ศึกสองนางพญา ตอนที่ 26

เช็งเซียนจื้อนั่งเปลือยเปล่าอาบน้ำอุ่นอยู่ในถังไม้อย่างมีความสุข น้ำในถังอุ่นจนร้อนควันขึ้นกรุ่น ใบหน้างามของนางแดงซ่าน เห็นช่วงลำคอระหง ไหล่นวลเนียนยามเปียกน้ำเรียบลื่นเป็นประกายชวนให้ผู้คนตาพร่างพราย

นางครุ่นคิดด้วยความเคลิบเคลิ้ม

… คิดไม่ถึงจริงๆว่า ชงยี้จะดีกับเราปานนี้ แม้เราจะไม่ได้มอบความบริสุทธิ์ให้กับมัน ซ้ำยังเป็นสตรีที่มีราคี ถูกรุมข่มขืน แต่มันกลับยินยอมรับเราเป็นภรรยา…ใบหน้าของนางยิ้มแย้มอย่างเปี่ยมสุข ก่อนจะขมวดคิ้วมุ่น

....มันก็เพราะเจ้าพวกอลัชชีชั่วร้ายนั่นเอง โอ...เราเช็งเซียนจื้อเสียทีที่มีพลังฝีมือสูงกับพลาดท่าให้กับพวกมัน ช่างน่าแค้นใจยิ่งนัก…

…ยาที่เจ้าพวกนั้นใช้ร้ายกาจจริงๆ ยากนักที่พวกมันค้นคว้ามาได้… มันทำให้เราไม่สามารถรวบรวมลมปราณได้เลย เราเมื่อสูญเสียพลังฝีมือก็เป็นเพียงคนธรรมดาเท่านั้น อย่าว่าแต่บุรุษเป็นสิบๆคนเลย แค่คนเดียวเราก็ต้านทานไม่ได้.. อย่าว่าแต่เรายังถูกสกัดจุดอีกด้วย เจ้าอลัชชีป้กติ้งอันชั่วช้าตอนนั้นถอดเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่าไปแล้ว ...โอ เป็นครั้งแรกที่เราได้เห็นเจ้าส่วนนั้นของบุรุษ มันนอกจากจะใหญ่และยาวแล้ว ตรงปลายยังพองบาน ช่างน่าเกลียดน่าขยะแขยงเหลือเกิน เจ้าอุบาทว์ชาติชั่วมันล้มทาบทับลงมาบนลำตัวของเรา เอาเจ้าสิ่งนั้นถูไถตามเนื้อตัวที่เปลือยเปล่าของเรา.... เราแม้ขุ่นเคืองยิ่งแต่ไม่มีกำลังจะต่อต้านได้ เจ้าพรตถ่อยมันก้มหน้าจูบปากเราอย่างชั่วช้า บีบขยำปทุมถันจนเจ็บไปหมด ซ้ำยังดูดเลียหัวนมเราอย่างหยาบช้าลามก...

....คิดถึงตอนนี้เช็งเซียนจื้อต้องกำมือ ริมฝีปากสั่นระริกด้วยความแค้นใจ

....เราสับสนงงไปหมด เราอยากจะคิดว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงความฝัน.. แต่มันเป็นความจริง เรา..เรา..ไม่มีโอกาสจะขัดขืนเลย เราทั้งแค้นทั้งอับอาย เจ้าป้กติ้งมันแหกขาเราออกทั้ง 2 ข้าง รูหีของเราถูกควยยักษ์ของมันทะลวงมา เราดิ้น... รู้สึกว่ามันคับแน่น... เจ็บไปหมด... เจ็บปวดแทบขาดใจ วิงวอนพวกมันกลับไม่ได้รับความเห็นใจแม้แต่น้อย เจ้าป้กติ้งรั้งเอวเราให้โยกเข้าหาท่อนควย แล้วตัวมันก็กระแทกสวนเข้ามาในรูหี... เราเจ็บปวดจนต้องสดุ้งขึ้นสุดตัว เจ้านักพรตคิ้วขาวชั่วร้าย เป็นผู้อาวุโสเสียเปล่ากลับเยาะเย้ยเรา...

