ขายของ

วันพุธที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2554

With No Remorse / Chapter 1

With No Remorse Chapter 1 เทือกเขาตะเข็บชายแดนแม่สอด ในยามเช้าตรู่ที่แสงอาทิตย์เพิ่งจะเสียดแทงปอยเมฆลงมาอาบไล้แผ่นดิน ทิวเขาสลับซับซ้อนเป็นแนวสูงต่ำปกคลุมด้วยแนวไม้หลากขนาดซับซ้อน ไอหมอกโชยไล้ยอดหญ้าและพุ่มไม้ระคนด้วยเสียงนกและแมลงกลางวันที่เริ่มกรีด ร้อง แต่แล้วเสียงระงมของส่ำสัตว์ก็เงียบลงเมื่อมีกลุ่มชายฉกรรจ์เดินผ่านมาตาม ทางรกเรื้อ ร่างสันทัดทั้งห้าแต่งตัวทะมัดทะแมงด้วยกางเกงยีนส์หรือกางเกงทหารเก่าคร่ำ เสื้อยืดแขนยาวทับด้วยเสื้อแจ๊คเก็ตบนหลังสะพายเป้ต่างแบบโป่งพองนูนจนเต็ม ขนาด ทั้งหน้าคนตั้งอกตั้งใจเดินดุ่ม ๆ ไปในทางป่าด้วยท่าทางระวังระไว ในมือทุกคนคืออาวุธปืนสงครามต่างชนิดถือกระชับพร้อมใช้งาน รองเท้าผ้าใบสกปรกเหยียบย่ำเศษใบไม้ดังกรอบแกรบ “พี่ชด จะพักกินข้าวหรือยัง” ชายคนหัวแถวหันไปถามคนที่เดินตามมาข้างหลัง “เดี๋ยวถึงลำห้วยข้างหน้าก่อน จะได้ล้างหน้าล้างตากันด้วย” ชายคนที่เดินตามท้ายตอบพอได้ยินทั่วกัน “เดี๋ยวถึงแล้วพี่จะลงไปในเมืองด้วยหรือเปล่าพี่” อีกคนหนึ่งหันมาถาม “ยัง เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยลงไป วันนี้ถึงแล้วพักก่อน” คนหัวหน้าหันมองไปรอบ ๆ ขณะที่ก้าวเดินต่อไป “เก็บแรงให้เต็มที่แล้วค่อยไปลุยซ่องเจ๊ใหญ่มัน” พูดแล้วก็หัวเราะเบา ๆ คนที่เหลือหัวเราะกระหยิ่มยิ้มย่องหมายใจถึงวันที่จะมาถึงหลังจากที่อยู่ใน ป่ามาร่วมเดือน ...เปรี้ยง.. เสียงปืนแผดกัมปนาทลั่นป่าขับฝูงนกข้างทางให้แตกตื่นบินขึ้นพรู ส่ำสัตว์เงียบกริบเหมือนวิทยุที่พลันหมดมดไฟ ไอ้ชดหัวหน้าชุดที่เดินเงยหน้าขึ้นทันเห็นหัวลูกน้องที่เดินนำระเบิดกระจาย คนที่เดินถัดมากระดุ้งตัวงอ เป้ที่อยู่บนหลังระเบิดกระจายเมื่อลูกปืนอานุภาพสูงพุ่งทะลุผ่านมากระแทก เข้ากึ่งกลางลำตัวไอ้คนที่เดินตามมาเข้าอีกคนหนึ่ง มันตัวงอเมื่อท้องสวาทามเม็ดลูกปืนเข้าไปเต็มเปาแผ่นหลังตรงบั้นเอวโป่งพอง เมื่อหัวกระสุนทะลุพุ่งลงมาฝังดินตรงปลายเท้าคนที่อยู่ข้างหลังจนดินกระจาย ฟุ้งสูงท่วมหัว “อ๊ากกกกก” ไอ้เจ้าคนนั้นร้องลั่น ไอ้ชดเหลือบมองก็ได้เห็นว่าตรงที่ที่เคยเป็นเท้านั้น บัดนี้ขาดออกเสมอข้อเหลือแต่เพียงเศษเนื้อรุ่งริ่ง มันพุ่งลงข้างทางทันทีแล้วพยายามมองหาที่มาของลูกปืนสังหาร ใจเต้นระรัวเพราะมันไม่เคยเจออาวุธอะไรที่ทรงพลังถึงขนาดที่สอยลูกท้องมันที เดียวสามศพแล้วยังหั่นเท้าไปอีกหนึ่งข้าง มันมองกวาดไปมาแล้วไปจับที่ตัวไอ้คนเท้าขาดที่นอนดิ้นพราด ๆ จนเป้สนามเปิดเผยอ ของที่อยู่ข้างในโดนแรงเถือกไถจนหลุดออกจากเป้ มันเป็นห่อกลมที่มัดแน่นด้วยเทปกาวจนเห็นเป็นก้อนสีน้ำตาลมันวาว ไอ้ชดมองไปที่ร่างลูกน้องสามคนที่นอนตายอยู่ข้างหน้า เม็ดยาสีชมพูบ้างสีส้มบ้างทะลักกระจายออกมาจากเป้ของไอ้คนที่สองที่ โดนกระสุนทะลวงจนขาดเป็นรูเบ้อเริ่ม ...เปรี้ยง.. ร่างไอ้คนที่นอนดิ้นสะท้านกระดอนขึ้นจากพื้น เอวขาดทำให้ร่างแยกออกเป็นสองส่วนแล้วตกลงกับพื้นเสียงทึบ ๆ ทำเอาไอ้ชดขนหัวลุกชัน มันยังไม่เห็นเจ้าของกระสุนมรณะที่ปลิดชีวิตลูกน้องมันไปสี่คนในชั่วครึ่ง นาทีนั้นเลย ป่าเงียบสงัดจนมันสะท้านใจพลิกตัวเข้าหาโคนไม้ใหญ่ข้าง ๆ ชันตัวขึ้นนั่งกระชับปืนในมือไว้แน่นจนเกร็ง เหงื่อแตกออกมาจนเปียกไปทั้งใบหน้าที่มันแนบลงกับต้นไม้ ...เปรี้ยง.. มันผงะออกจากตนไม้ แวบสุดท้ายก่อนชีวิตจะปลิวหายไปในราวป่าคือเปลือกไม้ตรงหน้ามันระเบิดออกสาด เศษกระเด็นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยพร้อมกับเงาดำแวบเข้าใส่ ไอ้ชดกลายเป็นผีหัวขาดศพสุดท้ายของกลุ่มขนยาเสพติดตามแนวชายแดน ป่าทั้งป่าเงียบสงบลงจนน่ากลัว ร่างไอ้คนค้ายานอนตายแน่นิ่งอยู่ตามทางเดิน ในอึดใจใหญ่ ๆ ต่อมา สิ่งที่เหมือนพุ่มไม้รกสองพุ่มก็ขยับเข้ามาใกล้อย่างช้า ๆ แต่ที่โผล่ออกมาจากสายระเกะระกะนั้นคือปลายลำกล้องปืนดำมะเมื่อม พุ่มไม้พุ่มหนึ่งหยุดอยู่กับที่ชี้ปลายลำกล้องปืนไปทางร่างที่แน่นิ่งอยู่ เบื้องหลังขณะที่อีกพุ่มหนึ่งขยับเข้าประชิดทีละศพ เมื่อแน่ใจว่าที่นอนกองอยู่นั้นเป็นศพไปแน่นอนแล้วทั้งสองพุ่มจึงกลับมารวม กัน “สาม หก สอง จาก สี่ โท ห้า เปลี่ยน” หนึ่งในนั้นยกมือที่พรางด้วยสีพรางจนเขียวเข้มดึงเอาหมวกที่รุงรังไปด้วยเศษ ผ้าและเศษไม้ออก เผยให้เห็นใบหน้าที่ป้ายสีพรางจนดำมะเมื่อม ในหูข้างหนึ่งมีหูฟังเสียบคาอยู่ “สี่ โท ห้า จบภารกิจ ถอนตัวเวลานี้ เลิกการติดต่อ” เจ้าของใบหน้าดำมะเมื่อมนั้นหันไปพยักหน้าให้กับอีกคนแล้วอึดใจถัดมาทั้งสอง คนก็แฝงตัวหายไปในเรียวป่า จวบจนอีกเกือบครึ่งชั่วโมงให้หลัง คนในชุดพรางห้าคนและชุดเขียวอีกหกคนก็เดินโผล่ออกมาตามทางเดิน อาวุธปืนในมือส่ายกราดไปทั่วจนกระทั่งมาถึงห้าศพทุรชนที่นอนตายอยู่ คนในชุดเขียวคนหนึ่งเดินออกมาคู่กับคนในชุดพราง เครื่องหมายสีขาวที่ปักอยู่บนชุดบ่งบอกว่าเป็นนายตำรวจ “เฮ้ย โห บรรลัยเลย