ขายของ

วันพฤหัสบดีที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

อารักขาsex 5


หลังจากที่ผมได้ย้ายมาอารักขาคุณหญิงศรีอย่างเป็นทางการแล้ว


คืนไหนที่เสธน้อยไม่กลับบ้าน


ผมก็จะไปอารักขาคุณหญิงศรีถึงในห้องทุกคืน


แต่ถ้าคืนไหนเสธน้อยกลับมาผมก็จะอยู่เฝ้าที่หน้าห้องตลอด


สารภาพตามตรงครับผมยังเคยแอบดูตอนที่เสธน้อยกำลังเย็ดคุณหญิง


เพราะประตูห้องคุณหญิงจะไม่มีการล็อคกลอนเพราะถ้ามีเหตุฉุกเฉินอะไร


ผมจะได้เข้าไปปกป้องคุณหญิงได้ทันเวลา


ผมไม่สงสัยเลยทำไมคุณหญิงถึงติดใจรสกามของผมนักหนา


ก็เสธน้อยมันเย็ดไม่ได้เรื่องเลยบางครั้งก็ล่มปากอ่าวอีกต่างหาก


และคืนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่เสธน้อยกับมานอนบ้านผมก็เฝ้าหน้าห้องตามระเบียบ


จนถึงเวลาเที่ยงคืนผมก็ได้ยินเสียงเสธน้อยคุยกับคุณหญิงศรีแว่วออกมา


"ไม่เอาน่าคุณเดี๋ยวคุณก็ทำชั้นอารมภ์ค้างอีก"


"ไม่หลอกน่าที่รักวันนี้ผมรับรองผมมีของดี"


"อะไรเหรอที่ว่าของดีของคุณ"


"ยาไวอาก้าไงจ๊ะที่รักลูกน้องผมมันให้มามันบอกว่าแข็งทั้งคืนแน่"


ด้วยความอยากรู้อยากเห็นผมจึงค่อยๆแง้มลูกปิดแอบเปิดประตูดู


ก็เห็นเสธน้อยกำลังกินยาไวอาก้าเข้าไป


พอไม่นานเสธน้อยก็เริ่มเย็ดคุณหญิงศรี


น่าแปลกใจมากที่วันนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่เสธน้อยเย็ดคุณหญิง


วันนี้ดูเสธคึกแบบคนหนุ่มกระแทกได้ดุดัน


จนคุณหญิงร้องครวญครางลั่นห้อง


ด้วยภาพที่เย็ดดุดันของเสธน้อยและเสียงร้องที่ได้อารมภ์ของคุณหญิง


มันทำให้ควยผมตอนนี้แข็งจนทนไม่ไหวจนผมต้องเริ่มกำควยแล้วรูดตามแล้ว


ในขณะที่ผมกำลังจดจ่อกับภาพเบื้องหน้าตอนนี้แล้วกำลังกำควยชักว่าวอย่างเมามัน


อยู่ดีๆผมก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อมีมือมาสะกิดที่ไห่ลผมแล้วมีเสียงพูดเบาๆพอให้ผมได้ยินว่า


"นายต๋องนายทำอะไรอะ"


เมื่อผมหันไปตามเสียงที่คุ้นๆนั้นผมก็ต้องตกใจสุดขีดเพราะมันคือคุณพิ้งค์


ลูกสาวเสธน้อยและคุณหญิงศรีนั้นเองด้วยภาพที่ผมกำลังกำควยรูดอยู่


แล้วกำลังแอบดูอยู่บวกกับเสียงร้องครวญครางของคุณหญิงคุณพิ้งค์ก็คงทราบ


อยู่แล้วว่าผมทำอะไรผมได้แต่อ้ำอึ้ง


" เอ่อคือ เอ่อผม" "นายไม่ต้องพูดอะไรแล้วรีบตามชั้นมาเลย"


เรามีเรื่องต้องคุยกันไม่งั้นเรื่องถึงหูคุณพ่อแน่


พอพูดจบคุณพิ้งค์ก็หันหลังแล้วเดินนำเข้าไปในห้องนอนของคุณพิ้งค์


ผมก็เดินตามเข้าไปเมื่อเข้าไปในห้องคุณพิ้งค์เปิดแค่แสงไฟสลัวๆจากโคมไฟ


มันรอดผ่านชุดนอนบางๆของคุณพิ้งค์ทำให้เห็นรูปร่างทะลุแสงไฟมันทำให้


ผมจดจ่อไปที่หุ่นคุณพิ้งค์ทันที


"ทำไมถึงทำแบบนี้ละต๋อง" เสียงคุณพิ้งค์ถามผมทันที


"เอ่อผม ผม ผมผิดไปแล้วครับผมขอโทษ"


"เธอไม่ต้องมาขอโทษชั้นชั้นรู้เรื่องของเธอหมดแล้ว"


"ที่เธอแอบมีอะไรกับแม่ของชั้น"


พอได้ยินที่คุณพิ้งค์พูดจบผมหน้าซี๊ดทันที


"ผมผิดไปแล้วครับคุณพิ้งค์อย่าไปฟ้องท่านเสธนะครับไม่งั้นผมตายแน่"


"เธอไม่ต้องตกใจไปหลอกต๋องชั้นไม่ฟ้องคุณพ่อหลอก"


"เพราะชั้นเข้าใจคุณแม่ดีคุณแม่คงเหงาที่คุณพ่อไม่ค่อยสนใจ"


"แอบไปหาอีนู๋ทุกคืน เป็นชั้นชั้นก็คงทำเหมือนคุณแม่"


พอผมได้ยินดังนั้นผมดีใจมากรีบขอบคุณคุณพิ้งค์ยกใหญ่


"ขอบคุณมากครับคุณพิ้งค์ที่ไม่เอาเรื่องผม"


"ถ้ามีอะไรให้ผมทำเพื่อตอบแทนบุญคุณนี้ได้ผมยินดีทำเลยครับ"


ไม่มีความคิดเห็น: