ภายในวังเวี้ยหัว กลางสระอบเชย
เจาเหยินกงจู๊เปลือยกายแหวกว่ายอยู่กลางสระ สรงสนานด้วยจิตใจสำราญ
นางเกล้าผมเป็นมวยลวกๆ ดวงตากลมโตดำขลับ วงหน้ากลมเกลี้ยงดั่งจันทร์เพ็ญ ช่วงคองามระหงเนินไหล่กลมมนละเอียดอ่อน ปทุมถันกลมกลึงเต่งตึง ปลายยอดเป็นสีชมพูระเรื่อ ยื่นนิ้วเรียวงามดุจลำเทียนทั้งสิบ วักน้ำเล่นด้วยความเบิกบาน
ที่ขอบสระนั่งไว้ด้วยนางกำนัลหน้าตาน่ารักหน้าเอ็นดูสองนางคอยเฝ้าปรนนิบัติเจาเหยินกงจู๊ นางหนึ่ง กำลังขบเคี้ยวของว่าง อีกนางนั่งเท้าแขนจับตาดูร่างเปลือยเปล่างดงามของเจ้าหญิงเจาเหยินแหวกว่ายน้ำไปมา ดวงตาของนางกำนัลน้อยดำขลับฉ่ำเยิ้มเป็นประกายสุกใส
นี่เป็นส่วนลึกในวังหลวง นอกจากนางกำนัลคนสนิทแล้ว ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถเหยียบย่างเข้ามา นางกำนัลทั้งสองล้วนเป็นคนสนิทของเจาเหยินกงจู๊ คนแรกนั้นเรียกว่าแนเสี่ยวเชี่ยน ส่วนคนที่นั่งเท้าแขนเรียกว่าเฟยจินเอ๋อ
“พี่เสี่ยวเชี่ยน องค์หญิงรองของเราสวยจริงๆเลยนะ โดยเฉพาะถันนมนั้นกลมกลึงได้รูปดีเหลือเกิน เมื่อไหร่ข้าจะมีหน้าอกแบบนี้สักทีนะ”
แนเสี่ยวเชี่ยนหัวเราะเบาๆ
“อีกไม่นานหรอกน่าจินเอ๋อ ตอนนี้ก็เริ่มโตขึ้นแล้วไม่ใช่หรือ อายุเจ้าแค่นี้เอง ข้าว่านมเจ้าออกจะโตเกินวัยด้วยซ้ำ”
“ได้ยินว่า ถ้าให้ผู้ชายลูบๆคลำๆแล้วมันจะโตเร็วขึ้น จริงมั๊ยคะพี่เสี่ยวเชี่ยน”
แนเสี่ยวเชี่ยนหน้าแดง
“ใครบอกเจ้าล่ะ”
“ข้าได้ยินพวกนางกำนัลพูดกันน่ะ” เฟยจินเอ๋อพึมพำ สายตาจับจ้องมองเจาเหยินกงจู๊ที่เปลี่ยนเป็นนอนหงายตีกรรเชียง เห็นโคกหีของนางลอยปริ่มน้ำผลุบโผล่ๆ ขนหมอยดกดำปกคลุมโคกหีที่นูนเด่นเป็นรูปใบพลูไว้อย่างงดงามต้องเอ่ยถามต่อ
“พี่เสี่ยวเชี่ยน”
“อะไรอีกล่ะ”
“ขนตรงนั้นของพี่ขึ้นเยอะเท่ากับองค์หญิงรองหรือเปล่า”
แนเสี่ยวเชี่ยนหน้าแดงก่ำดุเบาๆ
“นี่จินเอ๋อ เจ้าชักจะทะลึ่งใหญ่แล้วนะ”
“โธ่ พี่เสี่ยวเชี่ยน ข้าไม่ได้ทะลึ่งนะ ข้าอยากรู้จริงๆ ของข้าทำไมขึ้นมานิดเดียว”
แนเสี่ยวเชี่ยนเห็นสีหน้าไร้เดียงสาของเฟยจินเอ๋อ ก็รู้ว่าไม่ได้แกล้งหยอกล้อนางจึงตอบตามตรง
“ของข้าก็พอๆกับองค์หญิงนั่นแหละ”
เฟยจินเอ๋อยิ้มอย่างซุกซน
“จริงเหรอพีเสี่ยวเชี่ยน งั้นพี่ก็เป็นสาวแล้วซิ อยากรู้จังว่าผู้ชายนะจะโชคดีคนไหนได้เย็ดหีพี่เสี่ยวเชียนเป็นคนแรก”
“บ้า!” แนเสี่ยวเชี่ยนร้องอุทาน พร้อมกับไล่ทุบเฟยจินเอ๋อที่หัวเราะคิกคักลุกขึ้นหนี แนเสี่ยวเชี่ยนรีบลุกขึ้นไล่ตามแล้วปล้ำกอดร่างนุ่มนิ่มของเฟยจินเอ๋อไว้ที่ริมสระ พร้อมกับเอามือจี้เอวของเฟยจินเอ๋อ นางกำนัลน้อยถึงกับหัวเราะไปวิงวอนไป
“อุ๊ย พี่เสี่ยวเชี่ยน ข้ายอมแพ้แล้ว อย่าจี้เอว คิก คิก พี่เสี่ยวเชี่ยนคนสวย ข้ายอมแล้ว คิกคิก”
เสียงหัวเราะหยอกล้อต่อกระซิกของสองนางกำนัลทำให้เจาเหยินกงจู๊หันมามองด้วยความสงสัย
“นี่เจ้าสองคนเล่นอะไรกัน” เจาเหยินกงจู๊ถามยิ้มๆ พร้อมกับแหวกว่ายมาใกล้ทั้งคู่
“ก็จินเอ๋อน่ะซิเพคะองค์หญิง มาล้อหม่อมฉันว่าจะมีชายไหนได้เย็ดหีหม่อมฉันเป็นคนแรก” แนเสี่ยวเชี่ยนรีบฟ้อง
เจาเหยินกงจู๊ทำท่าดุใส่นางกำนัลน้อย
“นี่จินเอ๋อเป็นเด็กเป็นเล็ก ก็หัดแก่แดดแล้ว โตขึ้นจะขนาดไหนเนี่ย”
เฟยจินเอ๋อเชิดปาก
“เด็กที่ไหนเพคะ อ่อนกว่าองค์หญิงแค่สองปีเอง”
“สองปีก็อ่อนกว่า อย่างน้อยข้าก็รู้อะไรมากกว่าเจ้าก็ละกัน”
“จริงอ่ะ? งั้นองค์หญิงรู้เรื่องผู้ชายกับผู้หญิงเย็ดกันรึยัง” เฟยจินเอ๋อถามตรงๆอย่างไม่เกรงกลัวศักดิ์ศรี ทั้งสามนางแม้จะได้ชื่อว่าเป็นนายบ่าว แต่จริงๆก็เติบโตมาด้วยกันและสนิทกันเหมือนพี่น้อง ยามอยู่ตามลำพังก็จะหยอกล้อกันโดยที่เจาเหยินกงจู๊ไม่เคยถือสา เพียงแต่ครั้งนี้จินเอ๋อออกจะหยาบคายมากกว่าทุกครั้ง
เจาเหยินกงจุ๊เบะปาก
“ทำไมจะไม่รู้ ข้าศึกษาตำรามาจนหมดสิ้นแล้ว”
แนเสี่ยวเชี่ยนหัวเราะคิก นางรู้ดีว่าเจาเหยินกงจู๊มากอย่างที่คุยหรอก แต่ทำเป็นอวดรู้ไปอย่างนั้นเองเพื่อข่มเฟยจินเอ๋อ เจาเหยินกงจู๊ได้ยินแนเสี่ยวเชี่ยนหัวเราะก็หันไปถลึงตาใส่ แนเสี่ยวเชี่ยนรีบกลั้นหัวร่อ แล้วทำหน้าเคร่งขรึมทันที
“หึ หึ องค์หญิงแค่ศึกษาจากตำรา แต่หม่อมฉันเคยแอบดูพี่เพ่ยเพ่ย กับพี่ชิงชิงมาแล้วเพคะ” เฟยจินเอ๋อคุยทับ คราวนี้ทั้งแนเสี่ยวเชี่ยนกับเจาเหยินกงจู๊ต้องหันมาจ้องหน้านางกำนัลน้อยด้วยความสงสัย
“จริงน่ะหรือ” เจาเหยินกงจู๊ถามเบาๆ
“จริงสิเพคะ แหมรุ่งเช้าตาเป็นกุ้งยิงเลย” เฟยจินเอ๋อทำท่าทางภาคภูมิใจ
“วันหนึ่งเจ้าพาข้าไปแอบดูมั่งได้มั้ย”
“อุ๊ย” เฟยจินเอ๋อจ้องสบตากับเจ้าหญิง พลันพูดขึ้นเบาๆ
“อย่าดูเลยเพคะ เห็นแล้วมันเสียวไส้”
“แต่ข้าอยากดูมั่งนี่นา”
“พูดเล่นหรือเปล่า เพคะ”
“จริงซิจินเอ๋อ”
“หากมีพระประสงค์เช่นนั้น หม่อมฉันจะพาพี่เพ่ยๆกับแฟนมาเล่นเสียวต่อหน้าพระพักตร์เลย”
“ก็ดีน่าซิ เย็ดกันให้ข้าดู” เจาเหยินกงจู๊พูดอย่างไม่กระดากปาก เพราะเห็นเป็นผู้หญิงด้วยกัน แล้วแหวกว่ายออกไป
ถ้าได้เห็นภาพอย่างว่า หัวใจคงเต้นระทึก สายเลือดคงเดือดพล่าน เจ้าหญิงยิ่งคิดก็ยิ่งมีความกระหายจัด เลือดลมร้อนวูบวาบไปทั่วสรรพางค์กาย ให้รัญจวนปั่นป่วนในพระทัยสุดระงับ
พลันบังเกิดเสียงฝีเท้าดังขึ้น นางกำนัลหน้าตาน่ารักอีกนางหนึ่งเร่งรุดมาถึง กระซิบที่ข้างหูนางกำนัลทั้งสองหลายคำ
นางกำนัลทั้งสองชักชวนกันมาถึงข้างสระ เรียกหาว่า
“องค์หญิงรอง”
ได้ยินเฟยจินเอ๋อรายงานว่า
“พี่เสี่ยวชิงลอบสังหารเฉาฮั่วฉุนล้มเหลว ชิงอัตวินิบาตกรรม”
เจาเหยินกงจู๊หมดอารมณ์สนุกในทันที รีบแหวกว่ายถึงขอบสระ ก้าวขึ้นจากสระน้ำ เฟยจินเอ๋อ กับแนเสี่ยวเชี่ยน รีบเข้าไปปรนนิบัติเช็ดไปตามร่างกายเปล่าเปลือยของนาง เฟยจินเอ๋อค่อยๆใช้ผ้าเช็ดไปตามทรวงอก เอว สะโพก ส่วนแนเสี่ยวเชี่ยนก็เช็ดไปที่โคกหีของเจ้าหญิง ถูไถไปมาบนพงขนดกดำนุ่มนวลจนแห้งสะอาด จากนั้น เฟยจินเอ๋อจึงคลี่เสื้อคลุมออก ปรนนิบัติสวมใส่ลงบนร่าง
เจาเหยินกงจู๊หมุนกายรอบหนึ่ง เดินออกจากสระอบเชย ยามเยื้องย่างเผยเห็นขาอ่อนขาวผ่องกลมกลึง ปากกล่าวว่า
“เฉาฮั่วฉุนผู้นี้ยากจัดการได้จริงๆ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น