ของขวัญสวรรค์สาป Chapter XXII : "เลิฟสตรอเบอรี่

Episode I : Dummy Doll "แน๊พ...คาบ 4 หายไปไหนมาอ่ะ? ครูจอยถามหาใหญ่เลย" ชลดาถามเพื่อนซี้ระหว่างรับประทานอาหารร่วมกัน "ก็ไม่มีอะไร พอดีท้องเสียน่ะ" ณัฐนิชาใช้ข้ออ้างเดิมๆตอบคู่หูไป "เดี๋ยวนี้ท้องเสียบ่อยนะ ไม่สบายรึเปล่า?" ชลดาถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย "ไม่เป็นไรหรอก...เราสบายดี ว่าแต่ปลาเหอะ เมื่อเช้าทำไมมาเข้าห้องสายจัง?" ณัฐนิชาเปลี่ยนเป็นฝ่ายถามบ้างเพราะไม่อยากให้เพื่อนซี้จับพิรุธได้ "อ๋อ...เอ่อ ก็เราซ้อมว่ายน้ำอยู่ไง ศุกร์นี้จะแข่งแล้ว ช่วงนี้เลยซ้อมนานหน่อย" ชลดาให้เหตุผล "แต่เราเห็นทอมมาที่ห้องตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งแล้วนะ ไม่ได้ออกมาพร้อมกันหรอกเหรอ?" ณัฐนิชายังอดสงสัยไม่ได้ แต่พอชื่อของธงธวัชนักกีฬาว่ายน้ำต่างห้องเข้าหูชลดาเท่านั้น เธอก็เริ่มออกอาการหงุดหงิดทันที "เชอะ...อย่าไปพูดถึงอีตาบ้านั่นเลย" สีหน้าของชลดาชี้ชัดว่าเธอซ่อนอะไรไว้ในใจ "ทำไมอ่ะ...ทะเลาะกันเหรอ? ทุกทีเราเห็นปลาออกจะชอบเค้านี่นา" ณัฐนิชาตื้อถามไม่เลิกรา "ก็...ตอนนี้ไม่ชอบแล้วนี่ ไม่ใช่แค่ไม่ชอบธรรมดาด้วย แต่เกลียดเลย...เข้าใจมั๊ย เกลียดดด" ชลดาลากเสียง'เกลียด'เป็นจริงเป็นจังให้เพื่อนซี้รู้ว่าเธอพูดจริง ชลดาแอบได้ยินธงธวัชนินทาเธอ ที่ผ่านมาเขาต้องฝืนคบกับเธอเพียงเพราะเป็นนักว่ายน้ำของโรงเรียนเหมือนกัน เท่านั้น นอกจากนี้ยังวิจารณ์เรือนร่างของเธออย่างเสียๆหายๆให้ครูสอนงานไม้ฟังอีก ด้วย ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหเงือกสาวเจ้าเสน่ห์รีบยกจานข้าวที่เพิ่งกินเสร็จไปเก็บ ทันที "อ้าว...เจ๊ปลา...รอก่อนซี่" ณัฐนิชาได้แต่งงๆกับอารมณ์ใหม่ของเพื่อนเธอ... สองสาวห้อง 6/1 เดินตามทางเดินข้างโรงอาหารไปคุยกันไป "แน๊พทำไมวันนี้เดินแปลกๆอ่ะ ไม่เป็นไรแน่นะ" ชลดาอดสงสัยไม่ได้กับท่าเดินถ่างๆของณัฐนิชา "อ๋อ...เอ่อ ไม่เป็นไร เหะๆๆ" ณัฐนิชารีบปรับตัวให้เดินในท่าปกติ < อูยยย...ครูชัยนะครูชัย เจออีกทีจะด่าให้ไฟแล่บเลยเชียว > ณัฐนิชาได้แต่คิดในใจพลางเก็บกลั้นความรู้สึกปวดบริเวณง่ามขาเอาไว้ การที่เธอไม่เข้าเรียนแล้วแอบไปเสียสาวให้กับครูสอนงานไม้ คงไม่ใช่เรื่องที่จะอธิบายให้เข้าใจกันได้ง่ายๆแม้จะเป็นเพื่อนซี้กันขนาด ไหนก็ตาม "ว่าแต่ปลาอ่ะ ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมจู่ๆถึงเกลียดไอ้ทอมขึ้นมาล่ะ?" ณัฐนิชาแก้สถานการณ์ด้วยการถามโต้กลับไป ชลดาถอนหายใจเฮือกใหญ่ "ไม่มีอะไรมากหรอก แน๊พอย่ารู้เลย" ชลดาเข้าใจในความหวังดีของเพื่อนแต่ก็ไม่อยากให้เธอเป็นกังวล การที่ชลดาแอบเข้าไปเสียสาวให้ครูชัยในห้องอาบน้ำชาย แล้วบังเอิญได้ยินธงธวัชนินทาเธอ ก็คงเป็นเรื่องที่อธิบายลำบากเช่นเดียวกัน คู่หูเพื่อนซี้แอบเก็บความลับของตนเอาไว้โดยไม่รู้เลยว่าต้นเหตุอยู่ที่คนๆ เดียวกัน นั่นก็คือครูชัย ครูสอนงานไม้สุดสวาทของพวกเธอนั่นเอง ครูชัยเป็นครูสอนวิชางานไม้ประจำโรงเรียนประถมแห่งนี้ เขามีหน้าที่รับผิดชอบสอนนักเรียนระดับชั้นป.5-ป.6 รวม 12 ห้อง ครูชัยเคยมีเมียมาก่อน แต่เมื่อเธอจากเขาไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเดือนก่อนทำให้ครูชัยเกิด อาการว้าเหว่อย่างหนัก จนในที่สุดต้องไประบายกับนักเรียนที่เขาปกครองอยู่ จนกระทั่งตอนนี้ภายในเวลา 10 วัน เขาก็พรากความบริสุทธิ์ไปจากนักเรียนตัวน้อยๆของเขาไป 5 คนแล้ว รสสวาทของเด็กสาวแต่ละคนชวนให้ครูชัยลุ่มหลงในความงามของกุหลาบยามแรกแย้มจน ถอนตัวไม่ขึ้น ได้แต่หวังว่านักเรียนที่น่ารักของเขาจะติดใจและกลับมาหาเขาอีก สำหรับวันนี้หลังจากได้เผด็จศึกณัฐนิชาหัวหน้าห้องปากกล้าได้แล้ว ครูชัยก็รู้สึกอารมณ์ดีไปทั้งวันทำให้งานสอนของเขาสำเร็จลงด้วยดี เช้าวันต่อมาครูชัยมาทำงานตามเวลาปกติ แต่แทนที่เขาจะเข้าห้องทำงานของเขาทันที เขากลับเดินเลยไปยังสระว่ายน้ำของโรงเรียน ที่นั่นเขาได้เจอชลดาและธงธวัชลอยคอว่ายน้ำอยู่ในสระเรียบร้อยแล้ว บรรยากาศของทั้งคู่ดูแตกต่างจากวันก่อนที่ครูชัยเคยเจออย่างเห็นได้ชัด "นายจะซ้อมก็ซ้อมไปสิ ไม่ต้องมายุ่งกับเรา" ชลดาเดินหนีธงธวัชในน้ำ พยายามซ้อมว่ายน้ำของเธอเพียงลำพัง "วันนี้เธอเป็นอะไรน่ะ โกรธอะไรเรารึเปล่า?" ต่อให้โง่ขนาดไหนก็ต้องสังเกตท่าทีของชลดาออก ธงธวัชตื้อถามด้วยความกังวล จังหวะเดียวกับที่ครูชัยมาถึงพอดี "ครูชัย..." ชลดากึ่งว่ายกึ่งวิ่งในน้ำเข้าหาครูชัยทันที "ว่าไง...เจ๊ปลา วันนี้ซ้อมเป็นไงมั่ง" ครูชัยนั่งยองๆลงข้างสระถามไถ่ลูกศิษย์สาวในเชิงทักทาย "ก็งั้นๆแหละค่ะครู" ชลดาทำหน้าเบื่อๆ พลางส่งสายตาไปหาธงธวัชเพื่อบอกสาเหตุ "แหม...เจ๊ปลาก็ อย่าทำให้ทอมเค้าผิดสังเกตุอย่างนี้สิ ครูสัญญากับเค้าไว้ว่าจะไม่บอกใครนะ เดี๋ยวเขาก็มาพาลโกรธครูกันพอดี" ครูชัยพูดไปอย่างนั้น แต่ในใจกลับโลดเต้นยินดีที่แผนของเขาสัมฤทธิ์ผลถึงเพียงนี้ "ไม่รู้ล่ะ หนูอ่ะ...เกลียดคนประเภทนี้ที่สุดเลย คนที่ปากอย่างใจอย่าง ชอบโกหกหลอกลวงคนอื่นอย่างเนี่ยะ" คำอธิบายของชลดาทำเอาครูชัยสะอึกไปด้วย เพราะครูชัยเองก็หลอกเธอให้กินน้ำเงี่ยนของเขาเพื่อให้ว่ายน้ำเก่งเหมือนกัน หากเงือกสาวรู้ความจริงเข้า ครูชัยคงมีสภาพไม่ต่างจากธงธวัชที่ตอนนี้ลอยคอทำหน้าจ๋อยอยู่ห่างๆเพื่อน ร่วมชั้นของเขาอยู่อีกฟากหนึ่งของสระ "งั้น...หนูขึ้นก่อนดีกว่า เบื่อคนแถวนี้" ชลดาพูดพลางยกตัวเองขึ้นเหนือน้ำโชว์สัดส่วนของเธอ โดยไม่สนว่าครูชัยจะมองอย่างไรเพราะเธอมัวแต่ชักสีหน้างอใส่ธงธวัชอยู่ แม่สาวกระดานโต้คลื่นหยิบอุปกรณ์อาบน้ำเดินเข้าห้องน้ำ ทิ้งให้ครูกับลูกศิษย์หนุ่มอยู่กันตามลำพังสองคน "ครูชัยครับ..." ธงธวัชเรียกครูชัยทันทีที่เห็นชลดาเดินลับเข้าห้องน้ำไปแล้ว "ครูชัยเล่าเรื่องที่เราคุยกันให้ปลาฟังเหรอครับ?" ธงธวัชถามด้วยท่าทีกระวนกระวายใจยิ่งนัก "อืม...