“นางชีน้อย เจ้าโชคดีนัก ได้หลานศิษย์เต้าเอี้ยเป็นผัวทีเดียวเป็นสิบๆคน ฮ่าๆๆๆๆ”

...เราเจ็บแทบขาดใจ เจ้าอลัชชีชั่วร้ายคนอื่น ๆ เริ่มขยับตัวเข้ามาที่ร่างของเราอีก เราหันไปมองชงยี้ เห็นมันหลับตาแน่น น้ำตาไหลเป็นทาง เราเหมือนสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างไป เจ้าป้กเฮี้ยงกับอลัชชีดำจับเต้านมของเราคนละข้าง ทั้งดูดทั้งเลีย เจ้านักพรตดำที่ชั่วร้ายถึงกับบีบปทุมถันของเราเหมือนกับจะให้แหลกคามือมันไปเลย เจ้าป้กติ้งก็กระแทกควยซอยหีของเราไม่ยอมหยุด... เราได้แต่วิงวอนซ้ำไปซ้ำมา

"โอย ย ย พอเถอะ เราจะตายอยู่แล้ว พอเถอะ พอ เถอะ โอย ย ย ย "

เราร้องออกมา น้ำตาใหลออกมาคลอเบ้า ในชิวิตของเราไม่เคยวิงวอนใครแบบนี้เลย... เราเหมือนตกนรกทั้งเป็น แต่นั่นก็เป็นแค่เริ่มต้น เจ้านักพรตชั่วป้กยิ่มมันยังถอดกางเกงงัดควยออกมา ตอนนั้นเรายังไม่เข้าใจว่ามันจะทำอะไร... เจ้าป้กติ้งมันกำลังเย็ดหีเราอยู่ แล้วเจ้าป้กยิ่มมันเอาควยออกมาทำไม?

อา...คิดไม่ถึงว่ามันจะมีวิธีหาความสุขชั่วร้ายแบบนี้ด้วย ช่างต่ำช้าเหลือเกิน เจ้าอลัชชีชั่วบีบคางของเราบังคับให้อ้าปากออกแล้วยัดควยของมันเข้ามา มันเหม็นจนเราอยากจะอาเจียน แต่มันเอามือทั้ง 2 ข้างจับที่กกหูทั้งสองข้างของเราไว้แล้วกระเด้าปากเราไม่หยุด เราคิดจะกัดมันให้ขาดกระจุย แต่มันกลับรู้ความคิดของเรา... บอกว่าถ้าเรากัดมัน มันจะตัดของชงยี้บ้าง โอ...เราไหนเลยหักใจปล่อยให้ชงยี้โดนทำร้ายได้ เราจำต้องปล่อยให้มันเย็ดปากเรา แต่ยังสะใจที่เราได้แกล้งครูดฟันไปบนลำควยมันจนมันร้องออกมา เราชำเลืองมองไปรอบๆ พยายามจะหาโอกาสหลบหนี แต่กลับเห็นเจ้าปุ้กต๋ง กับปุ้กป้อชักว่าวให้กับตัวเอง เจ้าปุ้กป้อมันจับควยจ่อพ่นน้ำเชื้อกระฉูดแรงพุ่งลงบนหน้าท้องของเรา ส่วนเจ้าปุ้กต๋งก็พ่นน้ำควยรดลงบนปทุมถันของเราเต็มไปหมด แล้วก็พากันหัวเราะกันอย่างชั่วร้ายอีก....

“ฮ่ะ ฮ่ะ นางชีน้อยไม่ต้องเสียดาย เต้าเอี้ยยังมีน้ำเชื้อสำรอง รอป้กติ้งซือเจ๊กเย็ดหีเจ้าเสร็จ เต้าเอี้ยจะต้องต่อคิวอีกครั้ง”

เจ้าอุบาทว์ปุ้กต๋งพูดจาลามกใส่เรา...แต่...แต่...ไม่ทราบเพราะอะไร... เรากลับมีความรู้สึกแปลกๆขึ้นมาแล้ว ภาพบุรุษที่เปลือยกายห้อมล้อมอยู่รอบตัวเรานั้น ทำให้เรารู้สึกกระสันต์ไปทั้งร่าง ทุกส่วนที่พวกมันสัมผัสไม่ว่าส่วนใหนของร่างกายมันช่างสร้างความเสียวซ่านลึกเข้าไปในหัวใจเราอย่างสุดทนจริงๆ ส่วนหีของเรานั้นยังรู้สึกได้ว่าเจ้าป้กติ้งมันกำลังเย็ดอยู่ แต่มันไม่เจ็บเหมือนครั้งแรก กลับรู้สึกเกิดอารมณ์ขึ้นมาอย่างไม่อาจต่อต้านได้เลย มันจะต้องเป็นฤทธิ์ยาที่ร้ายกาจนั้นแน่ๆ หรืออาจจะเป็นเพราะเราสูญเสียพลังฝีมือไปทำให้ ความต้องการทางเพศมีอำนาจเหนือ จิตที่บริสุทธิ์ของเรา

โอ...เวรกรรม เวรกรรม เราเช็งเซียนจื้อที่ฝึกยุทธปฎิบัติธรรมเป็นเวลานาน ไม่เคยคิดที่จะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางเพศ ผลที่สุดกลับต้องพ่ายแพ้ให้แก่ความต้องการทางธรรมชาติ เจ้าฤทธิ์ยาที่ร้ายกาจกลับทำให้เราเช็งเซียนจื้อกลายเป็นสตรีร่านสวาทไปได้ เรากลายเป็นเครื่องบำเรอสวาทให้พวกมันโดยไม่รู้ตัว อา...ถ้าเรายังมีพลังลมปราณเหมือนเดิมแล้ว จะสังหารพวกมันให้หมดก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย

...แต่ความรู้สึกนั้นมันก็ช่างน่าอัศจรรย์นัก เราไม่รู้ว่ามันทำไมถึงเสียวซ่านไปทั่วทั้งร่างกาย เจ้าพวกนักพรตอุบาทว์มันขยี้ไปตามร่างกายเราอย่างรุนแรง เจ้าป้กติ้งก็ซอยหีเราจนถี่ยิบ พวกมันรุนแรง หยาบคายกับเรา แต่เรากลับยิ่งพุ่งพล่านมากขึ้น มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? แต่มันก็สุดยอดจริงๆ อา...เราตอนนั้นเป็นคนยกขาขึ้นรัดเอวของเจ้านักพรตโฉดป้กติ้งเสียเอง ช่างน่าอับอายนัก เรารักมือกับพวกมันพร้อมๆกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ นอกจากจะกระเด้งหีสู้ควยของเจ้าป้กติ้งแล้วว มือก็จับควยของเจ้าป้กเฮี้ยง ปากก็ต้องห่ออมควยของเจ้านักพรตคิ้วขาว เจ้าอลัชชีเฒ่าเห็นเราร่านสวาท ก็ขึ้นมาคร่อมหน้าของเราแล้วเอาควยจ่อที่ปากของเราใหม่อีกครั้ง เราตอนนั้นถูกฤทธิ์ยาครอบงำย่อมต้องอ้าปากอมควยของมันอย่างไม่รู้ตัว ซ้ำจับก้นของมันดันโยกสะโพกเข้ามาเย็ดปากของเราเสียเอง อืมมม.. เจ้านักพรตปุ้กป้อที่ชั่วร้ายอีกคน มันฉวยโอกาสเข้ามาดูดหัวนมของเราตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่มันทำให้เรามีอารมณ์มาก จนต้องต้องแอ่นนมให้มันดูดอมอย่างถนัด

อา...มัน...มันช่างเป็นความเสียวสุดยอดอย่างบอกไม่ถูก โอ...ร่างกายอันบริสุทธิ์ของเรายังไม่เคยให้บุรุษแตะต้องมาก่อนเลย ครั้นมาถูกพวกนักพรตถ่อยรุมเย็ดทั้งบนทั้งล่างพร้อมกันแบบนี้ จะทนได้ยังไง? ใจเราจะขาดเสียให้ได้ จำได้ว่าเราต้องดันให้เจ้านักพรตคิ้วขาวถอนควยออกจากปากแล้ววิงวอนพวกมันด้วยซ้ำ

“โอย.. เสียวจังเลย เย็ดแรง ๆ เลย โอยยย ย ย ซี๊ด..ด..ด..ด..ด…ด”

เราสำเร็จเป็นครั้งแรกในชีวิต ร่างเกร็งไปหมด เสร็จแล้วเราก็หันมาหาควยเจ้านักพรตคิ้วขาวต่ออีก เราใช้ลิ้นเลียส่วนหัวของมันก่อนแล้วจึงอ้าปากอมมันใว้ รูดปากเข้าออก แต่เจ้านักพรตคิ้วขาวมันยังไม่พอใจ มันจึงโยกตัวแทงท่อนควยของมันสวนเข้ามาในปากเราจนบางครั้งท่อนลำมันสวนลึกเข้าไปในลำคอ ทำให้เราต้องเอามือกำโคนท่อนควยของมันดันเอาไว้ เพราะมันยาวเหลือเกิน เราปล่อยเท้าลงจากเอวของเจ้าป้กติ้งแล้ว ยกหีกระเด้งสู้ควยของเจ้าพรตชั่วป้กติ้ง อา ช่างมันส์หีเหลือเกิน...

“โอยย ย นางชีร่าน เต้าเอี้ยทนไม่ไหวแล้ว แม่งกระเด้งหีสู้ควยยิบตาเลย”

“นังชีเฒ่าเช็งเซียนจื้อมีความสามารถในการสอนศิษย์จริงๆ วิชาเย็ดของนางชีน้อยกลับสูงล้ำกว่าวิทยายุทธนางเสียอีก”

“ฮา ฮา นางชีทุศีลเช็งเซียนจื้อใช่ว่าจะเป็นตัวดีอย่างที่ร่ำลือ ไม่แน่ว่านางชีน้อยอาจเป็นบุตรีที่มันลักลอบคลอดออกมาก็ได้”

“อูย.ย จริงของเจ้า....ปุ้กติ้ง!“

เจ้าอุบาทว์ปุ้กติ้งถึงกับใส่ร้ายป้ายสีเรา แต่..โอ...เราได้ยินมันพูดกลับยิ่งเสียวมากขึ้นไปอีก เราจึงรูดปากดูดลำควยของเจ้านักพรตคิ้วขาวแรงขึ้นจนมันร้องออกมาอีกครั้ง

“โอย นางชีน้อยดูดควยข้าจนเสียวไปหมดแล้ว โอ๊ย..ไม่ไหวแล้ว”

เราดึงควยของเจ้านักพรตคิ้วขาวออกจากปากแล้วชักว่าวให้อย่างรวดเร็ว ปากก็อ้ารอรับน้ำกามของมัน โดยใช้ปลายลิ้นเลียดุนส่วนหัวควยของเจ้านักพรตคิ้วขาวไว้ เราชักว่าวให้มันไป กาก็ชำเลืองตามองเห็นมันสูดปากร้องลั่นได้เพียงครู่เดียว ก็พ่นน้ำเหนียวข้นพุ่งใส่เข้ามาในปากของเราอย่างแรง เราที่อ้าปากรอรับอยู่ก่อนแล้วก็รีบอมควยของมัน รีดควยมันพร้อมกับใช้ปากดูดเอาน้ำจากควยของเจ้านักพรตคิ้วขาวจนหมด อืมม..เราก็ไม่รู้ตัวว่าทำอย่างนั้นทำไม... แต่เจ้าอลัชชีช่างชั่วร้ายนัก มันดึงควยออกจากปากของเราแล้วผลักหน้าของเราอย่างแรง จนเรานอนลงไปกับพื้น แล้วมันก็ด่าเรา

“โอย ย ย หมด หมด หมดกัน นางชีน้อยดูดน้ำควยเต้าเอี้ยหมด เต้าเอี้ยอุตส่าห์ออมไว้หวังจะเย็ดหีงามๆ..อดเลย แม่ง แพศยาจริงๆ”

เจ้านักพรตอุบาทว์ชาติชั่วมันด่าเราแล้วก็เดินออกจากห้องไป เฮอะ! พรตถ่อย หากในอนาคตเราเช็งเซียนจื้อฆ่าเจ้าไม่ได้ก็เสียทีที่มีฉายา แม่ชีเทพยดา!