บทสุดท้ายของแม่ม่ายดำ

โอเค.ผมยอมแพ้คุณปังปอนด์ครับ เชิญคุณตามสบาย............ ตราบใดที่มีคุณเล่นที่นี่............ ผมขอลา........... ผมขอยอมแพ้คุณจริง ๆ ส่วนนักเขียนท่านใดอยากเล่นต่อ ตามสบายครับ พี่เลิฟขอลา ตัดขาดจากเวบนี้..........ตราบใดที่ยังมีนายปังปอนด์เล่นอยู่ ....................................... ผมรับผิดชอบต่อความรู้สึกของเพื่อนนักอ่านที่ติดตามเรื่องนี้อยู่ จึงนำเสนอให้เป็นบทสุดท้าย "แก....แก..มันเลวทั้งคู่......." สิ้นเสียง แพรไหมก็วิ่งออกจากห้องไปอย่างคนขวัญสลาย ทิ้งให้เสียงหัวเราะเย้ยหยันของหญิงร้ายชายเลว ทั้งคู่ ดังก้องอยู่ภายในห้องอย่างสะใจ ผมค่อย ๆ ปีนกลับลงมาจากระเบียงด้านหลังบ้านอย่างใจเย็น ในเมื่อความจริงมันกระจ่างขึ้นว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ เป็นเพราะ ความโลภของนังเมียใจร้ายของผม บวกกับรสสวาทที่มันได้รับจากไอ้เอกชายชู้ จึงได้วางแผนที่จะกำจัดผม เพื่อหวังเงินประกันชีวิตที่ผม ทำไว้จำนวนหลายล้านบาท ผมต้องทำให้คนทั้งคู่รู้สำนึกเสียบ้างว่า อย่าคิดว่าผมนั้นเป็นหมูในอวยให้พวกมันเชือดกินได้ง่าย ๆ ผมย่องออกจากบ้านอย่างเงียบ ๆไปที่รถ ทันเห็นหลังของแพรไหมวิ่งลับโค้งเบื้องหน้าออกไป ผมจึงรีบขับรถตามเธอไปทันก่อนที่แพรไหม จะออกไปพ้นหมู่บ้าน ผมจอดรถตัดหน้าเธอทำให้แพรไหมตกใจร้องออกมา ยิ่งเห็นหน้าหนุ่มใหญ่หล่อคมเข้มของผมเข้า แพรไหมก็ขมวด คิ้วนิ่วหน้า เพราะคงแปลกใจที่อยู่ดี ๆ ใครก็ไม่รู้จักขับรถมาจอดดักหน้าเธอไว้เช่นนี้ "แพร.....นี่พ่อเองลูก" แพรไหมยิ่งทำหน้างุนงงเข้าไปอีก เมื่อได้ยินผมเรียกและร้องบอกเช่นนี้ "พ่อ...พ่อใคร ?...." "พ่อ...พ่อยิ่งยอดไง...." ผมบอกชื่ออกไปแพรไหมถึงกับผงะ ศรีษะเธอสั่นน้อย ๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ผมจึงรีบอธิบาย เรื่อง ราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นหลังจากคืนนั้นให้เธอฟัง พร้อมนำหลักฐานต่าง ๆ ออกมาให้เธอดู อีกทั้งรถที่ผมใช้อยู่ มันก็ยังเป็นรถยนต์คันเดิม ที่เธอ เคยนั่งมาแล้วครั้งหนึ่ง รวมทั้งน้ำเสียงของผมหาได้เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อก่อน จึงทำให้เธอเชื่อได้ว่าผมคือยิ่งยอด พ่อของเธอจริง "พ่อ.....ฮืออออออ แพรขอโทษ...." แพรไหมโผเข้ามาซบออกผมพร้อมร้องไห้สะอึกสะอื้น ผมลูบผมดำขลับนั้นเบา ๆ อย่างทนุถนอม "ไปลูก......" ผมจูงมือสาวน้อยไปที่รถ "ไปไหนคะพ่อ...?" แพรไหมทำหน้างุนงง แต่ก็ปล่อยให้ผมจูงมาที่รถอย่างว่าง่าย "ได้เวลาที่เราสองคนพ่อลูก...ไปจัดการคนเลวทั้งคู่ไงลูก..." ผมส่งยิ้มให้ลูกสาว เพื่อให้เธอเกิดความมั่นใจมากขึ้น จากนั้นก็ขับรถย้อน กลับไปที่บ้านผมอีกครั้ง ผมจอดรถขวางทางเข้าบ้านไว้ ก่อนลงจากรถ ไม่ลืมที่จะเอื้อมหยิบปืนพกติดมือเข้าไปด้วย ไม่ได้คิดจะเอาไปยิง ใครหรอกครับ อย่างดีก็แค่ขู่ให้ไอ้ชั่วสองตัวนั้นยินยอมทำตามที่ผมต้องการ ผมคิดไว้อยู่ในใจแล้วว่า จะจัดการปัญหานี้เช่นไร เมื่อผมกับแพรไหมกลับเข้าไปในบ้านหลังใหญ่อีกครั้ง เสียงหัวเราะร้องวี๊ดว๊าย อย่างจริตของนังดุจดาวยังดังแว่วๆ ลงมาจากชั้นบน ผมเดา ว่ามันทั้งคู่คงจะยังไม่เลิกลา ยังคงเสพสวาทกันต่ออย่างแน่นอน และก็เป็นจริงอย่างที่เดาไว้เลย ทันที่ที่ผมกับแพรไหมก้าวขึ้นบรรไดไป จนสุดขั้นสุดท้ายแล้ว เสียงครวญครางด้วยความเสียวซ่านของนังดุจดาว ที่ลอดออกมาจากบานประตูห้องนอนที่ปิดไม่สนิท ดังชัดเจนที เดียว "อ๊ายยย...เอกขา..ผัวขา..เอาแรงมาจากไหนเนี่ยะ...อุ้มเมียเดินเย็ดแบบนี้ เมียเสียวหีน๊า...อูยยย..ซี๊ดดดด ควยผัวเย็ดลึก ลึกจังเลย ผัวขา...." ผมหยุดชะงักอยู่ที่หน้าบรรได หันหน้ากลับไปมองแพรไหมด้านหลังก็เห็นเธอก้มหน้างุด แต่ใบหน้าเธอแดงกล่ำขึ้นมาจนจรดใบหู เมื่อเธอ เงยหน้าขึ้นสบตากับผม ก็ต้องรีบก้มต่ำทันทีด้วยความเขินอาย ในขณะเดียวกันกับที่มีเสียงเปิดประตูห้องนอนออกมา ร่างเปลือยสูงชะลูด เหมือนเปรตตัวผู้ของไอ้เอก ก็ก้าวออกมาจากห้อง โดยมีร่างอวบ ๆ ขาว ๆ ของนังแพศยาเกาะเกี่ยวอยู่ในอ้อมอก ลำแขนขาว ๆ สอด คล้องอยู่ที่คอของชู้รัก ขาอวบกลึงทั้งคู่เกี่ยวกระหวัดรัดแน่นอยู่ที่เอว ตูดกลม ๆ ของเธอถูกมือหยาบใหญ่โอบประคองไว้ พร้อมขยับกระ แทกบดคลึงไปตามจังหวะก้าวเดินของไอ้เอก "เห้ย !......." เสียงร้องด้วยความตกใจของไอ้นักสักมือฉกาจ เมื่อมันเงยหน้าขึ้นมากจากซอกคอขาวผ่องของนังดุจดาว แล้วเห็นผมกับ แพรไหมยืนอยู่ที่หน้าบรรได เสียงร้องนั้น ทำให้นังแพศยาเอี้ยวตัวหันกลับมามองเช่นกัน พอมันเห็นเราสองคนพ่อลูก หน้าแดงเข้มด้วย ความกำหนัด เงี่ยน ร่าน ของนังดุจดาว ก็ซีดขาวเหมือนดังเห็นผี "แก...แก...เป็นใคร..." เสียงร้องถามด้วยความตกใจ จากมันทั้งคู่ดังออกมาเกือบพร้อมกัน ผมยืนหัวเราะด้วยความขบขันที่เห็นร่างนัง ดุจดาวที่ค่อย ๆ รูดลงมายืนหนีบขาหลบหีอยู่ที่พื้น ส่วนไอ้เอกนั้นก็ไม่ต่างกัน ควยยาวใหญ่ของมันหดตัวลงจนอ่อนปวกเปียกห้อยโตงเตง เหมือนหมดสภาพ "อ่ะ.......จำผัวไม่ได้แล้วรึ" ผมตอบสั้น ๆ ขยับปืนที่ถืออยู่ในมือกระชับมั่น ก่อนเดินย่า่งสามขุมเข้าไปที่ร่างเปลือยของคนทั้งคู่ "โอ๊ย......." เสียงร้องดังขึ้นด้วยความเจ็บปวดของไอ้เอก พร้อมถลาเข้าไปประทะกับประตู ก่อนล้มหงายหลังกลับเข้าไปในห้องนอนอีก ครั้ง รอยแตกบนโหนกแก้มเพราะด้ามปืนที่ผมฟาดเข้าไปที่ใบหน้ามันอย่างจัง เลือดสีแดงเข้มค่อย ๆ ไหลรินออกมาจากรอยแผล นังดุจ ดาวผวาเข้าไปประคอง กอดร่างแน่นิ่งของชู้รักด้วยความเป็นห่วง ผมจูงมือแพรไหมเดินตามเข้าไปช้า ๆ ยืนอยู่เหนือร่างเปลือยเปล่าของทั้งคู่ ยกปืนในมือทำท่าเหมือนกำลังจะส่องยิงเข้าไปที่กระโหลก ของคนทั้งคู่ นังดุจดาวรีบยกมือขึ้นไหว้ ร้องขอชีวิตปากคอสั่น "อย่า.....อย่าฆ่าเราเลย....." ผมอยากหัวเราะออกมาดัง ๆ ให้มันสะใจ แต่จำต้องกลั้นไว้ก่อน ปั้นหน้าให้ดูเคร่งขรึมน่ากลัวเข้าไว้ "กลัว........ทีนี้ละทำกลัว......ทีมึงสองคนวางแผนฆ่ากูล่ะ......." "คุณ...คุณเป็นใคร.....ดาว..ไม่รู้จักคุณเลยนะ...." นังแพศยาทำหน้างง ๆ "มึงมองกูชัด ๆ จำตาคู่นี้ กับเสียงแบบนี้ไม่ได้รึ......." ผมยื่นหน้าเข้าไปประชิด ใบหน้าซีดเผือดของนังเมียทรยศ ครั้งแรกที่มันมองสบ ตากับผม แววตาของมันยังคงลังเล เสมือนยังนึกไม่ออกว่าเคยเห็นนัยน์ตาคู่นี้มาจากไหน แต่เพียงชั่วครู่ มันคงนึกออก จึงพึมพรำเรียกชื่อ ผมเบา ๆ "คุณยอด...." "ใช่..........ความจำมึงกลับมาแล้วสิ.....กูเอง...แปลกใจใช่มั๊ยล่ะ..........." "คุณยอด...เมียผิดไปแล้ว....อย่าทำไรเมียเลย...." ร่างอวบเปลือยของนังแพศยาคลานเข้ามากอดขาผมไว้แน่น ผมสลัดขาดีดออกไป ด้วยความรังเกียจ จนร่างเปลือยของนังดุจดาวกองลงไปนอนหงายอวดโคกหีขาว ๆ อยู่ใกล้ร่างของไอ้ชายชู้ ที่ยังคงสลบอยู่ "กูมีเวลาให้มึง10นาที เก็บของทุกอย่างที่มึงกับไอ้เห้ ชู้รักของมึงอยากได้ แล้วออกไปให้พ้นจากบ้านกู เร็ว...ๆ..." ผมพูดช้า ๆ ชัด ๆ แต่เมื่อเห็นนังดุจดาวอดีตเมียรักยังอ่อยอิ่ง จึงเน้นน้ำหนักเร่งในตอนท้าย ซึ่งก็ทำให้นังแพศยารีบลนลาน เขย่าปลุก ไอ้เอกให้ฟื้นขึ้นมา มันสองคนช่วยกันเก็บข้าวของที่มันพอฉวยได้แล้วลนลานออกไปจากบ้านผม เพียงเวลาผ่านไปไม่ถึง10นาทีด้วยซ้ำ ....................................................................................................................................................... หลัง จากวันนั้นจวบจนบัดนี้ ผ่านไปปีกว่า ๆ มันผ่านไปเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ ผมไม่เคยเห็นนังดุจดาวและชายชู้อีกเลย ไม่รู้ว่ามันทั้งสองคน จะไปขึ้นสวรรค์วิมารหรือตกนรกหมกไหม้ที่ไหนกันทั้งคู่ ชีวิตผมมีเพียงแพรไหมลูกสาวคนเดียวของผม ที่ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ในมหา วิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ผมใช้เงินที่ขายบ้านหลังใหญ่พร้อมรถยนต์ส่วนตัวไป เพื่อเอาเงินมาลงทุนในกิจการเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง รายได้ก็ เพียงพอที่จะทำให้ชีวิตของผมกับลูกสาว ไม่ลำบากเดือดร้อนกระไรนัก เราสองคนอยู่กันเพียงพ่อลูก ความสัมพันธ์ที่เคยผิดพลาดไปใน ครั้งเก่าก่อน ผมพยายามลบเลือนให้มันออกไปจากใจ ผมกลายเป็นคุณพ่อที่ดี และแพรไหมก็เป็นลูกสาวที่น่ารักสดใส เมฆหมอกร้าย ที่ครอบคลุมชีวิตของผมและแพรไหม ถูกพัดผ่านไปอย่างไม่เหลือร่องรอย ความจริงเรื่องราวในชีวิตของผม มันน่าจะจบลงที่ตรงนี้ จบแบบhappy ending แต่หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอีก ครั้ง ผมไม่อยากจะโทษว่ามันเป็นความผิดของใคร ไม่อยากโทษว่ามันเป็นความอ้างว้างเปล่าเปลียวของตัวผม แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วใน เช้าวันหนึ่ง เป็นวันหยุดที่ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว จนแทบจะขยับตัวไม่ได้ ตัวร้อนเป็นไฟด้วยพิษไข้ "คุณพ่อคะ...." เสียงแพรไหมเคาะประตูพร้อมเรียกอยู่หน้าห้องนอน เมื่อเห็นว่าเลยเวลาอาหารเช้าแล้ว ผมยังไม่ลงไปข้างล่าง ผมไม่มีเสียงที่จะร้องตอบเสียงเรียกของลูก จนสักพักจึงได้ยินเสียงไขกุญแจเข้ามาในห้อง แพรไหมในชุดกีฬากระโปรงเทนนิสสีขาวกับ เสื้อยืดสีเดียวกัน ผวามานั่งข้างเตียงพร้อมใช้มือจับมาที่หน้าผากของผม "อุ๊ย...ร้อน...พ่อไม่สบายนิคะ...." ผมได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของลูกสาวแว่ว ๆ อยู่ข้างตัว จากนั้นก็สลึมสลือไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น เวลาผ่านไปเนินานแค่ไหนก็ไม่อาจทราบได้ จนกระทั่งผมลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ความรู้สึกบอกกับตัวเองว่า ค่อยสบายขึ้น ไข้คงลดลงจน เกือบปรกติ ผมเหลียวมองรอบ ๆ ได้ยินเสียงกุกกักอยู่ในห้องน้ำ สักครู่ร่างสาววัยสดใสของลูกสาวผมก็เดินออกมา ผมจำได้ว่าชุดที่แพร ไหมใส่อยู่ยังคงเป็นชุดเดียวกับเมื่อตอนเช้า "คุณพ่อ....ตื่นแล้วหรอคะ....อืมมมมค่อยยังชั่ว.. ตัวเย็นแล้ว..." แพรไหมจับหน้าตาผมลูบไล้เบา ๆ ด้วยความเป็นห่วง แววตาสดใสฉาย แววความรักและความเป็นห่วงออกมาจนผมสัมผัสได้ "อืมม...พ่อหิวน้ำลูก...." ผมกระหายจนคอแห้ง "ค่ะ...พ่อเช็ดตัวอีกครั้งนะคะ..........ไข้จะได้ลด" แพรไหมส่งน้ำแก้วใหญ่พร้อมช่วยประคองผมขึ้นนั่ง ผมดื่มมันลงคอด้วยความกระหาย จนลืมนึกไปเลยว่าผมกำลังพิงอยู่กับอกอวบ ๆ หยุ่น ๆ ของลูกแพรเต็ม ๆ "มา....แพรเช็ดตัวให้ จะได้สบายตัวไงคะ....." แพรไหมพูดพร้อมกับเอื้อมมือที่มีนิ้วเรียวงาม ค่อย ๆ ปลดรังดุมผมออกทีละเม็ด ๆ เธอ ทำได้อย่างคล่องแคล่ว ผมมองมือน้อย ๆ ของลูกสาวที่ปลดรังดุมเสื้อผมออกไปจนหมด เสื้อถูกแหวกออกจนเผยให้เห็นแผงอกแน่น ด้วยกล้ามเนื้อ ไรขนอ่อน ๆ สีดำจาง ๆ แผ่คลุมไปทั่วแผงอกของผม "ลูก.....พ่อทำเอง...." ผมรู้สึกประหม่าภายในใจเต้นระทึก พยายามแย่งผ้าผืนเล็ก ๆ ที่ชุบน้ำอุ่น ๆ และกำลังลูบไล้อยู่ที่แผงอกออกมา "พ่อก็........อายหรอคะ........เมื่อเช้าแพรก็ทำให้แล้ว" จริงสินะ เพิ่งสังเกตว่าเสื้อผ้าที่ผมใส่นอนเมื่อคืน กับตอนนี้ไม่เหมือนกัน แพรไหมใช้ผ้าชุบน้ำลูบไล้ที่แผงอกผมช้า ๆ ผมรู้สึกสุขกายอย่างประหลาด ตาเพ่งมองกิริยาของลูกสาวที่ดูคล่องแคล่วทะมัดทะแมง จน เพลิน แต่มาสะดุ้งเสียวแปล๊บขนลุกกรูชูชัน เมื่อปลายเล็บของแพรไหมสะกิดผ่านที่หัวนมจนมันตั้งแข็งเป็นเม็ด แพรไหมหัวเราะคิกคัก อย่างเห็นเป็นของสนุก มือที่ลูบไล้ผ่านไปมาจึงเน้นที่หัวนมของผมแรง ๆ " แพร..........พ่อทำเองดีกว่า" ผมพูดเบา ๆ กลัวเหลือเกินว่าความรู้สึกที่ไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น มันจะเกิดขึ้นแน่ ถ้ายังปล่อยให้ลูกสาว ลูบไล้เนื้อตัวอยู่เช่นนี้ "นอนเฉย ๆ ค่ะ ห้ามดื้อ........." เสียงแพรไหมที่แสร้งทำดุดัน แต่มันก็หวานเหลือเกินในความรู้สึก ใบหน้ายิ้มน้อย ๆ พร้อมลิ้นที่แลบ ออกมาหลอกหยอกล้้อผม ช่างน่าเอ็นดูนัก นานมากเช่นกันที่ผมห่างไปจากเรื่องรักเรื่องสวาทกับเพศตรงข้าม มันนานเท่ากับที่ผมรับแพรไหมมาเลี้ยงดูทีเดียว มิใช่ว่าผมตายด้านหรือ ว่าเบื่อกับรสสวาทที่เคยได้รับสม่ำเสมอ เพียงแค่ผมเบื่อสำหรับการที่จะต้องไปเริ่มกับคนใหม่ ๆ หรืออาจเป็นเพราะผมเข็ดกับชีวิตที่โลด โผนและผิดพลาดของผมมาก็เป็นได้ มือน้อย ๆ ของแพรไหมที่ชุบผ้าอุ่น ๆ ลูบไล้ไปมาจนทั่วแผงออกหนาแน่นของผม ขนในกายผมลุกกรูเกรียวเมื่อมือน้อย ๆของลูกแพรลูบ ต่ำลงไปทีละนิด ๆ จนถึงหน้าท้องที่เกร็งเขม็งของผม "หุยยย....พ่อยังมีซีสแพ็คอยู่เลย" แพรไหมลูบไล้เบา ๆ ไปที่ลอนกล้ามท้อง ผมพยายามกัดฟันนึกถึงแต่สิ่งเลวร้ายที่เคยผ่านมาในชีวิต หวังเพียงว่า อารมณ์ที่กำลังเริ่มปั่นปวนในใจผมจะสงบลงได้ "พ่อ.......แพร....ถอดนะ" เสียงพูดเบา ๆ กระซิก ๆ ใกล้ ๆ พร้อมมือที่จับขอบชั้นในของผมค่อย ๆ รูดต่ำลงทีละน้อย ๆ ผมรู้สึกเย็นวูุบ วาบ เมื่อขอบชั้นในของผมถูกรูดต่ำลงมาจนถึงโคนควย ที่บัดนี้มันเริ่มแข็งตัวขึ้นมาที่ละน้อย ๆ แม้ว่าผมจะพยายามอดกลั้นบังคับจิตใจ แล้วก็้ตามที "อุ๊ย....พ่อ....แบบนี้คงหายแล้ว" แพรไหมล้อผมพร้อมหัวเราะคิก ๆ ใช่ผมว่าเธอคงรู้แล้วว่าบัดนี้แก่นกายของผม ที่ห่างเหินร่องสวาทมา เนิ่นนาน มันกำลังลุกแข็งตัวจนเกือบ ๆเต็มลำ มืออ่อนนุ่มนิ่มของแพรไหม ลูกสาวคนเดียวของผม ที่บรรจงล้วงควักท่อนลำแข็งโปนของผมออกมาจากชั้นใน ลูบไล้เบา ๆ ด้วยผ้าอุ่น ๆ ใย ผ้าฝ้ายละเอียดนุ่มที่ลูบไล้ไปมา ทำให้ท่อนลำของผมขยายตัวออกมาจนสุดระงับ ท่อนลำของผมกระดกตัวถี่ ๆ ปลายบานหยักสีแดงเข้มขยายตัวจนน่าเกรงขาม เสมือนพญางูที่ถูกมือเด็กน้อยมาล้อลูบ พิโรธโกรธเกรี้ยวจนหน้าหูแดงกล่ำ พิษร้ายที่อัดอั้นมาเนิ่นนาน ถูกพ่นฟู่ ๆ ออกมาจนเยิ้มปลายหัว ปลายนิ้วเรียวยาวของแพรไหมใช้มันละเลงพิษร้ายของพญางูจนถ้วนทั่วปลายหัวงูใหญ่ ผมกัดฟันกรอด ๆ อย่างสุดระงับ ความซ่านเสียวพรั่ง พรูออกมาจนอดที่จะยกแอ่นสะโพกกระเด้งยึกยัก ๆ อย่างเหลือทน มือน้อย ๆ ของแพรไหมลูบไล้แผ่ว ๆ จนทั่วลำยาว ก่อนวกมือล้วงวูบ ลงไปเช็ดคลึงเบา ๆ ที่ถุงไข่พญางู ผมกระเด้งสะโพกขึ้นมาพร้อมครางกระเส่า "ลูกแพร...........หยุดเหอะ.....พ่อไม่ไหวแล้ววววว" ไม่นึกเลยว่าลูกสาวที่ว่านอนสอนง่ายคนนี้ บทจะดื้อรั้นขึ้นมาก็ทำเอาผมใจหาย มือน้อย ๆ ของเธอยังคงลูบไล้เปะปะ หาได้ฟังคำร้องทัดทานจากผมผู้เป็นพ่อ "พ่อนอนเฉย ๆ........" "แต่...เราเป็นพ่อลูกกันนะ....ลูกแพร" "แพรไม่...ไม่แคร์ค่ะพ่อ แพรรู้พ่อกำลังต้องการ ถึงอย่างไรพ่อก็เคย...เคยเย็ดแพรแล้วนิคะ " อำนาจฤทธิ์กำหนัดแม้มันจะเพิ่มมากขึ้น ๆ จนเกือบจะสุดทน แต่ผมก็สองจิตสองใจว่าจะเอายังไงดี ระหว่างที่กำลังตัดสินใจนั้น แพรไหมก็พูดขึ้นอีกว่า "คุณพ่อไม่กังวลนะคะ แพรรักคุณพ่อ...ครั้งโน้นแพรก็รู้ว่าเป็นคุณพ่อ แต่แพรก็ทำ คุณพ่อให้แพรนะคะ......นะคะคุณพ่อ" เส้นที่กั้นระหว่างความเป็นพ่อลูกของผมกับแพรไหมขาดสะบั้นลงเมื่อเธอพูดจบประโยค ใช่ผมกับแพรไหมเคยมีอะไรกันมาแล้ว แม้ครั้ง นั้นผมจะไม่ทราบ แต่แพรไหมทราบดี ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด แพรไหมก็ทำกับผมไปแล้ว และครั้งนี้เล่ามันจะแปลกอะไรถ้าเราทั้งคู่จะทำ ตามความปรารถนาที่อยู่ภายในใจ ผมตัดสินใจทันทีว่าเป็นไงเป็นกัน ในเมื่อผมก็ไม่อาจปฎิเสธได้ว่ารสสวาทที่ผมได้รับจากแพรไหมใน ครั้งนั้น มันยังรัดตรึงติดอยู่ภายในใจเสมอมา แม้กระทั่งยามที่ผมต้องระบายอารมณ์กำหนัดออกโดยการช่วยตัวเอง ภาพร่วมสวาทของผม กับลูกสาว ก็ถูกนำมาใช้ประกอบอย่างสม่ำเสมอมา "ก็ได้ลูก........" แพรไหมยิ้มละมัยด้วยความดีใจ ก้มหน้าลงมาพรมจูบผมทั่วใบหน้า แต่ผมคิดว่าความดีใจนั้นคงมีน้อยความรู้สึกลึก ๆ ภายในตัวของแพรไหมเป็นแน่ แพรไหมจูบไซ้ลงมาจนถึงท่อนลำแข็งโปนที่กำลังเต้นกระดกตัวอยู่ในอุ้งมือของเธอ ปากน้อย ๆ อ้าออกดูดท่อนลำของผมเข้าไปจนมิด ปลายบานหยัก ก่อนตวัดพริ้วลิ้นไปมาที่รอบ ๆ คอเงี่ยง ผมเสียวสะท้านจนต้องแอ่สะโพกเกร็งค้าง มือสองข้างยกไปลูบไล้เส้นผมละเอียด อ่อนของลูกแพร ก่อนกดหัวเธอต่ำลงจนปากที่ครอบอยู่ปลายบานหยักต้องอ้าอมท่อนลำยาวเหยียดของผมจนมิดสุดโคนควย แพรไหมคลุกหน้าอมดูดละเลียดอยู่กัยลำยาวใหญ่ของผมอีกชั่วครู่ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน ล้วงมือเข้าไปในกระโปรงเทนนิส ขยุกขยิกก่อน จะค่อย ๆ ดึงชั้นในสีขาวรูดออกมาทางปลายเท้า เสร็จแล้วปีนขึ้นมานั่งคล่่อม ที่กลางตัวผม ล้วงมือลงไปที่หว่างขาจับท่อนลำของผม ตั้งขึ้น ท่อนเนื้อยาวใหญ่กระดกตัวงึก ๆ น้ำเสียวซึมปูด ๆ ออกมาที่ปลายหัว ผมเสียววูบที่ปลายบานหยัก เมื่อแพรไหมจับมันไปละเลงที่ กลีบแคมของเธอของผม พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว แพรไหมก็ค่อยๆ ทิ้งน้ำหนักตัวลงมา เพื่อให้ท่อนเนื้อของผมชำแรกผ่านกลีบ พูอวบอิ่มแห่งความสุขสันต์นั้นเข้าไป ปลายหัวบานหยักของผมผ่านเข้าไปได้แต่มันฟิตและตึงมาก คงเพราะกลีบสวยของลูกสาวผม ที่เหินห่างมาเนินนานเช่นเดียวกับผม ท่า ทางลูกแพรคงรู้สึกเจ็บ ถึงขนาดต้องหยุดการทิ้งน้ำหนักตัวลงมาเป็นระยะๆ กรามสองข้างกัดจนเป็นสันนูน หน้านิ่วคิ้วขมวด ค่อย ๆระบาย ลมหายใจออกมาเป็นช่วง ๆ ผมค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่ง เพื่อช่วยลูกสาวผมจัดท่าทางสดวกขึ้น แพรไหมค่อย ๆ ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาอีกครั้ง มือทั้งสองข้างของผมก็ไม่ปล่อยให้อยู่ว่างค่อย ๆ เอื้อมไปปลดขอบราเซียด้านหลังของแพรไหม ก่อนจะดึงมันขึ้นออกมาทางหัว ซึ่งลูก แพรก็ช่วยยกมือให้ผมดึงผ่านไปอย่างง่าย ๆ ทรวงอกอวบขาวขนาดใหญ่ซึ่งปลายถันเป็นสีน้ำตาลอ่อน ๆ เด้งดึ๋งออกมาอวดโฉม ผมก้มหน้า อ้าปากครอบส่วนหัวไว้ ใช้ปลายลิ้นดูดวนจนมันเป็นเม็ดแข็ง มืออีกข้างที่ว่างอยุ่เริ่มขยำบีบคลึงเค้นทรวงอกอวบ ๆ ขาว ๆ อย่างทนุถนอม "อูยยยย...พ่อขา...แพรเสียว..." เสียงร้องครวญครางของลูกแพรดัังกระเส่า กระซิบแผ่ว ๆ ที่ข้างหู ก่อนจะทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดลงมา ท่อนลำยาวใหญ่ของผมเสียบพรวดเข้าไปในร่องสวาทของลูกแพรจนมิดสุดโคน "อ่า....ลูกแพร...ควยพ่อเข้าไปมิดแล้ว.....ซี๊ดดด" ผมอดที่จะร้องครางออกมาไม่ได้เมื่อรู้สึกเสียววูบวาบที่ปลายบานหยักจากแรงขมิบ ตอดภายในโพรงสวาทของแพรไหม "อ๊าซซซ คุณพ่อขาาา......แพรเสียว.....หี" แพรไหมร้องครางออกมาเมื่อผมจับก้นอวบกลมขาว ๆ ของเธอบดคลึงเป็นวงกับโคนแก่น กาย จนท่อนลำยาวใหญ่ที่อยู่ในโพรงสวาทบดคว้านไปรอบ ๆ โพรงรัก น้ำหล่อลื่นทะลักไหลออกมาจนผมรู้สึกชื้นแฉะที่พวงกระโปก "ขยับขึ้นลงสิลูก..."ผมกระซิบเบา ๆ พร้อมพรมจูบที่แก้มอิ่ม "ค่ะ..." คำเดียวที่หลุด ออกจากปาก ก่อนที่แพรไหมจะเริ่มขยับขึ้นลงตามจังหวะ พร้อมกันกับที่ผมกระเด้าสวน ปลายหัวบานหยักของผม รู้สึก เสียวจนปั่นป่วน มันทั้งโดนตอด ทั้งโดนรัด แรงขยับเข้าออกของลูกสาวก็เริ่มกระชั้นถี่ ๆ ผมแน่ใจว่าอีกไม่นาน ลูกแพรน้ำต้องแตกแน่นอน และก็จริงอย่างนั้น แพรไหมขยับขึ้นๆ ลงๆ ถี่ขึ้น แรงขึ้น เสียงร้องครางอูย ๆ ออกมากระชั้นถี่ ก่อนที่ร่างน้อย ๆ ของเธอจะหยุดเกร็ง กล้ามเนื้อสะโพกสั่นระริก ๆ ภายในโพรงสวาทขมิบตัวยวบยาบ ๆ ตอดถี่ ๆ ที่ปลายบานหยักของผมจนแทบจะระเบิดออกมา "พ่อขา... แพรออกแล้วค่ะ...ซี๊ดดดดสุขเหลือเกิน......" แพรไหมบดขยี้เนินหีกับหัวเหน่าของผมเป็นการใหญ่ คงจะเสียวซ่านจนลืมตัว จากนั้นก็หยุดนิ่งตัวอ่อนลงมาทับกับอกของผม แล้วก็นิ่งไป ผมรอสักครู่ก่อนค่อย ๆ ดัน น้องแพรลูกสาวคนสวยของผมนอนลง ผมพลิก ตัวตามไม่ให้ท่อนลำอวบใหญ่หลุดออกมาจากโพรงสวาท ที่ยังคงขมิบตัวยวบยาบ ๆ ของเธอ ผมเกร็งแขนยกตัวแอ่นขึ้น ท่อนลำอวบใหญ่ยังกดบดคลึงกับเนินหีอวบนูนของลูกแพร ผมกดคลึงเป็นวง โดยเริ่มจากช้า ๆ แล้วก็เริ่มเร็ว ขึ้น ๆ จนถึงที่สุดค่อย ๆ ยกเอวขึ้นสูง ลากท่อนลำอวบอ้วนออกมาจากแคมกลีบสวยของลูกแพร เงี่ยงบานหยักของผม มันลากเอาแคม เนื้อสีแดงของลูกแพรปลิ้นตามออกมา ก่อนจะยุบตัวลงไปตามแรงกระเด้าที่ส่งผ่านท่อนควยลงไป " อุ๊ย... ซี๊ดดดด คุณพ่อขา ควยคุณพ่อยาวจัง เข้าไปถึงปากมดลูกแพรเลยนะคะ แพรเสียวค่ะ ซี๊ดดด เสียวหีค่ะคุณพ่อ..." "แล้วดีมั๊ยลูก...หีของลูก ก็คับดีจัง ทั้งฟิต ทั้งตอด จนพ่อเสียวควยไปหมดแล้ว..." "ดีค่ะคุณพ่อ....แพรมีความสุขจังเลย.....แพรเป็นเมียคุณพ่อนะคะ......เย็ด...เย็ดแพรบ่อย ๆ นะคะ พ่อขา........." "จ๊ะ....ลูกรัก...เมียรัก.......ผัวจะเย็ดเมียคนเดียว" ผมซอยควยกระเด้าไปเรื่อยๆ ปากพูดพร่ำเพ้อไปกับลูกสาวด้วยความซ่านเสียว จน แทบจะสำลักกับความสุข แรงตอดรัดภายในโพรงสวาทของน้องแพร ลููกสาวผม มันกระชั้นถี่จนผมแทบจะอดกลั้นไม่อยู่แล้ว ผมขยับ เปลี่ยนท่าอีกครั้ง เพื่อมาเล่นกันในท่าหมา ท่านี้ผมชอบมากเพราะทุกครั้งที่ผมแทงควยเข้าไป มันจะกระทบกับปากมดลูกจนคู่สวาทของ ผมทุกคนติดใจ ร้องครวญคราง และต้องมาสังเวยสวาทให้ผมคนแล้วคนเล่า เช่นเดียวกับลูกแพรในครั้งนี้ เธอโดนควยลำยาวใหญ่ของผม แทงจึ๊ก ๆ เข้าไปถึงกับกัดฟันกรอด ๆ ร้องครวญครางดังลั่นห้อง "คุณพ่อขา... แพรจะไม่ไหวอีกแล้วนะคะ...คุณพ่อเย็ดเก่งจังเลย....." "รอพ่อก่อนนะลูกนะ พ่อกำลังจะไปแล้วเหมือนกัน" ผมกัดฟันโยกสาวเอวแรงขึ้น ๆ "งั้นเรามาออกพร้อมกันนะคะคุณพ่อ...." "จ้ะ...ลูกรัก....." ผมเร่งสาวเอวซอยถี่ ๆ กระแทกควยลงไปแต่ละที เสียงดังปึก ๆ ๆ นมอวบกลมของน้องแพรไหวกระเพื่อมไปมา "ลูกจ๋าา พ่อไม่ไหวแล้วนะ....." "ค่ะคุณพ่อ อูยยย... ว๊ายยยยยย...แพร...ถึงแล้วววซี๊ดดดดดดพ่อขา...ผัวขา....." "โอว... ลูกแพรของพ่อ.... พ่อออกแล้ว....." น้ำกามที่อัดแน่นของผมพุ่งเข้าข้างในโพรงสวาทของน้องแพรเป็นระลอก ๆ มันเยอะมาก จนน้องแพรร้องบอกว่า "ข้างในหีแพรร้อนผ่าวหมดแล้วค่ะพ่อขา....." น้ำกามที่ออกมามากนั้น ไหลเยิ้มทะลักออกมาหยดลงบนทีนอนเป็นดวง ๆ หลังจากผมชัก ท่อนควยยาวใหญ่ออกมาจากแคมเนื้อของลูกสาวผม "คุณพ่อคะ.. คุณพ่อเย็ดเก่งจังเลย พ่อเป็นผัวแพรแล้วนะคะ ...แพรจะเป็นเมียที่ดีของผัว ของพ่อ...." .................................................................................................................................. ทารันทูรา เป็นแมงมุมโบราณ กลุ่มที่มีขนปกคลุมลำตัว อาศัยทำรังในรูและมีลำตัวขนาดใหญ่ มันเป็นจอมพิฆาตที่รู้จักกันมาช้านาน เพราะว่าบางชนิดมีพิษกัดแล้วอาจเป็นอันตรายถึงตายได้ สามารถโจมตีเหยื่อที่มีขนาดใหญ่ได้ เช่น งู หนู นก และแมลง ทารันทูรา มีตา 8 ตา ที่รับรู้เกี่ยวกับแสง ชักใยเพื่อเคลือบรูไว้ทำให้สามารถปีนป่ายขึ้นลงในรูได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ใยของมันไม่ได้ใช้ดักจับเหยื่อ และกัดกินเอาเขี้ยวแท่งเข้าไปในเหยื่อ ทำให้เหยื่อเกิดอาการชา หรือเป็นอัมพาต แล้วค่อยปล่อยน้ำย่อยออกมาย่อยเหยื่อ แล้วค่อยๆจับกินในขณะที่เหยื่อยังหายใจอยู่ อวัยวะที่ทำหน้าที่สำคัญในการ ล่าเหยื่อ คือ ขนเส้นละเอียดเรียงเหมือนพรม ที่อยู่บริเวณปลายเท้าสุดของเขา โดยเฉพาะขาคู่หน้า ซึ่งจะรับสัมผัส ของเหยื่อ จากการสั่นสะเทือน ผู้คนมักเรียกแมงมุมพันธ์นี้ว่า...แม่ม่ายดำ...ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า ยามเมื่อแมงมุมตัวผู้ซึ่งมีขนาดเล็กเข้ามาผสมพันธ์ กับมันนั้น เจ้าแมงมุมทารันทูร่าตัวเมีย จะกัดกินผัวของมันเป็นอาหารเสียทุกครา.................... แต่ก็มีหลายครั้งที่แมงมุมตัวผู้ สามารถหนีรอดจากคมเขี้ยวพิษของคู่สวาทได้อย่างหวุดหวิด ดังเช่นผม นายยิ่งยอด คนนี้แหละครับ จบบริบูรณ์..................