ชีวจิต ตอนที่ 01

ผม กำลังเดินทางกลับมาจากสัมมนาต่างจังหวัดกับรถทัวร์ของบริษัท มีลูกรถประมาณ10 กว่าชีวิต ด้วยฝนที่ตกลงกระหน่ำระหว่างการเดินทาง ซึ่งเป็นทางลาดชัน ทำให้ ถนนนั้นลื่นกว่าปกติ โชว์เฟอร์จึงต้องขับไปอย่างช้าๆ เพื่อความปลอดภัย ผมนั้นกำลังคิดอะไรเพลินๆ ไปเรื่อยเปื่อย โดยเฉพาะคิดถึงคนที่ผมรักนั่นคือ ภรรยา กับลูกของผม ภรรยาของผมเป็นแม่บ้าน ที่น่ารักที่สุด และลูกสาว ที่ตอนนี้ อายุได้ 5 ขวบแล้ว แกชั่งน่ารักน่าชังครับ ผมนึกถึงลูกเมียทีไร อดไม่ได้ ต้องหยิบมือถือขึ้นมาดูรูปถ่ายภรรยาและลูก ที่ถ่ายเอาไว้ มันทำให้ชีวิตของผมชั่งมีความสุขเหลือเกิน “บรื้นนนน..ว๊ากกกกกกกก..อ๊ากกกก..ว้ายยยย..เอี๊ยดดดดด..โครมมมมมมม………………” ........................นั่นเป็นเสียงครั้งสุดท้าย ก่อนที่สติสัมปัญชัญญะของผมจะหายไป 0000000000000000000000000 “…อือออ..ที่นี่มันที่ไหน” ผม ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง มองไปรอบๆเป็นห้องสี่เหลี่ยมเกือบว่างเปล่า มีเพียงชั้นวางของ และเตียงที่ผมนอนเท่านั้น ผมค่อยๆลุกขึ้นนั่งมองดูตนเองและรอบๆ “โรงพยาบาลรึนี่” ผมอยู่ในโรง พยาบาล ผมนึกถึงตอนก่อนที่ผมจะหมดสติ ผมจำได้ว่า ผมกำลังนั่งรถกลับจากสัมมนาที่ต่างจังหวัด ด้วยฝนที่ตกหนักและเป็นทางลาดชัน จึงต้องขับไปอย่างช้าๆเพื่อความปลอดภัย แต่กระนั้น ยังมีรถยนต์ที่วิ่งอยู่เลนตรงข้าม พุ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็วมายังทางเลนรถที่ผมนั่งอยู่ ทำให้คนขับต้องหักหลบจนหลุดออกนอกเลน ชนกับต้นไม้ใหญ่อย่างจัง จนผมหมดสติไป “หืออออ…ไม่เป็นอะไรเลยรึนี่” ผมดูร่างกายตนเองไม่มีบาดแผลใดๆเลย ....ผม ไม่แปลกใจเท่าไหร่ ด้วยวิทยาการสมัยใหม่ โดยเฉพาะวงการแพทย์ล้ำหน้าไปมาก ไม่แพ้เทคโนโลยี ที่ใช้อำนวยความสะดวกแก่มวลมนุษย์ด้านอื่นๆ “ตื่นแล้วรึ” ผมมองไปยังคนที่พูดกับผมด้วย ท่าทางคงเป็นแพทย์ที่รักษาผมแน่นอน “ผมหลับไปนานเท่าไหร่ครับ” ผู้ชายคนนั้นไม่ตอบผม เขียนเอกสารยิกๆ หันมามองผมอีกที “พรุ่งนี้ ก็ออกจากที่นี่ได้แล้วนะ” พูดเสร็จก็เดินออกจากห้องไป ผมไม่มีปัญหาด้านค่าใช้จ่ายการรักษาพยาบาลอยู่แล้ว เพราะมีสวัสดิการจากบริษัท “รีมกับลูกจะเป็นยังไงบ้างนะ” ตอนนี้ผมคิดถึงภรรยาและลูกของผม ไม่รู้ว่าเขามาเยี่ยมเยียนตอนที่ผมสลบสไลบ้างรึเปล่า ผมอยากพบ ภรรยากับลูกของผมเหลือเกินแล้ว….. 0000000000000000000 ในที่สุดผมก็ออกจากโรงพยาบาล ร่างกายของผมหายเป็นปกติ ไม่มีบาดแผลใดๆ เดินตามเจ้าหน้าที่ออกมาจนถึงหน้าประตูทางออก “รีม” ผมเห็นภรรยาของผมนั่งอยู่ ผมดีใจยิ้มแก้มปริ เรียกชื่อเธอทันที รีมหันมามอง “ภพ…. ฮือๆๆ..” รีมโผเข้ากอดผมทันที ผมมองหน้าของรีมที่มีน้ำตาซึมออกมา ”นี่...ร้องไห้ทำไมผมไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย” ผมบอกรีม “เราไปคุยกันที่บ้านดีกว่านะคะ” รีมบอก ผมเห็นด้วย “ขอขอบคุณนะคะ” “ไม่เป็นไรครับ” รีมขอบคุณเจ้าหน้าที่ ที่เดินมาส่งผม ผมเองก็ขอบคุณเขาเหมือนกัน แล้วพากันเดินมา ที่รถเพื่อที่จะกลับบ้าน “รีมออกมาอย่างนี้ ลูกอยู่กับใครล่ะ” “ลูกแป้งไปเรียนค่ะ” 0000000000000000000000 ผม กลับมาถึงบ้าน ผมดีใจเป็นนักหนาที่ได้กลับมาบ้านอีกครั้งไม่คิดเลยว่า เกิดอุบัติเหตุที่ผ่านมา ผมจะรอดมาได้ เพราะรถบริษัทชนต้นไม้ใหญ่อย่างจัง ไม่รู้คนอื่นเป็นอย่างไรบ้างนะ “เอ่อ....เสียชีวิตหมดเลยค่ะ” ผมถาม รีม แล้วได้คำตอบที่ทำให้ผมใจหาย แต่ก็รู้สึกโล่งอกดีใจไปด้วย โอ้...นี่ผมรอดมาได้เพียงคนเดียวรึนี่ ชั่งมหัศจรรย์โดยแท้ ผมดูวันเวลา ว่าวันนี้วันที่เท่าไหร่แล้ว “ตั้งเดือนเลยรึนี่” ผมสลบสไลไปตั้งเดือนนึงเลย นึกแล้วถอนใจอย่างโล่งอก สิ่งร้ายๆมันผ่านไปแล้ว อย่าคิดถึงมันอีกเลย “หมับ..” “อุ้ย..คุณ” ผมหันมารวบกอดภรรยาอย่างคิดถึงจากที่ห่างหายมานาน “อื้อ” ผมไซ้ซอกคอรีม มือลูบไล้ทั่วกาย คิดถึงสัดส่วนอวบๆของเมียเหลือเกิน “ ซี๊ดดด…ภพคะ…อือออ...รีมคิดถึงภพจังเลยค่ะ” รีมปล่อยให้ผมละลาบละล้วงได้ดั่งใจผม ดูเมียผมรักผมเสียเหลือเกิน ความเสียวสยิวเข้ามาในกายของผมเรื่อยๆ ผมเลื่อนมือไปขยำนมรีมอย่างเบาๆ “แกร็ก” “หวัดดีค๊ะแม่” ก่อน ที่อารมณ์ของผมจะกระเจิง ลูกสาวของผมได้กลับมาจากโรงเรียน ซึ่งมากับรถโรงเรียนที่มาส่ง ผมเห็นรถโรงเรียนเคลื่อนตัวออกไปแล้ว ไม่รู้ตัวเลยว่า ลูกกลับมา คงเป็นเพราะผมกำลังมัวเล่นเสียวกับรีมอยู่แน่ๆ “คุณพ่ออออออ!!!!!”(เสียงดังมาก) ลูกแป้งหันมองมาทางผม ยิ้ม อย่างดีใจ โผเข้ากอดผมทันที ทำให้ผมต้องปล่อยอ้อมแขนจากที่กอดเมียอยู่มากอดลูกสาวแทบไม่ทัน “พ่อหายไปไหนมาค๊ะ…แป้งคิดถึงพ่อจังเลยค่ะ” “พ่อติดธุระนิดหน่อยจ๊ะ” นี่ หมายความว่ารีมไม่ได้ชวนลูกแป้งไปดูผมตอนที่ผมสลบสไลอยู่ที่โรงพยาบาลเลย ผมไม่ได้ว่าอะไร ดีเหมือนกัน ถ้าลูกรับรู้เข้าอาจจะกระทบกระเทือนจิตใจ เมื่อลูกถามผมก็ไม่ได้บอกความจริง “ต่อไปพ่อภพห้ามทิ้งแป้งไปไหนนานๆนะ” ลูกแป้งกอดผมด้วยความรัก ผมลูบศรีษะด้วยความเอ็นดู ลูกแป้งเป็นดังดวงใจผมเช่นเดียวกัน “วันนี้คุณครูสอนอะไรมาบ้าง…มีการบ้านรึเปล่า…เอามาให้พ่อดูซิ” “มีค๊ะ” เป็นคำถามที่ผมมักถามลูกเป็นประจำเมื่อลูกกลับมาจากโรงเรียน ผมจูงมือลูกแป้งไปนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ ส่วนรีมไปทำอย่างอื่น ผมมองแก้มก้นรีมเดินหันหลังให้ ส่ายก้นฉับๆ ผมคิด “ฮึ่มๆ เดี๋ยวรอคืนนี้เถอะน่า จะ ทะลวงให้หายอยาก...ซี๊ดดด” 00000000000000000000 “ฝันดีนะจ๊ะ” ผมกับรีมบอกลูกแป้งก่อนนอน ลุกขึ้นปิดไฟและปิดประตูห้องลูกแป้ง ผมจูงมือภรรยากลับมายังที่ห้องนอนของเราสองคน “หมับ” ผมรวบกอดรีมทันทีเมื่อเข้าถึงห้อง ผมเก็บอารมณ์เสียวไว้ตั้งแต่ลูกแป้งกลับมาจากโรงเรียนแล้ว ทีนี้ล่ะผมจะปล่อยเต็มที่ “อือ…อะไรกันคะ” รีมกระเง้ากระงอด ยั่วยวนผม ชุดบางใส ทำให้เหมือนว่ากอดเนื้อแนบเนื้อ “ซี๊ดด…จุ๊บๆๆ” ผม รุกต่อจูบทั่วกายรีม ถึงผมจะเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ควรจะพักผ่อนให้เต็มที่เสียก่อน แต่ผมอดทนไม่ไหวแล้ว ผมรู้สึกว่าตัวผมเองนั้นไม่เป็นอะไรเลย เหมือนว่า ไม่เคยได้รับบาดเจ็บมาก่อน “อึ๊บบบ” ผมอุ้มรีมเมียผมมาที่เตียง เมียผมนอนหงายแผ่หลายั่วยวนผมเสียเหลือเกิน “ซี๊ดดด” ผมเปลื้องผ้าตนเองออก โชว์ควยแข็ง ดึ๊กๆ ให้เมียดู เมียผมไม่รั้งรอ เขาถอดชุดของเขาออกหมดเช่นกัน อูยย ทั้งนมทั้งหีเมียผม ช่างอูมเสียเหลือเกิน “ซี๊ดดด…จู๊บๆๆๆ..อ้า..” กายของเมียผมชั่ง หอมกรุ่นดีจริงๆ ผมจูบไซ้ทั่วกายอันอวบอัดของรีมไปทั่ว รีมเองมีอารมณ์ตอบสนอง เสียงครางกระเส่าๆ ทุกครั้งที่ผมประกบปากจูบกัน ชั่งดูดูดดื่มเหลือเกิน “ถ่างกว้างๆเลยนะจ๊ะ...อ้า...อย่างนั้นแหละจ๊ะ...ดีมาก” รีมอ้าถ่างขา หีอ้าซ่า อวบนูน แบะออกเล็กน้อย จากที่ถ่างขาออกเพื่อรับศึกในครั้งนี้ “ซวบบบบบ” แท่งรักและรูสวาทของกันและกัน คุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว จึงไม่เป็นการยากที่แป็บเดียว จะเข้ามิดด้ามทันที “อ้า...เมียจ๋า...มันส์ควยจัง” “อื้อ...อย่ามัวแต่พูดสิคะ” เมียผมนี่ใจร้อนเสียเหลือเกิน อะ ผมไม่ขัดศรัทธาเมีย เร่งลูกสูบเข้าออกเป็นจังหวะ “พับๆๆๆ…อ้ามันส์จังเลย..ซี๊ดดดด” .......................................................... เกมส์เสียวดำเนินไปเรื่อย จนในที่สุดก็ถึงวาระสุดท้าย “โอ้ววว….สุดยอดเลยคะ..อ้า” ผมกอดเมียแน่นิ่ง ผมรักเมียของผมเหลือเกิน อ้า... “เอะ!!..” ผมกกกอดเมียได้สักพัก ผมรู้สึกความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับกายของผม “มีอะไรเหรอคะ” รีมสงสัยเมื่อเห็นผมยกตัวขึ้น มองมาที่ควยตนเองกับหีของเมีย ควยของผมยังอยู่ในหีเมีย อ่อนตัวเล็กน้อย “ทำไมน้ำไม่ออกนะ” จริง ด้วยครับ ทั้งๆที่ผมเสร็จถึงจุดสุดยอดแล้ว แต่น้ำเสียวของผม ไม่ออกมาใส่หีเมียซักกะแหมะเดียว ร่างกายของผมเกิดความผิดปกติอะไรไปเนี่ย “หือ” รีมมองหน้าผมงงๆ นี่รีมไม่แปลกใจเลยรึไงถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้น “ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณ..ร่างกายอาจไม่พร้อมก็เป็นได้...อย่าลืมสิว่าคุณเพิ่งออกมาจากโรงพยาบาล” จริงสินะ ผมเพิ่งออกมาจากโรงพยาบาล สลบไปตั้ง เดือนนึงเต็มๆ จากอุบัติเหตุ ร่างกายผมคงถูกกระทบกระเทือนเลยทำให้ร่างกายผิดปกติก็เป็นได้ “อืม...เห็นทีพรุ่งนี้ต้องลองไปหาหมอ” “อะ…ไม่ต้องหรอกค่ะ” “หือ” ผมแปลกใจ เมื่อผมบอกว่าจะไปหาหมอ รีมกลับบอกผมอย่างระล่ำระลักพูดออกมาแบบนี้ “หมอบอกรีมก่อนออกมาว่า ภพหายเป็นปกติแล้ว แต่ร่างกายที่กระทบอย่างรุนแรงอาจมีผลทำให้ร่างกายของภพผิดปกติ แต่ก็ดำรงอยู่ได้เหมือนปกติทั่วไป ...และอีกอย่าง...ตรงนั้นของภพใช้การได้เป็นปกติ ไม่เห็นต้องไปหาหมอให้สิ้นเปลืองเลย” ผมฟังเหตุผลจากรีมเข้าใจ และเห็นด้วย เห็นสีหน้ารีมที่มองมาที่ควยผมและพูดไปด้วย มันทำให้ผมเงี่ยนขึ้นมาอีก ควยกระตุกหงึกๆในรูหีของรีม แข็งเต็มที่ใช้งานได้อีกครั้ง “อุ้ยย…ภพ” “พับๆๆ” ผมไม่รอช้า เริ่มเกมส์เสียวขึ้นอีกครั้ง เมียของผมตอบสนองความต้องการของผมเต็มที่...อ้า.. 000000000000000000000000000000 “นี่ภพจะไปไหนคะ” “ไปทำงาน” รุ่งเช้าขึ้นมา ผมก็ทำตามปกติอย่างที่เคยเป็นอยู่ ผมคิดที่จะไปทำงาน ไม่รู้ว่าที่ทำงานของผมเป็นอย่างไรบ้าง งานจะพอกพูนเยอะคั่งค้างจนท่วมหัวผมรึเปล่าไม่รู้ “อะ...เอ่อ...คุณไม่ต้องไปทำงานหรอกค่ะ” “ทำไมล่ะ” ผมสงสัยทั้งๆที่ผมก็แข็งแรงดี รึสึกว่าไม่ได้เป็นอะไรเลย “หมอบอกว่าคุณต้องพักผ่อนมากๆ มากเท่าไรยิ่งดี” รีมคงเป็นห่วงสุขภาพของผม เมียที่แสนดีอย่างนี้ จะหาได้ที่ไหน “แต่ผมกลัวงานจะคั่งค้างไว้หน่ะสิ” “เรื่องนั้นไม่มีปัญหาค่ะ ที่บริษัทเขาให้ภพพักงาน ให้ร่างกายแข็งแรงได้เต็มที่ค่ะ” รีมอ้อนผมให้อยู่บ้าน ผมยิ้ม “จ๊ะที่รัก” ผมตกลงเมื่อเห็นว่าทางที่ทำงานก็ให้ผมหยุดพักเต็มที่ ................................................................... “ตั้งใจเรียนนะลูก” ผมกับรีมยืนส่งลูกแป้งขึ้นรถไปโรงเรียน เป็นรถของโรงเรียนที่มารับประจำ .....เมื่อ ลูกแป้งไปโรงเรียนแล้ว ผมก็อยู่กับรีมสองต่อสอง ผมยิ้มอย่างมีเลศนัยไปทางรีม กอดรีมเข้า หมับ จังหวะที่รีมจะเดินเข้าไปในบ้าน “อุ้ย..