Angel's Item ของขวัญสวรรค์สาป Chapter XXI: "แข็งนอกอ่อนใน /1

Episode I : Dummy Doll เสียงน้ำจากฝักบัวแว่วมาจากห้องอาบน้ำชายในสระว่ายน้ำของโรงเรียนประถมแห่ง หนึ่งในกรุงเทพฯ ภายในนั้นประตูห้องน้ำบานหนึ่งปิดอยู่เห็นได้ชัดว่ามีคนกำลังอาบน้ำอยู่ใน นั้น "ยืนตัวตรงๆสิ ไม่งั้นจะอาบน้ำสะอาดได้ไงกัน" เสียงชายคนหนึ่งดังออกมา นี่แสดงว่านอกจากเขาแล้วยังมีใครอีกคนหนึ่งอาบน้ำร่วมกับเขาด้วยอย่างนั้น หรือ? "ก็หนูบอกแล้วไงว่าหนูอาบเองได้ ครูชัยก็อาบของตัวเองไปสิคะ" เสียงเด็กผู้หญิงตอบกลับไป! จากคำพูดทั้งคู่ดูจะเป็นครูกับลูกศิษย์กัน แล้วทำไมถึงต้องมาอาบน้ำร่วมกันในห้องน้ำชายแบบนี้ล่ะ? "เอาน่า ครูอยากช่วยปลานี่นา ครูยังไม่เคยอาบน้ำให้ใครมาก่อนเลย ขอครูลองหน่อยนะ" ชายผู้ซึ่งอ้างตัวว่าเป็นครูหาเหตุผลที่จะลวนลามลูกศิษย์สาว นี่มันเรื่องอะไรกันที่ทำให้เธอกล้าเข้ามาอาบน้ำร่วมกับครูของเธอ และปล่อยให้เขากระทำเรื่องบัดสีเช่นนี้กับเธอได้... ครูชัย...ครูสอนงานไม้ของโรงเรียนแห่งนี้ เขาค้นพบช่วงเวลาที่ล้ำค่าที่สุดในชีวิต สัมผัสความรู้สึกสุดยอดของการเป็นเพศผู้ ความรู้สึกที่เมียของเขาซึ่งเพิ่งตายจากความทรงจำของเขาไปไม่สามารถให้เขา ได้ นั่นคือการได้ร่วมรักกับลูกศิษย์สาวแสนสวยทั้งหลาย ผู้ซึ่งกำลังผลิดอกออกผลสู่วัยแรกแย้มที่งดงามนั่นเอง การที่ได้พรากพรหมจรรย์ไปจากลูกศิษย์ตัวน้อยๆของเขาทำให้ครูชัยรู้สึกโชคดี เหลือเกินที่เกิดมาบนโลกนี้ สัมผัสของร่องเสียวอันอ่อนนุ่มที่โอบรัดเจ้าโลกของเขาแต่ละครั้งชวนให้ครู ชัยลุ่มหลงจนยากจะลืมเลือน และเช้าวันนี้เองเขาก็เผด็จศึกเด็กสาวที่เขาหมายมั่นได้อีกหนึ่งคนแล้ว "อุ๊ย!ครูคะ เบาๆสิ...หนูเจ็บนะ" ครูชัยเผลอถูร่องเสียวที่เพิ่งถูกทะลวงไปหมาดๆของชลดาจนเธอร้องด้วยความ เสียวแสบ "อ๊ะ...ขอโทษที" ครูชัยขอโทษพอเป็นพิธีแต่กระนั้นก็ยังจับโหนกเสียวเด็กสาวคลึงเล่นไม่ยอม ปล่อย ฝ่ายชลดาที่แม้จะเจ็บปวดกับครั้งแรกของเธอ แต่เงือกสาวเจ้าปัญญากลับเอามือจับแขนข้างที่โอบเอวเธอไว้แทนที่จะจับมืออีก ข้างที่คลึงของลับเธอดึงออก "ครูชัยยยย...พอได้แล้วน่า จะจับไปถึงไหน...อื๊ยยย" การปล่อยให้ครูชัยทำอะไรกับเธอเล่นตามใจนั้นไม่ใช่วิสัยของชลดาเลย ความรู้สึกเสียวซ่านที่แวะกลับมาหาเธอชวนให้เด็กสาวระลึกขึ้นมาได้ "น่า...ตรงนี้ถ้าไม่ล้างดีๆเดี๋ยวเลือดมันซึมออกมาอีกจะทำไงล่ะ" ครูชัยยกเหตุผลขึ้นอ้าง "ขืนครูถูแบบนี้หนูมีหวังเลือดออกหมดตัวแน่เลย...ปล่อยนะคะ" ด้วยความเข้มแข็งและอดทนชลดาสะบัดตัวหนีออกจากอ้อมกอดครูชัยจนได้ เด็กสาวเงยหน้ามองครูของเธอแบบดุๆหวังจะให้ครูชัยสำนึกในสิ่งที่ตนทำอยู่ แต่ทว่าเขากลับส่งยิ้มให้เหมือนการได้แกล้งเธอแบบนี้เป็นเรื่องปกติ "หยุดนะครู...หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ" ชลดารีบห้ามเมื่อครูชัยเริ่มจะเดินเข้าใกล้เธอ เด็กสาวยกมือห้ามราวกับจราจรหยุดรถ เหลือเพียงมือซ้ายที่ปกปิดของสงวนของเธอเท่านั้น "ต่างคนต่างอาบ ไม่ต้องมายุ่งกับหนู" เงือกสาวเจ้าปัญญาเริ่มขึ้นเสียงสั่งครูของเธอ น้ำเสียงสั่งแบบสั่นๆของลูกศิษย์ชวนให้ครูชัยอดยิ้มไม่ได้ มัวแต่ยืนจ้องลูกศิษย์ตัวน้อยหันหลังอาบน้ำด้วยท่าทีเอียงอายจนลืมอาบน้ำให้ ตัวเอง "มองอะไรล่ะครู จะอาบน้ำก็อาบไปสิ!" ชลดารู้ตัวว่าถูกแอบมองรีบตวาดครูชัยกลับแก้เขิน โชคยังดีที่เธอหันหลังอยู่ ไม่งั้นครูชัยคงได้เห็นกระพุ้งแก้มแดงๆของเธอเป็นแน่ "แหม...นานๆทีจะมีโอกาสเห็นลูกศิษย์แสนสวยอาบน้ำให้ดู ขอครูดูหน่อยไม่ได้รึไง?" ครูชัยแซวลูกศิษย์คนโปรดกลับ "จะบ้าเหรอครู" ทั้งสองคนอาบน้ำไปหยอกล้อกันไปจนกระทั่งอาบน้ำเสร็จก็เกือบแปดโมงพอดี ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน เช้าวันพุธมีชั่วโมงงานที่ครูชัยต้องรับผิดชอบ 2 คาบ เป็นการสอนชั้นป.5 ซึ่งเขาได้เตรียมการสอนไว้เรียบร้อยแล้ว ครูชัยสอนนักเรียนทั้ง 2 ห้องได้โดยไม่มีปัญหาอะไรวุ่นวายมากนัก เขานั่งลงพักเหนื่อยหลังสอนคาบที่สองเสร็จ หลังจากนี้เขาจะได้สอนอีกทีก็บ่ายสองห้าสิบ ช่วงเวลาที่ยังว่างอยู่นี้เป็นช่วงเวลาที่ครูชัยชอบมากที่สุด เป็นเวลาที่เขาจะได้เล่น'ตุ๊กตา'ของเขานั่นเอง ครูชัยเปิดลิ้นชักควักตุ๊กตาผ้าขาวซีดออกมา มันเป็นตุ๊กตาเก่าๆที่ไม่น่าสนใจเลยซักนิด นอกจากนี้เขายังหยิบแฟ้มเอกสารเล่มหนึ่งออกมาด้วย ภายในนั้นบรรจุเส้นผมของนักเรียนที่เขาบรรจงเก็บมากับมือ โดยเลือกเฉพาะเส้นผมของนักเรียนหญิงหน้าตาดีๆทั้งนั้น ครูชัยเลือกเส้นผมเส้นหนึ่งออกมาพันกับตุ๊กตาตัวนั้นและแล้วหลังจากปล่อยมัน ไว้ซักครู่หนึ่ง ตุ๊กตาผ้าขาวซีดไร้วิญญาณก็กลับขยับขยายกลายรูปร่างเป็นเด็กสาวเจ้าของเส้น ผมเส้นนั้น และหากนั่นยังไม่น่าทึ่งพอตุ๊กตาตัวนี้ยังเคลื่อนไหวได้ราวกับมีชีวิต แถมเป็นอากัปกิริยาเดียวกับเจ้าของเส้นผมอีกด้วย ครูชัยจ้องมองตุ๊กตาลูกศิษย์ตัวน้อยลุกนั่งยืนเดินอย่างสนอกสนใจ เพราะการได้ทำเช่นนี้ช่วยให้เขาได้ล่วงรู้ความลับของลูกศิษย์หลายๆคน ซึ่งนำไปสู่การหลอกล่อให้พวกเธอยอมเสียสาวให้กับเขานั่นเอง และถึงตอนนี้ภายในเวลาไม่ถึง 10 วัน ครูชัยก็ได้สำเร็จโทษลูกศิษย์โปรดไปแล้ว 4 คน ครูชัยเปลี่ยนเส้นผมของเด็กสาวไปเรื่อยๆเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรน่าสนใจเป็น พิเศษ จนในที่สุดก็มาหยุดที่เด็กสาวตัวน้อยคนหนึ่ง ดูรูปลักษณ์ภายนอกไม่น่าจะใช่เด็กนักเรียนชั้นป.5-ป.6ที่เขาสอนเลยแม้แต่ น้อย ดูออกจะเหมือนเด็กป.3ด้วยซ้ำไป ณัฐนิชาเป็นเด็กสาวหน้าตาดีคนหนึ่งที่ครูชัยหมายมั่นว่าจะชิงความบริสุทธิ์ ของเธอมาให้ได้ ด้วยความที่เธอตัวเล็กที่สุดในชั้นป.6แต่ได้เป็นถึงหัวหน้าห้อง6/1 ซึ่งเป็นแหล่งรวมพลคนชั้นหัวกะทิของโรงเรียนเอาไว้ ครูชัยอดคิดไม่ได้เลยว่าจะรสสวาทของหัวหน้าคนเก่งคนนี้จะซาบซ่านจับใจเขา ขนาดไหน ยิ่งเช้าวันนี้เขาเพิ่งเปิดซิงเพื่อนสนิทของณัฐนิชาอย่างชลดามาหมาดๆ ทำให้ครูชัยคิดว่าการได้ลูกศิษย์จอมเผด็จการคนนี้มาเป็นเมียอีกคนคงไม่ใช่ เรื่องยากเย็นเกินความสามารถของเขา ตุ๊กตาณัฐนิชากำลังยืนอยู่เฉยๆไม่ต่างจากตุ๊กตานักเรียนคนอื่นๆ แต่ที่ครูชัยสนใจก็เพราะณัฐนิชาตัวจริงยืนอยู่ที่ระเบียงชั้นสอง หน้าห้องซึ่งครูชัยสามารถมองเห็นได้โดยตรงจากห้องของเขา ณัฐนิชากำลังยืนคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนานทีเดียว ครูชัยจ้องลูกศิษย์ตัวน้อยนานๆเข้าก็เกิดนึกสนุกขึ้นมา เขาเอาปากกาที่ถืออยู่ตวัดกระโปรงเด็กสาวขึ้นเผยให้เห็นกางเกงในที่ซ่อนอยู่ ภายใน น่าตกใจที่ณัฐนิชาตัวจริงก็มีสภาพไม่แตกต่างจากตุ๊กตาคือต้องเผยกางเกงในที่ อยู่ใต้กระโปรงให้ครูชัยเห็น ความรู้สึกเย็นวาบเตือนณัฐนิชาให้รีบเอามือมาปิดทันที เธอหันหลังมองลงมาที่ชั้นหนึ่ง ในใจกลัวว่าจะมีใครเห็นกางเกงในเธอ "เป็นอะไรไป...แน๊พ มองหาใครอยู่เหรอ?" เพื่อนร่วมก๊วนถามด้วยความสงสัย "อ๋อ...เปล่าๆ ไม่มีอะไรหรอก" เด็กสาวรีบแก้ตัวไม่อยากให้เพื่อนรู้ความจริงไปด้วย < ไอ้ลมบ้านี่... > ณัฐนิชาได้แต่บ่นพึมพำในใจ ครูชัยยิ้มอย่างสนุกสนาน ใจจริงเขาอยากจะแกล้งหัวหน้าคนเก่งมากกว่านี้อีกซักหน่อย แต่นั่นอาจจะดูโหดร้ายกับเธอเกินไป หลังจากนั้นครูชัยก็รอจังหวะและโอกาสเหมาะๆที่จะลงมือ ใกล้หมดเวลาพัก ณัฐนิชาแยกตัวกับเพื่อนไปเข้าห้องน้ำเพียงลำพัง เด็กสาวเดินสวนทางกับเพื่อนๆที่กรูกันเข้าห้องเรียน แต่พอถึงหน้าห้องน้ำก็กลับเกิดเรื่องประหลาดกับเธอ ข้อเท้าทั้งสองเลื่อนมาชิดติดกันราวกับว่ามีเชือกเส้นใหญ่ๆรัดข้อเท้าเธอ อยู่ < เกิดอะไรขึ้นเนี่ยะ?! > ณัฐนิชาทั้งงงทั้งตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น สภาพเช่นนี้อย่าว่าแต่จะเข้าห้องน้ำเลย แค่เดินก็ลำบากแล้ว หัวหน้าห้องคนเก่งพยายามรวบรวมสติ รอบๆตัวเธอไม่มีใครเลยเพราะเพื่อนๆได้เข้าห้องเรียนกันไปหมดแล้ว นอกจากนี้หากเพื่อนรู้สภาพของเธอในตอนนี้คงไม่วายโดนหัวเราะเยาะเอาแน่ๆ ณัฐนิชาจำต้องช่วยตัวเองแล้ว < อูย...ไม่ไหวแล้ว รีบเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า เรื่องอื่นไว้ว่าทีหลัง > ด้วยข้อเท้าที่ติดกันสนิทเธอจำต้องใช้วิธีกระโดดเอา ณัฐนิชารีบกระโดดไปให้ถึงห้องน้ำให้เร็วที่สุด แต่ทุกระยะที่เธอกระโดดยิ่งทำให้น้ำในกระเพาะปัสสาวะของเธอมีแรงดันมากขึ้น เด็กสาวหยุดการกระโดดมาราธอนของเธอเอาไว้เพราะกลัวว่าหากกระโดดอีกครั้งคง ได้ฉี่ราดก่อนถึงห้องน้ำแน่ๆ ณัฐนิชายืนเหงื่อแตกเพราะต้องเหนื่อยที่ต้องกระโดดและเหนื่อยที่ต้องอั้น ปัสสาวะของเธอ "อ้าว...แน๊พ มายืนทำอะไรตรงนี้ แอบโดดเรียนอีกแล้วรึไง?" ณัฐนิชาหันไปมองเจ้าของเสียง < โว้ย! ไอ้ครูชัยจอมลามกอีกแล้วเหรอเนี่ยะ ทำไมต้องมาเจอกันตอนนี้ด้วยนะ > หัวหน้าห้องจอมโวยบ่นในใจ การพบกันครั้งก่อนทำเอาณัฐนิชาเข็ดขยาดไม่กล้าเข้าใกล้ครูชัยอีกเลย เธอต้องยอมจูบกับครูชัยเพื่อแลกเอากางเกงในของเธอคืนจากเขา ไม่แปลกเลยหากครูชัยคิดจะทำอะไรแผลงๆกับเธอในตอนนี้ "อ้าว...แล้วนั่นขาไปโดยอะไรมาล่ะ?" ครูชัยแกล้งถามไปอย่างนั้น จริงๆแล้วเป็นแผนของเขาเอง ก่อนหน้านี้เขาได้เอาเส้นด้ายพันรอบข้อเท้าตุ๊กตาณัฐนิชา ทำให้ตัวจริงของเธอต้องตกอยู่ในสภาพเช่นเดียวกัน "ไม่ต้องมายุ่งกับหนูน่า...หนูจะเข้าห้องน้ำ" ณัฐนิชารักศักดิ์ศรียิ่งกว่าอะไร รีบไล่ครูชัยไปให้พ้นๆทางของเธอ แต่เขากลับยืนนิ่งเฉยจ้องมองเด็กสาวราวกับจ้องจับผิด จนหัวหน้าห้องหนึ่งเริ่มโมโห "เอ๊ะ! ครู หนูบอกให้...อึ๊ยยยย" เด็กสาวตั้งท่าจะไล่ครูชัยแต่ปริมาณน้ำในถังที่ล้นปริ่มของเธอส่งสัญญาณ เตือนซะก่อน < โอ้ย...ทำไมซวยอย่างงี้นะเรา > ณัฐนิชาบ่นกับตัวเองอย่างหัวเสีย สถานการณ์แบบนี้มีหนทางแก้ไขให้เธอเลือกไม่มากนัก "ครูชัยขา..." น้ำเสียงเด็กสาวอ่อนลงในเชิงขอร้อง "ครูพาหนูเข้าห้องน้ำทีสิ...หนูจะ...ไม่ไหวแล้ว" คำพูดณัฐนิชาขอร้องครูชัยทำได้ดีทีเดียวสำหรับเด็กที่เคยเอาแต่สั่งคนอื่น "แล้วทำไมไม่เข้าเองล่ะ...คุณหัวหน้าห้องคนเก่ง" ครูชัยแซวเธอเล่นอย่างสนุกสนาน ตรงกันข้ามกับฝ่ายถูกแซวที่ตอนนี้หัวเราะไม่ออก "ขาหนูมันติดกัน...เดินไม่ได้ โว้ย!เดี๋ยวหนูเล่าทีหลัง...พาหนูเข้าห้องน้ำก่อนได้มั๊ย?" ณัฐนิชาแทบกลั้นไม่ไหวอยู่แล้ว ครูชัยยิ้มอย่างขำๆอุ้มณัฐนิชาขึ้น มือหนึ่งเขาสอดใต้ข้อพับหัวเข่า ส่วนอีกมือรองแผ่นหลังของเธอไว้ "ว๊าย!ครู..." ณัฐนิชาตกใจ ทำท่าจะทุบอกครูชัยแต่แรงดันน้ำในตัวทำเอาเธอไม่กล้าขยับตัว ในท่าอุ้มแบบนี้ช่วยให้อาการปวดฉี่ของเธอลดลงได้ส่วนหนึ่ง < คอยดูนะ...ถ้าฉี่เสร็จล่ะ แม่จะด่าให้หูแตกเลยเชียว > เด็กสาวจอมโวยตั้งปณิธานเอาไว้ในใจ แต่ขณะที่ณัฐนิชากำลังคิดคำด่าครูชัยเพลินๆอยู่นั้นเอง เธอก็เพิ่งสังเกตได้ว่าครูชัยไม่ได้อุ้มเธอเข้าห้องน้ำแต่กลับอุ้มไปห้องงาน ไม้ของเขา ณัฐนิชาทนนิ่งเงียบไม่ได้แล้ว "ครู...จะพาหนูไปไหน ปล่อยนะ...หนูจะเข้าห้องน้ำ" เสียงเธอออกจะดุๆแต่เบามากจนครูชัยแทบไม่ได้ยิน "ก็ครูเป็นผู้ชาย จะไปเข้าห้องน้ำหญิงได้ยังไงล่ะ?" ครูชัยให้เหตุผลที่เหมาะสมยิ่ง "แล้วแน๊พก็เป็นเด็กผู้หญิง จะให้เข้าห้องน้ำชายก็ไม่ได้ จริงมั๊ย?" พูดอีกก็ถูกอีก "แล้วครูจะพาหนูไปไหนอ่ะ?" ครูชัยไม่ตอบ ปล่อยให้เด็กสาวเห็นคำตอบด้วยตัวเอง