เอี้ยชงฉกลิ้นไซร้หีของนางอย่างต่อเนื่อง เช็งเซียนจื้อหอบหายใจแรงจนหน้าท้องแบนเรียบกระเพื่อมเป็นลูกคลื่น อดไม่ได้ต้องเด้งตูดแอ่นโคกหีบดเข้าหาปากของเอี้ยชงพร้อมกับกดศีรษะให้เบียดเข้ามามากขึ้น เอี้ยชงยื่นลิ้นจู่โจมไปที่เม็ดแตด ตวัดเลียถี่ยิบ เช็งเซียนจื้อสะบัดหน้าไปมา เสียวสยิวแทบขาดใจ
“ชง..ชง..ชงยี้ อา จารย์ เสียววว...ซี๊ดดดดด”
เอี้ยชงถอนปากออก เอาสองนิ้วสอดเข้าไปในรูหีนาง แล้วชักเข้าออก น้ำเงี่ยนจากรูหีถูกขมิบออกมาจนเปียกชุ่มมือ ขาเรียวงามสั่นระริกก่อนจะหุบเข้ามาอย่างลืมตัว เอี้ยชงต้องจับขาของนางให้ถ่างออก นิ้วยังคงชักเข้าออกเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
"อูยยย อูยย เสียวเหลือเกินชงยี้ เสียว ซี๊ดดดดดด จะขาดใจตายอยู่แล้ว"
เอี้ยชงชักนิ้วออก ก้มลงเลียไปตามร่องหีจนถึงร่องตูด ดูดน้ำหวานของแม่ชีเทพยดาดังซี๊ดซ๊าด เช็งเซียนจื้อมือเท้าหงิกงอ หมดเรี่ยวหมดแรง ถูกเขาใช้นิ้วดุนดันรูหีจนกระถดกายถอยหนีอย่าลืมตัว ศีรษะตกห้อยไปที่ขอบเตียง ปากจิ้มลิ้มสูดครวญครางด้วยความเงี่ยน แถมใช้นิ้วแบะกลีบหีของตัวเองให้เอี้ยชงใช้นิ้วชักเข้าออกอย่างสะดวก เสียงชักนิ้วดังเฉาะแฉะ น้ำเงี่ยนจากรูหีแตกกระเซ็นจนเลอะเต็มเตียง
“ซี๊ดดด…อา….ชงยี้...ดี...อย่างนั้น……..แรงขึ้น..อา...แรงอีกแรงขึ้นอีก..ซี๊ดด….อาซ์…โอยยย..”
มือของเช็งเซียนจื้อเริ่มเปะปะอย่างไม่รู้จะวางไว้ที่ไหน เอี้ยชงเปลี่ยนเป็นล้มตัวนอน แล้วดึงอาจารย์ของตัวเองขึ้น ให้เช็งเซียนจื้อคล่อมตัวไว้ เช็งเซียนจื้อก้มหน้าใช้ลิ้นสีชมพูโลมเลียไปตามผิวเนื้อของเขาอย่างรู้ ดูดเม้มหัวนม แล้วไซร้ไปที่สะดือ จากนั้นก็ดึงกางเกงศิษย์รักออก นั่งคุกเข่าเลียไปตามลำควยที่แข็งตัวจนลุกโด่ เอี้ยชงยังอายุน้อยลำควยมีขนาดไม่ใหญ่นัก และหัวก็ยังไม่บาน เช็งเซียนจื้อใช้ลิ้นเลียลำควยไปมา แล้วก็อ้าปาก อมท่อนควยของเขาจนแก้มตุ่ย
"อูยยย อาจารย ดีจังเลย เสียววว อูยยยย ดูดแรงๆ ซี๊ดดดด"
เช็งเซียนจื้อดูดควยจนน้ำเงี่ยนเอี้ยชงแทบแตก ต้องรีบดันนางออก แล้วลุกขึ้นจับนางแยกขาห้อยที่ขอบเตียง จ่อลำควยเข้าที่รูหี ตาแดงก่ำมองหน้างามสะคราญของเช็งเซียนจื้อ หอบหายใจแรง
เอี้ยชงตั้งใจจะเย็ดอาจารย์ของตนเองแน่แล้ว
“ชงยี้...ดัน...ดัน...เข้ามาเลย...” เช็งเซียนจื้อกำลังเงี่ยนสุดขีด พูดเสียงสั่นสะท้าน แขนขาขาวผ่องกางอ้าออกเป็นการเชิญชวน
เอี้ยชงทำท่าจะกดลำควยเข้าไป พลันก็มีเสียงกระแทกประตูดังโครม ยังไม่ทันที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ก็รู้สึกร่างถูกเหวี่ยงโครมเข้าใส่ผนัง ศีรษะถูกกระแทกจนมึนงงทรุดลงมานั่งกองอยู่ที่พื้น จากนั้นก็รู้สึกว่ามีนิ้วยื่นเข้ามาสกัดจุดตามร่างกายจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ จากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะฮาฮาดังขึ้น เมื่อหายมึนงงจึงเห็นเป็นนักพรตโฉดเจ็ดคนยืนอยู่ในห้อง ตนรู้จักสองในเจ็ดนั้น หนึ่งคือนักพรตจมูกแบนยืนอยู่ที่หน้าเตียง ส่วนนักพรตผอมซูบอีกคนยืนอยู่ที่เบื้องหน้าคาดว่าเป็นคนสกัดจุดตนแน่แล้ว
“เจ้าเด็กบัดซบ! บิดาอุตส่าห์เสี่ยงตายใช้ผงกะเรียนมอมนังชีน้อย เด็กน้อยเจ้ากลับจะชุบมือเปิบ ช่างชั่วร้ายถึงขีดสุด”
เอี้ยชงถูกสกัดจุดไม่สามารถเอ่ยปากได้ แรงกระแทกทำให้ได้สติกลับคืนมา พอได้ยินที่มันกล่าวก็เข้าใจในสถานการณ์กระจ่างทั้งหมด รู้สึกเดือดดาลปนอัปยศ ถลึงจ้องมองหน้ามัน ดวงตาแดงฉานคลั่งแค้น ราวกับจะมีเปลวไฟพุ่งออกมา
นักพรตผอมซูบหัวเราะฮาฮากล่าวเยาะเย้ยต่อว่า
“เจ้าลูกเต่า ถลึงจ้องมองอันใด คงแค้นที่บิดามาขัดขวางความสุข วางใจเถอะรอบิดาเจ้าเย็ดนังชีน้อยให้ครบทุกคนก่อน แล้วจะปล่อยให้เจ้าหาความสำราญต่อ ฮา ฮา”
นักพรตจมูกใหญ่ก็กล่าวบ้าง
“เด็กน้อยเจ้าไร้ประสพการณ์ ลองศึกษาลีลาของบิดา เชื่อว่าจะได้ประโยชน์มากมาย”
นักพรตผอมซูบไม่สนใจเอี้ยชงอีก เห็นเช็งเซียนจื้อนอนเปลือยเปล่าล่อนจ้อนถ่างขาอยู่บนเตียง บนใบหน้างามสะคราญแดงฉานเปี่ยมด้วยความเคลิบเคลิ้มเลอะเลือน ตาหลับพริ้ม ใช้สองนิ้วล้วงรูหีตัวเองอย่างเมามันส์ ท่าทียียวนกวนราคะสุดขีด มารร้ายต้องกลืนน้ำลาย กล่าวเสียงแหบแห้งกับนักพรตจมูกใหญ่ว่า
“ป้กเฮี้ยงซือเฮืย นางชีน้อยเป็นศิษย์ของแม่ชีเทพยดาเช็งเซียนจื้อแน่หรือ”
“ไม่ผิดพลาดไปได้ เราเพียงเห็นแส้ปัดของนาง มีสัญญลักษ์ดอกบัวสีแดงหนึ่งตูมสองบานงอกออกจากกิ่งเดียวกัน ล้วนเป็นดังที่อาจารย์บอกไว้ทั้งสิ้น”
ยามนั้นนักพรตคิ้วขาว ท่าทางมีอาวุโสสูงสุดพยักหน้า กล่าวเสริมว่า
“ถูกต้อง แส้ปัดนั้นเป็นของแม่ชีเทพยดาเช็งเซียนจื้อจริงๆ”
ที่แท้นักพรตโฉดทั้งสองถูกแม่ชีเทพยดาขู่จนเตลิดหนี ก็แค้นใจนำความไปปรึกษากับนักพรตคิ้วขาวทีเป็นซือเจ็ก เหล่านักพรตโฉดจึงพากันมาหวังจะใช้ผงกะเรียนสยบนางแล้วข่มขืนเป็นการแก้แค้น มิคาดว่าจะถูกเอี้ยชงพบเห็น ทั้งหมดไม่แน่ใจว่าผงกะเรียนออกฤทธิ์กับเช็งเซียนจื้อหรือยัง จึงรอจนแจ่ใจแล้วจึงเข้ามาลอบทำร้าย
บรรดานักพรตชั่วร้ายเหล่านี้ได้ยินชื่อเสียงของเช็งเซียนจื้อโดยไม่เคยเห็นตัวจริง ครั้นเห็นแม่ชีตรงหน้ามีใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวเนื้อผุดผ่องสดใส จึงเข้าใจผิดคิดว่านางเป็นศิษย์ของเช็งเซียนจื้อ
นักพรตผอมซูบนามป้กติ้งไถ่ถามต่ออย่างกังวลว่า
“ซือเจ็ก ถ้าหากนางชีโสโครก เอาเรื่องนี้ไปฟ้องกับเช็งเซียนจื้อ เราจะไม่เดือดร้อนกันใหญ่หรือ”
นักพรตคิ้วขาวแสยะยิ้มกล่าวว่า
“นังชีน้อย ลักลอบได้เสียกับเจ้าเด็กหน้าขาว พฤติกรรมอุบาทว์บัดซบอย่างนี้ ยังจะมีหน้าไปบอกใครได้”
ป้กเฮี้ยงพยักหน้ากล่าวเสริม
“ซือตี๋เจ้าไม่ต้องกลัวให้มากไป รีบเปิดบริสุทธิ์นางก่อน เป็นการแก้แค้นที่นางหักข้อมือเจ้า”
บรรดานักพรตโฉดคนอื่นๆพากันสนับสนุนเซ็งแซ่ นักพรตผอมซูบค่อยแย้มยิ้มออกมา สีหน้ากลับกลายเป็นลำพองจนไม่มีความหวาดหวั่นหลงเหลืออยู่ ร้องขอบคุณซือเจ๊กซือเฮีย จากนั้นปลดกางเกงตัวเองออก เห็นลำควยใหญ่อวบอูม เดินควยโด่เด่ ปลายหัวบานชี้ไปที่เช็งเซียนจื้อซึ่งนอนถ่างขาจ้องมองอย่างหิวกระหาย
“นังชีโสโครก ดูลำควยของเต้าเอี้ย เป็นไง”
เช็งเซียนจื้อกำลังเงี่ยนสุดขีด ครั้นลืมตาเห็นท่อนควยของป้กติ้งกระดกหัวหงึกหงัก เส้นเลือดเป็นสีม่วงคล้ำนูนเป็นเส้นหงิกงอ มีขนาดใหญ่กว่าของเอี้ยชงอย่างเทียบไม่ติด ต้องเสียวจนขมิบหีปล่อยน้ำเงี่ยนออกมาจนชุ่มโชกโพรงสวาทของตัวเอง ร่ำร้องว่า
“ท่าน...เอา...เข้ามาในรูหีเราเถอะ”
พูดแล้วลุกขึ้นจะจับลำควยของป้กติ้ง แต่พรตโฉดผลักนางล้มลงแล้วหันไปทางป้กเฮี้ยง
“ซือเจ็ก อย่างนี้ไม่ดีแน่”
“ทำไม” นักพรตคิ้วขาวขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย
“หากให้นังชีโสโครกลิ้มรสควยของเรา กลับจะเป็นการให้ความสุขแก่นางแพศยาไป ไม่สมกับความแค้นที่ทำไว้”
ป้กเฮี้ยงกล่าวว่า
“อย่างนั้นก็ให้ซือเจ็ก สกัดจุดทำลายพลังฝีมือนาง แล้วให้นางกินยาขจัดพิษ รับรู้ความอัปยศที่ถูกพวกเราข่มขืน”
ป้กติ้งมีสีหน้าลิงโลด โน้มตัวคารวะนักพรตคิ้วขาวกล่าวว่า
“รบกวนซือเจ็กแล้ว”
นักพรตคิ้วขาวยิ้มอย่างชั่วร้าย กระโดดขึ้นไปคล่อมร่างของเช็งเซียนจื้อ
“ท่าน ถอดกางเกงออกเถอะ”
เช็งเซียนจื้อร้อง ยื่นมือไปหมายช่วยปลดกางเกงของนักพรตคิ้วขาวด้วยความเงี่ยน แต่นักพรตโฉดแสยะยิ้มตวาด
“นังชีแพศยานอนลง”
มือยกขึ้นจี้ไปที่ทรวงอกอวบอูม และท้องน้อย เช็งเซียนจื้อรู้สึกตัวอ่อนระทวยหมดเรี่ยวแรง นอนหงายผึ่งลงบนเตียง ตากลมโตมองหน้านักพรตคิ้วขาวอย่างเลอะเลือนไม่เข้าใจ
นักพรตคิ้วขาวล้วงมือเอาห่อผ้าออกจากอกเสื้อตนเอง แล้วคลี่ออกหยิบยาสีเขียวมาหนึ่งเม็ดยัดเข้าปากของเช็งเซียนจื้อ แล้วบีบกรามบังคับให้นางกลืนลงไป จากนั้นกระโดดลงจากเตียง ตวาดสั่ง
“ป้กติ้ง เย็ดนางให้สะใจเลย”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น