คุณคะ...อายเค้า” เมียผมหน้าแดงซ่าน แงะอ้อมแขนผมออก แต่ไม่มีทางเสียล่ะที่รีมจะสู้แรงผมได้ “เมื่อให้ผัวอยู่บ้านก็ต้องตามใจผัวสิ” ผมหอมแก้มรีมไปทีนึง เมียผมอมยิ้มใหญ่ “ไม่ล่ะ จะเข้าบ้าน” รีมดิ้นรนเพื่อออกจากกายของผม และในที่สุดก็สำเร็จหลุดออกจากอ้อมกอดผมไปจนได้ “ถ้าอยากทำอะไรเมียก็ต้องเข้าไปในบ้านค่ะ” รีมหันมายั่วยวนผมและพูด ทำให้ควยผมนูนปุดๆขึ้นมา มองก้นเมียที่เดินส่ายฉับๆยั่วยวนควยผม ผมเดินตามเมียเข้าไปในบ้าน จะจัดการเมียให้หนำใจเลย...... รีมเดินเข้ามาในครัว กำลังหยิบชามจานที่ทานเสร็จไปแล้ว นำไปล้าง ผมเดินเข้าไปสวมกอดหอมแก้มทันที เลื่อนมือไปจับนมบีบเล่น “อื้อ...อย่าเพิ่งค่ะภพ… ให้รีมเก็บข้าวของ ล้างชามล้างจานให้เสร็จก่อน....อื้ออ” รีมโดนผมซอกซอนทั่วกาย ถึงจะขัดขืน แต่ดูออกว่ามีอารมณ์สนองตอบ “อุ้ยย...อื้อ…นี่บอกอย่างเพิ่งไง” รีม หันมาดุผมเบาๆ ผมยิ้มหัวเราะหึๆ ปล่อยเมียออกให้ทำงานของเขาได้เต็มที่ แต่ไม่วาย เมื่อรีมเดินมาล้างจานชาม ผมยังป้วนเปี้ยนอยู่ที่กายรีมตลอด “ดูสิ...ไม่ช่วยแล้วยังมารุ่มร่าม ทำให้งานเสร็จช้าอีก” รีมกระเง้ากระงอด “ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับภพซะหน่อย รีมทำอะไรก็ทำไปสิ ภพก็จะทำหน้าที่ของภพ” “หน้าที่อะไร” “ทำหน้าที่เป็นผัวให้รีมไง” ผมตอบ รีมยิ้ม มันทำให้ผมมีความสุขมาก ตลอดที่อยู่ด้วยกันกับรีม ไม่มีวันไหนที่ผมจะไม่มีความสุข ก็เพราะรีมน่ารัก แสนดีออกอย่างนี้ “อื้ออ” ผมมีอารมณ์เสียวซ่านอีกแล้ว ทุกครั้งที่มีอารมณ์เสียวซ่านและรีมอยู่ด้วย ผมจะสวมกอดด้วยความรัก ผมเอามือลูบเนินหี ที่มีกางเกงของรีมกั้นอยู่ เพื่อให้เพลินมือ “รีมจะได้ล้างจานได้เพลินๆไง” ผมหาข้ออ้างบอก รีม เพื่อตนเองจะได้จับลูบไล้กายรีมได้สบายโดยที่รีมไม่ขัดขืน ....ได้ผลรีมไม่ขัด ปล่อยให้ผมลูบไล้ได้เต็มที่ หีรีมที่โดนผมลูบไล้ เริ่มไม่อยู่กับที่ ถ้าไม่แอ่นรับมือ ก็จะส่ายสะโพกไปมา “เสียวละสิ” ผมพูด รีมยังล้างจานชามต่อไป .............................................................. “อุ้ยย…รีม” รีมผลักผมลงโซฟา อย่างรีบร้อน เข้าจูบไซ้ผมรุกผมก่อนทันที “อื้อออ...อยากกระตุ้นทำให้รีมอยาก ทำให้ รีมเงี่ยนทำไมล่ะ...จ๊วบบบ” ผมปล่อยให้เมียคุมเกมส์เต็มที่ คงเงี่ยนจัด เพราะโดนผมโลมเล้าตลอดเมื่อตอนที่รีมล้างจานชาม จนตอนนี้ผมกับรีม เปลือยด้วยกันทั้งคู่ รีมขึ้นขย่มควยผมเองเลย “พับบบๆๆๆ” เสียงดังพับๆควยเข้าหีมันชั่งเพราะพริ้งจริงๆในเวลาเงี่ยนๆเสียวๆอย่างนี้ “อูยยย…ซี๊ดดด…เมียของภพร้อนแรงจัง…ซี๊ดดดด” ......................................................... “ผมขออีกทีนะ” “อื้อ...จะเอาอีกแล้วเหรอ... นี่เกมส์ที่5แล้วนะ” วันนี้ผมเย็ดรีมทั้งวัน เราเล่นเสียวกันทั่วบ้านอย่างสนุก นี่เป็นเกมส์ที่5แล้ว ที่ผมเสร็จ แต่รีมเสร็จนั้นสมสุดยอดไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว “น่านะ...ก่อนลูกจะกลับจากโรงเรียน” “พับๆๆๆ.....โอ้ยยย....ซี๊ดดดด” รีมนั้นตามใจผมโดนผมทะลวงหีอีกรอบ ผมต้องเร่ง ก่อนที่ลูกแป้งจะกลับมาโรงเรียน ถ้าลูกกลับมาเห็นล่ะแย่แน่ๆ 000000000000000000000000000000 นี่ ก็หนึ่งสัปดาห์แล้วที่ผมออกจากโรงพยาบาล ผมไม่ได้ไปทำงาน คลุกอยู่กับลูกเมียทั้งวันทั้งคืน โดยเฉพาะ รีม ผมอยู่กับรีมตลอดเวลา ไม่ว่ารีมจะทำอะไร ผมจะอยู่ด้วยเสมอ และไม่พ้นว่าถ้าผมกับรีมอยู่ด้วยกันสองต่อสอง จะมีเรื่องกุ๊กกิ๊กสยิวให้ทำกันและกันเสมอ ......สิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้นกับร่างกายของผมนอกจากน้ำควยที่ไม่มีไหลออกมา พ่นซักหยดแล้ว ยังมีอีกอย่างหนึ่งที่ผิดปกติ นั่นคือ ผมสามารถสร้างอารมณ์เสียวได้ดั่งใจ แท่งรักของผมสามารถแข็งได้ตลอดเวลาดังใจผมคิด และสามารถทำกิจกรรมได้ยาวนานกับเมียได้เต็มที่ เรื่องที่น้ำเสียวผมไม่พ่นออกมาตอนแรกๆผมเป็นกังวลอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน แต่เมื่อเห็นว่า มันไม่มีผลกระทบต่อกิจกรรมทำรักของผม ผมจึงเห็นว่ามันเป็นเรื่องปกติ ส่วนเรื่องทำเสียวได้นานนั้นกลับดีเสียอีกที่ผมมีความอึด อดทน มากกว่าแต่ก่อน ทำเสียวกับเมียได้ หลายเกมส์ต่อหลายเกมส์ .....ผมคิดเข้าข้างตนเอง ว่า รีมต้องหลงใหลในกามรสของผมแน่ เพราะผมรู้ว่ารีมเสร็จทุกครั้งที่เล่นเสียวกับผม นึกขอบคุณกับความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับผมในทางบวกอย่างนี้ ………………………………………….. “ตี๊ดดด...ตี๊ดดดด.....ฮัลโหล.....ค่ะๆ....ขอบคุณค่ะ” รีมรับโทรศัพท์คุยกันซักครู่ เดินเข้ามาหาผม “ที่รัก พรุ่งนี้รีมต้องไปทำงานแล้วนะคะ” “เอะ…ทำไมรีมจะต้องทำงานด้วย...ทำที่ไหน” ผมแปลกใจที่อยู่ดีๆรีมบอกว่าจะไปทำงาน ทั้งๆที่ตลอดมา รีมจะเป็นแม่บ้าน ส่วนงานข้างนอกผมจะเป็นคนทำ “ก้อ....ก้อ.....ทำงานที่บริษัทของภพนั่นแหละ” ผมยิ่งแปลกใจไปใหญ่ที่รีมจะทำงานบริษัทที่ผมทำอยู่ “ทำไมรีมต้องไปทำด้วยล่ะ….อืม….ตอนนี้ผมก็แข็งแรงดีแล้ว เห็นทีพรุ่งนี้ผมต้องเข้าไปทำงานที่บริษัทแล้วล่ะ” รีมบอกว่าผมไม่มีกำหนดการหยุดพัก ผมจะไปทำงานเมื่อไหร่ก็ได้ .....ผมคิดว่าบริษัทของผมนี่ชั่งดีจริงๆ อย่างนี้ผมจะทำงานให้เต็มที่เลย ในเมื่อทางบริษัทตอบแทนผมดีอย่างนี้ “ภพไม่ต้องทำงานหรอก รีมนี่แหละค่ะที่จะทำงานแทนภพ” “หือ” “ก้อทางบริษัทหน่ะ ต้องการให้ภพพักผ่อนเต็มที่…ในช่วงที่ภพพักผ่อนเขาให้รีมทำงานแทนไปก่อน” รีมอธิบายเหตุผลให้ผมฟัง “ตอนนี้ภพแข็งแรงแล้วนี่ รีมไม่ต้องทำงานแทนภพก็ได้ ภพพร้อมแล้วนะ” “ไม่ค่ะ..ภพต้องอยู่บ้านพักผ่อนเต็มที่ รีมเป็นห่วงภพนะคะ ให้รีมไปทำงานเถอะนะ รีมไม่เคยออกไปทำงานดูโลกภายนอกเลย รีมอยากพบประสบการณ์ใหม่ๆบ้างค่ะ... นะคะ” ท่าทางรีมอ้อนวอนผม ผมเห็นรีมที่เป็นห่วงผม รักผม ผมจึงใจอ่อนยอมให้รีมไปทำงานแทนผม “ได้สิที่รัก ถ้าเมียของภพต้องการอย่างนั้น” “หมับ....ขอบคุณค่ะ” รีบเข้ากอดผมแน่น 00000000000000000000000000000 “โชคดีนะ…ขับรถดีๆด้วยล่ะ” “ค่ะ…จุ๊บบ” ผมลาเมียก่อนที่เมียของผมจะไปทำงาน “บรื้นนนน” และเมียผมขับรถออกไป ส่วนลูกแป้งนั้นไปโรงเรียนก่อนแล้ว ผมเดินเข้าไปในบ้าน ว่างๆอย่างนี้ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี จึงนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ ................................................................. “...อือออ” ผมนอนหลับไปได้ซักพัก และตื่นขึ้นมา ไหนๆรีมก็ไปทำงานแทนผมแล้ว ผมจึงคิดที่จะทำหน้าที่ของรีมแทนบ้าง ด้วยการทำความสะอาดบ้าน หุ้งข้าว ทำอาหารให้ทาน........... “หวัดดีค๊ะพ่อ” ลูกแป้งกลับมาจากโรงเรียน ทักทายผมเสร็จเข้ากอดผม แล้วพากันมานั่งคุยหยอกล้อกัน รอรีมกลับมา “บรื้นนน” รีมนั้นขับรถกลับมาบ้านแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานแล้ว ผมกลับมาเวลานี้เป็นประจำ ผมจึงรู้ว่ารีมก็ต้องกลับมาเวลานี้ด้วยเช่นกัน “ทำอะไรกันอยู่เอ่ย สองพ่อลูก” ................. 0000000000000000000000000000 รีม ทำงานแทนผมเดือนนึงแล้ว ตอนนี้รีมเป็นเหมือนดังผมที่กลางวันออกไปทำงานเย็นกลับมาอยู่กับครอบครัว ส่วนผมทำหน้าที่แทนรีม เป็นพ่อบ้านดูแลบ้าน ทำอาหาร ผมรู้สึกว่ามีความสุขดีครับ แต่ถึงกระนั้นผมคิดว่านี่ไม่ใช่หน้าที่ของผมที่เคยเป็นอยู่ ผมจึงคิดว่า ผมจะกลับไปทำงานแล้ว ตอนนี้รีมไปทำงานที่บริษัท ผมกดหมายเลข โทรไปยังหัวหน้าของผมเพื่อรายงานตัว ต้องการทำงานในวันพรุ่งนี้ “ตืดดดดดด....ตืดดดดด” “สวัสดีค่ะ” มีคนรับสาย ผมคุ้นๆเสียงนี้มากเลยครับ “รีมเหรอ... ทำไมรีมรับสายล่ะ???”