เปล่านะ ครูจะไปทำอย่างนั้นทำไมล่ะ ก็ครูสัญญากับทอมแล้วนี่" ครูชัยอธิบายไปก็นึกแผนอะไรแผลงๆออกมาได้อีก คราวนี้เขากะจะปิดบัญชีไม่ให้ชลดากล้าเข้าใกล้ธงธวัชได้อีกเลย "ไปทำเรื่องอื่นให้เขาโกรธเอารึเปล่า? ลองนึกดีๆซิ" คำพูดครูชัยทำให้ธงธวัชนิ่งอึ้งไปเพราะกำลังใช้ความคิด "เอางี้สิทอม ครูรู้มาว่าเด็กผู้หญิงน่ะ เค้าชอบพูดระบายความในใจออกมาระหว่างอาบน้ำ ถ้าทอมอยากรู้ว่าเจ๊ปลาเค้าโกรธเรื่องอะไรก็ลองเข้าไปแอบฟังดูสิ" แน่นอนที่สุด ครูชัยกุเรื่องขึ้นเพื่อทำลายความสัมพันธ์ของลูกศิษย์ทั้งสองให้ขาดสะบั้น ฝ่ายธงธวัชพอได้ยินคำแนะนำของครูชัยแล้วคิดตามก็ใจเต้นไม่เป็นจังหวะขึ้นมา ทันที แม้ธงธวัชกับชลดาจะซ้อมว่ายน้ำร่วมกันบ่อยๆแต่เขาก็ไม่เคยคิดจะทำอะไรแบบนี้ มาก่อน "แต่ครูครับ...ทำแบบนี้มันจะดีเหรอครับ...ถ้าใครรู้เข้าล่ะก็..." การแอบเข้าห้องน้ำหญิงเข้าไปล้วงความลับของเพื่อนสาวนับเป็นสิ่งที่ท้าทาย ไม่เฉพาะแต่ธงธวัชเท่านั้น หากแต่เป็นนักเรียนชายร่วมชั้นทั้งหลายเช่นเดียวกันที่นึกสนุกเช่นเดียวกับ เขาด้วย ความคิดของครูชัยจุดประกายความอยากรู้อยากลองของธงธวัชให้ลุกโชนขึ้นมา "เดี๋ยวครูดูต้นทางให้เอง รับรองไม่มีใครรู้แน่นอน" ครูชัยทำทีสนับสนุนเต็มที่ ทำให้ธงธวัชตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ธงธวัชเดินย่องไปจนถึงหน้าทางแยกของห้องน้ำชายและหญิง พอหันมาเห็นครูชัยส่งสัญญาณให้ว่าปลอดภัยธงธวัชก็สูดหายใจลึกๆหนึ่งครั้ง ก่อนเดินตามเสียงฝักบัวในห้องน้ำของชลดาเข้าไป ภายในห้องอาบน้ำหญิงของสระว่ายน้ำมีห้องอาบน้ำอยู่ 4 ห้องเรียงชิดติดกัน ต่างจากห้องอาบน้ำชายที่มีเพียง 3 ห้องและโถปัสสาวะอีก 2 อันแทน ประตูห้องน้ำที่ปิดอยู่ และสายน้ำที่ไหลออกมา บอกให้ธงธวัชรู้ว่าเพื่อนสาวของเขาอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำห้องสุดท้าย เสียงเพลงที่ชลดาร้อง กลิ่นยาสระผมที่ลอยมาตามลม เงาของชลดาที่โผล่พ้นขอบประตูออกมา ชวนให้ใจของธงธวัชเต้นไม่เป็นจังหวะ และดูจะเต้นแรงขึ้นทุกระยะที่เขาเดินเข้าไป แม้ระยะที่ธงธวัชยืนอยู่ตอนนี้จะเพียงพอแล้วที่จะได้ยินทุกสิ่งที่ชลดาพูด แต่เพราะเสียงเพลงที่ไพเราะของเธอหรือกลิ่นหอมของยาสระผมก็ไม่ทราบ ทำให้ธงธวัชเดินเข้าใกล้ที่มาของเสียงเรื่อยๆ จนกระทั่งมาได้สติอีกทีก็อยู่ตรงหน้าประตูห้องอาบน้ำของชลดาแล้ว แม้ธงธวัชจะเห็นชลดาในชุดว่ายน้ำมาหลายต่อหลายครั้ง แต่หลังประตูบานที่อยู่ตรงหน้าคือร่างกายเปลือยเปล่าของเพื่อนสาวที่เขามี ความรู้สึกดีๆให้ ความอยากรู้อยากเห็นตามประสาวัยรุ่นก็เริ่มแผลงฤทธิ์ขึ้นมา < แค่ก้มดูนิดหน่อย...คงไม่เป็นไรน่า > ทว่าความช่างสังเกตของชลดาทำให้เธอเห็นเงาลางๆของใครบางคนยืนอยู่หน้าห้อง น้ำของเธอเช่นกัน < ใครกันน่ะ?...ครูชัยเหรอ ไม่สิ...ถ้าเป็นครูชัยคงเคาะประตูหรือไม่ก็ส่งเสียงแซวเราแล้ว เอ...อ๊ะ! หรือว่าจะเป็น... > ชลดาโกรธจัดทันทีที่รู้ว่าเบื้องหลังประตูนั้นเป็นใคร แต่กระนั้นก็ยังแกล้งฮัมเพลงโปรดของเธอต่อไปไม่ให้ผิดสังเกตุพลางคิดวิธีการ โต้ตอบไปด้วย เธอตั้งใจจะจับเจ้าแมวลามกให้ได้คาหนังคาเขาเลยทีเดียว ฝ่ายธงธวัชขณะที่กำลังตั้งท่าจะก้มลงแอบดูเพื่อนสาวอาบน้ำ ชลดาก็ห่อตัวเองด้วยผ้าเช็ดตัวเสร็จแล้ว และเริ่มแผนการโต้ตอบของเธอ "เฮ้อ!... ทำไมต้องมีขนมาขึ้นตรงนี้ด้วยนะ ไม่ชอบเลยแฮะ" ชลดาแกล้งพูดเสียงดังพอให้เจ้าถ้ำมองได้ยิน ธงธวัชพอรู้เข้าก็หูผึ่งทันที เขาจินตนาการไปต่างๆนานาว่า'ขน'ที่ชลดาไม่ชอบให้ขึ้นนั้นมันไปขึ้นอยู่ตรง ไหน < เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน ขอเราดูหน่อยนะปลา > ธงธวัชตื่นเต้นจนลืมความตั้งใจแรกไปซะแล้ว เขาค่อยๆลดตัวลงก้มหน้าขนานกับพื้นห้องน้ำ มองเข้าไปในห้องก็เห็นขาของชลดาที่ยืนหันหน้ามาทางเขาอยู่ หากเข้าใกล้อีกนิดสิ่งที่ธงธวัชอยากรู้อยากเห็นนักหนาก็คงเป็นที่ประจักษ์ แน่ๆ ธงธวัชเลื่อนหน้าเข้าใกล้ประตูห้องน้ำยิ่งขึ้นโดยไม่รู้เลยว่าตนเองตกหลุม พรางเข้าให้แล้ว [พลั่ก!] ชลดาเห็นเงาของไอ้ถ้ำมองเข้ามาในระยะได้ที่ก็ผลักประตูไปกระแทกหน้าผากของธง ธวัชเข้าอย่างจัง "โอ้ย!" ธงธวัชร้องลั่นทรุดตัวลงกับพื้น "เป็นนายจริงๆด้วย...ไอ้ทอม!" ชลดาชี้หน้าธงธวัชมองเขาด้วยสายตาอาฆาตสุดชีวิต "ไม่ใช่นะปลา...คือ เอ่อ...เรา" ธงธวัชอยากจะอธิบายให้ชลดาเข้าใจเหลือเกิน แต่สถานการณ์แบบนี้จะพูดยังไงก็ไม่เข้าท่าอยู่ดี "ไม่ใช่บ้าอะไร...ไอ้ลามก เราไม่นึกเลยนะว่านายจะกล้าทำกับเราแบบนี้..." ..... หันมาดูทางฝ่ายครูชัย เขากำลังยืนมองซ้ายมองขวาอย่างสบายใจ ครูชัยรู้ดีว่าชลดาฉลาดแค่ไหน การปล่อยให้ธงธวัชเข้าไปแอบดูเธออาบน้ำแทบไม่มีทางเลยที่จะไม่ถูกจับได้ และเมื่อถึงตอนนั้นชลดาจะได้ลาขาดจากธงธวัชซะที ระหว่างที่ครูชัยลุกนั่งยืนเดินเพลินๆอยู่นั้น เขาก็เห็นเงาของใครคนหนึ่งผลุบๆโผล่ๆอยู่แถวๆพุ่มไม้ใกล้ทางเข้าสระว่ายน้ำ คนๆนั้นกำลังจ้องมองเขาอยู่ ไม่นานนักครูชัยก็รู้ว่าเป็นใครพร้อมกับแอบขำเล็กน้อยที่เห็นพฤติกรรมของเธอ < หึๆๆ เฮ้อ...น้ำฝนเนี่ยะ ตื้อน่าดูแฮะ เห็นทีจะต้องสั่งสอนซะหน่อยแล้วม้างง... > ครูชัยคิดในใจพลางแอบย่องออกจากสระน้ำไปอีกทางหนึ่ง โดยไม่ให้ลูกศิษย์โปรดของเขารู้ตัว เย็นฤทัยชะโงกหน้าขึ้นมองหาครูชัยอีกครั้งหลังจากก้มหลบสายตาของครูชัย โดยไม่เฉลียวใจเลยว่าเขารู้ตัวแล้ว < อ้าว...หายไปไหนแล้วเนี่ยะ? เมื่อกี้ยังอยู่เลย > เย็นฤทัยชะโงกหน้าจนสุดตัวก็ไม่เห็นครูชัยอยู่ในบริเวณสระน้ำเลย "เฮ้อ...ไวจริงๆเลย" เย็นฤทัยพูดพลางหันหลังเตรียมจะเดินกลับห้องเรียน "ใครไวเหรอ...น้ำฝน?" เสียงครูชัยดังขึ้นก่อนที่เด็กสาวจะทันได้เห็นครูชัย เย็นฤทัยหันไปชนเข้ากับหน้าอกของครูชัยอย่างจัง ราวกับมีกลไกติดอยู่มือของครูชัยทั้งสองโอบรัดเอวของเย็นฤทัยไว้ไม่ให้ทัน ได้ผละหนีจากเขา "อุ๊ย! ครูชัย" ลูกศิษย์ตัวน้อยตกใจสุดขีดที่โดนจับได้พยายามดิ้นในอ้อมกอดครูสอนงานไม้ "ปล่อยค่ะครู...< เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าอ่ะ...> " เย็นฤทัยไม่กล้าพูดตอนท้ายๆประโยค เพราะรู้ดีว่าแถวนั้นไม่มีใครอยู่เลยซักคน "มาแอบดูครูมีอะไรรึ? หรือว่าอยากจะเห็นครูในชุดว่ายน้ำ แหม...ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก..." ครูชัยแซวลูกศิษย์อย่างสนุกสนาน "จะบ้าเหรอครู...มันไม่ใช่อย่างที่ครูคิดนะคะ..." เย็นฤทัยพยายามหันหน้าหนีปากครูชัยที่หวังจะซุกไซ้ใบหน้าขาวๆของเธอ "หนูแค่อยากจะ...อุ๊บ!" ครูชัยไม่รอให้นางงามมิตรภาพได้อธิบายเหตุผลจนจบ ประกบปากจุมพิตลูกศิษย์รักด้วยอารมณ์ใคร่ที่เคยทำให้เย็นฤทัยเสียท่ามาแล้ว จากนั้นไม่นานผลการต่อสู้ก็เป็นอันรู้ผล หลังจากเบือนหน้าหนีไม่พ้นเย็นฤทัยที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบของครูชัยก็ ค่อยๆหมดเรี่ยวแรง จนครูชัยต้องประคองเธอลงกับพื้นหญ้าบริเวณนั้น มือซ้ายของเขารองหัวลูกศิษย์ไว้ต่างหมอนให้เธอหนุนนอน ทั้งคู่ยังคงแลกจูบกันอีกพักใหญ่จนครูชัยเห็นว่าเด็กสาวนิ่งลงแล้วจึงค่อยๆ ถอนปากออก เย็นฤทัยหลับตาพริ้มไม่กล้าลืมตามารับรู้ความจริง ที่ว่าเธอกำลังเพลิดเพลินกับการถูกครูสอนงานไม้ของเธอลวนลาม และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ สัมผัสของมือครูชัยที่ลูบหัวเธอทำให้สาวน้อยเริ่มได้สติ เย็นฤทัยค่อยๆลืมตาขึ้นมาสบตาครูชัยอย่างอายๆ ความรู้สึกผิดในใจยังคงย้ำเตือนเธอเสมอว่าไม่ควรปล่อยให้ครูชัยทำแบบนี้ แต่ร่างกายของเย็นฤทัยกลับไม่ยอมเชื่อฟัง เธอนอนตัวแข็งทื่อหัวใจเต้นแรงเพราะไม่รู้จะโดนครูชัยทำอะไรต่อไป "น้ำฝน... น้ำฝนรู้มั๊ยว่าหนูหน้าตาสวยน่ารัก คล้ายเมียของครูมากเลย..." คำพูดของครูชัยทำให้หน้าแดงๆของเย็นฤทัยยิ่งแดงเข้าไปอีก "...ขอครูระลึกถึงความหลังหน่อยนะคนเก่ง" พูดจบครูชัยก็ปิดปากเย็นฤทัยด้วยปากของเขา ไม่ปล่อยให้เธอได้ทันตอบอะไร แน่นอนที่สุด...หน้าตาของเย็นฤทัยไม่ได้มีส่วนคล้ายอะไรกับเมียของเขาเลย แต่กับเด็กสาวเจ้าน้ำใจคำพูดนี้ทำให้เธอยอมให้ครูชัยจนหมดใจ เย็นฤทัยอยากช่วยให้ครูชัยผู้มีบุญคุณของเธอมีความสุข แม้นั่นจะต้องแลกด้วยร่างกายของเธอก็ตาม มือขวาที่ยังว่างของครูชัยเลื่อนลงไปตะปบสะโพกของเด็กสาวบีบเฟ้นอย่างเบามือ กระโปรงนักเรียนสีน้ำเงินค่อยๆเลื่อนสูงขึ้นเพราะแรงดึง ไม่นานนักเย็นฤทัยก็รู้สึกได้ถึงความเย็นของใบหญ้ายามเช้าที่สัมผัสโดนขา อ่อนขาวๆของเธอ แต่นั่นดูเหมือนจะไม่สะใจครูชัยพอ คุณครูจอมหื่นสอดมืออันหยาบกร้านบุกรุกเข้าจับของรักของหวงของเย็นฤทัยโดย ไม่ขออนุญาตเจ้าของ สัมผัสที่เปียกชื้นฟ้องครูชัยว่าลูกศิษย์ตัวน้อยรู้สึกดีกับเขามากแค่ไหน ครูชัยไม่ปล่อยให้เสียเวลา ดึงกางเกงในลูกศิษย์โปรดลงตามจังหวะการบิดตัวเพราะอาการเสียวของเธอ < หา...ครูชัย จะเอาตรงนี้เลยเหรอ ไม่เอานะคะครู... > เย็นฤทัยได้แต่คิดในใจเพราะปากของเธอกำลังยุ่งกับธุระอื่นอยู่ กางเกงในผ้าฝ้ายพื้นขาวลายกล่องของขวัญสีชมพูก็ตกไปสู่มือของครูชัยในเวลา อันสั้น มันทั้งอุ่นทั้งนิ่มมือชวนให้อารมณ์ใคร่ครูชัยเพิ่มขึ้นอีก หลังจากยึดของกลางใส่กระเป๋าของเขาแล้ว ครูชัยก็เริ่มปลดอาวุธของตัวเองบ้าง เข็มขัดที่ต้องใช้มือข้างเดียวปลดออกใช้เวลานานหน่อย แต่ในที่สุดแท่งเสียวที่แข็งโด่มานานก็โผล่ออกมาทักทายลูกศิษย์โปรดอีกครั้ง ครูชัยถอนปากออกจากเย็นฤทัยช้าๆ "ครูรักน้ำฝนนะ..." ครูชัยเก็กเสียงสุดชีวิตไม่ให้อารมณ์เสียวของเย็นฤทัยขาดตอน ท่อนเสียวตรงเข้าจ่อหน้าทางเดินสู่สวรรค์ของทั้งสองคน เย็นฤทัยสูดหายใจเข้าไปเต็มปอดเพื่อเตรียมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเธอ เสียงเพลงเข้าเรียนดังขึ้น < อุ๊ย! แปดโมงแล้วเหรอเนี่ยะ? > เย็นฤทัยได้สติขึ้นมาทันที "ครูคะ...ด..เดี๋ยวก่อนค่ะ ปล่อยหนูก่อน" ครูชัยรู้สึกหัวเสียอย่างสุดๆปล่อยให้เย็นฤทัยลุกขึ้นโดยมีเขาช่วยประคอง < แม่ง...เล่นเพลินไปหน่อยกู ทำไมเพลงขึ้นเร็วนักวะ? > ครูชัยแอบยั๊วะในใจรีบใส่กางเกงยืนเท้าเอวทำหน้าเซ็งๆ จนลูกศิษย์สาวที่กำลังอายครูชัยอยู่แอบยิ้มแบบขำๆ "ขำอะไร...ยัยน้ำฝน" เสียงครูชัยดุแบบเซ็งชีวิต "เปล่าค่ะครู ครูชัยคะ...ขอกางเกงในหนูคืนด้วยค่ะ" เย็นฤทัยยื่นมือทำท่าขอเงิน "ไม่ให้! มีอะไรมะ" ครูชัยทำเสียงแข็งเลียนแบบณัฐนิชาหัวหน้าห้องหนึ่ง ลูกศิษย์สาวหน้าเสียแต่ยังแบมือขออยู่เผื่อว่าครูชัยจะพูดเล่น "ไว้เย็นนี้ค่อยมาเอา" ครูชัยตอบสั้นๆ "จะบ้าเหรอครู เอาคืนมานะคะ" เธอเคยโดนครูชัยยึดกางเกงในมาแล้วครั้งหนึ่ง เย็นฤทัยรู้ดีว่ามันน่าอายแค่ไหน แถมการทำแบบนี้ก็ไม่เห็นว่าจะช่วยให้ครูชัยมีความสุขได้ตรงไหน "น่า...ยึดไว้เป็นตัวประกันก่อน เย็นนี้มาให้ครูอึ๊บทีนึงแล้วเดี๋ยวครูค่อยคืน" คำอธิบายของครูชัยคลายความสงสัยของลูกศิษย์ได้ในทันที "ก็เอาอย่างอื่นไปแทนไม่ได้เหรอคะ?" เย็นฤทัยยอมให้ครูชัยอึ๊บได้แต่ไม่อยากทนอายที่ต้องเดินโทงๆโดยไม่มีอะไรใส่ ทั้งวัน "ไม่ได้... กลับห้องไปได้แล้วน้ำฝน เดี๋ยวเข้าเรียนสายไม่รู้ด้วยนะ" ครูชัยพูดพลางตบแก้มก้นลูกศิษย์เบาๆ < อุย! ซวยเลยเรา ไม่น่าไปขำครูชัยเลย...บ้าที่สุด > แทนที่จะโทษครูชัยเด็กสาวเจ้าน้ำใจกลับโยนความผิดให้ตัวเอง ทั้งสองคนเดินทางกลับสู่ห้องของตนโดยมีเสียงเย็นฤทัยตามง้อขอกางเกงในของเธอ ตลอดทาง... วันนี้ครูชัยมีงานสอนคาบบ่ายเพียงคาบเดียว พอตรวจการบ้านที่นักเรียนส่งมาเป็นที่เรียบร้อยแล้วครูชัยก็ควักเอาของดู ต่างหน้าของลูกศิษย์ออกมา กางเกงในลายกล่องของขวัญสีชมพูที่มีกลิ่นแรกสาวของเย็นฤทัยติดอยู่จางๆ แทบทำครูชัยรอจนถึงตอนเย็นไม่ไหวจริงๆ ครูชัยจับมันมาสูดดมราวกับคนติดยา กลิ่นฉี่อ่อนๆปนมากับกลิ่นน้ำเสียวของเย็นฤทัยชวนให้หัวควยครูชัยลุกขึ้นโลด เต้นยินดี "ครูชัยคะ!" เสียงใสๆที่คุ้นหูดังเข้ามาให้ห้องในเวลาที่คาดไม่ถึงปลุกให้ครูชัยตื่นจาก พวังค์ด้วยความตกใจ ครูสอนงานไม้จอมหื่นรีบเก็บหลักฐานเอาไว้ไม่ให้สาวน้อยเจ้าของเสียงเห็น "อ้าว...นี่มันเวลาเรียนนะวิ ออกมาอย่างนี้ได้ไง?" ครูชัยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแบบปกติ "โหย...ก็วิชาสังคมอ่ะน่าเบื่อจะตาย แล้วหนูก็รู้ด้วยว่าคาบนี้ครูชัยว่าง หนูก็เลยแอบแวบมาหาไง" วิภาวีตอบอย่างหน้าตาเฉย ดูท่าทางเธอจะไม่เห็นสิ่งที่ครูชัยทำอยู่ "ครูชัยทำอะไรอยู่คะ...ยุ่งอยู่รึเปล่า?" เด็กสาวเดินเข้าใกล้ครูชัยทั้งๆที่รู้นิสัยของเขาดีว่าทำอย่างนี้จะเจออะไร "ไม่เลยสาวน้อย...ครูเพิ่งตรวจงานเสร็จพอดี" วิภาวีช่างมาได้จังหวะเหมาะพอดี ครูชัยไม่ต้องปล่อยให้ควยของเขารอเก้อแล้ว เขาจับมือวิภาวีจูงมานั่งตักของเขาอย่างว่าง่าย "กำลังคิดถึงวิอยู่เชียว...จุ๊บ!" ครูชัยพูดพลางหอมแก้มวิภาวีจนฉ่ำปอด กลิ่นกายของวิภาวีต่างจากของเย็นฤทัยเล็กน้อย อาจเป็นเพราะใช้แป้งคนละแบบกัน แต่นั่นไม่ได้ทำให้อารมณ์ใคร่ของครูชัยลดลงเลย "วันนี้ใส่สีอะไรเอ่ย...ขอครูดูได้มั๊ย?" มือครูชัยจับชายกระโปรงวิภาวีเปิดขึ้นดูหน้าตาเฉย กางเกงในพื้นขาวลายสตรอเบอรี่สีแดงอวดโฉมให้ครูชัยเห็นจนเขาแทบน้ำลายไหล "แหม...เห็นแล้วอยากกินสตรอเบอรี่จังเลย" ครูชัยพูดแซวลูกศิษย์ วิภาวีได้แต่ยิ้มแก้มปริ แม้ในตอนแรกวิภาวีจะดูอายๆอยู่บ้าง แต่มาวันนี้วิภาวีกลับกล้าที่จะให้ครูชัยลวนลามเธอเล่นอย่างสนุกมือ เธอคงจะติดใจความเสียวที่ครูชัยมอบให้เป็นแน่แท้ เมื่อครูชัยเห็นชัยชนะอยู่เบื้องหน้าเช่นนี้เขาก็ไม่ปล่อยเวลาให้สูญเปล่า จัดท่าทางให้ลูกศิษย์จอมซนนั่งบนตักหันหน้าของเธอไปทางซ้ายของครูชัยให้เธอ เป็นฝ่ายดูต้นทาง ขาของวิภาวีพาดลงบนที่วางแขนด้านซ้าย มือขวาของเขาโอบเอวเธอไว้ ให้มือซ้ายเป็นฝ่ายดำเนินเกมรุกบ้าง วิภาวีเงยหน้ามองตรงไปยังประตูทางออกคอยสังเกตว่ามีใครเดินผ่านไปมาหรือไม่ แต่เธอก็ไม่ทันได้ดูนานนักเพราะเธอสนใจมือของครูชัยที่กำลังล้วงเข้าไปจับ โหนกเสียวซะมากกว่า "โอ้โห...สตรอเบอรี่ของวิเนี่ยะ...นิ่มจังเลย" นิ้วครูชัยถูไถติ่งเสียวของเด็กสาวตั้งชื่อใหม่ให้มันว่าสตรอเบอรี่ พลางหอมแก้มเป็นรางวัลให้กับความน่ารักของวิภาวี "นอกจากนิ่มแล้วยังอร่อยด้วยนะคะครู...อาาา" สาวน้อยจอมแก่นย้อนครูชัยเล่นเอาควยของเขากระตุกเลยทีเดียว "แหม...เล่นพูดอย่างนี้ถ้าไม่ให้ครูชิม ครูไม่ยอมจริงๆนะ" ทั้งสองคนหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนานไปพร้อมกับความเสียวที่ต่างฝ่ายต่าง รู้สึก ครูชัยจัดท่านั่งของลูกศิษย์จอมแก่นอีกครั้ง คราวนี้จับเธอนั่งบนเก้าอี้แทนที่เขา วิภาวีรู้งานจัดแจงถอดกางเกงในของเธอออกแล้วเอาขาขึ้นวางพาดที่วางแขนให้ เสร็จสรรพ ครูชัยทั้งทึ่งทั้งตะลึงในความแสนรู้ของวิภาวี แต่เขาไม่มัวเสียเวลาชมเธอ ครูชัยก้มลงนั่งกับพื้นให้หน้าของเขาอยู่ระดับเดียวกับร่องสวาทชุ่มน้ำเสียว ของวิภาวี ร่องเสียวที่ผ่านการใช้งานมาอย่างทะนุถนอมคลี่บานออกเป็นริ้วประดับด้วยหยาด น้ำค้างใสๆที่ฉ่ำเยิ้มร่องสวาทเย้ายวนใจครูชัยยิ่งนัก เขาบรรจงแลบลิ้นลากขึ้นตัดผ่านร่องเสียวแห่งวัยแรกสาวเก็บเกี่ยวผลผลิตอันงด งามของเธอ "อาาา...ครูชัยขาาา อืออออาาาาา" วิภาวีครวญครางด้วยความเสียวกระสันสุดพรรณนาเมื่อถูกลิ้นครูชัยตวัดโดนติ่ง สตรอเบอรี่ของเธอ ทุกครั้งที่อยู่กับครูชัยวิภาวีไม่เคยรู้สึกผิดหวังกับรสรักของเขาเลย พอเห็นครูชัยกำลังถอดกางเกงของเขาอยู่วิภาวีก็เริ่มแกะกระดุมเสื้อของตัวเอง บ้าง พอหัวจรวดของครูชัยติดตั้งเสร็จแล้ว เขาก็เริ่มลุกขึ้นคืบคลานเข้าหาวิภาวีจนปากประกบปาก มือประกบนม และท่อนเสียวประชิดร่องสวาท "น้ำสตรอเบอรี่อร่อยมั๊ยคะครูชัย?" วิภาวีเอ่ยถามเสียงทะเล้น "อืม...หวานมากเลย" วิภาวียิ้มแก้มแทบปริ เธอรู้ดีว่ารสชาติน้ำเสียวเธอสุดพิลึก มันไม่มีทางหวานจับใจใครได้แน่ๆ แต่ครูชัยกลับชื่นชมมันอย่างออกหน้าออกตาทำให้วิภาวีรู้สึกภูมิใจในตัวเอง ไม่น้อย "แล้ว...ครูจะทำอะไรกับสตรอเบอรี่ของหนูคะเนี่ยะ?" วิภาวีทิ้งคำถามให้ครูชัยคิด ทำเอาครูชัยใคร่ครวญอยู่นานว่าจะตอบยังไงให้เข้ากับเนื้อเรื่องดี "เอ่อ...ครูกะว่าจะรดน้ำเจ้าสตรอเบอรี่ของวิดูหน่อย มันจะได้โตเร็วๆไง" ทั้งคู่หัวเราะกับมุขสตรอเบอรี่ของพวกเขา พร้อมกับหยอกล้อเล่นกันพักใหญ่ จนกระทั่งครูชัยเห็นสมควรแก่เวลาแล้ว เขาจึงจับสายยางรดน้ำของเขาจ่อเข้ากับสตรอเบอรี่ของวิภาวี "ครู...รดน้ำเบาๆนะคะ เดี๋ยวสตรอเบอรี่หนูช้ำหมด...ฮิๆๆ อุ๊ย!" ท่อนเสียวครูชัยแหวกกลีบเนื้ออ่อนเข้าสู่ร่างกายของวิภาวีเล่นเอาทั้งคู่ เสียวไปตามๆกัน ร่องเสียววิภาวีดูจะคุ้นเคยกับจรวดขนาดมหึมาของครูชัยแล้ว เมื่อมันแหวกผ่านเข้ามาร่องรักของเธอก็ตอดต้อนรับแสดงความเป็นมิตรทันที "อาาา...อาาา...อาาา ครูชัยขา" ครูชัยเริ่มจังหวะการซอยบี้บดติ่งสตรอเบอรี่ให้ผลุบเข้าผลุบออกจนวิภาวี เสียวซ่านไปทั้งตัว เธอต้องแก้เสียวด้วยการกอดคอหอมแก้มครูชัยโต้ตอบ ฝ่ายครูชัยเองก็กำลังซาบซ่านกับสัมผัสของร่องเสียวอันอ่อนนุ่มที่ตอดรัดเขา แม้มันจะไม่คับแน่นเหมือนของณัฐนิชา แต่ก็อ่อนโยนต่อเขาไม่แพ้กัน สะโพกของวิภาวีกระเด้งตามจังหวะการกระเด้าของครูชัยอย่างลืมตัว ควยอันใหญ่ของครูชัยให้ความรู้สึกเสียวซ่านกับวิภาวีได้ดีกว่ากระ เจี้ยวของณัฐนนท์เป็นไหนๆ "อาาา...ครูชัยขา... หนูเสียวจังเลยค่ะครู" วิภาวีอธิบายความรู้สึกให้กับครูชัยอย่างไม่อาย จนครูชัยต้องตบรางวัลให้เธอด้วยการสอดสายยางของเขาเข้าไปจนสุดความยาว ซอยเข้าซอยออกด้วยระยะที่ยาวมากขึ้นจนวิภาวีโก่งตูดค้างอย่างเสียวสะท้าน ในที่สุดโค้งสุดท้ายของทั้งสองคนก็ใกล้เข้ามา ครูชัยเร่งซอยท่อนควยของเขาถี่ยิบ ฝ่ายวิภาวีก็ขมิบร่องเสียวสู้จนแทบลืมหายใจ "อาาา...อาาา..อาาา ไม่ไหวแล้วววว ครูชัยขาาาา" วิภาวีกอดคอครูชัยแน่น ก้นของเธอกระตุกรับน้ำเสียวของครูชัยที่พุ่งพรวดออกมาพอดี ทั้งครูทั้งลูกศิษย์ขึ้นสวรรค์โดยพร้อมเพรียงกัน ทั้งคู่นอนพักหายใจหอบแฮกไปพักใหญ่หลังจากรดน้ำใส่สตรอเบอรี่กันเสร็จ แล้ว...