พวกนายเอาอะไรยิงวะนี่น่ะ มันถึงได้วินาศขนาดนี้เหอ” นายตำรวจหันไปถามคนในชุดพราง “ก็ปืนนั่นแหละพี่” คนในชุดพรางชักมีดที่หน้าออกออกมาเฉือนสายเป้หลุดออกจากศพแล้วแยกมากองรวมกันไว้ “ปืนเชี้ยอะไรวะ แม่งต้นไม้เกือบเท่าขากูเนี่ย แม่งยิงทะลุเลย” “เอาเป็นว่า ผมไม่อยากเป็นเป้ามันก็แล้วกันพี่” คนชุดพรางบอกขณะที่ยืนมองซากศพเละเทะทั้งห้าซาก “แล้วผมก็ไม่อยากอยู่ตรงข้ามกับคนที่ยิงด้วยพี่” “ทำไมเหรอ” นายตำรวจหันมาถาม “พวกเราเรียกแกว่า หมวดเพชฌฆาต น่ะพี่” ชุดพรางตอบเรียบ ๆ “พี่คงรู้จักแกหรอก แต่ไม่รู้หรอกว่านี่น่ะ ฝีมือแก” “ใครวะ” “ผมไม่บอกพี่หรอกครับ” ชุดพรางตอบพร้อมกับยิ้ม “ขืนแกรู้ว่าพวกผมบอกมีหวังไม่ได้หลับได้นอนกันละ ทีนี้” “เออ ก็ได้ เฮ้ย ถ่ายรูปกันเสร็จหรือยัง” นายตำรวจหันไปถามลูกน้องที่ถ่ายรูปที่เกิดเหตุเอาไว้ พอเห็นคนถือกล้องรับคำแล้วเก็บกล้องก็หันมาบอกว่า “เอ้า งั้นกลับกันได้ แต่เดี๋ยวศพนี่เอาไงดีวะ” “พี่กลับได้เลยครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง” คนในชุดพรางหันมา อีกชั่วโมงถัดมาป่าก็กลับสูความเงียบสงบ นอกจากเลือดที่สาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณปนเศษเนื้อเล็กน้อยแล้ว ก็มีเพียงเนินดินสีคล้ำที่มองก็รู้ว่าเพิ่งจะขุดจะกลบกันเสร็จใหม่ ๆ สัตว์เล็กเริ่มคืบออกจากพุ่มหญ้าเข้าไปดม ๆ เศษเนื้อแล้วเอาเท้าคู่หน้ากอบขึ้นใส่ปากแทะ ขณะที่ฝูงมดเริ่มเดินกันออกมาเป็นทางเกาะกลุ่มกันตามหยาดเลือดที่กระจายอยู่ จนเห็นเป็นก้อนดำ ๆ ยุ่บยั่บ ชั่วครู่ถัดมานกและบรรดาสัตว์และแมลงต่าง ๆ ก็เริ่มเปล่งเสียงขึ้นทีละน้อย แล้วป่าก็คืนสภาพมาดังเดิมอีกคำรบหนึ่ง หมู่บ้านหรูชานเมืองเชียงใหม่ “ชัย เล่าต๋ามันบอกว่าไอ้ชดไม่เอาชองมาส่ง” ชายอ้วนร่างขาวนั่งจิบกาแฟบนโต๊ะฝังมุก หันไปพูดกับชายหนุ่มที่ยืนเยื้องไปข้างหลัง แล้ววางถ้วยกาแฟลงกับโต๊ะ “เหรอครับพ่อเลี้ยง ปกติไอ้ชดมันไม่เหลวไหล เดี๋ยวผมเช็คให้ครับ” ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งล้วงมือถือขึ้นมากดเลขหมายแล้วเลี่ยงออกไปนิดหนึ่ง คุยอยู่ครู่ใหญ่ในขณะที่พ่อเลี้ยงร่างอ้วนนั่งหน้าบอกบุญไม่รับ “สงสัยโดนตำรวจซิวไปแล้วครับ ปาเกอมันว่ายังงั้น มันรออยู่จนสายไอ้ชดไม่มาตามนัด นี่มันกำลังออกตามอยู่ครับ” “ตำรวจที่ไหนวะ กูเคลียร์หมดแล้วนี่หว่า” เสี่ยใหญ่เจ้าของกิจการค้าส่งที่ใช้บังหน้าลุกขึ้นยืน “ได้เรื่องแล้วบอกกูด้วย” “ครับพ่อเลี้ยง เดี๋ยวผมไปตามเรื่องให้ครับ” เจ้าชัยบอกแล้วเก็บโทรศัพท์ “ให้ไอ้ปาเกอมันจัดการไปแล้วให้มันโทรบอก เดี๋ยวกูจะเข้าออฟฟิส แกพาแม่เลี้ยงไปซื้อของแล้วกัน ไม่รู้เป็นไง เด็ก ๆ ก็มีต้องให้แกไปด้วย ไม่ให้ไปก็ทำเรื่องมาก” พ่อเลี้ยงบอกแล้วเดินฉับ ๆ ออกไปขึ้นรถหรูออกไปจากบ้านโดยไม่ได้ฟังเสียงรับคำของชัย และไม่ทันเห็นรอยยิ้มบาง ๆ ที่เกลี่ยริมฝีปากอยู่ ชัยเก็บโทรศัพท์แล้วออกไปเตรียมรถเสร็จแล้วกลับมานั่งรอในบ้าน อึดใจใหญ่ ๆ สาวใหญ่ร่างอวบก็เดินลงบันใดมาจากชั้นบน เสื้อชุดแส็คยาวแค่หัวเข่าลายดอกโต ๆ คอกว้างจนเห็นเต้าอวบล้นทะลักขึ้นมาขาวผ่อง “ชัย พ่อเลี้ยงไปแล้วหรือ” สาวใหญ่เอ่ยถาม “ครับ ออกไปสักสิบนาทีแล้วครับ” ชัยตอบอย่างนอบน้อม “งั้นเราไปกันได้ เดี๋ยวแวะซื้อของแป๊บนึงก่อน” นัยน์ตาคมกริบฉายแวววาบวับก่อนเดินปึ่ง ๆ ไปขึ้นรถ เจ้าชัยก็เข้าประจำที่ขับรถออกไปจากบ้าน รถคันหรูแวะเข้าห้างให้สาวใหญ่ซื้อของ ชั่วโมงต่อมามันก็บ่ายหน้าออกจากเมืองเชียงใหม่มุ่งตรงออกนอกเมืองไป ครึ่งชั่วโมงถัดมามันก็เลี้ยวเข้าโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง สาวใหญ่ขณะนี้สวมแว่นดำอันใหญ่บดบังใบหน้าเดินไปรอหน้าลิฟท์ขณะที่ชัยไป จัดการเรื่องห้องเสร็จก็เดินถือกุญแจมาสมทบแล้วสองคนก็ขึ้นลิฟท์หายไปด้วย กัน พอเข้าไปในห้องได้ สาวใหญ่ก็จัดการเสื้อผ้าตัวเองจนเหลือแต่ร่างอวบอ้วนขาวผ่องยืนเปลือยอวด เต้าอวบใหญ่หย่อนคล้อย ปลายเต้าประดับด้วยจุกเนื้อสีคล้ำ หน้าท้องนูนเนินด้วยไขมันที่พอกพูนแล้วง้ำลาดลงตรงเนินเนื้อนูนประดับด้วยพง ขนหนาดำสนิท ฝ่ายชัยหนุ่มก็จัดการเสื้อผ้าตนเองเสร็จแล้วจัดการเอาเสื้อผ้าทั้งของตนเอง และนายหญิงไปแขวนจนเรียบร้อย เมื่อหันกลับมาประจันหน้านายสาวใหญ่ก็เห็นร่างผอมแต่กำยำไร้ไขมัน ตรงหน้าขานั้นท่อนเอ็นเนื้อยาวเรียวตั้งลำผงกอวดปลายหัวบานแดงก่ำอยู่กระจะ ตา โคนท่อนเอ็นรกไปด้วยพงขนหยาบจนเต็มหน้าขาแผ่กระจายขึ้นมาจนถึงสะดือ สาวใหญ่เดินไปนั่งลงที่ขอบเตียงหนานุ่มหันหน้าเข้าหาลูกน้องหนุ่มที่เดิน เข้าใกล้ ปลายหัวแท่งเอ็นพุ่งเข้าหาใบหน้า หล่อนยกมือขึ้นคว้าเอ็นเนื้อดึงเข้าปากอมดูดเม้ม หัวเลื่อนขึ้นลงให้ท่อนเนื้อพุ่งเข้าออกอย่างเมามัน ชัยสูดปากด้วยความเสียวเอื้อมมือลงไปกอบเต้านมบีบเคล้นจนเนื้อนุ่มบี้ไปตาม แรงบีบ สาวใหญ่ปล่อยท่อนเนื้อออกจากมือแล้วเอนหลังลงกับที่นอน “เอาเถอะ ชัย ฉันอยากเต็มที่แล้ว เมื่อคืนพ่อเลี้ยง มาเอาแหย่ ๆ ยังไม่ทันจะหายมันเลย” สองขาอวบยกขึ้นสู่มือของเจ้าชัยที่จับตรงข้อเท้ายกขึ้นอีกแล้วดันข้อเท้าไป ข้างหน้าจนหัวเข่าสาวใหญ่โย้ไปจนติดอก เนินกลีบเนื้อนูนขึ้นมาโดดเด่น สองกลีบเนื้อแบะอ้าออกจากกันเผยเนื้อนุ่มฉ่ำแฉะไปด้วยเมือกเหนียว เจ้าชัยวางท่อนเอ็นพาดไปตามกลีบเนื้อพร้อมกับดันสะโพกให้ท่อนเอ็นยาวไถไปตาม ความยาวของกลีบเนื้อ ปลายท่อนเอ็นแงะงัดไปตามกลีบเนื้อจนพลิกแบะ สาวใหญ่สูดปากด้วยความเสียวกลีบเนื้อบีบรักตัววับ ๆ ขับน้ำหล่อลื่นออกมานองกลีบอาบไล้ท่อนเอ็นของลูกน้องหนุ่มจนไปถึงถุงหนังย่น เจ้าชัยไถอีกสองสามทีก็ขยับสะโพกให้ท่อนเนื้อแข็งเกร็งกระดกจรดปลายเข้ากับ ปากรูสวรรค์แล้วออกแรงดันมันผลุบเข้าไปในช่องเนื้อชุ่มฉ่ำแล้วขยับสะโพกเป้ นจังหวะจนมันมุดกระดืบเข้าไปในช่องทางที่บีบรัด สะโพกอวบขาวของนายหญิงกระดกวาบ ๆ รับท่อนเอ็นเนื้อที่เบียดแทรกเข้ามาข้างในทีละหน่อยอย่างวาบหวาม สองมือขาวอวบอูมเอื้อมลงไปจับสะโพกของลูกน้องหนุ่มทั้งสองข้างดึงเข้าหาตัว จนท่อนเอ็นของชายหนุ่มฝังเข้าไปจนมิด เธอกระดกสะโพกกระเด้าใส่ท่อนเนื้อของลูกน้องอย่างเอาเป็นเอาตาย “แรง ๆ ชัย เอาชั้นแรง ๆ นั่นแหละ ๆ ๆ” สาวใหญ่ร้องบอกชู้หนุ่มที่เกร็งสะโพกสาวท่อนเนื้อยาวผลุบเข้าออกรูสวรรค์จน สองแคมแบะปลิ้นเข้าออก สองมือจับข้อเท้าของนายสาวโย้ไปจนโคกแคมตั้งขึ้นรับท่อนเอ็นตัวเอง “ดีไหมครับ แม่เลี้ยง กระเด้าแรงถึงใจไหมครับ” ชัยเอ่ยถามพร้อมกับสาวสะโพกกระเด้าพั่บ ๆ จนร่างขาวอวบสะเทือน “ดีจ๊ะ ชัย อูย มันกระแทกข้างใน เสียวจังเลย” หน้าอวบกลมบิดเบี้ยวไปด้วยความเสียวเมื่อท่อนเนื้อยาวเหยียดกระทุ้งพรวด ๆ หัวบาน ๆ บดเอาปากมดลูกอยู่กึกกัก เจ้าชัยสาวเอวกระเด้าโคกเนื้ออวบไม่บันยะบันยัง เจ้าชัยกระเด้าท่อนเอ็นเข้าไปสุดลำแล้วควงเอวขยี้โคนเอ็นบดเข้ากับเนื้อนวล หนอกโคนเอ็นบดเข้ากับเม็ดเนื้อยอดกลีบจนสาวใหญ่ดิ้นเร่า ๆ แต่กระเด้าสะโพกสวนทางขึ้นมาเต็มแรง ช่องเนื้อบีบรัดท่อนเอ็นลูกน้องหนุ่มกระชับ “อืยย ถึงใจจริงชัยเอ๋ย” “เหรอครับ” เจ้าชัยกระทุ้งเอ็นอีกสองสามครั้งแล้วดึงมันออกมา น้ำเมือกใส ๆ ไหลย้อยติดออกมาเป็นสาย “แม่เลี้ยงนอนคว่ำซิครับ เดี๋ยวผมจะกระเด้าให้ลืมโลกเลย” สาวใหญ่ไม่ต้องให้บอกซ้ำสอง พลิกตัวคว่ำแล้วมาอยู่ท่าคลานบนเตียง แอ่นหลังยกก้นขึ้นจนพูกลีบเนื้อย้อยออกมาพูอยู่ข้างหลัง เจ้าชัยขยับประคองท่อนเอ็นเข้าประชิดแล้วกดพรืดเดียวท่อนเอ็นยาวก็มุดพรวด ลื่นไหลเข้าในช่องเนื้อจนมิดด้าม “ว้ายย...” สาวใหญ่ร้องเสียงหลงด้วยความเสียวเมื่อโดนทะลวงเต็มลำ มันมุดเข้ามาจนสุดลำคับแน่นตื้อไปทั้งท้องน้อย เอ็นเนื้อของลูกน้องมันช่างแข็งแกร่งผิดกับของผัวตัวเอง ซ้ำยังอึดทนทานถึงอกถึงใจความกระกายกามของตนยิ่งนัก จนต้องโย้สะโพกดันโคกกลีบเนื้อเข้าปะยะทุกครั้งเมื่อท่อนเอ็นยาวมุดพรวดเข้า มาจนเต็มแน่น ความเสียวซ่านพุ่งทวีขึ้นมาจนสุดจะทานทน สองแขนหมดแรงยันจนตัวซบลงไปกับที่นอน ก้นและสะโพกผายเกร็งจนสั่นแข้งขาอ่อนแทบหมดแรงยันกาย แต่ลูกน้องหนุ่มก็เอาสองมือจับสะโพกยกเอาไว้ให้กลีบแคมเนื้อลอยเด่นรับท่อน เอ็นยาวที่ทะลวงเข้าออก หยาดเมือกไส ๆ ของสาวใหญ่ไหลออกมาเนืองนองจนย้อยลงมาตามขาอ่อน อาบชโลมท่อนเอ็นเจ้าชัยจนลื่นปราด ๆ สาวใหญ่ตอนนี้ได้แต่ร้องครางฮือ ๆ ด้วยความเสียวเมื่อโดนท่อนเอ็นกระทุ้งเข้าจนเต็มลำท่อนเป็นจังหวะ เสียวจนสุดตัวไปครั้งแล้วครั้งเล่า รูเนื้อบีบกระชับสั่นระริก “โอ๊ย ๆ ชัย พี่ถึงไปสองครั้งแล้ว เธอยังไม่ถึงอีกเหรอ เสียวจะขาดใจ” “ยังหรอกครับ แม่เลี้ยง ต้องอีกพักหนึ่งครับ” “อูย ชั้นจะไม่ไหวแล้ว ขอพักหน่อยได้ไหม” เจ้าชัยไม่ฟังเสียงจับสะโพกผายยกขึ้นกระหน่ำสะโพกกระเด้าหยุบ ๆ “งั้นเดี๋ยวผมจัดการให้น้ำแตกไปเลยนะครับ” “อูย ดีจ๊ะ” ถึงตอนนี้สาวใหญ่ทั้งดันทั้งควงก้นอวบสะโพกผายยามเมื่อเจ้าชัยตะบันท่อนเอ็น ใส่อีกครู่เดียว ท่อนเนื้อยาว ๆ ก็กระเด้าเร็วและหนักจนเจ้าหล่อนต้องร้องกรีดพลางซุกหน้าลงกับหมอนนุ่มเพื่อ ดับเสียงร้อง ท่อนเอ็นฉีดน้ำกามขาวขุ่นพรวด ๆ เข้าใส่จนหล่อนอุ่นซ่านไปทั้งตัว เสียวจนสุดตัวสั่นปากสั่นด้วยความเสียวสุดตัว ก่อนจะทอดตัวลงนอนหายใจหอบพร้อมกับร่างกำยำของลูกน้องหนุ่มที่ทาบทับลงมา ท่อนเอ็นยังแข็งพองอยู่ในตัวจนรู้สึกเสียวสบายและอุ่นด้วยน้ำกามที่ฉีดเข้า มาจนท่วมตัว บริษัทกิมเล้งซัพพลาย เสี่ยใหญ่เดินส่ายพุงเข้ามาในที่ทำงาน พนักงานใหญ่น้อยทักทายกันเสียงขรมก่อนที่เสี่ยจะเดินเข้าห้องทำงาน เขาทรุดลงนั่งกระแทกตัวลงกับเก้าอี้นวมตัวใหญ่แล้วคว้าหูโทรศัพท์ขึ้นฟัง สัญญาณก่อนจะกดหมายเลขปลายทาง “ท่านครับ ผมสมชายครับ... ของมาไม่ตรงเวลาครับ” เสี่ยพูดแล้วหยุดฟังเสียงจากอีกข้างหนึ่งเป็นระยะ “ผมให้คนออกไปตรวจสอบอยู่ครับท่าน...ครับ แล้วผมจะเรียนให้ท่านทราบครับ” เสี่ยใหญ่กดปุ่มแล้วกดหมายเลขใหม่ “พรรณ เข้ามาจดงานหน่อย เอากาแฟเข้ามาแก้วหนึ่ง แล้วบอกด้วยว่าห้ามรบกวน” เสี่ยใหญ่กรอกเสียงแล้ววางหูโทรศัพท์เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ครุ่นคิดจนคิ้ว ขมวด จวบจนประตูบานใหญ่เปิดออกพร้อมกับหญิงสาวร่างอวบอัดที่เข้ามาในห้องนั่นแหละ คิ้วที่ขมวดจึงคลายออก มือข้างหนึ่งของหญิงสาวถือถ้วยกาแฟควันกรุ่นวางลงกับโต๊ะข้างประตูแล้วยกมือ ขึ้นกดล๊อคก่อนจะคว้าถ้วยกาแฟหันกายกลับมาเดินตรงเข้ามายังโต๊ะเสี่ยใหญ่ ร่างอวบอัดอยู่ในชุดกระโปรงรัดรูปตัวบานยาวแค่เข่า เสื้อผ้าชีฟองบาง ๆ ตัวหลวมคอกว้างจนเห็นเนินเต้าอวบห่อหุ้มด้วยเสื้อในสีดำขับผิวขาวผ่อง ใบหน้าคมเข้มเดินยิ้มระรื่นเข้ามาหาเสี่ยใหญ่ “กาแฟค่ะ พ่อเลี้ยง ไม่ได้ใส่นม” ปากแฉล้มเอ่ยบอกพร้อมกับแย้มยิ้ม “อืมม ไม่ต้อง เดี๋ยวดูดเอาเองก็ได้” “แหม อย่ามาเย้าพรรณเลยค่ะเสี่ย จะให้จดงานอะไรล่ะคะ” เธอวางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะแล้วเดินอ้อมโต๊ะมาหาเสี่ยใหญ่ที่ดันเก้าอี้ออกห่าง โต๊ะทำงาน หมุนตัวมาประจันหน้าหญิงสาว “ยังไม่ได้เตรียมปากกานี่นา เตรียมปากกาก่อนซิ” เสี่ยใหญ่ยิ้มกริ่มขณะที่หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งข้างหน้า แกะเข็มขัดออกจากกันแล้วจัดการกับกางเกงแบะอ้าออกรูดมันลงมาจนถึงเข่า “ปากกาเสี่ย แข็งแล้วนี่คะ ต้องเติมหมึกก่อนนะเนี่ย” เธอพูดแล้วยกมือกำท่อนควยอวบสั้นเข้าไว้ในมือ กำหระถอกเบา ๆ จนเสี่ยใหญ่สูดปาก ก่อนจะก้มลงอมปลายควยเข้าในปาก ลิ้นเลียแผ่วพลิ้วไปตามหัวควยบานแล้วไล้วน “อูย พรรณ เสียวดีจัง ระวังหมึกจะทะลักนะ” “รับรองว่าถ้าหมึกเสี่ยทะลักออกมา พรรณจะจัดการให้สะอาดเองค่ะ” เธอเงยหน้าขึ้นพูดแล้วก้มลงอมหัวควยตัน ๆ ดูดต่อ เสี่ยนั่งพิงพนักเก้าอี้เงยหน้าแหงนด้วยความเสียว สองมือจัดการเสื้อตัวเองออกจากตัว แล้วนั่งพุงหลามให้เลขาสาวดูดเคล้นท่อนควยและถุงไข่อย่างเมามัน อึดใจต่อมาเลขาสาวก็ลุกขึ้นถลกเสื้อตัวเองออกแล้วปลดเสื้อในออกปล่อยให้เต้า มหึมาออกมาจากการรัดรึง มันหลุดออกมาตั้งเต้ากระเพื่อมด้วยความอวบใหญ่ ยอดเต้างอนช้อนประดับด้วยหัวนมเม็ดเขื่อง เลขาสาวปลดตะขอกระโปรงแล้วดุงมันออกจากตัว ข้างในเป็นกางเกงในสีแดงสดตามขอบขาและขอบเอวเป็นระบายสีดำ แต่ที่เสี่ยใหญ่มองตาแทบไม่กระกริบคือตรงเป้ากางเกงแทนที่จะเป็นชิ้นผ้ามัน กลับว่างเปล่าเพราะตรงนั้นเจาะเป็นช่องยาวไปตามกลีบเนื้อ ปล่อยให้แคมเนื้อสดปกคลุมด้วยพงขนหนาโผล่ออกมาเต็มตา เลขาสาวยืดตัวขึ้นแล้วยกเนินพร้อมกับใช้มือแหวกขอบกางเกงพร้อมกับนิ้วกด สองกลีบแคมจนมันแบะออกเห็นเนื้อในแดงก่ำ น้ำเงี่ยนใส ๆ ไหลออกมาชุ่มเนินเนื้อ เจ้าหล่อนปีนขึ้นไปคร่อมร่างของเสี่ยใหญ่แล้วยันตัวขึ้นคู้เข่าลงกับเท้า แขนกว้างขวางโย้ตัวขึ้นสูงจนกลีบเนื้อประจันกับใบหน้าเสี่ยใหญ่ “พ่อเลี้ยงไม่ดูปลอกปากกาหน่อยเหรอคะ” พ่อเลี้ยงหัวเราะแล้วโอบสะโพกผ่ายดึงเข้าหาตัว โคกกลีบแนบเข้าหาปากเสี่ยที่แลบลิ้นออกมาแยงเข้าไปตรงกลางกลีบจี้ลงกับเม็ด แตดจังเบอร์จนเลขาสาวต้องส่ายสะโพกกระดกด้วยความเสียว เสี่ยจอมลามกดูดกลีบแคมสองสามทีแล้วเอามือแบะกลีบออกดูดเน้นเม็ดแตดอย่างเมา มันจนสาวเจ้าต้องกระดกสะโพกใส่ยึก ๆ สองมือจับพนักเก้าอี้ประคองตัวแล้วก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อเสี่ยเอานิ้วอ้วน ๆ สองนิ้วประกบกันแหย่พรวดเข้ามาในร่องเนื้อ “ว้าย พ่อเลี้ยงขา เต็มรูพรรณเลย” “เหรอจ๊ะ ฮึ ฮึ” พ่อเลี้ยงหัวเราะในลำคอแล้วอมดูดเม็ดแตดพร้อมกับเอานิ้วทะลวงรูเนื้อคับแน่น ของเลขาจนสะโพกกลมกลึงกระเด้ารับนิ้วไม่หยุด ปากเรียวห่อจนกลมยามเมื่อสูดปากด้วยความเสียว น้ำเมือกใส ๆ ไหลหลั่งออกมาจากรูเนื้ออาบนิ้วและมือเสี่ยใหญ่ เสี่ยลากมกดึงนิ้วออกแล้วส่งใส่ปากดูดน้ำเมือกที่ติดนิ้วจ๊วบ ๆ ขณะเดียวกับที่เลขาสาวก้าวขาสั่น ๆ ลงกับเก้าอี้แล้วหันตัวกลับหย่อนก้นลงกับตักเสี่ยที่มีควยอ้วนตันตั้งรออยู่ กลีบเนื้อสาวจรดปากร่องทางกับหัวควยอ้วนตัน ยังไม่ทันจะทำอะไรเสี่ยใหญ่ก็จับเอวสาวเจ้าไว้มั่นแล้วดึงเข้าหาหน้าตักตัว เองพร้อมกับเด้งสะโพกสวนขึ้นไป ควยอ้วนตันดันกลีบเนื้อจนย่นยู่แล้วมุดจมหายเข้าไปจนมิดหนอก เลขาสาวร้องโอ๊ยเมื่อโดนควยอัดเข้าเต็มรู แน่นและเสียวจนซ่านไปทั้งหน้าขา แล้วพ่อเลี้ยงก็เริ่มกระเด้าทั้ง ๆ ยังนั่งอยู่อย่างนั้น เลขาสาวโดนทะลวงรูจนเสียวซ่านก็ต้องจับจังหวะขย่มตัวให้โคกหีกระเด้าท่อนควย ที่ตั้งรออยู่ เธอกระแทกโคกหีลงได้ไม่กี่ที่ ท่อนควยอ้วนก็ฉีดน้ำเงี่ยนทะลักเข้าใส่จนอุ่นซ่านนองไปทั้งรู เสี่ยใหญ่กระตุดเอวหงึก ๆ เมื่อฉีดน้ำเงี่ยนเข้าใส่เลขา รูหีแน่นตึงบีบขมิบจนเสียวหัวถอกวาบ ๆ ท่อนควยพ่นพิษออกไปจนหมดเกลี้ยงแล้วก็นั่งหายใจหอบ เลขาสาวเกร็งจนตัวสั่นแล้วนั่งลงหงายหลังพิงพุงหลาม ๆ ไว้ ปล่อยให้เสี่ยใหญ่ยกมือขึ้นบีบเคล้นเต้าอวบมหึมาของตัวเองไปพลาง ๆ “หมึกหมดแล้วเหรอคะพ่อเลี้ยง” “อืมม หมดแล้ว เดี๋ยวพักก่อนนะพรรณ” เสี่ยบอกพร้อมกับขยับลุกขึ้นพร้อมกันแล้วประคองเลขาเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ในห้องเข้าไปล้างตัว

ไม่มีความคิดเห็น: