หัวหิน

 

..................โกรธมากที่แฟนแอบไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่บอกป้อ ป้อรักและหวงแฟนสาวคนนี้มากๆถึงแม้ป้อจะเคยมีแฟนและผ่านความรักมาแล้วมากมาย สาวหลายคนที่ป้อทิ้ง ผู้หญิงหลายคนที่ป้อเชยชม....แต่กับแฟง ป้อรักเธอไม่เหมือนคนที่เคยผ่าน แฟงสวยน่ารักและมีความเป็นตัวเองมากๆ แฟงมาจากครอบครัวที่มีความอบอุ่นและร่ำรวยทีเดียว ด้วยวัยที่ไม่ต่างกันนัก ป้อยี่สิบแปด แฟงยี่สิบห้า ทั้งสองคนจึงดูเหมือนไปด้วยกันได้ดี แต่ใครจะรู้ว่า ความหึงหวงของป้อมันสร้างรอยด่างให้กับเขา ป้อหึงไม่เลือก หวงไม่เข้าท่า แฟงเริ่มไม่เห็นด้วยและไม่ชอบพฤติกรรมแบบนี้ถึงแม้เธอจะรักป้อก็ตามแต่ด้วย แฟงเป็นคนไม่แคร์ใครง่ายๆ ความรักแฟงแยกถูกระหว่างรักกับความจริงใจ รักกับความหลงหรือรักกับความเข้าใจกัน แฟงชอบแบบหลังมากที่สุด ดังนั้นเมื่อป้อทำตัวน่าเบื่อ ทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักคิด แฟงจึงเริ่มถอยหลังออกห่าง แฟงคิดว่าเธอยังทีตัวเลือกในชีวิตอีกมากมายนัก นี่แหละที่ว่าผู้หญิงเก่งต้องมีความคิด ผู้หญิงเก่งต้องคิดก่อนที่จะตัดสินใจ สามีคือคนที่เราต้องฝากชีวิตทั้งชีวิตไว้กับเขา การที่คนที่จะมาเป็นสามียังไม่มีความเป็นตัวตนที่แท้จริง ก็อย่าไปเสียเวลากับคนคนนั้นดีกว่า...อันนี้แหละที่ทำให้ป้อแทบบ้ากับแฟง และก็เช่นกันที่แฟงอยากจะออกห่างป้อ....

.............แฟงหนีความสับสนของใครบางคนมาเที่ยวเพียงลำพังที่หัวหิน ผู้หญิงอย่างแฟงคงไม่ต้องพึ่งพาใครๆมาเที่ยวแบบนี้ เธอขับรถหรูMB.มาตั้งแต่เช้า รถวิ่งแหวกความจอแจของท้องถนนในกรุงเทพฯ วิ่งผ่านเส้นทางที่กำลังทำเป็นบางช่วงทำเอาน่าเบื่อไม่น้อย เพลงเบาๆฟังสบายๆของริชชาร์ทดูเข้ากับบรรยากาศแบบนี้ ผ่านราชบุรีเห็นโอ่งมังกรใบใหญ่ตั้งอวดสายตา เมืองโอ่งที่ว่าดีเหลือเกินที่นี่ ดินดีปั้นโอ่งออกมาก็สวยทนทาน ผ่านเมืองเพชรที่ว่าน้ำตาลหวานแหลม เมืองขนมหม้อแกงอันเลื่องชื่อ ผ่านร้านรวงที่ขายขนมมากมายแฟงอดไม่ได้ที่จะลงไปเลือกซื้อ สายมากแล้วเธอยังไม่ถึงหัวหิน รถหรูๆอย่างMB.ที่จริงกดคันเร่งเพียงน้อยนิดก็ถึงแล้วแต่วันนี้แฟงอยากสบายๆ ไม่อยากบังคับหรือบีบเวลาสำหรับตัวเอง รถผ่านชะอำ อีกนิดนะก็ถึงหัวหิน เห็นต้นสนและทิวไม้สูง เห็นตึกหรูคอนโดฯใหญ่ที่ตั้งเบียดตัวแถวๆริมหาด เลี้ยวโค้งอีกทีก็ถึงหัวหินแล้ว อุโมงค์ไฟสว่างจนงามระยิบถึงแม้จะเป็นเวลากลางวันก็ตาม โรงแรมที่แฟงจองพร้อมรับใช้เธอ โรงแรมหรูริมหาดทรายขาว กระเป๊าหิ้วใบเล็กๆกับกระเป๊าเสื้อผ้าใบไม่ใหญ่นักถูกแอบอยู่ท้ายรถ แฟงยิ้มรับกับบริกรชายที่เข้ามาเปิดประตูรถ เสียงเขาสวัสดีอย่างไพเราะ ท่าที่เขาก้มจนหัวเกือบติดประตูรถด้านที่เธอนั่ง แฟงยิ้มหวานๆก่อนที่ประตูรถจะเปิด......แฟงสะดุ้งเมื่อเห็นสายตาบริกรคนนั้น ก้มมองเธอ...อืยย...เขามองเรียวขาสวยของเธอ...สายตาเขาเขาเหลือเกินจริงๆ ....ดูสิ...เขาจ้องมองตรงนั้น...มองรอด.....ก็วันนี้แฟงดูสวยเซ็กซี่นี่นา ...กระโปรงสั้นสีขาวอวดเรียวขางามจริงๆ...เสื้อก็เปิดเผยเห็นความขาวเนียน ของเนื้อนวล...ร่องเสื้อเผยเห็นร่องอกงาม....เนินอกอวบอิ่ม....ถ้าคิดไม่ ออกว่าเธอสวยขนาดไหนก็ให้นึกถึงเมย์ดาราสาวที่เคยเป็นข่าวแย่งหนุ่มๆกับดารา อีกคน แฟงเซ็กซี่แบบนั้น....สวยแบบนั้น...ขาวเนียนไม่แพ้เมย์จริงๆแต่แฟงมีอกที่ อวบอิ่มกว่า...มีสะโพกที่กลมกลืนกว่าเมย์มากมายนัก...ไม่เช่นนั้นป้อชาย หนุ่มคงไม่หลงไหลเธอจนมากมายขนาดนี้...

.................แฟงเงยมองสายตาบริกรชายที่ยืนค้ำตัวเธอตอนที่เธอกำลังจะ ก้าวลงจากรถ มือเขาเปิดประตูรถคางแบบนั้น...สายตาจ้องแบบนั้น...ดูจะเสียมารยาทจริงๆแต่ เขาก็ยังจ้องมองเธอ มองที่ร่องกระโปรงสั้น....เขาคงชื่นชอบความสวยที่อยู่ข้างใน...เขาคงตรึงตา กับสิ่งนั้น...ไม่รู้สิว่าเขาเห็นมากขนาดไหน...แต่ดูสิ...สายตาเขาดูประกาย แสง...เขาก้มมองอย่างลืมมารยาท...อืมม...แฟงต้องเอามือดึงชายกระโปรงปิดบัง บ้าง...ปิดบังความงามที่เธอเองก็รู้ว่ามันน่ามองขนาดไหน...แฟงมองเขา..มอง แววตาที่ช่างบอกความรู้สึก....ผู้ชายอย่างเขา...ใบหน้ากร้านๆ...ผิวดำแดงแบบ คนเมืองทะเล....อายุเขาก็น่าจะมากว่าเธอหลายปีไม่สามสิบห้าก็เกือบล่ะ.... แฟงแกล้งยิ้มพร้อมเอ่ยขอบใจอย่างมีมารยาทก่อนที่เธอจะเข้าไปเช็คอิน....แน่ นอนว่าบริกรคนนี้ต้องจ้องมองด้านหลังเธอแน่ๆตอนที่เดินไปอย่างนี้...สายตา เขาคงโลมเลียเรือนร่าง...โลมเลียความงามของเธอจนแทบจะทั้งตัว....หลังจากได้ กุญแจห้องพัก...เขาคนนั้นก็เดินตามเธอพร้อมกระเป๊าไปยังห้อง...เขาดูเงียบ ไม่พูดอะไรเลยตลอดทางเดิน...เขาเดินนำเธอไป...แฟงเสียวๆอยู่เหมือนกันกับสาย ตาเขา...เสียวว่าเขาจะแอบมองหรือจ้องมองเธออีกมากน้อยขนาดไหน.....แต่ช่าง เถอะ...ในเมื่ออยากมองก็มองไปสิ...ดูก็เอาไปไมได้....ชอบก็ดูไป...ไม่อยาก คิดมากแล้ว...

.................แฟงส่งเงินทิปให้เขาพร้อมขอบใจ..สายตาเขาช่างโหดร้ายใน อารมณ์...สายตาเหมือนเฉือนความรู้สึกทิ้งเอาไว้ในห้องนี้....แฟงทิ้งตัวลง นอนกับเตียงนุ่มๆ...ปล่อยใจไปกับความสุขที่ได้รับ ขอหลับสักนิดแล้วค่อยลงไปเดินเที่ยว...ลงไปเล่นน้ำทะเลสวย..ไปดูโขดหินงาม ตามชายหาดทรายขาว....เสียงทะเลคงไพเราะ...เสียงคลื่นคงกังวานโสดประสาท... กลิ่นอายทะเลตั้งแต่เธอเข้าเขตหัวหินยังติดที่จมูกอยู่เลย............เกือบ บ่ายสามแล้วที่แฟงลงมาเดินเที่ยวชมทะเล....เห็นม้าตัวเล็กๆมีผู้ชายจูงเดิน ..."ขี่ม้าเที่ยวมั๊ยครับคุณ" เขาถามเธออย่างนอบน้อม...ม้าส่งเสียงร้องฮี่ๆๆๆๆ...หัวส่ายเหมือนทักทายเธอ ..."คิดอย่างไรจ๊ะถ้าจะขี่ม้าเดินแถวนี้" แฟงยิ้มถามเขา...ไม่แพงเลยกับราคาห้าร้อยบาทต่อครึ่งชั่วโมง...แฟงดูไม่เก่ง เลยกับการขึ้นม้า...แฟงหัวเราะกับตัวเองที่เธอพยามขึ้นม้าตัวนี้อย่างยาก ลำบาก...เจ้าของม้าดูคงเข้าใจจึงเข้ามาช่วยเธอดันตัวขึ้นม้า...มือเขาจับเอว เธอดันตัวขึ้น...ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือไม่นะ....มือเขาสัมผัสท่อนขาเธอ...เขา เหมือนจะลูบไล้เบาๆ....อืยยย..บ้านะทำแบบนี้....แฟงดูไม่ถนัดนักแต่เธอก็ พยามขี่มันไปตามชายหาด....ดูสนุกนะ...ดูสนุกจริงๆ.