“เฮ้ย....จะไปกันได้หรือยังว่ะมึงไอ้บัติ”
“อ้าว.....กูก็รอมึงกับน้องพลอยอยู่นี่แหละ”
“อ่าว....แล้วก็ไม่บอก.....กูเห็นมึงเลิกลักๆกับน้องป่านอยู่หน้าร้านนึกว่าจะซื้ออะไรอีก...งั้นไปๆๆ...ไอ้ก้องไปนำหน้าไปรอแล้วโน่น”
.................ผม
นายเรืองไกร.....วันนี้หยุดงาน
หรือจะเรียกว่าหนีงานก็ได้เพื่อมาเที่ยวเสม็ดกับแฟนสาว...น้องพลอย...แล้วก็
เพื่อนๆที่คบหามานานตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยคือไอ้ก้อง
หรือ ก้องเกียรติ และ ก็ไอ้บัติ
หรือ สมบัติ.......
พวกเราสามคนไม่เจอหน้ากันมาเกือบปีแล้วก็ว่าได้
ที่ผ่านมาอาศัยคุยกันทางเมลล์ซะมากกว่า
....
.............ต้นเหตุก็มาจากไอ้ก้องนะตัวตั้งตัวตีเพราะแฟนมัน
พูดง่ายๆคือเมียนั่นแหละดันจะไปเที่ยวกับพวกเพื่อนๆไฮโซที่ออสเตรเลียก่อน
ช่วงสงกรานต์แล้วก็จะอยู่นั่นยาวเลยกว่าจะกลับก็หลังสงกรานต์
ตัวมันเองก็เป็นเจ้าของบริษัทเพราะเมียมันเปิดให้...เลยกระดี้กระด้าจะออก
เที่ยวแบบไม่ต้องกังวล...เริ่มแรกมันก็นัดไปครื้นเครงแถวพัทยา
ผมก็เอ่อออด้วยเลยชวนไอ้บัติมันไปด้วยกัน....กะว่าจะนอนค้างสักคืนที่บ้าน
พักตากอากาศของน้องป่านซึ่งเป็นแฟนของมันแถวจอมเทียนกันสักคืน
แล้วค่อยกลับ...แต่ก็อย่างว่าละนะ....ตอนออกมามันเป็นเย็นวันศุกร์หลังผมกับ
ไอ้บัติเลิกงานไปถึงร้านเบียร์เจ้าประจำที่พัทยามันก็ปาเข้าไปเกือบ
4 ทุ่มแล้ว
เพราะแวะกันระหว่างทางหาอะไรกินกัน..ก็เลยอยู่ที่ร้านได้ไม่นานแค่ตีหนึ่ง
เขาก็ปิดแล้ว.....เช้าวันเสาร์ตื่นมาสายๆก็เลยรู้สึกเหมือนกันหมดทั้งสามคน
ว่ามันยังไม่อิ่มเลยกับความครึกครื้นของพวกเรา....
..................
“อีกสักวันมั้ยพวกมึง”.....ผมเองที่เป็นคนเริ่ม...
“ไหนๆวันจันทร์ก็หยุดอีกวันอยู่แล้ว”
“กูนะสบายน้องนันไม่อยู่กลับโน่นหลังสงกรานต์เลย....ว่าไงมึงไอ้บัติอยู่ต่อ
หรือเปล่า...ถ้ามึงไม่อยู่กูก็ไม่อยู่ไม่สนุกว่ะอยู่กับไอ้เรือง
2 คน
เซงตายห่า”
“เอ่อ..ว่าไงไอ้บัติ...อยู่กับไอ้ก้องสองคนกูก็ไม่เอาว่ะไม่สนุก...”
“กูก็อยากหรอกมึง....แต่เดี๋ยวน้องป่านแว๊ตเอาซวยอีก...”
“เวณ...เขาจะแว๊ตๆมึงทำไมว้า...มากับพวกกูเนี่ยนะ”.....ไอ้ก้องมันชิงพูดตัดหน้าผมอย่างรวดเร็ว
“ก็ทีแรก...เมื่อวานกูรับปากเขาว่าจะไปช๊อปปิ้งกันจะหาของไปกำนับว่าที่
พ่อตาแม่ยายกู........แต่เห็นพวกมึงจะมานานๆเจอกันทีกูเลยเลื่อนเขามาเป็น
วันนี้แทน”
“มึงเลื่อนเป็นพรุ่งนี้ไม่ได้เหรอว่ะไอ้บัติ.....น้องป่านเขาไม่ว่าหรอก”....
..............ไม่รู้ผมพูดไรผิด...ไอ้ป่านมันมองหน้าผมแบบเหวอๆแถมยิ้มแบบจะถามผมว่า
....พวกมึงสองตัวไม่รู้อะไร
“ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวกูซวย.....ของก็จะไปซื้อให้พ่อแม่เขา...แถมพักหลังๆนี่
ก็ไม่ค่อยได้เจอกันซะด้วย.....งานยุ่งทั้งคู่เลย”
ไอ้บัติมันพูดจบไม่ทันขาดคำ
ผมกับมันก็เหลียวหลังกลับไปตามเสียงของไอ้ก้องที่กำลังพูดโทรศัพท์อยู่
“ได้เลยน้องป่าน.....Thank
You
หลายๆ....อย่างงี้พี่รักตายเลยน้อง...งั้นเดี๋ยวพี่ไปรอน้องป่านกับน้องพลอย
ที่บ้านเพเลยละกันนะ..เอ่อๆๆขับรถดีๆละ”
ยังไม่ทันที่ผมกับไอ้บัติจะเอ่ยปากถามไอ้ก้องมันก็รีบชิงบอกด้วยท่าทางกระหยิ่มยิ้มย่อง
“กูจัดการแล้วเรียบร้อย
มึงนี้ละน้าไอ้บัติ.....ทำกลัวไปได้ยังไม่แต่งกันซะหน่อย”
“มึงทำไรนะไอ้ก้อง”
“อ้า....ทีแรกก็กะว่าโทรไปขอน้องป่านให้มึงไงไอ้เรืองที่ไหนได้.....แฟนมึง
เขารีบตกลงเลยแถมขอมาด้วยแต่ให้เลยไปเสม็ดเลยว่ะ.......น้องป่านบอกกำลัง
เบื่อๆด้วยอยากมาทะเลแต่ไม่อยากมาตอนสงกรานต์คนเยอะ”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับแฟนกูว่ะ”
“แฟนมึงนะตัวดีไอ้เรือง....สองสาวนี้ดันอยู่ด้วยกันพอดีพอได้ยินเท่านั้นรีบ
บอกเหย่งๆลั่นโทรศัพท์เลยว่าจะมาด้วย
กูเลยชวนมาทั้งสองคนเลย”
ผมกับไอ้บัติได้แต่นั่งนิ่ง.....บอกได้เลยว่าในจริงๆลิงโลดสุดๆ....ไหนจะได้
เที่ยวต่อไหนจะได้เจอแฟนสาวผู้แสนจะน่ารักของผมอีก.................อ้า
สวรรค์จริงๆเลย...
ลืมบอกไปผมกับไอ้บัตินะยังไม่ได้แต่งงานครับ......เราสองคนเจอแฟนสาวแทบจะ
พร้อมๆกันหลังจากโสดสนิทแอบอิจฉาไอ้ก้องที่มันได้เมียสวยแถมรวยอีกตาหากมา
เนิ่นนาน........ผมกับน้องพลอยรู้จักกันมาปีกว่าๆ
พอๆกับที่ไอ้บัติมันรู้จักกับน้องป่าน.....แถมสองสาวยังเป็นเพื่อนนักเรียน
สมัยมัธยมกันอีกซะด้วยซ้ำ.......ตอนที่สองสาวมาเจอกันเล่นเอาเสียงทักทายม้ง
เม้งดังลั่นร้านเลย........
............อย่างว่าละครับ....สมัยนี้นะมันเปลี่ยนแปลงไปเร็วมากจะให้หนุ่ม
สาวมานั่งมองหน้ากับปริบๆแบบเมื่อก่อนคงไม่ได้และ.....ผมกับพลอยเราสองคนมี
อะไรกันมาได้ 6-7
เดือนแล้วไม่ขอปิดบัง....ผมเองก็ไม่ใช่ไก่อ่อน
เรื่องความรักก็ผ่านมาหมดทั้งเศร้าเคล้าน้ำตา
หรือ
หวานชื่นมมื่น....แต่ก็นั่นแหละชีวิตจริงย่อมมีขวากหนาม....คนรักก่อนๆก็
เลิกลากันไปตามกาลเวลา.......สำหรับพลอย...เธออายุน้อยกว่าผม
8 ปี
มีทุกอย่างครบถ้วนทั้งรูปทรัพย์และทรัพย์สิน....แต่สิ่งที่เธอมอบให้ผมนั้น
....มันทำผมตั้งมั่นว่าไม่ว่าจะอย่างไรผมจะต้องพาชีวิตรักของผมกับน้องพลอย
ให้ถึงฝั่งฝันของชีวิตให้ได้...
“พ..พลอย...พลอยยังไม่เคย...เอ่อ..พ..พี่ขอโทด..”
“พลอยรักพี่เรืองนะ.......”
อุอุๆๆ
คำพูดประโยดนี้วันที่ผมได้เธอเป็นครั้งแรกและต้องตกใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็น
เลือดสาวของเธอเปรอะพรมบนพื้นเตียงนอนของผม.....อ้า....ไอ้ประโยคที่ว่า
“ผู้หญิงสวยนั้นล้วนมีผัวมาแล้วหมดทุกคน”
.....ไม่ไม่จริง
100เปอร์เซ็น...ใครจะคิดละว่า
สาวงามพร้อมหมดจรดที่โอนอ่อนให้กับผมที่เป็นคนรักคบหากันไม่นานอย่างง่ายดาย
แบบนี้จะคงความสาวพรหมจรรย์ไว้จนอายุ
เข้าเบญจเพศ.........................
................
“นี่กะว่าไปถึงเสม็ดแล้วโดดลงน้ำเลยเหรอ”…น้องพลอยไม่ตอบผมได้แต่หันมายิ้ม
หวานให้เท่านั้น....ส่วนผมก็ไม่ได้ต้องการคำตอบอะไร...ที่ถามออกไปเพราะปาก
มันไวเมื่อเห็นแฟนสาวคนสวยของผมใส่เสื้อสายเดี่ยวสีขาวสะอาดตาตัวบางๆ
บางซะจนเห็นรูปทรงเนินนมเต้ากลมขนาดกำลังสวยห่อหุ้มด้วยชั้นในสีชมพูอ่อนๆ
ที่ผมได้เคยปลดปล่อยมันออกจากร่างอันแสนงามขาวอร่ามบาดใจของเธอมาแล้ว
....ท่อนล่างปิดทับด้วยผ้าผื้นแบบบาติกพันรอบเอวกิ่วของเธอไว้อย่างหลวมๆ
บดบังท่อนขาวเรียวสวยและปรีน่องอันกลมกลึงไว้อย่างมิดชิด....ไม่แตกต่างจาก
น้องป่านของไอ้บัติมันเลยสักนิดเดียว................
............พวกเรา
5 คน
ลงเรือที่ต้นหาดแล้วก็ให้คนขับรถกระบะบนเกาะลัดเลาะถนนไปยังที่พักที่ผมและ
เพื่อนๆคุ้นเคยอย่างไม่ยากเย็น.....เพียงพริบตาเดียวก็มาถึงรีสอร์ทที่คุ้น
เคยอย่างง่ายดาย...
.............
“มากันกี่คนครับ”
“ 5
ครับลุง...ลุงจำพวกผมได้มั้ย”
“เอ่อ...ก..ก็..อ้อ...จำได้แล้ว...”
“งั้นเอาบ้านหลังเดิมนะลุง”
“หลังหน้าหาดเลยใช่มั้ยครับ”
“ครับผม...ว่าแต่คนเยอะมั้ยครับลุง”
“มีแขก
เป็นฝรั่ง 2
หลังนะครับ
แต่อยู่ด้านบนเนินเขานะ......อาทิตย์หน้าถึงจะเต็มหมดครับ”
“โอ๊ะ..โชคดี..พวกผมคิดไว้แล้วเลยมากันก่อน...”
................ถ้าผมจำไม่ผิด...หาดที่ผมไปมันเลยหาดทรายแก้วอันโด่งดังไป
ไม่มากนัก.......ลัดเลาะผ่านอ่าววงเดือนขึ้นเขามาก็จะเป็นหาดที่ไม่ค่อยพลุก
พล่าน...ซึ่งผมรู้จักที่นี่ดีตั้งแต่สมัยยังเรียนมัธยม........
........
“โอเคมั้ยน้องป่าน
น้องพลอย”
“แจ๋วเลยพี่ก้อง.....หยั่งงี้มันต้องฉลอง”...เสียงหวานๆจากน้องป่านตอบสวนไอ้ก้องไปอย่างอารมย์ดี...ทำเอาไอ้บัติมันยิ้มกริ่ม...
“น้องป่านกับน้องพลอยไม่ต้องช่วยให้พวกพี่เอง..ไปๆๆพวกมึงมาๆๆขนของปล่อยสอง
สาวไว้ที่นี่”...ผมกับไอ้บัติไม่ได้คิดอะไรก็ทำตามที่ไอ้ก้องมันบอกอย่างว่า
ง่าย...
“นี่ต้องให้พวงมึงมากันสองคัน
ขืนให้ต่างคนต่างเก็บของเดี๋ยวไม่ยอมออกจากห้อง...ฮ่าๆๆๆ”
“อ้าวไอ้เหี้ยก้อง...มึงนี้คิดเหี้ยจริงๆๆ”
เสียงที่ไอ้บัติมันด่าไอ้ก้องนั้นมันไม่ได้บ่งบอกเลยว่าจะโกรธ
แต่มันบ่งบอกให้รู้ว่า
แมร่มมึงนี้รู้ทันกูจริงๆ.....ทำไมผมคิดแบบนี้นะเหรอครับ....ฮ่าๆๆๆ...ทีแรก
ผมก็กะจะทำแบบที่ไอ้ก้องคิดเหมือนกันซึ่งไอ้บัติมันก็คงไม่ต่างจากผมละนะ...
.......................พวกเรา
5 คน
เก็บของเสร็จก็ บ่าย สองกว่าๆ
แดดทะเลยังเปรี้ยงปร้างสองสาวก็เลยยังไม่ได้เล่นน้ำเพราะกลัวตัวขาวๆของเธอ
จะดำ....เลยชวนกันไปนั่งหาอะไรทานกันและที่ไม่พลาดสำหรับผมสามคนก็คือเหล้า
นั่นเอง...
กินไปก็คุยไป..สนุกสนานเฮฮา........และด้วยที่ไม่มีคนในตอนนั้นเจ้าของรีสอร์ทที่คุ้นเคยกับพวกผมก็เลยออกมานั่งคุยเล่นด้วย
.................แรกๆแกก็ปฎิเสธที่จะร่วมวงเหล้ากับพวกผม.แต่คยั้ยคะยอ
บ่อยๆเข้าก็เลยดื่มตามไปด้วย....คราวนี้การสนทนายิ่งครื้นเครงไปกันใหญ่
....ไปๆมา..พวกกลับแก้มโซดาน้ำแข็งแกเลยให้เด็กยกมาเลี้ยงแทนถือเป็นค่า
เหล้านอกชั้นดีที่พวกผมเอาไปกินซะอย่างงั้น.........
......แฟนสาวคนสวยของผมกับไอ้บัติแม้โดยปกติเธอสองคนจะไม่นิยมดื่มแต่ก็ไม่
ปฎิเสธเมื่อพวกเธออยู่ร่วมก๊วนกับคนสนิทโดยเฉพาะผมกับไอ้บัติซึ่งเป็นแฟนสาว
ของเธอทั้งสองคน...
.....
“ว๊าย...ป่านจะ
5 โมงแล้ว..ไปเล่นน้ำกันเถอะ”....
“หนูสองคนอย่าไปไกลนะ....กินเหล้าเข้าไปเล่นน้ำแบบนี้มันอันตราย”
“งั้นพี่สามคนไปเล่นด้วยกันซิ....เด่วค่ำๆค่อยมากินกันหใม่ก็ได้”
“เอ่อใช่ๆๆ...เดี๋ยวค่ำนี้ลุงเลี้ยงอาหารทะเลเผาแล้วกัน..ถือว่าเป็นค่าเหล้านะ...ว่าแต่..ขวดละเท่าไหร่นี่คุณ”
“ไอ้นี่เขาเรียกบลูเลเบิลคับลุง..ขายทั่วไปตอนนี้ก็เกือบหมื่นละมั้ง”
คำตอบของไอ้บัติทำเอาลุงแกถึงกับจุ๊ปากไม่หยุด......แต่สิ่งที่ทำให้ผมถึง
กับต้องหยุดกึกก็เพราะเห็นแกยืนนิ่งดวงตาแกเบิ่งกว้างกว่าปกติมองไปทางด้าน
หลังพวกผม
จนผมเองรีบเหลียวหลังกลับไปมองขณะที่ไอ้ก้องกับไอ้บัติมันมัวแต่ก้มๆเงยๆ
เก็บของบนโต๊ะโดยไม่ทันสังเกตุ..
..............ผมเองถึงกับอึ้งเหมือนแกไม่ผิดเพียงแต่ร่างกายของผมมันกลับ
ตื่นตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว...ฤทธิ์แอลกอฮอล์ในร่างที่กินมาเกือบ
2
ชั่วโมงไหลพล่านแตกซ่าๆ..เมื่อเห็นน้องป่านถลกเสื้อตัวบางของเธอถอดออก
กจากร่างอย่างรวดเร็ว....แค่ร่างงามเพรียวสวยอวดโชว์ความอร้าอร่ามขาวผ่อง
พร้อมๆกับเนินถัดอวบกลมแม้จะยังถูกห่อหุ้มด้วยชั้นในแบบบิกินนี่ฟ้าอ่อนๆ
เด้งตัวส่ายไหวๆผมก็หน้าแดงซ่านจนร้อนผ่าว...แล้วเพียงพริบตาน้องป่านแฟน
เพื่อน...ก็ปลดพรืดผ้าผืนตัวบางร่วงลงไปกองกรอมอยู่ที่ปลายเท้า....ร่างสวย
สะอาดตาก็พลันอวดโชว์เอวกิ่วสะโพกผาย...เนินเนื้อเนินสงวนแม้จะปิดทับด้วย
เจ้าผ้าตัวน้อยไว้มิดชิดแต่มันก็ไม่สามารถบดบังสายตาผมที่จ้องมองโดยไม่
ตั้งใจกับเจ้าเนินเนื้ออวบอิ่มนูนเด่นกลางหว่างขาของน้องป่านเอาไว้ได้
.....หว่างขาอวบกลมเบียดชิดสนิทกันได้อย่างเหมาะเจาะ...มันลงตัวไปด้วยความ
โค้งมนและความกลมกลึงของท่อนขานับจากขอบสะโพกไล่ไปจนถึงปลายเท้าได้อย่างลง
ตัวทำเอาความเป็นหนุ่มของผมถึงกับกระตุกยวบโดยไม่รู้ตัว
...............ดีว่าผมไม่ใช่พวกคออ่อน...แม้อยากจะจรดจ้องกับสิ่งสวยงามที่
ไม่เคยเห็นมาก่อนแต่สิ่งนั้นมันคือแฟนเพื่อนสนิทผม...มโนสติของตัวผมรีบดึง
ความผิดชอบชั่วดีให้คืนมาอย่างรวดเร็ว...และร่างกายผมก็ตอบสนองได้ทันที
...แต่มันกลับยิ่งซ้ำร้ายเข้าไปใหญ่เมื่อผมเบือนหน้าไปอีกหน่อยก็เป็นจังหวะ
ที่น้องพลอยของผมซึ่งเธอยืนหันหลังให้ตัวผมและกำลังหันหน้าออกไปสู่ทะเล
กำลังก้มลงเก็บผ้าผืนที่ร่วงลงกรอมปลายเท้าเธอเข้าพอดี.....บั้นท้ายผายอัน
อวบกลมข่าวผ่องของน้องพลอยเลยลอยโด่งแอ่นอวดปรีก้นอันกลมกลึงส่ายไหวๆท้าทาย
สายตาผู้ที่ยืนอยู่ด้านหลังของเธอซึ่งอย่างน้อยมีผมหนึ่งคนละที่กำลังจ้อง
มองอยู่....จังหวะโก้งโค้งก้มตัวของน้องพลอยทำเอาปรีก้นขาวเนียนล้นทะลักออก
จากขอบผ้าของบิกินนีสีชมพูสวยจนเนื้อผ้าของมันตึงเปรี๊ยะเห็นพรูเนื้ออวบอูม
ปลิ้นย้อยอยู่กลางหว่างขาอย่างเต็มตา...ทำเอาผมถึงกับอ้าปากค้าง..และด้วย
สัญชาติญาณความหึงหวงเพราะกลัวว่าสิ่งที่ผมเห็นนั้นลุงเจ้าของรีสอร์ทก็จะ
เห็นด้วยเช่นกัน....แต่ผิดคาด.......ทันทีที่ผมเบือนหน้ากลับผมก็ไม่เห็นลุง
แกซะแล้ว....มีแต่ไอ้ก้องเท่านั้นที่ผมเห็นมันรีบก้มหน้ากลับไปง่วนอยู่ที่
โต๊ะ....
...................
ตอนนั้นผมคิดอะไรไม่ออกนอกจากยืนคอแข็งตัวแข็งและบางสิ่งบางอย่างก็แข็งตามไปด้วย....รู้สึกเหมือนทุกสิ่งรอบตัวเงียบสนิท
“แม่งเอ้ย...กู...”
ผมสบทด่าตัวเองที่เห็นน้องป่านแบบนั้นแล้วเกิดความรู้สึกร้อนผ่าว....เหมือน
กำลังบอกตัวเองว่าถ้าไอ้ก้องมันเห็นแฟนผมแบบนั้นแล้วรู้สึกแบบเดียวกันมันก็
คงไม่ผิด
มันไม่ได้แอบดูหรือทำอะไรไม่ดีไม่งาม....ทุกอย่างเกิดจากสองสาวเองที่ไม่ใส่
ใจ หรือง่ายๆว่าให้ความสนิทสนมปล่อยตัวจนเกินไปตาหาก...
....
“เห้ยมึงไปเล่นกับน้องเค้าและกันกูไปนอนก่อนดีกว่าเดี๋ยวค่อยตื่นขึ้นมากิน”
ไอ้ก้องพูดออกมาเหมือนกับทำลายความเงียบระหว่างผมกับมัน
ส่วนไอ้บัติมันคงไม่รู้เรื่องเพราะผมเห็นมันเดินออกจากโต๊ะไปโดยไม่สนใจอะไร
เพื่อตามสองสาวไปยังชายหาด....
“เอ่อ...งั้นเดี๋ยวสองคนนั้นเค้าเลิกเล่นเดี๋ยวกูไปปลุกมึง...เฮ้ยฝากเก็บด้วย...กูไปและ”..............................
...........................
“ไม่ไหวแล้วป่านขึ้นเถอะพลอยชักเริ่มหนาวและ”
“อืมป่านก็ว่างั้นกะจะชวนพลอยตั้งนานและ...ไปกันเถอะพี่บัติ”
ผมกะไอ้บัติกำลังสนุกสนานอยู่กับการเล่นกันเองเพลินๆก็ต้องเลิกเมื่อสองสาว
หันหลังเดินมุ่งหน้าขึ้นจากน้ำเข้าไปยงชาดหาด.....เราสองคนเดินตามแฟนสาวมา
ห่างๆระยะทางระหว่างพวกเรามันเพียงพอที่จะเห็นร่างงามของแฟนสาวตัวเองได้
อย่างเต็มตา.....แรกๆตัวผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไร....แต่พอนานเข้าๆเมื่อจังหวะ
ก้าวเท้าเราเร็วกับทั้งสองสาวทำให้เราเข้ามาใกล้กันมากขึ้นๆจนกระทั่ง
..........แฟนสาวเราทั้งสองคนหยุดตรงหัวบันไดขึ้นบังกะโลแล้วต่างคนก็ต่าง
ก้มร่างลงใช้กระบวนน้ำตักน้ำจากตุ่มตรงตีนบันไดเอามาล้างทรายออกจากเท้า...
....ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น..เพราะแทนที่สายตาผมมันจะไปจับจ้องกับบั้น
ท้ายผายอวบอิ่มของแฟนสาวตนเอง....ที่กำลังโก่งเอวโก้งโค้งแอ่นก้นส่ายไหวๆมา
ทางผม....ผมกับไปเพ่งมองบั้นท้ายนวยเนียนของน้องป่านแทน..ปรีก้นขาวผ่องของ
น้องป่านมันอวบแน่นตึงเปรี้ยะทำเอาเนื้อผ้าบินกินนี่มันแนบสนิทกับเนื้อสาว
เข้าอย่างจัง...พรูเนื้ออวบสวยเห็นเป็นแคมอูมอวบอิ่มเลยปลิ้นแบแอ่นอวดให้
เห็นอยู่กลางหว่างขาจนเต็มตา....ทำเอาก้านลำแก่นเนื้อของผมกระเด้งพรวดขึ้น
มาอย่างรวดเร็ว
..............
“เห้ยกูลืมกระเป๋าตังไว้ที่โต๊ะว่ะ...ตายห่าหายไปยังว่ะ”
ไอ้บัติไม่พูดพล่ามทำเพลงมันรีบเผ่นพรวดออกไปจากตรงที่ผมยืมทันทีปล่อยผมให้
ยืนตะลึงทำอะไรไม่ถูกไว้คนเดียว.......แต่มันก็ดีเพราะเสียงตกใจของมันทำให้
ผมได้สติกลับมาอีกครั้ง...ยกเว้นท่อนลำแก่นเนื้อของผมที่มันยังไม่คลายตัวลง
จากเดิมเท่าไหร่นัก...................
............
“เซงจริงกู....แมร่มทำไมต้องเป็นกูทุกทีว่ะ...”ผมสบทกับตัวเองไม่รู้รอบที่
เท่าไหร่แล้ว...เพราะตอนเล่นน้ำแรกๆผมก็พยายามระงับอารมย์ที่มันไม่อยู่กับ
ตัวตลอดเวลาไม่ให้ใส่ใจ
สนใจ
กับเรือนร่างของน้องป่านมากนัก....จนภาพแห่งต้นเหตุมันมลายหายไปหมด.....แต่
แล้วเจ้าท่อนลำก้านเนื้อของผมมันก็แล่นพรวดบวมเปล่งเอีกครั้งพราะสองสาวดัน
มาโก่งเอวส่ายบันท้ายผายและพรูเนื้อให้ผมดูเพราะดันไปตักกระบวยล้างเท้า
...โดยเฉพาะน้องป่านแฟนไอ้บัติ................
........................
.........................
............
“อ้าวเห้ย...นี่มึงจะเล่นตรงระเบียงเลยเหรอว่ะไอ้ก้อง”....
“เอ่อ...ลุงแกบอกเดี๋ยวแกให้เด็กยกของมาที่นี่เลย......เผื่อพวกเราจะนอนจะ
ได้สะดวก...”
ผมเห็นดีกับไอ้ก้องอย่างง่ายดาย.....เพราะบังกะโลของเรามันหลังใหญ่สะดวกสะ
บาย...ผมกับพลอย
1 ห้อง
ไอ้บัติกับ ป่าน 1
ห้อง...ส่วนไอ้ก้องนอนห้องโถง...ลุงแกเอาฝูกกับผ้าห่มพร้อมหมอนมาให้เรียบ
ร้อยแล้ว......บังกะโลหลังนี้แม้จะไม่มีแอร์
แต่หากเปิดประตูหน้าต่างไว้จะมีลมพัดผ่านทะลุตัวบ้านตลอดเวลา
ผมกับพวกมันมาที่ไรไม่เคยร้อนเลยสักนิดเดียว.....เรื่องยุงไม่ต้องห่วง
.....ไม่เคยสักครั้งที่พวกผมจะโดนมันกัด.............................
“เป็นไงครับ...ผมว่าเราทานกันตรงระเบียงนี่น่าจะดีกว่าไปนั่งโต๊ะตรงร้านนะ..หรือคุณว่าไง”
“แจ่มเลยลุง..เผื่อสาวๆๆเมาผมจะได้พาไปอ้วกง่ายๆ
ฮ่าๆๆๆ”
“ใครคร้าเมาพี่บัติ”...
“เอ่อ...น้องพลอยไง....ไอ้เรืองมันเคยบอกพี่ว่าน้องพลอยคออ่อน”
“อ้าวพี่บัติ....มาแซวอะไรพลอยค่ะ...จะว่าป่านเค้าก็ว่าไปซิ...คริๆๆ”
“เอ่อคุณเรือง
คุณก้อง คุณ บัติครับ..เอ่อ
ผมจะขออนุญาติให้เพื่อนๆผมอีก
2 คน
มาทานด้วยได้มั้ยครับ....สองคนนี้เขาเป็นเจ้าของรีสอร์ทข้างๆถัดไปนะครับ”
....คำว่าเจ้าของรีสอร์ท...มันทำให้ผมทั้งสามคนไม่อิดเอือนที่จะตอบตกลง
อย่างง่ายดาย..ผมว่าตอนนั้นพวกผมคงคิดเหมือนๆกันว่าในอนาคตจะได้รู้จักเอา
ไว้เผื่อเราจะย้ายสถานที่ไปนอนที่อื่นกันบ้าง....
..................พวกเราทั้งหมดกลายเป็น
8 คน
นั่งทานเหล้ายาอาหารกันอย่างสนุกสนาน....ลุงๆทั้ง
สามคนต่างมีอัธยาศัยดีเหลือเกินแต่ละคนอายุอานามประมาณ
50 กว่าๆ
แต่ดูแล้วแกคงแกร่งน่าดู...อย่างว่า..พวกแกทั้งสามคนเป็นคนพื้นเพ
เห็นธุรกิจท่องเที่ยวบูมลูกหลานก็เลยเอาที่บนเกาะมาทำรีสอร์ทโดยให้พวกแก
เฝ้า
ส่วนลูกๆก็ไปนั่งใช้เงินที่ฝั่งสบายใจซะงั้น.......ผมดูท่าทางแกทั้งสามคนก็
ออกจะชอบแบบนี้เสียด้วยซ้ำ...แต่ที่สำคัญ
สองสาวตอนนี้ทั้งคู่ใส่เสื้อผ้าปิดมิดชิดเหมือนเดิมคือกางเกงเลเสื้อยืดตาม
สไตล์สบายๆของการมาเที่ยวทะเล..
.............
“เฮ้ยไอ้จั่น...ไอ้สม....มึงอย่าลืมนะโว้ยตอนเที่ยงพรุ่งนี้
ฝรั่งสองห้องนั้นเขานัดนวดไว้หลังกินข้าวนะ”
........
“อ้าวลุงพงษ์....นี่ลุงจั่นกับลุงสมแกนวดเป็นด้วยเหรอครับ”
“ผมสอนมันเองละครับ....ไม่ไหวครับผมนวดคนเดียวไม่ทันนี่เดี๋ยวสงกรานต์คนจะ
เยอะมาก....ที่ผ่านมาผมก็เกรงใจแขกนวดให้ไม่ทัน..เลยสอนไอ้สองคนนี้ด้วย”
“ครับๆ..ที่รีสอร์ทผมสองคนเมื่อก่อนไม่มีบริการนวดแขกก็ชอบมาถาม....เลยไปคะยั้นคะยอไอ้พงส์มันให้สอน...จะได้อินเตอร์กะเขามั่ง”.....
“ลุงพงษ์นวดเป็นด้วยเหรอค่ะพี่เรือง”
“อืม....พี่เคยให้แกนวดบ่อยๆ...สุดๆๆเลยครับพลอย”
“ดีจัง..งั้นเดี๋ยวนวดให้พลอยมั่งได้มั้ยค่ะลุง”
“เอ่อได้ครับคุณหนูพลอย....แต่ผมว่าเอาไว้ใกล้ๆเลิกดีกว่านะครับ....คุณพลอยจะได้หลับสบาย”
“ค่ะๆ....แต่ลุงจะไม่ง่วงเหรอ..พลอยว่ากว่าจะเลิกคงอีกนาน”
“โอ้ยน้องพลอย..ลุงแกนะอึดจะตาย...มีแต่พวกพี่นะที่เดี้ยงก่อนทุกที”.....คำ
ตอบของไอ้บัติเรียกเสียงครื้นเครงจากวงอาหารและวงเหล้านอกชั้นดีที่พวกผมเอา
ไปได้อย่างสนุกสนาน............
.............................พวกเราทั้งหมดกินไปคุยกันโม้ไปสารพัดผสมลูก
เล่นมุขชาวบ้านที่ทำตลกหน้าตายของลุงๆทั้งสามคนจนเวลาผ่านไปพร้อมกับเหล้า
ขวดที่สองหมดลงอย่างไม่รู้ตัว.....
“นี่ก็จะห้าทุ่มและลุงว่าถ้าคุณพลอยจะนวด.....ก็นวดซะเลยดีกว่าครับเดี๋ยวจะเมากันซะก่อน”
“อืมค่ะ
ก็ดีค่ะ..พอลยก็เริ่มจะไม่ไหวแล้ว....แล้วลุงจะนวดตรงนะละค่ะ”
“นี่ไงในห้องได้มั้ยลุง...”
.....ผมรีบแนะนำห้องนอนของผมกับพลอยซึ่งมันติดระเบียงที่เรานั่งกินกันอยู่
โดยไม่ได้คิดอะไรเพราะเห็นมันสะดวกดี
มีอะไรก็ยืนมองผ่านหน้าต่างที่มีแต่มุ้งลวดกั้นอยู่ก็เห็นห้องนอนได้
ถนัด....
“เอ่อ...ก็ได้ครับ....
“เห้ยไอ้พงษ์...นวดคุณหนูพลอยช้า
อดแดก..เอ้ยอดรับประทานของดีนะเว้ย..ขวดสุดท้ายแล้ว”
“ฮื้ยพวกมึงนี้...มัวแต่ห่วงกิน..นี่ถ้าพวกคุณๆเขาจะไปนอนรีสอร์ทพวกมึงแล้ว
ไม่ให้เขานอนฟรีละก็ก็จะถีบให้..ไปครับไปคุณพลอยเดี๋ยวก็หลับซะก่อน”
........................................ผมได้ยินลุงๆปะทะฝีปากกันก็รู้สุก
ขำๆ...เพราะแม้เหล้าจะแพง
แต่กับข้าวกับปลาที่พวกแกแห่กันขนมาไม่ว่าจะเป็นกุ้ง
เป็นปู หอยเชลล์
ล้วนแล้วแต่มากมายจนเกินจะกินทั้งนั้น
ไม่รวมทั้งน้ำโซดา..เหรือแม้แต่พวกค๊อกเทลที่ลุงพงษ์แกให้เด็กไปยกเครื่อง
ผสมมาตั้งกองไว้แถวตีนบันไดเดินขึ้นบ้าน
เผื่อให้สองสาวได้ดื่มกินควบคู่ไปกับเหล้านอกชั้นดีของพวกผมอย่างสนุก
สนาน...
.........ผมยืนมองเห็นน้องพลอยนอนคว่ำหน้าลงบนเตียงขณะที่ลุงพงษ์แกก็อยู่ใน
ท่วงท่าเดียวกับที่แกนวดให้ผมอย่างชัดเจน....แสงไฟแบบแรงเทียนสีเหลืองๆ
สว่างจ้าเห็นทุกอิริยบทถนัดตา....แต่ยังไม่ทันที่ผมจะนั่งลงกับพื้นก็ได้ยิน
เสียงร้องครางระริกๆของน้องพลอยดังขึ้นจนผมต้องเด้งตัวเผ่นพรวดยืนขึ้นอีก
ครั้ง
“อูยยย..ลุง..อูยยย..แรงจังเลย”
“อ่ะ.ข..ขอโทษครับคุณหนูพลอย..เดี๋วยผมนวดเบาๆแล้วกันนะครับผมเผลอไปหน่อย”
“ม..ไม่เป็นไรค่ะลุง...แต่เบากว่าเดิมนิดนึงก็พอค่ะ”
.....จะไม่ให้น้องพลอยร้องได้ไงขนาดผมเจอลุงแกจับพับขาแบบนั้นผมเองยังแทบจะ
ร้องเจี๊ยกเลย........ผมเห็นอย่างงั้นก็นึกขำๆในใจคิดเองว่านี่และน้าสาวซ่า
โดนซะมั้งขืนผมห้ามแรกๆก็คงไม่ฟังผมหรอก
..............หลังจากนั้นผมจำไม่ได้ว่ามันอีกนานเท่าไหร่กว่าการนวดของน้อง
พลอยจะแล้วเสร็จ......มารู้ตัวอีกทีตอนลุงพงษ์แกเดินออกมาขณะที่เหล้าขวดสุด
ท้ายหายไปครึ่งขวดแล้ว........
