ห่างลูกห่างสามี ตอน6

ฉันคิดว่าแกจะกล้าทำแค่นั้น ฉันก็ดูละครไปไม่ได้สนใจอะไร ฉันเผลอๆอยู่แกก็เลิกเสื้อฉันขึ้นแล้วก้มลงมาเอาปากกับดูดเลียหัวนมฉันเลยค่ะ ฉันตกใจอุทานออกมาต่อว่าเขา แต่ มันเหมือนจะช้าไปหมดแล้ว จากแค่นั่งชิด ตามติดมาด้วยมือ ตอนนี้ไม่ทันไร เข้าไปอยู่ในปากแกแล้ว นี่ฉันจะเหลืออะไรที่บงบอกว่าตัวเองรักสามีอีกแล้วเนี่ยะ ฉันคิดว่ามันคงมากไปแล้วหล่ะ ฉันเลยพยายามดันพี่นพออก แต่เขาไม่ขยับให้ฉันเลย จากหนึ่งเต้าก็เป็นสองเต้า ฉันเสียความบริสุทธิ์ช่วงบนให้เขาแล้ว ฉันกลัวเหลือเกินว่าช่วงล่างของฉันก็จะต้องเสียไปอีกเหมือนกัน ฉันเลยบอกขอร้องเขาดีๆ ฉัน - พี่นพ ปล่อยแอ๋มเถอะ แอ๋มไม่ได้ต้องการแบบนี้นะค่ะพี่ พี่นพเงยหน้าขึ้นมามองฉัน พี่นพ - แค่นี้เองแอ๋ม อย่าขัดใจพี่เลยนะ แอ๋มไม่เห็นใจพี่บ้างเลยหลอ พี่รักแอ๋มมากเลยนะ รักแอ๋มมากเลยนะ คำนี้มันปี๊ดขึ้นหัวฉันเลยค่ะ นึกถึงสมุดบันทึกของเขาที่เขียนถึงฉัน ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็ต้องใจอ่อน ฉันเลยนิ่งสงบลง เอนตัวไหลลงไปกึ่งนั่งกึ่งนอนพิงผนังโซฟานิดเดียวเอง อยู่ใจอ้อมแขนแกข้างนึงปล่อยให้แกชื่นชมกับเต้านมของฉันอย่างสะดวกสบาย ช่วงเวลานั้นฉันดูละครไม่รู้เรื่องเลย ฉันยอมรับว่าการห่างลูกห่างสามีมาแบบนี้แล้วได้รับความถนุถนอมเคล้นคลึงเต้านมของฉันจากเขาแบบนี้ มันทำให้ฉันเผลอเคลิ้มไปเลยทีเดียว ช่วงนาที่นั้นฉันแทบจะตกเป็นของเขาห้าสิบเปอร์เซ็นแล้ว จากที่แกนั่งอยู่ข้างๆฉัน ตอนนี้แกเขยิบลงไปแทรกตัวกลางหว่างขาของฉัน แกนั่งคุกเข่าค่อยๆปลดตะขอกางเกงยีนสั้นเสมอหูของฉัน จนมันหลุด แต่ไม่ทันจะแหวกดึงซิบออก ฉันก็เอามือหยุดแกไว้ก่อน จับมือแกแน่น ฉัน - ไม่นะค่ะพี่นพ พี่นพ - แต่พี่ทนไม่ไหวแล้วนะแอ๋ม ฉัน - แอ๋มขอเถอะพี่ อย่าให้แอ๋มเลวไปกว่านี้เลย พี่นพแกนิ่งคิดแล้วล้มตัวลงไปนั่งที่พื้น พี่นพ - โถ่แอ๋ม จะทรมานพี่ไปถึงไหน ถ้าผู้ชายมันไม่ได้ปลดปล่อย มันจะเป็นบ้าตายนะแอ๋ม ฉัน - แอ๋มขอโทษค่ะพี่ แกลุกขึ้นมานั่งคุกเข่าตรงหน้าฉันอีกครั้งแทรกเข้ามาตรงหว่างขาฉันอีกที แต่คราวนี้แกรูดซิบของแกออกมาพร้อมกับ สิ่งนั้นที่ฉันคิดว่าฉันจะไม่เคยเห็นของใครนอกจากสามี มันโผล่ออกมาจากกางเกงของแก ฉันเห็นถนัดตา พี่นพ - ให้พี่ปลดปล่อยเข้าไปในตัวแอ๋ม นะแอ๋มนะ นะๆ แกคะยั้นคะยอ พร้อมจับท่อนควยของแกรูดเข้าออก อีกมือนึงก็พยายามจะง้างกางเกงของฉันให้หลุดออกไป ฉันยื้อสู้มือแก ฉัน - ไม่นะพี่ แค่นี้แอ๋มก็ให้พี่มากแล้วนะ ถ้าพี่ทำอะไรแอ๋มมากกว่านี้พรุ้งนี้แอ๋มจะออกไปอยู่ที่อื่น พี่นพ - พี่รู้ยังไงแอ๋มก็ต้องย้ายออกไปอยู่ดี ไหนๆก็จะย้ายไปอยู่แล้ว คืนนี้พี่ขอมีความสุขกับแอ๋มก่อนแล้วกัน จากพี่นพที่ใจดี ตอนนี้แกเหมือนเป็นคนละคนที่แอ๋มไม่เคยรู้จัก จากมือเดียวแกก็ใช้ทั้งสองมือกระชากจนกางเกงตัวน้อยหลุดออกไปจากร่างกายฉัน แล้วแกก็ลุกโถมตัวขึ้นมาทับร่างกายฉัน โดยที่มีท่อนควยอาวุธประจำกายของแกแทรกเข้ามาพอดิบพอดีกับหอยน้อยๆของฉันที่อ้ารับการสอดใส่ของแกพอดี ไม่ยากค่ะ เพราะแกจับขาฉันแยกออกจากกันอยู่แล้ว โถมตัวเข้ามาแทงพรวดเดียวก็มิดด้าม ฉัน - อย่า....พี่นพ ไม่ทันสิ้นเสียงของฉันร้องห้าม ทุกสิ่งทุกอย่างมันสายไปเสียแล้ว น้ำตาฉันไหลออกมาไม่รู้ตัว คิดสงสารสามีจับใจ ท้้งกับลูกอีก เขาสองคนจะรู้ไหมว่า แม่ของเขาดื้อรั้นจะมาทำงาน ไม่ฟังเสียงห้ามจากพวกเขาจนต้องมานอนแหกขาให้หัวหน้ามาเสียบรูเล่นแบบนี้ พี่นพใช้มือยันโซฟาพยุงตัวแล้วนอนบทควยใส่หีฉันเลื่อนขึ้นลงเข้าออก เขาบี้เข้ามาแน่นมากเหมือนตายอดตายอยากมาจากไหนจะเอาของฉันให้ฟังไปเลยหรือไง ฉันไม่ดื้อกับพี่กับแกอีกแล้วปล่อยให้แกทำไป จะโทษใครได้ บ้านก็บ้านแก เราเข้ามาอยู่เอง แต่ฉันจะขอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวที่ยอมให้แก พรุ้งนี้ฉันจะเก็บข้าวของย้ายออกไปทันที พี่นพ - เป็นไง ยังจะหนีพี่ออกไปไหนอีกไหม นี่ นี่...