ขายของ

วันพฤหัสบดีที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2557

หมอผีสีเหียบ ตอนที่ 13 - ความในใจ

 

ค่ำคืนหลังจากโดนน้องแพรหักอก แทนที่ผมจะซึมเศร้า ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า ผมกำลังขับรถลุยฝ่ายามราตรีด้วยใจระทึก เพราะว่าในรถคันเดียวกันนี้ มีสามสาวในชุดนักศึกษาหลุดลุ่ยกำลังเมาแอ๋นอนเอนหลังพิงเบาะส่งเสียงกรนเบา ๆ เหมือนจะปล่อยให้ผมพาพวกเธอไปที่ไหนก็ได้ตามต้องการ

ที่เบาะด้านหลัง คุณนายพลอยไฮโซสุดสวย ที่สวมบทบาทนักศึกษาสาวชื่อพราว กำลังนั่งเมาหลับเอนหัวพิงกับเพื่อนน้องแอนที่ผมเพิ่งจำชื่อได้ว่าเธอชื่อ น้องมุก ผมมองน้องมุกผ่านกระจกมองหลังอย่างละเอียดอีกครั้ง ซึ่งเธอคนนี้จัดได้ว่าขาวสวยน่ารักกว่ามาตรฐานสักหน่อย แต่ยังไม่เท่าน้องแอนกับคุณพลอย ผมก็เลยไม่ได้ใส่ใจมองเธอเป็นพิเศษนักในคราวแรก แต่พอได้มามองในสภาพที่ว่าหากผมอยากทำอะไรเธอผมก็สามารถทำได้ ร่างกายของน้องมุกในสภาพชุดนักศึกษาหลุดลุ่ยก็ดูจะปลุกอารมณ์ของผมได้อักโข อยู่เหมือนกัน

ที่เด็ดกว่าน่าจะเป็นคุณนายพลอย ผมไม่แน่ใจว่าเธอแกล้งยั่วหรือเพราะอึดอัดจนทนไม่ไหว แต่ที่เห็นตอนนี้ก็คือเสื้อนักศึกษารัดติ้วของดาวที่เธอยืมมาใส่อยู่ โดนปลดกระดุมเสื้อออกไปหลายเม็ดจนยกทรงสีดำสนิทเด้งออกมานอกสาบเสื้อ แถมยังดึงกระโปรงนักศึกษาขึ้นเปิดหวอกระตุ้นอารมณ์ของผมเข้าไปอีก

ส่วนน้องแอนดาวเภสัชที่นั่งอยู่ข้างคนขับเอาแต่นั่งหลับตาเงียบไม่พูดไม่จา สักคำทำท่าเหมือนจะหลับอยู่ ผมก็เลยได้แต่แอบชำเลืองมองขาขาว ๆ กับหน้าอกตูม ๆ และปลายหัวนมที่เด้งขึ้นเด้งลงในเสื้อนักศึกษาด้วยความไม่แน่ใจนัก ว่าคืนนี้เธอจะตกลงปลงใจให้ผมเปิดซิงแล้วหรือยัง เพราะแอนยังสดซิง และไม่ได้กินยาเสน่ห์เข้าไปเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ เธอจึงอาจมีความคิดอ่านเป็นของตัวเองมากกว่า



"แอน ..."

ผมทดลองเรียกเธอเล็กน้อย แต่ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเธอเมาหลับจริง ๆ หรือว่าแค่แกล้งนอนหลับตา แต่จะยังไงสุดท้ายผมก็อดใจไม่ไหว เอื้อมมือไปลูบไล้บนขาขาว ๆ ของน้องแอนจนได้ ผิวของเธอนุ่มมากทีเดียว แต่แข้งขาก็มีกล้ามเนื้อเด้งสะท้อนกว่าใครอื่น

เมื่อเธอไม่โวยวายอะไร ผมก็ขยับมือซ้ายลูบขึ้นสูงมุดเข้าไปในกระโปรงนักศึกษา จับสองขาของเธอแยกออกเล็กน้อย แล้วขยำคลึงไปที่โคกของน้องแอน ตอนนี้สะโพกของเธอถึงกับสะดุ้งเด้งขึ้นมา แต่เธอก็ยังไม่ลืมตาตื่น

ผมยิ่งได้ใจจัดการล้วงเข้าไปใช้นิ้วบดบี้ที่ปากร่องกับติ่งเสียวจนเธอสะดุ้ง ร้องครางออกมาอีกเฮือกใหญ่ แต่เธอก็ยังนอนนิ่งไม่ไหวติง ทั้งที่ปากร่องกำลังชุ่มไปด้วยน้ำเงี่ยนจนเปรอะเต็มกระโปรง

รอจนรถจอดติดไฟแดง ผมถึงค่อยใช้มือขวาจัดเกียร์ ใส่เบรคมือ แล้วโน้มตัวเข้าไปจูบแก้มไซร้ซอกคอ ในขณะที่มือซ้ายก็เอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของน้องแอนจนหลุดลุ่ย แล้วล้วงมือไปคว้าขยำเต้านมขนาดพอดีมือสลับซ้ายทีขวาที ส่วนมืออีกข้างใช้แยงนิ้วเข้าไปในร่องแล้วแยงเข้าแยงออก

เธอเริ่มหอบหายใจฟืดฟาดแรงขึ้น ตัวกระตุกแรงกว่าเดิม แต่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมา ผมก็เลยยิ่งเร่งมือปลุกอารมณ์ของเธอเต็มที่ จนเริ่มแน่ใจแล้วว่าเธอกำลังแกล้งหลับ เพราะมือสองข้างของเธอกำลังเกร็งจิกบนเบาะนั่งสั่นระริก แต่น่าเสียดายที่ไฟจราจรดันกลายเป็นสีเขียวซะก่อน ผมก็เลยต้องถอนตัวกลับมาขับรถต่อ แต่ช่วงที่กำลังขับก็ยังทิ้งมือซ้ายลูบ ๆ ล้วง ๆ แยง ๆ ปลุกอารมณ์ของน้องแอนแบบไม่ได้หยุด

รอจนรถติดไฟแดงอีกครั้ง ผมก็หันไปจูบปากเธอแล้วดูด สลับกับก้มหน้าลงไปดูดหน้าอก แล้วสลับเอามือซ้ายออก เอามือขวาที่ถนัดกว่าไปล้วง ๆ แยง ๆ ใส่ร่องของเธอแบบซอยยิก สุดท้ายน้องแอนก็ทนไม่ไหวต้องยอมลืมตาตื่นขึ้นมา แล้วเธอก็เริ่มขยับลิ้นจูบตอบ พร้อมกับโอบแขนรัดรอบคอผมเอาไว้

ผมซอยนิ้วจนร่องน้องแอนเริ่มตอดตุบ ๆ ทำท่าเหมือนใกล้จะเสร็จ แต่ว่าไฟเขียวพอดี แถมยังโดนรถคันหลังบีบแตรไล่อีก ผมก็เลยต้องยอมขยับตัวมาขับรถต่อ ตอนนั้นน้องแอนจับข้อมือของผมเอาไว้จนแน่น เหมือนจะบอกว่าอย่าเพิ่งหยุด แต่ก็อย่างที่บอกล่ะครับ ตอนนี้กำลังขับรถ ผมเลยต้องขัดใจเธอเอามือออก แล้วมาเข้าเกียร์เสียก่อน

"แอนอยากไปที่ไหนต่อ?"

รถเริ่มวิ่งฝ่าแสงไฟนีออนไปอีกครั้ง คราวนี้ผมหันไปถามเธอตรง ๆ เพราะจะยังไงเธอก็ยอมตื่นขึ้นมาแล้ว ตอนนั้นน้องแอนหันมามองผมด้วยสายตาลึกซึ้ง หน้าของเธอแดงก่ำแถมหอบกระเส่าแบบที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ากำลังมีอารมณ์เต็ม ที่ แต่เธอก็ยังมองไปทางน้องมุกกับคุณพลอยที่อยู่เบาะหลังด้วยสีหน้าลำบากใจ

หากให้เดา ผมคิดว่าตอนนี้หากไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย เธอก็คงยอมให้ผมพาไปขึ้นสวรรค์ที่ไหนก็ได้แล้ว แต่เมื่อมีคนอื่นอยู่เธอจึงเกิดอาการลังเลขึ้นมา

"พวกเราไปส่งยัยมุก กับพี่พราวกลับบ้านก่อนมั้ยคะ แล้วหลังจากนั้น ... พี่ต้นกล้าจะพาแอนไปไหนก็แล้วแต่ค่ะ"

"พาไปไหนก็ได้เหรอ?"

ผมถามย้ำด้วยความรู้สึกคึกคัก เพราะผมเดาสิ่งที่เธอคิดถูก ส่วนน้องแอนก็หันมาพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วก็ก้มหน้างุดไม่กล้าสู้สายตาผม ทั้ง ๆ ที่ยังไม่จัดการดึงเสื้อมาปิดหน้าอกขาว ๆ เลยสักนิด แต่ไม่นานนักเธอก็เงยหน้าขึ้นมาถามผมด้วยสายตาคาดหวัง

"พี่ต้นกล้าคะ ... พี่ต้นกล้ารักแอนหรือเปล่า?"

"... ไม่รู้ซิ พวกเรายังแทบจะไม่รู้จักกันเลย จะบอกว่ารักก็คงไม่ได้หรอก แต่เอาเป็นว่าพี่ชอบแอนก็แล้วกัน"

ผมนิ่งไปครู่ใหญ่ไม่แน่ใจว่าควรตอบยังไงดี เพราะตามตำราแล้ว หากตอแหลบอกรักไปก่อน ก็จะทำให้ผู้หญิงรู้สึกดีจนปล่อยตัวปล่อยใจมากกว่าเดิม แต่ตอนนี้ผมไม่อยากโกหก และพูดไปตามความจริง เพราะถึงยังไงหากตอบไม่ถูกใจเธอ ผมก็ยังมีคุณพลอยไว้เป็นที่ปลดปล่อยสำหรับคืนนี้อยู่แล้ว

"ถ้าพี่ต้นกล้าได้แอนแล้ว ... วันนึงพี่ต้นกล้าเบื่อ พี่ต้นกล้าจะทิ้งแอนหรือเปล่า?"

"... ไม่รู้เหมือนกันครับ อนาคตเป็นเรื่องไม่แน่นอน ... แต่เท่าที่ตอบได้ตอนนี้ก็คือ พี่มีคนที่พี่รักอยู่แล้ว ... ถ้าหากน้องแอนคาดหวังว่าวันนี้ พี่จะต้องรักน้องแอนคนเดียว พี่คงทำให้ไม่ได้"

"... ขอบคุณค่ะที่ไม่พูดโกหกเอาใจ พี่ต้นกล้าเป็นคนดีอย่างที่แอนคิดจริง ๆ ... ว่าแต่พี่ต้นกล้ารู้มั้ยคะ ว่าแอนติดค้างบุญคุณที่ต้นกล้าตั้งหลายเรื่อง"

"คนดี?... บุญคุณ?"

ผมหันไปถามด้วยความรู้สึกงง ๆ ไม่แน่ใจว่าน้องแอนกำลังพูดเรื่องอะไร เธอจึงหันมามองตอบผมพร้อมด้วยรอยยิ้ม แล้วหันมองไปทางข้างหน้ารถเหมือนลำดับความคิด และค่อยเล่าเรื่องราวออกมา

"อย่างแรก ... วันนั้นแอนเกือบโดนพวกของชัยข่มขืน ... พวกมันจับแอนกดกับพื้น ... แอนโดนลวนลาม โดนถอดเสื้อออก ... โดนมันขยำหน้าอก ... ตอนนั้นแอนได้แต่ร้องไห้ ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ร้องภาวนาว่าใครก็ได้ มาช่วยแอนหน่อย แล้วแอนยินดีจะให้ทุกอย่าง ... แล้วคำภาวนาของแอนก็ได้ผล ..."

น้องแอนพูดเหมือนรำลึกความหลังแสนหวาน จากนั้นก็หันมายิ้มหวานให้ แล้วบีบกระชับมือผมไว้ ผมจึงได้แต่เพียงนิ่งเงียบแล้วรอรับฟัง เพราะเธอพูดเหมือนผมช่วยเธอเอาไว้ แต่ว่าผมจำไม่ได้สักนิด ว่าช่วยเธอเมื่อไหร่

"ตอนนั้น พวกมันกำลังจะกระชากกางเกงในของแอนออก แต่ผู้ชายคนนึงวิ่งโซซัดโซเซเข้ามาในห้อง ทำหน้าตาตื่น บอกว่าพี่ต้นกำลังตามล่ากระทืบพวกมัน ... แอนได้จังหวะ ก็รีบดิ้นจนหลุดแล้ววิ่งหนีออกจากห้องไปได้ ... นี่ล่ะค่ะที่แอนติดค้างพี่ต้นครั้งแรก"

ผมฟังน้องแอนแล้วครุ่นคิด ตอนนั้นคือตอนที่ผมกำลังเฟลเพราะเรื่องของดาว และกำลังตามหาพวกไอ้ชัยเพื่อระบายความแค้น แล้วกลายเป็นช่วยน้องแอนไปโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่แค่นั้นก็ไม่น่าจะทำให้เธอประทับใจผมเป็นพิเศษได้เท่าไหร่หรือเปล่า?

"หลังจากหนีออกมาได้ แอนนึกว่ารอดแล้ว แต่พวกมันก็โทรมาขู่บอกว่าเมื่อกี้ถ่ายคลิปตอนแอนโดนจับกดกับพื้นเอาไว้ใน โทรศัพท์ ถ้าไม่อยากให้เผยแพร่ออกไป ก็ต้องยอมเป็นของพวกมัน ... ตอนนั้นแอนไม่รู้จะทำยังไง เพราะจำได้อยู่เหมือนกัน ว่ามีคนยกโทรศัพท์สีทองทำท่าเหมือนถ่ายคลิปเอาไว้ด้วย แอนหาทางออกไม่ได้ ได้แต่ไปหาพวกนั้นที่โรงอาหาร กะว่าค่อยคิดหาทางออกอีกที"

ผมฟังเธอจนยิ่งรู้สึกโกรธเกลียดพวกไอ้ชัยมากกว่าเดิม ไม่คิดว่าพวกมันจะเลวได้ขนาดนั้น ... แต่พอคิดอีกที ก็รู้สึกเหมือนโดนน้ำเย็นราดหัว เพราะการที่ผมใช้คุณไสยของพ่อ แล้วฉวยโอกาสจัดการกับน้องแพร และน้องหนูไอรีน ก็เหมือนจะไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ ... หรือจริง ๆ แล้ว ผมก็เลวพอกันกับพวกมัน?

"ตอนนั้น น่าจะเป็นตอนที่พี่กำลังซัดกับพวกมันในโรงอาหารซินะ?"

"ใช่ค่ะ พอไปที่โรงอาหาร แอนก็เห็นพี่ต้นกล้ากำลังลุยกับพวกนั้นอยู่ แอนไม่มีวันลืมเลย พี่ต้นกล้าไล่อัดพวกมันจนเลือดอาบทั้งที่ไปแค่คนเดียว ... แล้วก็เหมือนสวรรค์โปรด ตอนนั้นแอนก็เห็น โทรศัพท์สีทองวางอยู่บนโต๊ะ แอนรีบวิ่งไปหยิบแล้วเก็บไว้ไม่ให้ใครเห็น พอลองแกะเมมโมรี่มาเปิดดูตอนกลับถึงบ้านแล้ว ก็ค่อยได้เห็นว่ามันถ่ายคลิปแอนไว้จริง ๆ เห็นหน้าชัด ได้ยินเสียงชัด ถ้าโดนปล่อยออกไป แอนคงต้องแย่แน่"

เธอพยักหน้า ล้วงมือลงไปหยิบเอาโทรศัพท์มือถือออกมากดยุกยิก แล้วส่งต่อให้ผมดู ผมก็ถึงกับเบิกตาโพลง เพราะภาพที่เห็นนั้นเป็นภาพน้องแอนกำลังนอนราบบนพื้น มีผู้ชายสองคนจับแขนคนละข้าง ไอ้ชัยกำลังนั่งคร่อมกระชากเสื้อขยำนมเธอด้วยความสะใจ ทั้งที่น้องแอนกำลังร้องไห้จนน้ำตานองหน้า และนาทีนั้นเองที่ผมรู้สึกโกรธ แต่ในเวลาเดียวกันก็ดันรู้สึกมีอารมณ์หื่นร่วมไปด้วย

"น้องแอนไม่ลบทิ้งเหรอ? ของแบบนี้ไม่น่าเก็บไว้นะ"

"แอนอยากเก็บไว้ให้พี่ต้นดูก่อนค่ะ พี่ต้นจะได้รู้ว่าแอนยังบริสุทธ์อยู่"

เธอพูดแล้วก็รีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่นเหมือนกำลังเขิน จากนั้นคลิปบนหน้าจอก็ได้ยินเสียงคนวิ่งส่งเสียงโวยวายเข้ามา แอนจึงได้จังหวะดิ้นแล้ววิ่งหนีออกจากห้อง พร้อมกับเสียงสบถด่าของพวกไอ้ชัย

"เหอะ ... รู้งี้ตอนนั้น น่าจะกระทืบพวกไอ้ชัยให้หนักกว่านี้ก็น่าจะดี"

ผมส่งเสียงสบถด่าพวกไอ้ชัยไปหลายคำ ส่วนน้องแอนนั้นหันมามองผมด้วยรอยยิ้มเหมือนกับพึงพอใจ จากนั้นค่อยหันไปมองหน้ารถแล้วเริ่มเล่าต่อ

"นั่นคือที่แอนติดค้างพี่ต้นเป็นครั้งที่สอง ... แต่สองอย่างนี้นับว่าเล็กน้อยมาก ถ้านับสิ่งที่พี่ต้นช่วยแอนมาตั้งแต่แรก"

"ตั้งแต่แรก?"

"ค่ะ ... ตอนแอนอายุสิบขวบ พ่อของแอนเสียไปเพราะโดนรถชน แม่เครียดหนักจนล้มป่วยทำงานไม่ได้ เหลือแค่แอนคนเดียว แอนทำอะไรไม่ถูก เคว้งคว้างไปหมด ไม่มีเงินรักษาแม่ ไม่มีเงินเรียนหนังสือ ไม่มีเงินกินข้าว ตอนนั้นแอนได้แต่ร้องไห้ ..."

น้องแอนหันมามองผมด้วยดวงตาแวววาว เธอกุมมือผมแน่นกว่าเดิม แต่ยังไม่ยอมเล่าต่อ เหมือนจะรอให้ผมนึกอะไรบางอย่างได้ และผมก็เริ่มนึกอะไรบางอย่างได้ลาง ๆ ขึ้นมา

"แต่แล้ว ก็มีเด็กผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาหาในห้องคนไข้ที่แม่นอนอยู่ ... เขาบอกกับแอนว่า ไม่ต้องห่วงเรื่องค่ารักษา เขาจัดการให้แล้ว ... แล้วเขาก็บอกด้วยว่า แอนจะได้รับทุนการศึกษาระยะยาวจนจบปริญญาตรีผ่านทางโครงการลูกกตัญญู"

"... หือ ... ไม่จริงน่า ... แอนคือเด็กผู้หญิงผมเปียขี้แยคนนั้นเหรอ?"

ผมหันไปมองแอนอีกรอบ แล้วก็ส่งเสียงอุทานออกมา เพราะผมนึกเรื่องราวทั้งหมดออกแล้ว ตอนนั้นเมื่อแปดหรือเก้าปีที่แล้ว พ่อของผมพาผมไปที่โรงพยาบาลที่ไหนสักแห่ง แล้วก็ฝากให้ผมเดินไปบอกเด็กผู้หญิงคนหนึ่งว่าจะช่วยค่ารักษาแม่ของเธอ และส่งเสียจนเรียนจบด้วย ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่ไปทำตามหน้าที่ คิดแค่ว่าแม่ของเด็กอาจจะเป็นเมียอีกคนหนึ่งของพ่อ ไม่เคยนึกเลยว่าเด็กสาวผมเปียหน้าตาธรรมดาคนนั้นจะเติบโตมาเป็นน้องแอนแสน สวยคนนี้

"พี่ต้นกล้าจำได้แล้ว!!! ... วันนั้นแอนยังไม่ทันคิดอะไร รู้แค่ว่าดีใจมาก รอจนแม่หาย แอนอยากจะขอบคุณ แต่ก็ตามตัวไม่ได้ เพราะไม่รู้จักชื่อ ถามไปทางโครงการ เขาก็บอกว่าเจ้าของทุนไม่อยากเปิดเผยตัว แอนเลยได้แต่รอว่าสักวันหนึ่งแอนจะได้ตอบแทนบุญคุณ จนเมื่อไม่กี่วันก่อน แอนแอบตามสืบ จนเห็นเอกสาร แล้วรู้ว่าเจ้าของทุนคนนั้นชื่อ ภูวณะ เขมราช!!!"

น้องแอนพูดด้วยน้ำเสียงปิติยินดี เธอบีบมือของผมจนแน่น เหมือนอยากจะถ่ายทอดความรู้สึกตื้นตันส่งมาให้ผม เพราะชื่อภูวณะ เขมราช นั่นก็คือชื่อของผมเอง แต่ความจริงผมแทบไม่รู้เรื่องพวกนี้เสียด้วยซ้ำ ทุกอย่างเป็นพ่อที่ทำให้ในนามของผม ... หรือว่าน้องแอนคือเด็กผู้หญิงที่พ่อมักจะบอกผมว่า พ่อส่งเสียเลี้ยงต้อยเด็กสาวเอาไว้ให้ผมคนนึง ... ไม่จริงน่า พ่อจะมองการณ์ไกลลงทุนหว่านพืชหวังผลเป็นสิบปีแบบนี้เลยเหรอ?

"แม่ของแอนรอดมาได้เพราะผู้ชายคนนี้ แอนได้เรียนหนังสือเพราะผู้ชายคนนี้ แอนรอดจากการโดนข่มขืนเพราะผู้ชายคนนี้ แอนรอดจากการโดนคลิปข่มขู่เพราะ ผู้ชายคนนี้ ... ดังนั้นแอนสาบานกับตัวเองเอาไว้แล้ว ว่าจะตอบแทนผู้ชายคนนี้ด้วยทุกอย่างที่แอนมีค่ะ"

แอนพูดพลางปลดเข็มขัดนิรภัยออก แล้วโน้มตัวมาโอบแขนคล้องคอจูบผมทั้งที่ผมยังขับรถอยู่ ผมส่งเสียงร้องห้ามเบา ๆ เพราะเกรงว่าจะไม่ปลอดภัย แต่น้องแอนเหมือนกับจะกำลังโดนความรักเข้าครอบงำจึงไม่ยอมหยุด ซึ่งหากจะว่าไป สำหรับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อเจอผู้ชายแบบนี้เข้าก็คงจะหลงรักผู้ชายคนนั้นเข้าจริงนั่นแหละ

"แอนเคยอ่านนิยายใต้ดิน ผู้ชายชอบให้ผู้หญิงทำแบบนี้ให้ใช่มั้ยคะ? แอนไม่เคยทำ อาจจะทำไม่เก่ง แต่แอนจะพยายามค่ะ"

เธอกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู แอ่นตัวเบียดหน้าอกกับแขน แล้วพรมจูบไล่ลงไปที่ซอกคอ เลื้อยต่ำลงไปที่เป้ากางเกง เธอขยำเป้ากางเกงของผมเบา ๆ จนผมร้องอูย แล้วเธอก็ทำสิ่งที่ผมไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำ ... เธอล้วงมือคว้าเอาดุ้นของผมออกมาข้างนอก แล้วก้มหน้าลงไปจูบแล้วเลีย

"อูยยสสส น้องแอน ... อึ๊กก อูยยสสส"

ผมร้องเสียงสั่น เพราะถึงท่าทางของเธอจะเงอะงะไม่เหมือนลีลาของดาว กับคุณพลอย แต่ก็ยังทำเอาผมเสียวแปล๊บจนขับรถกระตุกไปหลายรอบ จากนั้นดุ้นของผมก็โดนเธออ้าปากกลืนเข้าไป

ตอนนี้เธอชะงักไปพักใหญ่ เหมือนไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อ ผมก็เลยบอกเคล็ดวิชา แล้วขยำมือลงไปที่ผมเธอดึงขึ้นมาเบา ๆ

"น้องแอนห่อปากเอาไว้ ออกแรงดูด สลับกับตวัดลิ้น แล้วก็ผงกหัวขึ้นลงด้วย ... อืมม นั่นแหละ อูยยสสส ... ใช้มือช่วยรูดด้วยก็ได้นะน้องแอน อูยยสสส"