“เอ่อคุณเรืองครับเดี๋ยวผมไปเอาของสมุนไพรสักครู่นะครับ
สงสัยมือจะหนักไปหน่อยท่าทางคุณพลอยเธอจะระบม”
แกพูดไปก็มองผมแบบขำๆ
ส่วนผมเองก็เบร่อด้วยฤทธิ์สุราเข้าให้ซึ่งไม่ต่างอะไรกับไอ้เพื่อผมทั้งสอง
คน..จะมีก็แต่น้องป่านเท่านั้นที่ยังไม่ถึงขนาดพวกผมมีเพียงใบหน้าขาวๆของ
เธอเท่านั้นที่มันแดงปลั่งด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์...
“เอ่อ...ไอ้พงษ์...เมงเอาเหล้ามึงมาเพิ่มหน่อยซิกูเห็นไอ้แบคๆๆอะไรของมึงมี
อยู่ขวดนึงนี่....เอามาให้พวกคุณๆๆเขา..ส่วนกูกับไอ้จั่นเอาไอ้แตน
...”......ผมเห็นลุงพงษ์แกพยักหน้าแล้วเดินลงจากบ้านมุ่งไปยังร้านหรือที่ทำ
การรีสอร์ทแกอย่างรวดเร็ว
“ไอ้แต๊น...ไอ้แต๊นคือไรอ้าลุง”
ไอ้บัติมันอู้ๆอี้ๆได้ที่เลย...
“เอ่อ..เหล้าขาวทำเองครับคุณบัติ....พวกผมนะสบายแต่คุณๆคงไม่ไหวหรอกมันแรง”..
“โอ้วแรงๆๆนะผมช๊อบลุง.....”
ไอ้ก้องสวนขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
แต่คำพูดของมันส์ก็ไม่มีใครสนใจ.....
.......
“เอ้าพวงมึงนี่ของมึงกับไอ้จั่น..ส่วนนี้ของพวกคุณๆ”
ผมสลึมสลือตาจะปิดมองเห็นแกยื่นขวดเหล้าแบบแม่โขงภายในมีน้ำใสๆอยู่เกือบ
เต็มขวดให้ลุงสม...ส่วนขวดที่ผมจำได้ว่ามันคือแบล็คเลเบิลนั้นแกยื่นให้กับ
ลุงจั่น...แล้วแกก็นั่งลง...เพียงแปปเดียวผมก็เห็นน้องพลอยค่อยๆเดินช้าๆออก
มาจากห้อง..ทำเอาผมเริ่มมีสติคืนกลับมาอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง
“พลอยเป็นไงมั่ง...”
“อูย...สงสัยระบบค่ะพี่เรือง..ลุงมือหนักจังค่ะขนาดเบาๆแล้วนะนี่...”
“ฮ่าๆๆ
ผมบอกคุณพลอยแล้ว...ก็ไม่เชื่อนี่ครับ..เด่วเอาสมุนไพรไปทาตรงที่ระบบเด่วผมผสมแปปนึง”
ว่าแล้วแกก็เอาถุงพลาสติกที่ภายในมีเหมือนผงสมุนไพรออกมาใส่ถ้วยที่แกเตรียม
มาด้วยแล้วก้เทลงเอาน้ำใสๆในขวดแม่โขงที่ผมเห็นผสมเข้ากันตามไปด้วย......พอ
แกวางขวด..ลุงจั่นกับลุงสมก็คว้าเจ้าขวดนั้นไปแย่งกันรินใส่แก้วตัวเองแล้ว
รีบกระดกลงคออย่างรวดเร็ว
“อ้า.....ชื่นใจ”....เสียงร้องแทบจะพร้อมกันของลุงทั้งสองคนทำเอาผม
ไอ้ก้อง ไอ้บัติต่างเบ่งตามองดูด้วยความอยาก...
“ลุงขอผมมั่งซิ”
ไม่ว่าเปล่า..ไอ้ก้องรีบคว้าขึ้นไปลองมั่งตามด้วยไอ้บัติซึ่งผมว่ามันคงจะไปก่อนเพื่อนแน่..
.......
“ป่านลองมั่ง”
“เฮ้ย...ไม่ได้”
ทั้งชายหนุ่มชายแก่รวมทั้งผมต่างร้องออกมาแทบจะพร้อมๆกัน
แต่ดูเหมือนไอ้บัติมันจะรู้มากกว่าเพื่อนขนาดตามันแทบจะปิดแต่ประสาทรับรู้
มันยั่งถึงอารมย์ของแฟนมันได้ไม่ผิด..
“เอ่อ..เอ้าก็ได้นิดหน่อยพอนะป่านนนจ๋า”
จะไม่เพราะอารมย์ของเธอเหรือเพราะเธอตั้งใจ
สาวป่านพอคว้าขวดไปได้ก็กระดกน้ำใสๆลงคอดังเอ๊กคำโตแล้วผมก็เห็นเธออ้าปาก
หวอหูตาเหลือกทันที
“อ้ายยยย......”
เสียงร้องหวานๆของสาวป่านทำเอาทั้งวงหัวเราะกันดังก้อง....รวมทั้งน้องพลอยผู้น่ารักของผมด้วย
“นี่ครับคุณหนูพลอย..เอาไปทาตรงที่รู้สึกระบมให้ทั่วนะครับทาซ้ำไปซ้ำมาจน
แห้ง..เอ่อ..ทาที่ผิวเนื้อนะครับทาผ่านผ้ามันไม่ได้ผล”
ผมไม่ได้สนใจคำพูดของลุงพงษ์
เพียงแต่มองยาสมุนไพรคลุกน้ำใสๆที่ผมรู้ว่ามันคือเหล้าขาวต้มเอง
ซึ่งตอนนี้แกเอามันห่อด้วยผ้าขาวที่แกเตรียมมาด้วยห่อเป็นก้อนกลมๆใหญ่ๆ
เหมือนลูกประคบแล้วยื่นให้แฟนผม.....
ไม่รู้เพราะอะไรจะด้วยฤทธิ์เหล้าหรือไอ้ภาพของน้องป่านที่ทำเอาผมแทบเสียคนพอเห็นน้องพลอยลุกยืนจะเดินเข้าไปในห้องผมก็ลุกตามไปด้วย...
“เห้ยมึงจะไปหนาย.....มานี่ๆๆ
ขืนมึงไป....เดี๋ยวไปทำอย่างอื่น”
ผมยังไม่ทันหันกลับไปด่าไอ้ก้อง
น้องพลอยก็จัดการแว้วๆ
แทนซะแล้ว วงเหล้าก็เลยหัวเราะกันร่วมขึ้นมาอีก....
“พวกคุณๆอย่าลองเลยครับ....มันแรงเอาไอ้เหล้านอกไปกินแทนเถอะพวกผมกินไอ้แตนนี่เอง”
“โอ้ยลุง...ให้ไอ้เรืองมันกินไปคนเดียวเถอะเด่วผมกะไอ้ก้องจะกินกุลงเอง
เด็กๆๆครับ”
ผมได้แต่หัวเราะหึๆกับความขี้โม้ของไอ้บัติ..สภาพมันตอนนี้ตาจะปิดอยู่แล้ว
นี่ถ้าแฟนมันไม่นั่งอยู่ด้วยผมว่ามันหลับคาวงเหล้าไปนานแล้ว.....
“เอ่อลุงพงษ์ค่ะนั่นยาอะไรนะแก้ช้ำเหรอ..”
“ครับคุณป่าน....ชงักแล...ยาพื้นบ้านนะ....ใครใช้แล้วจะติดใจที่สำคัญนอกจะหายแล้วยังหอมติดตัวนานวะด้วยนะ”
“อือย
จริงเหรอค่ะ”
“จริงซิครับ..ลองดมดูซิ....”
ผมไม่ได้สนใจอาการของป่านขณะที่เธอเอื้อมมือไปขอยาของลุงที่เหลืออยู่ในถ้วย
ขึ้นมาดมได้ยินแต่เสียงเท่านั้น
เพราะผมกำลังง่วนอยู่กับการชนแก้วระหว่างลุงสม
ลุงจั่น ไอ้ก้องแล้วก็ไอ้บัติ
แถมพอเหล้าแตนของลุงแกลงท้องก็ได้ยินแต่เสียงพวกผมสามคนร้องอ้าๆๆๆๆดัง
ลั่น....
...........ผมนั่งกินแบบนั้นจนพักใหญ่รู้สึกว่าน้องพลอยออกมานั่งข้างๆอีก
ครั้งเลยลุกขึ้นเพื่อเดินไปเข้าห้องน้ำโดยไม่ได้ทันสนใจว่าน้องพลอยของผม
เป็นอย่างไร..ผมใช้เวลาไม่นานเพราะลุกขึ้นมาฉี่บ่อย..แต่เมื่อนั่งลงที่เดิม
แล้วหันกลับไปมองน้องพลอยก็เห็นหน้าเธอนั้นแดงซ่านอย่างผิดสังเกตุ..
“อ้าวเป็นไรไปครับพลอย”
“แฟนเมงงงล่อไอ้แต๊นเข้าไปอึกใหญ่ละซี๊”
ไอ้ก้องรีบตอบสภาพมันกับไอ้บัติแทบจะไม่ต่างกันเลยตอนนี้...ท่าทางคงจะฟุบ
ไม่ช้าแน่...ผมเองก็ไม่ทันเอ๊ะใจว่าตอนผมเดินออกไปไอ้ก้องกับผมสติมันยัง
สูสีกันอยู่.......
“ไหวมั้ยครับพลอย”
“เอ่อไหวๆๆ
อื้ย..แรงจังเลย”
ผมหัวเราะขำในความซ่าของสองสาว..ขณะที่ผมจะเบือนหน้าไปมองสภาพของน้องป่าน...พลันน้องป่านก็ลุกขึ้น
“ล..ลุง..นวดให้ป่านหน่อยซิค่ะ..ม..มันครั้นเนื้อครั้นตัวเมื่อยๆยังไงก็ไม่รู้”
“ลุงว่า..อย่าดีกว่าเดี๋ยวเป็นแบบคุณพลอยจะแย่เอาครับ..คุณป่านตัวบางกว่าคุณพลอยอีก”
“แน้ลุงลำเอียง.....”
“ว้า...เอ้ย...ไอ้จั่นมึงไปนวดให้หน่อยซิว่ะ”
“ไม่..กุจะกินเหล้ากับพวกคุณๆ
ไอ้สมมึงไปซิ”
“ไม่กูก็จะกินเหล้ามึงสองคนนั่นแหละ”
ผมเห็นสามลุงผลัดกันเกี่ยงเลยกะจะบอกให้น้องป่านแกเลิกความตั้งใจ...จะหวัง
ไอ้บัติก็คงไม่ได้เพราะตอนนี้มันกับไอ้ก้องกอดคอกันเมาแอ๋ซะแล้ว...แต่ยัง
ไม่ทันที่ผมจะพูดลุงจั่นแกก็ทำท่าแบบไม่อยากขัดใจแกเลยลุกขึ้นยืนพูดเสียง
เรียบๆ
“เอา..เดี๋ยวผมนวดให้ก็ได้ครับ......ไปครับ...คุณเรืองผมขอยืมห้องหน่อยนะครับ”
“เอาเลยครับลุง....นี่น้องป่าน...ร้องเจี๊ยกมาอย่ามาว่ากันะ
ฮ่าๆๆๆ”...ผมหัวเราะร่า...แม้จะรู้ว่าเริ่มเมาแต่ก็ยังมีสติมากกว่าไอ้
เพื่อนสองคน.....ในวงคราวนี้ที่มีสติอยู่ก็จะมีผม
น้องพลอย ลุงพงษ์ และก็ลุงสม
เรา 4 คน
ก็ยังกินเหล้าต่อไป
มีบางครั้งที่ไอ้ก้องซึ่งยังไม่เมาเท่าไอ้บัติส่งเสียงถามโน่นถามนี้ขึ้นมา
บางซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนักยิ่งพอน้องพลอยเริ่มมาเอนๆคล้ายๆจะซบผม
ทั้งๆที่ตัวเธอก็ยังยกเหล้าแบล็คขึ้นดื่มอยู่เรื่อยๆผมก็ยิ่งปลอ่ยอารมย์ไป
กับวงเหล้าเพราะกลิ่นกายของน้องพลอยนั้นมันสร้างความรื่นรมย์ให้ผมอย่างไม่
รู้ตัว...มันเป็นกลิ่นสาวที่ส่วนนึงผมก็คุ้นเคยแต่อีกส่วนหนึ่งผมก็แปลกๆแต่
ถึงยังไงมันก็หอมหวนเสียเหลือเกิน..........
..........
“ใช้สบู่ใหม่เหรอเปล่า”
พลอยไม่ตอบแต่ก็สั่นหัวที่กำลังซบไหล่ผมเบาๆ
ส่วนปากเธอก็ยังคงจิบเหล้าจากแก้วไม่ขาด..
“สงสัยจะเป็นสมุนไพรที่ผมให้ไปแก้ระบบละครับ....เหม็นเหรอครับคุณเรือง”
“ป..เปล่าครับลุง
ฮ่าๆๆ มันหอมดีซะอีก…ว่าแต่มันใช้อะไรทำนะครับลุง”
“ก็สมุนไพรพื้นบ้านบนเกาะนะครับ...”
ลุงแกกพูดไปก็ล้วงถุงยาออกมาให้ดู
“นี่ครับ....แต่แห้งๆๆแบบนี้ไม่มีกลิ่นครับนี่ต้องเอามาผสมกับไอ้แตนแบบนี้
....แป๊ปเดียวกลิ่นออกเลย..เอ้า...ลองดมดูครับ”
ผมรับยาปั้นของแกที่แกแกะเอามาผสมกับเจ้าเหล้าใสๆขึ้นมาดมเบาๆก็รู้สึกหอม
แบบประหลาดๆ
แต่ยังไม่ทันจะรับรู้กลิ่นของมันมากนักไอ้ก้องก็โผตัวคว้ามับเอาไปดมแทนดัง
ฟืดใหญ่
“โอ้ว.....หอมดีฉิบหาย.......มิน่าละ..กลิ่นนอ้งพลอยมันเต๊ะจมูกกูป๊าปๆๆเลย...”
“เอ...คุณก้องครับ..ไอ้ป๊าปๆๆ..นี่เสียงเต๊ะเหรอครับ..”
“ฮ่าๆๆ..ก้เต๊ะละครับลุง...เสียงอาจจะเพี้ยวไปนี๊ดดนุง..ฮ่าๆๆ”
ผมได้แต่ส่ายหัวดูไอ้ก้องมันยกยาของลุงดมแล้วดมอีกด้วยอาการสมเพศระคนขำ
...นึกในใจว่ามันคงดีใจที่เมียมันไม่อยู่ได้ออกมาเฮฮากับพวกผม....แต่ว่าละ
น้า..เมียมันก็สวยใช่ย่อยซะทีไหน...
“เฮ้ย..นี่กูว่ามึงอย่าดมอีกเลย
กินเข้าไปเลยดีกว่าไอ้เวรดมยังกะคนติดกาว”
“เฮ้ย..กูดมยาแบบนี้ก็เหหมือนกูดมน้องพลอยละว้า..อิอิ”
“อ้าเวรและเมงลามเหมือนเชื้อราอีกและ....”
ผมด่ามันเสร็จก็เอื้อมไปคว้ายาจากมือมันมาดมอีกทีแต่แรงกว่าเดิมแบบตั้งใจ
ในใจก็นึกว่ามันหอมเย็นๆจริงๆด้วย...พอดมเสร็จผมก็หันไปมองน้องพลอยที่ตอน
นี้นั่งเอนหลังพิงฝาบ้านจ้องมองผมอยู่.....ใบหน้าหวานๆขาวละไมกำลังแดงฝาดไป
ด้วยเลือดสาวด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์...ผมเธอยาวดำสวยปิดคาดครึ่งหน้า
หรี่มองมาที่ผมทำเอาอารมย์ผมเริ่มครุกรุ่นขึ้นมาซะอย่างงั้น
คิดในใจเดี๋ยวเถอะไม่เจอกันมาตั้งเกือบสองอาทิตย์..วันนี้แหละเลิกวงเมื่อ
ไหร่จะขอทำให้หายคิดถึงซะหน่อย........พอคิดแบบนี้ไอ้เจ้าแก่นเนื้อผมมันก็
ลุกพรวดขึ้นทันทีเล่นเอาปวดหน่วงไปหมด....
“อูยยยย...”
เสียงที่ผมได้ยินลอดมาจากหน้าต่างทำเอาสิ่งที่ผมกำลังคิดหยุดชะงัก
“อื้ยย..ล..ลุง...อูยยยย”
ใช่......มันเป็นเสียงน้องป่าน....ผมมองไปที่ในวงก็เห็นไอ้ก้องมันกำลังคุย
โม้ชนแก้วกับลุงสมและลุงพงษ์โดยที่ทั้งสามคนไม่ได้มีทีท่าสนใจเสียงที่ดัง
ออกมา
ในใจตอนนั้นผมแค่เอะใจแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรไม่ดีซักนิดเดียว
เพราะหน้าต่างก็เปิดโล่ง
ประตูบ้านก็เปิดอ้าซ่าแบบนี้
มันจะไปเกิดอะไรได้ละ...
“ซี๊ดด...อูยยย..ลุง..ขา.
ลุง..”
....คราวนี้เสียงน้องป่านดังออกมามากกว่าเดิม......ทำเอาผมต้องลุกขึ้นยืน
เพื่อจะดูตรงหน้าต่างว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“อ้าวไปไหนครับคุณเรือง”
“เอ่อ..ผม..ผมจะไปเข้าห้องน้ำครับลุง”
ผมไม่กล้าที่จะบอกแกว่าผมจะเข้าลุกขึ้นยืนดูป่านว่าร้องเรื่องอะไรเพราะ
เสียงมันแปลกๆพิกล
แต่ก็กลัวลุงเขาจะไม่พอใจเพราะทั้งประตูและหน้าต่างมันก็เปิดอยู่ตรงนี้...
ผมเห็นลุงแกกลับไปโจ้เหล้าเหมือนเดิม
โดยไม่ได้เอะใจสักนิดว่าทำไมแกกับลุงสมไม่มีทีท่าว่าจะเมาแบบพวกผมเลย
ผมชำเรืองมองน้องพลอยเล็กน้อยพอเห็นเธอเอนหลังผิงฝาบ้านหลับตาใบหน้าสั่นๆ
ปมาเบาๆเหมือนกำลังเคลิ้มกับเสียงน้ำทะเลกระทบหาดทรายผมก็เหลียวมองเข้าไปใน
ห้องทันที
.........ตายห่านั้นลุงจั่นแก...........!
กรรมเวณ....ตัวแก่อย่างกะหมีขึ้นไปนั่งทับแบบนั้นน้องป่านมิแบนเหรอนี่...ผม
มองละคนกึ่งขันกึ่งเป็นห่วงอยู่ชั่วครู่ก็ได้ยินเสียงลุงพงษ์แกถาม
“อ้าว...ไม่ไปแล้วเหรอครับคุณเรือง”
“เอ่อ..ไปครับ....”
ผมได้สติอีกครั้งแล้วก็รีบเข้าไปในบ้าน
พอผ่านประตูห้องผมก็อดเข้าไปในห้องที่สองคนนั้นกำลังนวดอยู่ไม่ได้
“โอ้ยลุง...น้องป่านจะไหวเหรอครับ”ผมอุทานเบาขณะที่มองสภาพน้องป่านนอนคว่ำ
หน้าอยู่ยนเตียงสองขาของเธอหุบแนบชิดกันสองมือกางอ้าใบหน้าซุกตะแคงอยู่บน
หมอนดวงตาสองข้างหลับพริ้มมีเพียงมุมปากเท่านั้นที่ห่อระริกๆอยู่เบาๆ
ขณะที่ลุงจั่นเองแกก็นั่งคล่อมร่างสองขากางออกแนบท่อนขาขนานร่างน้องป่านวาง
ก้นทับอยู่ตรงบริเวณต้นขาอ่อนหันหลังให้ผมหันหน้าไปทางเดียวกับส่วนหัวของ
น้องป่าน....สองมือของแกที่ผมมองไม่เห็นถนดแต่รู้ว่ามันกำลังขยุกขยิกอยู่
ด้านด้านแกเหใอนกำลังบีบเคล้นอะไรบางอย่าง
“ท่าทางเส้นจะยึดนะครับ....ผมถามเมื่อกี้บอกไม่ค่อยได้ออกกำลังกายมาถึงก็
เล่นน้ำเลยก็เลยปวดๆๆ...นี้ผมเลยต้องลงแรงสักน่อยครับ”
แกพุดไปโดยไม่หันหลังกลับมามองผม
และเมื่อผมเดินเข้าไปถึงผมก็เห็นแกกำลังใช้สองมือจับขอบเอวของน้องป่านไว้ทำ
ท่าทางบีบนวดเอวกิ่วของเธอไปมาอย่างช้าๆ...ขณะที่พอเหลือบตามองไปที่หน้า
น้องป่านผมก็เห็นใบหน้าเธอกลับมาปกติลมหายใจเดินเบามีเพียงใบหน้าเท่านั้น
ที่แดงซ่านสะท้านลำแสงไฟอันสว่างจ้าภายในห้อง...
.......
สิ่งที่เห็นหมดความแคลงใจพอจึงเดินออกจากห้องแล้วไปเข้าห้องน้ำทันที
………ผมเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวสักพักก็ออกมา
จังหวะที่ผมก้าวผ่านห้องนอนห้องนวดผมก็อดที่จะเหลียวกลับเข้าไปดูใหม่ไม่ได้
.....ทุกสิ่งภายในห้องไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก
น้องป่านยังนอนคว่ำหน้าด้วยท่าทางเดิมส่วนลุงจั่นก็ลงมานั่งบนเตียงข้างกาย
ของน้องป่านแทนจากเดิมที่นั่งคล่อมทับแถวๆบั้นท้ายเธอ...สองมือของแกกำลัง
บีบจับอยู่แถวๆบริเวณปลีน่องซึ่งมีกางเกงเลที่น้องป่านสวมใส่กางกั้นอยู่
...แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องรึสึกแปลกๆก็คือบั้นท้ายสวยๆของน้องป่านที่ทำเอาผม
ถึงกับเคยร้อนลุ่มเมื่อตอนเย็นนั้นมันกำลังลอยโด่งแอ่นเผยอผมหยุดเดิมแล้ว
เบียงตัวเล็กๆก็เห็นว่ามีหมอนหนุนอีกใบสอดรองอยู่ใต้หน้าท้องของเธอเอา
ไว้...
“แปลกดีว่ะ”...แต่เพราะทุกสิ่งที่ผ่านมามันไม่มีเหตุผิดปกติอะไร
ผมเลยกว้าต่อไปจนออกมาที่ระเบียงแล้วนั่งลง
“ครึ้มอกครึ้มใจจริงนะมึงไอ้ก้อง”
ผมเห็นมันเอนหลังผิงระเบียงกั้นหลับตาทำท่าทางเดียวกับพลอยเลยตอนนี้..
ส่วนไอ้บัติไม่ต้องพูดถึงมันนั่งติดไอ้ก้องแต่มันหลับไปแล้ว...........
“ซี๊ดด...อูยยยย”
.....อีกและ..เสียงน้องป่านครางแบบนี้อีกและ...คราวนี้ผมไม่สนใจเลยสักนิด
เดียวอาจเป็นเพราะผมเห็นมาแล้วว่าลุงจั่นแกนวดอยู่แถมรับรู้มาว่าน้องป่าน
เส้นยึดเพราะอะไร..ก็อย่างว่าละ...สาวเมือกรุงส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้...
“จะทานต่อไม่ครับคุณเรือง....”
“อืมเอาให้หมดเลยก็ได้อีกนิดเดียว..โอเคมั้ยลุงสม”
“สมบ.
ครับว่าแต่..คุณเรืองรู้มั้ยครับว่ายาไอ้พงษ์นี่มันกลิ่นเหมือนอะไร”
“ยามะกี้นะเหรอครับ
..เอ...ผมก็ไม่แน่ใจนะลุง...แต่ก็คุ้นๆอยู่เหมือนกัน.แต่ที่แน่ๆมันหอมชื่น
ใจจริงๆ..ไหนๆๆขอดมอีกทีซิครับ...”
ผมหยิบยาที่วางทิ้งอยู่กับพื้นขึ้นมาดมอีกครั้งแต่คราวนี้ผมสูดดมมันเข้าไป
อย่างเต็มที่อีกสองสามที
แต่ยังไม่ทันที่ผมจะใช้สติเท่าทีมีกลั่นข้อมูลออกมาว่ามันหอมเหมือนกลินอะไร
ที่ผมคุ้นเคยไหม....ลุงสมก็ยื่นแก้วเหล้าที่มีเจ้าแตนเหลืออยู่มาให้ผมซึ่ง
ผมก็ไม่ปฎิเสธรีบรับมาแล้วกระดกลงคออย่างรวดเร็ว.......
“อ้าาาาา.....สุดๆๆเลยลุง”
“อูยยยย..อืมมมม.....อู้ยยยยยยย”
เสียงร้องครางออกมาจากหน้าต่างครั้งนี้นอกจากไม่ได้ทำให้ผมสนใจเหตุการณ์ภาย
ในห้องแต่มันกลับทำให้ผมวูบวาบไปทั่วทั้งตัว...
“ซี๊ดด..อูยยย...อู้ยยยยยย..ล..ลุง..อ้าาาาซ์”
“ไม่เข้าไปดูหนูป่านหน่อยเหรอครับคุณเรือง”
“ท..ทำไมเหรอครับลุง”
ผมชงนกับคำพูดของลุงขึ้นมานิดๆ
แต่ที่สำคัญเสียงร้องที่ยังตามมาอีกสามสี่หนจากภายในห้องมันยิ่งทำให่ผมวูบ
ว๊าปร้อนลุ่มขึ้นมาอย่างประหลาด
...
“ผมว่าคุณเรืองน่าจะไปดูซักหน่อย...เห็นคุณป่านร้องบ่อยๆแบบนี้เป็นอะไรไปแย่เลย....ถ้าไม่ไหวก็บอกให้พอเถอะ.”
คำพูดประโยคหลังนี่ทำเอาผมหยุดชะงัก...ในใจก็เห็นดีตามไปด้วย..แต่ที่แน่ๆๆ
ตอนผมจะลุกขึ้นผมรู้สึกว่าร่างกายของผมมันร้อนจนรู้สึกครั่นเนื้อครั้นตัวไป
หมด...
ผมลุกพรวดโดยไม่ได้หันไปมองตรงหน้าต่าง..รีบก้าวเข้าไปในบ้านแต่พอผมเงยหน้า
มองเข้าไปในห้องเท่านั้นภาพที่เห็นก็ทำเอาผมตลึงถึงกับหยุดยืนนิ่งดวงตาเบ่ง
กว้าง
“ซี๊ดดด..อ..อูววว..ล..ลุงขา..อูยยยยย”
ผมเห็นบั้นท้ายผายสวยของน้องป่านที่มีหมอนสอดรองใต้ท้องจนแอ่นเผยอลอยโด่ง
ตอนนี้ขอบกางเกงเลที่เคยปิดทับอยู่มันหลุดลุ่ยออกมากองอยู่ตรงข้อเท้าพร้อม
กับกางเกงชั้นในตัวบางของเธอ....บั้นท้ายผายโค้งมนและปรีก้นอวบกลมขาวผ่อง
แอ่นอวดลอนเนื้อตึงแน่นขาวสล้างสะท้านแสงไฟภายในห้องเต๊ะตาผมเข้าอย่างจัง
........สองขาเรียวสวยของน้องป่านตอนนี้ขยับอ้ากางแยกออกจนกว้าง....ใต้ง่าม
ก้นกลมสวยซึ่งเป็นที่อยู่ของพรูเนื้อที่ผมเคยเห็นเมื่อตอนเย็นกำลังโดนฝ่า
มือสากๆอันดำกร้านของลุงสมล้วงควักขยับมือส่ายไปมาเป็นระวิงจนผมเห็นเรียวขา
ของน้องป่านนั้นสั่นเกร็งระริกๆไม่มีอยู่
.......”ซี๊ดดด...อ..อูยยย...ล..ลุง”
เสียงร้องของน้องป่านอันสั่นระริกๆกับภาพที่เห็นทำเอาผมถึงกับอ้าปากค้างไม่
นึกไม่ฝันว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้น...
แต่ยังไม่ทันที่ผมจะคิดอะไรได้ตัวผมก็สั้นสะท้านไปพร้อมๆกับเสียงร้องคราง
สะท้านห้องของน้องป่านเมื่อลุงจั่นก้มหน้าลงไปยังบั้นท้ายกลมสวยอันเปลือย
เปล่าใช้สองมือจับบีบปรีก้นอวบแน่นสองข้างออกแรงดันให้หนั่นเนื้อแยกจากกัน
จนผมเห็นรู้ก้นเรียวสวยของเธออย่างชัดเจนแล้วทันทีลุงจั่นแกก็แลบลิ้นตวัดแพ
ร็บลงไปยังเนื้ออ่อนอมชมพูสวยๆกลางง่ามก้นอย่างรวดเร็ว
ผมเห็นเรียวขาของน้องป่านกระตุกยวบๆไปพร้อมๆกับเห็นหัวของลุงจั่นที่ซุกแนบ
อยู่ตรงง่ามก้นของเธอเด้งผงะกระดกไปมาไหวๆไม่มีหยุด....
“ซี๊ดดด..อ..อ้ายซ์..ลุง..ล..ลุง..อูยยย..เสียว..เสียวเหลือเกินซี๊ดด..ป..ป่าน..อูยยยยยยยย”
..............เสียงร้องระริกๆของน้องป่านนอกจากจะไม่ทำให้ลุงจั่นแกหยุด
เลียแล้วยังยิ่งทำให้แกเลียลิ้นหนักขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำเพราะผมเห็นน้อง
ป่านเกร็งขากระดกก้นกระเด้งไปมาไม่มีหยุดเลยคราวนี้..
“อ.อ..อะ..อูยยย..ล..ลุง..ป..ป่าน....ป่าน..ซี๊ดดดดด...อ้ายยยยยซ์..”
แม้ผมจะไม่เห็นคาตาแต่พอได้ยินเสียงน้องป่านร้องลั่นปานใจจะขาดในจังหวะที่
ลุงจั่นกดหน้าลงไปยังง่ามก้นของเธอมากกว่าเดิมผมก็รู้ทันทีเลยว่าลุงจั่นคง
ใช้ลิ้นเลียลามไปถึงพรูเนื้อสวยๆของน้องป่านเข้าให้แล้ว....
.......ภาพและเสียงที่เห็นทำเอาตัวผมที่กำลังร้อนลุ่มกลับยิ่งแตกซ่าน
....ภาพเก่าๆเมื่อช่วงเย็นไม่รู้มันมาจากไหน...ทุกๆภาพเรือนร่างของน้องป่าน
ในแต่ละอิริยบทต่างๆกลับถาถมกระแทกใส่สมองผมเข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่นจนทอ่นเนื้อ
แก่นลำผมถึงกับผงาดตัวเด้งผึงจนกางเกงเลที่ผมใส่นั้นโด่งชันปวดระบมทั่ว
หว่างขา..
“อ้า.ๆ.ๆ.ๆ.ๆ.อ.อูยยย..ซีดดด...โอ้ววววววว.....อื้ยๆๆๆๆๆๆ.ๆ..ๆ...ๆ”
“เงี่ยนหรือยังหนูป่าน...ฮื้อ”
“ง..เงี่ย..เงี่ยนค่ะ..ซี๊ดดด....”
“งั้นลุงเย็ด...เลยนะ..ว่าไง”
.......ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเองที่ได้ยินน้องป่านตอบลุงจั่นแบบนั้นเมื่อลุง
จั่นแกเงยหน้าขึ้นมาจากง่ามก้นของเธอแล้วใช้มือสากของแกข้างนึงล้วงควักคลึง
เคล้นไปมากับพรูเนื้ออยู่เบาๆ....
“ว่าไงจะหนูป่าน...ให้ลุงเย็ดเลยนะ”
“.ย..เย้ด..เย็ดป่านเลย..ลุง..อื่ยย..เย็ดเลย..ซี๊ดดด...อูยยยย”
น้องป่านร้องตะกุกตะกักแอ่นบั้นท้ายส่ายก้นถูไปมากับง่ามมือของลุงจั่นยึกๆๆ
ไม่มีหยุดคงเป็นเพราะเม็ดละมุนของเธอถูกลุงจั่นแกละเลงด้วยปลายนิ้วบดคลึงวน
ไปมาอยู่เป็นแน่...แต่สำเนียงเสียงร้องเรียกให้ลุงแก่คราวพ่อที่เพิ่งรู้จัก
กันแบบนั้นทำเอาท่อนลำผมเปล่งตัวจนแทบระเบิด...........
“อูยยยทั้งหีทั้งตูดหอมไปหมด....จุ๊ๆๆ....ตูดทั้งเนียนทั้งแน่นดีจริงๆหนู
ป่าน”
ลุงจั่นพูดไปก็โหย่งตัวขึ้นพร้อมกับรูดกางเกงขาสั้นแบบชาวบ้านออกจากตัว
....แล้วทันทีที่มันร่วงออกจากร่างผมก็เห็นท่อนลำก้านเนื้อลำเท่าข้อมือเด็ก
ดีผึงอวดส่ายโชว์ความใหญ่ความยาวอันดำกร้านสู่สายตาผม...จนทำเอาผมถึงกับ
กลืนน้ำลายไม่ลง
ที่สำคัญทุกจังหวะการกระทำลุงจั่นแกไม่ได้สนใจเลยว่าผมกำลังยืนอยู่ด้านหลัง
แกหน้าประตู !
............ผมเห็นลุงจั่นใช้มือล้วงควักลงตรงง่ามก้นของน้องป่านไปพร้อมๆ
กับใช้มืออีกข้างของแกสาวเจ้าลำเนื้ออวบยาวตัวเองรูดไปมาสามสี่หนจนเห็นหัว
บานบวมคล้ำเอ่อฉ่ำไปด้วยเมือกใสแล้วแกก็ขยับตัวเข้าไปแทรงอยู่กลางหว่างขา
ของน้องป่านอย่างรวดเร็ว
“ถ่างขาอีกหน่อยซิหนูป่าน..”
ผมเห็นน้องป่านที่กำลังค่วำหน้าอยู่บนเตียงแยกขาออกด้วยความเต็มใจในทันที
ส่วนลุงจั่นก็ชักมืออกจากง่ามก้นแล้วเอามาจับบีบคลึงกับปรีเนื้ออวบกลมแทน
...เพียงชั่วแว้บจากบั้นท้ายที่โดนมอนหนุนสอดรองใต้ท้องจนแอ่นโด่ง
สองขาสองข้างที่เจ้าตัวขยับถ่างจนอ้ากว้างทำให้ผมเห็นพรูเนื้ออวบสวยขาวผ่อง
ของน้องป่านฉ่ำเยิ้มไปด้วยเมือกสาวหรือน้ำลายของลุงจั่นอย่างเต็มตา...
“ซี๊ดดด....หีสวยจริงๆ...จุ๊ๆแคมหียังปิดสนิทเลยนะหนูป่าน..ทั้งขาวทั้งเนียน...ไม่ค่อยได้เย็ดกับแฟนเหรอไงจะหนู”
ลุงจั่นครางฮือขณะที่กำลังมองพรูเนื้อกลางง่ามก้นของน้องป่านไปพร้อมๆกับ
แอ่นตัวลงไปยังร่างงามของเธอฝ่ามือที่กำลังจับลำเนื้อท่อนโตแม้ผมไม่เห็นใน
ตอนนี้เพราะร่างแกบังอยู่แต่ผมก็รู้แน่ว่าแกคงจรวดปลายลำบวมเปล่างลงไปที่
กลางพรูเนื้อระหว่างแคมขาวสองข้างของน้องป่านแล้วอย่างแน่นอนเพราะผมเห็น
ท่อนขาขาวๆของน้องป่านนั้นเกร็งสั่นอย่างน่าตกใจพร้อมๆกับเสียงร้องแบบ
สะดุ้งตกใจของเธอ
“อุ้ยส์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น