิ่วบุ้นขาดไป ยกมือคว้ากอดศิษย์พี่คนโตแน่นพร้อมกับยกขาขึ้นกวัดก่ายบนก้นของบู๊ตงยู้ มองเห็นขาก๊วยฮู้แกว่งไกวไปมาเมื่อโดนกระเด้าแต่ละครั้ง ส่วนทางด้านอึ้งย้งตอนนี้กำลังโดนองค์ชายเจอรูดัลขย่มเย็ดอยู่อย่างเมามัน อยากจะร้องออกมาดังๆ แต่ก็ติดที่นางรัศมีเทวีเอาหอยนางมาปิดปากของตนไว้ อึ้งย้งจึงได้แต่อ้าปากงับหีนางรัศมีเทวีพร้อมกับเอาลิ้นฉกจงอยแตดนางแทน ส่วนนางรัศมีเทวีโดนอึ้งย้งเลียแตดก็ได้แต่ร้อง ฮูวส์ ในลำคอเท่านั้น เพราะตอนนี้ปากนางก็ประกบจูบอยู่กับเจอรูดัลอย่างดูดดื่ม องค์ชายเจอรูดัลยิ่งเย็ดยิ่งแรงเช่นเดียวกับนางรัศมีเทวียิ่งบดเบียดเนินโคก ตัวเองเข้าใส่อึ้งย้งไม่หยุด จนอึ้งย้งแทบจะหายใจไม่ออกเพราะเนินโคกสวาทนางรัศมีเทวีอัดเข้ามาแทบปิดจมูก อึ้งย้งขนหมอยนางรัศมีเทวีชอนไชเข้ารูจมูกอึ้งย้งตลอด ยังดีที่นางรัศมีเทวีน้ำแตกซ่าออกมาก่อนจึงลุกขึ้น แต่กลับลงไปจูบปากระรัวลิ้นพัวพันกับปากอึ้งย้ง ก่อนค่อยเลื่อนลงไปดูดเต้านมขาวอวบสลับกันไปมาทั้งบีบบี้นมให้อึ้งย้งไม่ หยุด อึ้งย้งเล่นโดนรุมจากชายหญิงเช่นนี้ รู้สึกเสียวซ่านเป็นทวีคูณจำต้องแตกน้ำทะเล็ดออกมาบ้าง นางรัศมีเทวีเห็นเช่นนั้นจึงขอเปลี่ยนที่กับอึ้งย้งบ้าง อึ้งย้งเองความจริงยังอยากที่โดนเย็ดต่อแต่จำใจหลีกทางให้นางรัศมีเทวี แต่แทนที่นางรัศมีเทวีจะนอนให้องค์ชายเจอรูดัลเย็ดอยู่ตรงนั้นนางกลับเสนอ ให้องค์ชายเจอรูดัลเล่นท่าลิงอุ้มแตงพานางเย็ดทัศนาจรรอบเกาะดอกท้อแบบอึ้ง ย้งเมื่อตอนหัวค่ำบ้าง องค์ชายเจอรูดัลไม่ขัดเพราะอยากจะทดสอบกำลังของตัวเองว่าฟื้นคืนมามากแค่ไหน จึงจับนางนางรัศมีเทวีเข้าสะเอวกระโดดโลดเต้นเย็ดไปตามยอดไม้หายไป อึ้งย้งเลยเหมือนถูกแย่งของเล่นไปต่อหน้า หันไปดูเห็นทั้งก๊วยฮู้ทั้งลูกศิษย์นางทั้งสองต่างนอนระทวยกันอยู่ใกล้ ด้วยสัญชาติญาณความเป็นห่วง อึ้งย้งเลยตรงเข้าไปหาลูกสาว ก๊วยฮู้เห็นมารดามาหากลับกอดซบกับอึ้งย้ง อึ้งย้งเอามือไปจับโยนีน้อยของก๊วยฮู้ซึ่งบัดนี้บวมแดงอ้าเผยิบๆ ก๊วยฮู้ครางซี้ดส์ออกมานิดหนึ่ง ด้วยความเจ็บๆคันๆ เพราะเพิ่งโดนลูกศิษย์อึ้งย้งทั้งคนเล็กคนโตถลุงมาหมาดๆ อึ้งย้งเห็นเช่นนั้นกลับนอนลงกอดลูกสาวของนาง พลางเอามือลูบใบหน้าก๊วยฮู้อย่างเอ็นดู พลางปลอบโยนจะช่วยรักษาอาการเจ็บให้ อึ้งย้งกระซิบข้างหูเผยเคล็ดวิชาที่นางค้นพบแก่ก๊วยฮู้ แม้ก๊วยฮู้จะไม่มีหัวสมองเทียบเท่าอึ้งย้งแต่นางก็มีความชาญฉลาดอยู่บ้างแค่ ฟังสองสามหน ก๊วยฮู้ก็สามารถฝึกขั้นพื้นฐานออกมาลดอาการเจ็บหายเป็นปลิดพริ้ง รูหีกลับปรับคืนสภาพกลับมาดังเดิม เพียงแต่ยังไม่สามารถใช้วิชาดูดคืนพลังได้ เพียงเท่านี้ก๊วยฮู้ก็รู้สึกมหัศจรรย์ยิ่งนัก สองพี่น้องที่ลอบชมอยู่ข้างๆก็พลอยมหัศจรรย์ไปด้วย อึ้งย้งให้ก๊วยฮู้นอนพักสักครู่ ส่วนนางยังคงต้องมีเรื่องที่จะต้องจัดการกับสองพี่น้องคู่นี้ต่อ เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไปในตอนนี้ คงต้องแล้วแต่ท่านผู้อ่านไปแต่งเติมจินตนาการต่อ เพราะทั้งหมดคงเย็ดกันไม่รู้จักเหนื่อยหากอึ้งย้งยังใช้วิชานี้ไม่เลิก ผู้เขียนจะตายเสียก่อนที่จะเขียนเรื่องนี้จบลงได้ ฝ่ายองค์ชายเจอรูดัลพานางรัศมีเทวีไปเย็ดทัศนาจรรอบค่ายกลแล้วพากันกลับมา ค่อยมีสติขึ้นเพราะเมื่อห่างไกลออกไปก็ไม่ได้ต้องตกอยู่ในอำนาจยากระตุ้น ราคะมอมประสาทที่อยู่ในบริเวณนั้นแล้ว ตอนนี้กองไฟใกล้มอดลงเต็มที ตัวยาเริ่มเสื่อมฤทธิ์แล้ว ขอบฟ้าใกล้สว่างเต็มทีคะเนเวลาประมาณตีสี่กว่า “โอ....นี่พวกเรามาเหลวไหลไยกัน หมดกันทั้งอึ้งย้งทั้งก๊วยฮู้ ข้าอุตส่าห์คิดแผนการณ์แทบตายกว่าจะได้เย็ดอึ้งย้ง สุดท้ายเจ้าสองตัวนั่นกลับมาชุบมือเปิบไป” องค์ชายเจอรูดัลพูดขึ้นขณะกลับมาเห็นสองพี่น้องกำลังแข่งกันเย็ดทั้งอึ้งย้ง ทั้งก๊วยฮู้โดนเย็ดอยู่เคียงข้างกันก็คล้ายแข่งกันร้องส่งเสียงเจื้อยแจ้ว กันระงม “คิก คิก ช่างมันเถอะ ยังไงต่อไปเรื่องนี้ก็เหมือนกับไม่เคยเกิดขึ้น ว่าแต่ท่านพี่ได้พลังกลับคืนมาหมดหรือไม่” “ข้าได้คืนมาเพียงเจ็ดส่วน ส่วนที่เหลือคิดว่าให้เป็นของขวัญแก่อึ้งย้งไปแล้วกัน” “เช่นนี้เป็นว่าหากชิงชัยระหว่างห้ายอดฝีมือท่านกลับจะอ่อนด้อยที่สุดนะสิ” “อืม ..ไม่เพียงแต่ห้ายอดฝีมือแม้แต่จิวแป๊ะทงในตอนนี้เราก็อาจสู้ไม่ได้ แต่เฉพาะด้านกำลังภายในเท่านั้น เราคงต้องเสียเวลาอีกสองสามปีจึงทัดเทียมเหมือนเดิม นอกจากมีตัวยาวิเศษเช่น บัวหิมะพันปี หรือสัตว์วิเศษ มาทำให้เราเพิ่มกำลังภายในได้เร็วขึ้น” องค์ชายเจอรูดัลหยุดพูดนิดหนึ่งก่อนกล่าวต่อ “เฮ้อ....เป็นเพราะเจ้าคนเดียวที่โปรยยากระตุ้นราคะมอมประสาทถึงเป็นเช่นนี้” นางรัศมีเทวีวางหน้าเฉยไม่พูดต่อ “นี่ใกล้สว่างเต็มทนแล้ว มาจัดการตามแผนให้เสร็จเถอะเรื่องจะได้จบสักที” ว่าแล้วองค์ชายเจอรูดัลก็ชี้มือให้นางรัศมีเทวีไปจัดการกับสองพี่น้องตระกูลบู๊ส่วนอึ้งย้งเขาจะเป็นผู้จัดการเอง ทั้งองค์ชายเจอรูดัลและนางรัศมีเทวีต่างเดินเข้าไปหาทั้งหมด องค์ชายเจอรูดัลดึงตัวบู๊ซิ่วบุ้น ที่กำลังเสร็จสมอารมณ์หมายออกจากตัวอึ้งย้ง ข้างฝ่ายองค์ชายเจอรูดัลกลับไปนั่งแทรกกลางอยู่หว่างขาอึ้งย้งแทน มองไปทางนางรัศมีเทวีตอนนี้กลับเห็นทั้งสองพี่น้องและก๊วยฮู้รุมกันนัวเนีย อยู่กลับนาง อึ้งย้งปรือตาขึ้นมาเห็นองค์ชายเจอรูดัลอยู่ตรงหน้า กำลังแย้มยิ้มให้ทั้งนี้เพราะนางยังถูกตัวยากระตุ้นราคะมอมประสาทเข้าครอบงำอยู่ “โอ...ท่านกลับมาแล้วหรือ คืนนี้ข้ารู้สึกสนุกที่สุดในชีวิตเลย” อึ้งย้งพูดพร่ำเพ้อขึ้น อีกครั้งที่อึ้งย้งกลับเห็นองค์ชายเจอรูดัลกลับเป็นอึ้งเอี้ยะซือ “เอ๊ะ ท่านเจอรูดัล บิดาท่าน ท่านแท้จริงคือบิดาใช่ไหม” อึ้งย้งร้องถาม แต่องค์ชายเจอรูดัลไม่ตอบคำ อึ้งย้งมองเห็นอึ้งเอี้ยะซือบิดานางก้มลงจูบบนหน้าผากนางอย่างรักใคร่ อึ้งย้งยกมือขึ้นคว้ากอดอึ้งเอี้ยะซือไว้ แต่เหมือนคว้าเข้ากับอากาศธาตุ อึ้งย้งพยายามยกมือขึ้นไขว่คว้าใหม่ แต่ทุกครั้งก็เหมือนกับคว้าอากาศทุกครั้ง นางนึกแปลกใจไฉนเป็นเช่นนี้ “เดี๋ยวก่อน บิดา เอ๊ะ ท่านเจอรูดัล ร่างกายท่านทำไมเป็นเช่นนี้” อ้งย้งส่งเสียงเรียก แต่ดูเหมือนร่างกายขององค์ชายเจอรูดัลตอนนี้กลับเบาบางแทบจางลงคล้ายเป็นกลุ่มหมอกที่กำลังสลายไปก็ไม่ปาน “เดี๋ยวก่อนท่าน อย่าเพิ่งหายไป อย่าเพิ่งหายไป โอ...” อึ้งย้งคล้ายร้องเรียกเสียงหลง สดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมา กลับพบแสงสว่างชอนไชเข้านาง จนต้องหลับตาลงอีกครา