สาวสวยดาวเภสัชเริ่มขยับหัวขึ้นลงด้วยความเงอะงะ เธอใช้ลิ้นเลียวนสลับกับออกแรงดูดแบบไม่คล่องนัก แต่ไม่นานนักเธอก็เริ่มจับจังหวะได้ เธอเริ่มผงกหัวขึ้นลงได้ดีขึ้น ปากก็ทำหน้าที่ดูดเลียได้ดีขึ้นจนผมเสียวแปล๊บร้องครางไม่ได้หยุด นี่ยังดีที่รถตอนดึก ๆ ไม่มากเท่าไหร่ ผมเลยขับช้า ๆ ได้

เธอให้บริการผมอย่างสุดฝีมือ แต่ตอนนี้ผมแอบรู้สึกผิดอยู่บ้าง ที่ผมไม่ได้มุ่งหวังจะฉกชิงหัวใจของเธอแต่อย่างไร สิ่งที่ผมหวังตอนนี้ เพียงแค่เหมือนกับที่ผู้ชายวัยกลัดมันทุกคนคาดหวัง ... หวังที่จะได้มีเซ็กส์กับดาวคณะเภสัชคนนี้

ด้วยการนั้นผมตัดสินใจไม่ทำตามข้อเสนอของแอน ที่ว่าให้ไปส่งคุณพลอยกับเพื่อนของเธอกลับบ้านก่อน เพราะนั่นเป็นไปไม่ได้ และคงโดนคุณพลอยงอนเอาแน่ ๆ ผมจึงรีบหักพวงมาลัยเลี้ยวรถเข้าไปในโรงแรมม่านรูดแห่งแรกที่เจอทันที

น้องแอนดูเหมือนจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าผมเพิ่งพาเธอเข้ามาในม่านรูด เพราะมัวแต่ตั้งอกตั้งใจดูดดมอมเลียให้ผม ต้องรอจนผมจอดรถ แล้วผมกดเปิดกระจกรถให้เด็กเฝ้าห้องนั่นแหละ เธอถึงค่อยเงยหน้าขึ้นมามองแล้วทำหน้าเหรอหรา

เธอทำท่าจะถอยหนีไปนั่ง แต่ผมนึกสนุกจับเธอกดเอาไว้เหมือนเดิม น้องแอนก็แค่ดิ้นรนเล็กน้อยด้วยความตกใจ แต่แวบเดียวก็หยุดดิ้นเพราะคงได้คิดว่าก้มหน้าแบบนี้ อีกฝ่ายก็จะมองไม่เห็นหน้าเธอ

ผมค่อยเอื้อมมือไปหยิบเงิน แล้วหันไปจะจ่ายเงิน แต่แล้วผมก็ต้องตกใจ เพราะผมดันเห็นเงาของผู้หญิงผมสั้่นใส่แว่นชุดขาวกึ่งนั่งกึ่งลอยอยู่บนไหล่ ของเด็กเฝ้าห้องคนนั้น เธอยิ้มให้ผมครั้งหนึ่ง แต่พอขยี้ตาไปรอบหนึ่ง ก็ไม่เห็นแล้ว ผมก็เลยได้แต่คิดว่าผมคงตาฝาดไปเอง

"เป็นอะไรครับลูกพี่ ทำท่าเหมือนเห็นผี?"

"เอ่อ ไม่มีอะไร ไอ้น้อง .. เอ่อ ไม่มีอะไรครับ สงสัยตาฝาด"

ผมปฏิเสธไปแบบไม่แน่ใจนัก แต่เผลอเรียกอีกฝ่ายเป็นน้องไป ทั้งที่คนเฝ้าห้องคนนั้นเหมือนจะอยู่ในวัยทำงาน ท่าทางดูดีจนไม่น่าจะเป็นคนเฝ้าห้องธรรมดา แต่ที่ผมรู้สึกสะดุดใจมากที่สุดในแวบแรกก็คือ จี้ห้อยคอรูปร่างเหมือนเขี้ยวสัตว์สีขาวที่เขาห้อยคออยู่ ท่าทางมันเหมือนกับของขลังอะไรบางอย่างที่พ่อเคยเอามาให้ดู แต่ผมดันนึกไม่ออกว่ามันเรียกว่าอะไร จำได้แค่มีคำว่าตะกรุด กับคำว่าเขี้ยวอะไรสักอย่างนี่แหละ

คนเฝ้าห้องคนนั้นยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วก็แอบมองสำรวจไปที่เบาะหลังซึ่งคุณพลอยกับน้องมุกกำลังนอนอยู่ จากนั้นก็หันมาพูดเสียงกระซิบกับผมจนผมรู้สึกตกใจขึ้นมา เพราะผู้ชายคนนี้เหมือนจะรู้จักกับน้องแอนด้วย

"เหมาสามเลยเหรอครับ ... ว่าแต่คนที่กำลังก้มหน้าก้มตาโม๊กควยให้อยู่นั่น ใช่น้องแอน ดาวคณะเภสัช มหาลัย xxx หรือเปล่าหนอ?"

ผมตกใจหันไปมองไม่แน่ใจว่าทำไมอีกฝ่ายถึงทำท่าเหมือนรู้จักน้องแอน น้องแอนก็เหมือนจะตกใจเหมือนกัน เพราะเธอเงยหน้าขึ้นมามองผู้ชายคนนั้นทั้งที่ยังมีคราบน้ำเหนียว ๆ อยู่เต็มหน้า แต่ดูเหมือนว่าเธอเองก็จะไม่รู้จักผู้ชายคนนี้เหมือนกัน เพราะเธอทำท่างง ๆ

"โอ๊ะ ไม่ต้องตกใจครับ ตามสบายเลย ผมเก็บความลับลูกค้าเสมอ ผมไม่ได้รู้จักกับเธอโดยตรงหรอกครับ อ้อ ไม่ต้องบอกหรอกนะครับว่าใช่หรือเปล่า ผมแค่เดา เพราะคุ้น ๆ ว่าเคยเห็นรูปในเวปรวมดาวมหาลัย พวกคนสวย ๆ เด่น ๆ ผมก็จำหน้าจำชื่อได้หมดแหละ เชิญตามสบายเลยครับ ผมไม่พูดมากแล้ว แต่ถ้าอยากได้อะไรก็กดโทรศัพท์เบอร์ศูนย์เรียกนายบอยสุดหล่อได้เลย ผมพร้อมรับใช้ทุกเรื่อง"

คนเฝ้าห้องชื่อบอยคนนั้นเฉลยให้ฟังจนผมเบาใจลงหน่อย ทีแรกผมคิดว่าจะย้ายที่เพื่อความปลอดภัยแล้ว แต่พอได้ยินแบบนี้ ก็เลยขี้เกียจย้ายไปไหน เพราะขี้เกียจ และรู้สึกงุ่นง่านจนแทบไม่อยากทน

"ที่ไหนคะ?"

น้องแอนเงยหน้าขึ้นมามองซ้ายมองขวา แล้วก็ทำท่างง ๆ หันมาถามผม

"โรงแรมม่านรูดครับ"

ผมตอบ แล้วเปิดประตูรถเดินอ้อมไปเปิดประตูให้น้องแอน เธอเดินลงมาแล้วมองผม สลับกับหันไปมองน้องมุกกับคุณพลอยที่นั่งหลับอยู่บนรถ ทำท่าเหมือนจะถามว่าไม่พาคุณพลอยไปส่งที่บ้านก่อนเหรอ แต่ผมไม่สนใจกับสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามของเธอ เพราะมัวแต่มองสำรวจเนื้อตัวของน้องแอน โดยเฉพาะตรงแถวหน้าอกที่ไม่ได้กลัดกระดุมเสื้อ แถมยังไม่ได้ใส่ยกทรงอีกต่างหาก

น้องแอนเองก็ดูจะกำลังมีอารมณ์เต็มที่ เพราะไม่ยกมือขึ้นปิดสัดส่วนเนื้อตัวเลยสักนิด เธอแค่จับสาบเสื้อนักศึกษาเข้าหากันแบบลวก ๆ แล้วก้มหน้าไม่กล้าสบตากับผม

"พี่ต้นกล้าคะ เข้าไปในห้องก่อนนะ แอนเขิน"

เธอส่งเสียงอิดออดเล็กน้อย แต่ผมไม่สนใจ จัดการยื่นมือออกไปเชิดคางให้เธอเงยหน้าขึ้นมามองผม เธอยอมเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยแววตาฉ่ำเยิ้ม ผมก็เลยค่อย ๆ ขยับเข้าไปประชิดอย่างช้า ๆ บรรจงจูบที่ริมฝีปากของน้องแอนจนเธอสั่นสะท้าน เธอขัดขืนเล็กน้อยพอเป็นพิธีในตอนแรก แต่แวบเดียวเธอก็ตอบรับการรุกรานของผมด้วยการโอบแขนมากอดรอบคอผมเอาไว้

ตอนนี้อารมณ์ของน้องแอนก็ร้อนฉ่าพอกันกับผมนั่นแหละ แค่โดนสะเก็ดไฟเข้าหน่อยเดียวก็ลุกพรึ่บขึ้นมาแล้ว ถึงลีลาจูบของเธอจะยังละอ่อนอยู่บ้าง แต่ก็พอจะสนองกับลีลารุกเร้าของผมได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ว่าผมจะกวาดลิ้นล้วงแยงไปที่ไหนในซอกปากของเธอ เธอก็จะขยับลิ้นมาตวัดรับพัวพันดูดตอบเสมอ

ผมจูบพลางบีบขยำทรวงอกอวบนุ่มนิ่มพอดีมือของน้องแอน แล้วก็ค่อย ๆ ทะยอยปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอจนหลุดลุ่ยออกไปทีละเม็ดสองเม็ด พอถอดกระดุมจนหมด ผมก็เริ่มไล่ลิ้นต่ำลงไปที่ลำคอ แล้วดูดเลียสลับกับบีบขยำหน้าอกของน้องแอนจนเธอตัวกระตุกแล้วกระตุกอีก

ตอนนี้พอมีเวลาค่อย ๆ ตักตวงความหอมหวาน ผมก็เลยค่อยรู้สึกว่าเนื้อตัวของน้องแอนดูจะแน่นเด้ง มีมัดกล้ามเนื้อฟิตกระชับมากกว่าสาว ๆ คนอื่นอยู่สักหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำให้ดูเทอะทะไม่สวยแต่อย่างใด เรียกได้ว่ามีพอสวยงามสมแล้วกับที่เธอเป็นสาวนักกีฬา

"หน้าท้องน้องแอนเซ็กส์ซี่ดีจัง"

"อืมมม พี่ต้นกล้า ... อูยยยสสส ... อาา ... อืออออ"

ผมพูดชมแล้วก็ก้มหน้าก้มตาใช้ลิ้นเลียวนที่หน้าท้องกับสะดือของน้องแอนไป พร้อมกับใช้สองมือบีบขยำหน้าอกของเธอแบบไม่ยอมปล่อย ทางด้านน้องแอนเองก็ดูจะตอบสนองกับคำชมของผมไม่น้อย เพราะตัวของเธอเริ่มกระตุกถี่ตอบสนองผมแรงขึ้นเรื่อย ๆ

"ซี้ดดสสสส พี่ต้นคะ ... อูยยสส พี่ต้น"

ใช้เวลาแค่ไม่นาน น้องแอนก็เกิดอาการหลุดเพราะทนไม่ไหว เธอร่ำร้องอ้อนวอนออกมาไม่ขาดปาก ผมเองก็ไม่อยากเสียรอคอยอีกต่อไป เพราะมีอารมณ์ค้างคามาตั้งแต่ตอนทำกับน้องไอรีน แล้วก็ต่อด้วยน้องแพรอีกรอบ

ผมรีบขยับมือปลดกางเกงของตัวเองจนหลุดลุ่ยลงไปกองกับพื้น ถลกกระโปรงนักศึกษาของเธอขึ้นไป แล้วจับเอาขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นมาพาดกับเอวของผมเอาไว้ พอได้จังหวะเจ้าดุ้นเอ็นที่กำลังแข็งเต็มที่ก็ค่อย ๆ กดแทรกพยายามมุดเข้าไปในร่องใหม่สดซิงของน้องแอนอย่างเชื่องช้า ผมค่อยผลักดันสลับกับจูบไซร้และขยำนมตามหลักการปฏิบัติทั่วไป

น้องแอนสะดุ้งโหยงส่งเสียงครางที่มีทั้งความเจ็บปวดสลับกับความสุขเสียวอยู่ นานพอดูกว่าที่ของผมจะมุดเข้าไปในร่องของเธอได้จนหมด ตอนนี้เธอยืนตัวเกร็งสะท้านปากสั่นระริกปริ่มว่าจะขาดใจตายได้ในทุกวินาที ส่วนผมก็ต้องยืนกัดฟันกรอด เพราะร่องของเธอกำลังตอดรัดลำลึงค์ของผมเอาไว้แน่นมาก

ผมรอให้เธอได้ปรับอารมณ์เล็กน้อย เพราะจะยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกของดาวเภสัชคนนี้ รอจนเธอเริ่มหายกระตุกผมก็เริ่มดึงสะโพกออกมาเล็กน้อย แล้วกระแทกกดกลับเข้าไป น้องแอนที่กำลังพยายามปรับอารมณ์ก็เลยกลายเป็นผวาสะท้านส่งเสียงร้องซี้ดออก มาสุดเสียง

"ซี้ดดสสสสส ... อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ "

จากนั้นเสียงร้องก็ค่อยกลายเป็นเสียงกระชับสั้นร้อง อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไม่หยุด เพราะผมเริ่มเร่งความเร็ว ขยับโยกกระแทกใส่น้องแอนแบบถี่รัว ตอนนี้ผมกำลังตักตวงความสุขจากน้องแอนอย่างเต็มที่ ร่องสาวสดใหม่ของเธอกำลังทำให้ผมคลั่ง เธอเองก็ดูเหมือนกำลังจะมีความสุขมากกับลีลารักที่ผมตั้งใจมอบให้ ... แต่ให้ตายซิ ทำไมตอนนี้หัวสมองของผมดันจินตนาการว่ากำลังอึ๊บกับน้องแพรไปเสียได้?

น่าแปลกที่ทุกครั้งอารมณ์ของผมจะพุ่งกระฉูดขึ้นมาทุกทีที่นึกถึงน้องแพร ส่วนครั้งนี้ก็เหมือนกัน อารมณ์หื่นของผมเหมือนจะพุ่งพรวดขึ้นมาอีกเท่าตัว จากกระแทกแบบแรงพอประมาณ กลายเป็นขยับสะโพกกระแทกใส่จนเธอร้องเสียงหลงกว่าเดิม รถที่ดันด้านหลังไว้ก็สั่นโยกไปโยกมาตามจังหวะ จนไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคุณพลอย กับเพื่อนน้องแอนจะตื่นขึ้นมาหรือเปล่า

"อ๊อยยย ไม่ไหวแล้ว ... อึ๊ยยยย ... ซีดส์ส ...พี่ต้น...แอน ... แอน ... แอน ... อะ อ๊ายยยยยยย”

สาวบริสุทธ์ไม่ประสีประสาอย่างน้องแอน เมื่อมาเจอกับลีลาระดับเทพของผมเข้าไป ไม่นานนักเธอก็กระตุกเกร็งสุดตัว แล้วส่งเสียงหวีดร้องออกมา เธอกอดผมแน่น ร่องของเธอตอดของผมแรงมากจนผมเสร็จอยู่รอมร่อ แต่เหมือนจะยังขาดอีกหน่อย

รอจนน้องแอนเริ่มหายกระตุก ผมดึงดุ้นออกมา จับเธอยืนหันหน้าเข้าหารถ แล้วเสียบใส่จากด้านหลัง ท่านี้ทำให้ผมขยำนมของเธอได้ถนัดมือกว่าเดิม แถมยังออกแรงกระแทกไปพร้อมกันได้ด้วยอีกต่างหาก

"ซี้ดดดสสสสสสส ... อูยยยยย .... ซี้ดดดสสสสสส .... อูยยยยยยย"

ท่านี้เหมือนจะถูกใจเธอด้วย เพราะน้องแอนร้องครางดังกว่าเดิม ถึงจะยังไม่ช่ำชองระดับเด้งสะโพกรับแบบดาว แต่แบบนี้ก็ถือว่าได้อารมณ์ไปอีกแบบ รู้สึกเหมือนกำลังเป็นฝ่ายคุมเกมแต่เพียงผู้เดียว แถมพอผมปล่อยมือออก นมของน้องแอนก็จะบดถูกับกระจกรถเสียงดังเหมือนกับเสียงฟองน้ำ ที่ฟังแล้วได้อารมณ์แบบสุด ๆ

น้องแอนส่งเสียงร้องซี้ดซ้าดไม่ขาดปาก ส่วนผมโยกเอวกระแทกปั้กปั้กถี่ยิบแบบไม่ยอมหยุด แต่ก็เช่นเคย ในหัวมีแต่ภาพน้องแพรสลับกับน้องแอนอยู่เต็มหัว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมคิดถึงเธอมากขนาดนี้ น้องแพรมีอิทธิพลกับผมมากขนาดนี้เลยเหรอ?

ผมนึกหาคำตอบให้ไม่ได้เหมือนกัน รู้แต่ว่าตอนนี้ผมใกล้แล้ว ผมกระแทกใส่ร่องใหม่สดซิงของน้องแอนปั่ก ๆ ๆ จนรถสะเทือน และไม่นานนักพอผมกระแทกเอวสุดแรงแล้วระเบิดน้ำเงี่ยนร้อน ๆ เข้าไปในร่องของน้องแอน เธอก็หวีดร้องถึงจุดสุดยอดไปพร้อมผมอีกรอบ

ผมแอ่นเอวกดแช่เอาไว้ ฟุบหน้าลงแนบแผ่นหลังคลอเคลียกับน้องแอน เธอเองก็หอบกระเส่าในสภาพนมเบียดกับกระจกรถ เราสองคนยืนแช่ซึมซับความสุขแบบนั้นอยู่อีกพักใหญ่ แล้วผมก็หันไปกระซิบที่ข้างหูของน้องแอนจนเธอสะท้านไปวูบหนึ่ง

"พี่มีความสุขจังครับน้องแอน"

"... แอนก็มีความสุขที่สุดเลยค่ะ"

เธอตอบพร้อมกับหลบสายตาเหมือนกับกำลังเขิน แต่ผมไม่ยอมปล่อยให้เธอหลบหน้า จัดการเชิดคางเธอมาจูบปากน้อย ๆ แล้วจัดการขยำนมสลับกับกระแทกเอวใส่เบา ๆ ปลุกจนดาวคณะเภสัชคนนี้เริ่มส่งเสียงครางแบบสาวร้อนสวาทขึ้นมาอีกรอบ

"อูยยสสส ของแอนตอดใหญ่แล้ว ... แอนจ๋าอยากทำต่อตรงนี้ หรือว่าไปทำกันในห้อง?"

ผมถามแบบไม่ได้ต้องการคำตอบ เพราะตอนนี้กำลังกระแทกเอวใส่เธอปั่บ ๆ ๆ ไม่ได้หยุด เรียกได้ว่าต่อให้เธอตอบว่ายังไง ผมก็ต้องขอจัดการน้องแอนตรงนี้อีกสักรอบก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที

"อูยยยสสส ... แอน ... แอนแล้วแต่พี่ต้นค่ะ ... อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ... ซี้ดดสสส"

เธอตอบเสียงสั่นสะท้าน ส่วนผมตอบสนองด้วยการช้อนมือไปขยำขยี้สองเต้าของเธอ ส่วนเอวก็เร่งโยกซอยกระแทกแบบเข้าสุดออกสุด จนเสียงเนื้อกระแทกเนื้อยิ่งมาก็ยิ่งดังกว่าเดิม น้องแอนเองก็ตัวกระตุกเด้งแสดงออกถึงความร้อนร่านที่แอบซุกซ่อนไว้

"ซี้ดดสสส ... พี่ต้น พี่ต้น ... อูยยสสส ... แอน ... แอน จะ ... อึ๊ยยย ... อะ ... อ๊ายยยย"

ช่วงเวลาแห่งความสุขเสียวดำเนินไปอีกพักใหญ่ น้องแอนโดนผมกระแทกใส่อีกหนึ่งชุด เธอก็เริ่มตัวเกร็งกระตุก เด้งตัวบิดไปมา ส่งเสียงร้องออกมาอย่างมีความสุขเสร็จคาควยผมไปอีกรอบ

"น้องแอนรอก่อน อูยยยสส อีกนิดเดียว ... อูยยยสสสส นิดเดียว ... ซี้ดดสสสสส"

ผมส่งเสียงร้องห้าม แต่ไม่ทันแล้ว เธอชิงเสร็จไปเสียก่อน ผมก็เลยได้แต่เร่งความเร็วกระแทกแบบสุดตัวโดยที่ไม่ได้หยุดให้เธอพัก เจอไม้นี้เข้าไป น้องแอนที่กำลังถึงจุดสุดยอดก็หลับตาปี๋ อ้าปากค้าง เหมือนจะเสียวหนักกว่าเดิมไปอีกหลายเท่าตัว ร่องของเธอก็ยิ่งตอดรัดหนุบหนับหนักกว่าเดิม จากนั้นเร่งเครื่องอีกหน่อยเดียว ผมก็ทนไม่ไหว กระแทกเอวใส่เป็นการปิดท้าย ส่งน้ำเชื้อพุ่งปรี๊ดเข้าไปในร่องของเธอเป็นรอบที่สอง โดยที่ในหัวยังคงแอบคิดว่ากำลังอึ๊บกับน้องแพรเหมือนเคย

ร่องรูใหม่สดซิงดูดใส่เหมือนตั้งใจจะดูดน้ำเชื้อเข้าไปให้หมดทุกหยด ทำเอาผมขนลุกซู่ด้วยความเสียวที่มาพร้อมกับความสะใจ เพราะน้องแอนนั้นก็นับได้ว่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยเซ็กส์ซี่น่ารัก ถึงจะไม่เท่าน้องแพรแต่ก็แพ้กันไม่เท่าไหร่ และหลักฐานที่ชัดเจนที่สุด ก็คือเจ้าท่อนเอ็นที่ยังคงแข็งปั๋งพองตัวอยู่ในร่องของเธอนี่แหละ

"พักกันสักหน่อย แล้วไปต่อกันในห้องนะครับน้องแอน"

ผมกระซิบบอกน้องแอน พลางหันไปมองคุณพลอยกับน้องมุกที่ยังนอนนิ่งอยู่บนรถ ซึ่งผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าสองคนนั่นหลับอยู่จริงหรือเปล่า และไม่แน่ใจว่าควรจัดการคุณพลอยต่อหน้าน้องแอนดีหรือเปล่า น้องแอนจะคิดยังไง แล้วน้องมุกจะเอายังไงดี ฉวยโอกาสจัดหนักเธอทั้งที่ยังหลับอยู่ดีหรือเปล่า น้องแอนจะช่วยเพื่อนของเธอมั้ย แล้วถ้าต้องควบสามผมจะไหวมั้ย เพราะเมื่อกลางวันก็เล่นกับไอรีน แล้วก็น้องแพรไปคนละดอกสองดอกแล้วด้วย

คำถามในหัวของผมยังไม่ทันได้คำตอบ ได้ยินเสียงคุ้นหูเรียกมาจากทางผ้าม่าน พอหันไปผมกับน้องแอนก็สะดุ้งตกใจ เพราะว่าที่ตรงนั้นมีชายใส่แว่นกำลังถือโทรศัพท์เล็งกล้องมาทางผมกับแอน ท่าทางเหมือนกับแอบถ่ายคลิปของพวกเรามาสักพักแล้ว และผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นไอ้ตี๋เพื่อนสนิทร่วมก๊วนของผมนี่เอง มันกำลังยืนยิ้มเจ้าเล่ห์ หันมาพูดกับผม แล้วเดินปรี่ไปอุ้มน้องมุกพาเข้าห้องหน้าตาเฉย

"หึ หึ ไอ้เพื่อนเวร แอบมาอึ๊บสาวคนเดียว ดีนะกูแอบเอาโทรศัพท์อีกเครื่องใส่ไว้ในกระเป๋าน้องมุก ตั้งใจว่าจะใช้โปรแกรมหาตำแหน่งโทรศัพท์ แอบสืบตำแหน่งบ้านน้องเค้าซักหน่อย"

..................................................................................

ไม่มีความคิดเห็น: