ของขวัญสวรรค์สาป Chapter XXX: "ปัจฉิมบท"

Episode I : Dummy Doll ครูชัยเก็บกุญแจใส่กระเป๋า หันมามอง 5 สาวก็เป็นพวกเธอยืนแบ่งกันเป็น 2 กลุ่ม ทำให้ครูชัยได้มีโอกาสพิจารณาวิภาวีและธนชพรรณที่เพิ่งมาถึงอย่างละเอียดถี่ ถ้วน วิภาวีวันนี้เธอมาในชุดเสื้อกล้ามสีขาวที่ซ้ายเสื้อกล้ามลายขาวแดงตัวเล็กๆ เอาไว้ภายใน กระโปรงของเธอเป็นกระโปรงสั้นครึ่งน่องสีเหลืองสูงกว่าเย็นฤทัยเล็กน้อย เธอผูกเปียเล็กสองอันไว้ที่ข้างหู ผมส่วนที่เหลือปล่อยยาวเอาไว้ด้านหลัง นับว่าเป็นชุดล่อตะเข้ที่ดีอีกตัวหนึ่งเลยทีเดียว ส่วนธนชพรรณเธอมาในชุดเสื้อกล้ามสีขาวที่ไซส์ใหญ่กว่าตัวเธอเล็กน้อย กางเกงเป็นกางเกงรัดรูปสีน้ำเงินเข้มสูงเลยหัวเข่า กับรองเท้าผ้าใบสีขาว วิภาวีที่ยังจับมือธนชพรรณเอาไว้ยืนอยู่ที่หลังห้องซึ่งใกล้กับประตูทางเข้า ข้างโต๊ะทำงานของเขา ส่วนอีกสามสาวหนีไปยืนเรียงชิดติดกันหน้าชั้นเรียนมองครูชัยด้วยสายตาที่คาด เดาอารมณ์ไม่ถูก "โอ้!...นี่แบ่งทีมกันเรียบร้อยเลยเหรอ...เออดี ไม่ต้องเสียเวลา" ครูชัยเอ่ยปากอย่างอารมณ์ดี "ไม่ขำเลยนะครู...ปล่อยพวกหนูเดี๋ยวนี้นะ!" ณัฐนิชายังไม่เลิกปากแข็ง แต่ครูชัยกลับไม่สนใจ เขาก้มลงเก็บกางเกงในของเย็นฤทัยที่ตกอยู่กับพื้นขึ้นมาถือไว้ "อืม...ครูอยากได้แบบนี้อีกซัก 2 ตัวจัง วิกะอิ๊บช่วยไปหามาให้ครูทีสิ" ครูชัยสั่งงานแรกให้สองผู้ช่วยสาวทำ วิภาวีกับธนชพรรณยิ้มแบบขำๆกับงานชิ้นแรกของเธอ ผิดกับณัฐนิชาและชลดาที่หน้าซีดเผือดยืนขาสั่นอยู่หน้าห้อง พวกเธอเคยโดนจับถอดกางเกงในมากันหมดแล้ว แต่ตอนนี้ต่อหน้าเพื่อนและรุ่นน้อง สองเด็กสาวอายจนหน้าแดงเมื่อรู้ว่าจะเจออะไรต่อจากนั้น "ครูชัยคะ...หนูขอร้องนะคะ ปล่อยพวกเจ๊ปลาไปเหอะค่ะ" เย็นฤทัยออกมาเป็นตัวแทนช่วยเจรจาแต่ไม่มีใครสนใจฟังเธอเลยซักคนเดียว 4 สาววิ่งวุ่นกันไปทั่วห้องเล่นไล่จับกันอุตลุด จนกระทั่งวิภาวีกับธนชพรรณเริ่มเรียนรู้ที่จะต้อนจับทีละคน ครูชัยยิ้มกับการเรียนรู้โดยไม่ต้องสอนของพวกเธอพลางมองณัฐนิชาซึ่งตอนนี้ โดนสองสาวล้อมเอาไว้ที่มุมห้องหน้าชั้นเรียน ส่วนชลดาและเย็นฤทัยหนีมากอดกันอยู่อีกฟากหนึ่ง คอยเฝ้ามองความเป็นไปของณัฐนิชาโดยที่ไม่รู้จะช่วยเธอยังไงดี "วิ!...อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ไม่งั้นชั้นฟ้องครูอุษณีย์จริงๆด้วย!" ณัฐนิชาเริ่มหาตัวช่วย "เอาสิยะ! ชั้นก็จะฟ้องครูอุษณีย์เหมือนกัน ว่าเธอกับชลดาทำอะไรกันเมื่อกี้...ฮิๆๆ" วิภาวีพูดเสร็จก็ไม่รอช้า กระโจนเข้าตะครุบตัวณัฐนิชากอดเธอเอาไว้จากด้านหลัง "เฮ้ย! ปล่อยนะ...ยัยวิบ้า!" มือของณัฐนิชาถูกรวบกอดเอาไว้ข้างลำตัว สายตาเธอมองตรงไปข้างหน้าก็เห็นธนชพรรณยืนจ้องเป้ากางเกงเธออยู่ "ธนชพรรณ...ถ้าเธอทำอะไรพี่ล่ะก็... เฮ้ย!หยุดนะ" เด็กสาวเจ้าเสน่ห์ไม่ปล่อยให้รุ่นพี่พูดมาก เธอตรงเข้าปลดซิบกางเกงรุ่นพี่ปากไวออกอย่างง่ายดาย กางเกงยีนส์ขาสั้นตกลงไปกองกับพื้นโชว์กางเกงในลายหมีพูห์ให้รุ่นน้องได้ เห็น ธนชพรรณยิ้มอย่างขำๆเมื่อเห็นรุ่นพี่เจ้าอำนาจอย่างณัฐนิชาใส่กางเกงในที่ดู เด็กกว่าเธอเสียอีก ฝ่ายณัฐนิชาก็ได้แต่อายเมื่ออ่านความคิดของธนชพรรณจากสีหน้าของเธอออก รุ่นน้องแสนซื่อจับหมีพูห์ถกลงทันทีให้ความรู้สึกเหมือนเธอกำลังเลี้ยงน้อง ยิ่งนัก วิภาวีและธนชพรรณยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อร่องเสียวหัวหน้าห้อง 6/1 ปรากฏแก่สายตาพวกเธอ ขนาดของมันเล็กไม่ต่างไปจากเด็กป.3เลย < ยัยพวกบ้าเอ้ย! คอยดูนะ...มีโอกาสเมื่อไหร่ล่ะจะเอาคืนให้น่าดูเชียว...ฮือๆๆ > ณัฐนิชาได้แต่บ่นไปอายไปที่ส่วนลับที่สุดของเธอกลายเป็นของสาธารณะให้คนใน ห้องเห็นกันโดยทั่วหน้า หลังจากหมีพูห์น้อยหลุดออกจากเท้าของเธอณัฐนิชาก็ถูกปล่อยเป็นอิสระ เธอรีบคว้ากางเกงขาสั้นที่กองอยู่มาใส่ทันทีพลางมองสองโจรสาวที่ปล้นเอา สมบัติสุดหวงของเธอไปมอบให้กับครูชัย "ครูบอกให้เอามาแต่กางเกงในนี่...ทำไมเอาน้ำเสียวของแน๊พติดมาด้วยล่ะ" ครูชัยแซวณัฐนิชาให้เธอได้อายหนักยิ่งขึ้น วิภาวีหัวเราะชอบใจใหญ่ ส่วนธนชพรรณได้แต่อมยิ้มเอาไว้ไม่หลุดขำออกมา ธนชพรรณและวิภาวีหันไปมองชลดาที่ตอนนี้รู้ตัวแล้วว่าเธอคือรายต่อไป ต่างคนต่างเดินอ้อมไปคนละทางเพื่อจะดักจับเธออีกคน แต่ด้วยความที่ชลดาเป็นคนที่มีไหวพริบดี เธอรีบยกมือขึ้นห้ามทั้งสองคน "เดี๋ยว! หยุด! ...ไม่ต้องเข้ามา เราถอดเองได้" ชลดาพูดเพราะรู้ดีว่ายังไงก็คงต้องโดนถอดแน่นอน หากเธอปล่อยให้ธนชพรรณและวิภาวีเข้ามาจับเธอถอด เธอคงมีสภาพไม่ต่างจากณัฐนิชาซึ่งตอนนี้ก้มหน้าแดงๆของเธอหนีสายตาของคน อื่นๆ < เอาน่า...ขืนยัยพวกนี้เข้ามาจับเราถอด มีหวังได้เห็นกันหมดแน่เลยว่าเรามี... > ชลดาไม่อยากจะคิดต่อเลยว่าทุกคนจะเห็นอะไรบ้าง เธอค่อยๆเอามือซุกเข้าไปในกระโปรงรูดกางเกงในสีเขียวอ่อนคอลเลคชั่นเดียวกับ ตัวสีชมพูที่ครูชัยเห็นเมื่อวันศุกร์ออกมา เงือกสาวเจ้าปัญญารีบเช็ดเมือกเสียวของเธอออกก่อนจะส่งให้กับสองสาวด้วยไม่ อยากต้องตกเป็นเหยื่อให้ครูชัยแซวเธออีกคน สีหน้าของผู้ช่วยครูชัยดูผิดหวังที่ไม่ได้เล่นสนุก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิภาวีที่แสดงสีหน้าเซ็งๆอย่างเห็นได้ชัด ครูชัยเห็นก็อดขำไม่ได้กับท่าทีของเด็กสาวแต่ละคน "ครูชัยคะ...หยุดเถอะนะคะครู รังแกเด็กนักเรียนแบบนี้ แฟนของครูชัยที่ตายไปคงไม่มีความสุขหรอกนะคะ" เย็นฤทัยเปลี่ยนแผนยกเอาเมียของครูชัยมาอ้างแทน ผลที่ได้กลับเลวร้ายยิ่งกว่าเก่า สายตาครูชัยจ้องเย็นฤทัยราวกับจะกินเลือดกินเนื้อเธอ เขากำลังมีความสุขกับนักเรียนเอ๊าะๆอยู่แท้ๆ แต่เด็กสาวเจ้าน้ำใจตัวดีกลับพูดถึงอดีตอันน่าเบื่อหน่ายขึ้นมา "อิ๊บ...เอาเชือกกับเทปนี่ไป มัดพี่น้ำฝนไว้กับเหล็กดัดข้างห้องตรงนั้น ถ้าพี่น้ำฝนหลุดออกมาหรือส่งเสียงรบกวนครูอีก น้องอิ๊บจะโดนทำโทษ เข้าใจมั๊ย!" ครูชัยกล่าวด้วยอารมณ์โมโห พลางโยนอุปกรณ์ให้ธนชพรรณจัดการต่อ < ง่า...ไหงเป็นอย่างนี้ล่ะ? > เย็นฤทัยเสียใจยิ่งนักที่พูดอะไรผิดพลาดออกไปและยิ่งรู้สึกแย่ขึ้นที่ทำให้ ครูชัยโกรธ แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เธอได้แต่ถอนหายใจไม่กล้าพูดอะไรมากด้วยกลัวว่าธนชพรรรณจะถูกทำโทษ "ขอโทษนะคะพี่น้ำฝน...ครูชัยสั่งมาอ่ะ" ธนชพรรณผู้ซื่อสัตย์ถือเชือกกับเทปกาวมายืนต่อหน้ารุ่นพี่แสนดีของเธอ "ไม่เป็นไรจ้ะ" เย็นฤทัยยิ้มตอบเจื่อนๆ สีหน้าของเธอไม่ได้คลายความวิตกกังวลลงไปเลย เด็กสาวพยายามพูดให้เบาที่สุดให้ได้ยินกันเพียงสองคน มือของเธอถูกจับตรึงไว้กับหน้าต่างซ้ายและขวา ข้อมือถูกผูกกับเหล็กดัดในระดับหัวไหล่ของเธอเอง ธนชพรรณแกะเทปกาวออกมาพอดีกับขนาดปากของเย็นฤทัยแล้วบรรจงแปะมันเข้ากับปาก ของรุ่นพี่เจ้าน้ำใจ นักเรียนสาวอีก 3 คนมองดูเย็นฤทัยถูกรุ่นน้องมัดเข้ากับหน้าต่างเช่นนั้นก็สำนึกได้ว่าไม่ควร ทำให้เขาโกรธอีก "เจ๊ปลา! มานี่ซิ" ครูชัยออกคำสั่งเสียงแข็ง ทำเอาทั้งชลดาและณัฐนิชาที่ยืนเกาะกลุ่มกันอยู่สะดุ้งตกใจ เงือกสาวเจ้าปัญญาคิดหาทางแก้สถานการณ์เสียวสยองแบบนี้ไม่ออกจริงๆ เธอเดินเข้าหาครูชัยอย่างกล้าๆกลัวๆ ทิ้งให้เพื่อนรักคอยเป็นห่วงอยู่ด้านหลัง จนกระทั่งมาหยุดยืนต่อหน้าครูชัยที่ขนาบข้างด้วยสองผู้ช่วยผู้ซื่อสัตย์ "ครูยังไม่ทันได้ถามเลย แข่งว่ายน้ำเมื่อวานเป็นไงมั่ง?" ชลดาแปลกใจที่จู่ๆครูชัยก็เปลี่ยนเรื่อง น้ำเสียงเรียบเฉยแบบปกติของครูชัยทำให้เธอคลายความกังวลลง "ก็...ชนะอ่ะค่ะ ได้เหรียญทอง" ชลดายิ้มอายๆ เพราะในใจได้แต่คิดว่าความสำเร็จของเธอครั้งนี้มาจากความช่วยเหลือของครูชัย "เหรอ...ดีใจด้วยนะ ถ้างั้นครูก็หมดประโยชน์แล้วซิ...ใช่มั๊ย?" ครูชัยเปลี่ยนอารมณ์ทำเสียงงอนๆใส่ชลดาอีก เงือสาวอยากจะตอบว่าใช่อยู่เหมือนกัน แต่การจะทำอย่างนั้นกับผู้มีพระคุณคงไม่ใช่วิสัยของชลดา "โธ่...ครูชัยอ่ะ ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย" ชลดาตอบปฏิเสธซึ่งเข้ากับแผนที่ครูชัยวางไว้ "ถ้างั้น...วันนี้จะเอายามั๊ย?" ครูชัยเปลี่ยนน้ำเสียงอีกครั้ง คราวนี้ออกไปทางเจ้าเล่ห์ ชลดาได้ยินก็ทำตาโต เธอเหลียวมองดูปฏิกิริยาของเด็กสาวอีก 4 คนในห้อง ทั้งหมดต่างก็มองเธอด้วยแววตาแห่งความสงสัย "เอ่อ...ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ คือหนู..." "ถ้าไม่เอาวันนี้ตอนนี้ ครูจะไม่ให้เจ๊ปลากินแล้วนะ ถ้าอยากจะเอาก็ไปหาคนอื่นเลย ไม่ต้องมาขอครู" ครูชัยทำเสียงดุอีกครั้ง ชลดาถึงกับจ๋อยยืนหน้าซีด "ต...ตรงนี้เลยเหรอคะ?" ชลดาถามความแน่ใจอีกครั้งก็เห็นครูชัยพยักหน้าตอบอย่างจริงจัง < ครูชัยอ่ะ...บ้าที่สุดเลย จะให้เราอมไอ้นั่นต่อหน้ายัยพวกนี้เลยเหรอเนี่ยะ > แค่เธอยอมอมท่อนเสียวของครูชัยเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองชลดาก็อายตัวเองจะ แย่อยู่แล้ว แต่นี่เธอต้องทำต่อหน้าเพื่อนรักและเด็กสาวอีก 3 คนที่พร้อมเป็นสักขีพยานแห่งความอับอายของเธอ < แต่จะไม่ทำก็ไม่ได้แฮะ ถ้าไม่ได้ยาครูชัยล่ะก็...มีหวังแย่แน่ๆเลย > ชลดาถอนหายใจครั้งสุดท้ายก่อนลงมือปลดซิบกางเกงที่กำลังตุงของครูชัยออก หลังจากที่ได้พักกับภารกิจที่เพิ่งผ่านพ้นไปได้ไม่นาน ท่อนเสียวของครูชัยก็ผงาดออกมาอวดความแข็งให้ลูกศิษย์ทั้ง 5 เห็น ทุกคนมีประสบการณ็เสียวกับมันมาแล้วจึงไม่น่าแปลกใจเลยที่จะเห็นพวกเธอจ้อง มันตาไม่กะพริบ เย็นฤทัยที่ถูกมัดและปิดปากอยู่พยายามดิ้นด้วยไม่อยากให้ครูชัยทำอะไรชลดา แต่ก็ไม่เป็นผล ณัฐนิชาที่อยากจะเปล่งเสียงด่าครูชัยก็ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว ส่วนสองสาวผู้ช่วยคนเก่งก็จ้องดุ้นเนื้อลุ้นไปกับชลดาด้วย เงือกสาวเจ้าปัญญาจับท่อนเสียวครูชัยชักขึ้นชักลงเบาๆ ความอ่อนนิ่มของมือชลดาทำเอาครูชัยเสียวสะท้านก็จริง แต่นั่นยังไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ "อมเข้าไปด้วยสิ...เดี๋ยวยาหกออกมาไม่รู้ด้วยนะ" ครูชัยแนะนำ อันที่จริงเธอไม่จำเป็นต้องกินยาในวันนี้ก็ได้ แต่เนื่องจากเป็นคำพูดของครูชัย ชลดาจำต้องทำตามนั้น ริมฝีปากช่างพูดเผยอออกกว้างส่งหัวมังกรลอดเข้าปากเธอเข้าไปอย่างไม่ รังเกียจ สามลูกศิษย์สาวยกเว้นณัฐนิชาต่างตาโตด้วยความตกใจที่เห็นชลดาทำแบบนั้น พวกเธอแม้จะมีความสัมพันธ์กับครูชัยมาหมดแล้ว แต่ครูชัยก็ไม่เคยให้พวกเธอทำอะไรแบบนี้ ต่างคนต่างสงสัยกันเป็นการใหญ่ว่ารสชาติท่อนเสียวของครูชัยนั้นเป็นเช่นไร ชลดาถึงได้กล้าอมมันเข้าไปอย่างเต็มใจเช่นนั้น ฝ่ายชลดาพอท่อนเสียวที่เธอคุ้นเคยเข้าปาก เธอก็รู้สึกได้ถึงรสชาติที่เปลี่ยนไปของมัน ท่อนเสียวครูชัยที่เพิ่งเสร็จกิจกับเย็นฤทัยทิ้งคราบเสียวของเธอเอาไว้ให้ชล ดาลิ้มลอง ให้ความรู้สึกเหมือนได้อมทั้งท่อนเสียวของครูชัยและได้เลียร่องรักของณัฐนิ ชาในเวลาเดียวกัน ชลดาจึงโลมเลียท่อนเสียวของครูชัยอย่างอร่อยลิ้น ครูชัยลูบหัวชลดาอย่างอ่อนโยนเมื่อได้รับความเสียวที่เขาปรารถนา บรรยากาศภายในช่องปากของลูกศิษย์สาวเจ้าปัญญาชวนให้ครูชัยประทับใจครั้งแล้ว ครั้งเล่า ยิ่งคราวนี้เธอยอมอมท่อนเสียวของเขาต่อหน้าเพื่อนและรุ่นน้องแบบนี้ ครูชัยยิ่งรู้สึกชอบใจมากยิ่งขึ้น "โอ....เจ๊ปลา ยอดมากเลย...อย่างนี้ได้ยาเยอะแน่ๆ...อา" ครูชัยที่กำลังเสียวได้ที่ มือของเขาที่ยังว่างอยู่ก็โอบเอวเด็กสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ เลื่อนขึ้นไปคลำทรวงอกผู้ช่วยคนเก่งทั้งสองอย่างไม่เกรงใจเจ้าของ แรงบีบของครูชัยฟ้องธนชพรรณและวิภาวีว่าเขารู้สึกดีกับชลดาแค่ไหน สองเด็กสาวรู้อย่างนั้นก็ยิ่งอยากลองทำบ้าง "ครูชัยคะ...เดี๋ยวเสร็จกับชลดาแล้ว ให้หนูทำแบบนี้มั่งนะคะ" วิภาวีออดอ้อนครูชัยเป็นการใหญ่ ฝ่ายธนชพรรณก็ได้แต่หน้างอเพราะขอไม่ทัน ครูชัยไม่ทันได้ตอบตกลงกับวิภาวี เขาก็จำต้องเพ่งสมาธิไปกับสิ่งที่กำลังจะออกมา "โอ...เจ๊ปลา ยาจะมาแล้ว...อา...ได้เวลากินยาแล้ว" ครูชัยจับต้นคอของชลดาเอาไว้พลางอัดท่อนเสียวสู้ปากของเธอเต็มกำลัง อสุจิจำนวนล้านๆตัววิ่งกรูเข้าสู่ปากเงือกสาวพุ่งกระแทกลำคอเธออย่างแรง "อย่าเพิ่งกลืนลงไปนะ...เจ๊ปลา...อา..." ครูชัยออกคำสั่งเพิ่มชวนให้ชลดาหงุดหงิดใจ รสยาที่ทั้งขมทั้งฝาดไม่มีเด็กคนไหนอยากอมเอาไว้นานๆ กลับถูกบังคับให้ต้องอมเอาไว้แต่ชลดาก็เชื่อฟังเขาแต่โดยดี ปล่อยให้ครูชัยฉีดยาใส่ปากเธอหยดแล้วหยดเล่า หลักจากอัดน้ำเสียวระลอกสุดท้ายใส่ปากเงือกสาวเจ้าเสน่ห์เรียบร้อย ครูชัยก็ดึงตัวเธอขึ้นมาดูผลงาน "ไหน...อ้าปากซิ" ครูชัยสั่งชลดา เด็กสาวทำหน้ากร่อยๆก่อนจะเผยอปากของเธอออกช้าๆด้วยกลัวว่ายาที่อัดแน่นเต็ม ปากเธอจะหกซะก่อน "กว้างๆหน่อย..." ครูชัยทำเสียงดุ ชลดาไม่มีทางเลือกเธออ้าปากออกกว้างมากขึ้น โชว์ให้ทั้งครูชัยและสองสาวผู้ช่วยเห็นยาในปากของเธอ ชลดาจำต้องใช้ลิ้นกักน้ำเสียวเอาไว้ไม่ให้หลุดลงคอไปในจังหวะที่เธอกลืน น้ำลาย น้ำเสียวสีขาวขุ่นเอ่อล้นในปากของชลดาชวนให้เด็กสาวสงสัยถึงรสชาติของมัน "นี่!ครูชัย...จะทำบ้าๆกับเพื่อนหนูไปถึงไหน ปล่อยพวกเราไปได้แล้ว!" ณัฐนิชาในที่สุดก็ทนไม่ไหว ระเบิดอารมณ์โกรธขึ้นมาเมื่อเห็นครูชัยทำกับเพื่อนของเธอเป็นเหมือนของเล่น ของเขา ครูชัยเหลียวมามองณัฐนิชาด้วยสายตาที่แหลมคมประหนึ่งเหยี่ยวจ้องเหยื่อ "อมเอาไว้ก่อน...ห้ามกลืนนะเจ๊ปลา ถ้ากลืนเข้าไปล่ะก็ ครูจะจับฉีดยาทางอื่น!" ครูชัยขู่กำชับกับชลดาแล้วก็หันไปสั่งสองผู้ช่วย "ไปจับแน๊พมาซิ...พูดมากอย่างนี้ต้องจับป้อนยาซะหน่อยแล้ว" ณัฐนิชาได้ยินก็ต้องตกใจใหญ่ เธอแทบจะนึกภาพออกเลยว่าครูชัยคิดจะป้อนยาเธอด้วยวิธีการแบบไหน ณัฐนิชาวิ่งหนีสองสาวสุดชีวิตยิ่งกว่าตอนที่ถูกจับถอดกางเกงในเสียอีก แต่แล้วในที่สุดเธอก็ถูกต้อนเข้ามุมและถูกจับในที่สุด วิภาวีล๊อคแขนขวา ธนชพรรณจับแขนซ้าย ณัฐนิชาที่หมดสิ้นอิสรภาพถูกนำตัวมายืนต่อหน้าครูชัยและชลดา "เจ๊ปลา...ป้อนยาให้แน๊พกินซิ" ครูชัยสั่งเหมือนเขาเป็นหมอ ชลดาเป็นนางพยาบาล เงือกสาวกะจะหันมาพูดอะไรซักอย่างแต่ตอนนี้น้ำท่วมปากเธออยู่ เธอจึงได้แต่จ้องหน้าครูชัยเพื่อขอคะแนนสงสาร "เร็วๆ!" ครูชัยเร่งเร้าชลดาทำให้เธอต้องหันกลับไปจ้องหน้าณัฐนิชาแทน สายตาของเธอก็ขอความเห็นใจจากเพื่อนรักเหมือนกัน รสชาติน้ำเสียวในปากยิ่งนานยิ่งรู้สึกคลื่นไส้ "เจ๊ปลา...อย่าทำอะไรบ้าๆนะ เจ๊ปลา! อยะ...อุ๊บ!" ชลดาประกบจูบณัฐนิชาพยายามป้อนยาใส่ปากเพื่อนรัก ฝ่ายณัฐนิชาเองก็ดิ้นสุดกำลังที่จะหนีรสชาติยาของครูชัยเหมือนกัน "อย่าทำยาหกนะ...ถ้าทำหกล่ะก็ ครูจะทำโทษเจ๊ปลา" ครูชัยขู่เสริม < ปัดโธ่!...อย่าดิ้นสิแน๊พ เดี๋ยวยาหกหมด! > ชลดาเอามือล๊อคหน้าของเพื่อนรักไม่ให้หนีเธอ < โอ้ย! ยัยเจ๊ปลาบ้า...อยากกินก็กินไปคนเดียวสิยะ ไม่อาวววว > ต่างคนต่างต่อสู้กันสุดฤทธิ์ ชวนให้ทั้งครูชัยและลูกศิษย์ผู้เห็นเหตุการณ์ยืนลุ้นผลแพ้ชนะของทั้งคู่กัน อย่างตื่นเต้น < หนอยแน่...คิดจะสู้เหรอ! > เงือกสาวเจ้าปัญญางัดไม้เด็ดออกมา เธอเลื่อนมือลงล้วงเข้าไปในกางเกงขาสั้นของณัฐนิชาคว้าเอาหอยป.3 มากำไว้กับมือ < เฮ้ย!ยัยเจ๊ปลาบ้า...ขี้โกงนี่นา...อู๊ยยยย > ความเสียวที่จู่ๆแล่นเข้ามาทำให้ณัฐนิชาเผลออ้าปากเป็นช่องเล็กๆอยู่ครู่ หนึ่ง น้ำเสียวที่รออยู่ไหลเข้าปากเธอมา 2-3 หยด พอรู้สึกตัวได้หัวหน้าคนเก่งก็รีบเม้มปากปิดสนิทตามเดิม น้ำเสียวรสพิลึกที่หลุดเข้ามาในปากเธอไม่มีทางเลือกจำต้องกลืนลงไปเพราะไม่ อยากอมเอาไว้นาน รสชาติของมันยิ่งสร้างความหวาดกลัวให้ณัฐนิชาเมื่อคิดว่าหากมันเข้ามาในปาก เธอทั้งหมดแล้วจะรู้สึกอย่างไร < ดูซิจะทนได้ซักแค่ไหนกัน... > ชลดาเริ่มเห็นความได้เปรียบ มือของเธอที่ยึดพื้นที่หน้าปากถ้ำของณัฐนิชาได้แล้วระดมถูไถติ่งเสียวเพื่อน รักแบบไม่กลัวถลอกปอกเปิก < โอ้ยยยยย! ยายยยเจ๊ปลาาาาา...อ๊าาาา > ความอดทนของณัฐนิชาถึงขีดสุดกระแสแห่งความเสียวที่ชลดาสร้างขึ้นเป็นเหมือน สวิตช์เปิดประตูเมือง ปากของณัฐนิชาอ้าออกกว้าง กว่าที่เธอจะทันรู้ตัวน้ำเสียวที่คั่งค้างในปากของเพื่อนรักก็ไหลเข้าปากเธอ จนหมดเกลี้ยง < อี้!....แหวะ น้ำบ้าอะไรเนี่ยะ รสชาติอุบาทว์ที่สุดเลย > ณัฐนิชาไม่รอให้ใครสั่ง เธอรีบกลืนทั้งน้ำเสียวทั้งน้ำลายในปากของเธอลงคอไปจนหมดภายในอึกเดียวท่าม กลางสักขีพยานที่ยืนมองอยู่รอบข้าง ชลดาเห็นว่าภารกิจของเธอเสร็จสิ้นแล้วก็ถอนปากออกจากเพื่อนรัก ถอยไปนั่งพักเหนื่อยกับการต่อสู้ระยะสั้นของเธอกับณัฐนิชา ฝ่ายธนชพรรณและวิภาวีก็ปล่อยแขนของณัฐนิชาให้เธอเป็นอิสระ แล้วก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของครูชัยต่อ "เยี่ยมมาก...คนเก่ง" ครูชัยหอมแก้มให้รางวัลวิภาวีและธนชพรรณคนละ 2 ทีสลับกัน ชวนให้พวกเธอยิ้มไม่หุบ ฝ่ายชลดาและณัฐนิชาที่นั่งพักอยู่เห็นเข้าก็ได้แต่นึกในใจ < ไอ้ครูชัยโรคจิต! > แต่ที่ห่างออกไป เย็นฤทัยที่ถูกทิ้งให้ยืนอยู่ริมหน้าต่างคนเดียว ตอนนี้ร้องไห้น้ำตาซึม เธอพยายามทำทุกวิถีทางให้ครูชัยที่เธอรักเป็นคนดี แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเลย ซ้ำร้ายเขายิ่งแสดงออกถึงความวิตถารมากขึ้นทุกทีๆ เด็กสาวเจ้าน้ำใจรู้สึกผิดยิ่งนักที่ไม่อาจหยุดครูชัยให้เลิกทำสิ่งผิดๆได้ ไม่อาจแม้แต่จะช่วยเพื่อนหรือรุ่นน้องให้รอดพ้นเงื้อมมือเขาได้ < ฮือๆๆ ทำไมเราถึงทำอะไรไม่ได้เลยนะ ขืนปล่อยให้ครูชัยเป็นแบบนี้ต่อไปล่ะก็ ซักวันคงต้องถูกจับแน่ๆเลย > เด็กสาวมัวแต่กังวลกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง "ครูคะ...พี่น้ำฝนเค้า..." ธนชพรรณเป็นคนเห็นความผิดปกติของเย็นฤทัยก่อน ครูชัยเห็นเข้าก็ตรงเข้าไปดูอาการ "เป็นอะไรไปล่ะเรา..." ครูชัยเอ่ยถามทั้งๆที่รู้ว่าเธอตอบเขาไม่ได้ "อืม...ไหนดูซิ" ครูชัยทำตัวเป็นหมออีกครั้ง คราวนี้เขาเปิดกระโปรงจีบรอบของเธอขึ้นไปเหน็บไว้กับเอว อวดร่องเสียวเจ้าน้ำใจให้ทุกคนในห้องได้เห็น ภาพชลดาที่โลมเลียท่อนเสียวครูชัยเมื่อครู่ชวนให้เย็นฤทัยเสียวอย่างช่วยไม่ ได้ น้ำเสียวของเธอหลั่งออกมาเป็นหลักฐานความเสียวซ่าน "อ๋อ...ครูรู้แล้ว น้ำฝนเสียใจที่ครูทิ้งเอาไว้ให้อยู่คนเดียวใช่มั๊ย?" ครูชัยสรุปอาการเย็นฤทัยเอาเองโดยไม่สนใจเลยว่าเธอส่ายหัวปฏิเสธเขายังไง "อืม...อิ๊บกับเจ๊ปลา มานี่ซิ" ครูชัยเรียกสองสาวมาหา ชลดามาหาครูชัยด้วยสีหน้าเซ็งๆ "ช่วยทำให้น้ำฝนหยุดร้องทีสิ...ถ้าครูเสร็จธุระแล้วน้ำฝนยังไม่หยุดร้อง พวกเธอจะโดนทำโทษนะ" ครูชัยหางานใหม่ให้สองสาวทำ แม้ชลดาจะไม่เต็มใจเท่าไหร่ แต่ก็จำต้องปฏิบัติแต่โดยดี ธนชพรรณและชลดามายืนอยู่ตรงหน้าเย็นฤทัยที่ยังร้องไห้ไม่หยุดอยู่ "เอาไงดีคะพี่" ธนชพรรณหันมาถามความเห็นชลดา สองสาวต่างใช้ความคิดเป็นการใหญ่ หันมาทางอีกสองสาวที่เหลือ ณัฐนิชากำลังวิ่งหนีวิภาวีโดนมีครูชัยคอยไล่ต้อนอยู่ "อย่าเข้ามานะครู ไม่งั้นหนูชกจริงๆด้วย!" ณัฐนิชาไม่รู้จะขู่ครูชัยด้วยอะไรแล้ว ครูชัยไม่สนใจคำขู่ของเด็กสาว ตรงเข้าคว้าข้อมือทั้งสองอย่างง่ายดายไม่ปล่อยให้เธอได้ทำตามที่ขู่ไว้ จากนั้นก็จับแขนเธอไขว้เข้าหากันทำให้หลังของเธอพิงกับหน้าท้องครูชัยพอดี ณัฐนิชามองตรงไปข้างหน้า คราวนี้เจอสายตาทะลึ่งๆของวิภาวีที่จ้องเธออยู่ "จัดการเลยวิ" ครูชัยสั่งเพียงสั้นๆวิภาวีก็เข้าใจ เธอตรงเข้าถอดกางเกงขาสั้นของณัฐนิชาออกวางกองไว้กับพื้นโดยที่เจ้าตัวขัด ขืนอะไรไม่ได้เลย ร่องเพศเปื้อนน้ำเสียวอันน้อยๆอวดโฉมให้วิภาวีเห็นแบบถนัดตา ครูชัยอุ้มหัวหน้าคนเก่งขึ้นไปนั่งกับเขาบนโต๊ะที่ณัฐนิชากับชลดาใช้ทำงาน ไม้ ขาของเธอถูกจับให้คร่อมขาครูชัยเอาไว้ ทำให้ร่องเสียวของเธอจำต้องบานออกอวดพัฒนาการของเธอให้เห็นเด่นชัดขึ้น "ถ้าเลียสะอาดเดี๋ยวครูให้รางวัล" ครูชัยเปลี่ยนจากการขู่มาเป็นให้รางวัลแทน วิภาวีจ้องร่องเสียวที่ไม่ลิ้มลองมาก่อนเปรียบเทียบกับข้อเสนอของครูชัยไม่ นานนักเธอก็ตัดสินใจได้ "วิ...อย่านะ ขอร้องล่ะ" ณัฐนิชาหันมาใช้คำขอร้องแทน แม้เธอจะเคยถูกชลดาเลียมาแล้ว แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะยอมให้ใครต่อใครมาเลียของรักของเธอได้ง่ายๆ < อ๊า...ยัยบ้า บอกว่าอย่า! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไง...อ๊อยยย! > ณัฐนิชาได้แต่ด่าวิภาวีในใจเมื่อเพื่อนร่วมชั้นจอมแก่นเริ่มทำความสะอาดร่อง เสียวของเธอด้วยลิ้น หัวหน้าห้องคนเก่งพยายามจะหนีบขาเข้าหากันแต่ก็ถูกวิภาวีจับถ่างออกโดยไม่สน ความรู้สึกของเธอเลย สัมผัสของลิ้นวิภาวีแตกต่างจากชลดาเล็กน้อย เพื่อนรักที่สนิทกันมานานให้สัมผัสแห่งความเป็นมิตร แตกต่างจากวิภาวีที่เอาแต่แหย่ติ่งเสียวของเธอให้สั่นไหวไปมาโดยไม่สนว่าเธอ จะรู้สึกอย่างไร จนความเสียวซ่านที่ก่อตัวขึ้นเริ่มออกฤทธิ์ ณัฐนิชาบิดตัวหงิกงอไปมาทุรนทุรายกับความเสียวที่เธอจำต้องแบกรับเอาไว้ "อาาาา...ครูชัย...ครูชัยขา...บะ..บอกให้วิหยุด...ที อ๊อยยย!" เด็กสาวเริ่มปากกล้าไม่ออก เธอพยายามทุกวิถีทางเพื่อหยุดเกมกามพิศดารของทั้งสองคนแต่ไม่มีประโยชน์เลย ทั้งครูชัยและวิภาวีต่างก็กำลังสนุกกับการได้เห็นเธอพ่ายแพ้ต่ออารมณ์อยาก ของตัวเอง "ณัฐนิชาอ่ะ...เล่นปล่อยน้ำออกมาเรื่อยๆอย่างงี้แล้วเมื่อไหร่จะสะอาดซักที ล่ะ?" น้ำเสียงวิภาวีเหมือนบ่นแต่รอยยิ้มบนใบหน้าชวนให้คิดไปอีกแบบ รสชาติน้ำเสียวของณัฐนิชาชวนให้เด็กสาวจอมแก่นชิมเล่นอย่างอร่อยลิ้น ทั้งๆที่เธอไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนแต่รสชาติของหัวหน้าห้องหนึ่งบวกกับ อาการเสียวที่เด็กสาวแสดงออก ล้วนแล้วแต่เชิญชวนให้วิภาวีสนุกกับบทรักพิศดารนี้ยิ่งขึ้น ความสุขจากการได้ขึ้นสวรรค์เวียนวนมาหาหัวหน้าห้องคนเก่งครั้งแล้วครั้งเล่า จนเธอหมดแรงจะต้านทานความเสียวที่ได้รับ ครูชัยเห็นดังนั้นก็ปล่อยมือที่จับณัฐนิชาออก ปล่อยให้ทั้งสองสาวหาความสุขใส่กันได้ตามชอบใจ "เฮ้อ...ทำทุกวิถีทางแล้วนะเนี่ยะ ยังไม่ยอมหยุดร้องซักที เอาแต่ส่ายหน้าๆ อย่างเดียวเลย" ชลดาเริ่มเซ็งกับเย็นฤทัยที่เอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุด แม้เธอจะพูดด้วยดีๆ ทั้งขู่ ทั้งปลอบ ทั้งขอร้อง แต่เด็กสาวเจ้าน้ำใจก็ยังเสียใจไม่เลิก ชลดาถอยมาตั้งหลักใช้ความคิดเปลี่ยนให้ธนชพรรณเข้าไปลองบ้าง เงือกสาวเจ้าปัญญาหันไปมองทางด้านครูชัยให้แน่ใจว่าธุระของเขายังไม่เสร็จ แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นณัฐนิชาเพื่อนรักกำลังโดนวิภาวีเลียร่อง เสียวอยู่ สีหน้าของเพื่อนรักดูมีความสุขกับมันเหลือเกิน < โธ่เอ้ย!แน๊พ ทำเป็นท่ามาก จริงๆแล้วก็ชอบเหมือนกันนี่นา > ได้เห็นวิภาวีเลียณัฐนิชาที่เธอลิ้มลองมาแล้วชลดาเองก็รู้สึกอยากชิมขึ้นมา อีก ทันใดนั้นชลดาก็นึกอะไรดีๆขึ้นมาได้ราวกับนิวตันที่ถูกแอปเปิ้ลหล่นใส่หัว ชลดายิ้มแก้มแทบปริพลางหันกลับมามองเย็นฤทัยที่กำลังลังถูกธนชพรรณเกลี้ย กล่อมให้หยุดร้องอยู่ "ไม่เป็นไรธนชพรรณ...เดี๋ยวพี่จัดการเอง" ชลดายืนเท้าเอวต่อหน้าเย็นฤทัย สายตาเธอไม่ได้มองหน้าเด็กสาวเจ้าน้ำใจแต่เหลือบมองลงไปที่ร่องเสียวของเธอ แทน "โทษทีนะ...น้ำฝน ถ้าเธอไม่ยอมหยุดร้องไห้ล่ะก็ พวกชั้นซวยแน่ๆ ชั้นจำเป็นต้องใช้วิธีนี้จริงๆ" ชลดาอ้างเหตุผลรองแทนเหตุผลหลักในสิ่งที่เธอคิดจะทำต่อไป เงือกสาวเจ้าเสน่ห์นั่งคุกเข่ากับพื้นให้ร่องเสียวเจ้าน้ำใจอยู่ในระดับสาย ตาของเธอพอดี ฝ่ายเย็นฤทัยพอเห็นชลดาเปลี่ยนท่าทีเช่นนั้นก็เริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย เธอส่ายหน้าปฏิเสธวิธีการของชลดาเป็นการใหญ่ แต่ดูเหมือนจะสายเกินไป ใบหน้าคล้ำแดดของชลดาเลื่อนเข้าหาร่องเสียวมิตรภาพที่ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนเธอ ลิ้นสีชมพูอ่อนยื่นออกมาสัมผัสที่ฝีเย็บร่องเสียวด้านล่างแล้วลากขึ้นช้าๆ กวาดเอาน้ำเสียวที่เริ่มจะแห้งของเธอเข้าปากไปชิม รสน้ำเสียวที่แตกต่างจากณัฐนิชาชวนให้ชลดาตื่นเต้นกับมันอย่างไม่รู้ตัว จากที่ใช้แค่ลิ้นชลดาประกบปากของเธองับอวัยวะสุดหวงของเย็นฤทัยเอาไว้เต็มๆ อัน พยายามที่จะดูเอาน้ำเสียวรสนุ่มเข้าปากเธอให้ได้มากที่สุด มือที่ยังว่างอยู่เธอใช้มันลูบไล้ขาอ่อนเรียวงามสร้างความกระสันให้เด็กสาว เจ้าน้ำใจอีกทางหนึ่ง แต่เมื่อดูดไปซักพักรสชาติที่คุ้นเคยก็ทำให้ชลดานึกออกว่าครูชัยเพิ่งเสพ เสียวกับเย็นฤทัยไปหยกๆ เพราะรสยาที่คุ้นเคยเริ่มรู้สึกได้ภายในปากเธอ ชลดาดีใจราวกับเจอขุมทรัพย์ รีบลงลิ้นทั้งฉกทั้งดูดจนน้ำเสียวครูชัยที่อุตส่าห์อัดใส่ร่องเสียวเย็นฤทัย ค่อยๆย้อนออกมาหาชลดาเรื่อยๆ เมื่อโดนเล่นงานอย่างหนักเช่นนี้เย็นฤทัยถึงกับเสียวจนตัวแอ่น สัมผัสลิ้นของชลดาแม้จะไม่รุนแรงเท่าครั้งแรกที่ครูชัยทำกับเธอ แต่ก็เสียวมากพอที่จะทำให้เธอลืมความผิดพลาดที่เธอคิดว่าตัวเองก่อขึ้น < อา...อา...อูยยย เสียวจังเลยยย > เสียงดูดอย่างเอาเป็นเอาตายของชลดาทำเอาธนชพรรณที่ยืนมองอยู่ข้างๆพลอยเสียว ไปด้วย ฝ่ายเย็นฤทัยที่ตอนนี้เลิกร้องไห้ไปแล้ว เธอกำลังเสียวได้ที่และกำลังจะถึงฝั่งฝัน เธอก้มลงมองเด็กสาวเจ้าปัญญาที่เข้าใจถึงความรู้สึกแสนเสียวซ่านของเธอเอง แล้วรู้สึกสับสนยิ่ง ใจหนึ่งก็อยากให้ความเสียวซ่านที่ไม่เสร็จสิ้นนี้สำเร็จไป แต่อีกใจก็ไม่อยากให้เพื่อนสาวห้องหนึ่งถลำลึกทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องแบบนี้ แต่ไม่ว่าเธอจะคิดเช่นไรก็ตาม เย็นฤทัยก็ได้แต่ตกเป็นอาหารว่างให้ชลดาลิ้มลองโดยที่เธอไม่มีสิทธิ์ปริปาก บ่นได้ และแล้วในที่สุดเด็กสาวเจ้าน้ำใจก็ถึงสวรรค์ไปอย่างเงียบๆ สะโพกเธอแอ่นสู้ลิ้นของเงือกสาวอย่างลืมตัวไปหลายครั้งทีเดียว จากนั้นก็หมดแรงที่จะยืนต่อ ทันกับจังหวะที่ครูชัยเห็นพอดี เขาค่อยๆปลดพันธนาการของเธอออกช้าๆ พยุงเด็กสาวที่หมดแรงจะช่วยใครๆได้ให้ลงไปนั่งพักกับพื้นห้อง ชลดาที่ยังสนุกกับรสเสียวเพื่อนต่างห้องไม่หาย พอเย็นฤทัยถูกพาไปพักผ่อนแล้ว เธอก็หันเหความสนใจมาที่ธนชพรรณที่ยังว่างอยู่แทน ฝ่ายรุ่นน้องเจ้าเสน่ห์ก็เหมือนจะรู้ทันชลดาโดยแสดงออกทางรอยยิ้มที่มุมปาก ของเธอ ชลดาจูงรุ่นน้องแสนซื่อไปเล่นเสียวกันอีกฟากหนึ่งของห้อง ทิ้งคู่ของเพื่อนรักอย่างณัฐนิชาและคู่ของครูชัยกับเย็นฤทัยไปอย่างไม่ใยดี ทางฝ่ายคู่ของณัฐนิชาและวิภาวี เด็กสาวทั้งสองถูกอารมณ์ใคร่ครอบงำอย่างถอนตัวไม่ขึ้น มือของเด็กสาวก้าวก่ายไปล้วงจับเรือนร่างของอีกฝ่ายแบบไม่ต้องขออนุญาต ตำแหน่งที่จับนั้นก็ล้วนแต่ซ่านความเสียวซ่านให้คู่ของเธอชนิดที่ไม่มีใคร ยอมใคร ริมฝีปากประกบกัน ทั้งสองสาวแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม มือหนึ่งลูบไล้ร่างกายเพื่อนสาว อีกมือสอดใส่อวัยวะสุดหวง เสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านของพวกเธอดังอื้ออึงราวกับจะแข่งขันกัน ต่างคนต่างผลัดกันขึ้นสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะมีใคร ยอมหยุดพัก คู่ของธนชพรรณ พอหาที่เหมาะๆได้แล้ว ชลดาก็เริ่มแสดงความเป็นรุ่นพี่สั่งธนชพรรณให้ถอดกางเกงออกทันที แต่แแทนที่เด็กสาวรุ่นน้องจะขัดขืน เธอกลับค่อยๆถอดกางเกงขาสั้นของเธอออกอย่างว่าง่าย ใบหน้าของเธอดูเอียงอายอยู่เหมือนกัน แต่เหนือกว่านั้นในใจแฝงไปด้วยความต้องการบางอย่างซึ่งเด็กสาวเจ้าปัญญาเอง ก็ดูออก รุ่นน้องเจ้าเสน่ห์ถูกจับลงนั่งกับเก้าอี้ทำงานของครูชัย ขาของเธอถูกจับแยกออกจากกันไปวางไว้บนที่วางแขนทั้งสองข้าง ไม่ต่างจากทุกครั้งที่ครูชัยทำกับเธอ ร่องเสียวอ่อนวัยคลี่บานออกอวดโฉมให้นักชิมรุ่นเยาว์น้ำลายสอ ชลดาไม่รอสัญญานจากใครลงมือซุกไซร้ซอกเสียวรุ่นน้องทันที รสชาติร่องเสียวที่เพิ่งฉี่ไปหมาดๆของธนชพรรณช่างถูกใจชลดายิ่งนัก เธอละเลงลิ้นรัวใส่รุ่นน้องแบบไม่ยั้ง หวังจะสอนเด็กสาวให้รู้ซึ้งถึงความชำนาญในการใช้ลิ้นของเธอ ฝ่ายธนชพรรณ็ได้แต่ตอบโต้รุ่นพี่เจ้าปัญญาด้วยรสชาติของน้ำเสียวที่ปนมากับ กลิ่นสาบปัสสาวะ เด็กสาวได้แต่นอนรอให้ชลดาส่งเธอขึ้นสวรรค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ครูชัยมองบรรยากาศรอบห้อง เห็นลูกศิษย์ที่น่ารักทั้งสี่นัวเนียกันอย่างได้อารมณ์ เขาจึงหันมามองเย็นฤทัยที่เหลืออยู่คนเดียวและกำลังนั่งพักเอาแรงอย่าง เหนื่อยอ่อน แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ทำอะไร ก็ปรากฏกลุ่มควันสีขาวแบบที่เขาคุ้นเคยปรากฏขึ้นโดยรอบและลอยไปรวมตัวกัน อยู่เบื้องหน้าเขา จนในที่สุดกลุ่มควันนั้นก็รวมกันเป็นร่างของชายผู้มีพระคุณของครูชัย "ไง...ข้ามารบกวนอะไรเจ้ารึเปล่า?" เทวดาเล่ยเอ่ยถามด้วยสำเนียงง่วงๆ ครูชัยตกใจมาก เขามองไปรอบๆก็เห็นนักเรียนของเขาตัวแข็งไปหมด แม้แต่ใบไม้สักใบบนต้นไม้ข้างห้องก็ไม่กระดิก ราวกับว่าเวลาถูกหยุดอยู่กับที่ มีเพียงเขาและเทวดาเล่ยเท่านั้นที่อยู่นอกเหนืออำนาจนั้น "คุณมีธุระอะไรกับผม?" ครูชัยเอ่ยถาม "คือ...ข้ามีความจำเป็นต้องใช้ เอ่อ...ตุ๊กตาที่ข้าเคยให้เจ้าไว้น่ะ" เทวดาเล่ยชี้แจงรายละเอียดให้ฟังอย่างคร่าวๆ "มีปีศาจที่มีอำนาจมากกำลังอาละวาด ข้าจำเป็นต้องใช้มันจัดการเจ้าปีศาจนั่น" เทวดาขี้เซาวาดมือเป็นวงกลม พอครบ 3 รอบตุ๊กตาผ้าขาวซีดของครูชัยก็กลับไปสู่มือของเทวดาเล่ย "เอาล่ะ...ข้ามีเวลาไม่มากแล้ว เสียใจสำหรับเมียของเจ้าจริงๆ แต่ข้าช่วยเจ้าได้เท่านี้แหละ" เทวดาเล่ยสั่งลาจากนั้นก็หายตัวไปพร้อมกับกลุ่มควัน เวลาเริ่มเดินอีกครั้ง ลูกศิษย์สาวทั้ง 4 ยังคงวุ่นอยู่กับคู่ของตนราวกับว่าไม่ได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับครูชัย เลย เขาคิดหนัก < ไอ้เทวดาบ้าเอ้ย! จะให้ทั้งทีมาเอาคืนทำไมฟะ! > ครูชัยบ่นในใจอย่างหงุดหงิด ของสำคัญที่ทำให้เขาได้ฟันเด็กนักเรียนวัยแรกรุ่นได้ตามชอบใจ บัดนี้ไม่ได้อยู่กับเขาอีกต่อไปแล้ว ภาพอดีตระหว่างที่เขาได้รับตุ๊กตามาจากเทวดาเล่ยย้อนกลับเข้ามาในหัวครูชัย ทำให้เขายืนนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ จนกระทั่งเย็นฤทัยที่เริ่มหายเหนื่อยแล้วเงยหน้ามาเห็นพอดี "ครูชัยคะ...เป็นอะไรไป ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะคะ?" สีหน้าของครูชัยมองดูเหมือนสับสนระหว่างเสียวซ่านกับเสียดายปะปนกันจนเด็ก สาวอดสงสัยไม่ได้ ครูชัยได้ยินเสียงเรียกให้กลับมาสู่สถานการณ์ปัจจุบัน เขามองลูกศิษย์สาวที่อยู่ตรงหน้าแล้วก็เริ่มยิ้มออก < เฮ้อ!...เอาน่า ยังไงๆเราก็ได้เมียมาใหม่ๆตั้ง 5 คนแล้วนี่ > รอยยิ้มครูชัยเริ่มเปลี่ยนไปให้ดูเจ้าเล่ห์มากยิ่งขึ้น "อุ่ย! ครูชัย...แหะๆๆ ไม่เอานะคะครู ว๊าย!" ครูชัยตะครุบตัวเด็กสาวเอาไว้จนแน่น สัมผัสอันอ่อนนุ่มของวัยแรกสาวชวนให้ครูชัยระลึกถึงความโชคดีของเขาที่ได้ ของขวัญจากสวรรค์ชิ้นนี้มา ก้มลงระดมหอมแก้มเธอเป็นการใหญ่ สำหรับครูชัยแล้วความโชคดีที่แท้จริงของเขาไม่ได้อยู่ที่การได้ตุ๊กตาวิเศษ มาใช้ หากแต่อยู่ที่การได้ลูกศิษย์สาวผู้น่ารัก 5 คน 5 สไตล์มาเป็นเมียอย่างลับๆของเขา แถมท่าทางพวกเธอจะรักใคร่สนิทสนมกันมากซะด้วย คิดได้ดังนั้นท่อนเสียวของครูชัยก็ผงาดขึ้นมาสำแดงเดชอีกครั้งทำเอาเย็นฤทัย ถึงกับตาลุกวาว ครูชัยไม่รอช้าก้มลงสานต่อภารกิจของเขาให้เสร็จสิ้นก่อนที่เด็กสาวอีก 4 คนจะหันมาเห็นแล้วพาลอิจฉาเด็กสาวเจ้าน้ำใจอีก... ผมมีอยู่เท่านี้ครับ