พอลืมตาขึ้นมากลับพบว่านี่เป็นเวลาของวันใหม่ พลางคำนึงในใจ “สว่างแล้วหรือ” อึ้งย้งเริ่มพลิกกายบิดขี้เกียจรู้สึกเหมือนนอนบนที่นอนอ่อนนุ่มไม่คล้ายกับ นอนบนพื้นดินในค่ายกลเกาะดอกท้อ ถึงตอนนี้อึ้งย้งจึงงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นอีกครามองไปรอบๆ ความรู้สึกเริ่มกระจ่างขึ้นแล้วว่าบัดนี้ที่นางนอนอยู่ไม่ใช่ค่ายกลดอกท้อ แล้ว แต่เป็นห้องนอนของนางเอง “เอ๊ะ ไฉนเราจึงกลับมาที่ห้องนอนได้ แล้วพี่ก๊วยเจ๋งละ และทุกคนหายไปไหนกันหมด” อึ้งย้งค่อยลุกขึ้นนั่ง มองเห็นตัวเองคงสวมเสื้อนอนเมื่อค่ำคืนวาน “องค์ชายเจอรูดัล ยอดยุทธพิศวาส หรือเราจะฝันไป” อึ้งย้งยังคงสับสนกับเหตุการณ์เมื่อคืน หยิบเอาเสื้อคลุมที่แขวนไว้ขึ้นสวมใส่เปิดประตูห้องนนอนเดินออกไปยังห้องโถง พลันพบชายผู้หนึ่งสวมเสื้อขาวสะอาดเอามือไพล่หลังอยู่ มองเพียงแวบแรกแม้จะเป็นเพียงด้านหลังอึ้งย้งก็จดจำได้ดีว่าเป็นผู้ใดจึงส่ง เสียงเรียกออกไป “อา บิดาท่านมาแต่เมื่อใด” อึ้งเอี้ยะซือค่อยหันกายกลับมาส่งเสียงตอบ “ข้ามาได้สักครู่ใหญ่แล้ว ไฉนวันนี้เจ้าจึงตื่นสายยิ่ง” อึ้งย้งมองดูอึ้งเอี้ยะซือผู้เป็นบิดานาง มองเห็นใบหน้าซูบขาวมีริ้วรอยเหี่ยวย่นราวกับชราภาพลงไปกว่าตอนที่ท่านออก จากเกาะดอกท้อไป และดูเหมือนท่านผู้เฒ่าจะอิดโรยอ่อนล้าเป็นอย่างยิ่ง คล้ายสภาพเดียวกับองค์ชายเจอรูดัลที่โดนดูดพลังจนต้องแปลงร่างมาเป็นอึ้ง เอี้ยะซือตบตานางเอาตัวรอด ตามที่นางฝันเมื่อคืนไม่ผิด “อา..บิดาท่านไปที่ใดมา ทำไม..ดูท่านเหนื่อยล้า และ..ดูชราภาพลงไป” คำว่าชราภาพลงไปอึ้งย้งกลับพูดอย่างแผ่วเบา แม้กระนั้นอึ้งเอี้ยะซือก็ได้ยินแต่กลับแค่นหัวเราะอย่างเย็นชา “คนเราเมื่อถึงเวลาก็ย่อมต้องชราภาพลงไปตามกาลเวลาด้วยกันทุกคน จะมีใครหลีกเลี่ยงได้เล่า” “เออ..บิดาท่านเห็นพี่ก๊วยเจ๋งหรือไม่” “ข้าสวนทางกับไอ้ซื่อบื้อกับคนรับใช้ ดูเหมือนมันจะรีบไปเอาเสบียงที่ท่าเรือ” “ไปเอาเสบียงหรือ ก็ข้ากับพี่ก๊วยเจ๋งก็ไปเอามาเมื่อวานแล้วนี่นา” อึ้งย้งเดินตรงไปเปิดดูที่ห้องเก็บของพบตะกร้าชลอมใส่ข้าวของเครื่องใช้วางอยู่ “ก็นี่ไง ข้ากับพี่ก๊วยเจ๋งให้คนใช้ขนมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนี้” อึ้งย้งชี้ไปที่ของใช้ต่างๆในห้องเก็บของให้อึ้งเอี้ยะซือดู “เหลวไหล ของพวกนี้เป็นข้าต่างหากที่สั่งให้คนรับใช้นำมาเก็บไว้เมื่อสักครู่” “อ้าวแล้วอย่างงั้นพี่ก๊วยเจ๋ง จะไปที่ท่าเรือทำไมอีก” “ก็ไอ้บื้อนั้นมันดันตื่นสายเช่นเดียวกับเจ้า แล้วก็รีบผลุนผลันออกไปไม่ถามข้าสักคำ ข้าเลยปล่อยให้มันไปเก้อ ก็เล่นตื่นซะสายโด่งขนาดนี้หากข้าไม่มามีหวังอดกันเป็นเดือน มีหรือคนเรือที่ไหนจะคอยพวกเจ้า” “หา...ข้าวของพวกนี้เป็นบิดา นำมาจริงๆหรือ” “อืม...ข้ารู้สึกเหนื่อยขอไปพักผ่อนก่อนดีกว่า” ว่าแล้วอึ้งเอี้ยะซือก็หันกายหมายจากไป อึ้งย้งได้แต่งุนงงอยู่สักพัก ค่อยตัดสินส่งเสียงเรียก “บิดา เดี๋ยวก่อน ข้ามีอะไรจะถาม” อึ้งเอี้ยะซือชงักร่างหันกลับมา ขมวดคิ้วขึ้นอย่างสงสัย อึ้งย้งคล้ายรวบรวมความกล้าขึ้นจึงถามบิดาออกไป “บิดา ท่านเคยได้ยินเรื่องยอดยุทธพิศวาสหรือไม่” “ยอดยุทธพิศวาส” อึ้งเอี้ยะซือทวนคำตีหน้าสงสัย ย้อนถามกลับไป “ยอดยุทธพิศวาสอันใด เจ้าเอาชื่อนี้มาจากไหน” อึ้งย้งหยุดคิดก่อนรวบรวมความกล้าถามขึ้นไปใหม่ “เป็นจอมยุทธพี่น้องคู่หนึ่งที่เคยมาอาละวาดตงง้วนเมื่อหลายสิบปีก่อน ขออภัยที่ข้าแอบอ่านในบันทึกลับของบิดา” อึ้งเอี้ยะซือพอรับฟังถึงกับหนวดกระดิกตัวสั่นเทิ้มขึ้นมา ผรุสวาทออกไปเสียงลั่น “บัดซบ เจ้านี่เหลวไหลยิ่ง กล้าแอบอ่านบันทึกของข้า “ อึ้งย้งเห็นบิดาโกรธถึงกับหน้าถอดสีตกใจรีบย่อกายคำนับ “ขออภัยท่าน บิดาข้า.....ข้ามิได้เจตนา” “เจ้าสามหาวพูดจาพร่ำเพ้อเหลวไหลยิ่ง ในใต้หล้าไหนเลยจะมีชื่อจอมยุทธชื่อประหลาดอะไรนั่น เป็นเพราะพวกเจ้าหมกมุ่นในกามารมย์ซะมากกว่า ตอนข้าไม่อยู่คงจะล่อกามากันเสียเพลิดเพลิน จนตื่นกันซะสายโด่งเช่นนี้ นี่ข้าว่าจะไม่ว่าพวกเจ้าแต่มันอดไม่ได้” อึ้งเอี้ยะซือโมโหสบถด่าลูกสาวเสียยาว อึ้งย้งได้แต่ก้มตาทำตาแดงๆ เผลอกัดริมฝีปากตัวเองยกเท้าขยี้พื้นไปมาอันเป็นบุคคลิกของนางเวลาที่โดน บิดาดุ อึ้งเอี้ยะซือมองเห็นอากัปกริยาของบุตรสาวแสดงออกก็ค่อยคลายโมโห นึกเอ็นดูในใจเพราะบุตรสาวของตนแม้เวลาจะนานเท่าใดจนนางเติบใหญ่เป็นแม่คน แล้ว แต่ในสายตาของท่านผู้เฒ่ายังคงรู้สึกว่านางเป็นเด็กน้อยที่น่ารักน่าเอ็นดู สำหรับตนอยู่เสมอ อี้งเอี้ยะซือเดินตรงเข้าไปกอดลูกสาวที่ยืนก้มหน้านิ่งอยู่ข้างหน้า อึ้งย้งตอนแรกรู้สึกตกใจเพราะนับเป็นเวลาหลายปีแล้วที่นางไม่ได้ถูกบิดากอด เช่นนี้ อึ้งย้งรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดเอาศรีษะซบกับอกบิดา “ดูเจ้าซิ โตจนแม่คนแล้วยังแง่งอนไม่เปลี่ยน” อึ้งเอี้ยะซือกล่าวพลางเอามือลูบศรีษะบุตรสาว “สามีเจ้าแม้มันจะซื่อบื้อไปหน่อย แต่มันก็ดีต่อเจ้ามากนะ เจ้าเลือกสามีไม่ผิดแล้ว” “อึ้งย้งรับฟังถึงกับเงยหน้าขึ้นถามอย่างประหลาดใจ “เอ๊ะ ทำไมจู่ๆบิดาถึงได้กล่าวเช่นนี้เล่า” “ไม่มีอันใด สายแล้วเจ้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวเถอะ ข้าก็จะขอไปพักผ่อนก่อนละ” อึ้งย้งเฝ้ามองดูบิดาเดินจากไป แต่ในใจกลับอดคิดถึงองค์ชายเจอรูดัลในฝันไม่ได้ นางมัวแต่ครุ่นคิดจนไม่รู้ว่าพาตัวเองเข้ามาในห้องน้ำตั้งแต่เมื่อใด อึ้งย้งตระเตรียมน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายเสร็จจึงถอดเสื้อคลุมออก “ตัวเราช่างเหลวไหลแท้ ฝันบ้าบอจนคิดเป็นจริงจังไปได้” อึ้งย้งคำนึงขึ้น เอามือลูบคลำบนเสื้อคลุมที่แขวนไว้ “เอ๊...เมื่อคืนก่อนนอน เราใส่เสื้อคลุมลายดอกโบตั๋นนี่ แต่ตัวนี้ไม่ใช่....” อึ้งย้งคล้ายพบสิ่งผิดสังเกตุ รีบถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ออกอย่างรวดเร็วจนหมดสิ้น เมื่อนางมองลงไปบนเนินโคกหว่างขาของตัวเอง นางต้องตลึงพรึงเพริศขึ้นอีกครา เมื่อพบว่าเนินโคกนางกลับขาวเกลี้ยงหมดจด เส้นหมอยที่เคยประดับอยู่ที่เนินนูนบัดนี้กลับอันตธานหายไปจนหมดสิ้น ไม่มีเหลือเลยสักเส้นเดียว อีกด้านหนึ่งของเกาะดอกท้อ “อู้ฮู้ ....น้ำตกที่นี้สวยจัง ข้าไม่ยักรู้มาก่อนว่าบนเกาะดอกท้อจะมีน้ำตกสวยแบบนี้” เสียงก๊วยฮู้ ร้องขึ้นอย่างดีใจ ที่สองพี่น้องตระกูลบู๊พามาที่น้ำตกแห่งนี้ “แต่ เอ..ทำไม ข้ากลับรู้สึกเหมือนกับว่า เคยมาที่นี้มาก่อนแล้ว” ก๊วยฮู้คล้ายรำพึงขึ้น สองพี่น้องตระกูลบู๊ที่ยืนอยู่ข้างหลังก็มองดูธารน้ำตกคล้ายครุ่นคิดตาม บังเอิญบู๊ซิ่วบุ้นเอามือสอดไปในอกเสื้อสัมผัสถูกวัตถุอันหนึ่งข้างใน พอหยิบออกมาพบว่าเป็นกระบี่สั้นที่พกติดตัวนั้นเอง บู๊ตงยู้มองเห็นจึงหันไปสบสายตากับบู๊ซิ่วบุ้นคล้ายคิดอะไรในสิ่งเดียวกัน ได้ จึงยกมือส่งสัญญาณให้ตี้ตี๋มันเก็บกระบี่สั้นไว้ในอกเสื้อตามเดิมก่อน ไกลออกยังกลางท้องทะเล มีเรือลำใหญ่ลำหนึ่งกำลังมุ่งหน้าออกไปจากแดนตงง้วนแต่ไม่ทราบว่าจะไปที่ใด บนหัวเรือกลับมีชายชุดขาวยืนอยู่ตามลำพัง มองไปกลับคลับคล้ายคลับครานางรัศมีเทวีที่ปลอมเป็นชายในฝันของอึ้งย้งหลาย ส่วน บทส่งท้าย เวลาผ่านไปอึ้งย้งก็ยังคงไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความจริงหรือความ ฝันกันแน่ เพราะทุกคนดูเหมือนจะจำอะไรไม่ได้ ประกอบกับมีเรื่องวุ่นวายหลายอย่างเข้ามาจนนางไม่มีเวลาที่จะค้นหาความจริง แต่นับจากนั้นเป็นต้นมาก็ไม่เคยปรากฎว่ามียอดยุทธพิศวาสเข้ามาในดินแดนตง ง้วนอีกเลย แต่มีเรื่องมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นกับอึ้งย้งคือ อีกสามเดือนต่อมา อึ้งย้งก็พบว่าตัวนางได้ตั้งครรภ์ขึ้นมาอีกครั้ง นับจากคืนนั้นมาได้สามเดือนพอดี ทั้งที่หลังจากมีก๊วยฮู้แล้วเวลาห่างไปตั้งสิบกว่าปีนางจึงมีครรภ์ขึ้น ต่อมาจึงให้กำเนิดบุตรแฝด เป็นหญิงหนึ่ง ชายหนึ่ง บุตรชายตั้งชื่อว่าก๊วยพู้ลู้ ส่วนบุตสาวให้ชื่อว่า ก๊วยเซียง บุตรชายนางกลับโง่เขลาเหมือนก๊วยเจ๋ง ส่วนบุตรสาวนางกลับเฉลียวฉลาดเช่นนางแต่กลับมีอุปนิสัยคล้ายคลึงกลับอึ้ง เอี้ยะซือเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งนานวันก๊วยเซียงก็ยิ่งคล้ายกับอึ้งเอี้ยะซือผู้เป็นปู่ จึงทำให้ท่านผู้เฒ่ารักใคร่เอ็นดูก๊วยเซียงเป็นอย่างมาก จนก๊วยฮู้เกิดความอิจฉาอดกระแหนะกระแหน่ขึ้นมาไม่ได้ว่า ก๊วยเซียงน่าจะเป็นบุตรสาวของท่านปู่อึ้งเอี้ยะซือมากกว่า พร้อมกับตั้งฉายาให้กับน้องสาวของนางว่าภูตบรูพาน้อย อึ้งย้งและอึ้งเอี้ยะซือได้ยินถึงกับสดุ้งในใจ แต่ทุกคนต่างเห็นเป็นเรื่องสนุกและชอบใจจึงเรียกตามก๊วยฮู้ ภายหลังอึ้งเอี้ยะซือก็ดูเหมือนกับพอใจฉายาที่ทุกคนเรียกก๊วยเซียงหลานรัก สุดโปรด ก๊วยเซียงจึงได้ฉายาว่าภูตบูรพาน้อยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา …………………………………………… ภาคผนวก ข้อความส่วนที่ขาดไปคือ (ตามข้อตกลงขององค์ชายเจอรูดัลที่คุยกับอึ้งย้งคือ พวกเขาจะปล่อยตัวก๊วยฮู้และจะไม่กลับเข้ามารุกรานตงง้วนอีกต่อไป แต่อึ้งย้งต้องถ่ายพลังคืนกลับมาให้ อึ้งย้งรู้ดีว่าการถ่ายพลังจะต้องทำเช่นไร แต่คิดถึงก๊วยเจ๋งว่าอาจจะรับไม่ได้ เพราะที่ผ่านมาก็รู้สึกทำร้ายจิตใจก๊วยเจ๋งมามากพอ ทั้งเรื่องที่นางพลาดท่าให้กับองค์ชายเจอรูดัล แล้วไหนนางก็ยังมีอะไรกับลูกศิษย์อีก อีกทั้งยังก๊วยฮู้ ต่อไปในอนาคตยังไม่รู้ว่าทั้งก๊วยเจ๋งและก๊วยฮู้จะทำใจในเรื่องครานี้ได้ หรือไม่ องค์ชายเจอรูดัลกลับเสนอว่าในคัมภีร์เก้าอิมจินเก็ง มีวิชาเคลื่อนย้ายดวงจิต ผู้ฝึกวิชานี้สำเร็จสามารถเข้าไปในดวงจิตของคนอื่นได้ สามารถควบคุมจิตใจให้ทำอะไรได้ตามใจ รวมถึงลบเลือนความจำให้ลืมเรื่องราวบางสิ่งได้ อึ้งย้งตรึกตรองดูเห็นว่าเป็นความเสี่ยงหากแม้อีกฝ่ายเมื่อควบคุมจิตได้ แล้วกลับบังคับให้ทำอย่างอื่นผลร้ายจะยิ่งกว่า องค์ชายเจอรูดัลลงทุนสาบานหนักแน่นและใช้ศักดิ์ศรีตนเองเป็นประกัน อึ้งย้งตรึกตรองหลายตลบแต่นางมีความมั่นใจในตัวองค์ชายเจอรูดัล และเชื่อมั่นในตัวเองตัดสินใจลองเสี่ยงเดิมพันในการตัดสินใจในครั้งนี้ดู นางจึงตอบตกลงและไปจี้จุดหลับของก๊วยเจ๋งก่อนเพราะอย่างน้อยตอนที่นางไปถ่าย พลังกับองค์ชายเจอรูดัลก็ไม่อยากให้ก๊วยเจ๋งรับรู้เรื่องนี้ สำหรับการเคลื่อนย้ายดวงจิตนางก็เคยฝึกได้ระดับหนึ่ง ไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะฝึกได้ถึงขั้นไหน ค่อยแก้สถานการณืที่จะเปลี่ยนแปลงอีกครา สุภาษิตที่ว่าการคำนวณอยู่ที่คน ความสำเร็จอยู่ที่ฟ้า นับเป็นคำกล่าวที่ถูกเพราะไม่ว่าคนจะคิดเช่นไร ก็ยังมีเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงได้เสมอ และสิ่งที่อึ้งย้งคำนวณไม่ถึงก็กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว)