ขายของ

วันอาทิตย์ที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2557

นักเรียนดีเด่น ตอนที่2 Chapter II: "ลูกศิษย์น่าหอม"

...กลิ่นของนันทวันน่ะ หอมมากเลยรู้มั๊ย... แตงโมนั่งนึกในใจ เหม่อลอยไปตามสายลมเย็นๆที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างของห้องเรียนที่เธอเรียน อยู่ เด็กสาวขยับขาหนีบกระโปรงเอาไว้จนแน่น ด้วยไม่อยากให้ใครรู้มากไปกว่านี้ ว่าตอนนี้เธอไม่ได้ใส่กางเกงในอยู่ กางเกงในของแตงโมถูกครูเอกที่เธอกำลังคิดถึงยึดไป ด้วยเหตุผลว่าเขาจะซักมันให้เธอ ดังนั้น...ยังไงก็ตาม เย็นวันนี้เธอก็จะต้องไปพบครูเอกอีกครั้ง ตามที่เขากำชับเธอเอาไว้ อย่างน้อยก็เพื่อเอากางเกงในของเธอคืนมา แตงโมเป็นเด็กผิวขาวหน้าตาน่ารัก แต่ค่อนข้างขี้อายและไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เวลาเธออายใบหน้าก็มักจะแดงเรื่อขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ราวกับลูกแตงโมจริงๆ และตอนนี้อาการนั้นก็กำลังเกิดขึ้นกับเธอ เด็กสาวนึกย้อนไปถึงช่วงเวลาที่อยู่ตามลำพังกับครูเอก เธอยอมให้ครูสอนคณิตสูดดมร่องเสียวของเธอจนหนำใจ เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจว่ากางเกงในตัวนั้นเป็นของเธอจริงๆ แตงโมไม่เคยนึกเคยฝันมาก่อนเลยว่าจะต้องถูกทดสอบแบบนั้น ยิ่งคิดก็ยิ่งอายไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอยอมให้ครูเอกทำแบบนั้นไปได้อย่างไร แล้วเย็นนี้จะให้เธอตีสีหน้ายังไงเวลาเจอครูเอกล่ะ... ...ไม่เห็นจะน่าหอมตรงไหนเลย... แตงโมไม่ปักใจเชื่อคำพูดของครูเอก ก็ร่องเสียวที่เธอใช้ฉี่เป็นประจำ มันจะไปมีกลิ่นหอมอย่างที่ครูเอกพูดได้ไง เด็กสาวไม่ได้คิดเปล่าๆ เธอมองไปรอบๆห้อง เห็นเพื่อนๆกำลังจดคำศัพท์บนกระดาน ส่วนครูก็กำลังหันหลังให้เธอ แตงโมจึงฉวยโอกาสนั้นพิสูจน์ความจริง เธอวางดินสอลงกับโต๊ะ ล้วงมือเข้าไปใต้กระโปรง เอานิ้วลากผ่านร่องเสียวของเธอเอง 1 ครั้งก่อนจะกลับมานั่งถือดินสอในท่าเดิม ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครจับได้ เด็กสาวโล่งใจทำทีเป็นจดงานเหมือนเพื่อนๆต่อไป นิ้วชี้ที่จับดินสออยู่ ห่างจากจมูกแตงโมไม่ถึง 1 ฟุต เพียงเธอยื่นหน้าเข้าไปหาก็จะได้กลิ่นที่ติดมากับนิ้วเธอในทันที แต่กระนั้นเด็กสาวก็ยังไว้ฟอร์ม ทำเป็นไม่สนใจมัน ...เชอะ!ยังไงๆมันก็ต้องเหม็นอยู่แล้วล่ะน่า... ในเมื่อรู้แล้วก็ไม่จำเป็นต้องทำตัวน่าเกลียด ดมนิ้วตัวเองเพื่อพิสูจน์อะไรแล้ว แต่เมื่อแตงโมนั่งทำงานไปสักพัก ความคิดแปลกๆมันก็ยังไม่หลุดออกไปจากหัวของเธอซักที ...แล้วมันเหม็นแค่ไหนกันล่ะเนี่ยะ... สายตาจับจ้องไปยังปลายนิ้วของตน แตงโมครุ่นคิดไปต่างๆนานา ...ไหนๆก็จิ้มมาแล้วนี่นา... ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วแตงโมก็เหล่ซ้ายเหล่ขวาให้แน่ใจว่าไม่มีใครมอง ก่อนจะวางดินสอลงแล้วเอานิ้วปาดจมูกตนเองประหนึ่งว่าเธอคันจมูก และเมื่อสูดลมหายใจเข้าไป กลิ่นที่เด็กสาวต้องการจะพิสูจน์ก็เข้าสู่โสตสัมผัสในทันที ...แหวะ!เหม็นจริงๆด้วย ครูเอกนี่จริงๆเลย... แตงโมแอบนินทาครูของเธอในใจ พอได้รู้ชัดว่าร่องเสียวไร้ขนของเธอนั้น ไม่ได้มีกลิ่นที่น่ารัญจวนใจอย่างที่ครูเอกเปรยเอาไว้ แทนที่เธอจะหงุดหงิด แต่เด็กสาวกลับคิดไปอีกแบบ ...เหม็นขนาดนี้ แต่ทำไมครูเอกถึงดมซะยังกับว่าหอมซะเหลือเกินนะ แถมยัง... แตงโมยิ่งคิดก็ยิ่งถลำลึกนึกไปต่างๆนานา ใบหน้าเด็กสาวแดงจนร้อนผ่าวไปหมด เมื่อย้อนนึกถึงตอนที่ครูเอกสอดลิ้นของเขา เลียร่องสวาทของเธอ ...แหวะ!รสชาติยิ่งทุเรศใหญ่เลย... แตงโมทำสีหน้าสะอิดสะเอียนเต็มทน หลังจากแอบเอานิ้วที่เพิ่งเขี่ยร่องเสียวตัวเองใส่เข้าปากเพื่อชิมรสของมัน ทั้งกลิ่นทั้งรสชาติมันแย่ขนาดนี้ แต่ทำไมครูเอกยังจะชมเธอได้อีกนะ ความสงสัยใคร่รู้ฝังอยู่ในหัวเด็กสาวแตงโม จนเธอแทบไม่มีสมาธิจะเรียนในช่วงบ่ายวันนั้นเลยทีเดียว เลิกเรียนจนได้... เวลาที่นัดกับครูเอกไว้ใกล้จะมาถึง แตงโมใจเต้นระรัว กลัวว่าการที่เธอจะไปพบกับครูเอกอีกครั้ง จะต้องเจอกับอะไรบ้าง แต่ถ้าไม่ไปหาเขาเด็กสาวก็จะไม่มีกางเกงในใส่กลับบ้าน คิดได้อย่างนั้นแตงโมก็เดินรุดไปยังห้องพักครูคณิตศาสตร์ ที่ซึ่งครูเอกทำงานอยู่ด้วยความระแวดระวัง ห้องพักครูคณิตศาสตร์ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย มีเพียงครู 2 ท่านเท่านั้นที่อยู่ในห้องนี้ เพราะครูคณิตศาสตร์ส่วนใหญ่ทำหน้าที่เป็นครูประจำชั้นไปแล้ว แตงโมก้าวเข้าไปในห้องพักครูก็เห็นว่าครูเอกนั่งอยู่คนเดียว และกำลังง่วนอยู่กับกองหนังสือการบ้านเลขที่สูงจนเกือบจะมองไม่เห็นหน้าเขา "ครูเอกคะ..." เด็กสาวเอ่ยปากเรียกเบาๆ พอให้ได้ยินกันแค่สองคน ครูเอกเงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นหน้าแตงโม เขาก็ยิ้มให้เธอด้วยความดีใจ "อ้าว...มาแล้วเหรอ นันทวัน ...นั่งก่อนสิ" ครูหนุ่มเอ่ยปากชวนเด็กสาวให้นั่งเก้าอี้ข้างๆเขา กองหนังสือบนโต๊ะของครูเอกบังสายตาคนภายนอก ไม่ให้เห็นแตงโมได้เป็นอย่างดี "ครูยังไม่ได้ซักกางเกงในให้นันทวันเลยอ่ะ..." พูดไปเขาก็เปิดลิ้นชักออก หยิบกางเกงในแตงโมที่วางอยู่ในนั้นออกมา ครูเอกไม่ได้หยิบขึ้นมาดูเฉยๆ เขายังจับเป้ากางเกงในคลี่ออกแล้วดมให้แตงโมดูต่อหน้าต่อตาอีกด้วย "...ครูเสียดาย กลัวว่ากลิ่นมันจะหายไปน่ะ" ครูเอกพูดอย่างไม่เกรงกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาเลย หากใครอื่นรู้เรื่องนี้มีหวังหมดอนาคตแน่ๆ แต่เขารู้ดีว่าแตงโมไม่ใช่เด็กที่จะปากโป้งเอาเรื่องแบบนี้ไปเล่าให้ใครฟัง ง่ายๆ ฝ่ายเด็กสาว...พอเห็นครูของเธอสูดดมกลิ่นร่องเสียวที่ติดกับกางเกงในเธอแบบ นั้น ก็ออกอาการอายเป็นลูกแตงโมทันที เธอได้แต่ก้มหน้าหนีสายตาครูเอกที่เอาแต่จ้องหน้าเธอไม่วางสายตา "นันทวันกลับบ้านไงเนี่ยะ" ครูเอกเอ่ยปากถามให้เด็กสาวตอบทั้งๆที่กางเกงในยังติดที่จมูกเขาอยู่เลย "กลับรถตู้ค่ะ" รถตู้ของโรงเรียนมีไม่กี่คัน คันที่แตงโมนั่งกลับบ้านนั้นต้องรอถึง 4 โมงครึ่งเพื่อรอรับเด็กที่เรียนพิเศษตอนเย็นกลับไปพร้อมกัน นั่นหมายความว่าครูเอกมีเวลาอยู่กับแตงโมเกือบชั่วโมงเลยทีเดียว พอรู้ว่าเด็กสาวเจ้าของกางเกงในไม่มีทีท่าโมโห ที่เขาเอากางเกงในเธอมาดมเล่นแบบนี้ ครูเอกก็ยิ่งได้ใจใหญ่ "ขอครูดมอีกทีได้มั๊ย ครูชอบกลิ่นของนันทวันมากเลย" ครูเอกถามเด็กสาวให้รู้ชัดไปเลยว่าเธอจะตอบสนองอย่างไร คราวนี้ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีการพิสูจน์หลักฐานใดๆทั้งสิ้น ขึ้นอยู่กับใจของแตงโมเองว่าจะตอบยังไง แตงโมผู้ไร้เดียงสา เธอไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน ความรู้สึกยามที่ร่องเสียวของเธอถูกสันจมูกของผู้เป็นครูถูไถไปมา มันให้ความรู้สึกเสียวซ่านที่ลืมเลือนไม่ลง หากได้รับรู้ถึงความรู้สึกแบบนั้นอีกครั้งคงจะดีไม่น้อย อีกทั้งความจริงที่ว่าร่องเสียวแตงโมนั้นไม่ได้หอมจริงอย่างที่ครูเอกชมไป แต่กระนั้นเขาก็ยังอยากจะขอเธอดมอีก สีหน้าของครูเอกยามที่กำลังมีความสุขกับร่องเสียวของเธอ กระตุ้นต่อมความอยากรู้ของแตงโมจนเด็กสาวไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากพยักหน้าตอบรับคำขอของครูเอกโดยสมัครใจ และนั่นก็ทำให้ครูเอกดีใจเป็นที่สุด แตงโมถูกจับอุ้มขึ้นไปนั่งบนโต๊ะของครูเอก ขาของเธอถูกจับแยกออกจากกัน กระโปรงนักเรียนค่อยๆถูกยกสูงขึ้น จนร่องเสียวเด็กสาวโผล่ออกมาทักทายครูสอนคณิตของเธอ แตงโมก้มหน้าลงไปสบตากับครูเอก ก็เห็นใบหน้าของเขาแสดงความพึงพอใจเป็นอย่างมาก "นันทวันเป็นเด็กที่น่ารักมากเลย รู้มั๊ย..." คำชมของครูเอกทำเอาเด็กสาวอายม้วนต้วนเลยทีเดียว แต่นี่มันแค่การเริ่มต้นเท่านั้น ร่องเสียวแตงโมอยู่ห่างจากครูเอกไม่ถึงคืบ กลีบเสียวเด็กสาวถูกครูเอกคลี่ออกอย่างเบามือ ติ่งเนื้อชมพูก็ปรากฏออกมาให้เห็น แถมยังมีน้ำเมือกใสๆที่แตงโมเผลอขับออกมาระหว่างที่นั่งคุยกับครูเอกด้วย ภาพที่เห็นตรงหน้ายิ่งกว่าจินตนาการที่ครูเอกเคยนึกฝัน เด็กสาวเรียบร้อยอย่างนันทวันยอมมานั่งเปลือยร่องเสียวต่อหน้า รอให้เขาสูดดมร่องเสียวแสนหวงของเธอได้ตามชอบใจ แค่คิดท่อนเสียวที่คับแน่นอยู่ในกางเกงก็แทบจะระเบิดอยู่แล้ว เลื่อนใบหน้าเข้าหาเพียงเล็กน้อย จมูกของครูเอกก็ประทับลงบนร่องเสียวที่เขาเฝ้ารออีกครั้ง ครูเอกไม่รอช้าสูดกลิ่นสาบเด็กสาวที่ร่องเสียวเข้าจมูกไปจนฉ่ำปอด กลิ่นสาบร่องเสียวที่แสนชื่นใจยิ่งดมก็ยิ่งอยาก จมูกของครูเอกบดเบียดไปตามร่องเสียวแตงโมให้เด็กสาวสะท้านทรวงจนเผลอส่ายเอว ไปมาด้วยความเสียว ลมหายใจของเธอถี่ขึ้นๆเช่นเดียวกับครั้งแรกที่โดน เด็กสาวก้มลงมองครูของเธอก็เห็นว่าเขากำลังสูดดมร่องเสียวเธออย่างหื่น กระหาย ท่าทางเขาดูจะชอบร่องเสียวของเธอซะเหลือเกิน คิดได้อย่างนั้นแตงโมก็หลับตาพริ้มพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข "ขอโทษนะ นันทวัน.." ครูเอกเบรคความสุขของแตงโมด้วยการปล่อยมือที่กำลังคลึงติ่งเสียวเธออยู่ เขาปลดกางเกงงัดเอาเจ้าโลกที่ซุกซ่อนอยู่ในนั้นออกมาสู่โลกภายนอก มันตั้งโด่อยู่ใต้โต๊ะที่แตงโมนั่ง เด็กสาวจึงได้แต่สงสัยว่าอยู่ๆครูเอกหยุดทำไม มือครูเอกข้างหนึ่งกลับไปคลึงเม็ดเสียว อีกข้างสาวเจ้าโลก หน้าก็ซุกอยู่ระหว่างขาของแตงโม สูดดมกลิ่นเสียวของเธออย่างมีความสุข น้ำเสียวแห่งความสุขของเด็กสาวล้นเอ่อออกมาอาบจมูกของครูเอกให้เหนียวลื่นไป ด้วยน้ำแตงโมที่แสนฉ่ำชื่น "ช่วยครูแหกหน่อยสิ คนเก่ง" ครูเอกเอ่ยปากขอความร่วมมือจากแตงโม เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็สนับสนุนครูของเธอเป็นอย่างดี นิ้วชี้ทั้งสองของเธอเหยียดแคมทั้งสองให้แยกออกจากกัน เหลือเพียงกลีบดอกแตงโมเท่านั้นที่เบ่งบานออกให้ครูเอกได้ชื่นชม "อ๊ออยยยย...." แตงโมเผลอร้องครางออกมาทันที เมื่อครูเอกเริ่มรุกล้ำร่องเสียวต้องห้ามของเธอด้วยลิ้น กลีบเสียวสีชมพูอ่อนๆถูกลิ้นของครูเอกชอนไช หมายจะชิมรสชาติร่องเสียวที่เธอหมักหมมมานาน ปลายลิ้นสากๆไล่ควานไปทุกบริเวณ แม้ส่วนที่เป็นร่องหลืบเล็กน้อยเขาก็ไม่เว้น ลิ้นที่โลมเลียของลับของเด็กสาวอย่างหื่นกระหาย ก่อกำเนิดกระแสแห่งความเสียวระลอกใหญ่ให้แตงโมจดจำอย่างซึ้งใจไปอีกนานแสน นาน ใจจริงครูเอกอยากจะจับแตงโมสำเร็จโทษซะตั้งแต่ตอนนี้ แต่เมื่อคิดถึงอนาคตแล้ว คราวนี้ปล่อยให้เด็กสาวซาบซึ้งกับความเสียวที่เขามอบให้ซะก่อนจะดีกว่า ร่องเสียวแตงโมที่ถูกลิ้นของเขาสอดใส่นั้น ยังเล็กเกินกว่าที่จะรับท่อนเสียวขนาดใหญ่ของเขาเข้าไปได้ ครูเอกไม่อยากทำร้ายเด็กสาวที่น่ารักอย่างแตงโม ไม่อยากทำร้ายอนาคตของตนเอง และที่สำคัญ เขาไม่อยากทำลายโอกาสงามๆที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้ เพียงเพราะความอยากในอารมณ์ชั่ววูบ "อาาาาา..." ท่อนเสียวในมือของครูเอกจำต้องใช้บริการเดิมๆไปก่อน แต่กลิ่นสาบเด็กสาวที่สูดเข้าจมูกเขาก็ช่วยให้มันคึกคักยิ่งกว่าเก่าหลาย เท่า จะมีอะไรสุขใจไปกว่านี้อีกล่ะ ใช่แล้ว...แค่ได้แตงโมมาแหกร่องเสียวให้เขาทั้งดมทั้งชิมแบบนี้ แค่นี้เขาก็พอใจแล้ว...มั๊ง ....ครูเอกกกก...อ๊ออยยยย... แตงโมพร่ำเพ้อในใจนัยน์ตาของเธอเหม่อลอยอย่างคนไม่ได้สติ แต่ที่จริงรับรู้ได้ในทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นในตัวเธอ ลิ้นของครูเอกตวัดหยอกล้อติ่งเสียวของเธอสลับกับแหย่เข้าไปในรูสวาทที่ขาด ประสบการณ์ของแตงโม หวังจะให้มันค่อยๆขยายขึ้นเพื่อให้เด็กสาวพร้อมที่จะเป็นเมียตัวน้อยๆของครู เอกโดยสมบูรณ์ ความเสียวที่เกิดขึ้นชวนให้แตงโมขาสั่นแต่กระนั้นเธอก็ไม่ได้มีทีท่าจะหลีก หนีความรู้สึกนั้น หนำซ้ำแตงโมยังขยับสะโพกของเธอเพื่อหวังจะให้ลิ้นของครูเอกสัมผัสเข้ากับจุด ที่เธอต้องการให้แนบแน่นขึ้นด้วย ช่วงเวลาแห่งความเสียวของแตงโมผ่านไปอย่างเชื่องช้า ให้เด็กสาวจดจำทุกความรู้สึกได้มิรู้ลืม ...อูยยยย...เสียวจังเลย...ครูเอกขาาาาา... แรงกระตุ้นที่เหมาะสมกระตุ้นการทำงานของร่างกายแตงโมให้ตอบสนองต่อลิ้นของ เขา น้ำเสียวหวานฉ่ำของแตงโมค่อยๆไหลซึมออกมา เพื่อเตรียมรับการเสพเสียวที่อาจจะเกิดขึ้น แต่ทว่าตอนนี้ครูเอกต้องการเพียงได้ลิ้มชิมน้ำแตงโมที่ลูกศิษย์สาวผลิตเป็น บรรณาการให้เขาเท่านั้น ลมหายใจของเด็กสาวถี่ขึ้นและแรงขึ้นราวกับไปออกกำลังกายที่ไหนมา เสียงลมหายใจของแตงโมดังไปถึงหูของครูเอกให้เขาได้ยิ้มด้วยความพึงพอใจ ลูกศิษย์สาวของเขาติดใจลิ้นของเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว "อู้ววววว" ที่สุดความเสียวของครูเอกก็ได้รับการปลดปล่อย น้ำเสียวจำนวนมากพุ่งทะลักออกมาจนล้นมือเขา ครูเอกรีบหยุดการชิมกลีบเนื้อแตงโม ลุกไปคว้ากระดาษทิชชู่มาเช็ดก่อนที่มันจะไหลลงไปโดนกางเกงของเขาซะก่อน และจังหวะนั้นเองแตงโมถึงได้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นใต้เก้าอี้ที่เธอนั่ง ครูเอกกำท่อนเสียวขนาดใหญ่ในมือของเขา มือนึงก็ถือกระดาษทิชชู่เช็ดน้ำขาวๆเหนียวๆออกอย่างบรรจง ต่อหน้าต่อตาแตงโมที่จ้องมันตาไม่กระพริบ ท่อนเสียวที่เพิ่งปลดปล่อยความต้องการของมันเสร็จไป ถูกครูเอกจับยัดเข้าไปในกางเกง ไม่ให้เด็กสาวได้เห็นนานนัก แม้จะเป็นชั่วขณะเดียวแต่แตงโมก็จดจำรายละเอียดของมันได้ มันใหญ่กว่าไอ้จู๋อันไหนๆที่เธอเคยเห็นมา ก็แน่ล่ะ...ที่เธอเห็นน่ะมันของเด็กๆทั้งนั้นนี่นา แตงโมได้แต่เก็บความสงสัยใคร่รู้นั้นเอาไว้ในใจ เธอยังอายเกินไปที่จะเอ่ยปากขอครูเอกดูมันชัดๆอีกครั้ง "เป็นไงบ้าง...แตงโม สนุกมั๊ย" ครูเอกถามลูกศิษย์โปรดเหมือนถามว่าเรียนกับเขาสนุกไหม แตงโมได้ยินคำถามชัดเจนแต่ก็ไม่ตอบอะไร เธอลุกลงจากโต๊ะของครูเอกกลับไปอยู่ในท่ายืนตามเดิม แล้วก็อมยิ้มอยู่กับที่อย่างนั้น ซึ่งก็เป็นท่าทางที่สรุปความรู้สึกของเธอได้ไม่ยาก เพียงแต่เด็กสาวยังอายเกินกว่าจะเอื้อนเอ่ยออกมาเป็นคำพูดได้ และครูเอกก็ยังต้องการให้เธอเป็นแบบนี้อยู่ ใบหน้าแดงๆของแตงโมยามเอียงอายก็เป็นอะไรที่น่ามองเหมือนกัน จะเป็นรองก็แค่ร่องเสียวของเธอเท่านั้น "ไหนเปิดกระโปรงให้ครูดูอีกทีซิ...คนเก่ง" คำสั่งครูเอกเล่นเอาแตงโมตาโตด้วยความแปลกใจ ก็เมื่อกี้เพิ่งจะเห็นไปหยกๆจะมาขอดูอีกแล้ว นี่ร่องเสียวของเธอน่ามองขนาดนั้นเชียวเหรอ ถึงจะสงสัยแบบนั้นแต่แตงโมก็ยอมเชื่อฟังครูเอกแต่โดยดี เด็กสาวถกกระโปรงขึ้นทั้งใบหน้าที่ยังเอียงอาย เผยอวัยวะเพศที่ยังเสียวกับสัมผัสเมื่อครู่ไม่หาย ให้ครูเอกได้ชมสมใจ แตงโมอายจนไม่กล้าสบตาครูเอก จึงไม่รู้ว่าเขามองร่องเสียวของเธอด้วยความพึงพอใจแค่ไหน "น่ารักมากเลยแตงโม" ครูเอกจึงชมเธอเป็นรางวัล และนั่นก็ทำให้เด็กสาวเผลอยิ้มออกมา "ตกลง...ครูขอกางเกงในตัวนี้ไปเลยได้มั๊ยเนี่ยะ" ครูเอกหันมาถามแตงโมหน้าตาเฉย ความอายกลับมาสู่เธออีกครั้ง เด็กสาวเอากระโปรงคลุมขาของเธอตามเดิม หลังจากเปิดทิ้งไว้ให้ครูเอกดูฟรีๆอยู่นาน "เดี๋ยวแม่ว่าอ่ะค่ะ" แตงโมจะต้องกลับบ้านพร้อมกับกางเกงในของเธอเท่านั้น แค่กางเกงในของเธอมีรอยรองเท้าแบบนี้ก็น่าสงสัยจะแย่อยู่แล้ว เห็นทีจะทำตามคำขอของครูเอกไม่ได้ "อ่อ...งั้น" ครูเอกทิ้งช่วงเล็กน้อยให้แตงโมเงยหน้ามามองเขา "พรุ่งนี้มาให้ครูดมอีกได้มั๊ยล่ะ... ของนันทวันน่ะ...ทั้งหอมทั้งอร่อย ชื่นใจครูจริงๆเลย" คำขอของครูเอกทำเด็กสาวอายจนร้อนผ่าว ไม่อยากจะนึกฝันว่าครูของเธอจะขอร้องอะไรแบบนี้ "ครูไม่ได้บังคับนะ...นันทวันว่างวันไหนก็มาละกัน รับรองว่าครูไม่บอกใครเรื่องนี้หรอก" ครูเอกพูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น ไม่มีท่าทีน่ารังเกียจเลยซักนิด ความจริงน่าจะเป็นแตงโมมากกว่าที่ต้องเป็นฝ่ายสัญญาแบบนั้น แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว หากมีบุคคลที่ 3 รู้เข้าก็คงต้องเศร้าทั้งสองฝ่ายแน่นอน ได้ยินเขาสัญญาแบบนั้นแตงโมเองก็เบาใจ เธอได้แต่ยิ้มตอบครูเอกก่อนจะรับกางเกงในกลับมาใส่คืนที่ของมันตามเดิม แล้วลาครูเอกออกไปจากห้องพักครูของเขา

ไม่มีความคิดเห็น: