ช้างสาร งูเห่า ข้าเก่า เมียรัก ตอนที่2

ผมรีบลุกขึ้นผลัดเปลี่ยนกางเกงนอนใหม่ เพราะตัวที่ใส่อยู่ชื้นไปด้วยน้ำกามที่หลั่งออกมาจากการฝันเปียกของผม คิด ๆ แล้วช่างน่าอาย นัก ที่อายุจนป่านนี้ดันมาฝันเปียกเช่นนี้ได้ หวานยังคงนอนหลับสนิทอยู่กลางเตียง ด้านซ้ายมือเธอมีร่างของน้องเจ๋ง ลูกชายวัย 4ขวบ เศษของเรา นอนหลับสนิทอยู่ ใบหน้าขาว ๆ เล็ก ๆ ไร้เดียงสา มีรอยยิ้มเล็ก ๆ คงกำลังฝันดี ผมก้มตัวลงไปหอมแก้มป่อง ๆ สามสี่ฟอด จนน้องเจ๋งเริ่มขยับตัว ผมลูบไล้เบา ๆ ที่เส้นผมละเอียดอ่อนบนหัวเล็ก ๆ กลม ๆ ของน้องเจ๋งแผ่วเบา จนเขาหลับสนิทอีกครั้ง ผมเดินอ้อมกลับมายังเตียงนอนด้านขวา ร่างเมียสาวของผมนอนหลับสนิท จนชุดนอนผ้าชีฟองสีส้มของเธอเลิกขึ้นมาจนเกือบจะเห็น เนินสามเหลี่ยม สีส้มของชุดนอนขับให้ผิวขาวนวนเนียนของหวานดูผุดผ่องขึ้น ลำขาอวบ ๆ ขาว ๆ ที่โผล่ออกมาโชร์นอกผ้าเช่นนี้ ทำให้ ผมอดใจที่จะลูบไล้เล่นเบา ๆ อย่างชินมือเสียมิได้ ผิวละเอียดลื่นมือยามสัมผัส ทำให้ผมเกิดความรู้สึกต้องการขึ้นมาอีกครั้ง จึงลูบไล้ จากท่อนขาอ่อนเหนือหัวเข่า ลึกขึ้นไปทีละน้อย ๆ จนเกือบจะสัมผัสกับเนินเนื้อที่อวบอูมดันผ้าบาง ๆ ของชุดนอนขึ้นเป็นรูป หวานขยับตัวส่งเสียงงึมงัมเบา ๆ ในลำคอ พร้อมถ่างขากางออกเล็กน้อย ผมจึงลูบล้วงเข้าไปด้านในของขาอ่อน ก่อนก้มหน้าลงไปจูบไซ้ เบา ๆ ขนอ่อน ๆ ที่ขาของหวานลุกเกลียว ยามเมื่อผมไล้ริมฝีปากไปมา "พอแล้ว.............หวานอิ่มแล้ว" เสียงของหวานพึมพัมออกมาแผ่ว ๆ ทำให้ผมชะงัก เงยหน้าขึ้นมอง ตาของเธอยังคงปิดสนิท หายใจ แผ่ว ๆ ทรงอกขนาดใหญ่ที่ดันชุดนอนออกมาจนเป็นก้อนกลม ๆ สะท้อนขึ้นลงเบา ๆ ใบหน้าระบายไปด้วยรอยยิ้มละมัย อย่างมีความสุข ผมเอื้อมมือขึ้นไปลูบไล้เบา ๆ ที่ทรวงอกของหวาน แม้เธอจะผ่านการมีลูกมาแล้วหนึ่งคน แต่ทรวงอกของหวานยังคงตั้งเป็นรูปไม่หย่อน คล้อยเฉกเช่นสาวแม่ลูกอ่อนทั่ว ๆ ไปที่เคยพบเห็น อาจเป็นเพราะเธอไม่ได้เลี้ยงลูกด้วยนมตัวเองก็เป็นได้ อีกทั้งตลอดเวลาที่ผ่านมา ผม ทนุถนอมของเธอมาตลอด จะบีบจะคลึงก็ทำอย่างแผ่วเบาไม่อยากให้มันช้ำชอกและดูเหมือนว่าเธอจะชอบให้ผมทำเช่นนี้เสียด้วย มีบาง ครั้งที่ผมลืมตัวบีบคลึงนมเธอแรง ๆ เธอมักจะต่อว่าและงอนผมไปหลายวัน ผมลูบเบา ๆ พร้อมใช้ปลายนิ้วสะกิดเล่นที่ยอดอก จนมันเริ่ม แข็งสู้มือ พร้อมกับซบหน้าลงเกลือกกลิ้งสูดดมที่เนินเนื้อกลางหว่างขาของหวานกลิ่นเนื้อเธอหอมอ่อน ๆ โชยเข้าจมูก ความต้องการของ ผมเพิ่มมากขึ้น จนคิดว่าจะลองลักหลับเธอดูสักครั้ง ผมเลิกชายกระโปรงของหวานขึ้นไปกองบนหน้าท้อง ขาวผ่อง ท้องเธอไม่ยักจะแตกลายเหมือนคนมีลูก มันยังคงขาวเนียนตาเนียนมือ ยามสัมผัสลูบไล้ หวานไม่ชอบใส่ชั้นในเวลานอน เนินเนื้อกลางหว่างขาที่มีเส้นขนบาง ๆ ประดับอยู่ ก็ผุดขึ้นอวบอูมขึ้นมาเป็นรูปสาม เหลี่ยมใหญ่โต หวานเป็นคนขาว ที่ขาวไปทุกสัดส่วนแม้กระทั่งเนินเนื้อหว่างขา และซอกหลืบเล้นลับ แม้เธอจะไม่ใช่คนสวยอย่างดารา หรือนางงาม แต่รูปร่างของเธอนั้นหาได้เป็นรองใครไม่ อกอวบตั้งตระหง่านคัดแข็ง เอวอรชรอ้อนแอ้น สะโพกผายกว้างกลมกลึงดั่งนาง ม้า เนินเนื้อโดดเด่นขึ้นเป็นรูป หลายครั้งที่หวานสวมกางเกงยีนส์รัด ๆ ไปเดินห้างกับผม จะต้องมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่เพ่งสายตาลงต่ำมอง โคกเนินของเธอเป็นอันดับแรกก่อนเสมอ จึงค่อยละสายตาขึ้นมามองทรวงอกและหน้าตาของเธอ แม้ผมจะรุ้สึกภูมิใจที่เป็นเจ้าของเรือน ร่างของหวาน แต่ก็ไม่ชอบใจนักที่ใคร ๆ ฉวยโอกาสล่วงเกินเรือนร่างของหวานด้วยสายตา ผมปลดผ้าขาวม้าออกก่อนแทรกตัวลงนั่งยอง ๆที่กลางหว่างขา ใช้มือทั้งสองยกลำขาอวบขาวของเธอคล้องไว้ในวงแขน แอ่นเอวเข้าไป จนท่อนลำที่แข็งโปนของผมตรงกับปากร่องเสียวที่เผยอตัวอ้าออกน้อย ๆ ผมแอ่นเอวลงต่ำอีกจนปลายบานหยักจุ่มตัวเข้าไปที่ปากรู ผม รู้สึกทั้งตื่นเต้นและเสียววูบวาบ เพราะเป็นครั้งแรกที่ผมจะลักหลับเมียตัวเองเช่นนี้ ผมเกร็งเอวแอ่นลงไปจนปากรูเสียวของหวานอ้าอม ปลายบานหยักของผมเกือบจะมิดหัว รู้สึกฝืด ๆ ตึง ๆ คงเป็นเพราะภายในร่องเสียวของหวานยังไม่มีน้ำหล่อลื่น ผมชักแก่นกายออกมาก่อน ขยับตัวถอยลงก้มหน้าลงไปใช้ปาก ถ้าเป็นเวลาปรกติผมคงไม่มีโอกาศเช่นนี้แน่ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา หวานไม่เคยยินยอมให้ผมใช้ ปากกับส่วนนั้นของเธอ เธอมักพูดกรอกหูผมอยู่เสมอว่ามันเป็นของต่ำ ทำแล้วจะหากินไม่คล่อง มากที่สุดที่เธอจะยอมคือการแอ่นเนิน เนื้อให้ผมหอมสูดดม ห้ามใช้ลิ้นเป็นอันขาด แต่คราวนี้ผมกำลังจะได้ลองทำอดรู้สึกตื่นเต้นจนตัวสั่นไม่ได้ ผมประกบปากไปที่ปากรูเสียว ที่อ้าออกตามขาที่อ้ากว้าง แลบลิ้นออกมาแตะชิมเบา ๆที่กลีบพูแคมหี ก่อนกวาดลิ้นหยาบหนาของผมไป ตามความยาวของร่องรัก หวานขยับตัวบิดเบา ๆ เมื่อผมใช้ปลายลิ้นระรัวไปที่ส่วนบนของเนินเนื้อ ติ่งเล็ก ๆ บนยอดเนินแข็งตัวสู้ จนปลาย ลิ้นผมสะดุด หวานบิดตัวส่ายแรงขึ้น ก่อนจะเอื้อมมือมาจับหัวผมกดลง พร้อมเด้งเนินเนื้อเข้าใส่ปาก "อืมมมมมมมม.........พอแล้วนะที่รัก......"หวานพูดงึมงัมในลำคอ แม้จะฟังไม่ชัดเท่าไหร่ แต่คำว่า..ที่รัก..มันก็สะดุดหู จนผมแปลกใจ แต่ในขณะนั้นสิ่งที่ผมสนใจมันอยู่ตรงหน้า เนินเนื้ออวบอูมที่อ้าเผยอรอรับปลายลิ้นของผมต่างหากที่ทำให้ผมสนใจมากกว่า ผมระรัวปลาย ลิ้นไปที่เม้ดแตด ที่พองตัวจนแข็งชูชัน น้ำเงี่ยนของหวานไหลหลั่งออกมาจนผมรู้สึกที่ปลายลิ้น รสชาติมันกร่อย ๆคาว ๆเช่นนี้เองหรือ ผม ตวัดลิ้นกวาดน้ำที่ซึมไหลออกมาเข้าปากทุกหยาดหยด กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของร่องเสียวกับรสชาตกร่อย ๆ ของน้ำรักที่ผมเพิ่งได้ชิมได้ดม เป็นครั้งแรก สร้างความทะยานอยากให้ผมจนสุดระงับ ท่อนเอ็นขนาดปานกลางของผมกระดกตัวงึก ๆ น้ำเสียวไหลซึมปุด ๆ ออกมาทาง ปากปลายควย ผมขยี้ละเลงหน้าคลุกไปที่หว่างขาเนินหีของหวานจนใบหน้าผมชุมชื้นไปด้วยน้ำเสียวและน้ำลาย มือของหวานที่ลูบไล้อยู่ บนหัวของผม เริ่มขยุ้มจิกดึงรุนแรงขึ้นอยู่ก่อนที่เธอจะผวาลุกขึ้นนั่ง " พี่พล.......ทำอะไรน่ะ........" หวานรู้สึกตัวแล้ว โอกาศที่ผมจะได้ชิมน้ำหีของเธอคงหมดไปด้วย ผมรีบขยับตัวขึ้นนั่งยอง ๆ อีกครั้ง มือ ซ้ายจับประคองท่อนลำแข็งโปนจ่อไปที่ปากรูเสียว แอ่นเอวเสือกลงแต่ไม่ตรงเป้าหมาย ปลายท่อนลำของผมทิ่มพรวดไปที่ง่ามขาเพราะ หวานขยับเบี่ยงเอวหนี "หยุดนะ.........พี่พล" เสียงหวานเริ่มแข็งขึ้น ท่อนล่างส่ายหนีปลายควยผมพัลวัล มือสองข้างก็ผลักไสดันอก "หวาน...พี่ขอนะ..." ผมยึดสะโพกเธอไว้แน่น พร้อมอ้อนวอน " ไม่นะ.......หวานง่วง...ไม่มีอารมณ์" หวานดิ้นส่ายตัวหนีเปะปะจนไปเบียดร่างลูกน้อย จนน้องเจ๋งขยับตัวตื่น ก่อนลุกขึ้นนั่งหน้าตางังเงีย ผมหยุดชะงัก เมื่อเห็นว่าน้องเจ๋งมองมาที่ร่างของพ่อแม่ทั้งสอง ที่กำลังกอดรัดฟัดกันอยู่ "พ่อ....." เจ๋งคลานเข้ามาหา พร้อมชูมือเล็ก ๆ ทั้งคู่ยื่นมาข้างหน้า หวานฉวยจังหวะนี้สลัดตัวลุกขึ้นนั่ง จนผมหล่นออกมาจากอกของเธอ ผมต้องคว้าตัวลูกน้อยเข้ามากอดไว้แนบอก เสียงหวานบ่นพึมพัม ก่อนลุกเดินหนีเข้าห้องน้ำไป ผมควานหาผ้าห่มมาคลุมตัวพร้อมกกกอดน้องเจ๋งไว้แนบอก เสียงใส ๆ เล็ก ๆ ของลูกน้อย พูดอู้อี้ ๆ จับใจ ความไม่ได้ ก่อนจะค่อย ๆ เงียบหายไปพร้อมลมหายใจสม่ำเสมอ อารมณ์ความต้องการของผมก็พลันมอดไหม้หมดไปสิ้นเช่นเดียวกัน หวานหายเข้าไปในห้องน้ำพักใหญ่ ก่อนที่จะเดินออกมาด้วยใบหน้าบึ้งตึง เธอเข้ามานอนด้านข้างตัวผม แต่ก็ห่างออกไปพอสมควร "คราวหลังทำแบบนี้อีก...หวานจะโกรธ..รู้มั๊ยคะ..." หวานพูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ "เราผัวเมียกันนะหวาน...." "นั่นละ....หวานไม่ชอบ.....รำคาญ...เบื่อ." เธอพูดตัดรอนตรง ๆ จนผมอดน้อยใจไม่ได้ อะไรกันเนี่ยะ คนเป็นผัวเมียกัน พูดมาได้อย่าง ไร ว่า..รำคาญ...เบื่อ ผมทั้งน้อยใจทั้งรู้สึกอดสู หรือเป็นเพราะว่าผม สร้างความสุขให้เมียไม่พอ เธอจึงรู้สึกเบื่อที่จะร่วมรักด้วย ผมหันกลับ ไปหาพร้อมเอื้อมมือเพื่อจะไปกอดปลอบประโลม แต่หวานกลับผลักไสผมออกด้วยท่าทางรังเกียจเดียดฉัน จนผมรู้สึกน้อยใจและเกิดทิฐิ ขึ้นมา เมื่อเธอไม่ต้องการ ก็ดีเราก็ไม่ต้องไปง้อให้เสียอารมณ์ ผมหันหลังให้พร้อมเบียดร่างกอดน้องเจ๋งไว้แนบอก พยายามข่มตาข่มใจให้ หลับ เวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่ทราบได้ แต่เสียงไก่ขันเจื้อยแจ้็ว แว่วมา ทำให้ผมต้องลุกขึ้นมาอีกครั้ง เช้าวันใหม่กำลังมาเยือน หน้าที่ ความรับผิดชอบของผมกำลังเริ่มต้นเหมือนทุกเช้าที่ผ่านมาอีกครั้ง .................................................................................................................................................... ผมลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเงียบ ๆ เตรียมอาหารเช้าเป็นข้าวต้มหมูสับให้น้องเจ๋งเสร็จ ก็ได้เวลาเดินไปปลุกหวานให้ตื่นขึ้นมาจัดการต่อ ผม เดิน ออกจากบ้านอย่างเงียบ ๆ ในใจมันดูโหวงเหวง ความคิดไปเรื่อยเปื่อยล้วนแล้วแต่เรื่องไร้สาระ จนได้ยินเสียงร้องทักนั่นแหละจึงรู้สึกตัว "น้าพล.........." เสียงสาวน้อยข้างบ้านในชุดนักเรียนมัธยมปลาย ที่ดูสอาดและเรียบร้อยถูกระเบียบ ยืนยิ้มอยู่ที่ประตูรั้วหน้าบ้านเธอ "เอ๊า....น้องเองหรอ...น้าตกใจหมด" ผมหยุดยืนรอ สาวน้อยข้างบ้านรูปร่างสูงระหงที่ก้าวเดินฉับ ๆ ตรงมาหา ใบหน้าใส ๆไร้เครื่องสำอาง มีเพียงแป้งฝุ่นธรรมดาเท่านั้นที่เคลือบอยู่ แต่มันก็ดูน่ารัก ไร้เดียงสา ไปอีกแบบ "น้าพล..ออกจากบ้านเช้า ๆ แบบนี้ทุกวันหรือคะ...." "ใช่จ๊ะ...แล้วเราล่ะ...น้าไม่เคยเห็นเลยนิเช้า ๆ แบบนี้" "อ่อ...พอดีช่วงนี้มีสอบค่ะ....น้องเลยไปติวหนังสือกะเพื่อน....." เสียงใส ๆ ตอบกลับมา พร้อมรอยยิ้มละมัยบนใบหน้า เด็กสาวคนนี้ พอได้มองชัด ๆ ใกล้ ๆ เช่นนี้ ผมถึงได้เห็นว่า เค้าโครงรูปหน้าของเธอสวยเหมือนกัน คิ้วดำสนิทเรียวยาว รับกับดวงตากลม โตสุกใส สันจมูกโด่งเป็นธรรมชาติ กับริมฝีปากบางเรียว เส้นขอบปากโค้งดังรูปกระจับ สีชมพูอ่อน ๆ ไร้ลิปสติค ช่างดูเป็นธรรมชาติยิ่งนัก รูปร่างสูงบางระหง แขนขาเรียวยาว แม้จะทำให้ดูเหมือนเก้งก้าง แต่เอวคอดกิ่วและสะโพกอวบกลมนั้น ทำให้ทุกย่างก้าวเดินของเธอมอง เพลินตายิ่งนัก ผมแลเลยขึ้นไปถึงทรวงอกกลมกลึงที่ซ่อนในเครื่องแบบนักเรียนขาวสะอาดตาของสาวน้อย พานให้นึกถึงเหตุการณ์เมื่อ คืน ที่ผมได้สัมผัสบีบคลึงมันมาครั้งหนึ่งแล้ว เพราะความเข้าใจผิด อีกทั้งยังมีความฝันอันแสนสุขให้นึกถึง ผมจึงอดยิ้มออกมาไม่ได้ "ยิ้มไรอ่ะ...น้าพล....น้องมีไรผิดปรกติหรอ......" สาวน้อยยืนเก้กังเมื่อเห็นผมมองจ้องพร้อมยิ้ม "ไม่มีไรหรอก....ไปกันเดี๋ยวสาย..." ผมรีบตัดบทสนทนา ก็ใครเล่าจะบอกได้ว่าผมยิ้มเพราะฝันเมื่อคืน เราสองคนเดินคุยกันไปเรื่ย ๆ ไม่รีบร้อนนักจนกระทั่งถึงป้ายรถเมล์ น้องกับผมนั้นเดินทางไปเส้นทางเดียวกัน เพียงแต่บริษัทที่ผมทำงาน อยู่ถึงก่อนโรงเรียนของเธอไม่กี่ป้ายรถเมล์ แม้เราจะออกจากบ้านกันมาแต่เช้า แต่ก็พบว่ามีคนรอรถเมล์ที่ป้ายแห่งนี้มากจนแน่นขนัด รถ เมล์แต่ละคันที่แล่นผ่านมาก็แออัดยัดเยียดไปด้วยผู้โดยสาร สักครู่ใหญ่รถเมล์สายที่เราต้องอาศัยเดินทางก็แล่นเข้ามาจอด แม้คนบนรถ จะยังไม่ถึงกับแน่นมากนัก แต่ป้ายที่เรารออยู่นั้น กลับมาแต่คนที่รอรถเมล์สายนี้เช่นเดียวกัน ผมกับน้องจึงต้องเบียดเสียดแย่งกันขึ้นไปอัดเป็นปลากระป๋องอยู่ในรถเมล์คันดังกล่าว เสียงตะโกนชิดในหน่อย ๆ ของกระเป๋ารถเมล์สาว ทำให้ผมกับน้องต้องมายืนเบียดซ้อนกันอยู่บริเวณกลางรถ ผมยืนอยู่อยู่เบื้องหลังร่างสูงระหงของสาวข้างบ้าน มันชิดใกล้จนผมได้กลิ่นแป้ง ร่ำ ที่ระเหยออกมาจากตัวเธอ รถเคลื่อนที่ออกไปได้สักครู่ก็จอดรับผู้โดยสารขึ้นมาอีกกลุ่มใหญ่ คราวนี้ร่างของน้องที่ยืนอยู่เบื้องหน้าโดน เบียดเข้ามามากกว่าเดิมอีก ผมเห็นเธอยกกระเป๋าหนังสือใบโตขึ้นมาบังอก เพราะนักเรียนช่างคนที่อยู่ด้านหน้าเบียดกระแซะเข้ามาอย่าง จงใจให้แขนเสียดสีกับหน้าอกของเธอ น้องต้องขยับถอยหลังเข้ามาหาผมอีก จนสะโพกอวบกลมของเธอแนบชิดกับตัวของผม "รถแน่นจังน้าพล...." สาวน้อยหันหน้ากลับมาคุยกับผม เสมือนเป็นการบอกให้นักเรียนช่างด้านหน้า ล่วงรู้ว่าเธอมิได้มาคนเดียว และก็ได้ ผล เพราะพอมันได้ยินเช่นนั้น ผมเห็นมันขยับตัวถอยห่างไปเล็กน้อย แขนที่กางออกมาพับเรียบแนบกับลำตัว แต่น้องสิกลับมิได้ขยับตัวตาม ออกไป สะโพกอวบกลมของเธอยังคงแนบชิดกับเป้ากางเกงของผม รถกระชากตัวออกหรือเบรคคราวใด สะโพกอวบกลมนั้นก็กระแทกเข้ามาหาตัวผมทุกครั้ง แม้ผมไม่เคยคิดลามกกับสาวน้อยที่อยู่เบื้องหน้า แต่ อาการสยิววูบวาบที่ส่วนล่างของตัว มันก็อดจะทำให้ท่อนลำที่อยู่ในกางเกงแข็งขึ้นมาทีละน้อย ๆ อย่างระงับไม่อยู่ ผมพยายามจะเบี่ยงตัว หลบให้ท่อนลำพ้นจากร่องสะโพกของสาวน้อยเบื้องหน้า แต่ยิ่งหลบออกกลับยิ่งถูกคนด้านหลังเบียดเข้ามา จนเหมือนกับว่าท่อนลำของผมกำลัง บดส่ายกับสะโพกกลมกลึงของน้องเช่นนั้น "น้า...ขอโทษ...รถแน่นมาก..." ผมรู้ว่าบัดนี้น้องคงรู้แล้วว่ากำลังโดนท่อนลำแข็งโปนของผมเบียดเสียดสีอยู่ เพราะใบหน้าของเธอเริ่ม แดง ขึ้น ๆ ผมจึงรีบออกตัวขอโทษ เธอหันหน้ากลับมายิ้มแต่ไม่กล่าวอะไร สายตาที่ผมมองสบพบว่ามันมีแววเยิ้ม ๆ อย่างไรไม่รู้ แม้ผมจะพยายาม เกร็งตัวมิให้ท่อนลำเบียดสะโพกของน้อง แต่ผมกลับเริ่มแปลกใจว่า สะโพกอวบกลมของสาวเบื้องหน้ากลับส่ายบิดเข้ามาหาผม แม้ว่ารถจะไม่เบรคก็ตามที