ขายของ

วันจันทร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2555

ปฎิหารย์แห่งรัก ตอนที่2

ปฎิหารย์แห่งรัก ตอนที่2, บทเรียนก่อนวิวาห์ คืนก่อนที่จะถึงวันงานแต่งหนึ่งวัน หลังจากอาหารมื้อค่ำผ่านไปแล้ว ผมกับสามสาวนั่งดูทีวีกันอยู่ในห้อง สาวสามคนนั่งเรียงกันที่โซฟาหนังชามัวร์สีดำตัวยาว ส่วนผมนั่งที่โซฟาเดี่ยว ผมสังเกตุว่านิดค่อนข้างเงียบขรึมไม่ร่าเริงเหมือนที่ผ่านๆมา "นิดเป็นไรเหรอ..ดูเงียบจัง" ผมยังไม่กล้าเรียกนิดว่าที่รักต่อหน้าเด็กๆ ด้วยเกรงว่าจะโดนตัวแสบน้อยๆสองคนแซวเอา "ป่าวค่ะ..ป๊า.." นิดดูจะติดเรียกผมแบบนี้ไปแล้ว ไม่ว่าต่อหน้าเด็กๆหรือลับหลัง "นู๋รู้..ๆ..ว่าพี่นิดเป็นไรถึงเงียบๆ.." เสียงน้องส้มเจ้าแสบเล็กของผมพูดแทรก พร้อมอมยิ้มทำหน้าล้อเลียนหลังพูดจบ "รู้ไร เหรอลูก" ผมหันไปยิ้มพร้อมพยักหน้าให้น้องส้มรีบตอบ " พี่นิดกลัวเสียสาว อิอิ" เจ้าแสบน้อยของผมพูดพร้อมยักคิ้วทำหน้าล้อเลียน ทำให้พี่โมที่นั่งอยู่เงียบๆ หัวเราะคิกคักออกมา ส่วนนิดก็ร้องว๊ายๆ หน้าแดงระเรื่อขึ้น หันไปทำตาวาวๆใส่ลูกสาวคนเล็กของผม พร้อมยื่นมือไปจี้ที่เอวของน้องส้ม เสียงร้องนี่แน่ะ..นี่แน่ะ..กับเสียงร้องว๊ายๆ สลับกันดังระงม สองสาวต่างวัยกอดปล้ำจี๊เอวกันไปมา "พี่โม ๆ ช่วยส้มด้วย" ร้องหาพี่ให้ช่วยทันทีเมื่อเห็นว่าตัวเองคงสู้ว่าที่แม่เลี้ยงไม่ไหว ผมมองสามสาวที่ตอนนี้กอดรัดดิ้นกันไปมาบนโซฟาด้วยความสุข ผมไม่คาดมาก่อนเลยว่านิดจะสามารถเข้ากับลูกสาวจอมแสบของผมทั้งสองคนนี้ได้ รวดเร็วขนาดนี้ สักพักนิดเริ่มตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเมื่อสองพี่น้องช่วยกันลุม เจ้าตัวโตยึดจับข้อมือของนิดทั้งสองข้างยืดขึ้นเหนือศรีษะ เสื้อยืดแขนสั้นๆของนิดที่สวมใส่อยู่ถลกขึ้นจนเห็นเอวขาวๆ และหน้าท้องแบนเรียบ อกอวบของนิดแอ่นขึ้นลงจนเห็นได้ชัด เพราะมีมือสองข้างของเจ้าแสบตัวเล็กจิ้มๆจี๋ๆอยู่บริเวณเอว นิ้ดร้องว๊ายๆ..ดิ้นไปดิ้นมา สองสาวหัวเราะกันคิกคักที่จัดการกับว่าที่แม่เลี้ยงได้ "ป๊า...ป๊า..ช่วย นิดด้วย" เมื่อเห็นว่าดิ้นไม่หลุดแน่ ก้อร้องเรียกให้ผมเข้าช่วยเหลือ พอผมขยับตัวเข้าไปใกล้ เจ้าแสบเล็กก็โผต้วมาหากอดรัดผมไว้จนแน่น จากนั้นร้องเรียกอีกสองสาวให้รวมหัวกันมา ลุมผม คราวนี้เลยกลายเป็นว่าสามสาวสามัคคีลุมป๊า..ของพวกเธอกันแล้ว เราสี่คนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันสักครู่ก็เริ่มเหนื่อยหอบ ผมเป็นคนแรกที่ร้องว่าป๊า..ยอมแล้ว ยอมแพ้แล้ว เกมส์กอดรัดถึงได้หยุดลง ผม หมดแรงจนนั่งแผ่หรากางแขนขาอยู่บนโซฟาตัวยาวนั้น ส่วนนิดนั่งอยู่ข้างๆ เจ้าแสบสองคนย้ายไปนั่งซ้อนกันที่โซฟาเดี่ยว ผมดึงร่างนิดเข้ามาแนบอกก้มหน้าหอมฟอดที่แก้มนวล นิดร้องว๊าย..เบาๆค้อนผม พร้อมพยักเพยิดให้ดูว่าเจ้าแสบน้อยสองคนกำลังจ้องมองเขม็งอยู่ สองสาวหัวเราะคิกคักพร้อมลุกยืนขึ้น น้องโมบอกว่าหิวน้ำเดี๋ยวจะเอาน้ำมาให้ดื่มกัน ส่วนเจ้าแสบเล็กบอกว่าไปด้วยเดี๋ยวกุ้งยิงตา เมื่อสองสาวคล้อยหลังไปแล้ว ผมดึงร่างนิดมากอดแน่นขึ้น พร้อมจุ๊บปากเธออย่างเร็ว นิดตะลึงอ้าปากจะพูด ผมก็รีบก้มหน้าจุ๊บปากเธออีกครั้งพร้อมส่งลิ้นเข้าไปควานในช่องปากทันที นิดทำท่าจะบิดปากออก แต่สักครู่ก็ส่งลิ้นมาพัวพันดูดปากดูดลิ้นตอบโต้ " ป๊า..อ่ะ..เดี๋ยวน้องเห็น" นิดตัดพ้อเมื่อผมถอนปากออกจากการจูบ หน้าแดงซ่านด้วยความอาย มือลูบเบาๆที่แผงอกของผม ในขณะที่มือซ้ายผมโอบไหล่นิดมากระชับแน่น แต่ก่อนที่ผมจะก้มหน้าลงจูบนิดอีกครั้ง เสียงสองแสบของผมก็เข้ามาที่ห้องนั่งเล่นเสียแล้ว นิดขยับตัวออกจากอ้อมกอดของผมนึดหนึ่ง พร้อมรับแก้วน้ำเย็นที่น้องโมยื่นมาให้ หลังข่าวสองทุ่มจบลง ลูกสาวทั้งสองของผมก็ลุกขึ้นแยกออกไปที่ห้องของตัวเองเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ เรื่องการรักษาเวลานั้น ผมฝึกพวกเขากันมาแต่เล็กๆว่าเวลาใดควรจะทำอะไรโดยไม่ต้องมีการร้องสั่งร้อง บอกเหมือนบรรดาลูกหลานบ้านอื่นที่ผมเคยรู้จัก เสียงสองสาวร้องเพลงแว่วๆ ในขณะที่เดินขึ้นชั้นบนไปที่ห้องนอนของพวกเขาทั้งสอง บ้านหลังนี้ผมเป็นคนออกแบบเองโดยที่ชั้นบนเป็นห้องนอนขนาดใหญ่สองห้องอยุ่ ด้านซ้ายและขวาของตัวบ้าน มีโถงกลางห้องเล็กๆใช้นั่งเล่นได้และห้องพระ ห้องนอนใหญ่ทั้งสองห้องนั้นมีห้องน้ำอยุ่ในตัว มีระเบียงใหญ่รูปครึ่งวงกลมด้านหน้าบ้านเชื่อมติดกัน ส่วนด้านข้างทั้งสองก็ยังมีระเบียงเล็กๆ ส่วนชั้นล่าง มีห้องนอนสำหรับแขกที่มาพักอยู่ด้านขวา ห้องน้ำขนาดใหญ่ ห้องครัว ห้องอาหารอยู่ส่วนหลัง ห้องนั่งเล่รนและรับแขกอยู่กลางบ้าน ส่วนปีกซ้ายของบ้านผมต่อเติมเป็นออฟฟิสทำงาน ช่วงก่อนแต่งงานที่นิดมาพักอยู่ที่บ้านผมนั้น เธอปรารถรนาที่จะขอนอนในห้องรับแขกก่อน เพราะไม่อยากให้น้องๆมองเธอในทางที่ไม่ดี ว่ายังไม่ได้แต่งงานกับพ่อแต่ทำไมถึงนอนห้องเดียวกัน ซึ่งผมก็เห็นดีด้วยไม่อยากให้ลูกสาวทั้งสองเห็นถาพที่ไม่ถูกต้องตามขนบ ประเพณี ผมทราบดีว่าเมื่อสองสาวขึ้นไปที่ห้องแล้วกว่าจะผลัดกันอาบน้ำและ แต่งตัวลงมาข้างล่างอีกครั้งอย่างน้อยก็จะใช้เวลาไม่ต่ำกว่า45นาที พอสองสาวขึ้นไปเรียบร้อยแล้ว ผมก็ผวาเข้ากอดร่างเล็กๆของว่าที่เจ้าสาวมานั่งตักทันที นิดร้องว๊าย ๆ หัวเราะคิกๆ ด้วยความตกใจ ผมก้มหน้าจูบซอกคอที่มีเหงื่อชื้นๆจากการเล่นกอดรัดกันเมื่อสักครู่ กลิ่นเหงื่อนิดหอมแบบธรรมชาติ ผมสูดดมพร้อมจูบไซร์ลงมาตามพวงแก้ม พอนิดบิดหน้ามาเราก็ประกบจูบกันอย่างหวานชื่น มือผมซุกวาบเข้าไปในเสื้อยืดตัวเล็กๆของนิดคว้าอกอวบของเธอมาคลึงด้วยความ เคยชิน นิดร้องครางเบาๆเมื่อผมถอนปากออกแล้วจูบต่ำมาที่ซอกคอขาวๆเหนือทรวงอก ท่อนลำในกางเกงตัวสั้นๆของผมกระดกวูบ เมื่อนิดจงใจบดคลึงสะโพกอวบใหญ่ของเธอลงมา

ไม่มีความคิดเห็น: