หมอผีสีเหียบ ตอนที่ 7 - เกือบไปแล้ว

"สวัสดีค่ะ พี่ต้นกล้า ... รอแพรนานหรือยังคะ?" เสียงไพเราะสดใสที่ดังออกมาจากริมฝีปากจิ้มลิ้มพริ้มเพรากำลังทำให้ผมเบลอ ดวงตากลมโตสวยคู่นั้นและรอยยิ้มสดใสล้วนแล้วแต่แฝงเร้นไปด้วยความบริสุทธ์ไร้เดียงสาซุกซนน่าทะนุถนอม หากในเวลาเดียวกัน เรือนร่างงามในชุดนักศึกษาที่เต็มไปด้วยสัดส่วนโค้งเว้าอวบอัดหนั่นแน่นจนแทบล้นทะลักนั้น กลับกระตุ้นเร้าอารมณ์หื่นกระหายของเพศชายอย่างผมจนไม่ทราบว่าควรจะดูแลทะนุถนอมหรือปลุกปล้ำย่ำยีขยำขยี้เรือนร่างของเธอดี "สวัสดีครับน้องแพร ... พี่เพิ่งมาไม่นานมานี้เอง" ผมยกมือสวัสดีครับตามมารยาท แต่สายตาน่ะกำลังลอบมองทรวงอกที่เต่งเด้งอวบอิ่มเกินตัวของเธอเป็นมัน ซึ่งแม้ว่าแพรจะแต่งกายค่อนข้างเรียบร้อย ไม่ได้อวดสัดส่วนแบบที่ดาวชอบทำ แต่ก็พูดได้เต็มปากเลยว่า แพรนั้นมีเสน่ห์ที่เร้าใจยิ่งยวดกว่าดาวราวหนึ่งถึงสองขั้น เอวของเธอก็คอดกิ่วเว้าบางซะขนาดนั้น แต่ส่วนหน้าอกกับสะโพกกลับนูนเว้ายั่วเย้าจนน้ำลาย และหากให้เดารอบอกของแพรน่าจะราว ๆ 38-40 นิ้ว ส่วนคัพนั้นน่าจะราว ๆ คัพ I ไม่ก็คัพ J แน่ ๆ "ไม่นาน แต่กินกาแฟไปแล้วตั้งห้าแก้วเลยนะคะ?" แพรเหลือบมองถ้วยกาแฟอันว่างเปล่าบนโต๊ะด้วยสายตาซุกซนสดใส แล้วส่งเสียงแซวจนหน้าผมร้อนวูบ เพราะความจริงก็คือผมตื่นเต้น จนต้องมารอแพรตั้งแต่เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว "อ๋อ พี่กินกาแฟเร็วน่ะครับ แป๊บเดียวก็หมดแก้วแล้ว" ผมเบือนหน้าหลบไปทางอื่นเพราะไม่กล้าสบกับดวงตาสว่างสดใสคู่นั้น และตอนนี้เองที่ผมเพิ่งจะได้สังเกตเห็นว่า หนุ่ม ๆ ในร้านกำลังหันมามองแพรกันตาเป็นมัน ซึ่งก็แน่ล่ะสวยน่ารักเซ็กส์ซี่ขนาดนี้ใครจะไม่อยากมอง ขนาดผมเองที่ได้เห็นบ่อย ๆ ก็ยังแทบเก็บความหื่นไว้ไม่ไหว อยากชวนเธอเข้าโรงแรมตอนนี้เลยเสียด้วยซ้ำ "งั้น แพรว่าเราไปกันเลยดีกว่านะคะ โรงแรมอยู่แค่นี้เอง" "หา !!! แพรว่าอะไรนะ?" แพรพูดหน้าตาเฉยจนผมเกือบสำลักน้ำเปล่าที่เพิ่งกลืนเข้าไปล้างปาก "ทำไมเหรอคะ? ก็พี่ต้นกล้าบอกว่า ร้านขายกล้องถ่ายรูปประจำของพี่มันอยู่ใกล้ทางเข้าโรงแรมไม่ใช่เหรอ?" "เอ่อ ใช่ ๆ ลืมไป งั้นเราก็ไปกัน" ผมตอบกลับไปแบบมึน ๆ เพราะเผลอคิดเองไปไกลถึงไหนต่อไหน ซึ่งก็เป็นจริงอย่างที่เธอพูด ห้างสรรพสินค้านี้มันอยู่ติดกับโรงแรม และร้านขายอุปกรณ์กล้องถ่ายรูปที่ผมซื้อประจำก็อยู่แค่ตรงนี้เอง ส่วนที่ผมมาเจอกับแพรวันนี้ ก็เพราะว่าแพรบอกว่าอยากเล่นกล้อง และอยากให้ผมช่วยเธอเลือกซื้อกล้องให้สักตัว แล้วเหมือนว่าเธอจะพูดอะไรอีกสักอย่างน่ะ อ๋อ นึกออกแล้ว เธอบอกว่าอยากให้ผมถ่ายรูปส่วนตัวให้เธอหน่อย ... แน่ล่ะ ไม่ใช่การออกเดท อย่างที่คิดกันหรอก แต่แค่นี้ผมก็ดีใจแทบบ้าแล้ว การเลือกซื้อกล้องของแพรนั้นเรียกว่าไม่ได้ยากลำบากอะไรเลย เรียกได้ว่าแนะนำอะไรไป เธอก็จะพยักหน้าและเลือกรุ่นนั้นทันที และก็ไม่เกี่ยงเรื่องราคาด้วย เพราะรู้กันอยู่ว่าฐานะที่บ้านของเธอนั้นไฮโซขนาดไหน แต่ก็มีเรื่องน่ารำคาญและ เสียเวลาอยู่บ้างก็อีตอนที่เจ้าของร้านดันออกอาการหม้อแพรเสียจนออกนอกหน้านี่แหละ เรียกได้ว่าลดสะบั้นหั่นแหลกแจกแถมดะ ขนาดที่ว่าผมเป็นลูกค้าขาประจำมาตั้งห้าปีก็ยังไม่เคยได้ส่วนลดเฉียดกับที่แพรได้เลยสักครั้ง "ถือไหวมั้ยคะพี่ต้นกล้า?" แพรถามด้วยความเป็นห่วง เพราะตอนนี้ผมต้องแบกกระเป๋าเป้ใบใหญ่ที่ใส่กล้องตัวใหญ่บวกเลนส์ราคาแพงของแพรอีกห้าตัว แถมยังพ่วงด้วยกระเป๋ากล้องใบใหญ่ของผมอีกใบ "ไหวครับสบายมาก" ผมยิ้มให้รีบเบือนหน้าหลบ เพราะเมื่อครู่ขณะที่แพรกำลังจ่ายเงินอยู่นั้น ผมและเจ้าของร้านกำลังแอบมองขอบยกทรงที่ดันเสื้อนักศึกษานูนขึ้นมา ด้วยความอยากรู้เหลือเกินว่าหน้าอกอวบที่ใกล้จะทะลักล้นของแพรจะนุ่มนิ่มเต่งเด้งน่าบีบกว่าของดาวหรือเปล่า แต่ที่แน่ ๆ ขนาดนมของแพรไม่แพ้คุณแม่ยังสาวของเธอเลยสักนิด ... ให้ตายซิ ตอนนี้ ผมอยากลากเธอขึ้นเตียงชะมัด "งั้น ... เราก็ไปเข้าโรงแรมกันเลยมั้ยคะ? แพรเปิดห้องไว้แล้ว" "หา !!! แพรว่าอะไรนะ?" .................................................. "พี่ต้น ... มันจะใส่เข้ามาได้เหรอคะ ... อันใหญ่มากเลย" "อืม ได้ซิ สบาย ๆ ไม่ต้องห่วง พี่ทำบ่อย แต่ครั้งแรกอาจจะฝืด ๆ หน่อย ยังไงน้องแพรก็จับดี ๆ ไม่ต้องเกร็งล่ะ" "ค่ะ ..." "อืมมม ไหนดูซิ ... นี่ไง เข้าไปได้แล้ว พอดีเป๊ะ" "อ๋อย ไม่ไหวค่ะ ..." "ขยับดี ๆ ระวังเจ็บล่ะ ... ไหวมั้ย ... ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวพี่ช่วยจับ ... ไอ้เลนส์ส่องนก 500mm นี่มันหนักตั้ง 2 กิโล แถมพอมาใส่กล้องก็หนักรวม ๆ กันตั้งเกือบ 4 กิโลแน่ะ ถ้าไม่แข็งแรงจริง ยกไม่ไหวหรอก" หลังจากที่ผมช่วยประกอบเลนส์ส่องนกที่ทั้งยาวทั้งใหญ่ใส่ในลำกล้องได้สำเร็จ แพรก็ดูเหมือนจะตื่นเต้นมาก รีบจับกล้องไปลองส่องดูทันที แต่ด้วยน้ำหนักเกือบสี่กิโล ก็ทำให้แขนเล็กบอบบางของแพรสั่นริก ๆ จนผมต้องรีบเข้าไปช่วยประคองให้ เพราะเกรงว่ากล้องและเลนส์ราคาแพงที่เพิ่งซื้อมาจะหล่นแตกก่อนเวลาอันควร "ว้าว ซูมได้ไกลจังเลยค่ะ เห็นรังนกที่อยู่อีกตึกด้วย แต่ภาพเบลอไปหน่อย" แพรพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นขณะตั้งใจดูภาพผ่านเลนส์ราคาแพง ส่วนผมน่ะเหรอนกอะไรน่ะผมไม่สนหรอก สู้ส่องนมน้องแพรก็ไม่ได้ คนอะไรทั้งสวยทั้งเซ็กส์ซี่น่ากินไปทั้งตัว "แพรลองปรับโฟกัสเลนส์ดูด้วยซิ" ผมพูดแนะ ส่วนสายตาน่ะกำลังแอบมองลอดร่องกระดุมเสื้อนักศึกษาเข้าไปดูยกทรงสีครีมกับร่องนมขาว ๆ ด้วยอารมณ์หื่น มีอยู่บ้างที่แกล้งกลบเกลื่อนทำเป็นมองไปรอบห้องพักของโรงแรมสุดหรูระดับห้าดาวที่แพรจองไว้เพื่อให้ผมช่วยถ่ายแบบเป็นการส่วนตัว แต่สุดท้ายสายตาของผมก็เป็นต้องมาหยุดอยู่ที่ผิวกับร่องนมขาว ๆ ของเธอนี่แหละ "วันนี้ฟ้าสวยจัง ... เมฆก้อนใหญ่นั่นขาวแล้วก็ดูสะอาดเหมือนขนมเค้ก น่ากินเชียว" "อืมมม ใช่ สวย ... ใหญ่ ... ขาว ... น่ากิน ..." แพรดูอะไรไปถึงไหนผมไม่รู้ด้วยหรอก เพราะกำลังเพ้อหลงเสน่ห์ของเธออยู่ ยิ่งได้อยู่ใกล้ ๆ แบบนี้ด้วย ก็ยิ่งได้กลิ่นน้ำหอมจาง ๆ จนไอ้หนูคึกคักอยากลากเธอขึ้นเตียงตะหงิด ๆ อยากรู้จังว่าแพรจะเป็นสาวร้อนสวาทแบบคุณพลอยแม่ของเธอหรือเปล่า "งั้นเดี๋ยวแพรขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ พี่ต้นนอนรอบนเตียงก่อนก็ได้ค่ะ" อยู่ดี ๆ น้องแพรก็ละสายตาออกจากกล้อง ตอนที่ผมกำลังมองนมเพลิน ๆ ผมก็เลยได้แต่ทำเนียน ๆ ขยับสายตามองไปที่กล้อง ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องแพรจะรู้หรือเปล่าว่าผมแอบดูนมเธออยู่ รู้แต่ว่าเธอไม่ได้มีสีหน้าอะไรแปลกไป เพียงยิ้มให้อย่างร่าเริงเหมือนเด็ก ๆ ที่มองโลกแต่ในแง่ดี ซึ่งความจริงแล้วผมเองก็เริ่มจะคุ้นชินกับคำพูดคำจาที่ตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมของแพรบ้างแล้วเหมือนกัน อย่างเช่นเมื่อครู่ ที่เธอบอกว่าจะไปอาบน้ำ ให้ผมนอนรอบนเตียง หากฟังแง่หนึ่งก็อาจจะแปลความในแง่ลามกได้ แต่ถ้ามองดวงตาที่ใสปิ๊ง ๆ เหมือนเด็ก ๆ ของเธอแล้วล่ะก็ จะรู้เองว่าเธอหมายความแค่นั้นจริง ๆ ไปอาบน้ำ แต่งตัว เพื่อถ่ายแบบ ไม่ได้มีความหมายอะไรมากกว่านั้น ผมเคยได้ยินดาวแอบนินทาน้องแพรอยู่บ่อย ๆ เหมือนกัน ว่าแพรถูกเลี้ยงดูมาแบบฟูมฟักดีเกินไป จนแทบจะไร้เดียงสาในหลาย ๆ เรื่อง ขนาดที่ว่าตอนนี้อยู่มหาลัยแล้ว แต่แพรก็ยังไม่รู้จักหนังโป๊ และดาวอ้างว่าแพรไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการช่วยตัวเอง หรือการสำเร็จความใคร่ และการมีเซ็กส์มันเป็นยังไง ยิ่งคิดก็ยิ่งฟุ้งซ่าน จนแทบจัดขาตั้งกล้องไม่ได้ ยิ่งได้ยินเสียงซู่ซ่าดังมาจากห้องน้ำ ก็ยิ่งเกิดอาการจิตหงุดเงี้ยวอยากเข้าไปฟอกสบู่ให้แพรเสียหน่อย แล้วผมก็เพิ่งนึกขึ้นมาได้ ว่าห้องพักสุดหรูห้องนี้มันถูกออกแบบมาเพื่อคนหนุ่มสาวสมัยใหม่ ที่ฝาผนังด้านหนึ่งของห้องน้ำจะเป็นกระจกใสมองทะลุถึงกันได้ ซึ่งแม้จะมีผ้าม่านคอยปิดกั้นไว้ แต่ว่าผ้าม่านนั้นมันอยู่ด้านนอก ไม่ได้อยู่ด้านในห้องน้ำเสียหน่อย !!!! ผมค่อย ๆ ย่องไปทางผนังห้องน้ำด้านที่เป็นกระจกใส เสียงน้ำซู่ซ่าในห้องน้ำยังคงดังอย่างต่อเนื่อง และนั่นก็แปลความได้ว่าแพรยังอาบน้ำไม่เสร็จ ผมยืนลังเลเล็กน้อย เพราะโดนจิตใจด้านดีด่าว่าเป็นพวกฉวยโอกาส แต่จิตด้านหื่น เอ๊ย ด้านชั่ว เหมือนจะแรงกว่าเยอะ สุดท้ายผมก็เลยเอื้อมมือไปจับผ้าม่านที่กางกั้นไว้ด้วยหัวใจระทึก ทางหนึ่งก็ชะโงกหน้า มองไปยังช่องที่เปิดแง้มออกเล็กน้อย ... และแล้วผมก็ได้เห็น ... ความขาวละลานตา ... ของไอน้ำ ... ที่เกาะกระจกใส ... จนเป็นฝ้าขุ่นมัว ... และมันก็บังจนมองอะไรด้านในไม่เห็นเลยสักนิด ... "เวรกรรม !!!" .................................................. และแล้วการถ่ายแบบกับน้องแพรก็ได้เริ่มขึ้น เธอเลือกใส่ชุดนักศึกษาเป็นอันดับแรกอย่างที่คาด แรก ๆ เธอก็ดูจะตื่นกล้องอยู่บ้าง ก็เลยโพสท์ท่าแบบเกร็ง ๆ แต่พอสักพักก็เริ่มผ่อนคลายเป็นธรรมชาติมากขึ้น หลังจากนั้นทุกอย่างก็ง่ายมาก เพราะแพรนั้นเป็นคนสวยโดยธรรมชาติอยู่แล้ว เรียกได้ว่าไม่ต้องแต่งหน้าทาแป้งอะไรเลย เธอก็สวยน่ามองอยู่ดี พอถ่ายชุดนักศึกษาจนพอใจ ก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นพวกชุดไปรเวต เสื้อยืด กางเกงยีนส์ เสื้อคอกระเช้า กระโปรงบาน ไปเรื่อย ๆ จนเธอบอกว่าเธอใช้เสื้อผ้าที่เธอเอามาหมดแล้ว ผมดูเวลาก็พบว่าถ่ายรูปเพลินมาก นึกว่าแว้บเดียว แต่ผ่านไปแล้วสองชั่วโมงกว่า ถ่ายไปแล้วสองพันกว่ารูป ก็เลยถามว่าเธอจะถ่ายต่อหรือเปล่า เพราะผมเองก็แทบจะทนความสวยของเธอไม่ไหว อยากจะขอแอบไประบายอารมณ์ในห้องน้ำสักยกสองยกเหมือนกัน "เอาไงดีล่ะน้องแพร จะเปลี่ยนสถานที่มั้ย หรือจะเลิก?" "... อืมมม ... พี่ต้นกล้าคะ ... แพรไว้ใจพี่ต้นกล้าได้ใช่มั้ย?" "หืมม ไว้ใจเรื่องอะไรล่ะครับ?" "... จริง ๆ แพรมีเตรียมชุดมาถ่ายแบบอีกชุดนึง ... แต่ว่า ..." "อ๋อ ... เข้าใจแล้ว ... ไว้ใจได้เลย ไม่เป็นอะไรหรอก พี่ไม่เอาไปบอกใครแน่ ถ่ายไปเถอะไม่ต้องเขินหรอก พี่เองก็เคยถ่ายแบบนี้บ่อย ๆ แรก ๆ นางแบบก็เขิน ๆ ไม่ค่อยกล้า แต่ถ่ายแบบนี้มันธรรมดามาก" ผมเห็นท่าทีเขิน ๆ ลังเลของแพรแล้ว ก็เลยนึกไปถึงตอนที่เคยถ่ายให้สาวออฟฟิศคนนึง ตอนนั้นเธอเอาพวกชุดคอสเพลย์มาถ่ายด้วย อย่างพวกชุดเซลเลอร์มูน กระต่ายน้อย ชุดพละญี่ปุ่น อะไรพวกนี้ ผมก็เลยคิดว่าแพรน่าจะคิดทำแบบเดียวกัน แล้วก็ชักอยากจะเห็นแล้วซิว่าแพรจะชอบเคสเพลย์แบบไหน นางฟ้ามีปีก หรือเปล่า "พี่ต้นถ่ายแบบนี้บ่อยเหรอ ถ่ายให้ใครคะ? พี่ดาว? " "เคยถ่ายให้ผู้หญิงหลายคนอยู่นะ นับไม่ไหวหรอก ถ่ายแบบนี้ธรรมดามาก ไม่มีอะไรหรอก ... เอ ... แต่ยกเว้นดาวไว้คนนะ รายนี้ชอบถ่ายแบบพิเศษกว่าคนอื่นหน่อย" ผมรู้สึกแปลกใจเล็ก ๆ ที่น้ำเสียงและแววตาของแพรเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นความมุ่งมั่นเหมือนไม่อยากยอมแพ้ แต่ก็ยังไม่แน่ใจนักว่าคิดไปเองหรือเปล่า ... ส่วนที่บอกว่าดาวพิเศษหน่อย เพราะรายนั้นชอบอวดเนื้ออวดหนังอยู่แล้ว ใส่ชุดว่ายน้ำแบบเว้าลึกเล็กจิ๋วจนเกือบเห็นหัวนมถ่ายแบบมาตลอดตั้งแต่คบกันใหม่ ๆ "งั้น ... พี่ต้นก็ถ่ายให้แพรด้วยนะคะ ... แพรอยากให้พี่ต้นถ่ายแบบพิเศษให้ แบบเดียวกับพี่ดาว" แพรพูดจบก็ยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง เธอมองมาทางผมเหมือนจะลังเลเล็กน้อย ก่อนจะทำสิ่งที่ผมต้องตกตะลึงตาค้าง เพราะเธอก้าวขึ้นไปยืนบนเตียงนอน แล้วก็ค่อย ๆ ถอดเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นออก จนเหลือแต่ยกทรงและกางเกงสีครีมที่เกือบจะกลืนไปกับผิวสีขาวโพลนของเธอ ตอนนี้ผมมึนไปหมดแล้ว พอไม่มีเสื้อผ้าแล้วแพรสวยเซ็กส์ซี่มากจนไม่รู้จะหาอะไรมาเปรียบเทียบ เนื้อตัวของเธอขาวโพลนไปหมด เรือนร่างที่สวยสุดยอดเหมือนจะเปล่งประกายระยิบระยับเล่นกับแสงไฟ หน้าอกที่ใครต่อใครใฝ่ฝันอยากสัมผัสกำลังเด้งสะท้านตามจังหวะหายใจอยู่ตรงนี้ หน้าท้อง เอว น่อง ขา สะโพก ทุกอย่างดูสวยอวบอัดหนั่นแน่นสมบูรณ์แบบไปเสียทุกสัดส่วน ... เห็นแล้วรู้สึกหื่นจนปวดหนึบที่เป้ากางเกงกันเลยทีเดียว "... ถ้า ... แบบนี้ยังธรรมดา ... แพร ... เอ่อ ... แพรก็อยากจะให้พี่ต้นถ่ายแบบพิเศษ ๆ ให้เหมือนพี่ดาวค่ะ" หน้าของแพรตอนนี้แดงไปหมด เธอคงกำลังเขินมาก แต่เหมือนเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่างผิดไปแล้ว เพราะที่ผมบอกไปตอนแรกน่ะ ผมหมายความว่าการถ่ายคอสเพลย์มันเป็นเรื่องธรรมดา ส่วนที่พิเศษหน่อยน่ะคือการถ่ายแบบพวกชุดว่ายน้ำหรือยกทรง แต่เหมือนแพรจะตีความหมายไปอีกขั้นเสียแล้ว เหมือนเธอจะคิดว่าการถ่ายแบบด้วยชุดชั้นในนั้นเป็นเรื่องธรรมดา ส่วนไอ้การถ่ายแบบพิเศษที่เธอคิดน่ะก็คือ ... ถ่ายนู้ด ผมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ กล้องในมือแทบจะหล่นลงไปบนพื้น มือข้างหนึ่งหยิกแขนหยิกขาตัวเองยกใหญ่ เพราะไม่แน่ใจว่ากำลังฝันไปหรือเปล่า ... เพราะตอนนี้น้องแพรกำลังถอดยกทรง และกางเกงในของเธอออก และเพียงครู่เดียว ดาวมหาลัยแสนสวยขวัญใจมหาชน ก็กำลังยืนตัวเปล่าเล่าเปลือยไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นอยู่บนร่างที่เบื้องหน้าของผม ... ให้ตายซิ เธอคือนางฟ้าชัด ๆ !!! แพรยืนก้มหน้างุดอยู่บนนั้น ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น มือขวาโอบปิดประคองสองเต้าอวบอิ่มเอาไว้ ส่วนมือซ้ายก็เลื่อนลงมาปิดที่โคกสวาทอย่างหมิ่นเหม่ ผมมองดูความสวยที่ไม่มีที่ติของเธอจนวิญญาณเกือบหลุดลอย แพรสวยและมีเสน่ห์มากกว่าดาวจริง ๆ "เอ่อ ... พี่ต้นคะ ... แพรเขินนะคะ อย่ามองแพรแบบนั้นได้มั้ย ... พี่ต้นรีบถ่ายรูปเถอะค่ะ" เสียงและสายตาที่มองมาอย่างเอียงอายค่อยเรียกให้ผมตื่นจากภวังค์ สติเหมือนจะยังกลับมาไม่เต็มร้อย แต่ผมก็คว้ากล้องไปถ่ายรัวแชะแชะด้วยสัญชาตญาณตากล้อง "น้องแพร ... เอามือออกซิครับ" ผมออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง กลืนน้ำลายลงคอไปแล้วไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ อารมณ์ตอนนี้เหมือนกับภูเขาไฟที่ใกล้ระเบิดอยู่รอมร่อ จิตใจด้านดีก็พยายามบอกว่า น้องแพรเขาไม่ได้คิดในเชิงชู้สาว เธอเพียงอยากถ่ายแบบเก็บไว้ดูคนเดียว อย่าไปทำอะไรมากกว่านั้น ไม่งั้นเธออาจจะเกลียดเอา แต่ว่าจิตด้านหื่นมันก็เอาแต่ร้องตะโกนบอกว่า แพรกำลังให้ท่าผม มีอย่างที่ไหนจะชวนผู้ชายเข้าโรงแรมสองต่อสอง แถมยังเปลื้องผ้ายั่วด้วย แบบนี้แสดงว่าเธอต้องอยากยั่วผมแน่ ๆ ถ้าวันนี้ไม่จับดาวมหาลัยคนนี้กดเสียให้หายอยาก ผมก็ต้องกลายเป็นไอ้โง่แล้ว "... ค่ะ พี่ต้น ..." แพรลังเลอยู่ครู่ใหญ่ จนผมนึกว่าเธอจะเขินจนคิดเปลี่ยนใจแล้ว แต่ไม่นานนักเธอก็หันมามองหน้าผมด้วยดวงตาที่บริสุทธ์ใสแป๋ว แล้วก็ยกมือทั้งสองข้างที่ปกปิดเนื้อตัวอยู่ผายออกด้านข้างไป ... ทรวงอกอวบใหญ่คู่นั้นเปิดเปลือยจนเห็นจุกนมสีชมพูอ่อน โคกสวาทของเธอก็โหนกนูนสวยงามน่าดูชม ... พริบตานั้นเสน่ห์เรือนกายของเธอได้ทำให้ สติของผมขาดผึงไปเรียบร้อยแล้ว "... น้องแพร สวยสุดยอดเลยครับ ... พี่ยังไม่เคยเห็นใครสวยแบบนี้มาก่อนเลย ..." ผมกล่าวชมพร้อมกับกดเมนูกล้องให้เป็นระบบอัตโนมัติ กดถ่ายรัวเองทุกห้าวินาที ส่วนตัวผมเองน่ะเหรอ ... ก็กำลังเดินเข้าไปหาร่างเปลือยของนางฟ้าที่ชื่อว่าแพร พร้อมกับถอดเสื้อผ้าตัวเองออกอยู่น่ะซิ "พี่ต้น !!! พี่ต้นจะทำอะไรคะ?" แพรส่งเสียงทักท้วง ก้าวถอยหนีไปด้านหลังเล็กน้อย ดวงตาของเธอเปลี่ยนไปเป็นตื่นตกใจเมื่อเห็นผมถอดเสื้อโยนทิ้งไป แล้วเดินเข้าไปหาเธอในสภาพเปลือยท่อนบน "... ก็ถ่ายแบบพิเศษไงครับ น้องแพร ... พี่ตั้งกล้องอัตโนมัติไว้แล้ว" ผมหยุดถอดกางเกงออกไป จนเหลือแต่กางเกงใน แล้วก็เดินดุ่มเข้าไปหาร่างที่กำลังสั่นสะท้านระริกของแพร ซึ่งคำลวงของผมก็เหมือนจะได้ผลอยู่ไม่น้อย เพราะเธอยืนนิ่งไม่ก้าวถอยหนีแล้ว แต่ก็ยังคงกลัวอยู่บ้าง "แค่ถ่ายแบบนะคะพี่ต้น ... แพรไว้ใจพี่ต้นได้ใช่มั้ยคะ?" เธอถามย้ำเมื่อผมเดินอ้อมไปสวมกอดร่างเปลือยของเธอจากด้านหลัง แต่ผมไม่คิดจะตอบ เพราะคำตอบก็คือไม่ เธอไม่มีทางไว้ใจผมได้หรอก ตอนนี้ผมเองก็ยังไม่ไว้ใจตัวเองเลย "มองกล้อง ไม่ต้องเกร็งนะครับคนดี" ผมพยายามข่มใจเริ่มด้วยการใช้สองมือลูบไล้ที่หน้าท้องเรียบเนียนของเธอก่อน แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะทำใจเย็นไปได้อีกนานแค่ไหน เพราะตอนนี้แผ่นหลังของดาวมหาลัยแสนสวยคนนี้กำลังแนบชิดกับร่างของผม ดุ้นเอ็นที่แข็งตัวจนบวมเป่งกำลังซอยยิกบดเบียดกับสะโพกก้นของเธออย่างแผ่วเบา คางของผมเกยอยู่บนหัวไหล่กลมมน มองจากมุมนี้ต่ำลงไปก็จะเป็นก้อนเนื้อของสองเต้าที่เต่งเด้งกลมดิก กลิ่นกายของเธอกำลังทำให้ผมคลั่ง "แชะ ..... แชะ ..... แชะ ....." เสียงกล้องดังขึ้นทุกห้าวินาที แพรนั้นยืนนิ่งตัวแข็งค้างอยู่เช่นนั้น ปล่อยให้ผู้ชายชั่วที่ห่างไกลจากคำว่าสุภาพบุรุษอย่างผมลวนลามโดยไม่ปัดป้องปฎิเสธ ช่วงแรกนั้นฝ่ามือสองข้างก็ยังลูบ ๆ บริเวณหน้าท้องของเธอดีอยู่หรอก แต่พอเวลาผ่านไปสักพัก มือสองข้างของผมก็เริ่มซุกซนขยายวงกว้างขึ้น ข้างหนึ่งล้วงต่ำลงไปลูบก้นลูบท่อนขา ส่วนอีกข้างก็ลูบขึ้นมาด้านบนวนเวียนอยู่แถว ๆ ฐานเต้านม ส่วนจมูกนั้นก็กำลังซุกดันสูดดมความหอมจากใบหู พวงแก้มและลำคอของแพรอย่างแผ่วเบา "...." แพรยังคงยืนนิ่งเงียบไม่พูดไม่จาอะไร ตอนนี้ก็เลยมีแต่เสียง แชะ แชะ แชะ อยู่เพียงเสียงเดียว แต่ผมเริ่มสังเกตเห็นว่าเธอเริ่มหายใจหอบแรงขึ้น แล้วก็ถี่ขึ้น ปลายถันสีชมพูอ่อนก็เริ่มแข็งชูชันขึ้นมาเป็นเม็ดอย่างเชื่องช้า "แพรครับ พี่ขอจับหน้าอกนะ" ผมกระซิบที่ข้างหูจนเธอสะดุ้งเล็กน้อย และผมก็ไม่ได้รอให้เธอตอบอณุญาติด้วย เพราะพูดยังไม่ทันจบ สองมือของผมก็ขยับขึ้นมาบีบขยำสองเต้าอันแสนจะนุ่มนิ่มเต่งเด้งของแพรจนเต็มมือแล้ว "อืมมมม ... อืมมมมม ... อืมมมมมม" ร่างของแพรกระตุกด้วยความเสียวเล็กน้อย เธอเริ่มหอบหายใจกระเส่าส่งเสียงครางเคลิบเคลิ้มหนักหน่วงขึ้นและถี่ขึ้น ปลายนิ้วทั้งสิบของผมก็จัดการขยำรีดเร้นไปตามก้อนเนื้อเต่งตูมปลุกเร้าอารมณ์ของเธอต่อ และเมื่อไหร่ก็ตามที่ผมใช้นิ้วกดที่หัวนม แพรเป็นต้องสะดุ้งโหยงแล้วส่งเสียงร้องอ๊ะเสียงอ่อนเสียงหวานออกมาทุกทีไป ... ผมชอบปฎิกิริยาของแพรจัง ปากของผมเริ่มจูบไล้ไล่จากพวงแก้มสีขาวอมชมพูแล้วไปเลียวนที่ริมฝีปากของเธอ แพรหลับตาพริ้มขณะที่ผมบรรจงแนบปากจูบบดเข้าใส่ ริมฝีปากของเธอเม้มเข้าหากันแน่น เหมือนไม่อยากให้ผมไปไกลกว่านี้ แต่มีหรือที่ผมจะปล่อยให้เธอหลุดรอด สองมือจัดการบีบบี้หัวนมหนักหน่วงจนแพรสะดุ้งโหยงเผลอเปิดเผยอปากส่งเสียงร้องอ๊ะออกมา และวินาทีนั้นแหละที่ลิ้นของผมได้โอกาสฉกเข้าไปสัมผัสกับโพรงปากอันหอมหวานของแพร เพียงแค่นั้นแพรก็อ่อนปวกเปียกไปทั้งร่าง สองมือที่คอยขยับปัดมือของผมออกเป็นระยะเมื่อผมพยายามแตะกลีบกุหลาบของเธอ เปลี่ยนเป็นขย้ำกุมข้อมือของผมไว้จนแน่น โอกาสทองแบบนี้ผมไม่มีทางปล่อยให้หลุดไปง่าย ๆ มือข้างหนึ่งเลื่อนลงไปขยำขยี้ที่โคกสวาทของแพรทันที "อื๊อออออ อืมมมมม อื๊ออออ" แพรสะดุ้งโหยงตัวกระตุกเด้งสะท้านเป็นระยะ ทางหนึ่งจูบพัวพันกับลิ้นของเธอไว้ อีกทางหนึ่งผมบีบนมเธอจนแทบแตก ส่วนอีกทางหนึ่งก็จัดการแหย่ปลายนิ้วเบียดเสียดเข้าไปซอยยิกในร่องรูสวาทที่ยังไม่เคยมีใครรุกล้ำมาก่อน น้ำในร่องของแพรไหลออกมาเยอะมากจนเยิ้ม เรียกได้ว่าเยอะกว่าของดาว หรือของแม่เธอเสียอีก และหากกล่าวกันตามทฤษฎีแล้ว นี่ก็แปลว่าเธอเป็นพวกเซ็กส์จัดมากกว่าดาวและแม่พลอย เพียงแต่ยังไม่ได้เปิดเผยตัวตนออกมาก็เพียงเท่านั้น แพรร้องครางอือ ๆ ดังขึ้น ถี่ขึ้น เพราะผมเริ่มเร่งจังหวะนิ้วแยงเข้าไปในรูของเธอเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งเมื่อผมซอยนิ้วไปได้พักใหญ่ แพรก็หลับตาปี๋ หนีบขาเข้าหากันจนแน่น กระตุกเกร็งไปทั้งตัว ร่องรูก็ตอดตุบจนนิ้วของผมแทบขยับไม่ได้ "อย่าค่ะ พี่ต้น พอแล้วนะคะ ... อื๊อออออออ อื้มมมมม อื๊ออออออ พะ พี่ อ๊อยยย ตะ อึ๊ยยยย ต้น .... อื๊อออออ" ทันทีที่เธอหายกระตุก ผมก็ถอนปากออกมา แล้ววางร่างของแพรลงไปนอนบนเตียง แพรเหมือนจะได้สติกลับมา เธอพยายามส่งเสียงร้องห้าม แต่ผมไม่สนใจฟัง นิ้วที่เสียงค้างอยู่ในรูเริ่มขยับซอยยิกอีกครั้ง พร้อมกับซุกหน้าลงไปเบียดกับร่องนม ลากลิ้นเลียลิ้มรสความหอมหวานของเนื้อขาวเนียนไปตามร่องอกขึ้นไปที่ซอกคอ แล้วลากกลับมาอ้าปากงับเลียหัวนมจนแพรตัวกระตุกถี่ยิบอีกครั้ง พอได้สัมผัสแบบนี้ผมรู้สึกเหมือนฝันเลย หน้าอกของแพรมองภายนอกว่าใหญ่แล้ว แต่พอได้สัมผัสจริง ๆ ก็ต้องบอกว่าล้นทะลักจริง ๆ บีบจับขย้ำไปตรงไหนก็มีแต่ความนุ่มนิ่มเต่งตึงน่าจับไปทุกตารางนิ้ว ผมเริ่มกระทำดุเดือดขึ้นด้วยอารมณ์หื่น บางครั้งก็เผลอกัดที่หัวนมจนแพรร้องซี้ดสสสปากสั่นระริก นิ้วของผมก็เริ่มขยับซอยเร็วขึ้นจนได้ยินเสียงดังแจ๊ะแจ๊ะ ที่ดังแข่งกับเสียงแชะ แชะ เป็นระยะของกล้องถ่ายรูปที่ยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างต่อเนื่อง "ซี้ดดสสส ... พะ ... พี่ ... ต้น ... อื๊อออออออ ... อย่า ... อูยยสสสส" แพรร้องห้ามเสียงสั่น แต่ยิ่งได้ยินผมก็ยิ่งหื่น ยิ่งเร่งจัดการเธอแรงขึ้น สักพักแพรก็ทนไม่ไหวส่งเสียงร้องอ๊ะออกมาเสียงดังเป็นครั้งที่สอง แล้วก็กระตุกเด้งเพราะโดนผมส่งไปถึงสวรรค์อีกรอบแล้ว ผมผละจากร่างอวบอัดของเธอเป็นครั้งแรก แต่ก็เพียงแค่วินาทีเดียว เพราะผมขยับไปหยิบหมอนมารองที่สะโพกของเธอ แพรที่กำลังหอบหายใจกระเส่ามองลงมาเหมือนจะขอความเห็นใจให้ผมหยุดเสีย แต่ไม่มีทางเสียหรอก ผมจับท่อนขาของแพรถ่างออกแล้วก้มหน้าลงไปละเลงลิ้นเลียที่กลีบกุหลาบของแพรทันที แพรสะดุ้งโหยงรีบร้องห้ามเสียงสั่น แต่ผมก็ยังคงใช้ลิ้นจัดการเลียและแหย่แยงไปตามร่องจนเสียงร้องห้ามเหลือแต่เสียงหอบหายใจและก็เสียงคราง สองมือของเธอจิกกำที่หัวของผมแรงมากจนรู้สึกเจ็บ แต่ยิ่งเห็นแบบนี้ผมก็ยิ่งสะใจ ยิ่งเลียหนักเข้าไปอีก ผมกระดกลิ้นจนแพรเผลอเด้งสะโพกยกลอยขึ้นโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ เธอเริ่มแอ่นหอยขึ้นสู้ลิ้นของผม น้ำรักของเธอไหลออกมามากมายเหลือเกิน มากจนชุ่มเบาะไปหมด สุดท้ายผมก็ลากลิ้นละเลงจนนักศึกษาดาวมหาลัยแสนสวยคนนี้หวีดร้องเสียงหลงน้ำแตกน้ำแตนไปอีกสองรอบติด ๆ กัน ผมยืนขึ้นมองภาพแพรนอนหอบหายใจกระเส่าด้วยความสะใจอย่างที่สุด เรียกได้ว่าตอนทำกับดาว หรือแม่พลอย ก็ยังไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นสะใจขนาดนี้เลย ตอนนี้ผมส่งเธอไปถึงสวรรค์แล้วตั้งสี่รอบ ผมก็จะขอเริ่มตักตวงความสุขจากแพรบ้างแล้ว "อย่าค่ะ ... พี่ต้นพอแค่นี้เถอะค่ะ แพรขอร้อง" แพรร้องห้ามเสียงหลงเมื่อผมจัดการถอดกางเกงในออกจนดุ้นเอ็นยาวใหญ่เด้งออกมาผงกหัวหงึก ๆ สูดอากาศที่ด้านนอก เธอพยายามดันตัวถอยหนีด้วยเรี่ยวแรงที่แทบไม่มีหลงเหลือ แต่ผมยังคงเดินเข้าหาด้วยอารมณ์หื่น ไม่ต่างอะไรกับโจรร้ายกำลังจะกระทำย่ำยีใส่นางเอกสาวแสนสวย "อย่าค่ะ พี่ต้น พอเถอะนะคะ แพรขอร้อง ได้โปรด แพรขอร้อง" ผมที่กำลังหน้ามืด ปิดหูปิดตาไม่รับรู้ไม่สนใจเสียงขอร้องของเธอ ผมทรุดตัวลงไปนั่งที่ตรงกลางหว่างขาของเธอ จับเอาดุ้นเอ็นที่กำลังอยากเต็มทีถูไถปาดไปตามร่องสวาทของแพรจนเสียงร้องห้ามเริ่มสั่นพร่า สองมือจับล๊อคเอวคอดกิ่วของแพรไว้จนแน่น ผมค่อย ๆ ดันสะโพกกดดุ้นเอ็นเข้าไปในร่องของแพรอย่างเชื่องช้า แต่ร่องของแพรคับมาก คับเสียจนเดินหน้าต่อแทบไม่ได้ แพรก็สะดุ้งโหยงร่ำร้องว่าเจ็บ ๆ อย่าทำ ๆ ผมไม่สนใจก้มหน้าลงไปดูดนมของแพร พร้อมกับบีบขยี้เพื่อปลุกอารมณ์ของเธอขึ้นใหม่ ไม่นานนักส่วนปลายหัวที่บานโร่ก็มุดเข้าไปได้จนสำเร็จ แพรเงียบเสียงไปเลยท่าทางจะทั้งจุกทั้งเสียว ผมเองก็เสียวไม่แพ้กัน ร่องของแพรคับมาก คับอย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน สองมือของเธอจิกมือของผมจนห้อเลือด แต่ผมก็ยังคงพยายามดันเข้าไป สลับกับซอยอย่างเนิบนาบเชื่องช้า แพรเริ่มหายใจหอบกระเส่าสลับกับครางอีกครั้ง ตอนนี้ดุ้นของผมเข้าไปได้จนหมดลำแล้ว ร่องเนื้อของแพรรัดเสียจนน้ำผมแทบแตก ทั้งที่ยังไม่ได้ซอยเลยสักรอบ ผมหยุดนิ่งหลับตาสูดปากร้องครางซึมซับความเสียวระดับสุดยอดอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะลืมขึ้นมาด้วยความตั้งใจว่าจะซอยยิกแล้วน้ำแตกใส่หอยของแพรสักร้อยรอบ ... แต่ภาพที่ผมเห็นกลับทำเอาผมใจหายวูบ อารมณ์หื่นไม่รู้หดหายไปไหน .... เพราะแพรกำลังนอนร้องไห้ !!!! เหมือนอยู่ดี ๆ น้ำฝนเย็นเยียบก็ตกซู่ลงมาราดรดใส่กองไฟ ใบหน้าที่สวยบริสุทธ์สดใสดั่งนางฟ้านางสวรรค์ของแพรตอนนี้กลับเต็มไปด้วยอารมณ์อันผสมผสาน ใบหน้าของเธอแดงก่ำบิดเบี้ยวเหยเกไปด้วยความเสียว แต่ขณะเดียวกันดวงตาทั้งสองข้างกลับหม่นหมองเต็มไปด้วยความเศร้าเสียใจและน้ำตาที่เจิ่งนอง 'สงสารแพรเถอะ เธอไม่ได้อยากทำแบบนี้ ไอ้ต้นกล้า นายรักเธอไม่ใช่เหรอวะ อย่าทำให้เธอร้องไห้ซิ' 'อย่าโง่น่า เรื่องแค่นี้เอง เอาให้เสร็จก่อน น้ำแตกค่อยว่ากัน ยังไงก็จะให้เป็นเมียอยู่แล้วนี่ เย็ดต่อเลย ค่อยขอโทษทีหลัง กำลังมันส์ควย' เสียงสองเสียงดังทะเลาะกันในหัวจนผมสมองเบลอทำอะไรไม่ถูก ทางหนึ่งก็ได้แต่ด่าตัวเองว่าทำอะไรลงไป นี่ผมรักแพร หรือว่าแค่เห็นเธอเป็นที่ระบายความใคร่กันแน่ ... ผมไม่รู้ ... ผมตอบไม่ได้ ... รู้แต่ว่าพอมองลงไปดูดวงตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าเสียใจของแพรแล้ว ผมก็ตัดสินใจได้ทันที ผมไม่ได้อยากสร้างภาพเป็นพระเอก ผมไม่มีปัญหากับการเป็นผู้ร้าย แต่ผมทำไม่ได้จริง ๆ ดุ้นเอ็นโดนสาวออกมาโดยที่ยังไม่ได้ทันได้ฉีดน้ำใส่สักครั้ง ผมยืนนิ่งปรับอารมณ์ครู่ใหญ่ แทบไม่กล้ามองสบตากับแพรที่มองผมด้วยสายตาพิศวงงงงวย ผมหันไปหยิบเอาผ้าเช็ดตัวส่งให้แพร แล้วก็เดินไปนั่งหลบอยู่ที่มุมห้องอย่างเงียบงัน "ขอโทษนะครับแพร ... พี่ขอโทษ ... แพรไปอาบน้ำก่อนเถอะ ...." ..................................................